เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๘ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๕๒

ฝึกเจ้าของเป็นอันดับหนึ่ง

         ผ้าขาวนี้มีเพื่อแจก ผ้าขาวพับหนึ่งเขาเรียกว่าผ้าไม้หรือผ้าอะไร แจกในที่ต่างๆเยอะนะ ตามโรงพยาบาลตามวัดตามอะไร จากวัดนี้ไป แจกตามโรงพยาบาลตามวัดที่ยากจน ไม่ได้ขาดละ แจกตลอดเลย (เห็นผ้าขาวแล้วนึกถึงเรื่องที่หลวงตาเล่า ว่าหลวงปู่มั่นเก็บผ้าไว้ให้หลวงตาเยอะแยะ หลวงตาไม่เอาสักผืน) อ๋อ นั่นในฐานะอาจารย์ต้องดูต้องสอดส่องละเอียดลออ เป็นปัญญาที่ซึมซาบนะ ท่านเป็นธรรมล้วนๆ ท่านเห็นเอาอะไรให้เรา เราไม่เอาก็บอกไม่เอา พอก็บอกว่าพอ

เวลาเราไปเที่ยวได้ผ้ามาก็มาบังสุกุล ขนเข้าไปกองไว้ในห้องเต็มเลยนะ อันนี้จะเอาไว้ให้ท่านมหา ท่านว่านะ ใครมาแตะไม่ได้ แน่ะเวลาท่านจะใส่หมัดไหนท่านก็ใส่ปึ๋งๆ เต็มห้องนะไม่ใช่ธรรมดา เราไปเที่ยวก็ไม่นานของมันมา ท่านสั่งให้เอาไว้ในห้องท่าน กองเต็มห้องจริงๆ พวกผ้าพับผ้าอะไรต่ออะไร นี่จะเอาไว้ให้ท่านมหา ท่านบอก ใครมาแตะไม่ได้ ท่านว่าอย่างนั้นเลย เวลาท่านจะใช้หมัดไหนหมัดเด็ดๆ ทั้งนั้นละ เพราะท่านพิจารณาแล้วค่อยพูดออกมา เด็ดเท่าไรยิ่งถูก เรามาก็ขนผ้าเป็นไม้ๆๆ ออกมาจากห้องท่านนะ นี่เอาไว้สำหรับท่านมหา อะไรๆ ก็ไม่เห็นเอา อะไรๆ ไม่เห็นเอากับใครสักที แต่แจกหมู่เพื่อนแจกดะ

คือท่านมอบภาระให้เราแจก แจกก็แจกแต่หมู่เพื่อนเราไม่เอาๆ ท่านถามเรื่อย บทเวลาท่านจะใส่หมัดเด็ด ท่านขนเข้าไปไว้ในห้องท่านเต็มเลย นี่จะเอาไว้ให้ท่านมหา พอมาก็ให้พระขนผ้าออกมาเลย นี่เอาไว้ให้ท่านมหา ไม่เห็นเอาอะไรกับใคร ท่านว่าอย่างนั้น โอ๊ย ข้าน้อยมีพอแล้ว ท่านก็วางไว้ พอท่านทราบชัดจากเราแล้วท่านขนออก โละ เอาโละๆ เลย ออกหมดเลย อย่างนั้นละท่านทำอะไรท่านละเอียดลออมาก ท่านสังเกตมากทีเดียว

บิณฑบาตได้มานี้เอาเข้าไว้ในต้นเสา มาจัดของให้ท่านเรียบร้อย เราทำอย่างนั้นประจำ ไม่ได้บอกใครนะว่าเราเอาเฉพาะของที่มาในบาตร ของที่เขามาส่งทีหลังนี้ไม่เอาๆ ท่านก็รู้หมด ท่านรู้ขนาดนั้นละ บาตรเราซ่อนไว้ข้างฝาเวลาจะฉันเราก็นั่งแล้ว ท่านปุ๊บปั๊บเลยเอาของจัดในบาตรท่านซึ่งเราจัดถวายท่านนั้นแหละ มีแต่ของดีๆ เอามาใส่บาตรเรา ใส่มาปุ๊บเปิดฝาบาตรปุ๊บปั๊บเลยนะ เปิดใส่ตูมตามๆ เลย เป็นอย่างนั้นละเวลาท่านจะทำ ไม่เห็นเอาอะไรนี่ ว่าอย่างนั้น

คือทำอะไรก็ตาม เราต้องถือเป็นเรื่องดัดสันดานเราเป็นอันดับหนึ่งตลอด ฝึกๆ ต้องฝึกเจ้าของเป็นอันดับหนึ่งตลอด ท่านเห็นเราไม่เอาอะไรท่านก็ทำอย่างนั้นกับเรา จัดหมู่เพื่อนนี่จัดหมดละ แต่กับเจ้าของไม่สนใจ อะไรเราพอๆ เลย ผ้าห่มหนาวผ้าห่มนี้เหมือนกันอยู่ในวัดน้อยเมื่อไร เต็มอยู่ แต่เราไม่เอา เราไม่เอาผ้าห่มกันหนาวๆ ก็คือเพื่อดัดเรา สุดท้ายท่านก็เอามา เอาของท่านเองมาบังสุกุลให้เรา ผ้าห่มท่านท่านห่มอยู่ทุกวันท่านเอามาบังสุกุลให้เรา ถ้าเอาของใหม่ก็มันเต็มอยู่แล้วนี่ ก็ไม่เห็นเราเอาอะไรท่านเลยมาทำเอง อะไรที่ท่านทำให้เราก็ต้องได้ใช้ละ เอาผ้าห่มมาให้เราเราก็ต้องได้ห่ม ทั้งๆ ที่เราไม่เคยใช้ คือดัดเจ้าของอยู่ตลอดเวลา

ท่านแหลมคมมาก จอมปราชญ์ในสมัยปัจจุบันก็คือหลวงปู่มั่นเรา เป็นนักปราชญ์สมัยปัจจุบัน ทันการ ทันอรรถทันธรรม ทันโลกทันสงสาร ท่านทันหมดเลย ความรอบคอบของท่าน ท่านฉลาดแหลมคมมากหลวงปู่มั่น ฉลาดแหลมคมมาก

(ตัวแทนสื่อมวลชนวิทยุมากราบนมัสการขอพรปีใหม่จากหลวงตา) พรปีใหม่ปีเก่าความสกปรกความสะอาดมันก็มีอยู่กับทุกคน ถ้าจะชำระก็ชำระเจ้าของเข้าใจไหม อย่าไปขอจากคนอื่นเราไม่ให้ มันต้องอย่างนั้นซีมันถึงทันกัน ไม่อย่างนั้นไม่ทันกัน เข้าใจหรือยัง (ช่วงปลายปีทุกปีสื่อมวลชนทั้งวิทยุ หนังสือพิมพ์ เขาจะนำภาพหลวงตาไปออกและมีคำอวยพรของหลวงตาครับ) ภาพหลวงตานำไปหาอะไร (แล้วมีธรรมะสั้นๆ ที่ให้สติคนไทยในการครองตัวครับผม และในวันที่ ๙ มกราคมที่องค์พระหลวงตาจะมอบทอง) เออ มอบก็มอบแล้วจะว่าอะไร ไม่เห็นจำเป็นอะไรจะต้องยกขันธ์ห้าขันธ์แปด ไม่เห็นมีอะไรมาพูดนี่ มีความหมายว่าอย่างไรที่ว่านี่ (เขาอยากได้คำอวยพรของหลวงตาไปออก เขาเป็นสื่อมวลชนเขาจะไปออกให้ประชาชนได้รับทราบ) ไม่ออก ไม่ให้ เพราะเราสอนมาตั้งแต่วันบวช สอนจะเอาก็เอา ไม่เอามันก็สุดเท่านั้นละ ยังมาขออีก ให้แล้วไม่เอามาขอใหม่เรื่อย ไม่ให้ มีเท่านั้นละไม่เห็นมีอะไร

รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM103.25 MHz

พร้อมเครือข่ายทั่วประเทศ