เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๓ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๒

ธรรมเข้าถึงใจเป็นจิตดวงใหม่

        ทำบุญทำกุศล สร้างกุศลให้จิตใจ..เวลาปรากฏผลขึ้นมาแล้วมันจะทำเจ้าของให้ดูดดื่มทางศีลธรรมเรื่อยๆนะ มันหมุนของมันเอง หมุนจนกลายเป็นอัตโนมัติ คือหมุนในทางความดี เบื้องต้นเหมือนขาเต่าดึง มันไม่อยากไป ถ้าไปทางความดีงามไม่อยากไป ถ้าไปทางความเหลวแหลกแหวกแนวนั้นเร็ว ทีนี้เวลาจับไสเข้าทางนี้หลายครั้งหลายหนเข้าไปมันก็ค่อยมีอะไรแก่ใจ ต่อไปคิดอยากไป

ดังที่ท่านแสดงไว้นายกาละไปฟังเทศน์พระพุทธเจ้า ลูกชายของอนาถบิณฑิกเศรษฐี ลูกชายของเศรษฐีไม่พอใจในการทำบุญให้ทาน พ่อต้องจ้างให้ไปอยู่ในบริเวณวัดที่กระแสเสียงของอรรถธรรมพระพุทธเจ้าแสดงออก ได้ยินชัดเจนแล้วให้ไปอยู่ที่แถวนั้นได้ แล้วก็จ้างให้ไป เบื้องต้นเป็นอย่างนั้นละ ฟังซิน่ะ พ่อจ้างลูกให้ไปฟังเทศน์เวลาพระพุทธเจ้าเทศน์ ไปแกก็ไปนอนอยู่ตามประสาของแก กลับมาก็ไปเอารางวัลกับพ่อ

ฟังไปๆ นานเข้าไปกระแสของธรรมซึมซาบเข้าถึงใจ จิตรู้สึกค่อยตื่นขึ้นมา ตื่นขึ้นมา ตื่นขึ้นมาจนกระทั่งยิ้มแย้มแจ่มใสพอใจเลยทีนี้ กลับอายพ่อนะทีนี้นะ มาฟังอรรถฟังธรรม อ๋อ พ่อที่อุตส่าห์มาฟังอรรถฟังธรรมทุกวันนี้เป็นอย่างนี้เอง เป็นอย่างที่เราเป็นวันนี้ ว่าอย่างนั้นนะ แต่ก่อนได้จ้างไป จ้างลูกชาย พ่อเป็นเศรษฐี อนาถบิณฑิกเศรษฐี ลูกชายไม่สนใจกับอรรถกับธรรม พ่อต้องจ้างไป ไปนอนแถวนั้นตื่นเช้ามาก็ไปเอารางวัลกับพ่อ หลายครั้งหลายหน

พ่อก็พอแสนใจดีนะ อุตส่าห์พยายามเลี้ยงมาแทบล้มแทบตาย ทุ่มเทกำลังวังชาชีวิตจิตใจลงเพื่อลูกแต่ละคนๆ ไม่ใช่เล่นๆนะ ครั้นโตขึ้นมาแล้วจะไปฟังอรรถฟังธรรม เอาธรรมเข้าสู่ใจที่เป็นของเลิศเลอได้เข้าสู่ใจไม่ยอมไป ก็ต้องจ้างไปฟังธรรม จ้างไปฟังธรรม ไปอยู่ที่ไหนก็ได้แถวนั้นที่ได้ยินเสียงกระแสธรรมพระพุทธเจ้าถึง ครั้นได้ฟังเข้าหลายครั้งหลายหน คือจ้างทุกวันนะ พอกลับมาก็ไปเอารางวัลกับพ่อ ไม่สนใจ สนใจไปเอารางวัล

ทีนี้ฟังไปๆ นานเข้าๆ กระแสของธรรมซึมซาบเข้าสู่ใจ จิตใจตื่นเป็นคนใหม่ขึ้นมาทีนี้ ยิ้มแย้มแจ่มใสพอใจ ดูดดื่มในธรรมทีนี้ พอกลับมาคืออายพ่อแล้วทีนี้  พ่อเรานี่เลี้ยงเรามาแทบเป็นแทบตาย มิหนำซ้ำยังเลี้ยงอรรถเลี้ยงธรรมเราไม่ยอมอิ่มว่าอย่างไร คราวนี้มันซึมซาบแล้ว อายพ่อทีนี้นะ พอกลับไปก็ไปเอารางวัลกับพ่อ ตั้งแต่วันนั้นละไม่ยอมไปเลย อายพ่อ พอไปถึงบ้านหลบหนี จะเอาเงินมาให้ไม่เอา เท่าที่เอามาแล้วมันก็อายแสนอายแล้วแหละ ไม่เอาล่ะ แต่นี้ต่อไปอย่าเอามาให้เลย จะไปเอง ว่าอย่างนั้นนะ ไปเองจริงๆ ไปด้วยความพอใจนะ ไม่ได้จ้างไปเหมือนแต่ก่อน

นี่นานกาละ ลูกอนาถบิณฑิกเศรษฐี เป็นอุปัฏฐากพระพุทธเจ้าเสียด้วยนะ มันก็หนาขนาดนั้นเวลามันหนานะ จิตใจนะหนา พอฟังเทศน์พระพุทธเจ้าเกิดความซึมซาบภายในจิตใจ ยิ้มแย้มแจ่มใส กลับมาอายพ่อ ไม่ไปเอารางวัลกับพ่อตั้งแต่นั้นมา ทีนี้ไม่ได้ไปวัดอยู่ไม่ได้ แน่ะเห็นไหมละ หัวใจดวงเดียวกัน เวลาของสกปรกหุ้มห่อมันแล้วมันก็มีแต่ของสกปรกเต็มหัวใจ ทีนี้เวลาธรรมซักฟอกเข้าไป ซักฟอกเข้าไป ด้วยการได้ยินได้ฟังอยู่ทุกวี่ทุกวันค่อยสง่างามขึ้นมา จากนั้นยิ้มแย้มแจ่มใสในอรรถในธรรม ไม่ยอมไปเอารางวัลกับพ่อเลย ตั้งแต่นั้นสมัครไปเองเลย

เป็นน็น็นjอย่างนั้นละจิตเวลากิเลสมันหุ้มห่อมันไม่มีอะไรมีราค่ำราคา ของเลิศของเลอขนาดไหนไม่เลิศ เพราะจิตนี้ไม่เลิศ มันเป็นมูตรเป็นคูถ ไม่เอาของดีมา วันนั้นเกิดมีความเคารพเลื่อมใส แล้วจะไปเอารางวัลกับพ่ออายไม่ไป ตั้งแต่นั้นมาไม่ไปเลย ไปเอง ไปฟังเทศน์เอง นี่ละพ่อเห็นไหมความเมตตาสงสารลูกนะ เลี้ยงมาแทบเป็นแทบตาย พาลูกเข้าวัดเข้าวาฟังธรรมจำศีลไม่ยอมไป พ่อต้องจ้างไป หลายครั้งนะ จนกระทั่งไปเห็นโทษแล้วกลับไปทีนี้ไม่เอาล่ะรางวัล

พูดถึงเรื่องโทษของตัวเองที่พ่อแม่เลี้ยงมา ทีนี้ท้าวไปถึงนู่นเลยนะถึงพ่อแม่เลี้ยงมาแทบเป็นแทบตาย มิหนำซ้ำจะมาหาของดิบของดีให้ลูกด้วยวิธีการต่างๆ ลูกไม่ยอมฟังเสียง ต้องได้จ้างมาวัด คราวนี้เห็นโทษแล้ว พอใจในธรรม เลยปิดเลย พ่อจะเอารางวัลให้ไม่ไป ทีนี้เป็นความสมัครใจ เห็นไหมจิตเวลามันปิดมันปิด เวลามันเปิดเปิดอย่างนั้นละ เลยเป็นคนดิบคนดีขึ้นไป..นายกาละ ลูกอนาถบิณฑิกมหาเศรษฐีเสียด้วยนะยังเป็นขนาดนั้นละ เราไม่ได้จ้างไปวัดไปวานี่น่ะทำไมจะไปไม่ได้ นี่หมายถึงว่าได้จ้างไป  ลูกอนาถบิณฑิกมหาเศรษฐี จากนั้นมาไม่ได้จ้างละ เป็นความสมัครใจเลย พอใจๆ ตลอดเลย

นั่นจิตเวลามันเปิดแย้มรับธรรม ธรรมเข้าถึงใจเป็นจิตดวงใหม่ขึ้นมา ครั้นเวลามูตรคูถเข้าสู่ใจหุ้มห่อจิตใจให้เป็นมูตรเป็นคูถไปหมด อะไรจะดิบจะดีขนาดไหนสู้มูตรคูถนี้ไม่ได้ เห็นไหมละเวลาเปิดแล้วรู้โทษรู้กรรม ยอมรับ ท่านบอกไว้เพื่อเป็นคติตัวอย่างแก่พวกเรานะ ดีก็ดีไปแล้ว ชั่วก็ชั่วผ่านไปแล้ว ผ่านไปแล้วท่านเขียนไว้ทำไม เพื่อเป็นคติตัวอย่างอันดีงามให้พวกเราทั้งหลายได้ยึด ให้พากันจำเอานะ

นี่มีในตำรับตำรา ถึงขนาดพ่อจ้างลูกไปวัด ไม่จ้างไม่ยอมไป ลูกอนาถบิณฑิกเศรษฐีอุปัฏฐากพระพุทธเจ้าเสียด้วยนะ ลูกไม่ยอมไปวัด ต้องจ้างลูกไปวัด สุดท้ายลูกก็เลยดีเลย ไม่ยอมเอารางวัลจากพ่อ กลายเป็นลูกผู้ดีไป ให้พากันจำเอา จิตนี่เวลามันมืดมันดำมืดอย่างนั้นละ เห็นของดีเป็นของชั่ว เห็นของชั่วเป็นของดีไปหมด เมื่อเวลามันยอมรับความจริงแล้วเห็นดีเป็นดี เห็นชั่วเป็นชั่ว ละไปโดยลำดับ สร้างไปโดยลำดับในความดีทั้งหลายก็เปิดโล่ง นั่นจำเอา

เพราะฉะนั้นจึงต้องได้ฝึก ฝึกจิต ไม่ฝึกไม่ได้ พระพุทธเจ้าฝึกจิต พระองค์สลบถึงสามหนกว่าจะได้เป็นศาสดาเอกสอนโลก สลบสามหน แล้วบรรดาสาวกทั้งหลายก็เหมือนกันลำบากลำบนมากที่จะได้เป็น สงฺฆํ สรณํ คจฺฉามิ ของพวกเราไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยนะ ลำบากมาก ท่านก็ผ่านมาได้เป็นคติตัวอย่าง บรรดาสัตว์ทั้งหลายก็ได้มี สงฺฆํ สรณํ คจฺฉามิ, พุทฺธํ ธมฺมํ สงฺฆํ สรณํ คจฺฉามิ เรื่อยมาจนกระทั่งทุกวันนี้สำหรับชาวพุทธเรา ให้พากันถือเอาเป็นคติตัวอย่าง

อย่าไปเชื่อมันเกินไป ใจที่เต็มไปด้วยมูตรด้วยคูถจะมีแต่ความสกปรกโสมมเต็มอยู่ในนั้น ใจที่มีอรรถมีธรรมแทรกเข้าไปจะเป็นใจที่สะอาด ถ้าเป็นแม่น้ำก็มีเกาะพอได้อาศัย ไม่เป็นมหาสมุทรโดยถ่ายเดียวนะ เท่านั้นละ

เดี๋ยวนี้สร้างโรงพยาบาลได้เท่าไรแล้ว ๑๐๐,๖๘๐,๐๐๐ เรากำหนดไว้ ๒๐๐ ล้าน ได้ ๑๐๐ ล้านแล้ว เรียกว่าเกินครึ่งแล้วนะ (เงินหลวงตานำหน้าการก่อสร้างไปแล้ว) อันนั้นก็ล้ำเถอะ อันนี้มันจะเหยียบหัวนั้นไปละ มันไปไม่ถอยเหมือนกันนี่ก็ดี จนถึงขั้นสมบูรณ์แล้วหยุด อันนี้กำลังก้าว ก้าวให้ถึงจุดหมาย 

   รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

           และทางสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz

             พร้อมเครือข่ายทั่วประเทศ