เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๒๙ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๕๑
หวังพึ่งผู้อื่น
ไม่มีธุระอะไรละวันนี้ เราไปธุระของเราตามเดิม ส่งของให้โรงพยาบาลนั้นโรงพยาบาลนี้ไปแต่ละวัน เอาของเต็มรถไปเทโรงพยาบาลนี้โรงพยาบาลนั้น วันละโรงๆ พร้อมกับเงินสองหมื่นๆ แต่ละโรงให้โรงละสองหมื่น แล้วของที่เอาไปเต็มรถก็เทลง วันละหนึ่งโรง เราสงสาร คนเจ็บไข้ได้ป่วยไม่ใช่เศรษฐี หมอกับพยาบาลก็ไม่ใช่เศรษฐี เป็นคนทุกข์คนจนด้วยกัน หวังพึ่งผู้อื่นอยู่ตลอดเวลา เราคิดอย่างนั้น เพราะฉะนั้นเราจึงส่งให้ทุกวันๆ เมื่อของมีอยู่ส่งให้ตลอด
วันหนึ่งเราถือโอกาสไปภูทอกที่ท่านจวนอยู่แต่ก่อน แต่ก่อนสงัดดีมาก ไปอยู่เริ่มแรกท่านจวนไปอันดับหนึ่ง เราไปอันดับที่สอง สงัดดีมาก พวกสัตว์พวกเนื้ออยู่ในนั้น เสือก็อยู่ในนั้น อยู่ในบริเวณภูเขาลูกนั้น มากินเก้งอยู่นั่นพวกเสือ ไปไล่กัน เก้งมานอนหมกป่าอยู่นั่นละ เสือมันมาอย่างไรไม่รู้ไปกัดเก้ง ต้องไปไล่ขนาบเอา เสือหนีไปเอาเก้งมา พอเที่ยงคืนก็ตาย
วันนั้นพระไม่ได้นอนนะ กลัวเสือจะมาเอาเก้งตัวนั้นไปกินอีก เอามาไว้ที่ใต้ถุนกุฏิแล้วก็ไม่แน่ใจกลัวว่ามันจะมาเอา เลยเฝ้าเก้งตัวนั้น พอดีหกทุ่มเก้งก็ตาย เสือไปไหนไม่รู้ มันมาเอาอยู่ในภูทอก สัตว์ก็มีเสือก็มีอยู่ที่นั่น มันมากัดเก้งตัวหนึ่งเลยตายนะเก้งตัวนั้น ต้องไปไล่ออก เสือก็เปิด เอาเก้งมา พอดีหกทุ่มเก้งก็ตาย เพราะมันแหลกหมด มันกัดเอาแถวนี้แหลกหมดเลย เก้งเลยตาย เอาละทีนี้ให้พรแล้วก็ไป
รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th
และทางสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz
พร้อมเครือข่ายทั่วประเทศ
|