เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๑๖ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๕๒
ท่านปฏิบัติตามนิสัย
(คณะศิษย์วัดห้วงพัฒนา ต.บ้านห้วงพัฒนา อ.เขาสมิง จ.ตราด ทำจดหมายมากราบถวายสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชนเขาสมิง จ.ตราด แด่องค์หลวงตา เพื่อยกให้เป็นสมบัติของสงฆ์ ซึ่งตั้งอยู่ที่วัดห้วงพัฒนา เลขที่ ๑๐๒ หมู่ที่ ๘ บ้านห้วงพัฒนา ต.แสนคุ้ง อ.เขาสมิง จ.ตราด ซึ่งประกอบด้วยเครื่องส่ง ๑ กิโลวัตต์ เสาสูง ๗๕ เมตร แผงอากาศครบชุดพร้อมอุปกรณ์ต่างๆ ออกอากาศในระบบเอฟเอ็ม คลื่นความถี่ ๙๖.๒๕ เมกะเฮิรตซ์) จังหวัดตราดอยู่ทางทะเลนะ เราเคยไป เท่านั้นละ อำเภอเขาสมิง เข้าใจ เราเคยไปเขาสมิง เคยไปพักค้างคืนที่นั่น
รวมทองคำทั้งหมดที่มอบแล้วและยังไม่ได้มอบ ถึงวันที่ ๑๕ ได้ ๑๑,๘๙๔ กิโล ๓๙ บาท ๖๔ สตางค์ ดอลลาร์ที่มอบเข้าคลังหลวงแล้ว ๑๐,๒๑๔,๖๐๐ ดอลล์
วันนี้เราไปวัดดอยธรรมเจดีย์ เอาของในโกดังใส่รถๆ เต็มรถเลย ของอะไรๆ ใส่รถเต็มเอี๊ยดๆ ไปเลย กี่คันก็เอาไปเลย เรามันนิสัยทุ่มเลย เพราะฉะนั้นที่หมวยชะอำเขายังไม่คุ้นกับเรา เขาถามท่านอาจารย์หลุยว่าเป็นอย่างไรอาจารย์มหาบัว คือเขาถามองค์นั้นๆ มาเป็นอย่างไรอาจารย์มหาบัว ไม่ต้องพูด ทุ่มเลยนะ บอกว่าไม่ต้องพูดให้ทุ่มเลย อาจารย์หลุยท่านรู้นิสัยเราว่านิสัยเรามันทุ่มเลยจริงๆ ว่าอะไรถึงไหนถึงกัน ปุ๊บๆ เลย ทำเหยาะๆ แหยะๆ เมื่อของมีอยู่ไม่ได้สำหรับเรา ต้องเป็นอย่างนั้นละทุ่มเลยๆ ท่านเลยรู้นิสัยอันนั้นท่านเลยบอกทุ่มเลย
ถ้าพูดถึงเรื่องความมักน้อยนี้ บรรดาลูกศิษย์พ่อแม่ครูจารย์มั่นนี้ไม่มีใครเกินท่านอาจารย์หลุย ความมักน้อยมักน้อยที่สุดเลย มีองค์เดียว ไม่มีใครสู้ได้ ความมักน้อย ท่านเป็นนิสัยอยู่ง่าย ไปง่าย กินง่าย นอนง่าย สบาย ไม่ยุ่งกับอะไรนะท่านอาจารย์หลุย หาได้ยาก บรรดาลูกศิษย์หลวงปู่มั่นก็ท่านอาจารย์หลุยละองค์หนึ่งมักน้อยที่สุด ไม่ยุ่งกับอะไรเลย ไปสบาย มาสบาย อยู่สบาย ท่านอาจารย์หลุย
พอพูดอย่างนี้เราก็ระลึกได้ เราเดินจงกรมอยู่ในป่าวัดหนองผือนั่นละ พ่อแม่ครูจารย์ก็อยู่วัดหนองผือด้วยกัน ไปก็ไปถามหากุฏิเรา ไม่เห็นเรา พระก็บอกว่าคงอยู่ในทางจงกรมในป่านั่นละ กลางคืนเราไม่จุดไฟ เดินจงกรมไม่จุดไฟ ฟังเสียงกุบกับๆ ไปกลางคืนซุ่มซ่ามๆ กึกกักๆ เข้าไป เราระลึกถึงพ่อแม่ครูจารย์ทันทีท่านเป็นอะไรนะ มีพระเข้ามาหาอาจจะมีเรื่องเกี่ยวกับท่าน
พอมาถึงขนาดนี้ละ กุบกับๆ มันมืด ใครมานี่ ผมเอง ท่านว่าอย่างนั้นนะ ปุ๊บปั๊บพอรู้ทิศทางของเสียงแล้วเข้าไปจับแขนจูงแขนออกไปเลย...ทางจงกรม เอ้า จะจูงไปไหน ไปหาพ่อแม่ครูจารย์ อ้าว เมื่อคืนนี้ผมก็ไปมาแล้ว ก็นั่นซี ผมไม่ได้ไปเมื่อคืนนี้ แล้วไปแต่ท่านอาจารย์ไม่ได้เหรอ ไม่ได้ถูกเขกไล่ลง ท่านพูดอย่างนั้นนะ ถูกเขกแล้วไล่ลง ท่านอาจารย์หลุยท่านพูด ไปแต่ผมไม่ได้ ไปถูกเขกแล้วไล่ลง
ตกลงพูดยังไม่ปล่อยมือนะ จับมือนี้จูงเลย จูงออกมาจากทางจงกรม อย่างนั้นละความสนิทกัน จูงมือมาเลยจนออกไปถึงทางโล่งแล้วเราค่อยเดินไปตามหลัง คือธรรมดาความเมตตาของท่านอาจารย์มั่นไม่เหมือนกันนะ ท่านทำอย่างนั้นท่านไม่เห็นคนนี้ต่ำคนนั้นสูงนะ ท่านให้เป็นไปตามนิสัย องค์นี้ขึ้นไปปฏิบัติอย่างหนึ่ง องค์หนึ่งขึ้นไปปฏิบัติอย่างหนึ่ง องค์นี้ขึ้นไปปฏิบัติอย่างหนึ่งไม่เหมือนกันนะ สำหรับเรากับท่านรู้สึกว่ามันจะได้ทุกแบบ ไม่เคยสำหรับกับเรานะพ่อแม่ครูจารย์มั่น ไปกลางคืนก็ตามไปองค์เดียว แต่กับองค์อื่นไม่ได้ ท่านปฏิบัติตามนิสัยๆ ไม่ใช่ว่าท่านองค์นี้ไว้ใจองค์นี้ไม่ไว้ใจอย่างนั้นนะ คือท่านปฏิบัติตามนิสัย
สำหรับเราไม่เคยถูกไล่ถูกเขกสักทีละไปเมื่อไร กลางคืนก็ตามไปได้สบาย องค์เหล่านั้นก็อย่างว่า มาอะไรหลุย ไปลง ไล่ไปเดี๋ยวนั้น นี่ก็เป็นนิสัยอันหนึ่ง ปฏิบัติต่อลูกศิษย์คนนี้ ลูกศิษย์คนนั้นปฏิบัติอย่างนั้น ลูกศิษย์คนนี้เป็นอย่างนี้ เป็นอย่างนั้นละ ท่านปฏิบัติไม่ค่อยเหมือนกัน คือปฏิบัติตามนิสัย ไม่ได้มีใครยิ่งใครหย่อนกว่าใครละ ตามนิสัยของใครของเรา เป็นอย่างนั้น แต่สำหรับเรารู้สึกว่าเดชะไม่เคยมี ถูกขับถูกไล่ไม่เคยมี ไปหาท่านเมื่อไรได้ทั้งนั้นแหละ
ครูบาอาจารย์ไปหาท่านเราจะไม่หนีละ เราจะคอยสังเกต ครูบาอาจารย์ผู้ใหญ่ไปหาท่าน องค์นี้ไปท่านปฏิบัติอย่างไร องค์นั้นไปท่านปฏิบัติอย่างไร ไม่เหมือนกันนะ ผิดแปลกกันไปโดยลำดับตามนิสัย
หมวยชะอำน้อมถวาย ๓,๐๐๐ บาท ตะกี้นี้ที่ว่าถามอาจารย์มหาบัวเป็นยังไง ถามอาจารย์หลุย เพราะหมวยแกสนิทสนมกับท่านอาจารย์หลุย ตั้งแต่ยังไม่สนิทกับเราแกไม่รู้ จึงถามอาจารย์มหาบัวเป็นยังไงๆ อย่าถาม ไปทุ่มเลยนะ บอกว่าอย่าถาม ทุ่มเลยนะ มีเท่าไรทุ่มเลย ท่านอาจารย์หลุยละพูด
เมื่อวานเราเอาของไปโรงพยาบาลปากคาด ใส่รถเต็มเอี๊ยด เทตูมเลย โรงพยาบาล วันนี้ไปโรงนี้ วันนั้นไปโรงนั้น เททุกวันๆ วันจันทร์ อังคาร พุธ พฤหัส ศุกร์ ทุกวันๆ ให้พร
รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th
และทางสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz
พร้อมเครือข่ายทั่วประเทศ
|