ใครอย่าประมาทว่าคนไม่เห็น
วันที่ 3 ธันวาคม 2552 เวลา 8:15 น.
สถานที่ : วัดป่าบ้านตาด
| |
ดาวน์โหลดเพื่อเก็บไว้ในเครื่อง
ให้คลิกขวาแล้วเลือก Save target as .. จาก link ต่อไปนี้ :
ข้อมูลเสียงแบบ(Win)   ข้อมูลเสียงแบบ(MP3)

ค้นหา :

เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๓ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๕๒

ใครอย่าประมาทว่าคนไม่เห็น

       (หลวงตาไปเมตตาสงเคราะห์โรงพยาบาลศูนย์จังหวัดขอนแก่น เมื่อวันที่ ๒ ธันวาคม ๒๕๕๒ มีรายการดังต่อไปนี้ ๑. เครื่องสลายต้อกระจก ๑ เครื่อง ราคาประมาณ ๓ ล้านบาท ๒. เครื่องดมยาสลบ ๑ เครื่อง ราคาประมาณ ๑,๗๐๐,๐๐๐ บาท ๓. เครื่องช่วยหายใจ ๑ เครื่อง ราคาประมาณ ๑,๒๐๐,๐๐ บาท รวม ๓ รายการเป็นเงินทั้งสิ้น ๕,๙๐๐,๐๐๐ บาทครับ) วันละ ๕ ล้าน ๖ ล้านทุกวันๆ การจ่ายจ่ายจริงๆ

อย่างพระสีวลี บรรดาพระสงฆ์ทั้งหลายครั้งพุทธกาลพระสีวลีเป็นองค์ที่ ๑ มี อติเรกลาภมากที่สุด ทีนี้ตามย้อนหลังเรื่องราวของท่านซิน่ะ ตำรับตำราของท่านนี้ โอ๊ย ใครจะเป็นนักเสียสละยิ่งกว่าพระสีวลี แม้ที่สุดไปในงานไหนก็ตาม เขาต้องมาเชิญไปๆ เป็นหัวหน้าๆ ตลอดเลย ในตำราเป็นอย่างนั้น เพราะฉะนั้นเวลาผลเกิดขึ้นมาพระสีวลีจึงเป็นพระผู้มีอติเรกลาภมาก พระที่ฉันจังหันไม่เคยอิ่มเลยก็มี ในตำรามี ไปบิณฑบาตมาฉันจังหันไม่อิ่มสักวันๆ มันเป็นอย่างไร มันหากบันดลบันดาลให้ไปนำหน้าเขาไม่เห็นเสีย เขาใส่องค์ที่สอง สับปนกันไป ลองให้องค์นี้สับไปข้างหน้า ให้อยู่สุดท้าย หมด ยิ่งสุดท้ายไม่มีเหลือ

นั่นละกรรมสนอง ไปที่ไหนบิณฑบาตไม่พออยู่พอกิน จนร่ำลือกระเทือนไปหมดเลย พระสารีบุตร-พระโมคคัลลาน์เลยมาหาพระองค์นั้น เตรียมบิณฑบาตอาหารอะไรๆ มาเต็มเลย เตรียมมาพร้อม คือไปดูเอง พระสารีบุตร-โมคคัลลาน์เอาของนำอติเรกลาภมา นี่เพียงได้ยินว่าพระสารีบุตร-พระโมคคัลลาน์จะไปใส่บาตรพระองค์ที่นั่น ลืมชื่อเสีย ใครก็รุมเข้าไปๆ โอ๋ย ตายแล้วพระองค์นั้นน่ะ มาก็มาถามจริงๆ ว่าไหนว่าท่านบิณฑบาตฉันจังหันไม่เคยอิ่มเป็นจริงๆ หรือ จริงๆ เพราะอะไร ไม่มีใครใส่บาตรให้หรือ มีท่านว่า ไปบิณฑบาตก็เหมือนกัน ครั้นได้มาเวลาจะฉันมันสำคัญ ฉันหมดไปๆ บิณฑบาต สุดท้ายไม่อิ่ม

พระสารีบุตร-โมคคัลลาน์ก็เอาจริงเอาจังมาก เอ้า วันนี้เอาให้อิ่มนะ ท่านเป็นผู้จัดอาหารใส่บาตร ให้ท่านดู จัดทุกอย่างเต็มบาตร ใครจะไปก็ให้ดู แล้วเวลาจะฉันพระสารีบุตรต้องไปจับขอบปากบาตรเอาไว้ ถ้าหากปล่อยขอบปากบาตรไปแล้วหมด หมดเลยไม่เคยอิ่ม แต่วันนั้นจับขอบปากบาตร เอาให้พอๆ นั่นละกินอิ่มแล้ววันนั้นกลางคืนเลยตาย แน่ะเป็นอย่างนั้นนะ กรรมมันบันดาล เรื่องกรรมบันดาล

ศาสนาของพระพุทธเจ้าเรานี้ยกกรรมเป็นที่หนึ่งเลย ขึ้นต้นกรรมการกระทำดีชั่วเป็นบทเป็นบาทเป็นพ่อเป็นแม่เป็นผู้บังคับบัญชาให้เป็นดีเป็นชั่วต่างๆ บอกชัดเจน คือทำดีจะไปทำที่ไหนก็ทำเถอะ อย่างที่เขาติดตะรางแหละ ไปฉกไปลักที่ไหนก็มาติดคุกติดตะรางจนได้ แต่นี้จะมาติดเฉพาะผู้ที่เขาอยู่ในที่แจ้งที่เขาเห็นหรืออะไร แต่เรื่องบาปเรื่องกรรมในพวกคนทำบาปไม่มีเศษมีเหลือมากน้อยเลย ร้อยทั้งร้อยๆ ทำดีทำชั่วเป็นดีเป็นชั่วทั้งร้อยๆ เลย ไม่มีปิดบัง นตฺถิ โลเก รโห นาม ชื่อว่าที่ลับไม่มีในโลกไม่ว่าจะไปทำที่ไหน คนอื่นไม่เห็นเจ้าของก็เห็น ทีนี้เวลาตายไปแล้วเจ้าของจำไม่ได้ กรรมจำได้ กรรมติดตาม เป็นไปอย่างนั้นแหละ

เรื่องของกรรมไม่ใช่เล่นๆ กรรมหนักกรรมเบา เอาจริงเอาจัง เหลาะๆ แหละๆใช้ไม่ได้ เวลาทุกสิ่งทุกอย่างครั้นได้มาก็กรรมตามเจ้าของที่ทำ ทำเหลาะๆ แหละๆ เวลาได้ก็เหลาะๆ แหละๆ เอาจริงเอาจังเด็ดเดี่ยวเฉียบขาดเวลาได้มานี้ตกตูมตามๆ มาเหมือนลูกเห็บตกลงมาจากบนอากาศ ตูมตามๆ ผลที่มาหาเจ้าของผู้ทำ จึงว่าเปิดประตูเอาไว้ เอ้า เปิดกว้างๆ เปิดแคบมันก็เข้าได้น้อยออกได้น้อย เปิดกว้างมันก็เข้าได้มาก ออกได้มาก ปิดไม่ให้มันออกมันเลยไม่เข้า อย่างนั้นนะ ก็เจ้าของทำเจ้าของ เข้าใจไหมล่ะ

คำสอนของพระพุทธเจ้านี้เป็นหนึ่งไม่มีสอง ใครอย่าประมาทนะ องค์ศาสดาแท้ท่านว่า สฺวากฺขาโต ภควตา ธมฺโม สวากขาตธรรมทรงตรัสไว้ชอบแล้ว ทุกขั้นทุกภูมิของธรรม แล้วทุกขั้นทุกภูมิของกรรมว่าอย่างไรเป็นอย่างนั้นๆ ใครอย่าประมาทนะ ท่านจึงสอนว่า กมฺมํ สตฺเต วิภชติ ยทิทํ หีนปฺปณีตํ กรรมย่อมจำแนกแจกสัตว์ให้เป็นดีเป็นชั่วต่างกัน ยกตัวอย่างเช่นพ่อแม่มีลูกหลายคน คนนั้นมีนิสัยอย่างหนึ่ง คนหนึ่งมีนิสัยอย่างหนึ่ง ออกมาจากท้องเดียวกันไม่เหมือนกัน เพราะการทำกรรมเป็นแกนสำคัญติดมาในจิตมาเข้าที่ตรงไหนก็เป็นอย่างนั้น มาเข้าในจิตแล้วไปที่ไหนก็เป็นอย่างนั้น คนที่ไม่สร้างบุญสร้างกุศลมีแต่ความตระหนี่ถี่เหนียวเวลาไปเกิดแล้วไปเกิดในท้องแม่ แม่กลายเป็นคนขอทานไปเสีย แม่มั่งมีศรีสุขเวลาลูกคนนี้เข้ามาในท้องแล้วไปที่ไหนอดอยากขาดแคลนไม่ได้สมหวัง มีในตำราท่านบอกไว้แล้ว

ไม่ว่าที่ลับที่แจ้ง พระพุทธเจ้าไปตรัสรู้ท่านตรัสรู้ในคนจำนวนเท่าไร ไม่มี ทรงบำเพ็ญอยู่ในป่า เมืองพาราณสี เราก็ลืมเสียสถานที่ท่านตรัสรู้ ท่านตรัสรู้ต้นโพธิ์ต้นเดียว อยู่กับต้นโพธิ์ ตรัสรู้ขึ้นมาได้ ท่านอยู่องค์เดียวของท่าน เพราะฉะนั้นท่านจึงเคารพต้นโพธิ์มาจนกระทั่งทุกวันนี้ เรื่องกรรมสำคัญ ใครอย่าประมาทนะว่าคนไม่เห็น  คนไม่เห็นเจ้าของก็เห็น เจ้าของไม่เห็นกรรมที่ทำลงไปก็มีอยู่อย่างนั้นแหละ ไม่เห็นก็มี เอาละให้พร

 

รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM103.25 MHz

พร้อมเครือข่ายทั่วประเทศ

 


** ท่านผู้เข้าชมทุกท่านโปรดทราบ
    เนื่องจากกัณฑ์เทศน์บางกัณฑ์มีความยาวค่อนข้างมาก ซึ่งจะส่งผลต่อความเร็วในการเปิดเว็บไซต์ ขอแนะนำให้ทุกท่านได้อ่านเนื้อหากัณฑ์เทศน์บางส่วนจากเว็บไซต์ และให้ทำการดาวน์โหลดไฟล์กัณฑ์เทศน์ที่มีนามสกุล .pdf ไปเก็บไว้ในเครื่องของท่านแทนการอ่านเนื้อหาทั้งหมดจากเว็บไซต์

<< BACK

หน้าแรก