เทศน์อบรมคณะแพทย์

โรงพยาบาลค่ายสมเด็จพระพุทธยอดฟ้า จ.ร้อยเอ็ด

ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อบ่ายวันที่ ๒๙ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๕๑

อย่าลืมธรรมคือพุทธศาสนา

            มาจากร้อยเอ็ดเหรอ โรงพยาบาลค่ายสมเด็จพระพุทธยอดฟ้า จ.ร้อยเอ็ด พันเอกนายแพทย์ปิยชัย เป็นทั้งพันเอกเป็นทั้งนายแพทย์ด้วยนะหลายอย่าง ไม่ไปขโมยหาแม่บ้านมาเหรอ มีทั้งพันเอกทั้งนายแพทย์ด้วย เดี๋ยวมันมีทั้งตัวจริงมีทั้งตัวปลอมแฝงเข้ามา เรามันไม่อยากเชื่อคนนะ กลัวนี่ละ เผลอไม่ได้ เข้าใจไหมละ เผลอเป็นติดมาข้างหลังเลยทันที เอาไฟเผาทางนี้ ทีนี้ทางนี้ร้องแว้วว้ากๆ เกิดเรื่องกันอะไรละ ไม่มีอะไรละ คือเก็บนั้นไว้กระเป๋าเสีย ออกไปก็เอาออกโชว์

          ขอให้ทราบทั่วกันเถอะ เราจะมีหน้าที่การงานยศถาบรรดาศักดิ์สูงต่ำขนาดไหนก็ตาม อย่าลืมธรรมคือพุทธศาสนา ให้ติดอยู่ภายในจิตใจ พุทธศาสนาเป็นคำสอนของท่านผู้เลิศเลอ แปลออกแล้ว ให้เรานำไปปฏิบัติ เวลาฟังก็ให้ตั้งใจฟัง ตั้งใจฟังแล้วจำเอาไปปฏิบัติตามบ้านตามเรือน ตามวัยของเราเพศของเรา

พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาที่เลิศเลอ คือเป็นศาสนาของท่านผู้สิ้นกิเลสเรียบร้อยแล้ว ศาสนาอื่นใดก็ตามไม่ได้ดูถูก เอาหลักความจริงมาพูด เจ้าของศาสนา มีกิเลสๆ แต่พระพุทธเจ้าที่เป็นเจ้าของศาสนาเป็นผู้สิ้นกิเลสแล้ว ความสิ้นกิเลสตัวหลอกลวงปล้นปี้ละคือกิเลสนั้นละสิ้นจากใจแล้ว จึงไม่มีคำว่าหลอกลวงต้มตุ๋นผู้ใด  คือคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ขอให้พากันนำไปประพฤติปฏิบัติ มันจะตายมีความซื่อสัตย์สุจริตต่อความสัตย์ความจริง คนเราไม่มีความสัตย์ความจริงก็คือไม่มีศีลมีธรรม มันก็เท่ากันกับสัตว์นั่นแหละ เป็นแต่เพียงไม่มีหาง แต่สัตว์บางประเภทเขาไม่มีหางนะ มันก็เป็นไปได้ละ ให้ระวังทุกคน

วันไหนมันว่างบ้างควรที่จะเข้าที่สงบอบรมจิตใจ ตัวดีดตัวดิ้นคือใจ ตัวนี้ตัวคึกตัวคะนอง ตัวพาเราเสียคือใจตัวนี้เอง ถ้ามีสติธรรม-ปัญญาธรรมเข้าครอบมันแล้วมันจะไม่ดีดไม่ดิ้น จะไปด้วยความสงบเย็นใจ คิดอ่านไตร่ตรองอะไรเสียก่อนค่อยทำลงไป ดังที่ท่านว่า นิสมฺม กรณํ เสยฺโย ให้พิจารณาใคร่ครวญก่อนแล้วค่อยทำค่อยพูด ท่านบอกไว้ อย่าทำพรวดพราดไม่เหมาะสม เราก็เหมือนกัน เป็นลูกชาวพุทธให้มีกฎมีเกณฑ์บังคับตัวเอง เครื่องหมายของชาวพุทธๆ ให้มีในตัว คือมีคำสัตย์คำจริง มีข้อบังคับ มีการคัดเลือก

กิริยาอาการของเราที่จะแสดงออกอันไหนผิดหรือถูกประการใด มีสติปัญญาใคร่ครวญก่อนแล้วค่อยแสดงออกไป ไม่ค่อยผิดพลาด แม้จะผิดก็ไม่มากนักนะ ไม่ได้เหมือนคนที่บ้งเบ้งๆ เลยนะ ปากเปราะปากบอน ไปที่ไหนแอ้ๆๆ คนปากบอนเป็นอย่างนั้นละ ครั้นมาอยู่ต่อหน้าต่อตาก็หวานน้ำอ้อยน้ำตาลห้าร้อยสวนสู้ไม่ได้นะ ถ้าออกไปแล้วขมเขาเรียกหน่อหวายๆห้าร้อยสวนก็สู้ไม่ได้อีกเหมือนกันแหละ อย่าให้มันเป็นอย่างนั้นนะ

ให้พากันรักตัว รักธรรม นี่เห็นไหมท่านบวชมา อย่างหลวงตานี้บวชมาได้ ๗๐ กว่าปีแล้ว อุตส่าห์พยายามรักษา มันจะไม่ยากอย่างไร งานการอะไรของเรามันยากทั้งนั้นละนะ มันไม่ยากตั้งแต่ทำอะไรหอมๆ หวานๆ เอามาชิมดูซิน่ะ ชิมไปชิมมาหมดถ้วย เข้าใจไหมละอันนั้นน่ะ ทุกอย่างเราต้องได้พินิจพิจารณา ให้เป็นที่ร่มเย็นกับเราด้วยความประพฤติของเราที่คิดเรียบร้อยแล้วค่อยแสดงตัวออกไป นั่นดี ไม่ใช่พรวดพราดๆ เป็นนิสัยพรวดพราดไม่ดี พรวดพราดกับผิดพลาดมันเหมือนกัน ไปด้วยกัน พอพรวดพราดแล้วก็ผิดพลาด ให้ใช้ความคิดความอ่านเสียก่อนนะ

ตะกี้นี้พูดถึงมาหาเจ้าของนึกถึงการบวช นี่ก็ฝึกทรมานเจ้าของมาตั้งแต่วันบวชจนกระทั่งป่านนี้จะไม่ยากอย่างไร ข้าวแดงแกงร้อนเขากินกันได้ตลอด เอาไอ้น้ำบ้าละมาแฝงเขากินกันเท่าไร เราก็มีปากมีท้องเหมือนกันทำไมจะไม่อยากกับเขาละ แต่ก็ไม่กิน เข้าใจไหมละ มันอยากขนาดไหนไม่กิน มันขัดต่อหลักธรรมหลักวินัย ซึ่งเป็นธรรมชาติที่เลิศเลอยิ่งกว่าแผ่นฟ้าแผ่นดิน นี่แล้วเราต้องเคารพ เราไม่ทำสุ่มสี่สุ่มห้า

เมื่อเรามีศีลมีธรรมเป็นลูกชาวพุทธควรจะพินิจพิจารณาเรื่องตัวเอง กิริยาอาการที่แสดงออกนั้นน่ะมันถูกต้องหรือไม่ หรือมันขัดข้องกับอะไรผู้ใดบ้าง ก็อย่าทำ คนเราก็อยู่ด้วยกันเป็นผาสุก เฉพาะอย่างยิ่งสามีกับภรรยาเป็นตัวกรรมตัวเวรกันละ ไอ้หอมหวานสักสองสามวัน หอมหวานด้วยกันคือไปเรียนวิชาอะไรไม่รู้ละ ออกมานี่เหมือนหมากัดกันก็แสดงว่านั้นคือวิชาหมา เข้าใจไหมละ อย่านำมาใช้

ให้มีความซื่อสัตย์สุจริตต่อกัน ผัวไปไหนเมียไปไหนให้ตายใจๆ ด้วยความมีศีลธรรมแล้ว กาเมสุมิจฉาจารนี้ขัดมากทีเดียว โทษศีลข้อนี้ขัดมากที่สุดเลย อย่านำมาเผาบ้านเผาเรือนเผาครอบครัวเหย้าเรือน ผัวเมียเจ้าของ ให้มีความซื่อสัตย์สุจริตต่อกัน ไปไหนเย็นใจๆ ถ้าธรรมเข้าที่ตรงไหนละจะเย็นใจนะ ถ้ากิเลสเข้าแทรกตรงไหนแล้วจะเป็นฟืนเป็นไฟขึ้นมา ไม่เราก็คนอื่นละ เรานั้นเพลินตัว แต่คนอื่นเป็นไฟจะตาย ถูกความเพลินตัวไปเผาออก ให้พากันพิจารณานะ

การทำความดีงาม-การรักษาตัวเองเป็นคนมีคุณค่า การทำลายตัวเองด้วยความประพฤติผิดศีลผิดธรรมนั้นเป็นการทำลายตัวเองลงโดยลำดับลำดา ต่อไปหาคุณค่าไม่ได้ ตายแล้วก็จมลงนรก ท่านทั้งหลายยังไม่เชื่อพระพุทธเจ้าเหรอว่านรกมีจริง บาปมีจริง บุญมีจริง นรกมีจริง สวรรค์มีจริง พรหมโลกมีจริง นิพพานมีจริง ท่านผู้มาสอนเราเป็นผู้ครองนิพพานเรียบร้อยแล้ว เป็นโลกวิทูรู้แจ้งเห็นจริงทั้งเมืองผีเมืองคน นรกอเวจี สวรรค์ชั้นพรหม ไม่มีใครที่จะรู้แจ้งเห็นจริงยิ่งกว่าศาสดาองค์เอก

นั้นละท่านรู้แล้วท่านจึงมาสอนพวกเรา รู้แล้วเห็นแล้ว อันนั้นเป็นพิษ อันนั้นเป็นคุณ อันนั้นเป็นไฟ อันนี้เป็นน้ำ ให้คัดเลือก เพราะท่านไปสัมผัสมาแล้ว ดูมาแล้ว โลกวิทูรู้แจ้งโลกผีโลกคนโลกทุกอย่างมาแล้วมาสอนพวกเราให้ฟัง เราอย่าฟังตั้งแต่เราคนเดียวที่ทั้งหูหนวกทั้งตาบอด  คนหูหนวกตาบอดมันจะไม่ฟังเสียงใครละ แล้วโดนตั้งแต่ไม้ โดนขวากโดนหนามตกเหวตกบ่อ คือคนตาบอด คือมันไม่คิดไม่อ่านว่าผิดว่าถูก แล้วโดนตั้งแต่ความผิดอยู่เสมอ อย่านำมาใช้นะ

ให้พากันตั้งใจปฏิบัติต่อศีลต่อธรรม แล้วเย็นนะ ผู้ปฏิบัติต่อศีลต่อธรรมยากก็ยากเถอะน่ะ ผลที่เกิดมาจากการปฏิบัติดีปฏิบัติชอบนี้เย็นตลอดเวลาเลย นั่นละให้พากันจำเอา อย่างที่พระท่านบวชเหล่านี้ท่านไม่ยากเหรอ ว่าไม่ได้ทำไร่ทำนาทำรั้วทำสวนแต่การบังคับตัวเองนี้ตลอดเวลา ไม่มีหน้าแล้งหน้าฝนนะ บังคับตัวเองตลอดเวลา จนกระทั่งตายไปด้วยความบังคับตัวเองเพื่อความดีทั้งหลาย เราก็มีการบังคับบ้าง

เวลามีวันว่างก็เข้าศีลเข้าธรรม เวลาไปประกอบหน้าที่การงานก็ให้ไป กลับมาให้ประกอบศีลประกอบธรรม เวลาจะหลับให้มี อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ ติดปากบ้าง กราบพระก่อนแล้วค่อยนอน เวลานอนก็ให้ระลึกถึงพุทโธ ศาสดาองค์เอกภายในใจ ให้หลับกับพุทโธแหละดี อย่าให้ไปหลับกับความเพลิดความเพลินรื่นเริงบันเทิงเสียนะ ไม่มีอะไรละ พูดให้ฟังเท่านี้

หลวงตาวันนี้ไม่ค่อยได้พักละ หากงานนั้นงานนี้อยู่ตลอดเวลา เราก็ทนเอาอย่างนั้นละ ทนเอาเพื่อประชาชนที่เขาอยากได้ของดิบของดีได้ศีลได้ธรรมก็แจกให้ ถึงจะลำบากขนาดไหนก็ทน อย่างที่เทศนาว่าการไม่ยากเหรอ ยากจะตายไปนี่น่ะ แต่ท่านก็ทนเอา สั่งสอนเพื่อให้รู้ศีลรู้ธรรมเพื่อให้เป็นคนดี พูดเพียงเท่านั้นละ

นี่ละวัดป่า ดูเอานะ คือคนที่เข้ามาเกี่ยวข้องจะเข้ามาถึงบริเวณนี้เท่านั้น บริเวณเตียนโล่ง สำหรับรับแขกรับคนไปมา นี่ละวงนี้ ข้างในเป็นสถานที่ทำงานของพระ เป็นสถานที่เดินจงกรมนั่งสมาธิภาวนา พระท่านอยู่อย่างเงียบสงัด มีกี่องค์ตั้งสี่ห้าสิบนะพระอยู่นี้ไม่เห็นสักองค์ คือท่านอยู่ในป่าภาวนา เดินจงกรม นั่งสมาธิภาวนาอยู่อย่างนั้นตลอด บริเวณนี้รับแขก ใครมาก็มาถึงแค่นี้ก็ให้ออกๆ ข้างในไม่ให้เข้าไป เพราะเป็นสถานที่ทำงานของพระ

งานของพระคือการเดินจงกรมนั่งสมาธิภาวนา งานของพวกญาติพวกโยมคือการขีดการเขียนการยุ่งเหยิงวุ่นวายจิปาถะ เรื่องงานของประชาชนเอาแน่ไม่ได้ แต่งานของพระนี้ท่านเดินจงกรมนั่งสมาธิภาวนาไม่มากนะ ให้รักษาใจตัวมันดีดมันดิ้นให้อยู่ในความสงบ พอสงบแล้วก็สว่างไสวขึ้นในใจ สงบมากเท่าไรเย็นมากเท่านั้น เย็นมากเท่านั้นแล้วจ้าขึ้นมาภายในใจ สว่างภายในใจ พระอาทิตย์ร้อยดวงสู้ไม่ได้ นั่นละงานของพระ เวลาทำเสร็จแล้วเป็นอย่างนั้น

วัดนี้กว้างอยู่นะนี่ ในดงในป่ามีแต่ทำเลงานของพระท่านเดินจงกรมนั่งสมาธิภาวนา แล้วไม่ให้ใครเข้าไปด้วยนะ ให้มาแค่นี้แค่ศาลานี้ให้ออก นี่บริเวณ มาแค่นี้ให้ออกๆ ข้างในท่านเดินจงกรมนั่งสมาธิภาวนา ถ้าเข้าไปสมมุติท่านกำลังเดินจงกรมท่านก็หลีกหนี หรือถ้าเวลาท่านนั่งสมาธิท่านก็รำคาญ ดีไม่ดีอาจหลีกหนีก็ได้ ท่านทำจริงทำจังนะงานของพระก็ดี เพื่อครองมรรคครองผล เรื่องมรรคผลนิพพานเป็นของเล่นเมื่อไร เลิศเลอสุดยอด

พระพุทธเจ้าเป็นผู้ครองมรรคผลนิพพาน แล้วนำผลและธรรมอันประเสริฐนั้นมาสอนพวกเรา ให้ได้รู้จักและครองอรรถครองธรรมบ้าง แต่มีตั้งแต่ครองด้วยความโลภ ความโกรธ ราคะตัณหา อวิชชาพัวพันหัวใจทั้งวันทั้งคืนยืนเดินนั่งนอนเป็นไฟ นอนบางทีไม่หลับ นี่ละวิชชาของกิเลส วิชชาของธรรมระงับดับมันลงไปให้สงบเย็น เข้าใจแล้วเหรอ

รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

        www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

      และทางสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz

     พร้อมเครือข่ายทั่วประเทศ