เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๒๓ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๔๓

นอกจากสิ่งที่เกี่ยวโยงกันอย่างนี้เดือดร้อนมาก ตรงนี้นะ ที่เกี่ยวโยงกันเกี่ยวกับเรื่องการปกครองให้อยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อน เป็นประเทศเขตแดน คือเมืองไทยเรานี้จุดศูนย์กลางอยู่ที่ไหน ก็มีจุดศูนย์กลางตั้งเป็นรัฐบาลขึ้นมา จากนั้นก็ปลีกย่อยออกไปเป็นแยกเป็นแขนง เป็นกระทรวงต่าง ๆ แยกออกไปตามจังหวัด เรียกว่าปกครองเป็นกลุ่มเป็นก้อนไป เรียกว่าส่วนรวมของประเทศไทย จุดศูนย์กลางก็อยู่ที่รัฐบาล กระจายออกไป ทีนี้ที่จะได้รับความสงบเย็นใจหรือความเดือดร้อน ก็ต้องเกิดขึ้นจากศูนย์กลางจนได้นั้นแหละ

ถ้าศูนย์กลางนี้เป็นไปตามความมุ่งหมายของกฎหมายบ้านเมือง เกี่ยวกับการปกครองแล้ว ก็ไม่เดือดร้อนมาก แต่นี้มันไม่เป็นไปตามจุดนั่นซิ จุดศูนย์กลางเลยกลายเป็นจุดศูนย์กินศูนย์กลืน ศูนย์โกง ศูนย์รีดศูนย์ไถ ศูนย์เปรตศูนย์ผี ศูนย์ยักษ์ศูนย์มารเต็มอยู่ในนั้นเสียแล้วนี่ ประชาชนไม่เดือดร้อนได้ยังไง นี้ละที่ประชาชนเดือดร้อนทุกวันนี้ ศูนย์นี้เอง แปลให้ฟังแล้วเข้าใจกันไหมล่ะ ศูนย์นี้ศูนย์สำคัญมาก เวลานี้กำลังเดือดร้อนมากทีเดียว จุดศูนย์กลางหากว้านเอามา อะไรที่จะเป็นภัยต่อชาติบ้านเมือง และเพื่อพุงหลวงตัวเอง ของพวกตัวเอง มันกว้านเข้ามาในจุดนี้ ๆ เพราะฉะนั้นถึงได้กระทบกระเทือนทั่วประเทศไทย

เรียกว่ากินไม่อิ่มพอ กินเท่าไรยิ่งดีดยิ่งดิ้น ประชาชนขวนขวายหามาเข้าสู่ส่วนรวม มันเลยเข้าสู่ศูนย์ที่ว่านี่ ศูนย์กินศูนย์กลืน ศูนย์รีดศูนย์ไถไปนี้เสีย มันไม่ได้ออกตามความมุ่งหมายที่ว่า เงินจำนวนนี้เข้าสู่จุดศูนย์กลาง นำไปทำประโยชน์อะไร ให้เป็นตามความมุ่งหมายนี้แล้วก็ชุ่มเย็น แต่นี้ไม่ได้เป็นอย่างนั้น

เราพูดจริง ๆ เราก็บวชมานี้ได้ ๖๖ ปีนี้แล้ว เกี่ยวกับทางการบ้านเมืองมันเกี่ยวโยงกันอยู่ อยู่ในป่าในเขาความรู้ก็ปิดไม่อยู่ หูก็มี ตาก็มี ประสานถึงกันหมด เข้าในกลางบ้านกลางเมืองเข้าได้ แม้ตัวเองจะอยู่ในป่าในเขาความรู้ก็ประสับประสานกันตลอดเวลา ก็ทนไม่ได้ที่จะไม่ทราบเรื่องราวเหล่านี้ แต่ก่อนก็ยังพอเป็นพอไปวงรัฐบาลเรา หากกินก็กินอย่างเงียบ ๆ ไม่ให้เกิดความเดือดร้อนมากนัก กิน กินมาเรื่อย ๆ หนักเข้าเรื่อย ๆ นั่นแหละ เวลาหนักเข้า ๆ อย่างปัจจุบันนี้เดี๋ยวนี้จนกระทั่งจะกระเทือน ดีไม่ดีอาจได้รบกันก็ได้ระหว่างประชาชน

เขาว่ารัฐบาล ๆ กับศูนย์ยักษ์ใหญ่ มันกินไม่หยุดไม่ถอย กินไม่มีคำว่ากระดากอาย กินแบบดื้อแบบด้าน กินทุกแบบทุกฉบับ ไม่ได้ฟังเสียงประชาชน เสียงศาสนาเลย กินตลอดเวลา นี่ละเราผ่านมาถึงจุดนี้ เราไม่ได้เอาเรื่องมาอุตรินะ เราเกี่ยวกับเรื่องช่วยชาติบ้านเมืองอยู่ด้วย ด้วยความสะอาดสะอ้าน กับความสกปรกสุดยอด มันเข้ากันได้ยังไง ก็ต้องเอามาเทียงเคียงกันซิ เราช่วยโลกเราช่วยอย่างนี้จริง ๆ นี้ละธรรมช่วยโลกดูเอา

เราเองไม่เคยมีความระแคะระคาย ว่าเราได้สร้างความมัวหมองขึ้นจากจิตใจของเรา เพื่อระบาดสาดกระจายเกิดความเดือดร้อนแก่ประชาชน ด้วยความไม่บริสุทธิ์ยุติธรรม ไม่มี ฟังซิน่ะ เราเชื่อขนาดนั้นเชื่อตัวเอง เพราะออกจากความเมตตาล้วน ๆ เพราะฉะนั้นทุกสัดทุกส่วนจึงเป็นไปด้วยความบริสุทธิ์ทุกด้านทุกทาง ธรรมช่วยโลกเป็นอย่างนั้น ทีนี้เวลาไปเทียบกับโลกแล้ว มันสกปรกเอาเสียจนดูไม่ได้ว่างั้นเลย เวลานี้ เอาธรรมดูซิ ธรรมคือความสะอาด กิเลสคือความสกปรก สร้างความสกปรกกับความเดือดร้อนเป็นไปตาม ๆ กัน กระจายออกไปเวลานี้ทุกหย่อมหญ้าในเมืองไทยเรา

ใครไปที่ไหนคนจนมากนะเวลานี้ มีแต่ร้านค้าเต็มไปหมด หาผู้จะเข้าไปซื้อของไม่มี ฟังซิ ตามถนนหนทางก็เหมือนกัน ตามตึกรามบ้านช่องก็เหมือนกัน มีแต่ร้านค้า ๆ สินค้าเกลื่อนอยู่ แต่คนที่เข้าไปหาซื้อไม่มี เพราะไม่มีเงิน ความหมายก็ลงจุดนั้น จึงเดือดร้อนทั่วหน้ากันหมดเลย นี่ประชาชนเราอยู่กันอย่างนี้ละ ธรรมจับดูจะว่าไง ใครไม่บอกก็รู้ มีแต่ความเดือดร้อนวุ่นวาย แล้วยิ่งนับวันทวีรุนแรงด้วยนะเวลานี้ ก่อกรรมทำเข็ญใส่บ้านใส่เมืองแบบไม่มียางอาย โอ๊ย เราทุเรศนะ

เพราะศาสนาไม่ได้กดไม่ได้เหยียบใคร พูดไปตามหลักธรรมชาติ พิจารณาตามหลักธรรมชาติ เอามาพูด ผิดถูกชั่วดีพูดได้ตามหลักธรรมชาติ นี้เราก็นำหลักธรรมชาติมาพูด แล้วหูเราก็ฟังทั่วประเทศไทยของเรา ถ้าพูดถึงเรื่องลูกศิษย์ลูกหาในวงราชการต่าง ๆ เราอยากจะคุยเสียว่า ลูกศิษย์ลูกหาใครน่ะที่จะมากยิ่งกว่าลูกศิษย์ลูกหาหลวงตาบัว มีอยู่ทุกกระทรวง ฟังซิ คนดีมี คนชั่วมี คนชั่วไม่ค่อยเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่คนดีนั้นละเห็นตับเห็นปอดความชั่วช้าลามกของคนชั่ว เลยเอามาแจงให้เราฟังนั่นซิ ฟังตลอดมาเราพูดจริง ๆ อย่างนี้ละ จึงสรุปความลงแล้วว่า สกปรกมากที่สุดคือวงราชการ ว่างี้เลย เพราะเราประมวลมาจากบรรดาลูกศิษย์ลูกหา ฟังมาเป็นเวลานานนะ พึ่งจะมาเริ่มเปิดตอนที่มีเหตุการณ์กระทบกระเทือนเกี่ยวกับเรา ซึ่งเป็นผู้นำพี่น้องชาวไทยเพื่อความสงบร่มเย็นและความแน่นหนามั่นคงด้วย เราจึงได้เปิดออกมาให้พี่น้องทั้งหลายได้ทราบ

แต่ก่อนเหมือนไม่ทราบ ลูกศิษย์ลูกหามาเล่าให้ฟัง โหย วิธีกินวิธีโกง วิธีกลั่นแกล้งต่าง ๆ นี้เต็มอยู่ในวงราชการเลย มันไม่ได้เป็นวงราชการสะอาดสะอ้าน การทำงานเพื่อชาติบ้านเมืองเป็นผักชีโรยหน้าประดับร้านไปอย่างนั้นนะ สิ่งที่มันกินมันกลืนจริง ๆ มันอย่างลึกลับ เอาอย่างตั้งหน้าตั้งตาเสาะแสวงจริง ๆ ไม่ได้ธรรมดานะ ยกเป็นพวกเป็นคณะ แล้วสุดท้ายคณะมีแต่ความสกปรก ไปที่ไหนกีดไปที่ไหนขวางไปหมดวงราชการต่าง ๆ ผู้ดีทำงานมันกีดมันขวางมันคับแคบตีบตันในหัวอก บางรายก็ลาออกไป ที่ไม่ได้ลาก็ถูกกลั่นถูกแกล้ง ย้ายไปโน้นย้ายไปนี้ เอาคนพวกเปรตพวกผีของตัวเข้ามาแทน ที่กลืนบ้านกลืนเมืองไปเรื่อย ๆ นี้กินอย่างลึกลับมาอย่างนี้นานนะ

นี่หลวงตาเปิดให้ฟัง หลวงตาฟังมาอย่างชัดเจนทีเดียว ลูกศิษย์ลูกหาเรากระทรวงไหนที่ว่าไม่มีลูกศิษย์ไม่มี เพราะฉะนั้นเราจะพูดว่าลูกศิษย์ลูกหามากที่สุดก็คือหลวงตาบัวก็ไม่น่าจะผิดไปได้เลย บรรดาครูบาอาจารย์ทั้งหลายนี้นะ เราถึงจะอยู่ในป่าก็ตาม ความประสับประสานอย่างที่เห็นนี่ ใครไปเทศน์ทั่วประเทศไทยอย่างที่เราเทศน์เห็นไหมล่ะ นี่ละมันก็เกี่ยวข้องกันอย่างนี้ ลูกศิษย์ลูกหามีอยู่ทั่วไป เขามาเล่าให้ฟังนั้นน่ะเป็นที่เชื่อถือได้ บอกร้อยเปอร์เซ็นต์เลย เพราะเขามาเล่าให้ฟังด้วยความเคารพ ด้วยความเลื่อมใสในศาสนา เป็นคนดี บางรายลาออกจากงาน บางรายถูกกลั่นถูกแกล้งมา จากพวกสกปรก พวกเปรตพวกผีในวงราชการนี้แหละ มันพิลึกขนาดนั้นนะ เมืองไทยเราอยู่ได้ยังไง

ใครจึงต้องสมัครเป็นเจ้าเป็นนาย ๆ เวลานี้ก็ดูซิ กำลังเริ่มแล้วนะ มันอยู่ในถานหิวอาหาร โดดขึ้นมานี่ขี้เต็มหัว ประกาศลั่นอยู่ตามเสาไฟฟ้าเวลานี้เต็มไปหมด สมัครนั้นสมัครนี้ เราเป็นคนจริง เราเชื่อมั่นอย่างนั้นอย่างนี้ ยกยอประชาชนเพื่อจะกินจะกลืนพวกพุงใหญ่ ๆ นี่ กำลังออกเวลานี้ หาดูเอา ไม่ต้องหาดูวิ่งรถไปตามทางก็เห็น มันติดป้ายเต็มไปหมด เป็นคนทำจริง พูดจริง กินจริงมันไม่ได้พูด สะแตกจริง ๆ มันไม่ได้พูด โกยบ้านโกยเมืองจริง ๆ คือตัวเรานี้แหละ กำลังออกมาจากถานหิวอาหารเต็มทน ขี้เต็มหัว ประกาศตนเป็นผู้นำพี่น้องทั้งหลาย ใครเชื่อถือได้ล่ะขี้มันเต็มหัวอยู่นั้น มันออกมาประกาศหาอะไร ความเลวมันยิ่งกว่าพวกนี้ มันไม่ตั้งใจจะกอบจะโกยมันจะเข้าไปหาอะไร

มันเคยกินเคยกลืนมานานแล้วจนชินเป็นนิสัยสันดานหยาบโลนที่สุด ไม่มีกระดากอาย คือพวกนี้แหละ พวกกินบ้านกินเมืองอย่างลึก ๆ ลับ ๆ เวลานี้กำลังเปิดเผยเต็มที่แล้วนะ เห็นแล้วเดี๋ยวนี้ นี่ละมันก็เกี่ยวกับนี้ละ หากินไม่พอ เข้ามาตั้งเป็นรัฐบาลขึ้นมา จะขวนขวายหาเงินหาทองจากภายนอก เข้ามาค้ำจุนอุดหนุนชาติไทยเราไม่มี มีแต่กอบแต่โกยไปสร้างหนี้สร้างสินจากเมืองนั้นเมืองนี้ มาโยนให้พี่น้องชาวไทยเรารับ ติดหนี้ติดสิน พวกนี้โกยเงินมาจากไปกู้ยืมเขามา ได้กินในเวลากู้ยืม อันนี้ก็ลูกศิษย์ลูกหามาเล่าให้ฟัง ไม่ใช่เราไปหาอุตรินะ

กู้ยืมมาแต่ละครั้ง ๆ นี้ขนาดไหน เอาอันนี้ออกไปประดับร้านสร้างนั้นสร้างนี้ ถนนหนทางอะไรก็แล้วแต่เถอะ นี่เป็นประดับร้านนะ ส่วนที่กลืนอยู่ข้างใน ๆ นั่น ไปกู้หนี้กู้สินมาแต่ละครั้ง ๆ นี้กินกลืนกันอยู่ในนั้นแหลกเลย พอเงินในกระเป๋าจะแฟบบ้างไปกู้มาอีกแล้ว ๆ หนี้นั้นโยนให้ประชาชนเป็นผู้รับ ติดหนี้ติดสินเขาเวลานี้แบนเลยนะเมืองไทยเรา เป็นยังไงพวกนี้เอารัดเอาเปรียบขนาดไหน พวกยักษ์พวกผีตัวใหญ่ ๆ อยู่ในวงราชการ สกปรกสุดยอดคือพวกนี้เองจะเป็นพวกไหน

นี่ละเราทราบมาจากหลักความจริง ลูกศิษย์ลูกหาทั้งนั้นนะ พวกนี้แยบยลในสิ่งเหล่านี้ทุกอย่าง เขาอยู่ในวงราชการเขารู้หมด แง่ไหนมุมใดที่มันกินมันโกงกันแบบไหน พวกนี้เอามาแจงนี้แหม จนสลดสังเวชนะเรา มันกินอย่างลึกลับ กินมาอย่างนั้นเรื่อย ๆ นะ พึ่งมาบานปลายขึ้นมาเวลานี้ เวลานี้กำลังบานปลาย มันจะเหยียบหัวประชาชนทั้งชาตินี่เลยเดี๋ยวนี้นะ ตัวเป้ง ๆ มันกินด้วยกัน มันก็เข้าคบค้าสมาคมกันเป็นเจ้าอำนาจบาตรหลวงป่า ๆ เถื่อน ๆ กลืนบ้านกลืนเมือง เวลานี้กำลังจะกลืนคลังหลวง มันหาที่ไหนไม่ได้มันก็วกเข้ามาจะมากลืนคลังหลวง เอาแบบดื้อแบบด้านเสียด้วยนะ เป็นเจ้าทะเบียนบัญชี เจ้าอำนาจอยู่ในคลังหลวงหมดพวกเปรตพวกผีนี่

ประชาชนทั้งประเทศไม่มีอำนาจ มีแต่พวกเปรตพวกผีครองอำนาจ ยึดอำนาจเอาไว้ เพื่อจะกลืนบ้านกลืนเมือง เวลานี้ประชาชนเขามีหัวใจเขามีปากเขาก็พูดบ้างล่ะซี เวลานี้กำลังคัดค้านต้านทานกันไม่ให้รวมบัญชี คำว่ารวมบัญชีมันเป็นคำพูดไพเราะอ่อนหวานต้มตุ๋นประชาชนต่างหากว่ารวมบัญชี ว่ารวมบัญชีมันก็เป็นกลาง ๆ รวมก็ได้ไม่รวมก็ได้ ก็ไปอย่างนั้นซิหัวใจประชาชน ไม่ได้คิดว่าความลึกลับของมันเอารวมบัญชีนี้ เป็นความประดับหน้าประดับหูคนให้สวยงามเฉย ๆ คำว่ารวมบัญชี คือมันจะโกยเอาเงินนั้นออกมา เพราะเงินนั้นอยู่ในบัญชีหนึ่งต่างหาก ยังไม่ได้ออกมาได้ มันจึงบอกว่ารวมบัญชี เอาเงินนั้นมารวมบัญชี พอคว้าถูกมือแล้วมันโกยออกมานี้ บัญชีมีกี่ร้อยกี่พันบัญชีมันไม่ได้มองนะ มันจะเอานี้ให้หมดตับหมดปอดของพี่น้องชาวไทย ยังเหลือแต่ร่างกระดูกเต็มบ้านเต็มเมืองเท่านั้นเอง เงินเหล่านี้ออกหมดไม่มีอะไรเหลือ

เวลานี้กำลังตั้งหน้าตั้งตาอย่างขะมักเขม้นนะ ผู้ใหญ่เท่าไรเคยกินเคยกลืนมาด้วยกัน เป็นสายโยงอันเดียวกัน คบค้าสมาคม ผนึกกำลังต่อกันเพื่อจะกลืนเอาเงินก้อนนี้ให้ได้ นั่นฟังซิน่ะ ตัวเป้ง ๆ ที่กินด้วยกันนั่นละ ครั้นพอคนหนึ่งจะวางตัวออกห่าง เพื่อประชาชนเพื่อชาติบ้านเมือง คนหนึ่งก็มากระตุก ก็มึงกินกับกูแล้วมึงจะไปไหนนี่น่ะ มาทวงหนี้ทวงสินกัน มันก็ต้องหมุนไปหากันจนได้ เพราะกินด้วยกัน ถ้าไม่หมุนเข้ามาเดี๋ยวพุงจะแตก มันจะทำลายพุงกัน ขายขี้หน้ากันล่ะซี เพราะสะแตกด้วยกัน มันก็ต้องเอนเข้าไปโน้น เมื่อเอนเข้าไปโน้นแล้วมันก็ตั้งหน้ามาเป็นข้าศึกต่อชาติบ้านเมืองซิ

เวลานี้กำลังมีแต่ตัวเป้ง ๆ นะเป็นข้าศึกต่อชาติบ้านเมือง จะเป็นตัวไหน ตัวเป้ง ๆ ตัวสะแตกเงินของชาติบ้านเมือง ตับปอดพี่น้องชาวไทยเรา จะเป็นใครที่ไหนไป มันกำลังกินกำลังกลืนเวลานี้ทุกแบบทุกฉบับนะ ไม่ถอย ใครจะว่าอะไรไม่ฟัง มีแต่จะเอาท่าเดียวเวลานี้ มันหยาบโลนขนาดนั้นนะ เป็นยังไงรัฐบาลเราตั้งมากี่ชุดแล้วเราก็ไม่เคยเห็น นี้จะเป็นรัฐบาลประวัติศาสตร์ ธรรมพูดนี้ไม่ฟังเสียงเลย ดีไม่ดีหาว่าธรรมเป็นข้าศึกศัตรู ดูซิน่ะ ฟังซิ เดี๋ยวนี้ธรรมเป็นข้าศึกศัตรู เฉพาะอย่างยิ่งหลวงตาบัวเป็นข้าศึกศัตรูต่อพวกนี้แหละจะเป็นพวกใด พิจารณาซิ

เราเป็นข้าศึกกับใครที่ไหน เม็ดหินเม็ดทรายเราไม่เคยมี มีแต่ให้ความร่มเย็นแก่โลกสงสาร อุตส่าห์ตะเกียกตะกายพาพี่น้องชาวไทยหาเงินมาทั่วประเทศเขตแดน เอาเข้าคลังหลวงเข้าไม่ได้เห็นไหม พวกเปรตพวกผีมันกันเอาไว้ มันจะกลืนเงินในคลังหลวงนั่น หรือมันเอาไปกินแล้วใครทราบได้เมื่อไร เพราะมันถือบังเหียนมันกุมอำนาจเอาไว้ ยิ่งกีดยิ่งกันตั้งแต่วันเริ่มแรกที่เราเอาเงินเข้าคลังหลวง เข้าไม่ได้จนกระทั่งบัดนี้ ฟังซิพี่น้องทั้งหลาย ทั้งชาติไทยเราฟังซิ เอาเข้าไม่ได้เวลานี้ มันกีดมันกันเอาไว้ ตัวเป้ง ๆ สองสามตัวกุมอำนาจไว้นั้น นี่ประการหนึ่ง

ประการสำคัญเรานี้แคลงใจมานานแล้วนะ จนได้เตือน เงินในคลังหลวงยังมีเหลืออยู่เหรอ ไม่ใช่ยังเหลือแต่โครงกระดูกเหรอ มันเอาไปสะแตกกันหมดแล้วก็ไม่ทราบนะ มันจึงกีดจึงกันเอานักหนา กลัวจะไปเห็นโครงกระดูกแห่งคลังหลวง ซึ่งเหลือแต่กระดาษ ตัวเนื้อตัวหนังมันเอาไปกินหมดแล้วก็ไม่ทราบนะ เราบอกจริง ๆ อย่างนี้ มันแทรกเข้าไปล่ะจิตนี่ ดูเข้าไป มันน่ากลัวเหลือเกินนะจุดนี้ เพราะที่กันมาก ๆ ไม่ให้เห็น นี่อันหนึ่งนะ กลัวจะไปเห็นแต่โครงกระดูก เนื้อหนังเอาไปกินหมดแล้ว นี่ประการหนึ่ง

ประการที่สองมันจะเอาให้ได้ ถ้ายังไม่เอามันจะเอาให้ได้ กวาดออกไป แล้วแต่มันจะไปแบบไหน พวกนี้พวกของมันมีเยอะ เกี่ยวกับธนาคงธนาคาร ติดหนี้ติดสินพะรุงพะรังจะล่มจะจม เอาออกไปหนุนกันเหล่านี้ นี่ลูกศิษย์นะมาเล่าให้เราฟัง เราไม่ได้ไปหารู้เรื่องธนาคารไหน ตั้งแต่เขาบอกเอาเงินเข้าธนาคารถูกต้องแล้วเท่านั้น เราก็ลงใจ ถูกเขาต้มแล้ว เห็นไหมล่ะ ธนาคารมันมีหลายแง่หลายกระทงอยู่นะ แง่นั้นแง่นี้ เขาบอกเรา ต้มเรา บอกเอาลงในจุดที่หลวงตาต้องการถูกต้องแม่นยำแล้ว เราถึงได้เซ็น ฟังซิน่ะ

ครั้นเซ็นลงไปแล้ว ถูกต้ม ๆ แล้ว มาประกาศพี่น้องชาวไทยว่า เข้าสู่จุดมุ่งหมายแล้ว ตามความสัตย์จริงของเราซึ่งเป็นเรื่องของธรรมไม่มีแง่มีงอนก็บอกตรง ๆ ที่ไหนได้มันเอาแฉลบไปนอกถุง นอกถุงหรือเข้าพุงมันเราก็ไม่รู้นะ มันเอาไปสะแตกหมดเราก็ไม่รู้นะ มีแต่กระดาษ ครั้นเวลาเราติดต่อสืบถามเข้าไป ว่าเงินยังสมบูรณ์ ๆ ก็สมบูรณ์ล่ะซีสมบูรณ์ปาก เงินไปไหนก็ไม่รู้ เหล่านี้เราไม่ได้เชื่อทั้งนั้นแหละ ถ้าลงไม่เชื่อ-ไม่เชื่อ ถ้าเจ็บต้องเข็ดต้องหลาบ ไม่เชื่อง่าย ๆ พวกนี้พวกปลิ้นปล้อนหลอกลวงหาความจริงไม่ได้เลย ตัวจอมปลอมตัวสกปรกที่สุด ตัวหลอกลวงเก่งที่สุดไว้ใจไม่ได้เลย เราไม่แน่ใจทั้งสองประเภทนี่นะ

เวลานี้กำลังคุมอำนาจที่จะกลืนอันนี้ ถ้ากลืนไปแล้วกลัวจะไปเห็นซากมัน อันที่สองกำลังจะกลืน นี่เป็นยังไงพี่น้องชาวไทยเรา สลดสังเวชไหมกับรัฐบาลชุดนี้น่ะ วงการใหญ่ ๆ ที่มีแต่ตัวต้มตัวเก่ง ๆ กินกันอยู่เวลานี้ กำลังออกมาเป็นข้าศึกศัตรูต่อพี่น้องชาวไทย แล้วเป็นยังไงไว้ใจได้ไหม พิจารณาซิพี่น้องชาวไทยเรา มันน่าสลดสังเวชนะ เป็นมนุษย์ตาดำ ๆ ด้วยกันทำกันได้ขนาดนี้มีอย่างเหรอ เรื่องบาปเรื่องบุญอย่าไปถามพวกนี้ ตามันไม่ได้มองดูบาปดูบุญ มันมองดูตั้งแต่ที่มันจะกลืนจะกินเท่านั้น มีเท่าไร ๆ มีแต่ปรึกษาหารือกันจะกิน วางอำนาจทุกแบบทุกฉบับสลับซับซ้อน อย่างมาต้มเรานี้แหม หลายแง่หลายกระทงนะ แต่ต้มเราทีไรฟาดหน้าผากหงายเลย ๆ เราไม่ได้เหมือนใคร เอาจริง ๆ เรา

จะมาพูดกับเรา ถ้ามาเล่นลิ้นกับเราอย่ามาบอกตรง ๆ เลย ถ้ามาพูดเป็นสิริมงคลแก่ชาติบ้านเมือง มาก็ได้ไม่มาก็ได้ ฟาดเข้าหัวหน้าใหญ่เลยนะนี่ ถ้าจะมาเล่นลิ้นกับเราอย่ามา มาก็ฟัดจริง ๆ ธรรมไม่ได้มีสะทกสะท้านกับสิ่งใดในโลกอันนี้ เหล่านี้มันเป็นถังขยะทั้งนั้น ธรรมเหนือนี้ทุกอย่าง เราจึงไม่เคยสะทกสะท้านในการแสดงออกซึ่งความจริงของธรรม เราไม่เคยมีคำว่าสะทกสะท้าน เรื่องความเป็นความตายมันตีตราไว้แล้วตั้งแต่วันเกิดมา ไปกล้าไปกลัวกับมันอะไร เราก็เรียนจบแล้วด้วย มีแต่จะทำประโยชน์ให้โลกเต็มกำลังความสามารถของเราเท่านั้น ให้พิจารณาทุกคน ๆ

เฮ้อ มันน่าทุเรศจริง ๆ นะ มันหยาบโลนเหลือประมาณ เวลานี้จะได้เป็นประวัติศาสตร์ของชาติไทยเรา ชาติไทยเราจะรบกันระหว่างประชาชนกับพวกมหายักษ์มหาโจรปล้นบ้านปล้นเมือง เข้ากลืนบ้านกลืนเมือง เฉพาะอย่างยิ่งกลืนคลังหลวงไม่ให้มีเหลือสักสตางค์เลย ว่างั้นเลย ถ้าลงมันได้คว้าติดมือแล้วไม่เหลือ เวลานี้กำลังคัดค้านต้านทานกันอยู่ พิจารณาซิพี่น้องทั้งหลาย สลดสังเวชไหมชาติไทยเรา เราได้รัฐบาลที่ไหนมาเป็นแบบนี้น่ะ เรายังไม่เคยเห็นนะที่แบบหน้าดื้อหน้าด้านไม่ยอมฟังเสียงใครเลย มีแต่จะเอาท่าเดียว ๆ

พวกเหล่านี้เหมือนว่าไม่มีป่าช้านะพวกนี้ ตายแล้วจะไปเอากระดาษนี่ ที่มันต้องการมาก ๆ ไอ้หลังลาย ๆ นี้โกยโพกใส่หัวมันแล้วไม่ต้อง กุสลา ธมฺมา กระดาษไอ้หลังลายสมบัติที่มันได้มามาก ๆ กลืนมามาก ๆ พุงหลวง ๆ นี้ละ มันจะพาไปสวรรค์ไปนิพพาน เลยนิพพานไปอีกพวกนี้น่ะ ไม่ใช่ไปธรรมดา มันจะไปเลยนิพพาน ที่ไหนสุดขีดแห่งสมมุติ มันยังเลยอีกนั้นพวกนี้มันจะไป เพราะมันไม่มีคำว่าตาย มันไม่กลัวตาย กลัวแต่จะไม่ได้เท่านั้น ไม่ได้กินได้กลืนเท่านั้น พวกนี้กลัวอย่างเดียว กลัวบาปกลัวกรรมไม่มี อย่าไปสอนมันนะ สอนเรื่องบาปเรื่องบุญ

ประชาชนทั้งประเทศมีปากทุกคน คัดค้านทุกคน เพราะหัวใจมี รู้จักดีจักชั่วด้วยกัน มันไม่ยอมฟังเสียงเลย มันจะเอาท่าเดียว ฟังซิความหยาบโลนเป็นยังไง นี่ละธรรมออกมาให้พี่น้องทั้งหลายฟัง เอ้า ออกทางวิทยุก็ออก หลวงตาบัวถ้าลงได้ขึ้นเวทีแล้วไม่มีถอย พูดจนกระทั่งคอขาดก็ขาดไปเลย ที่จะให้สละปล่อยวางธรรมนี้เราปล่อยไม่ได้ ธรรมกับหัวใจเราเป็นอันเดียวกันแล้ว เราต้องพูดให้เต็มเม็ดเต็มหน่วย เพื่อประโยชน์แก่โลกแก่สงสารเท่านั้น เราไม่ได้พูดเพื่อเรา เราไม่มีอะไรที่ต้องการ เราพอทุกอย่างแล้ว ในโลกธาตุนี้เราอิ่มพอหมด ปล่อยหมดแล้ว ยังเหลือแต่ความเมตตาสงสารประเทศชาติบ้านเมืองพี่น้องชาวไทยเรา ที่ถูกกินถูกกลืนเหมือนสัตว์ตัวหนึ่ง ๆ นี้นะ พวกนี้เหมือนยักษ์เหมือนผี กินบ้านกินเมือง พูดแล้วเราสลดสังเวช

ลูกศิษย์ลูกหามาจากกระทรวงต่าง ๆ มาเล่าให้ฟังนี้แหม จนจะฟังไม่ได้นะเรื่องกลอุบายกิน ความสกปรกโสมมที่สุดอยู่ในวงราชการว่างั้นเลย เขาพูดอย่างนี้เลย กินมาอยู่อย่างนั้นตลอดเวลา แต่ไม่ผาดโผนโจนทะยานเหมือนอย่างปัจจุบันนี้นะ ปัจจุบันนี้ผาดโผนมากทีเดียว ถึงขนาดที่จะเกิดรบราฆ่าฟันกันขึ้นก็อาจเป็นได้ เมื่อมันทนกันไม่ไหวแล้ว คนมันมีหัวใจนี่ ผู้ใหญ่ผู้น้อยว่าเอาเฉย ๆ คนมีหัวใจด้วยกัน ชีวิตเท่ากัน คนหนึ่งมีสิทธิ์รักษาสมบัติเงินทองข้าวของของตัว มีมากมีน้อยสมบัติเหล่านั้นรักษา แล้วคนจำนวนมากน้อยเท่าไรก็เป็นเจ้าของรักษา โจรมารจะมาใหญ่โตขนาดไหนก็ตาม เจ้าของที่มีสิทธิรักษาสมบัติของตัวเองนั้นจะต้องต่อต้านกัน

ไม่ได้คำนึงว่ากำลังมีมากมีน้อย โจรเข้ามาพังบ้านก็ฟัดกันเลยทันที ไม่มีใครมีแต่แม่กับลูก ก็ยื่นมีดอีโต้ให้ลูกฟาดหัวโจร พ่อบ้านไม่อยู่เข้าใจไหม นี่ละการรักษาสมบัติของชาติด้วยความชอบธรรม มีสิทธิมีอำนาจทางจิตใจมาก มันอาจจะเกิดต่อต้านกันขึ้นก็ได้ ระหว่างเจ้าของสมบัติ พวกนั้นใหญ่ขนาดไหนก็ตามเป็นมหาโจรทั้งนั้นนี่นะ มันไม่เป็นเจ้าของสมบัติโดยชอบธรรมเหมือนกับเขาที่เป็นเจ้าของ ชาติไทยของเราเป็นเจ้าของแห่งสมบัติ เฉพาะอย่างยิ่งสมบัติแห่งคลังหลวง นี้เป็นเจ้าของด้วยกัน ๖๒ ล้านคน เป็นเจ้าของด้วยกัน มีสิทธิมีอำนาจรักษาด้วยความชอบธรรมด้วยกัน

อะไรที่จะล่วงล้ำเข้ามา อำนาจใหญ่ขนาดไหนก็คืออำนาจมหาโจรมีอะไร สั่งกันมาที่ไหนก็สั่ง คำสั่งมหาโจรใครจะไปเชื่อถือ ใครจะปฏิบัติตาม อย่างไรสมบัติเงินทองข้าวของจะแคล้วคลาดปลอดภัย มันก็ฟัดกันเท่านั้นล่ะซี นี่ละเรื่องมันเป็นอย่างนี้นะ เรานี่อดคิดไม่ได้นะ เพราะช่วยโลกมานี้เต็มกำลังความสามารถแล้ว

คนไทยทั้งประเทศเป็นคนทั้งนั้นนี่นะ สมบัติของชาติก็รู้กันอยู่ทุกคน ๆ ผู้มาปล้นก็รู้กันอยู่ ทั้งผู้ที่จะมาปล้น ผู้ที่เป็นเจ้าของสมบัติ ก็รู้ด้วยกัน นั่นละต่างรู้ไปคนละแง่ คนหนึ่งรู้ที่จะเอาจะกลืน คนหนึ่งรู้ที่จะต่อสู้เพื่อสมบัติของตน นั่นละมันต่อต้าน มันอาจฟัดเหวี่ยงกันตรงนั้นก็ได้ เราก็ไม่มีอะไรที่จะไปห้ามปราม ที่จะไปยุยงส่งเสริมให้รบกัน เราก็ไม่ว่า เพราะธรรมเป็นธรรม พูดอย่างตรงไปตรงมา เรื่องหน้าที่ของเขาที่จะปฏิบัติยังไงนั้น เป็นหน้าที่ของชาติบ้านเมือง ที่จะรักษาสมบัติของตน เป็นมาดั้งเดิมแต่กาลไหน ๆ

แม้แต่มดอยู่ในรังมันก็รักษาสมบัติของมัน คือลูกเต้าของมัน ใครไปยุ่งไม่ได้มันรุมกัด นั่นเห็นไหม นี่สมบัติของชาติ ของคนทั้งชาติ ทำไมจะไม่มีความรู้สึก ตรงนี้ละตรงที่น่าคิดนะ วันนี้พูดเพียงเท่านี้ละ ให้พากันเอาไปเป็นข้อคิด ทุกสิ่งทุกอย่างให้เป็นเนื้อเป็นหนังของตัวเอง เราสอนทุกอย่างแล้วด้วยวิธีการอุบายของธรรมเบิกทางให้ทุกอย่าง อันใดที่ควรต่อต้าน เราต่อต้านหมดทุกอย่าง เราพูดจริง ๆ เราไม่ได้บกพร่องในวาทะการโต้ตอบทุกสิ่งทุกอย่าง เราออกหน้าทุกอย่างเลย

การนำพี่น้องทั้งหลายเราก็นำอย่างอาจหาญชาญชัยด้วยความเมตตา ทุกสิ่งทุกอย่างปฏิบัติด้วยความเป็นธรรมล้วน ๆ การแนะนำพี่น้องทั้งหลายก็เหมือนกัน เรื่องรักษาสมบัติของชาติบ้านเมืองก็เป็นความเป็นธรรม สอนด้วยความเป็นธรรม ให้ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติรักษา อย่าเห็นอันใดว่าใหญ่กว่าสมบัติของเราและเราซึ่งเป็นเจ้าของ เราเป็นเจ้าของและสมบัติของเรานี้แลใหญ่มากที่สุด ที่จะต้องปกป้องรักษาด้วยกันทุกคน นอกนั้นไม่ใหญ่ มีแต่ภัยทั้งนั้น ไม่ยอมปฏิบัติตาม ไม่ยอมเชื่อถือ ใหญ่ขนาดไหนสั่งมาก็สั่งมา คือคำมหาโจร มันต้องฟัดกันทันที เอาละให้พรที่นี่

เปิดดูข้อมูล วันต่อวัน ทันต่อเหตุการณ์ หลวงตาเทศน์ถึงเรื่องอะไร  www.luangta.com