| เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๔ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๕๑
ผึ้งมีความจริงจัง
ให้พระดูผึ้งที่ต้นยางนี้มันมีกี่รัง ต่อไปต้นยางนี้จะเป็นบ้านผึ้ง คือผึ้งไม่ได้เข้าสุ่มสี่สุ่มห้านะ มันเคยเข้าต้นไหนมันจะเข้าต้นนั้น มากขนาดไหนก็เข้าต้นเดียวกัน ต้นอื่นๆ ไม่ไปเข้า ติดกันอยู่ก็ไม่เข้า แปลกอยู่นะผึ้งนี่ ถ้าได้เข้าต้นไหนจะเข้าแต่ต้นนั้น นี่ก็มีต้นนี้ต้นหนึ่งมันเข้า ปีกลาย ๗-๘ รัง ๙ รัง ปีนี้ไม่ได้ถามดู ถามพระดูเมื่อวานนี้ดูว่ามีอยู่ ๖ รังต้นใกล้ๆ นี้
คือผึ้งนี่มันก็จริงจังเหมือนกัน มันเคยเข้าต้นไหนจะเข้าแต่ต้นนั้น ต้นอื่นไม่เข้า มากขนาดไหนก็ไปเข้าต้นที่เคยเข้า อย่างนี้เข้า ดูว่ามี ๕-๖ รัง มันมี ๒ ฤดู ผึ้งหน้านี้เขาเรียกผึ้งหน้าเกี่ยวข้าว พอเดือนมีนาเริ่มต้น นี้ผึ้งใหญ่ อันนี้เขาเรียกผึ้งเล็ก ผึ้งใหญ่นี้ต้นหนึ่งเป็นร้อยๆ มองขึ้นไปนี้ไม่เห็นใบไม้เลย มีแต่ผึ้งเต็ม มันเคยเข้าที่นั่นมันจะมาเข้าที่นั่น ที่อื่นไม่ไป ในนี้มันก็มีต้นเดียว ต้นเป็นคู่กันมันไม่เข้า เข้าต้นที่เคยเข้า
นี่ก็ดูว่ามีหลายรัง เขาเรียกผึ้งหลวง ผึ้งหลวงนี้เข้าเดือนมีนา-เมษา ผึ้งหลวงนี่หมายถึงว่ามาก ผึ้งหน้าเกี่ยวข้าวไม่มาก เขาเรียกว่าผึ้งหมากข้าว หน้านี้มีอยู่ มี ๒ ฤดู ฤดูเดือนมีนา-เมษาเป็นผึ้งใหญ่มากจริงๆ ต้นนี้ก็มีอยู่หลายรัง ถามพระว่ายังมีอยู่ ๖-๗ รัง คือหน้านี้หน้าผึ้งเข้าหน้าหนึ่งนะ เดือนมีนา-เมษาอีกหน้าหนึ่ง นั่นผึ้งใหญ่เข้าเต็มไปหมด อันนี้ผึ้งเล็กเขาเรียกผึ้งหมากข้าว ไม่มากนัก
พอพูดอย่างนี้ทำให้ระลึกได้ที่ไปบวชอยู่วัดโยธานิมิตร นายทหารเขาจะลาจากทหารหรือไม่ลาไม่ทราบ เขาอยู่กรมทหาร แถวบ้านทหาร ทีนี้เขาผูกภาษี ภาษีนี้มีเขตห้วยสามพาด ห้วยสามพาดนี่เป็นเขตอุดร ฟากทางนู้นเป็นเขตกุมภวาปี เวลาเขาเสียภาษีก็ถือเอาลำห้วยสามพาดนี่เป็นเขตอุดร ทางนู้นเป็นเขตกุมภวา เขาเสียภาษีแล้วเขาก็เป็นเจ้าของผึ้งทั้งหมดในเขตนั้น เช่นอุดรก็ถือห้วยสามพาดฟากนี้เป็นของอุดร ทางนู้นเป็นของกุมภวา ใครเสียภาษีฟากไหนก็เป็นเจ้าของฟากนั้น เป็นเจ้าของแต่ผู้เดียวนะ ใครได้เสียภาษีแล้วเขาเป็นเจ้าของหมดผึ้งแถวนั้นนะ
พอมาถึงนี้ก็มาถึงหลวงตาบัวเข้าใจไหม หลวงตาบัวนี่ขโมยผึ้งเขาเก่งอยู่นะ ทุกด้านงานไม่ถอย ตอนเช้าคณะนี้เขาได้ผึ้งมาแล้วเขามาต้มผึ้งอยู่แถวไหนๆ รู้หมดนั่นแหละ ทีนี้ก็แต่งเชลยไป เชลยนั่นคนแก่ คนหนุ่มเขาไม่เชื่อ ถ้าคนแก่แล้วเขาไม่รู้นี่ เขาทำท่าไปนั้นไปนี้ แล้วเดินไปหาที่เขาต้มผึ้ง โฮ้ ผึ้งมาจาก....เชลยของเรานะนั่น นี่ได้ผึ้งมาจากไหน ไปเอาไหน ไปเอาที่นั่น แล้ววันนี้จะไปเอาไหนอีก เขาไปเอาต้นนั้นเรารู้แล้ว เราไปเอาต้นนู้น คือไม่ให้เสียงทอยได้ยินถึงกัน ตีทอยขึ้น เราก็ตีทอยขึ้นเอาผึ้งเขา ขโมยผึ้งเขาเก่งนะนี่ ของเล่นเหรอ ขึ้นต้นยางสุดนี้เอาผึ้ง ตัวเก่ง ขโมยเก่ง..ผึ้ง
ทีนี้ไปบวชแล้ว..จ่าเบ้า คือแกชื่อจ่าเบ้าแกผูกภาษีผึ้งตรงนี้ เราเป็นคนขโมยผึ้งของแก แกรู้อยู่แต่ก่อน เวลาเราไปบวชแล้วไปบิณฑบาตแกว่า เออ ทีนี้ไปบวชแล้วไม่มีใครไปขโมยผึ้ง เราก็เลยยิ้มๆ ก็เลยไม่ขโมยอีกแหละตั้งแต่นั้นมาบวชจนป่านนี้ แกก็ตายแล้ว แกอายุแก่กว่าเรา ไปบวชแล้วนี้ไม่มีใครขโมยผึ้งนะ เราก็ยิ้มๆ แกพูดหยอกเล่น ตั้งแต่นั้นมาไม่พบกันอีกเลย ขโมยก็เก่งนะเรา ถ้าว่าผึ้งนี้ก็เราตัวขโมยตัวหนึ่ง มันคล่องแคล่วว่องไว ปีนต้นไม้ถึงยอดเลย มันไม่ได้ถอยละ เก่ง ขโมยของป่าเขาก็เก่ง
เช่นอย่างผึ้งนี้เขาไปเอาที่ไหนเรารู้ เรามีเชลยแก่ๆ ไปถามดู เชลยแก่ๆ เขาจะไม่สงสัย ทำท่าเดินเซ่อซ่า เซ่อๆ มา พอไปเห็นผึ้งเขาก็ถามเขา นั่นละเชลย เขาว่าเขาได้มาต้นนั้น วันนี้จะไปเอาต้นนี้ เราไปเอาต้นนู้น วันนี้เขาเอาต้นนี้ เราไปเอาต้นนู้น ขโมยกันอย่างนั้น เก่งนะนี่ ขโมยเก่ง ตีทอยขึ้นต้นไม้ เพราะฉะนั้นจึงไปเอาไกลๆ ไม่ให้ได้ยินเสียงทอยกัน เขาไปเอาต้นนู้น เราไปเอาต้นนู้น ไม่ได้ยินเสียงทอยกัน เสียงเขาตีทอยเข้าต้นไม้ เราขึ้นต้นนั้น เขาไปขึ้นต้นนั้น ขโมยกันอยู่อย่างนั้น จ่านี้เอะอะก็ว่าไอ้บัวน่ะมันขโมยเก่ง อะไรมันขโมยเก่ง เก่งจริงๆ นะเรา แต่ก่อนเป็นอย่างนั้นละ เวลาไปบิณฑบาตแกเลยพูดเล่นหยอกเรา เออ ทีนี้ไปบวชแล้วไม่มีใครขโมยผึ้งละ เราก็ยิ้มๆ รับเท่านั้นผ่านไป
(ผึ้งต้นใหญ่มี ๓๓ รังครับ) ต่อไปมันจะเข้านี้หมดละ มันมาเข้าต้นไหนเข้าต้นนั้น ต้นอื่นไม่เข้า มี ๓๓ รัง มาแล้วเข้าแล้ว ต่อไปผึ้งมันจะมาเข้าต้นนี้หมดละ คือถ้ามันเข้าต้นไหนเข้าต้นนั้น ต้นอื่นไม่เข้า นี่ ๓๓ รังเต็ม หน้าเดือนมีนามีอีกนะ หน้านี้มี หน้าเดือนมีนามากกว่านี้ นี่มี ๓๓ รัง
เรื่องตานี้ช่วยมากนะ เราซื้อเครื่องมือตาให้ ๑๘๕ ล้านนะเฉพาะตาเมืองอุดร เราจะให้ครบเลย คือเราช่วยโรงพยาบาลศูนย์เราให้เครื่องมือตาครบเลย ๑๘๕,๕๕๐,๐๐๐ เมืองอุดรจะให้ครบ สงสารคน ไปละ
รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th
และทางสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz
พร้อมเครือข่ายทั่วประเทศ
|
