เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๘ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๕๒

กลัวอย่างนี้ไม่เป็นธรรม

        พระในวัดนี้มีกี่องค์เราไม่ได้ถามดู (เห็นหลวงตาบอกปีนี้ไม่ให้เกินปีที่แล้ว) ปีที่แล้วเท่าไร (๖๑ องค์ครับ) เผลอไม่ได้ปั๊บเข้าแล้วๆ ขู่เท่าไรมันไม่ฟัง ขู่ทางนี้มันมาข้างหลัง มันเป็นอย่างนั้นนะ

ใครก็ว่าหลวงตาบัวดุ หลวงตาบัวดุ แล้วมาแทรกสอดเข้ามาทุกแห่งนะหากว่าดุมันเป็นอย่างนั้นละ ฟังเอาซิพี่น้องทั้งหลาย ทำให้ระลึกได้ ตอนนั้นยังหนุ่มกว่านี้นะ พระท่านฉันอะไรตอนบ่ายโมงครึ่ง เราออกมาทางนู้น ออกมาประตูช่องนั้นมาต้นค้อ พระเณรมองเห็นเรา พระเณรอยู่โรงน้ำร้อนกำลังฉันน้ำร้อนอะไรกัน พอมองเห็นเรา..เราก็ไม่ได้สนใจนะเราจะไปดูน้ำบ่อ พอกลับมานี้ดูแก้วน้ำล้มระเนระนาดอยู่ครัวไฟ ใครมากินทั้งกินทั้งเตะทั้งอะไร อย่างไรนี่ แก้วนั้นตกทางนั้น แก้วทางนั้นตกทางนั้น เปิดนะไปแล้ว

นี่ก็ได้สอนอีกทีหนึ่ง เรารับหมู่รับเพื่อน เราดุหรือเราดีอะไรก็ตามเรามีเหตุผลทุกอย่างนะ มาถามเสียก่อนว่ามองเห็นเราทางนู้นแตกระจายทางนี้ โรงน้ำร้อนแตกเลยไปเลย คือแต่ก่อนจริงจังมากกว่านี้นะ ตานี้เป็นตาแหลมคมมากนะ มองที่ไหนมองจริงๆ ทุกวันนี้มันตาฝ้าตาฟาง มันไม่มองเห็นอะไรละ เห็นพระเณรแก้วน้ำร้อนล้มแตกสองแก้วสามแก้ว เจ้าของเห็นพระองค์หนึ่งอยู่ข้างหลังครัวไฟ ไม่กล้ามาอยู่ข้างหน้าแอบๆ ข้างหลัง ใครกินอะไรมานี่ทั้งเตะทั้งถีบอย่างไรนี่ แหลกเหลวหมด แก้วนั้นล้มแก้วนี้ล้ม มันเป็นอะไร เขามองเห็นท่านอาจารย์พระแตกหนีหมดแล้ว โอ๊ย กลัวอย่างนี้มันไม่เป็นอรรถเป็นธรรม เรารับหมู่รับเพื่อนมาเราไม่ได้มาเฆี่ยนมาตีมาทรมานนะ เราสอนเพื่อความดิบความดี จะแรงจะหนักจะเบาเหมือนเขาถากไม้ กลัวอย่างนี้ใช้ไม่ได้  เราว่าอย่างนั้นนะ เราไม่เห็นด้วย เรารับหมู่รับเพื่อนไม่ใช่เราเป็นเสือเป็นยักษ์นะ

การปกครองตั้งแต่นู้นมาถึงระยะนี้มันคนละโลก พระที่อยู่กับเรานานๆอย่างท่านสุดใจ ใครต่อใครอยู่นานมันก็รู้ได้ดีหมด ก่อนหลายๆปีไม่ยอมหนีรู้แล้วนั่น พวกที่มาเปิดน้ำร้อนน้ำชาแตกกระจัดกระจาย กลัวอย่างนี้ใช้ไม่ได้ เราไม่เห็นด้วย เรารับหมู่รับเพื่อนมาไม่ได้มาเฆี่ยนมาตี มาสอนต่างหากนะ สิ่งที่ไม่ดีก็ต้องบอกต้องสอนกัน ไม่อย่างนั้นไม่เรียกว่าครูว่าอาจารย์ เราว่าอย่างนั้น กลัวพระเณร คือแต่ก่อนมันเข้มข้นกว่านี้นะ เดี๋ยวนี้มันตาฝ้าตาฟาง เรียกว่าหลับหูหลับตา ดูก็หลับตาดูไป หูก็ปิดไปคอยฟัง ไม่เอาไหนเดี๋ยวนี้ปล่อย เรียกว่าปล่อยแล้ว แต่ก่อนกับทุกวันนี้ผิดกันคนละโลก ถ้าพวกที่อยู่นานๆ อย่างท่านสุดใจใครต่อใครรู้แล้ว เป็นอย่างนั้นละ

บางทีไม่พิจารณาเหตุผลอะไรเลย พอมองเห็นปุ๊บเปิดทางนี้แล้ว แก้วน้ำคว่ำตก  เราไปน้ำบ่อกลับมาเห็นพระองค์อยู่ข้างหลังครัวไม่ให้เราเห็นล่ะ ใครทั้งกินทั้งเตะทั้งถีบแตกกระจัดกระจายหมดแล้ว มันเป็นอย่างไรกันนี่ทั้งกินทั้งเตะทั้งถีบ แก้วน้ำตกกระจาย พระท่านมองเห็นท่านอาจารย์แล้วท่านกลัวท่านเลยเปิด อู๊ย เรานี่ขนาดเป็นเสือโคร่งใหญ่เชียวเหรอ เป็นยักษ์เป็นผีเห็นใครจะกัดจะฉีกไปเลย กลัวอย่างนี้ใช้ไม่ได้ กลัวสิ่งที่จะเป็นบาปเป็นกรรม ดูเจ้าของ ความเคลื่อนไหวของจิตของใจ ความเคลื่อนไหวของกายวาจาให้ดูเจ้าของตรงนั้น อย่าไปดูรอบๆ นู้นผิด ไม่ถูก

มันเป็น เป็นได้ล่ะ เราอยู่กับพ่อแม่ครูอาจารย์มั่นก็เหมือนกันแต่ก่อน อู๊ย กลัวที่สุดเลย พระเณรก็ไม่กล้าเข้าไป อ้าวทีนี้มันก็จับได้ละซี เจ้าของผิดตรงไหนท่านว่าอย่างไร ท่านดุอย่างไรบ้างมันก็รู้เรื่องรู้ราวไป ต่อไปนั้นเรื่อยๆ ธรรมดา ผู้ที่อยู่นานๆ ไม่ยอมไปไหนเลยมีเยอะ เป็นอย่างนั้นละ เอาจริงเอาจังนะแต่ก่อนการปกครองหมู่เพื่อน จริงจังทุกอย่างเลย

พอพูดอย่างนี้ระลึกถึงเณรจรวด แต่ก่อนมันเป็นเณรชื่อจรวดมาอยู่นี่ เราดูนาฬิกาผิดไป พอดูนาฬิกา โธ่ตาย ได้เวลาแล้ว เพราะแต่ก่อนการทำข้อวัตรปฏิบัติเรากับพระเณรดีไม่ดีเราออกหน้าตลอดนะ ไม่ได้อืดอาดนะทำอะไร เพราะอย่างนั้นพระเณรจึงกลัวมาก มองเห็นเรานู่นแตกกระจัดกระจาย อย่างนั้นละกลัว กลัวอะไรก็ไม่รู้นะ หากเป็นอย่างนั้น กิริยาท่าทางมันน่ากลัวตลอดนะ ตาก็แหลมทุกอย่างแหลมหมดเลย กับพระกับเณรไม่ค่อยคุย ไม่ค่อยพูดกับใครนะ อยู่ด้วยกันเต็มวัดนะหากไม่ค่อยพูด ค่อยคุยอะไรเลย พระจะไปนั่งคุยกับเราบนกุฏิสององค์สามองค์อะไรไม่มีเลย พอเห็นเราไปนี่หนีหมดเลย เราอยู่คนเดียว อยู่คนเดียวๆ ตลอดอย่างนั้นละ

มันก็น่ากลัวใช่ไหมละ ตาก็แหลมด้วย อะไรก็แหลมก็คมด้วย คือตั้งใจปฏิบัติรักษาดูแลแนะนำสั่งสอนมันก็ต้องแหลมต้องคม มองอะไรปั๊บดูจริงๆ ไม่ใช่ดูธรรมดา ทุกวันนี้มันอย่างว่านั่นและ มันผิดกัน คนแก่กับคนหนุ่มผิดกันมากนะ พูดถึงเรื่องเณรจรวดมันบวชอยู่นี้ละ เราดูนาฬิกาผิด เราเขียนหนังสืออะไรอยู่ ดูนาฬิกาดูผิดไป ตาย เพราะการทำข้อวัตรเรากับหมู่กับเพื่อนไม่มีใครต่างกัน ดีไม่ดีเราออกหน้าตลอดนะทำข้อวัตรปฏิบัติ ไม่ได้อืดอาดเนือยนายนะ

มองดูนาฬิกาเข้าใจว่าดูนาฬิกาผิด ปุ๊บปั๊บลงมาคว้าเอาไม้กวาดมากวาดบริเวณเจ้าของเสร็จเรียบร้อยก็ออกมา เห็นเณรหนึ่งเณรจรวดอยู่ในศาลา เรากวาดออกมาข้างนอก มันคงจะขวางตามันล่ะ มันเลยด้อมๆ ออกไป ถาม..เหอ พระเณรในวัดนี้มันตายกันหมดแล้วเหรอ ใครจะกุสลาใคร ขึ้นแล้วนะ ถึงเวล่ำเวลาทำไมไม่ปัดกวาดมันเป็นเพราะเหตุไร ตอนค่ำจะประชุมกันนะนั่นน่ะ ไม่ใช่เล่นๆนะ เราเป็นฝ่ายผิด เราไม่ใช่ฝ่ายถูก พอไปไปขวางตามันเห็นเรากวาดออกมา พอกวาดออกมาถึงนั้นหมู่เพื่อนเต็มหมดแล้วเต็มวัด กวาดพร้อมกัน

พอเรามาวันนั้นไม่เห็นเลย เณรหนึ่งอยู่ในศาลาเห็นเรากวาดตาดออกมามันเลยด้อมๆ ออกไป เณรเป็นอย่างไร วันนี้พระตายหมดทั้งวัดเลยใครจะกุสลาใครวันนี้ มันเวลาเท่าไร เวลานี้เวลาเท่าไร การปัดกวาดอย่างนี้เป็นของหยาบๆ ไม่ควรจะมาซ้ำซากกัน แล้วเหตุไรจึงได้มาพูดกันเรื่องนี้ นาฬิกามันได้เท่าไร นาฬิกาพึ่งได้ ๓ โมง ๒๐ แต่ก่อนดูเหมือนกวาดตาด ๔ โมง พอเณรบอกว่าอย่างนั้น เหอ..ขึ้นเลย ซ้ำอีกมันพึ่งได้นาฬิกาบ่าย ๓ โมง ๒๐ ถ้าอย่างนั้นหยุดๆ ทันที เดี๋ยวพระจะเป็นบ้ากันทั้งวัด เราจะเป็นบ้าแต่เราคนเดียว ปั๊บกลับเลย นั่นเห็นไหม เจ้าของผิดต้องยอมรับว่าผิด ถูกต้องยอมรับว่าถูก ไม่ใช่ว่าให้เขาแล้วยกตัวเป็นเจ้าอำนาจไม่เอา ถ้าผิดบอกว่าผิดเลย ยอมรับทันทีเลย

เมื่อวานไม่สบายเลยไม่ไปไหน วันนี้ลดลงนิดๆ รู้สึกว่าลดลงนิดหน่อย มันเฒ่าแก่แล้วเป็นอย่างนั้นละ ยิ่งเฒ่าแก่มาแล้วผิดปรกติ ผิดทุกอย่างละเดี๋ยวนี้เฒ่าแก่มาแล้ว ไม่เหมือนแต่ก่อน แต่ก่อนคล่องแคล่วว่องไว พระเณรมองไม่ทันละมองเรา เพราะฉะนั้นจึงกลัวมาก

(พระฝรั่งยังกลัว เห็นหลวงตาว่าอันตราย) ท่านอะไรท่านมีนิสัยตลก องค์นั้นอยู่ออสเตรเลีย คนออสเตรเลียมักตลกนะ พอเราเดินมานั้น ฝรั่งคู่กันล่ะท่านปัญญาเดินนำหน้าท่านอันนี้ละ เรียกอะไรลืมแล้ว เป็นคนออสเตรเลีย เดินมานั้นลื่น ... พอมองไปเห็นเรา “อันตราย” ผีบ้าเอ้ย เดินไปด้วยกันละกับท่านปัญญา ท่านองค์นี้ละท่านองค์ออสเตรเลียตลกดีนะ พอไปมันลื่น...พอมองไปเห็นเรา “อันตราย” แก้อันตรายนะ ยิ่งขบขัน พระออสเตรเลียนิสัยตลก พอมองเห็นเราพลิกใหม่เลยว่า “อันตราย” ขบขันดี

เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีมาละ พระฝรั่งมีอยู่กี่องค์เดี๋ยวนี้ ไม่ได้สนใจกับใครละ (๕ องค์) ๕ องค์เหรอ เราไม่ทราบว่าใครเป็นใคร ไม่ได้สนใจกับใครเดี๋ยวนี้นะ ให้พร

  รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

     และทางสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz

พร้อมเครือข่ายทั่วประเทศ