เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๒๐ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๕๑

ไขว่คว้าทางบุญติดหัวใจ

        วันหนึ่งๆ เราไม่ได้ว่างนะ วันหนึ่งไม่ว่าง ทำประโยชน์เพื่อโลกทั่วประเทศไทย ดีไม่ดีมันออกทางอะไรอินเตอร์เน็ตหรืออะไร ออกทั่วโลกด้วย อยู่อย่างนั้นเป็นประจำละ เราก็ภูมิใจที่เราบวชมานี้ได้ดูเหมือน ๗๔ ปีนี้ละมัง บวชมานี้ได้ ๗๔ ปี อยู่เป็นฆราวาส ๒๐ ปีกับ ๙ เดือน แล้วก็มาบวชได้ ๗๔ ปีนี้ นานขนาดนั้นนะ ตั้งแต่บวชมาจนกระทั่งป่านนี้มัน ๗๔ ปีแล้ว นี่ดีไม่ดียังไม่เกิดเราบวช จะว่าอะไร นานขนาดนั้น ทีนี้มันก็แก่ชราคร่ำคร่ากันไปแล้ว ไปไหนลำบากแล้วเดี๋ยวนี้ไม่เหมือนแต่ก่อน

          ให้พากันตั้งหน้าตั้งตาเข้าศีลเข้าธรรม ถ้าเป็นตะวันบ่ายแล้ว ตะวันขึ้นก็ให้โลกก็เจริญ ธรรมเจริญภายในใจถึงเหมาะ ตะวันขึ้นมีแต่โลกเจริญเผาคนทั้งเป็น ก็ให้ธรรมเจริญไปตามๆ กัน โลกตะวันบ่ายๆ เท่าไรยิ่งแสงอรรถแสงธรรมให้สว่างขึ้นมาภายในใจ อย่างนั้นเหมาะสมนะ ถ้ามีแต่กินแล้วนอนกรแล้วนิน วันหนึ่งก็มีแต่มืดกับแจ้งไม่เห็นมีอะไร การสร้างความดีเราสร้างอะไรบ้างไม่คิด มีแต่ความทะเยอทะยานดีดดิ้นตลอดเวลา วันคืนล่วงไปๆ สังขารร่างกายก็อ่อนลงๆ สุดท้ายตายเปล่าๆ ไม่เกิดประโยชน์ไม่ดี

ให้พากันคิดถึงศีลถึงธรรม โลกนี้อยู่ได้ด้วยศีลด้วยธรรมด้วยกรรมดีกรรมชั่วนะ  ไม่ได้อยู่ได้ด้วยตามลมหายใจและความมุ่งหมายของเรานะ อยู่ได้ด้วยบุญด้วยกรรม ต้องสร้างบุญสร้างกุศลให้เป็นเครื่องอบอุ่นภายในจิตใจ คนเราถ้าเกิดมาไม่ได้สร้างความดีงามอะไรเลยนี้มันก็หมดไปเปล่าๆ ไม่เกิดประโยชน์อะไร ให้สร้างความดีงามไว้เป็นที่อบอุ่น เวลาจะเป็นจะตายมันจะคิดไขว่คว้า คิดไขว่คว้าก็ให้มีความดีงามเป็นเครื่องต้อนรับนะ ถ้าไม่มีความดีงามเป็นเครื่องต้อนรับมีแต่ความเดือดร้อนวุ่นวาย จิตใจก็เหือดแห้งโศกเศร้าเหงาหงอย ตายไปแล้วเลยจมลงไปเลย เลยไม่มีอะไรเป็นประโยชน์

เพราะฉะนั้นให้พากันสร้างความดีงาม คำว่าความดีงามคือบุญกุศลมีมาดั้งเดิม ไม่ใช่มีมาวันนี้วานนี้นะ มีมาดั้งเดิม จอมปราชญ์ทั้งหลายพาดำเนินมาทางการกุศล พระพุทธเจ้าเป็นจอมปราชญ์ฉลาดแหลมทุกๆพระองค์เสมอกันหมด สั่งสอนโลกด้วยความถูกต้องแม่นยำ ให้เรานำไปประพฤติปฏิบัติ เฒ่าแก่เท่าไรก็หมุนเข้าหาศีลหาธรรม อย่าหมุนออกนอกโลกหมุนไปตามโลกหมุนเท่าไรก็ยิ่งเผาเข้าไปๆ ยิ่งเดือดร้อน แล้วตายไปแล้วขาดทุนสูญดอก ไม่เกิดประโยชน์

เราหมุนเข้าศีลเข้าธรรมเวลาจวนตัวเข้ามาเท่าไรมองดูศีลดูธรรมก็มีอยู่ภายในใจ มีอยู่ภายในใจ จิตใจก็มีความอบอุ่น เวลามันจะเป็นจะตายจริงๆจิตจะประหวัดนะ ประหวัดหาความถูกต้องดีงาม หาบาปหาบุญ ถ้าคิดไปไหนมีแต่เรื่องบาปเรื่องกรรม สร้างแต่บาปแต่กรรมเดือดร้อนตายแล้วจม คนเราถ้าเวลาจะเป็นจะตายไขว่คว้าอะไร ไขว่คว้าไปทางบุญทางกุศลติดหัวใจมา ติดหัวใจมา มันก็มีความอบอุ่น ตายแล้วบุญกุศลส่งเรา ต้นไม้ภูเขาดินฟ้าอากาศมันจะมีกำลังมากขนาดไหนไม่สามารถที่จะส่งเรา หรือกดเราให้ลงทางต่ำ และขึ้นทางสูงได้ เหมือนบุญเหมือนกรรมนะ

บุญกรรมนี้เอาจริงๆ หนักมากนะ มีกำลังมาก นตฺถิ กมฺม สมํ พลํ ไม่มีสิ่งใดที่จะมีกำลังมากยิ่งกว่าอำนาจแห่งกรรมดีกรรมชั่ว นั่น ต้นไม้ภูเขาเล็กนิดเดียวไม่มีกำลังจะมากดถ่วงเราลงแล้วจะยกเราให้ขึ้นไปสู่ที่สูงได้เหมือนบุญเหมือนกรรมของเรา บุญกรรมนี้ยกได้กดลงได้ เอาลงนรกอเวจีก็ได้ เอาขึ้นสวรรค์-พรหมโลก-นิพพานก็ได้ นี่บุญกรรม กรรมนี่จึงเป็นของหนักมากทีเดียว ควรจะระมัดระวังการทำอะไรอย่าทำสุ่มสี่สุ่มห้า ให้พินิจพิจารณาตัวเองมันถึงถูกต้อง คนเราถ้าได้พิจารณาตัวเองในทางศีลทางธรรมแล้วจิตใจอบอุ่น ตายแล้วก็เย็นไปเลย ให้พากันจำเอานะ

เราพูดทุกวันนั้นๆ พูดทุกเวลา ตอนเช้าก็พูดจากนี้ก็ไปกลับมาก็มาพูดอีก เหน็ดเหนื่อยวันหนึ่งๆ พูดกับแขกกับคน เฒ่าแก่เท่าไรคนยิ่งมากนะ ไม่ใช่น้อยๆ นะ เฒ่าแก่เท่าไรคนยิ่งมากเข้ามาหาเรา เลยวันหนึ่งๆ จะไม่มีเวล่ำเวลานะ ท่านทั้งหลายมาเยี่ยมก็ดีแล้ว เวลามานี่รถนี่ว่างเปล่า รถคันไหนนั่งมารถนี่แน่นด้วยคน แต่พุทโธไม่มีในใจ ว่างจากพุทโธ เต็มแต่คนเน่าเฟะอยู่ในรถในรา เวลาขากลับไปนี้เอาพุทโธบรรจุในหัวใจ เราขึ้นนั่งรถปั๊บพุทโธเต็มรถๆ ๆ กลับไปบ้านนะ เข้าใจไหมละ

เวลามาพุทโธไม่มีสักคำติดมาในรถ มีแต่คนแน่นรถ ทีนี้เวลามาได้รับอรรถรับธรรมจากครูบาอาจารย์แล้วเอาพุทโธนี้ติดแนบในหัวใจ กลับเข้าไปให้บรรทุกพุทโธไปนะ มาทีแรกบรรทุกแต่ลมๆ แล้งๆ ฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม เป็นบ้ากันมานั้นละ เวลาขากลับไปให้มีพุทโธติดรถไปด้วยนะ  พากันเข้าใจไหมละที่พูดนี้ ให้มีพุทโธๆติดหัวใจไปบ้างรถคันนี้จะชุ่มเย็น เพราะเราพาให้ชุ่มเย็น จำเอา เท่านั้นละพูดกันธรรมดา ไม่พูดมากนักละมันเหนื่อย

รับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM103.25MHz

พร้อมสถานีวิทยุเครือข่ายทั่วประเทศ