เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๒๕ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๕๑
เป็นอย่างไรพวกรักษาคลังหลวง
(ถวายทองคำ ๒ บาทครับ) ตรงกับความมุ่งหมายของเราที่มุ่งเพื่อขนทองเข้าคลังหลวงเรา ประเทศไทยทั้งประเทศทองคำไม่มีสักหยิบเดียวอยู่กันได้อย่างไร คนตั้ง ๖๒-๖๓ ล้านทองคำได้หยิบมือเดียวมีอย่างเหรอ อยู่แบบจืดแบบชืด แบบนอนใจ แบบไม่ตั้งเนื้อตั้งตัว ถ้าต่างคนต่างมีรสมีชาติในตัวเอง ทุกสิ่งทุกอย่างก็เป็นรสเป็นชาติขึ้นมาในประเทศของเรา ถ้าต่างคนต่างจืดต่างชืดแล้วชืดไปหมด จืดไปหมด ไม่เป็นท่าเลย ต่างคนต่างเข้มข้นมีรสมีชาติ คิดข้างนอกข้างในให้มีเหตุมีผลเพื่อเป็นการรักษาและบำรุง ไม่ใช่เพื่อทำลายถ่ายเดียว ทุกวันนี้มันมีแต่ทำลายถ่ายเดียว
ทองคำที่พาพี่น้องทั้งหลายเสาะแสวงหาเข้าคลังหลวง ๑๑,๗๖๒ กิโล เอาแค่นั้นเสียก่อน ก็ได้มากพอสมควร หมื่นกิโลเป็นของเล่นเมื่อไร เราพยายามที่สุดแล้วอะไรที่เป็นหลักสำคัญๆ ของชาติไทยเรา เราจะพิจารณาจะเสาะแสวงหามาเพื่อลูกเพื่อหลานชาวไทยเราสืบทอดมรดกอันแน่นหนามั่นคงต่อไป ไม่มีสิ่งเหล่านี้ไม่มั่นคงนะ ต้องมีสิ่งเหล่านี้จึงมั่นคง สมบัติเข้าคลังหลวงซึ่งเป็นหัวใจของชาติเป็นสมบัติประเภทใดก็ตามให้มั่นคงๆ
เราไม่ไปแตะนะสมบัติของคลังหลวงเรานี่ไม่เคยมี เราไม่เคยแตะ คิดวกไปเวียนมาจนเป็นตมเป็นโคลนไปหมดเราก็ไม่เคยแตะ เพราะเกรงใจ ไม่อยากให้มีอะไรๆ ไม่สบายใจ แต่เรื่องราวมันมีที่ให้ทำลายชาติบ้านเมือง ไม่ว่าแต่เพียงไม่สบายใจมันจะทำลายชาติบ้านเมือง โค่นชาติบ้านเมืองอยู่ในพวกที่รักษาคลังหลวงมีเยอะ มันเป็นอย่างไรพวกรักษาคลังหลวงเวลานี้น่ะ ผู้หาหาแทบเป็นแทบตายมันเอาไปทางไหนบ้าง ให้พิจารณานะ อยู่ในเมืองไทยอย่าเป็นเปรตเป็นผีกินชาติไทยซึ่งเป็นชาติของตัวเองนะ
วันนี้เอาเสียบ้าง เพราะเราหาแทบเป็นแทบตายการพูดอย่างนี้ผิดที่ไหน เราหาเพื่อรักษานี่นะ คนหนึ่งค่อยสอดลงไปดึงออกไปๆ กินไปเรื่อยๆ สนุกกิน ผู้หามาหามาแทบเป็นแทบตาย พอเวลามาเปิดดูมีแต่ท้องว่างๆ ไม่มีอะไรติดตัว มันดูได้เหรอ พิจารณานะ เรานี้พยายามที่สุดแล้วละเรื่องการช่วยโลก ช่วยโลกทั่วๆ ไปก็ช่วย เฉพาะในเมืองไทยเราก็ช่วย ศาสนาก็เรียกว่าเต็มเหนี่ยว เราช่วยเต็มเหนี่ยวเรื่องศาสนา
การเทศนาว่าการนี้ส่วนมากมันมีตั้งแต่เทปของหลวงตาบัว เข้าใจไหมหลวงตาบัว อีตาบัวนั่นน่ะรู้ไหม นู่นเจ้าคุณดุนะ อีตาบัว เจ้าคุณมีพัดสองพัดอยู่ข้างบนเดี๋ยวท่านจะมาเขกเอานะ อีตาบัวไม่รู้จักเจ้าคุณบัวเหรอ เข้าใจไหมตลก
เราได้พยายามที่สุดละเพื่อชาติบ้านเมืองของเรา ทุกสิ่งทุกอย่างเราไม่ทำลาย เราไม่แตะ พยายามไปที่ไหนกว้านเข้ามาๆ เพื่อส่วนรวมๆ ให้มีหลักมีเกณฑ์เป็นของตัว เพราะฉะนั้นเห็นใครไปซื้อนั้นซื้อนี้มาจากเมืองนั้นเมืองนี้ที่ไม่จำเป็นเราขู่เอา เลยตั้งเป็นชื่อขึ้นมาว่าตัวดีก็มี นั่นละเป็นเหตุเราก็เห็นใจเขา เขาดีใจ เขาไม่เคยคิด เขาคิดอย่างหนึ่ง เราคิดอย่างหนึ่ง มันต่างกัน
ให้รักสงวนซิ เราพาพี่น้องทั้งหลายดำเนินเดินตามหลักธรรมหลักวินัยไม่ผิด ขอให้ดำเนินตามที่ว่านี้เถอะไม่ผิด ไม่มีอะไรเสียหายนะการประหยัดมัธยัสถ์ นี่สำคัญ ความไม่ลืมเนื้อลืมตัวนี้เป็นหลักธรรม เป็นหลักพุทธศาสนาประจำชาติไทยของเรา อย่าสุรุ่ยสุร่ายอีลุ่ยฉุยแฉกใช้ไม่ได้นะ ความเพลิดความเพลินเป็นมาตั้งแต่ปู่ย่าตายายของเราที่เป็นเมืองสมบูรณ์พูนผลด้วย เป็นเมืองอู่ข้าวอู่น้ำมาด้วยโดยลำดับลำดา มันเลยลืมตัว เวลามีความจำเป็นมันปรับตัวไม่ทัน เราจึงต้องกระตุกเรื่อย เตือนเรื่อย
นี่เราก็พยายามขนทองเข้าคลังหลวงให้ได้มากๆ เพราะฉะนั้นมันจึงอดคิดไม่ได้ว่ามันเป็นอย่างไรคลังหลวง ใครรักษาน่ะ หรือมีแต่เปรตแต่ผีอยู่ในนั้น เราอยากถามว่าอย่างนั้น หรือถามแล้วก็ไม่รู้ มันโมโห ผู้หาหาแทบเป็นแทบตาย ครั้นมาดูแล้วกระเป๋าแฟบอยู่อย่างนั้น ไม่มีเต็มสักที ผู้หาหาแทบเป็นแทบตาย
รับชมและรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th
และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz
พร้อมเครือข่ายทั่วประเทศ
|