เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๕ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๕๒

ความเมตตากับใจเป็นอันเดียวกัน

         (ท่านอาจารย์จีรวัฒน์และคณะศิษย์วัดป่าไชยชุมพล อ.เขาค้อ จ.เพชรบูรณ์ น้อมถวายปัจจัยร่วมสร้างตึกสงฆ์อาพาธ ๓๔,๐๐๐ บาท เช็ค ๖๘,๙๙๙ บาท รวมเป็นเงิน ๑๒๒,๐๑๙ บาท ผ้าป่า ๖๑ กอง) เขาค้อ วัดป่าไชยชุมพล เขาค้อ เพชรบูรณ์ นี่เราเคยไปเทศน์แล้ว วัดป่าไชยชุมพลที่ท่านจีรวัฒน์อยู่เขานิมนต์ไปเทศน์ผ้าป่าที่นั่น ค้างนั่นคืนหนึ่ง จึงไม่ลืม พอฉันเสร็จออกจากกุฏิ เริ่มขึ้นรถดูนาฬิกาเราอยากจะดูจากนี้ไปถึงวัดเราประมาณสักเท่าไรเวลา ออกจากนู้นมาถึงวัดเรา ๔ ชั่วโมง ๔ นาที ที่วัดท่านจีรวัฒน์อยู่

         (ผอ.โรงพยาบาลอุดรธานี มากราบนมัสการนิมนต์หลวงตาเป็นองค์ประธานวางศิลาฤกษ์สร้างตึกสงฆ์อาพาธ)

ผอ.โรงพยาบาลอุดรธานี      :       กระผมผอ.โรงพยาบาลอุดรธานี ตามที่หลวงตาได้ให้พรตึกสงฆ์ที่โรงพยาบาล ซึ่งจะทำที่วางศิลาฤกษ์ในวันที่ ๑๘ นี้ กระผมกราบหลวงตาได้ไปเป็นองค์ประธานในการวางศิลาฤกษ์ วันที่ ๑๘ เวลา ๑๔.๒๙ น.ตอนบ่ายครับผม

หลวงตา                         :       นี่เราจะสร้างแล้วตึก เห็นอยู่ข้างนอก บรรดาลูกศิษย์เขามาขอร้องให้ช่วยเหลือเขา เราก็เข้ารับ เพราะเราสงสารอยู่มากแล้วโรงพยาบาลนะ โรงพยาบาลที่ไหนมันว่างเมื่อไรเรา เฉพาะโรงพยาบาลอำเภอ ส่วนโรงพยาบาลจังหวัดไม่ค่อยได้เข้า เห็นว่าจะพอถูพอไถกันไปในจังหวัดหนึ่งๆ แต่ครั้นแล้วก็ไม่พ้นที่จังหวัดเลยนะ จังหวัดเลยเลยสงเคราะห์เช่นเดียวกับโรงพยาบาลอำเภอของจังหวัดนั้นๆ นี่ไปเรื่อย โรงพยาบาลจังหวัดเลย ทั้งโรงพยาบาลจังหวัด ทั้งจิตเวชด้วย ไปทั้งสองแห่ง

ตามธรรมดาเราจะไม่ค่อยไปโรงพยาบาลจังหวัด เพราะเห็นว่าพอสมควรถูไถกันไป โรงพยาบาลเล็กๆ น้อยๆ นี้มันขาดแคลนมากเราจึงไป อย่างเมื่อวานนี้ก็ไปปากคาด ไกลอยู่นะปากคาด เอาของไปลงให้ทุกโรง จันทร์ อังคาร พุธ พฤหัส ศุกร์ ในอาทิตย์หนึ่งห้าวัน ถ้าไม่มีกิจจำเป็นมาทำให้ขาดวรรคขาดตอนไปเสีย อาทิตย์หนึ่งห้าวันที่ไปโรงพยาบาลต่างๆ ทุกอาทิตย์เป็นอย่างนั้น เมื่อวานนี้ก็ไปโรงพยาบาลปากคาด ต่อจากนี้ก็จะไปบึงกาฬ บุ่งคล้า เหล่านี้หมดละเราไป แล้วก็วกเวียนไปหมด เราให้เขาแล้วเขากลับมาเขาขอเราอีก เมื่อวานนี้ก็ขอ ให้พิจารณาเสียก่อนนะ แต่ให้ติดต่อแล้วมาทางโรงพยาบาลโนนสะอาด พวกหมอเหมือนกัน ก็น่าจะได้แล้ว

ผอ.โรงพยาบาลอุดรธานี      :       อันนี้ที่กราบหลวงตาที่หลวงตาจะไปเป็นองค์ประธานครับผม กำหนดการอยู่ด้านหลังครับผม

หลวงตา                         :       เรื่อง ขออาราธนาเป็นประธานในพิธีวางศิลาฤกษ์อาคารผู้ป่วยใน ตึกสงฆ์อาพาธ “อาคาร ๙๖ ปี หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน” คือในระยะนี้เราอายุ ๙๖ ปี นมัสการพระธรรมวิสุทธิมงคล ด้วยคณะสงฆ์ ข้าราชการ และบรรดาศิษยานุศิษย์ รวมถึงประชาชนจังหวัดอุดร ได้ร่วมกันดำเนินโครงการสร้างอาคารผู้ป่วยใน ตึกสงฆ์อาพาธ อาคาร ๙๖ นี่คงจะหมายเอาอายุเรา พอดี ๙๖ แล้วหลวงตาบัว แน่ะขึ้นแล้ว โรงพยาบาลอุดรธานี ซึ่งพระเดชพระคุณท่านให้ความเมตตาเป็นประธานอุปถัมภ์ในการก่อสร้าง

ในการนี้ในวันที่ ๑๘ มกราคม ๒๕๕๒ เวลา ๑๔.๐๐ น. บ่ายสองโมงนะ ณ โรงพยาบาลอุดรธานี จังหวัดอุดรธานี จึงใคร่ขออาราธนาพระเดชพระคุณให้ความเมตตามาเป็นองค์ประธานในพิธีวางศิลาฤกษ์ตามวัน เวลา และสถานที่ดังกล่าวข้างต้นด้วย ขอนมัสการมาด้วยความเคารพ นายอำนาจ ผการัตน์ ผู้ว่าราชการจังหวัดอุดรธานี

อันนี้เราก็ได้เริ่มแล้ว รูปภาพไปติดไว้แล้วนั่นที่หน้าศาลา ดูเหมือน ๑๐ ชั้นนะ อยู่ที่หน้าศาลานั่นละ เริ่มแล้วนั่น ทีแรกมาขอความร่วมมือความช่วยเหลือจากเรา เราก็รับ ถ้าเรารับแล้วมันต้องมีเครื่องหมายรับนะ ตึกกี่ชั้น ๘ ชั้น เอาๆ อีก ๒ ชั้น เป็น ๑๐ ชั้น ตึกหลังนี้ไม่ขึ้นเมืองอุดรตายแตกหมดเลย เอาจนหมูหมาเป็ดไก่เห่าว็อกๆ แว็กๆ จับมาต้มยำให้หมด ตึกหลังเดียวขึ้นไม่ได้อย่าให้อยู่ในเมืองอุดร เมืองของเราก็ตามเราก็ยอมตายไปด้วยเลย

วันที่ ๑๘ เวลาบ่ายสองโมงนะ วางศิลาฤกษ์ เราไม่มีความจำเป็นจริงๆ ก็คงได้ไปแหละวันวางศิลาฤกษ์

รวมทองคำทั้งหมดที่มอบแล้วและยังไม่ได้มอบ จนถึงวันที่ ๑๕ มกราคม ๒๕๕๒ ได้ ๑๑,๘๙๒ กิโล ๑๙ บาท ๙๕ สตางค์ ดอลลาร์ที่มอบเข้าคลังหลวงแล้ว ๑๐,๒๑๔,๖๐๐ ดอลล์ ส่วนทองคำกำลังรวบรวม ยังไม่มอบก็มี มอบแล้วก็มี อันนี้ก็อยู่ในหัวอกเรา นี่เข้าแล้ว เข้าคลังหลวงน้อยเมื่อไร เราหาสมบัติเข้าคลังหลวงไม่ได้น้อยๆ นะ ดูตามที่เขาติดประกาศไว้นั่นไม่ผิด ตรงเป๋งๆ (ลูกศิษย์ถวายทอง ๑ กิโล) ได้ตั้งกิโลนะไม่ใช่เล่น ทองคำ ๑๑,๘๙๒ กิโล วันนี้ซัดไป ๙๓ แล้ว ดอลลาร์ได้ ๑๐,๒๑๔,๖๐๐ ดอลล์ คือเข้าคลังหลวงทั้งนั้น ทองคำเหล่านี้เข้าคลังหลวงทั้งหมด

ดอลลาร์เข้าหมด แต่ก่อนดอลลาร์เข้าหมด เดี๋ยวนี้ยังแยกบ้าง แต่ไม่ค่อยได้แยกละ เพราะเราเสียดาย ไม่จำเป็นจริงๆ เราไม่มาแยก เมื่อเงินไทยเราพอเป็นพอไปอยู่ก็ให้เงินดอลลาร์เข้าคลังหลวงๆ เพื่อหนุนหัวใจชาติไทยเรา แต่มีเราแยกเอาไว้หากจำเป็นจะได้แบ่งเงินดอลลาร์มาหาเงินไทยออกช่วยชาติเสียก่อน ทำอย่างนั้นนะ ส่วนทองคำนี้ร้อยทั้งร้อยใครมาแตะไม่ได้เลย ให้เข้าหมด ส่วนดอลลาร์นี้ได้เข้า ๑๐,๒๑๔,๖๐๐ ทีแรกได้เข้า จากนั้นเรารอ ไม่ได้เข้าทั้งหมดดอลลาร์นี่ เพราะเงินไทยมีความจำเป็นต่อชาติของตน ดอลลาร์ก็มาจำเป็นด้วยกัน เลยแยกกัน เอาดอลลาร์มาทางเงินไทยเวลานี้นะ แยกก็ไม่มีใครแยกได้ละ มีแต่เราคนเดียวเป็นคนสั่งแยกๆ คิดเรียบร้อยๆ แล้วสั่ง เรียบร้อยแล้วสั่งจึงไม่ค่อยผิดพลาดนะ

(ลูกศิษย์ร่วมกันน้อมถวายปัจจัยร่วมสร้างตึกสงฆ์อาพาธ โรงพยาบาลศูนย์อุดรธานีจำนวน ๒๘๒,๗๓๑ บาท  และปัจจัยเพื่อสงเคราะห์โลก ๒๒๖,๕๓๑ บาท ทองคำ ๑ กิโล ๑๔ บาท ๘๐ สตางค์ ดอลลาร์ ๗๕๐ ดอลลาร์ เงินสิงคโปร์ ๒,๐๐๐ เหรียญ) จัดให้ถูกต้องนะ อย่างนี้ความจำเราไม่ดี แต่ความจริงเราจริงมาก เพราะฉะนั้นเคลื่อนไม่ได้สำหรับเรา ว่าอย่างไรต้องตรงเป๋งๆ เลย คิดดูซิทองคำมีเท่าไรไม่ได้กระจัดกระจายหรือซึมซาบไปไหน แม้เม็ดหินเม็ดทรายไม่มี เข้าคลังหลวงหมดเลย คนที่มาเกี่ยวข้องกับการเงินการทองกับเราต้องเป็นหัวใจเดียวกันกับเรา เป็นอื่นไปไม่ได้นะ

รวมทองคำทั้งหมดที่มอบแล้วและยังไม่ได้มอบเป็นทองคำ ๑๑,๘๙๒ กิโล ๑๙ บาท ๙๕ สตางค์ ดอลลาร์ที่มอบเข้าคลังหลวงแล้ว ๑๐,๒๑๔,๖๐๐ ดอลล์เราพาพี่น้องทั้งหลายอุตส่าห์บึกบึนเข้าคลังหลวงๆ ไปที่ไหนมีแต่กวาดเข้าหาส่วนใหญ่ๆ นะ เรื่องใหญ่ส่วนรวมแล้วเรารักสงวนมาก แล้วแสวงหาด้วย ทางพระวินัยก็เหมือนกันนะ ทางพระวินัยถือเรื่องของสงฆ์เป็นสำคัญ ของสงฆ์คือของส่วนรวม พระวินัยถือมากทีเดียว อันนี้ออกมาทางโลก ถ้าเอาศาสนามาใช้ก็ต้องเอาส่วนรวมความสามัคคีรวบรวมเข้าไปสู่กองส่วนรวม.....มันหลงหน้าหลงหลัง เหมือนกับต้นไม้ ลำต้นมันแข็งอยู่แต่ใบมันโอนเอนๆ ถูกลมพัดมันจะไหวของมัน อันนี้ความจดความจำธาตุขันธ์ต่างๆ ไหว จิตไม่มีอะไร 

วัดป่าหนองไผ่ จังหวัดสกลนคร ขอน้อมถวายผ้าป่าสร้างตึกสงฆ์ โรงพยาบาลอุดร ๗๕ กอง จำนวนปัจจัย ๑๕๐,๐๐๐ บาท คงจะเป็นท่านสุธรรม หนองไผ่ เราเคยไปแล้ว ตั้งแต่ยังไม่สร้างวัดนี้ขึ้นมาก็เคยไปเที่ยวกรรมฐานแถวนั้น มันอยู่ตีนเขา เวลาท่านสร้างวัดแล้วเราก็ได้ไปเยี่ยม ตั้งแต่ยังไม่สร้างวัดเราก็ไปภาวนาอยู่แถวนั้นละ

ใครยังไม่เคยเห็นก็ไปดูเขาติดประกาศไว้หน้าวัด เรื่องเรากับสมบัติช่วยชาติ ศาสนา เอาจริงเอาจังมากทีเดียว ช่วยชาติเอาจริงมาก คิดดูซิเงินจำนวนเท่าไร ทองคำเท่าไร เข้าหมดๆ ใครมาแตะไม่ได้ จริงจัง นั่นละธรรมจริงจังมากอย่างนั้นละธรรม ไม่เหลาะแหละๆ ปลิ้นปล้อนหลอกลวงหลายสันหลายคม นั่นเป็นเรื่องของเปรตของผี ของธรรมแท้ตรงแน่วเลย อย่างที่เราพาพี่น้องทั้งหลายนำไม่มีเคลื่อนคลาดเลย เพราะธรรมท่านนิยมตรงแน่ว กิเลสมันพลิกแพลงเปลี่ยนแปลงหลายสันพันคม

พูดเรื่องนี้แล้วยังระลึกได้ แกไหว้แล้วไหว้เล่าไหว้เรา จังหวัดสุพรรณบุรีไปธุระอะไร เขาขายแห้วอยู่สองฟากถนน กลางทุ่งๆ นะเขาขายแห้วเป็นกระป๋องๆๆ เราไปบอกเขาให้เอาแห้ว เอาหลายๆ เสียด้วยนะ เอามาก็ไม่ใช่อะไรเอามาแจกทานนั่นแหละ เอามาให้นับ เราเป็นคนขู่ไว้ด้วยนะ นี่เป็นเงินเท่าไรให้ผู้เฒ่านับเอง ผู้เฒ่าขายแห้วกระป๋อง ตั้งเป็นแถวๆ เอานับให้ดีนะ ถ้าหากว่านับไม่ดีขาดเหลือเท่าไรเราเอาหมด เราไม่คืนให้ ให้เจ้าของนับเอง ผู้เฒ่าก็เหอๆ ผู้หญิง เอานับ เราก็ดู แกก็นับไปนับมา เอานับไปๆ รถจอดอยู่ข้างทาง ไหนว่าอย่างไรนับเรียบร้อยแล้วเหรอ เรียบร้อยแล้ว เป็นเท่าไร โอ๊ย เยอะอยู่นะ

เอาขึ้นเรียบร้อยแล้ว ไปถามคนรถไม่แล้วนะเรา ไปก็ไปถามคนขับรถ ของกี่กระป๋องที่ซื้อเขานี้ พอออกไปก็เริ่มถามคนขับ ว่าของเท่านั้นกระป๋อง เขาขายกระป๋องหนึ่งเท่านั้น แล้วเป็นเงินเท่าไร เอาไล่ ต้องหยุดไล่จริงๆ นะ เพราะมันจะห่างไกล หากว่าจำเป็นจริงๆ จะกลับไปติดต่อเขาอีก เอามากอยู่นะ ร้านของแกเกือบหมดกระป๋องแห้ว พอนับเรียบร้อยแล้วขาดเงิน ๒๐ บาท นั่นเห็นไหมล่ะ ถ้าไกลกว่านี้จะลำบากมาก นี้เราจะดัดเจ้าของ เอาคืนไปให้ พอนับดูขาดไป ๒๐ บาท เขาก็ว่าถูกต้อง เราฟังดูทีแรกก็ว่าถูกต้อง ถามคนขับรถเราเป็นอย่างไรถูกต้อง ทางนี้บ้าก็ว่าถูกต้องด้วยกันๆ ทีนี้เราก็ไล่เบี้ยตามหลัง เอาเท่านั้นกระป๋องๆ กระป๋องหนึ่งเท่านั้นๆ เอาไล่

ไปประมาณได้สักเกือบกิโลนะ กินเขาไป ๒๐ บาท กลับคืนเอาเงินไปให้เขา มาอะไรอีกเขาว่า เอาเงินมาให้อีก คราวนี้ไม่เอาของเอาแต่เงินให้ เลยเล่าให้ฟังว่าของนี้ยายขายมันขาดไป ๒๐ บาทแล้วเอาคืนมาให้ โอ๊ย แต่เกิดมาก็ไม่เคยเห็น ไหว้แล้วไหว้เล่า เอาคืนมาให้แก ๒๐ บาท แกนับผิดไป เรานับถูกเรากลับคืนมาให้ อย่างนั้นละเรื่องธรรม โถ จิตใจนี้อ่อนนิ่มไปหมดนะความเมตตา อย่างที่เราไปที่ไหนทุกวันๆ มีแต่ความเมตตานี้พาไป ที่เรานั่งคุยกับญาติกับโยมกับใครๆ จนจะได้หามขึ้นจากที่นั่งก็มี มันลุกไม่ขึ้นก็เพราะความเมตตา

ความเมตตากับใจเป็นอันเดียวกัน อ่อนนิ่มไปหมดเลย จะมีนิดหนึ่งไม่ได้นะ มีในจิตนิดหนึ่งไม่ได้ ว่าผิดเจตนาจะมีนิดหนึ่งไม่ได้ต้องตามไล่กลับคืนให้หมด อย่างที่ว่าละ เงินที่เขานับไปเราไปนับใหม่อีกขาดไปตั้ง ๒๐ บาท กลับคืนไปให้เขาอีก เขาก็ไหว้แล้วไหว้เล่าเขาไม่เคยเห็น ไม่เคยเห็นก็ดูเสีย เอาเงินไป เอาเงินให้แล้วก็กลับ ย้อนรถกลับ เป็นอย่างนั้นละ จิตนี้ถ้าลงมันได้อ่อนมันอ่อนจริงๆ ไม่ใช่ธรรมดา ถ้าพูดว่าแข็งก็แข็งเหนือโลก ถ้าว่าอ่อนก็อ่อนเหนือโลก เป็นอย่างนั้นละจิตอ่อนนิ่มไปหมดเลย ไม่มีที่จะเอารัดเอาเปรียบผู้ใด ไม่มีเลย เรียกว่าเม็ดหินเม็ดทรายก็ไม่มี มันขัดข้องอย่างไรนับอีก ก็อย่างคืนไปให้เขานั่นแหละ อย่างนั้นแหละ ให้พร

รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และทางสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz

พร้อมเครือข่ายทั่วประเทศ