เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๒๓ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๕๑
อาศัยเพื่อจะฟิตตัว
ตอนนี้ทองคำเราได้เท่าไร (๑๑,๗๐๕ กิโลกกรัม) นั่นเห็นไหมทองคำเข้าคลังหลวง ๑๑,๗๐๕ กิโล ได้เรื่อยๆ ทองคำของเล่นเมื่อไร หาไม่ได้ง่ายๆ นะทองคำ นี่ก็ได้ตั้งหมื่นกว่า ๑๑,๗๐๕ กิโล ได้เยอะนะ เราได้พยายามช่วยชาติคราวนี้มากพอสมควร ดอลลาร์เราก็ดูเข้าเยอะนะ ดอลลาร์ก็เข้าเยอะ ทองคำตั้งหมื่นกว่า (ดอลลาร์ ๑๐,๒๑๔,๖๐๐ ดอลลาร์) นี่เข้าคลังหลวงแล้วนะ ที่ยังไม่เข้าไม่แน่นัก มันเกี่ยวกับเรื่องเงินไทยเราช่วยชาติไม่พอ ต้องไปดึงเอาเงินดอลลาร์มา ทีแรกดอลลาร์เข้า ทองคำเข้า เข้าคลังหลวง
ส่วนทองคำเรียกว่าร้อยทั้งร้อยใครมาแตะไม่ได้ ทองคำมีเท่าไรเข้าหมด ส่วนดอลลาร์นี่มันเกี่ยวกับเงินไทยที่ช่วยชาติไม่พอ ต้องไปดึงเอาดอลลาร์ออกมาช่วยกัน แต่จะให้รั่วไหลทางอื่นไม่มี เราลองได้สั่งการสั่งงานอะไรแล้วไม่มีเคลื่อนคลาด ไม่มีมลทิน ทุกสิ่งทุกอย่างเรียบตลอดเลย เช่นอย่างทองคำนี้ตกไปไหนไม่มี มีเท่าไรเข้าหมดทองคำ ดอลลาร์เหมือนกัน ดอลลาร์แยกไปช่วยเงินไทย ก็ออกช่วยชาติ
ได้พยามยามที่สุดที่จะหนุนชาติไทยของเราให้เป็นเนื้อเป็นหนัง นี่เรารักเราสงวนทุกอย่างนะเรา ถ้าว่าปล่อยก็ปล่อย ว่ารักก็รัก สงวนก็สงวน สำหรับทองคำมันได้หมื่นกว่าแล้วนะ ๑๑,๗๐๕ กิโลทองคำเข้าแล้ว ดอลลาร์เข้าไปสิบล้านกว่า ดอลลาร์มาเป็นปัญหาออกมาช่วยกันกับเงินไทย ไม่อย่างนั้นมันก็ไม่พอทั่วประเทศ ส่วนที่จะมาในกำมือเราไม่มีเรา ถ้าลงว่าอย่างไรเด็ดขาดทุกอย่าง ไม่มีด่างพร้อยไม่มี ใครจะถวายอะไรนี่มาออกหมด มาช่วยชาติ เจ้าของไม่เอา
คิดดูซิก่อนเราจะตายเขียนพินัยกรรมไว้แล้ว เวลาเราตายนี้บรรดาลูกศิษย์ลูกหามีศรัทธามาบริจาคทานมากน้อยตั้งกรรมการเก็บรักษาให้หมด เสร็จแล้วยกเงินจำนวนนี้ไปซื้อทองคำเข้าสู่คลังหลวงให้หมดสำหรับงานศพเรา ส่วนเราจะเผาด้วยไฟ นั่นละเราเป็นห่วงบ้านห่วงเมืองขนาดนั้นละ เราไม่ห่วงตัวเอง เราพอทุกอย่างแล้ว เกิดมาในชาตินี้เรียกว่าเราสมบูรณ์เต็มที่ เราไม่มีอะไรสงสัยแหละ หายสงสัยทุกอย่าง จิตก็บริสุทธิ์สุดส่วนมาแล้วได้ ๕๐ กว่าปี ว่ามันชัดๆ เสีย มันจวนจะตายแล้วนะ
ฟาดกันอยู่หลังวัดดอยธรรมเจดีย์ เวลา ๕ ทุ่ม วันที่ ๑๕ พฤษภา ๒๔๙๓ นั่นละวันกิเลสได้ขาดสะบั้นไปจากใจในวันนั้น วันที่ ๑๕ ไม่ลืม เพราะมันเอากันอย่างหนักมาตลอด รบกับกิเลสเป็นเวลา ๙ ปีพอดี เวลาทำอะไรทำจริงทุกอย่างเรา ไม่ได้เหลาะแหละ จับนั้นวางนี้จับนี้วางนี้เราไม่มีนิสัยอย่างนั้น ว่าจับอะไรขาดกับมือ จับอะไรขาดกับมือ เป็นอย่างนั้นตลอดมา ฟัดกิเลสในหัวใจเจ้าของก็แบบเดียวกัน พอออกปฏิบัติเท่านั้นออกเลยเอาเลย ไปคนเดียวๆ ไปเที่ยวธุดงวัตร ธุดงค์กรรมฐาน ไม่เอาใครไปด้วย มันเป็นน้ำไหลบ่าไม่รุนแรง ถ้าไปคนเดียวเราป่าช้าอยู่กับเราเท่านั้นพอ ซัดกันเต็มเหนี่ยวๆ นิสัยนี้มันจริงจังมาก เป็นมาตั้งแต่ฆราวาสอยู่แล้ว พอมาบวชอ่านหนังสือเข้าไปยิ่งเพิ่มความสัตย์ความจริง ความเด็ดเดี่ยวเฉียบขาดเข้าไปเรื่อยๆ แต่ก่อนก็จริงอยู่ว่าอะไรจริงๆ แต่จริงตามนิสัยฆราวาส มันไม่ได้แน่นอนเหมือนธรรมเข้าไปช่วยสนับสนุนแม่นยำมากนะ
ผู้ที่ขนเข้าก็ขนเข้าเข้าคลังหลวง ผู้ที่ขนออกก็ขนออก วงราชการมันสกปรก พวกนี้พวกหมาเข้าถานพวกวงราชการต่างๆ มีแต่คอยสะแตกกันๆวงราชการ หามาเท่าไรมันก็เอามาสะแตกหมด พูดให้มันชัดเจน อย่างหานี้เราหาจริงๆนะ ไม่ใช่ธรรมดาหาจริงๆ เข้าคลังหลวงๆ แล้วมันรั่วไหลไปไหนก็ไม่รู้ นี่ซีมันสำคัญ เราก็ไม่เคยจะไปเกี่ยวข้องกับบ้านกับเมือง ทีนี้เมื่อนำสมบัติเข้าสู่บ้านสู่เมืองใครมาเกี่ยวข้องที่จะมาทำลายสมบัติเหล่านี้มันก็ต้องได้ฟัดกันละ ถ้าธรรมดาเราไม่ยุ่ง ยุ่งหาอะไร แต่นี้เมื่อมันจะไปไม่รอดๆ เราก็เข้าช่วยละ เมื่อเข้าช่วยก็ช่วยจริงๆ ใครมายุ่งไม่ได้ ซัดเลยๆ
เราก็พิจารณาคำนึงดูตามหลักธรรมหลักวินัยไม่ผิด แน่ะ เราดำเนินตามหลักธรรมหลักวินัย จะเด็ดเดี่ยวเฉียบขาดขนาดไหนไม่ให้ผิดตามหลักธรรมหลักวินัย ควรค้านค้านกันอย่างจังๆเลยเรา ใครจะว่าอะไรก็ตามเราไม่ได้เชื่อคนคลังกิเลสส้วมกิเลสถานกิเลสยิ่งกว่าธรรม เราเชื่อธรรม พิจารณาเรื่องอะไรถ้าถูกธรรมแล้วพุ่งเลยๆ นี่ทองคำเราก็ได้ตั้งหมื่นกว่ากิโลแล้วตั้งแต่พาพี่น้องทั้งหลายหา ได้ทองคำ ๑๑,๗๐๕ กิโล ทองคำเข้าคลังหลวง นี่ก็พอพี่น้องทั้งหลายเข้า ไม่ตกเรี่ยเสียหายไปไหนไม่มี ถ้าลงเราได้ทำอะไรแล้วบริสุทธิ์สุดส่วน ถ้ายุบๆ ยิบๆ อย่างนี้ไม่ได้เรา ดอลลาร์ก็ไม่ได้ละ ได้เท่านั้นละสิบล้านกว่านะ ดอลลาร์ที่เข้าคลังหลวง ดอลลาร์มันออกมาช่วยเงินไทย เงินไทยช่วยชาติ ให้ตกเรี่ยเสียหายทางอื่นไม่มี เราถ้าลงได้นำหน้าตรงไหนแล้วเรียบไปเลย ไม่ให้มี
ทีนี้จึงเป็นห่วงพี่น้องชาวไทยเรา ทำอะไรๆ ถ้าเป็นของนอกของนาดีหมดๆ อันนี้ละที่เราอ่อนใจมากนะ เราได้พูดให้ฟังชัดเจน จะสร้างเนื้อสร้างตัวของเราให้เป็นเนื้อเป็นหนังขึ้นมานี้ไม่มี มีแต่อะไรถ้าเป็นของมาจากนอกจากนาแล้วดีหมดๆ เป็นบ้าอยู่อย่างนั้นตลอด มันฟื้นตัวไม่ได้นะถ้าเป็นอย่างนี้ เขาก็เป็นเขาเวลาเรายังไม่สามารถเอาของเขาเสียก่อน อาศัยเขาก่อนแต่ฟิตตัวตลอดอย่างนั้นถึงถูก อันนี้อะไรเป็นของนอกของนามาจากไหนล่ะดีหมดๆ ขี้เมืองนอกก็ดีหมดละต่อไป มันอ่อนตลอด อย่างนี้ไม่เรียกว่าคนฟิตตัว คนฟิตตัวทางเรายังสู้ไม่ไหวให้เขาช่วย เอายอมรับไปเสียก่อนแต่จะฟิตตัวไม่ถอย นั่นมันถึงถูก นี่อะไรดีหมดๆ
อย่างว่าให้ตัวดียังไม่ลืมนะ ใส่กันหนักๆ เลย ไปได้ช็อกโกแล็ต นี่มาจากอเมริกา เหอ ฟัดกันหนัก..ลูกศิษย์ เลยตั้งชื่อขึ้นมาตัวดี เราไม่ได้เป็นนะ สงวน เนื้อหนังของเราเราสงวน ที่ยังอาศัยเขาอยู่ก็อาศัย แต่อาศัยเพื่อจะฟิตตัว ไม่อาศัยแบบตายใจอย่างนี้ อะไรมาถ้าของเมืองนอกดีหมดๆ เป็นด้อยกว่าเขา เป็นน้อยกว่าเขาตลอดไปนะ อย่าว่าไม่บอก อะไรก็เป็นอย่างนั้น จิตใจเลื่อนลอยเมืองไทยเรา ไม่มีหลักเกณฑ์ ทั้งๆที่เป็นเมืองพุทธศาสนา เลื่อนลอย ฟุ้งเฟ้อ
อะไรก็ทำ ทำเมืองไหนทำแต่ผู้ที่ใช้เมืองไทยเราเป็นคนใช้ ดูซิรถรากองเหล็กอยู่ในเมืองไทยเราหมด เขาเป็นคนทำเราเป็นคนใช้ แต่เงินเขาเอาไปสะแตกหมด เราก็ได้สะแตกของที่เขาเศษเขาเดน เขาเอาเงินไทยเราไปแล้วเอาของเศษเดนโยนมาให้เรา กินหมด พวกนี้กินไม่เลือก คนไทยเรากินไม่เลือก อะไรฟุ้งเฟ้อที่สุด เอาธรรมวินัยจับเข้าไปซิ นี่ตั้งแต่ยังไม่บวชเหมือนโลกเขาทั่วๆ ไปนะ พอมาบวชปั๊บนี่ความประพฤติกิริยาท่าทางทุกอย่าง ความเคลื่อนไหวไปมาเป็นพระเป็นหลักธรรมวินัยไปหมด พลิกอย่างนั้น แก้เจ้าของแก้อย่างนั้น ไม่ได้เลื่อนๆ ลอยๆ นะ อะไรที่ขัดต่อธรรมวินัยของพระแล้วตัดออกๆๆ ให้มีแต่หลักความเป็นพระเต็มตัว นั่นมันถึงถูก เลื่อนๆลอยๆอย่างนั้น ไม่ได้เรา
นี่เอาจริงเอาจังทุกอย่าง ปกครองในหมู่เพื่อนนี่ก็เหมือนกันในวัด เอาซีใครเก่งมา ไล่เดี๋ยวนั้นเลยไม่ให้อยู่นะ ไม่ว่าทางไหนก็ตาม ถ้าลงมันขัดต่อประโยชน์ส่วนรวมแล้วเอาไว้ไม่ได้ ต้องเตือนเรื่อยๆ ให้พากันมีหลักมีเกณฑ์ซิการปฏิบัติตัว เลื่อนๆ ลอยๆ ใช้ไม่ได้นะ ให้มีหลักมีเกณฑ์ประจำตัว มีเด็ดมีขาดมันถึงถูก อันนี้อ่อนแอๆ แต่เรื่องของเมืองนอกเมืองนาแล้วคว้ามับๆ เร็วยิ่งกว่าลง นี่มันใช้ไม่ได้ นี่เป็นน้อยเขาเรื่อยๆ ไป เราไม่เป็นตัวของเรา เอาแต่เขามาเป็นเนื้อเป็นหนังมันก็เป็นกาฝากมากัดตับกัดปอดเราไปหมดนั่นแหละ เราเป็นเนื้อของเราสร้างตัวให้ดีขึ้น อันไหนที่ยังไม่ดีให้พยายามสร้างให้ดี ทีแรกอาศัยเขาเสียก่อน ถ้ายังเป็นไปไม่ได้ก็อาศัย แต่อาศัยเพื่อจะฟิตตัวอย่างนั้นมันถึงถูก
เลอะๆ เทอะๆ แม้ที่สุดเข้ามาในวัดก็เหมือนกัน วัดก็เลยกลายเป็นส้วมเป็นถาน พระเณรก็กลายเป็นมูตรเป็นคูถเต็มอยู่ในวัดในวา วัดหนึ่งๆมีแต่ส้วมแต่ถาน มีแต่มูตรแต่คูถ คือพระเณรเลอะเทอะๆ ๆไปหมด มันก็เลยใช้ไม่ได้ ว่าแต่วัดเฉยๆ มันเป็นส้วมเป็นถานแล้วนั่น พระเณรก็ว่าแต่พระแต่เณรมันเป็นมูตรเป็นคูถอยู่ในส้วมในถาน ด้วยความปฏิบัติเหลวแหลกแหวกแนว มันไม่จริงไม่จังไม่ได้นะ
อย่างทางพุทธศาสนาเอาซิองค์ไหนที่ปรากฏชื่อลือนาม จริง ท่านจริงทุกอย่างนะ ท่านไม่เหลาะแหละนะ ท่านที่ได้มาเป็นครูเป็นอาจารย์สอนพวกเรามีแต่เด็ดๆ เผ็ดๆ ร้อนๆ ตามหลักธรรมหลักวินัย ท่านไม่เลอะเทอะนะ ไม่วอกแวกคลอนแคลน เราตามดูหมดนั่นแหละครูบาอาจารย์องค์ไหนๆ ท่านปฏิบัติตัวอย่างไร องค์นั้นมีชื่อเสียงทางนั้นๆ ท่านปฏิบัติตัวของท่านอย่างไร ตามสืบหมดน่ะเรา
อย่าพากันเหลาะแหละมากนักนะไม่ดี ให้มีความสัตย์ความจริงบ้าง ประโยชน์ส่วนรวมสมบัติส่วนรวมอย่าไปทำลาย ให้หาเข้าไปส่งเสริมถึงจะถูก สำหรับเราไม่เอาอะไรละมันหมดทุกอย่างแล้ว ไม่เอา ถึงจะดีดจะดิ้นอยู่นี้เพื่อชาติบ้านเมือง ไม่ได้เพื่อเรานะ เรามันพอทุกอย่าง อยู่ไปวันหนึ่งๆ เท่านั้นพอ จะเป็นจะตายอะไรเราไม่เคยคำนึงกับมัน ไม่หนักใจกับความเป็นอยู่และความตายไป เสมอกันหมด เราหายสงสัยแล้วความเป็นความตาย ภพชาตินั้นภพชาตินี้หายหมด ตัดขาดหมดเลย ไม่มีอะไรเหลือ เหลือแต่ความเมตตาที่สอนโลกอยู่เวลานี้ พยายามทุกสิ่งทุกอย่าง อะไรที่จะเป็นประโยชน์แก่ส่วนรวมเราพยายามเต็มที่นะ เราไม่เหลาะแหละ
เช่นอย่างขนสมบัติเข้าคลังหลวงนี่เหมือนกัน พาพี่น้องทั้งหลายขนทองคำ-ดอลลาร์เข้าคลังหลวงขนเข้าอยู่อย่างนี้แหละ ทองคำเราก็ได้ตั้งหมื่นกว่ากิโลแล้ว แต่ก่อนมีที่ไหนใครเอามา ดอลลาร์ก็เยอะ ทองคำละมาก นี่ก็อุตส่าห์พยายามไว้ให้เป็นหลักเป็นเกณฑ์ในชาติไทยของเรา เหตุเบื้องต้นเราเอาพวกทองคำเอาดอลลาร์เข้าไปมอบที่ธนาคารชาติ ผู้เป็นใหญ่ในธนาคารชาตินิมนต์เราไปดูทองคำ พอเป็นปฐมฤกษ์ที่เรานำทองคำและดอลลาร์เข้าไปมอบที่คลังหลวง ธนาคารชาติ แล้วหัวหน้าธนาคารเขาก็นิมนต์เราเข้าไปดู เพราะเขาเห็นทางที่จะได้จากเรา แล้วเข้าไปดูทองคำดูหมด ดูแล้วก็ออกไปคุยกันสองต่อสอง ทองคำนี่เก็บไว้ที่ไหนๆบ้างเราสืบถามทราบหมด จากนั้นมาหาทองคำในเมืองไทยของเรามีเท่านี้ มันก็ออกว้ากๆ ละซิ ทองคำจึงค่อยได้มา
เดี๋ยวนี้ทองคำก็ได้ตั้งหมื่นกว่าแล้ว ๑๑,๗๐๕ กิโล เห็นไหมละ แต่ก่อนไม่เคยมี พอไปดูออกมาแล้วกับเจ้าหน้าที่เขาไปถามกันโดยเฉพาะๆ เสร็จแล้วออกมาประกาศป้างๆ ทองคำก็ค่อยไหลเข้ามา ไหลเข้ามา นี่ก็ได้ตั้งหมื่นกว่านะทองคำ ถ้าไม่มีใครพูดไม่มีใครนำ มีอยู่อยากทำอยากสละทานมันก็ทำไม่ได้ หัวหน้าหรือผู้นำนี่สำคัญมาก ผู้นำต้องเป็นคนจริงคนจังด้วย เหลาะแหละๆ เขาเอามาให้อะไรเอาไปสะแตกหมดใช้ไม่ได้นะ นี่ไม่เอา ไม่เอาจริงๆ ช่วยจริงๆ ช่วยชาติบ้านเมือง เราเกิดมานี้จะว่าช่วยชาติศาสนาก็ไม่ผิด คือเราทำเต็มเม็ดเต็มหน่วย ช่วยชาติก็เอาเต็มที่ ศาสนาก็เอาเต็มที่เหมือนกัน เราเป็นห่วงเป็นใย
รับชมและรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th
สถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz
และเครือข่ายทั่วประเทศ