เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๑๒ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๕๒
วันเกิดวันตายไม่มี
จากนี้ไปหาท่านอุทัยก็ไกลนะ ดูเหมือน ๔ ชั่วโมง แต่ก่อนจากโคราชไปนู้นที่ว่าเข้าเมืองใหญ่มันดงจริงๆนะ ไม่ใช่ดงธรรมดา คือดงธรรมชาติ คือแต่ก่อนที่ป่ายังอยู่นั้นเรามาไม่มีรถยนต์มาละมาทางรถไฟ เราตั้งนาฬิกาดูจากปากทางทางแก่งคอยนะ ออกมาจนถึงพ้นดงเป็นปรกติ ๓ ชั่วโมงรถไฟ แต่ก่อนมีแต่ทางรถไฟ รถยนต์มาไม่ได้ ไม่มีทางรถยนต์ ทางรถยนต์มาเรื่อยๆ จนกระทั่งทุกวันนี้ทะลุเรียบหมดเลย แต่ก่อนไม่มีนะ มีแต่ทางรถไฟ รถยนต์ไปไม่ได้ ทีนี้รถยนต์ก็ไปได้ รถไฟไปได้ สะดวกหมด ตั้งนาฬิกาดูตั้งแต่เริ่มเข้าดง-ออกดง เรียกว่าดงใหญ่ ดงพญาเย็นนะ ดูเหมือน ๓ ชั่วโมงรถไฟ เราไปรถไฟนะ ๓ ชั่วโมง มันเป็นดงใหญ่ ดงใหญ่ข้ามไปสระบุรี มันดงใหญ่จริงๆ
ตั้งแต่เราเรียนหนังสือเป็นดงทั้งหมด ที่มันโล่งอยู่ทุกวันนี้ไม่เคยเห็นก็อย่าเข้าใจว่าที่นั่นเตียนโล่งมาแต่ก่อน มันเป็นดงทั้งหมด ไม้ไผ่ลำเท่ากระโถน ไม้ไผ่ป่า เรานั่งรถไฟไปนี่อยู่สองฟากทาง ต้นลำไผ่อยากว่าเท่านี้ มันใหญ่ มันไม่มีใครไปแตะต้องนะ คือดงจริงๆ มีแต่รถไฟผ่านไป รถยนต์ไม่มี เราลองตั้งนาฬิกาดู ดูเหมือน ๓ ชั่วโมง เข้าป่าออกป่าเป็นเวลา ๓ ชั่วโมง เดี๋ยวนี้มันไม่มีล่ะที่ว่าดงว่าป่าอย่างที่เราเห็นละ คือไปไหนมันโล่งไปหมดเลย ที่โล่งเป็นสถานที่ของการทำอยู่ทำกินของคน เต็มไปหมดละดงใหญ่ๆ มันดงคน เวลาไปจริงๆ มันไม่ใช่ดงหนาป่าทึบ มันดงคน
ท่านอาจารย์ฝั้นท่านไปพักอยู่ที่นั่นละ แต่ก่อนไม่มีบ้านคนนะไม่มี ท่านไปภาวนาสะดวกสบายอยู่ที่นั่น อาศัยเขาไม่กี่หลังคาเรือนละ ท่านไปภาวนา ตอนท่านพักอยู่โคราชท่านเที่ยวไปทางนู้นละ เวลาเข้าไปบิณฑบาตบ้านเขาเล็กๆเขาอยู่อย่างนั้นละ ไม่นึกว่าจะมีอะไรๆ พอเวลาเข้าไปในบ้านเขา บ้านเขาเป็นหลังเล็กๆ เขามาอยู่ คนไม่มีแต่ก่อนดงนั้นน่ะ พอออกมาเห็นเหลืองอร่ามอยู่กลางหินดาน มองดูเอ๊มันอะไรน้ามันนอนอยู่ คนเวลาไปมันยังไม่มา..เสือ เสือโคร่งใหญ่นะ พอกลับออกมานี้มองอยู่ตามหินดาน มันนอนอยู่ นอนผิงแดดท่า นอนอยู่เหมือนวัว มองไปเหลืองๆ ใกล้เข้าไปๆ มันนอนอยู่ ท่านไป..โธ่นี่มันเสือนะนี่น่ะ ท่านเลยทำท่าขึ้น มึงมาอยู่อะไรที่นี่ วิ่งปึ๋งเข้าป่าเลย เสือโคร่งใหญ่นะ มันมีแต่ดงทั้งนั้นนะ
ตอนที่เราเรียนหนังสืออยู่นู้นไปกรุงเทพมาโคราชเป็นประจำ ที่นั่นเป็นดงจริงๆนะ มีแต่รถไฟไปได้ รถยนต์ไปไม่ได้นะ มีแต่รถไฟ ถ้าหมดรถไฟแล้วก็ไปไม่ได้เลย ทางรถยนต์ยังไม่มีนะ ผ่านไปผ่านมาเป็นดงหนาป่าทึบหมดเลย เดี๋ยวนี้ดูซิดงเขาใหญ่มันมีที่ไหน มันโล่งไปหมดล่ะทุกวันนี้ อย่างที่ท่านอุทัยอยู่เหล่านี้แต่ก่อนมันเป็นดงทั้งหมด โล่งหมดเลย
(ท่านอาจารย์อุทัยมาที่ภูวัวเจ้าค่ะ งานวันคล้ายวันเกิดท่านเสถียรค่ะ) มันเป็นบ้าอะไรพระกรรมฐาน วันนั้นวันเกิด วันนี้วันตาย มันได้เรื่องอะไร มันเรื่องของโลกเขา วันเกิดวันตายนี้ไม่มี อยู่กับพ่อแม่ครูอาจารย์มั่นมาไม่มีเลย วันนั้นวันนี้ วันนั้นเป็นนั้นเป็นนี้มีแต่ภาวนาทั้งนั้นละ
วันนี้ไม่มีธุระอะไรล่ะ เราก็ไปตามประสาของเรา ไปส่งอาหารให้ตามโรงพยาบาลต่างๆ เต็มรถๆ ทุกวันๆ ของในโกดังเอามาไปส่งวัดนั้นวัดนี้ในป่า นี่ทางนู้นก็มาทางนี้ก็จัดไว้เรียบร้อย เพราะของเต็มโกดัง ทางไหนมาได้ทั้งนั้นๆ เราก็เอาออกไป ทางนู้นมาต้องการมาเอาเลย มีพระคอยประจำโรงครัวแล้ว โรงครัวนี้ก็โรงอาหารสำหรับแจกทานเป็นผู้รับผิดชอบอันเดียวกัน ทางไหนมาก็จัดให้เต็มรถไป เต็มรถไปเลย
ทางตึกโรงพยาบาลอุดรก็ขึ้นแล้วนะ (ได้ ๑๘๐,๗๕๘,๓๒๘ บาท) ตึกโรงพยาบาล ๑๐ ชั้น ทีแรกว่า ๘ ชั้น เราเลยให้เพิ่ม ๒ ชั้นเป็น ๑๐ ชั้น งบประมาณเงินเท่าไร ๒๐๐ ล้าน เวลานี้ได้เท่าไร (ได้ ๑๘๐,๗๕๘,๓๒๘ บาท) ได้เยอะอยู่
รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th
และทางสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz
พร้อมเครือข่ายทั่วประเทศ
|