เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๒๖ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๕๑
คนนี้ละจะทรงศาสนา
ทองคำที่มอบเข้าคลังหลวงแล้ว ๑๑,๖๓๗ กิโลครึ่ง หลังจากมอบแล้วได้ทองคำประเภทน้ำไหลซึม ๗๔ กิโล ๕๐ บาท ๔๐ สตางค์ รวมทองคำทั้งหมดที่มอบแล้วและยังไม่ได้มอบเป็นทองคำ ๑๑,๗๑๒ กิโล ๑๗ บาท ๕๑ สตางค์ ไม่ใช่เล่นๆ นะนี่ เราขนทองคำเข้าคลังหลวงคราวนี้ได้ตั้ง ๑๑,๗๑๒ กิโล ๑๗ บาท ๕๑ สตางค์ ทองคำนะได้เป็นหมื่นกิโล เป็นของง่ายเมื่อไร ทองคำที่ได้ในคราวช่วยชาติคราวนี้ได้ตั้ง ๑๑,๗๑๒ กิโล ๑๗ บาท ๕๑ สตางค์ ไม่ได้น้อยๆ นะ ได้มากอยู่
เราสงวนเนื้อหนังของเรา ชาติไทยเราให้เป็นเนื้อหนังของตัวเอง แต่ครั้นแล้วมันสู้เขาไม่ได้ละ เราเองเป็นคนคิด จำเป็นต้องเอาของเขามาช่วยตัวเอง เอาของเรามาช่วยเราไม่ทันกาล สุดท้ายก็เอาของเขามาช่วยเรา ปรกติเราชอบสงวนเนื้อหนังของตัวเอง ไม่อยากหาทางอื่นเข้ามา ซึ่งเข้ามาก็มาเป็นกาฝากกัดเนื้อหนังแห่งชาติไทยของเราไป ไม่ดี เราจึงต้องสงวนเนื้อหนังของตัวเอง เช่นชาติไทยของเรา พยายามฟิตตัวขึ้นให้ดี แต่อะไรที่เรายังช่วยตัวเองไม่ได้ก็ต้องเอาของคนอื่นมาช่วย
พอพูดอย่างนี้ทำให้ระลึกตอนจะบวชเหมือนกันนะ ท่านพระครูวัดโยธานิมิต ท่านเดินกึ๊กๆ มาเลยนะ พวกนาคทั้งหลายเขานุ่งแต่งเนื้อแต่งตัวเรียบร้อยก่อนจะบวช เราเตรียมพร้อมที่จะบวชละวันนั้น ท่านพระครูวัดโยธานี่ละท่านเดินกึ๊กๆ เข้ามา ว่าเอาเจ็บๆ นะ บักทองดี เราไม่ลืมนะ สูไม่มีเหรอ อะไรๆ สูไม่มีเหรอ ดูซินาคบัวเดินอยู่ในวงของนาคทั้งหลายซอมซ่ออยู่นั่นสูเห็นไหม ไม่มีสง่าราศีอะไร เขาแต่งตัวทุกสิ่งทุกอย่างเรียบร้อยหมด นาคบัวแต่งตัวซอมซ่อ ว่าอย่างนั้น สูไม่มีเหรอ ว่าอย่างนี้นะ ว่าเอาจริงๆ นะ สูไม่มีกูจะหามาให้
พอว่าอย่างนั้นทั้งพ่อทั้งแม่เตรียมจะบวชเราไปยกตะกร้าใหญ่ๆ เครื่องแต่งตัวทุกอย่างให้เราแต่ง เราไม่แต่ง นุ่งอย่างนี้ใครจะมาจับ เราว่าอย่างนี้ละ นี่เครื่องเตรียมมาให้ลูกเวลาจะบวช มีอย่างไรเราก็จัดมาพร้อมเลย แต่มันไม่มาสนใจ นุ่งอย่างนี้ถืออย่างนี้ใครจะมาจับ มันว่าอย่างนั้แล้วก็หนีไปเลย ไม่สนใจเลย มันจึงเป็นอย่างนั้น แต่งตัวซอมซ่อ เออ ว่าอย่างนี้นะ คนนี้ละจะทรงศาสนา ว่าอย่างนั้นนะ หันหลังกึ๊กเลย ดีใจ คนนี้ละคนจะทรงศาสนา ว่าอย่างนั้นนะ เอาล่ะกูเห็นด้วย เป็นอัธยาศัยของตัวเอง คนนี้ละคนจะทรงศาสนา ไม่ฟุ้งเฟ้อ เราไม่ลืม ท่านเดินกึ๊กๆเข้ามามาดุเอาทั้งพ่อทั้งแม่ กำลังจวนจะบวช เราบวชในวันนั้นละ
มาก็มาว่าเอาเลย แพง แม่ บักทองดี พ่อ สูไม่มีเหรอ ว่าอย่างนั้นเลยละ ดุเอาจริงๆ นะ เห็นไหมพวกนาคทั้งหลายเขาแต่งตัวเรียบร้อยสวยงามน่าดูทุกอย่าง นาคบัวแต่งตัวซอมซ่ออยู่นั้นเห็นไหม ทางนี้ก็ยกตะกร้าเครื่องแต่งทุกสิ่งมาพร้อมหมดเลย ให้มาแต่งมันไม่เอา นุ่งอย่างนี้ใครจะมาจับ เราว่าอย่างนั้นนะ แล้วไปเลย เออเอาละ คนนี้ละคนจะทรงศาสนา ว่าอย่างนั้น เลยหันหลังกลับไปด้วยความยิ้มแย้มนะ เออคนนี้ละจะทรงศาสนา ว่าอย่างนั้น เราก็ไม่ลืม แม่มาเล่าให้ฟัง ท่านพระครูมาดุเอา อยากให้แต่งตัว ท่านมาดุท่านผ่านไปแล้ว เล่าให้ฟัง เราก็ฟังเฉย ไม่สนใจ
เราสงวนเนื้อหนังของตัวเองมาแต่ไหนแต่ไรนะ ตั้งแต่เป็นฆราวาสถ้าเป็นเสื้อเป็นผ้าเป็นอะไรแม่ทอออกมานี้เอาๆนุ่งหมดเลย ไม่ไปซื้อให้เสียเงิน ถ้าแม่ทอออกมาอะไรนุ่งหมดเลย เป็นมาตั้งแต่ฆราวาส เราก็ไม่ลืมที่ท่านพระครูมาว่าให้แม่กับพ่อ เราก็เป็นอย่างนั้นละ ครั้นสุดท้ายทางนี้เล่าให้ฟังแล้ว ยกตะกร้าเครื่องแต่งตัวอะไรมาเรียบร้อยของเราแต่ก่อนนั่นละ เตรียมมา บอกว่ามันไม่สนใจเลย เออเอาละคนนี้มันจะทรงศาสนา ไปอย่างนั้นนะ เลยเดินกลับ
มันได้พูดก็พูดเสียเถอะ ถ้าพูดถึงเรื่องฐานะก็ไม่ได้ต่ำต้อยกับชาวบ้าน ฐานะของเราดีทุกอย่าง แม่นี่อะไรๆ ทุ่มให้ลูกสาวหมดเลย เงินเป็นชั่งๆ ชั่งหนึ่งแปดสิบบาทเป็นเงินเหรียญนะ ทุ่มให้โยมแม่หมด เพราะมีลูกคนเดียว แม่ก็รักษามาด้วยดีนะ แม่เป็นคนประหยัดมัธยัสถ์นะ ไม่เป็นคนสุรุ่ยสุร่าย นี่เราพูดเรื่องอะไรมันมาอย่างนี้ละ ลืมแล้วนะ เรื่องการแต่งเนื้อแต่งตัว เรื่องสงวนรักสงวนเนื้อหนังของตัวเอง ของคนอื่นไม่เอามาใช้ ไม่จำเป็นนะ เราผลิตขึ้นได้เราใช้ของเราเอง ดีไม่ดีดีกว่าเขา ว่าอย่างนั้นนะ ของที่ไปซื้อไปหามานี้ไม่ค่อยสนใจ ถ้าแม่ทอให้อะไรเป็นผ้าของแม่ทอขึ้นมาใช้หมดเลย ไม่ซื้อ พวกเพื่อนฝูงเขาซื้อโก้เก๋ละ เราไม่โก้ เฉย เป็นอย่างนั้นละ
ท่านพระครูท่านจึงได้ว่า พอทราบเหตุผลแล้วก็ "เออเอาละ ไอ้นี้ละมันจะทรงศาสนา" ว่าอย่างนั้นละ เลยเดินกลับไป ทีแรกตั้งหน้ามาดุเอาจริงๆ ยกตะกร้าเครื่องแต่งตัวของเราแต่ก่อนมาเต็มหมดเลยละ "บอกให้มันมาเอาไป นุ่งอย่างนี้ใครจะมาจับ เท่านั้นมันหนีเลย" "เออเอาล่ะ คนนี้ละคนจะทรงศาสนา" ไปอย่างนั้นเลยนะ แทนที่จะดุไม่ดุนะ ท่านพระครูดีอยู่
รับชมและรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th
สถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz
และเครือข่ายทั่วประเทศ
