เทศน์ออกจากน้ำใจตัวเองที่มีต่อโลก
วันที่ 23 กันยายน 2551 เวลา 8:10 น.
สถานที่ : วัดป่าบ้านตาด
| |
ดาวน์โหลดเพื่อเก็บไว้ในเครื่อง
ให้คลิกขวาแล้วเลือก Save target as .. จาก link ต่อไปนี้ :
ข้อมูลเสียงแบบ(Win)   ข้อมูลเสียงแบบ(MP3)   วิดีโอแบบ(Win Narrow Band)   วิดีโอแบบ(Win High Band)

ค้นหา :

เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๒๓ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๕๑

เทศน์ออกจากน้ำใจตัวเองที่มีต่อโลก

       ที่ได้พาพี่น้องลูกหลานทั้งหลายหาทองเข้าสู่คลังหลวงเวลานี้ได้ ๑๑,๘๒๔ กิโล ได้เยอะนะ ธรรมดาจะไม่ได้ละ อันนี้ก็เพราะธรรม ทำไมจึงว่าเพราะธรรม ธรรมเป็นธรรมชาติที่เชื่อแน่ตายใจได้ เราที่จะพาพี่น้องทั้งหลายหาทองคำหรือสมบัติใดก็ตามมาเข้าสู่ส่วนรวม เช่นคลังหลวงเป็นต้น เราบริสุทธิ์ในหัวใจเราเต็มที่เลย ไม่มีเม็ดหินเม็ดทรายที่เราจะแบ่งสันปันส่วนเอาด้วยวิธีการใดเราไม่มีในใจ อันนี้ละเป็นธรรมแท้ กระจายออกไปที่ไหนความเชื่อถือก็กระจายออกไป เพราะเชื่อตัวเอง ออกไปข้างนอกข้างนอกก็เชื่อได้ ถ้าตัวเองเป็นพิษออกไปข้างนอกก็เป็นพิษเผากัน เชื่อกันไม่ได้ อันนี้เราเชื่อตัวเอง

         มีสมัยใดบ้างที่จะได้ทองคำเข้าสู่คลังหลวงมากๆ ในสมัยนี้ ก็คือสมัยของลูกหลานเรา คือลูกหลานไทย เชื่อครูบาอาจารย์แล้วก็เชื่อบุญเชื่อกรรม เอาออกมาๆ จึงได้ทองคำขนาดนี้ ถ้าธรรมดาแล้วจะไม่ได้นะ นี่ก็ได้ตั้ง ๑๑,๘๒๔ กิโล ไม่ใช่ของเล่น

         เราได้พยายามที่สุดที่จะหาสมบัติเข้าสู่ส่วนรวมๆ เพราะส่วนรวมเป็นสำคัญ สมบัติอยู่ในส่วนรวมจึงสำคัญมาก ถ้าส่วนรวมคนจำนวนมากสมบัติที่จะอาศัยและเป็นเครื่องประดับตนไม่มีก็ใช้ไม่ได้ ไม่มีสง่าราศี ไม่มีศักดิ์ศรีดีงามอะไรเลย ถ้ามีเครื่องประดับแล้วสวยงามมาก นี่ก็ได้ทองคำ ๑๑,๘๒๔ กิโล เป็นของเล่นเมื่อไร ทองคำขนาดนี้ของเล่นเหรอ

ทำไมพวกเราจึงหามาได้ ก็เพราะเป็นผู้รักชาติ เป็นผู้รักสมบัติในชาติของตนและรักความแน่นหนามั่นคงของชาติตัวเอง ถ้าต่างคนต่างขวนขวายหาได้มาก็เป็นหลักเป็นเกณฑ์อย่างนี้ละ แล้วผู้หาก็พระด้วยพาหา พระก็พระเชื่อตัวเองด้วย เมื่อเชื่อตัวเองเต็มที่แล้วคนอื่นเขาจะไม่เชื่อได้อย่างไร เราจริงๆ เราไม่มีอะไร เม็ดหินเม็ดทรายเราไม่มี เป็นความบริสุทธิ์ล้วนๆ เกี่ยวกับพี่น้องทั้งหลาย เพราะฉะนั้นเราจึงกล้าพูดได้ทุกอย่าง สิ่งใดที่จะเป็นประโยชน์แก่ส่วนรวมเราพูดได้ทั้งนั้นแหละ เพราะพูดด้วยความบริสุทธิ์ใจ

ทองคำได้ตั้ง ๑๑,๘๒๔ กิโล มันจะหนักขนาดไหน ที่พวกเราทั้งหลายพยายามหามาเข้าสู่คลังหลวงของเรา คลังหลวงคือจุดรวมแห่งสมบัติแล้วก็เป็นจุดรวมแห่งหัวใจของคนไทยทั้งชาติด้วย เราพูดนี้เราไม่ได้พูดแยกแยะนะ เราพูดด้วยความบริสุทธิ์ใจของเราว่าเข้าที่ไหนได้แล้วเรียกว่าเก็บความปลอดภัยไว้ได้ๆๆ ทั้งนั้น เราไม่ได้คิดแยกแยะว่ามันจะรั่วไหลแตกซึมไปไหนต่อทางไหนบ้างนะ ถ้าคิดอย่างนั้นใจอ่อนทันทีเลยเรา ถอยกรูด สตางค์หนึ่งเราก็ไม่มองดูที่จะช่วย ว่าอย่างนั้นเถอะ มีเท่าไรถึงไหนถึงกัน เราจึงได้ช่วย ได้พยายามที่สุดที่จะช่วยบ้านเมืองของเรา

ถ้าว่าธรรมใครจะเทศน์มากยิ่งกว่าหลวงตาบัว ไมใช่คุย เทศน์มากที่สุดในพระทั่วประเทศไทย อยากจะว่าหลวงตาบัวเป็นผู้เทศน์มากที่สุดเลย ทำไมจึงเทศน์มากที่สุด เทศน์ออกมาหัวใจ ออกมาจากน้ำใจตัวเองที่มีต่อโลก ไม่ได้เทศน์เพื่อโลกามิสสินจ้างรางวัลอะไรเราไม่ต้องการ ยิ่งกว่าหัวใจของโลกที่ได้รับธรรมไปแล้วประดับเป็นความชุ่มเย็น ประกอบหน้าที่การงานความประพฤติต่างๆ จะเรียบไปหมด เราหมายเอานี้ต่างหาก

เราได้พยายามที่สุดแล้ว ทางเทศน์ก็มาก รู้สึกว่าเมืองไทยนี้จะมีเราละเทศน์มากที่สุด คือออกจากนี้เป็นเทปเป็นอะไรต่ออะไรกระจายออกเมืองนอกเมืองนานู่นไม่ใช่น้อยๆ นะเทศน์ของเรา เทศน์ของเรามันเป็นอย่างไรมันถึงได้ออกขนาดนั้น ออกจากนี้เลย ออกจากความแน่ใจมั่นใจว่าไม่ผิด เพราะหัวใจดวงนี้ไม่ผิด ตรงนี้ละที่มันออกด้วยกำลังใจ ไม่ได้ออกด้วยลูบคลำนั้นลูบคลำนี้มาสอนโลก ถอดออกจากนี้สอนจริงๆ เลย

พูดแล้วสาธุ ไม่ได้วัดรอยพระพุทธเจ้า พระองค์ก็ออกจากพระทัย พระอรหันต์ทั้งหลายออกจากพระทัยล้วนๆ สอนโลก ถึงเต็มเม็ดเต็มหน่วยผลที่ได้รับ คนเป็นคนดีมากมายก่ายกองในสมัยพระพุทธเจ้ายังทรงพระชนม์อยู่ ทีนี้ก็ร่อยหรอมาๆ  เมื่อหลักใหญ่โค่นล้มลงไปมันก็ร่อยหรอลงมาอย่างนี้ละ ให้มีหลักมีเกณฑ์การปฏิบัติตัว ทางศาสนาก็พร้อมที่จะให้ผลประโยชน์ตลอดเวลา ความเสียหายก็ตามกันมา ถ้าเผลอตรงไหนความเสียหายเอาไปกิน ถ้าไม่เผลอตั้งเนื้อตั้งตัวตลอดเวลาก็เที่ยงตรงตลอด เย็นตลอด เป็นอย่างนั้นละ

เราเทศน์นี่เราเทศน์ด้วยความมั่นใจทุกอย่าง และไม่สงสัยในธรรมะที่นำออกมาเทศน์ว่าจะผิดไป ไม่ผิดบอกตรงๆ เลย เพราะถอดออกจากหัวใจออกไปเทศน์ ได้ปฏิบัติเห็นผลมาแล้วๆ อย่างไรๆ ก็เทศน์ตามนั้นจึงไม่ผิด

วันนี้จะไปเขาใหญ่ ไปค้างที่นั่นคืนหนึ่ง เช้ามาเสร็จธุระแล้วก็กลับเท่านั้นละ นี่ก็สัตตาหะไป ในพระวินัยท่านอนุญาตให้สัตตาหะไปได้ทีละ ๗ วันในพรรษาหนึ่งๆ เช่นสร้างศาลาหรือซ่อมแซมศาลา พระสัตตาหะไป ไปค้างในป่าในรกที่ไหน ได้ไม้มาสร้างศาลา ถ้าไม่เสร็จ ๗ วันกลับคืนมามาค้างอย่างน้อยคืนหนึ่งแล้วไปได้อีก อย่างนี้ตลอดพรรษา ท่านบอกไว้ตามพระวินัยอย่างนี้ เพราะฉะนั้นพระที่ท่านไปต้องสัตตาหะไป ๗ วันเป็นอย่างมากต้องกลับมา

 

รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และทางสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz

พร้อมเครือข่ายทั่วประเทศ

 


** ท่านผู้เข้าชมทุกท่านโปรดทราบ
    เนื่องจากกัณฑ์เทศน์บางกัณฑ์มีความยาวค่อนข้างมาก ซึ่งจะส่งผลต่อความเร็วในการเปิดเว็บไซต์ ขอแนะนำให้ทุกท่านได้อ่านเนื้อหากัณฑ์เทศน์บางส่วนจากเว็บไซต์ และให้ทำการดาวน์โหลดไฟล์กัณฑ์เทศน์ที่มีนามสกุล .pdf ไปเก็บไว้ในเครื่องของท่านแทนการอ่านเนื้อหาทั้งหมดจากเว็บไซต์

<< BACK

หน้าแรก