เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๕ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๒

จิตที่อิ่มธรรม

          หลวงปู่ลีหรือธรรมลีวัดถ้ำผาแดงถวายผ้าป่าสร้างตึกสงฆ์ โรงพยาบาลอุดรธานี เงินสด ๕๐๐,๐๐๐ บาท คิดเป็น ๒๕๐ กอง ทองคำ ๒ บาท ๓ สลึง คือผ้าป่าสร้างตึกสงฆ์โรงพยาบาลเป็นเงินสด ๕๐๐,๐๐๐ บาท เอามาเรื่อยนะ ธรรมลีนี้เอาของมาปัจจัยเอามาเรื่อยๆ ไม่ว่าองค์ไหนละอยู่แถวนั้นเอามาเรื่อยๆ นะ แถวนาคูณ หนองกอง ผาแดง มาทั้งนั้นละ เมื่อเร็วๆ นี้เพียรก็มา ท่านป่วย มานี่ถวายเช็คเท่าไร เป็นล้านบาทนู่นน่ะ เมื่อสองสามวันนี้ ท่านเพียร มาจากหนองกอง

ท่านเหล่านี้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบทั้งนั้น เป็นลูกศิษย์เรามาตั้งแต่ต้นเลย ที่ออกไปนี้ถูกเราขับไล่ออกไปนะ นี่ตั้งแต่วันเกิดจนกระทั่งถึงป่านนี้ตามธรรมดาเป็นพ่อตาแม่ยายเขาได้แล้ว มันขนาดนั้นละ นี่ยังมาเป็นลูกเขยใหม่มันอย่างไรนี่ ไป ไล่ไป องค์นั้นไปอยู่นั้น องค์นี้ไปอยู่นี้  ท่านเพียรไปหนองกอง ท่านบุญมีไปอยู่นาคูณ ธรรมลีไปอยู่ผาแดง อันนี้ไล่ไม่ค่อยไปนะ ไล่ทางนี้หลบมาทางนี้ ไล่ทางนี้หลบมาทางนี้นะ ธรรมลีอยู่กับเรามาดั้งเดิม สร้างตึกสงฆ์โรงพยาบาลอุดร เงินสดมาถวายวันนี้ ธรรมลี วัดถ้ำผาแดง ถวายผ้าป่าสร้างตึกสงฆ์ โรงพยาบาลอุดร เงินสด ๕๐๐,๐๐๐ บาท คิดเป็น ๒๕๐ กอง ทองคำ ๒ บาท ๓ สลึง

ได้มาอย่างนี้แหละ องค์นั้นเอามา องค์นี้เอามา ไหลเข้ามาๆ ทางนี้ยกตูมเลยๆ อย่างนั้นละลำพังเจ้าของได้เรื่องอะไร มันได้แต่ลูกศิษย์ลูกหา มีแต่ว้อๆ พวกนี้เป็นลูกศิษย์เรามาดั้งเดิมนะนี่ ตั้งแต่บวชใหม่ๆ ท่านบุญมี ท่านเพียร ธรรมลี ธรรมลีบวชวันเผาศพหลวงปู่มั่น เราจำได้อยู่ บวชวันนั้นละวันเผาศพ พอบวชแล้วติดตามเราไปเลย นี่ละเหนียวที่สุด ถ้าเป็นปลิงดึงไม่ออกนะ โห ของเล่นเมื่อไรน่ะ เหนียวมากนะ เพราะนิสัยเราชอบไปคนเดียว แต่ไหนแต่ไรมาไปคนเดียว พอศพหลวงปู่มั่นเสร็จแล้วจะไปคนเดียว ไม่ได้ รุมๆ

(คงไม่กลัวผีแล้วครับ) ธรรมลีกลัวผี ไปพักอยู่ที่มันจนตรอกจริงๆ คือที่นั่นมันเหมาะมาก พักอยู่ทางโฉนดดงทางนู้น อยู่ป่าลึกๆ เป็นป่าช้าเขาที่นั่น เหมาะ ไม่มีใครเข้าไปยุ่งเลย เราไปหาเรื่องอยู่เอาที่นั่น ไล่ธรรมลีไปอยู่นู้นปากทางเข้ามาริมทุ่งนา เราเข้าไปอยู่ในป่าช้าเลยคนเดียว สบายเลยตลอดจนกระทั่งวันจากมา โอ๊ย ธรรมลีมาระบายให้หมู่เพื่อนฟัง รอดตายมานี่ พอดีบุญช่วย ว่าบุญช่วย ท่านไล่เราให้อยู่ริมทุ่งนา ทุ่งร้างละไม่ได้ทำนา ท่านไล่เราอยู่ที่นู่น ท่านไปอยู่ในนู้นลึกๆ คนเดียว ถ้าท่านไล่เราไปนั้นเราตายเลย ว่าอย่างนั้นนะ นี่พอดีท่านเข้าไปเอง ไล่เราอยู่ริมเราก็เลยอยู่สบาย ธรรมลีกลัวผี ถ้าเรารู้ว่ากลัวผีเราจะไล่เข้าไปหาป่าผี

กลัวเท่าไรยิ่งเข้าๆ การปฏิบัติเป็นอย่างนั้นนะ ดัดเจ้าของดัดอย่างนั้น เคยดัดมาแล้วนะที่ว่านี่ อยู่ๆ กลัว อยู่ในป่าเปลี่ยวไปหาที่เช่นนั้นละ เป็นอยู่กลางวันกลางคืนเหมือนว่าได้ระวังอยู่ตลอด อยู่ในป่าเสือ ไปอยู่อย่างนั้น ดัด ทีนี้จิตกับสติมันก็ไม่พรากจากกัน ถ้าสติรักษาอยู่แล้วมันไม่เป็นอะไรละ เราไปอยู่อย่างนั้นดัดสันดานเจ้าของ ไม่ใช่ไม่กลัวนะ กลัว กลัวเท่าไรยิ่งบุกเข้าไป ไม่อย่างนั้นไม่เรียกว่าดัดกิเลสตัวกลัวคือกิเลส ตัวกล้าหาญคือธรรมซัดกันเลย เอากิเลสล้มระนาว เป็นอย่างนั้นละ ไปหาอยู่ในที่เช่นนั้นละ

การทำความเพียรดัดเจ้าของต้องดัดเอามากจริงๆ เพราะฉะนั้นจึงไปแต่คนเดียว ไปกรรมฐานเราไม่ไปกับใครนะ เราไปคนเดียวเราตลอดเลย ตอนเผาศพพ่อแม่ครูอาจารย์มั่นแล้วหมู่เพื่อนรุมตามนะ ขโมยหนีไปไหนไม่ได้รุมตาม กลางคืนเราขโมยหนี หมู่เพื่อนอยู่เงียบๆ แล้วเตรียมของเรียบร้อยแล้วไปดูหมู่เพื่อน เห็นองค์นั้นเดินจงกรม องค์นี้นั่งสมาธิภาวนา เราสะพายบาตรเปิดออกทางนี้ไปเลย หายเงียบ ตื่นเช้าขึ้นมาโอ้โหยุ่งกันใหญ่เลย ไม่ทราบไปทางไหน เราไปกลางคืน เป็นอย่างนั้นละมันไม่สบาย ไปอยู่กับหมู่กับเพื่อนต่อใครต่อใคร หนึ่งเป็นหนึ่ง สองเป็นสอง เป็นน้ำไหลบ่า มันไม่ได้แรง ถ้าน้ำมีท่อเดียวมันพุ่งๆ เราคนเดียว ป่าช้าอยู่กับซัดกันเลยละ ความเพียรดี

ทองคำได้มากอยู่นะ ๑๑,๙๑๕ กิโล ได้มากอยู่ทองคำ ดอลลาร์ดูเหมือน ๑๐,๒๑๔,๖๐๐ นี่ดอลลาร์ เก็บหอมรอมริบเข้าไปสู่ส่วนรวม มันมีอย่างหนึ่งที่เราเป็นผู้หา เป็นผู้นำ ไม่มีคำว่าตกเรี่ยเสียหายไม่มีเลย บริสุทธิ์ร้อยทั้งร้อยเลยตลอด ไม่มีคำว่าตกเรี่ยเสียหายไปไหนไม่มี นั่นละธรรมๆ เป็นอย่างนั้นนะ เสมอไปเลย ตายใจได้ ธรรมตายใจได้เลย ถ้าเป็นโลกไม่ได้ ฉิบหายหมด

พี่น้องทั้งหลายให้พากันสร้างความดีให้มากนะ ความดีนี้เด่นแล้วธรรมกับใจเป็นอันเดียวกันนะ เราว่าธรรมอย่างนั้น ว่าใจอย่างนี้ ตอนนี้เป็นเราคาดเราหมาย ความคาดหมายกับความจริงต่างกันมาก เวลาเราบำเพ็ญเข้าไป บำเพ็ญเข้าไป ธรรมกับใจค่อยประสานกันเข้า ประสานกันเข้า แต่ก่อนใจไม่มีธรรมร้อนมากนะ ยุ่งมาก ร้อนมาก พอมีธรรมเข้าค่อยชุ่มเย็นๆ ต่อไปธรรมมีมากเข้าๆ ใจก็หนาแน่นมั่นคงทางศีลทางธรรม ทางความดีงามเข้าโดยลำดับๆ เอาเสียจนกระทั่งถึงว่าใจกับธรรมเป็นอันเดียวกันแล้วนั้นละทีนี้พอ

คือใจกับธรรม ธรรมหนึ่งใจหนึ่งประสานกัน แต่ก่อนบำเพ็ญธรรมๆ เรียกว่าใจเสาะแสวงหาธรรม ต่อมาไหลเข้ามาเรื่อยๆ มากเข้าๆ จนไหลมาเป็นอันเดียวกัน ธรรมกับใจเป็นอันเดียวกันแล้วนั้นละพอ ทางธรรมะท่านมีพอ ทางโลกไม่พอ เหมือนไฟได้เชื้อ ไสเชื้อเข้าไปเท่าไรแสดงเปลวจรดเมฆ ความโลภ..คนนั้นได้อันนั้นคนนี้ได้อันนี้อย่าว่าเขาจะพอใจ นั้นละเสริมไฟให้เขา ให้ความโลภ เสริมไฟให้ ส่วนธรรมได้มากได้น้อยอบอุ่นไปเรื่อยๆ ๆ พอ พอแล้วอบอุ่นเต็มที่เลย นี่เรียกว่าคนว่างงาน ให้มันเห็นอย่างนั้นซิ

คนว่างงานทุกข์จนค้นแค้นหากินไม่พอปากพอท้อง คนว่างงาน แต่ใจว่างงานนี้อิ่มพอ คือใจว่างงานนี้หมด อะไรที่จะเป็นข้าศึกต่อใจชำระออกๆ กิเลสนั้นแหละเป็นข้าศึกต่อใจ ชำระออกๆ จนกระทั่งถึงเหลือแต่ใจล้วนๆ เป็นธรรมทั้งแท่งแล้วหมด ความหิวความโหยความดีดความดิ้นไม่มี หมดเลย มันก็ชี้นิ้วได้เลยว่ามีกิเลสเท่านั้นตัวดีดตัวดิ้น ธรรมล้วนๆ ไม่ดิ้นไม่ดีด  นั่นละจิตว่างงาน จิตท่านผู้สิ้นกิเลส อย่างจิตพระอรหันต์แน่เลยชี้นิ้วเลย เรียกว่าจิตว่างงาน ไปอะไรอยู่อะไรก็อยู่กับเขาไปอย่างนั้น แต่ไม่มีที่จะหยิบจะเอา ไม่มีอะไรเลิศเลอเกินจิตดวงนี้ ดวงนี้เหนือไปตลอด เหนือไปตลอด

นั่นละจิตที่อิ่มธรรม ธรรมกับใจเป็นอันเดียวกันแล้วอิ่มตลอด ไปไหนก็สักแต่ว่าไปว่าดูว่าอะไร หากไม่ติดไม่ข้องกับอะไร ไม่รักไม่ชังอะไร ไม่อยากได้อะไร คืออะไรก็สู้อันนี้ไม่ได้ อันนี้เหนือกว่าๆ ทุกอย่าง ให้พากันบำเพ็ญ เมื่อประจักษ์แล้วมันจะประจักษ์ที่ใจ พระพุทธเจ้าสอนลงว่า สนฺทิฏฺฐิโก ผู้บำเพ็ญจะรู้เองเห็นเองในเจ้าของ ได้มากน้อยก็รู้เองเห็นเอง คือจิตเวลาอิ่มธรรมแล้วธรรมกับใจเป็นอันเดียวกัน อิ่มล่ะทีนี้พอ นั่นละใจว่างงาน เอาล่ะทีนี้พอ

     รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

       www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

      และทางสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz

    พร้อมเครือข่ายทั่วประเทศ