ธรรมธาตุคือจิตว่างงาน
วันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา 8:40 น.
สถานที่ : วัดป่าบ้านตาด
| |
ดาวน์โหลดเพื่อเก็บไว้ในเครื่อง
ให้คลิกขวาแล้วเลือก Save target as .. จาก link ต่อไปนี้ :
ข้อมูลเสียงแบบ(Win)   ข้อมูลเสียงแบบ(MP3)

ค้นหา :

เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๑ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๕๒

ธรรมธาตุคือจิตว่างงาน

ก่อนจังหัน

         เราไม่ลืมที่ท่านอาจารย์หลุยท่านว่าทุ่มเลยนะ เราไปเจอเอง ไปนราธิวาส เราพักอยู่วัดประชาภิรมย์ เขานิมนต์ไปในงานราชการ เขาหาแต่องค์สำคัญๆ แต่ใครจะสำคัญไม่สำคัญไม่ทราบ แต่เขาหาเอาแต่องค์นั้นๆ พอไปถึงแล้วเขาติดเบอร์ ชื่อพระ ชื่อจังหวัดอะไรไว้เป็นห้องๆ มันแปลกอยู่ที่ว่ามันไปสังหรณ์บันดลบันดาลอะไรเราก็ไม่เคยคิด แต่อดคิดไม่ได้นะ

ธรรมดามอบให้ลูกสาวใส่บาตรทุกวันๆๆ พอตกกลางคืนสั่งลูกสาวไว้ พ่อจะใส่บาตรด้วยนะลูก วันนี้พ่ออยากใส่บาตรเป็นกำลังไม่ทราบเป็นอย่างไร แต่ก่อนก็ธรรมดามอบให้ลูกแล้วเบาไปเลย วันนี้ไม่เบา อยากใส่บาตรเต็มกำลัง บอกลูก พอถึงเวลาไปเราก็ไปองค์เดียว แต่แปลกอยู่นะ น่าคิดอยู่ ดูพระองค์นี้ซิลูก ดูพระองค์นี้ซิ บอกลูกสาว บอกลูกสาวว่าดูพระองค์นี้ซิ ท่านเป็นอย่างไรถึงสง่างามเอานักหนา ไอ้เราขี้ริ้วจะตาย เขาว่ามันเป็นอย่างไรถึงสง่างามเอามากนะลูก เดินนี้สำรวมระวังพอเหมาะพอดี ดูๆ

พอใส่บาตรแล้วเราก็ถอยออก ปุ๊บปั๊บใส่อีก แกใส่เพิ่มอีกนะ พอใส่ที่สองแล้วเราก็ถอย เดี๋ยวขอใส่อีก ท่านอยู่วัดไหนว่าอย่างนั้นนะ พักอยู่วัดประชาภิรมย์ มาในงานเขา แล้วเดิมท่านอยู่วัดไหน อยู่วัดป่าบ้านตาด อุดรธานี เอ๊ย ลูกๆ ขึ้นเลยทันทีนะ คือคนนี้แกมาหาเรา.พอดีเข้าหน้าแล้ง...ทราย ทางไม่ดีแต่ก่อน พอหน้าฝนตมโคลน มาสามหนไม่ได้ ย้ายไปที่อุบลหมดหวัง ย้ายไปทางนราธิวาสไปเจอเราอีก โอ๊ย มีหวังแล้ว นั่นละบอกว่าทุ่มเลยลูก ใส่หมดเลยจริงๆ นะ เอาๆ เลยทุ่มเลยลูก เราก็ไม่ลืม พอพูดอย่างนี้แล้วเราระลึกได้ เอาๆ ทุ่มเลยลูก ขบขันจะตาย

เป็นหัวหน้า ต.ม.ด้วยตรวจคนเข้าเมือง ไปไหนตามเฝ้าพาเราไปเที่ยวนู้นเที่ยวนี้ ไปหมดนราธิวาส กระผมพยายามไปหาท่านมาหลายครั้งหลายหนจนหมดหวังแล้ว ความหวังมันยังมีแสดงว่าผมมีวาสนาอยู่แกว่า วันนั้นแกติดตามเราตลอด พาเราไปนู้นไปนี้ แกบอกว่าลูกน้องแกทำงานแทนได้ ผมขอรับใช้ท่านอาจารย์ทั้งวัน อย่างนี้ละแปลกๆ อยู่

ทีนี้เวลาเขาเอาอะไรๆ มาใส่บาตร ไปรับทานของเขาวางกองพะเนิน พอมาถึงแล้วบอกพระให้ถามโยมในวัด วัดมีกี่คณะ มีเท่าไรคณะ คณะไหนใหญ่ คณะไหนมาก คณะไหนน้อย ให้ถาม พอนั้นแล้วก็แยกของๆ เอาไปให้ ให้ทุกคณะ คือเราไม่เอาอะไร ก็เราไปสงเคราะห์โลกต่างหาก ทีนี้ผู้ติดตามเฝ้าเราทั้งวัน..เราไม่เคยเห็นผู้ชายร้องไห้ถนัดตาถนัดใจ อันนี้ท่านไม่เอาเหรอๆ เอาแล้วๆ เราว่าอย่างนั้น คือเอาบุญ เอาแล้วๆ ใส่หมด เราก็มอบให้หมด ท่านไม่เอาอะไรเลยนี่ เอาแล้ว โอ๋ย น้ำตาพังเลย แกชื่อวีระ.อยู่.ต.ม.เขาเป็นคนตรวจคนเข้าเมือง พันโทวีระ ตั้งแต่นั้นมาเลยไม่พบกันอีกนะ แกบอกว่าแกหมดหวังไม่ได้พบเรา ทีนี้สมหวังแล้ว ตั้งแต่นั้นมาไม่ได้พบกันอีกเลย เอาละให้พร

หลังจังหัน

เมื่อวานไปโรงพยาบาลไหนน้า (วังสะพุง) เออ วังสะพุง เอาของไปส่งโรงพยาบาล วันนี้ไปโรงนั้นวันนั้นไปโรงนั้นเรื่อย เพราะมันขาดแคลนจริงๆ เมื่อพอถูไถได้เราก็ถูไถตลอด ไม่ว่าโรงพยาบาลไหนมีบัญชีในนั้น โรงพยาบาลนี้ให้แต่วันที่เท่าไร โรงนั้นให้วันที่เท่าไร เดือนอะไร พอครบรอบแล้วก็ส่งให้ๆ ให้สม่ำเสมอกัน คราวก่อนนั้นดูเหมือนไปเกษตรสมบูรณ์ เลยภูเขียวไป จากนั้นมาภูเขียว มาชุมแพ แถวนี้มาหมด ส่งอาหาร เอาของไปได้โรงละคันรถเท่านั้น มันไม่ไหว เพราะรถเราไปคันเดียว เรามุ่งไปเรียบร้อยแล้ว ไปก็ใส่ตูมกลับเลย ได้วันละโรงๆ โรงพยาบาล

เราเดินมานั่นใครเอาไปเขียนไว้ที่นั่น เขียนไว้คนว่างงานหรืออะไร ลองไปอ่านดูซิผู้กำกับ เดินไปดู ไปเร็วมันสายแล้ว มันสะดุดใจอยู่ มันมาจากไหนคำพูดเช่นนี้ว่าอย่างนั้นนะ แล้วสุดท้ายมันก็ไปจากเรา เราอ่านไปสะดุดกึ๊กเลยว่าคนว่างงานเป็นอย่างนั้น (ว่างงานภายในใจ) นั่นละเราเห็นแล้วสะดุดใจ เขาว่างงานภายนอกจนตรอกจนมุมไปไม่รอด...ตาย ว่างงานภายในใจโล่งหมด นั่นไปเห็นอ่านสะดุดกึ๊กเลย ก็เป็นเรื่องของเจ้าของนำออก

ว่างงานภายในใจเป็นอย่างนั้น ว่างหมดไม่มีอะไร ขึ้นชื่อว่าสมมุติ กิเลสนั้นละเป็นตัวสมมุติ พออันนี้ขาดไปจากใจแล้วว่างหมด คนว่างงาน จิตว่างงาน คนว่างงานนี่ไม่ได้มันตาย ไม่มีอะไรจะกิน พอจิตว่างงานนี้ธรรมกับใจเป็นอันเดียวกัน แน่ะต่างกันนะ จิตว่างงานคือจิตกับธรรมเป็นอันเดียวกัน ว่างงาน ว่าอย่างนั้นใช่ไหม (ว่างงานในหัวใจก็ว่าง ไม่มีอะไรแล้ว) ถ้าใจว่างงานหมดปัญหา ถ้าร่างกายว่างงานไม่ได้ตาย ไม่ได้กิน จิตว่างงานแล้วหมดทุกอย่างไม่มีอะไรเหลือ ว่าง โล่งหมด คำพูดเช่นนี้ท่านทั้งหลายได้ยินมาจากไหนบ้าง ถามสักหน่อย คำพูดเหล่านี้ได้ยินมาจากไหน ถอดออกจากหัวใจไปพูดนะ จิตว่างงานหมด เรื่องภัยทั้งหลายไม่มี มีแต่ธรรม ธรรมกับใจเป็นอันเดียวกันเรียกว่าธรรมธาตุ นั่นลงนั้น ธรรมธาตุคือจิตว่างงาน

ที่เราไปนั้นไปนี้ ไม่อยู่นี้คืออะไร อำนาจแห่งความเมตตานะ ความเมตตานี้ไม่ลดเลยแปลกอยู่ เรื่องความเมตตานี่ไม่ลด เจ้าของไม่คิดเลย ไม่มีในเจ้าของ หมด ไม่เป็นห่วงเป็นใยอะไรทั้งนั้น หมดเลย แต่มันก็ห่วงโลกสงสาร นั่นละเมตตาธรรมกระจายออกไปอย่างนั้นละ เอาละให้พรแล้วไปละ วันนี้ทองคำได้ (๑๑,๙๐๙ กิโลกรัม ดอลลาร์ได้ ๑๐,๒๑๔,๖๐๐ ดอลลาร์ครับ) แล้วอันนี้ยอดเงิน (ผ้าป่าตึกสงฆ์อาพาธครับ ๖๕,๑๖๕,๗๒๗ บาท คิดเป็นจำนวนกอง ๓๒,๕๘๒ กองครับ) มันได้ไปถึงไหนแล้วล่ะ (เพิ่มไปตามลำดับทุกวันๆ ครับ) นั่นซิเราก็เลยไม่รู้ เอาละทีนี้ให้พร

 

รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และทางสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz

พร้อมเครือข่ายทั่วประเทศ

 


** ท่านผู้เข้าชมทุกท่านโปรดทราบ
    เนื่องจากกัณฑ์เทศน์บางกัณฑ์มีความยาวค่อนข้างมาก ซึ่งจะส่งผลต่อความเร็วในการเปิดเว็บไซต์ ขอแนะนำให้ทุกท่านได้อ่านเนื้อหากัณฑ์เทศน์บางส่วนจากเว็บไซต์ และให้ทำการดาวน์โหลดไฟล์กัณฑ์เทศน์ที่มีนามสกุล .pdf ไปเก็บไว้ในเครื่องของท่านแทนการอ่านเนื้อหาทั้งหมดจากเว็บไซต์

<< BACK

หน้าแรก