เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๕ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๕๒

คนเราไม่มีหลักใจเสีย

ใครมาหาถ่ายภาพ มันจะเป็นเหมือนลิงนะนี่ ดูเขาบ้างซิ ไม่ดูหน้าดูหลังอะไร ถ่ายภาพใช่ไหมตะกี้นี้ ดูหน้าดูหลังบ้างซิ เข้ามาอบรมศึกษาดูอบรมศึกษาอย่างไร ไม่ใช่เอาเรื่องลิงเข้ามาเหยียบอรรถเหยียบธรรมเหรอพวกนี้ ไม่ได้นะ เลอะๆ เทอะๆ แข่งความคึกความคะนองกัน

หลังเท้านูนขึ้นเดินก็ไม่สะดวก นูนขึ้นถึงขา เส้นมันถึงกัน ถึงลูกดัน (ไปโรงพยาบาลหายทันทีครับ) โอ๊ย เข้ามานักต่อนักแล้ว ป่าช้าอยู่โรงพยาบาลน้อยเมื่อไรไม่ได้ดูเหรอ รักษาก็รักษา รักษาไม่หายตายเป็นป่าช้าอยู่นั้นด้วยยังไม่ดูเหรอ นี้ดูหมด ว่าอย่างนั้นเรา

(คณะลูกศิษย์สมเด็จพระสังฆราชถวาย ๑๕,๕๐๐ บาท) ลูกศิษย์สมเด็จสังฆราช เราก็ไปเยี่ยมท่านหนหนึ่งที่ตึกอะไร โรงพยาบาลจุฬา เราได้ไปเยี่ยมท่านหนหนึ่งแล้ว จากนั้นก็ไม่ได้ไปอีก ท่านลักษณะเหม่อๆ นะ ดูหน้าท่านเหม่อ เราไปหาท่านนี้ท่านรู้สึกจะไม่รู้สึกเราด้วยนะ ไปหาท่านจับเข่าท่านเลยละ ก็เพื่อนกันนี่ จะเป็นอะไรไป แต่ก่อนเป็นเพื่อนกัน ท่านเป็นสมเด็จสังฆราชเราก็เป็นหลวงตาบัว หลวงตาบัว-สมเด็จสังฆราชก็เข้ากันได้ซิ เป็นเพื่อนกัน จะว่าอย่างไร ท่านก็รู้สึกไม่ค่อยสบายตลอดมานะ เป็นอย่างไรไม่รู้ ไม่ค่อยสบายตลอดมา

ดูซิเส้นมันถึงกัน บวมหมดเลย บวมช่างหัวมันเถอะ เราไม่ค่อยสนใจนะ อะไรเป็นที่ไหนๆ ก็เฉยทั้งนั้นละ ไม่ค่อยสนใจ ไม่ทราบเป็นยังไง มันปล่อยอะไรก็ไม่รู้นะ

ผ้า (ขาว) นี้ออกไปแจกตามวัดเยอะนะ ตามโรงพยาบาล ตามวัด ผ้าได้มาเยอะ ไปตามโรงพยาบาลตามวัดตามอะไร

เมื่อวานนี้ไป (เขาใหญ่ครับ) ไปไหนมาจำไม่ได้นะเราทุกวันนี้ ไปไหนมาจำไม่ได้ หดเข้ามาๆ จำไม่ได้ สุดท้ายยังเหลือแต่ตัวคนเดียว ยิ่งเวลากลางคืนเงียบๆ ด้วยแล้วไม่มีอะไรกวน กลางวันกวน อันนั้นกวนอันนี้กวน พอตกกลางคืนมาเงียบๆ เข้าไปนั้นแน่วเลย ไม่มีอะไรกวน

ท่านอาจารย์เหรียญว่าเผาไปแล้ว (เผาเมื่อวานนี้ครับ) เราก็ไม่ได้ไป ไม่ทราบใครเป็นใครตาย เราก็พอเรา ท่านก็พอท่านอย่างนี้แล้ว ไปไหนก็ลำบากลำบน

วัดนี้ก็เลยเป็นทำเลท่องเที่ยวคนนะ วัดป่าบ้านตาดเลยกลายเป็นทำเลท่องเที่ยวคน ยั้วเยี้ยๆ ทุกเวลา ตั้งแต่เช้ามาจนกระทั่งค่ำไหลเข้าไหลออก มาบางทีเราออกมานั้นมาเจอเข้ามาอะไรถาม พอไม่ได้เรื่องไล่เดี๋ยวนั้นเลย เขาไม่เคยเห็น เห็นพระอย่างนี้ อ้าว ไม่เคยเห็นจริงๆ คนอย่างเรา นี่เอาได้จริงๆ ถามหาเหตุหาผล ไม่ได้เหตุได้ผลมาเร่อๆ ร่าๆ ไล่เลย มาอะไร ไปออกไป

เพราะไม่มีหลักใจแล้วทำอย่างไร นี่ที่เราอ่อนใจมาก คนไทยเราถือพุทธศาสนาหลักใจไม่มีเลย โลเลๆ ไม่มีหลักใจ ถ้าหลักใจมีแล้วที่ไหนก็ตามข้างในแน่นปึ๋งอยู่นี้ อันนั้นจะมีอะไรเช่นใบไม้ถูกลมพัดไหวไปตามก็ตามแต่ต้นลำของมันยังตรงแน่ว นี้ต้นลำของจิตแน่ว แต่อาการนั้นก็ฟังเสียงนั้นเสียงนี้ ไหวนั้นไหวนี้ไปธรรมดา ถ้าคนเราไม่มีหลักใจเสีย ภาวนาก็ดูไม่มีแถวนี้ บนศาลานี่ภาวนาหรือเปล่าก็ไม่รู้ โธ่ การภาวนาของเล่นเมื่อไร เวลาหนักหนักจริงๆ การภาวนา ไม่อย่างนั้นกิเลสตัวแสบๆ มันไม่ถลอกปอกเปิกละ ต้องเอาหนักๆ กัน ตัวเหนียวที่สุดคือกิเลส แก้ยาก

รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM103.25 MHz

พร้อมเครือข่ายทั่วประเทศ