เทศน์งานประชุมเพลิงศพหลวงปู่มี ปมุตฺโต

ณ วัดดอยเทพนิมิต (ถ้ำเกีย)

ต.หนองบัวบาน อ.หนองวัวซอ จ. อุดรธานี

เมื่อบ่ายวันที่ ๒๔ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๕๑

ขอบิณฑบาตให้ระลึกถึงธรรม

          ธรรมลีนี้นิสัยติดมากกับเรานะธรรมลี ตั้งแต่บวชมาปั๊บติดเราตลอดเลย สลัดไม่ออกนะสลัดไม่ออกธรรมลี ไปไหนติดปั๊บๆ เลย คือนิสัยเราไปคนเดียว เราไม่ไปกับใคร เราไปแต่คนเดียวเที่ยว ธรรมลีนี้ติด เลยตกลงเป็นสองๆ เราก็จะหาอุบาย บาปมันสู้บุญไม่ได้นะ เราเห็นในตัวของเราเอง 

เทศบาลตำบลหนองวัวซอถวายจำนวนเงิน ๙,๙๙๐ บาท เราพูดถึงเรื่องธรรมลียังไม่จบ ตั้งแต่วันบวช วันนั้นเป็นวันถวายเพลิง วันเผาศพหลวงปู่มั่น บวชจำนวนมาก พระบวชจำนวนมาก ธรรมลีนี้องค์หนึ่ง พอมาในงานนี้งานเผาศพหลวงปู่มั่นอยู่เพียง ๕ วัน เห็นไหมศพพ่อแม่ครูอาจารย์แท้ๆ ทำไมมันจึงว่าอยู่ได้เพียง ๕ วัน ว่างไม่ได้ นั่นละถึงคราวมัน ถึงคราวมันจะไปนะ ไม่คุ้นกับใครเลย ต้องอยู่คนเดียวๆ ทั้งวันทั้งคืนเจอใครไม่ได้ มันจะขาดงาน เรียกว่าธรรมะแก้กิเลสโดยอัตโนมัติเป็นอย่างนั้นละ

เอาพระลูกพระหลานให้ฟังนะ ถึงคราวมันแก้มันแก้จริงๆ เวลามันหนาแน่นอยู่ที่ไหนมีแต่จะล้มลุกคลุกคลาน จะหลับทั้งทางจงกรม จะหลับทั้งที่นั่งสมาธินะเวลามันไม่เอาไหน บทเวลามันเอาละทีนี้เอาละนะ คราวนี้ก็อยู่กับใครไม่ได้ อยู่ไม่ได้ ต้องไปอยู่ในภูเขาเดี่ยวๆ คนเดียวๆ อย่างนั้นตลอด เวลามันไม่ว่างมันไม่ว่าง มันแก้กิเลส คือมันเป็นอัตโนมัติ มันแก้ของมันเอง พุ่งๆ นอนไม่หลับตลอดรุ่งไม่หลับ บางคืนไม่หลับเลย กลางวันไม่หลับ

นั่นละเวลามันเอาของมันจริงๆ หมุน แล้วจะทำอย่างไร คนก็จะตายแล้วนี่ ธาตุขันธ์อ่อนลงๆ แต่กิเลสกับธรรมฟัดกันโดยอัตโนมัติไม่หยุดนะ เอ๊เราจะทำอย่างไร มันจะตายก่อนกิเลสตายนะนี่ เราจะฆ่ากิเลสให้ตายแต่กิเลสยังไม่ตาย เรากำลังจะตาย คือมันเพียบเต็มที่ ในหัวอกนี้เหนื่อยอ่อนไปหมดเลย จะทำอย่างไร นี่คนเราเวลามันจะตายจริงๆมันก็หาทางออกได้ มันไม่หยุดนะ มันฟัดกิเลสกับธรรมด้วยปัญญาอัตโนมัติๆ พอตื่นนอนพับซัดกันแล้ว ซัดกันแล้ว ไม่มีกรรมการแยก ถึงขนาดนั้นละเวลามันจะไปจริงๆ ไม่หยุด ตั้งแต่เช้ายันค่ำสติไม่มีเผลอ ไม่มีเผลอ ซัดกัน

ทีนี้มันไปไม่ได้จริงๆ มันอ่อนหมดแล้ว หัวอกนี่เหนื่อยล้า เหนื่อย ทางนี้มันไม่หยุด เอ๊จะทำอย่างไรนา จะแก้วิกฤตการอันใหญ่หลวงทำอย่างไร ถ้าหากว่าเราจะปล่อยให้กิเลสกับธรรมฟัดกันเราก็จะตาย เพราะมันฟัดกันไม่หยุด ทีนี้ทำอย่างไรน้า เราคิด เอา..ไม่มีอะไรยับยั้งแล้ว พระพุทธเจ้าเป็นศาสดาเอกเพราะพุทโธ เอาล่ะมาที่นี่ละ ทีนี้เราจะไม่คิดอะไร ไม่ห้าม ห้ามไม่อยู่ สติปัญญาเวลาออกแล้วห้ามไม่อยู่นะพุ่งๆๆๆ เราจะห้ามอันนี้ด้วยวิธีการใด เอาขยับ ไม่อย่างนั้นมันจะตายจริงๆ ระลึกได้พุทโธ นั่น

พอระลึกได้พุทโธทีนี้ไม่ยุ่งกับอะไรนะ กิเลสกับธรรมฟัดกันขนาดไหนไม่เอา ให้อยู่กับพุทโธๆ คำเดียวนะ พออยู่กับพุทโธคำเดียวไม่ให้ออก ออกไปฟัดกัน กิเลสกับธรรมฟัดกัน ไม่ให้ออก บังคับไว้กับพุทโธคำเดียว คือมันจะตายจริงๆ อ่อนหมดเลย พอถึงขั้นพุทโธกับสติจับกันติดแล้วเอาทีนี้ไม่ให้มันออก ให้มันอยู่กับพุทโธ พออยู่กับพุทโธๆๆ คำเดียว จุดเดียว มันไม่ซ่านออกเหมือนสติปัญญา พุทโธคำเดียวอยู่ พุทโธๆ แน่นปึ๋งเข้าไปเลยนะ สงบแน่วเลย นั่น

พอสงบแน่วเหมือนถอดเสี้ยนถอดหนามนะ มันวุ่นกันอยู่กิเลสกับธรรม พอเอาพุทโธเข้าระงับเป็นน้ำดับไฟปั๊บทีนี้ระงับหมด จิตของเราก็ลงได้ ในระยะนั้นจะลงสงบแน่วก็ได้ หรือเราจะพักผ่อนนอนหลับก็ได้ เราจึงได้วิชาอันนี้เวลาจะเป็นจะตายจริงๆหักเข้าหาพุทโธ ไม่เอาอะไรเลย เอาพุทโธคำเดียวอยู่ได้ นั่น อย่างอื่นห้ามไม่อยู่ๆ พอเอาพุทโธคำเดียวอยู่ได้ ใช้วิธีปฏิบัติอย่างนั้นเรื่อยมา จึงได้มาสั่งสอนหมู่เพื่อน ต้องมีสติปัญญาด้วย ไม่มีไม่ได้

          วันนี้ก็หลวงพ่ออะไร พี่ชายธรรมลีเสีย จะเผาศพวันนี้ คนจะมากันจำนวนมากมาย ธรรมลีนี้ยังติดสอยห้อยตามเราอยู่กระทั่งทุกวันนี้นะ มันหูดีตาดีธรรมลี วันนี้ก็จะมาเผาศพพี่ชายของธรรมลี ตายกับผ้าเหลืองก็ดีอยู่ วันนี้พี่น้องทั้งหลายให้ปลง อนิจฺจํ ทุกฺขํ อนตฺตา นะ ทุกคนที่มานี้ไม่มีเว้นแต่รายเดียวนะ ให้น้อมเข้ามาหาตัวเองๆ ทุกคนๆ เรื่องกระวนกระวายจะมากที่สุดในจุดนี้ คนนี้ก็กำลังจะดิ้นตาย คนนั้นกำลังจะดิ้นตาย คนทั้งหมดนี้กำลังจะดิ้นตาย สุดท้ายหลวงตาบัว ก็กำลังจะดิ้นตายเหมือนกัน แล้วโลกนี้มันอยู่ได้ไหม เราเทียบเรื่องความตายใครกลัวทั้งนั้น

เพราะอย่างนั้นจึงสร้างธรรมเข้าสู่จิตใจ ธรรมนี้เป็นน้ำดับไฟ สงบเย็นไปเลยนะ ไม่ดีดไม่ดิ้น ไม่กลัวเป็นกลัวตาย ธรรมเข้าสู่ใจแล้วสงบแน่วไป อย่างนั้นละ เราจึงพูดให้พี่น้องทั้งหลายฟัง เราจวนจะตายแล้วนะ ที่เหมาะสมที่สุดเราตายคือร่มไม้ร่มใดก็ได้ เราไม่ต้องการเกลื่อนกล่นวุ่นวายอย่างนี้เราไม่ต้องการ ถึงมีลูกศิษย์ลูกหามากขนาดไหนเราไม่ได้ยินดียิ่งกว่าอยู่ลำพังคนเดียว ถ้าเราอยู่ที่ไหนอยู่คนเดียวเรียกว่าเราเป็นตัวของเราเต็มตัว ถ้ามีแบ่งสันปันส่วนนี้กระจายไปหมดไม่มีค่า ถ้าอยู่คนเดียวกลางวันก็ตามกลางคืนก็ตามเป็นเราทั้งตัวเลย

นั่นละธรรมแท้ท่านไม่ได้ยุ่งอะไรกับมาเสริมนะ ธรรมแท้ไม่มีอะไรมาเสริมนะ ท่านพอของท่านอยู่อย่างนั้น นี่ให้พากันระลึกถึงความตายนะ ความตายมันก็มีอยู่กับทุกรูปทุกนามไม่เว้น เหล่านี้จะตายด้วยกัน เวลายังไม่ตายให้สั่งสมความดีงามเข้าไป ให้จิตได้มีธรรมแล้วจะเย็นไปหมด มันจะปล่อยความยุ่งเหยิงวุ่นวายเป็นไฟเผาหัวอกมันจะปล่อย ปล่อยเข้ามา ปล่อยเข้ามา พอจิตสงบเย็นเท่าไรก็ยิ่งปล่อยเข้ามา ปล่อยเข้ามา เย็นเต็มที่แล้วปล่อยหมด ไม่มีอะไรจะติดในหัวใจของพระอรหันต์ไม่มี เรียกว่าหมดโดยสิ้นเชิง

นั่นละการประพฤติธรรมมาถึงที่สุดจุดหมายปลายทาง ได้แก่สิ้นกิเลสเรียบร้อยแล้ว เป็นพระอรหันต์เต็มองค์ขึ้นมา ดังพระพุทธเจ้า-พระสาวกท่าน นี่เป็นอรหันต์ เป็นสรณํ คจฺฉามิของพวกเรา ท่านชำระใจของท่านให้ดี แล้วก็เป็นอรหันต์ขึ้นมาอย่างนั้นละ ธรรมพระพุทธเจ้าคงเส้นคงวาหนาแน่นนะ อย่าเอากาลเวลาสถานที่อะไรเข้าไปรบกวน เข้าไปลบไปล้างนะ ธรรมเป็นธรรม กิเลสเป็นกิเลสวันยังค่ำ อกาลิโกๆ ธรรมเป็นธรรมวันยังค่ำ กิเลสเป็นกิเลสวันยังค่ำ หากิเลสได้กิเลส หาธรรมได้ธรรม ตลอดเสมอกัน ให้หาธรรมดีกว่าหากิเลส

นี่หลวงตาจวนจะตายแล้ว ทีนี้ก็ยิ่งเป็นห่วงเป็นใยผู้ที่ยังไม่ตาย แทนที่จะมาเป็นห่วงเป็นใยเจ้าของไม่มี หมด ไม่ห่วงเจ้าของ แต่กลับเป็นห่วงล้อมรอบนี่ เพราะมันไม่มีที่ยึดที่เกาะ จิตไม่มีที่ยึดที่เกาะเอาอะไรมาใส่ก็ไม่ได้พังหมด ถ้าจิตมีที่ยึดที่เกาะปั๊บติดปั๊บอะไรจะพังพังไป จิตกับธรรมไม่ฟัง แน่ะเป็นอย่างนั้นละ

ขอบิณฑบาตให้พี่น้องทั้งหลายทั่วหน้ากัน ระลึกถึงอรรถถึงธรรมไปเรื่อยๆ นะ อยู่ในตัวคนเดียวก็ให้ระลึกถึงธรรม เช่นพุทโธๆเป็นต้น ไปกี่คนขอให้ระลึกถึงธรรมเสมอ ให้มีธรรมเป็นเครื่องอาศัยในใจมันจึงชุ่มเย็น ถ้าไม่มีธรรมคนจะหนาแน่นเท่าไรสักเป็นล้านๆคนไม่มีความหมาย  เป็นที่พึ่งของกันไม่ได้ แต่ธรรมได้ ปั๊บติดๆ เลย เป็นที่พึ่งของกันได้เย็นสบายเลย

เราก็เคยได้พูด ดูนานๆ ได้พูดทีหนึ่งให้บรรดาลูกศิษย์ลูกหาฟังนะ นี่จวนจะตายแล้วนี้อาจจะพูดเป็นครั้งสุดท้ายก็ได้ ถ้าไม่มีงานอะไรก็ไม่พูดละ เรามันจวนจะตายแล้วก็พูดเสีย นี่ให้มีหลักยึดนะ บรรดาพี่น้องทั้งหลายอย่าลืมพุทโธ หรือธัมโม หรือสังโฆ ไปที่ไหนติดรถไปก็ให้มีพุทโธติดรถไปกับพุทโธไปกับคน อย่ามีแต่รถว่างๆ พุทโธไม่มี รถเต็มคันมีแต่คนแต่พุทโธไม่มีใช้ไม่ได้ ให้มีพุทโธติดอยู่นั่นด้วยนะมันถึงดี

เหล่านี้เป็นสมบัติของโลก คือเมื่อธรรมไม่มีในใจจะคว้าตลอดเลย คว้าสิ่งเหล่านี้ตลอด พอธรรมมีในใจมากน้อยๆ จะปล่อยเข้ามา ปล่อยเข้ามา ปล่อยเข้ามา พอธรรมเต็มหัวใจแล้วปล่อยหมดโดยสิ้นเชิง ไม่มีอะไรสู้ธรรมได้ ธรรมเลิศเลอสุดยอด พอเข้าถึงธรรมแล้วปล่อยหมด

ทองคำเราจะได้เข้าคลังหลวงคราวนี้ละ ตั้งแต่สมัยใดๆมาทองคำไม่เคยเข้าคลังหลวง คราวนี้เป็นคราวทองคำเข้าคลังหลวงเข้าเรื่อยๆ เป็นหมื่นกว่ากิโลแล้วเข้าเรื่อยๆ ส่วนดอลลาร์ไม่มีหวัง คือดอลลาร์ไปกับเงินไทย เงินไทยออกช่วยโลก เงินไทยไม่พอเลยต้องไปคว้าเอาดอลลาร์ไปด้วยกัน ไม่ได้เข้าคลังหลวง เดี๋ยวนี้ไม่เข้า เข้าคลังหลวงเพียง ๑๐ ล้าน ๒ แสนกว่าเท่านั้นละ  ดอลลาร์เข้าคลังหลวง นอกจากนั้นไปกับเงินไทยออกช่วยโลก ช่วยหมด พอเราหยุดเทศน์แล้วเงินทองก็ไม่มี แต่ผู้ที่จำเป็นมาขอความช่วยเหลือมากต่อมาก เราจึงต้องเอาเงินดอลลาร์นี่ออกกับเงินไทยช่วย ส่วนทองคำร้อยทั้งร้อยใครแตะไม่ได้ เป็นร้อยทั้งร้อยเลยทองคำนะ เดี๋ยวนี้เท่าไรทองคำ (๑๑,๘๑๓ กิโลกรัม) ทองคำเราที่เข้าคลังหลวงแล้วเวลานี้ ๑๑,๘๑๓ กิโล ได้เข้าเยอะนะ

ไม่มีพิธีอะไรละ รับผ้าป่าเสร็จเรียบร้อยแล้วให้ศีลให้พร ต่างคนต่างกลับ

รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM103.25MHz

พร้อมสถานีวิทยุเครือข่ายทั่วประเทศ