เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๒๖ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๔๓

[คณะบดีการบริหารธุรกิจจากมหาวิทยาลัยทั่วประเทศมากราบ]

(ผู้ฟังเทศน์ประมาณ ๖๐๐ คน)

หวัดเริ่มลดลงบ้างแล้ว วันนี้ลดลงมาก เป็น ๑๑-๑๒ วันนะหวัด เริ่มเป็นตั้งแต่วันที่ ๑๕ วันที่ ๒๖ วันนี้ก็ ๑๒ วัน ให้พี่น้องชาวไทยทราบทั่วหน้ากันตลอดไป วันที่ ๒๕ เมื่อวานนี้ทองคำไม่ได้เลย ดอลลาร์ได้ ๑๕ ดอลล์ ทองคำที่ต้องการมอบเข้าคลังหลวงคราวนี้นั้น ๔,๐๐๐ กิโล มอบเข้าคลังหลวงแล้ว ๑,๐๓๗ กิโลครึ่ง ฝากไว้กับคลังหลวง ๑,๐๒๕ กิโล รวมทองคำที่มอบและฝากไว้กับคลังหลวงเวลานี้ได้ ๒,๐๖๒ กิโลครึ่ง ทองคำหลังมอบและฝากไว้กับคลังหลวงได้เพิ่มเข้าอีก ๔๙ กิโล ๖๐ บาท ๒๒ สตางค์ รวมทองคำทั้งหมดที่ได้เวลานี้ ๒,๑๑๒ กิโล ทอง ๔๙ กิโล ๖๐ บาท ๒๒ สตางค์ นี้ยังไม่ได้หลอม เป็นทองต่างประเภท

ทองคำที่หลอมเรียบร้อยแล้วและฝากกับคลังหลวงนั้น ๒,๐๖๒ กิโลครึ่ง ยังขาดทองคำอยู่อีก ๑,๘๘๘ กิโลจะครบจำนวน ๔,๐๐๐ กิโล กรุณาทราบตามนี้โดยทั่วกัน นี่เห็นว่าไม่เหลือบ่ากว่าแรงพี่น้องชาวไทยจะยกได้ ทองคำ ๔,๐๐๐ กิโลนี้ในการช่วยชาติคราวนี้ เป็นที่ระลึกแห่งชาติไทยของเรา

สำหรับการเป็นผู้นำพี่น้องทั้งหลายตามที่ออกเทศนาว่าการในที่ต่าง ๆ นั้น เวลานี้เป็นไปไม่ได้แล้ว ก็จะประกาศสอนอยู่ที่นี่ออกทั่วประเทศไทยเหมือนกัน อัดเทปไว้หมด แนะนำสั่งสอน-สั่งสอนทุกวัน ๆ แต่การไปเทศน์สถานที่นั่นที่นี่นั้นหมดกำลังแล้วเวลานี้ หากจะไปได้ก็ไปเฉพาะงานที่จำเป็นจริง ๆ เราจะตะเกียกตะกายไปให้เป็นบางงาน ๆ เท่านั้น การแนะนำสั่งสอนทั่วไปเรียกว่างดแล้ว กำลังวังชาไม่พอ

การเปิดบัญชีก็เปิดมาตลอด บัญชีธนาคารต่าง ๆ นี้อยู่ด้านหลังศาลา ได้ประกาศไว้แล้ว บัญชีธนาคารกรุงเทพจำกัด มี ๒ แห่ง กรุงเทพแห่งหนึ่ง อุดรแห่งหนึ่ง กสิกรไทยมี ๒ แห่ง อุดรแห่งหนึ่ง กรุงเทพแห่งหนึ่ง ไทยพาณิชย์ดูเหมือนมีอุดรแห่งเดียว นี่สำหรับเปิดบัญชีไว้ในการบริจาคของเราคราวนี้ ท่านผู้ใดจะมีศรัทธาบริจาค โอนเงินเข้าในบัญชีเหล่านี้ เรียกว่า บัญชีโครงการหลวงตาบัวช่วยชาติ การโอนก็ไม่ต้องเสียค่าโอน ทางธนาคารให้ความร่วมมือตลอด

วันนี้ตอนเที่ยงหรือบ่ายโมง เจ้าคณะสงฆ์จังหวัดเลย จะพาพระเณรประชาชนมาที่นี่ ประมาณตอนบ่ายโมง เข้าวัดโพธิฯ ก่อนแล้วก็มาที่นี่

เราเป็นห่วงมากนะห่วงพี่น้องชาวไทยเรา เป็นห่วงทางด้านวัตถุสมบัติเงินทองข้าวของ อาหารการเป็นอยู่ปูวายก็เป็นห่วง แต่ที่สำคัญที่สุดคือเป็นห่วงจิตใจของพี่น้องชาวไทย รู้สึกว่าเหลวไหลเอามากทีเดียว จิตใจไม่มีที่เกาะที่ยึดเลย ไปเที่ยวหาเกาะอิฐปูนหินทรายตึกรามบ้านช่องสมบัติเงินทองข้าวของ ยศถาบรรดาศักดิ์ เอามาอวดลม ๆ แล้ง ๆ กัน นี่เราวิตกมากเหลือเกิน เห็นไหมกิเลสมันหลอกสัตวโลก สิ่งเหล่านั้นมีคุณค่าไปหมด แต่ธรรมภายในใจที่จะยกตัวให้หลุดพ้นจากทุกข์ไปสู่ความดีนั้นไม่ได้สนใจกันนะ นี่ละที่ทองคำทั้งแท่งกลายเป็นขี้หมูขี้หมาไปเวลานี้ นี่ที่เราเป็นห่วงมากที่สุดเลยไม่ใช่ธรรมดา

สมบัติเงินทองข้าวของนี้พอมีอยู่พอเป็นพอไป ชาติไทยเราเป็นอู่ข้าวอู่น้ำไม่ค่อยอดอยาก ถ้าพูดถึงว่าชาติไทยเราอดอยากขาดแคลนก็ตามฐานะของชาติ ระดับชาติต่อชาติมาเทียบมาเคียงกันไปอย่างนั้น สำหรับชาติไทยเราไม่อดเราว่าอย่างนี้เลย แต่สำคัญที่ชาติไทยเราเป็นลูกชาวพุทธน่ะซิ ชาวพุทธเรามีอะไรเป็นเครื่องหมายของชาวพุทธ พุทโธ ธัมโม สังโฆ ประจำใจ เป็นที่พึ่งของใจไม่มีเลย เรื่องทานนั้นดี ยกให้ว่าดี ชาติไทยของเราไม่บกพร่องในการเสียสละ ในการทำบุญให้ทาน เรายกให้เลย รู้สึกจะไม่มีชาติไหนเหมือนแหละ นอกจากเป็นชาติแห่งชาวพุทธด้วยกันที่รอบ ๆ ด้านเขาก็มีนะ การให้ทานเขามีเหมือนกันกับชาติไทยเรา อันนี้เป็นพื้นฐานอันดีสำหรับชาติไทยเรา

แต่การรักษาศีลรู้สึกว่าด้อยมาก แทบจะไม่มีใครรักษา ยิ่งการเจริญเมตตาภาวนา การอบรมจิตใจให้เข้าสู่ความสงบเย็นใจ เพื่อเป็นหลักเป็นฐานของใจ เพื่อเป็นที่พึ่งภายในนี้ รู้สึกจะเหลวไหลกันมากทีเดียว อันนี้เหลวไหลมาก เราขอพูดอย่างเต็มปากเราเลย ว่าเหลวไหลกันมาก ที่พึ่งทางใจไม่มีเลย เอาแต่อิฐแต่ปูนแต่หินแต่ทรายมาประกอบกันเป็นตึกรามบ้านช่อง แล้วเอากระดาษมาตีพิมพ์กึ๊กลงไป ไอ้หลังลายเงินเป็นบ้ากันหมดเห็นไหม

ประสากระดาษตื่นหาอะไร กระดาษเหล่านี้มีไม่อดอยาก ถ้าตีตราไอ้หลังลายเข้าไปเป็น ใบละพัน แล้วตาลุกวาว กระดาษ มันเป็นบ้าอะไรนักหนา ถ้ามันดิ้นหามาเพื่อความดีเราก็ไม่ว่านะ แต่ดิ้นหามาเพื่อสังหารตนเองน่ะซิ มีเงินมีทองข้าวของมากเท่าไรลืมเนื้อลืมตัวเย่อหยิ่งจองหอง เพราะไอ้หลังลายมันมี นี่ละกิเลสมันแทรกเข้าไป ๆ เสริมคนให้เป็นบ้ากันทั้งนั้นนะ

ธรรมให้รู้ตัว อย่างกระตุกเวลานี้คือธรรม อย่าตื่นจนเกินเหตุเกินผล ความหมายว่าอย่างนั้น มันเดือดร้อนวุ่นวายจนเป็นความทุกข์มาก เพราะการตื่นตามกิเลสนั่นเอง ความหมาย ก็กระตุกอย่างนี้เอง เราไม่ได้ตำหนิเงินทองที่ว่าไอ้หลังลาย ๆ นั้นมีไว้สำหรับโลก ให้ประสับประสานกันด้วยความสะดวกสบาย ไม่ได้มีไว้เพื่อให้ตื่นบ้ากันนะ ผู้ผลิตธนบัตรออกมาก็ไม่ได้ผลิตออกมาเพื่อให้คนตื่นเป็นบ้ากัน ขนกองทุกข์เผาหัวกันเพราะเห็นแก่ไอ้หลังลายนะ ท่านไม่ได้สอนให้ตื่นอย่างนั้นนะ เอามาไว้สำหรับเป็นความสะดวกสบาย หรือประดับศักดิ์ศรีของเราก็ได้ไม่เป็นไร ถ้าเราไม่ตื่นนะ ถ้าตื่นเสียอย่างเดียวนี้คือไฟเผาหัวคนที่มั่งมีมาก ๆ นั่นแหละ

มีเงินทองข้าวของกี่หมื่นกี่แสนล้าน นั่นละคือกองไฟใหญ่ มันลืมตัว ดีไม่ดีหากอบโกยเอามาจากที่ต่าง ๆ ฟังแต่ว่าเห็นแก่ได้ ลงเห็นแก่ได้แล้วคว้าทั้งนั้นแหละ ได้สุจริตมีน้อยมาก ถ้าลงเห็นแก่ได้แล้วมีแต่ความทุจริตคดโกงรีดไถ ทุกอย่างมันเป็นไปด้วยคำทุจริตนี้ทั้งนั้น สมบัติเหล่านี้ไม่เป็นสมบัติให้นะ มันเป็นกองไฟ เจ้าของนั่นภูมิใจว่าเรามีเงินมีทองข้าวของ ไปทำมาวิธีใด ๆ เขาไม่รู้ ๆ ไม่รู้ยังไงก็ของคน เราผู้ไปเอาของเขาด้วยวิธีการต่าง ๆ ก็คน เขาผู้เป็นเจ้าของสมบัติเขาก็คนทำไมเขาจะไม่รู้ นอกจากเขาไม่พูดเฉย ๆ แล้วโอ่อ่าฟู่ฟ่าเป็นบ้าในตัวเอง แล้วก็มาหยิ่งในกองฟืนกองไฟที่ได้มาด้วยความทุจริต ตายแล้วเผาแหลก

เวลานี้ชาติไทยของเราร้อนเป็นฟืนเป็นไฟอยู่เวลานี้เป็นเพราะอะไร ก็เพราะกิเลสความเห็นแก่ได้ ความเห็นแก่ร่ำแก่รวยตะกละตะกลามกวาดเอาไปหมดนั่นแหละ เห็นแก่พุงของตัวคนเดียว ชาติไทยกำลังจะเดือดร้อนเวลานี้ มันมาจากฝูงไหนชาติไทยของเรารู้กันทั้งนั้น ไม่จำเป็นจะต้องระบุ มันเป็นของดีแล้วเหรอพิจารณาซิ

หวังจะเอาความร่ำรวยสวยงาม หวังจะเอายศถาบรรดาศักดิ์ ให้ครองบ้านครองเมืองให้เป็นสง่าราศีแต่เราคนเดียว แต่โลกร้อนเป็นไฟมีความหมายอะไร ก็เท่ากับเรานี้เป็นระเบิดนิวเคลียร์นิวตรอน เป็นเนื้อร้ายสำคัญอันหนึ่งที่ทำลายชาติไทยเรานั้นเองคนประเภทนี้น่ะ ให้พากันจำให้ดีนะ นี่ละธรรมสอนให้ตรงไปตรงมาจึงเรียกว่าธรรม ไม่อย่างนั้นไม่เรียกว่าธรรม ผิดบอกว่าผิด ถูกบอกว่าถูก สมบัติเงินทองข้าวของที่ได้มาด้วยวิธีการเหล่านี้เอามาเผาบ้านเผาเมือง นอกจากเผาตัวเองอยู่ภายใน ข้างนอกโอ่อ่าเป็นร้านค้า ประดับร้าน โฮ้ คนนี้เขายศถาบรรดาศักดิ์ใหญ่ คนนี้เขามั่งมี เขามีตึกเท่านั้นเท่านี้ เงินเขาเอาไว้ในอุโมงค์ใต้ดินก็มี เอาไปฝากไว้เมืองนอกก็มี น่าชมเชยสรรเสริญเขานะ นี่มาโอ่อ่าภายนอกหลอกโลกเขาต่างหากนะ โลกก็เป็นโลกกิเลสมันก็หลงกันง่าย โลกธรรมไม่หลง มันเข้าไปจุดไหนรู้หมด จึงเรียกว่าธรรม เหนือโลกทุกอย่าง

เหล่านี้เราอย่าเข้าใจว่าพวกนี้มันจะมีความสุขนะ ไฟเผาหัวใจมันตลอดเวลา หมุนติ้วอยู่นี้ตลอดเวลา ไม่มีพวกใดที่จะมีความทุกข์ร้อนภายในหัวใจยิ่งกว่าพวกนี้ พวกที่สำคัญตน พวกที่ไปกวาดต้อนเอามา กวาดต้อนเอาฟืนเอาไฟมาเผาตัวเอง เผาแหลก ๆ อยู่ภายใน ตายแล้วก็จมเลย อย่าพูดที่ว่า นรกไม่มี ๆ ไม่กลัว เอ้า กล้าเข้าไปถ้าอยากกล้า เหมือนกล้าเข้าใส่กองไฟ ไฟนี้ไม่ร้อน เอ้า กล้าเข้าไป ถ้าไม่อยากให้เผาหมดทั้งตัวเหลือแต่เถ้าแต่ถ่าน เอ้า กล้าใส่กองไฟซิ นรกเป็นของเล่นเหรอ นรกเหมือนไฟเหล่านี้เหรอ ร้อนกว่าฟืนกว่าไฟ ร้อนเผาไม่ให้ตายนรกนะ มีอยู่นี้กี่กัปกี่กัลป์

คำว่านรกประมาณได้เมื่อไรกว้างแคบของนรกน่ะ กองไฟยังกำหนดได้ ไสคนเข้าไปก็เป็นเถ้าเป็นถ่าน กองเท่านั้นละกองไฟไม่มากนะ อย่างเขาเผาศพเห็นไหม เผาเข้าไปเป็นเถ้าเป็นถ่านออกมา เพียงในเตาเท่านั้นมันก็เผาคนแหลก ไสเข้าไปเผาหมด อันนี้ก็เหมือนกันไฟบาปไฟกรรมเผาตลอดเวลา แหลก อย่ากล้านะ ถ้าเป็นชาติมนุษย์เราอยู่ พอรู้จักบุญจักบาปให้พากันถอยนะ ให้พากันหยุดทำ แล้วให้รีบแก้ไขตัวเองไม่อย่างนั้นจมแน่ ๆ ไม่สงสัย ศาสดาเอกนี้ไม่มีสองเลย หนึ่งไม่มีสองคือศาสดาองค์เอก พูดอะไรแล้วเป็นอย่างนั้น เห็นแล้วรู้แล้วถึงมาสอนจะผิดไปไหน

พระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ไม่เคยโกหกโลก แม้เปอร์เซ็นต์เดียวไม่มี แต่เรื่องกิเลสโกหกหมดทั้งโคตรทั้งแซ่ของมัน เกิดมาโคตรไหนแซ่ไหนมีแต่แซ่ต้มตุ๋นหลอกลวงสัตวโลกให้ล่มจมไปด้วยทั้งนั้น ๆ แต่โลกก็ไม่รู้เนื้อรู้ตัวไม่เข็ดไม่หลาบนะ เพราะฉะนั้นมันถึงจูงเอาจมูก ๆ จนไม่มีละ พวกเราอยู่ใต้ถุนศาลานี้มีจมูกไหมนี่ ไม่ใช่จมูกกิเลสมันจูงเอาไปขาดสะบั้นไปหมดแล้วเหรอ จูงจมูกไปแล้วยังเหลือหูอีก หูมีสองหูจูงอีก สุดท้ายจะไม่เหลือ เดี๋ยวคอขาดอีกนะ ตายเสียก่อนถึงคอขาดค่อยยังชั่ว นี้ยังไม่ตายให้กิเลสจูงสด ๆ ร้อน ๆ นี้แหม หยาบเกินไปมนุษย์เรา มืดเกินไป เกินมนุษย์มนา เป็นเศษมนุษย์นะ คนที่สร้างบาปสร้างกรรมมาก ๆ นี้คือเศษมนุษย์

เราอย่าไปเสกสรรปั้นยอตามเรื่องของกิเลสว่าเป็นคนมั่งมีศรีสุข ยศถาบรรดาศักดิ์สูง เป็นที่สง่างาม นี้คือไฟเผาหัวมันนั่นเอง ต่อจากนั้นมันก็เผาโลกทั่วดินแดนเวลานี้ ออกจากกิเลสตัวเห็นแก่ได้เห็นแก่ร่ำแก่รวยตะกละตะกลามนี้เองจะเป็นตัวไหนไป นั่นละมันไม่พอขึ้นชื่อว่ากิเลส เอามาสามแดนโลกธาตุมาให้มันคนเดียวก็ไม่พอ เรื่องกิเลสไม่มีคำว่าพอ ถ้าเรื่องธรรมแล้วพอ เหมือนน้ำเต็มแก้วเต็มโอ่งเต็มถัง เทลงไปพอเต็มแก้วแล้วเต็ม เทมาเท่าไรก็ไม่เอา ล้นแล้ว ๆ นี่ละธรรมท่านมีพอนะ กิเลสไม่มีคำว่าพอ

เรานี่พูดจริง ๆ จวนตายแล้วยิ่งเปิดออกนะธรรม แต่ก่อนเราไม่เปิดพูดตรง ๆ เรื่องธรรมนี้บรรจุหัวใจเต็มเอี้ยดครอบโลกธาตุมาได้ ๕๐ ปีนี้แล้ว ฟังซิพี่น้องทั้งหลาย เราได้ออกประกาศสอนธรรมนี้ได้เริ่มออกแล้วนะธรรมประเภทนี้ พี่น้องทั้งหลายจะได้ไม่เห็นความจริงของธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงไว้ พระอรหันต์ท่านทรงไว้ เป็นธรรมแท้ ธรรมวิเศษเลิศเลอ นี้ถอดออกมาทีเดียว ออกมาสอนพี่น้องทั้งหลาย เพราะจวนจะตายแล้วเวลานี้ยังเหลือไม่อีกกี่ปีประกาศธรรมทั้งหลาย แต่ก่อนไม่เคยพูด พอปึ๋งขึ้นมาเท่านั้น ธรรมเลิศ ธรรมประเสริฐอัศจรรย์ แล้วมองดูโลกนี้จนจะดูไม่ได้เลย ฟังซิน่ะมันเป็นยังไง เราเคยเกิดเคยตายกับโลกมานี้กี่กัปกี่กัลป์ ทำไมอยู่ได้ คลุกเคล้ากันมาตลอดเวลาไม่เห็นเข็ดหลาบ พอธรรมธาตุนี้ผางขึ้นมาเท่านั้น โถ ว่างั้นเลย ดูไม่ได้เลย

สถานที่เราเคยเกิดเคยตายจมในนรกมากี่กัปกี่กัลป์ สวรรค์ชั้นพรหม แล้วกลายเป็นกองขยะไปหมด ฟังซิตั้งแต่สวรรค์ชั้นพรหมลงมานี้กลายเป็นกองขยะไปหมด นี้คือขอบเขตแห่งความเกิดตายทั้งนั้นนะ เกิดตายก็คือกองทุกข์ไปด้วยกันนั่นแหละ ทุกข์มากทุกข์น้อยไปด้วยกัน พอมันจ้าขึ้นมาเท่านั้นขึ้นอุทานทันทีเลย ตัวไหว ฟังซิน่ะ พูดให้ฟังกี่ครั้งแล้ว นี่จวนจะตายเปิดเสียเต็มที่ ตัวไหวว่ายังไง มันสะดุ้ง พอกิเลสกับจิตขาดสะบั้นจากกันเท่านั้น ผาง สะดุ้งหมด เหมือนว่าโลกธาตุหวั่นไหวโน่นน่ะ แต่เราก็ไม่ได้กำหนดโลกธาตุ แต่มันหวั่นที่นี่ซิ

ไม่ได้คาดได้คิด ผางขึ้นทันทีเลย โถ ๆ อย่างนี้เหรอ โลกเป็นอย่างนี้ละเหรอ ๆ อู๋ย อ่อนใจสลดสังเวช น้ำตานี้พราก ๆ ไม่ต้องบอก ออกเองทีเดียว อัศจรรย์ธรรมพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้า โห ตรัสรู้ได้ยังไงธรรมเลิศเลอถึงขนาดนี้ ตรัสรู้ได้ยังไง ๆ ไม่มีใครบอกใครสอนเลย อยู่ ๆ ก็ตรัสรู้ขึ้นมา แต่เราก็ทราบเรื่องของพระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ต้องสยัมภู รู้เองเห็นเอง เสาะแสวงหาเอง ไม่มีต้องมีครูสอนก็ทราบ แต่เวลามาเจอเข้าอย่างจัง ๆ แล้ว อันนี้มันเลยเหนือทุกอย่าง ๆ เหอ พระพุทธเจ้ารู้ขึ้นมาได้ยังไง ๆ อัศจรรย์นะ

ไอ้เรานี่ท่านสอนแทบเป็นแทบตายมันก็ยังไม่ได้เรื่องได้ราว พึ่งจะมาเจอกันเดี๋ยวนี้ นั่นละที่ว่าน้ำตาพัง พราก ๆ มาเลย เอ้า พูดให้มันเต็มยศ มันเป็นเหมือนอย่างน้อยถังขยะ มากกว่านั้นถังฟืนถังไฟ มีเหยื่อล่อนิดหน่อยพอเป็นเครื่องล่อสัตว์ให้จม ๆ นั่นละเหยื่อล่อ ยาพิษที่เคลือบด้วยน้ำตาล กิเลสมันเอายาพิษฝังไว้ข้างใน มันเอาน้ำตาลเครื่องล่อของสัตว์ล่อข้างนอก สัตว์ก็ดิ้นเป็นบ้ากันไปซิ

ทีนี้เมื่อมันลงเต็มขีดแล้ว อย่างนั้นไม่เคยเห็น มันก็ถอนออกมาเลยหมดโลกธาตุ อันใดที่เหมือนธรรมชาตินี้หมด ไม่มีเลย จะไม่ท้อพระทัยยังไงพระพุทธเจ้า ไม่ท้อใจยังไงผู้ที่รู้ธรรมประเภทเดียวกัน หัวใจดวงเดียวเป็นนักรู้นักเห็นดีชั่วทุกอย่าง ไม่มีใครเกินใจ ใจเป็นนักรู้ แล้วทำไมจึงเป็นอย่างนี้ ประเภทนี้เราไม่เคยคาดเคยฝันว่าจะรู้จะเห็น จิตใจอันนี้ก็ถูกกิเลสหุ้มห่อปิดบังไว้ นรกมันเอาหัวชนเลย อะไรเอาหัวชน ไม่กลัวทั้งนั้นกิเลสพาไปไหนไม่กลัว ลงนรกอเวจีเอ้าไป มีความอยากทำดึงไปเท่านั้น ความอยากได้อยากร่ำอยากรวยทุกสิ่งทุกอย่าง ความอยากนี้เป็นเหยื่อล่อดึงไป ๆ ทางนี้หัวชนไป กิเลสลากไป ๆ มันไม่เห็น

เวลามันเจออย่างจัง ๆ นี้เป็นยังไง นี่เพียงต้นเสาเท่านี้ใครจะไปโดน เห็นกันอยู่นี้ใครจะไปหัวโดน อันเรื่องบาปเรื่องกรรมที่มันจะไปลงนรกกี่กัปกี่กัลป์ แล้วหนักเบามากน้อยเพียงไรไม่มีอะไรเกินนรกความเดือดร้อน แล้วไม่ทำให้ตายเสียด้วยนะ นั่นใหญ่ไหมขนาดนั้น แล้วใครจะไปกล้าชน เอ้าพิจารณาซิ ถ้าเห็นแล้วไม่ชน ใครก็ไม่ชน ไม่เห็นละมันชน เหยียบขวากเหยียบหนามเหมือนกัน เราไม่เห็นถึงเหยียบ ถ้ารู้อยู่เพียงแต่หนามก็ไม่เหยียบ อันนี้นรกครอบโลกธาตุอยู่นี้เป็นยังไง ใหญ่ไหมนรก สัตว์อยู่ในนี้อยู่ในแหล่งแห่งนรกทั้งนั้นนะ ไม่ได้มีใครเหนือนรกอเวจีได้นะ นี่ละครอบขนาดนั้นละ ใหญ่หรือไม่ใหญ่ เรายังเห็นว่าเป็นดอกไฟดอกเดียวอยู่เหรอ ดอกไฟดอกเดียวมันก็ไม่กล้านะคนเรา กระเด็นมาติดปั๊บมันดีดผึงเลย เวลามันเจอเอาอย่างจัง ๆ มันจะไม่สะดุ้งยังไงมนุษย์เรา

นี่ละอันหนึ่งที่กระเทือนถึงเทวบุตรเทวดาอินทร์พรหมนะ มันอยากถามหาว่าใครนะว่าเทวบุตรเทวดาไม่มี มันตาบอดมันมาอวดทำไมอยากว่าอย่างนั้นนะ พระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ สาวกผู้เชี่ยวชาญทั้งหลายท่านกระจ่างแจ้งทุกสิ่งทุกอย่าง พวกสัตว์นรก เปรตผีอะไรท่านก็กระจ่างแจ้งเหมือนเราดูมนุษย์นี่จะว่าไง มนุษย์เราเป็นยังไงเห็นกันอยู่นี้ สงสัยกันไหมว่ามนุษย์มีหรือไม่มี เทวบุตรเทวดาอินทร์พรหมกระจ่างแจ้งอยู่เหมือนกันนี้ สงสัยอะไรว่าเทวบุตรเทวดาไม่มี นั่นหูแจ้งตาสว่าง ถ้าคนตาบอดละ คนนั่งเต็มศาลานี้ดีไม่ดีชนไปเลยนะ ใครหลีกไม่ทันหัวคะมำนะ คนตาบอดเป็นอย่างนั้น คนตาดีไม่เป็น นั่นละตาพระพุทธเจ้ากับตาของสัตวโลก จึงได้มาสั่งสอนสัตวโลกผู้มืดมัวนี่แหละ ตามันมี ๑๐ ตาก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร ตาใจพระพุทธเจ้าเพียงตาเดียวเท่านั้นครอบโลกธาตุเลย ดวงใจนี้ละเป็นตา นี่ที่ได้เปิดให้พี่น้องทั้งหลายฟัง

เราได้นำชาติมานี้ได้ ๒ ปีกว่าแล้ว ธรรมะประเภทนี้เริ่มออก ๆ แต่ก่อนไม่ออก ดีไม่ดีจะตายไปด้วยกันเลย สอนก็สอนอยู่ในวงแคบ ๆ บรรดาพระเจ้าพระสงฆ์เล็กน้อย ถ้าสอนพระ เอ้า ดิ่งเลยเทียว เป็นแกงหม้อเล็ก แกงหม้อจิ๋ว พุ่ง ๆ ต่อมรรคผลนิพพานอย่างเดียว ดึงขึ้นไปเลย แกงหม้อใหญ่ก็ดึงขึ้น ๆ ดึงคนนั้น แล้วดึงคนนี้ไป เทศน์แกงหม้อใหญ่เทศน์ยากจะว่าไง ถ้าจะตีแรง ๆ ตีหัวนักเลงโตแรง ๆ นี้หัวเด็กมันก็แฝงอยู่นั้นเสีย หัวคนแก่แฝงอยู่นั้นเสีย อยู่ข้างนั้นเสีย ตีแรงไม่ได้จะถูกหัวเด็ก จะถูกหัวคนแก่ ถ้าหากมีแต่หัวนักเลงโตฟาดมันหงายหมาไปเลย เข้าใจไหมหงายหมา หงายไม่เป็นท่าเขาเรียกหงายหมา ไม่เป็นท่าต่อธรรม ธรรมฟาดทีเดียวหงายหมาไปเลย นี่เรียกว่าหงายหมา หงายไม่เป็นท่า สู้ธรรมไม่ได้

นี่มันตีไม่ได้นะแกงหม้อใหญ่ ดึงไปทางโน้น ดึงไปทางนี้ พะรุงพะรัง ขลุกขลัก ไม่สะดวก ถ้าเทศน์เรื่องแกงหม้อเล็กหม้อจิ๋วแล้วพุ่งทันทีเลย ลมหายใจแทบหายใจไม่ทัน ธรรมอยู่ในหัวใจนี้ทุกอย่าง มีอัดมีอั้นที่ไหน ไม่มีว่างั้นเลย เปิดอกโล่งหมด ครอบโลกธาตุมีแต่ธรรมเท่านั้น อะไรจะมากีดมาขวางธรรมได้ ขาดสะบั้นไปหมดเลย นี่ธรรมพระพุทธเจ้าที่ครองไว้ ธรรมพระอรหันต์ที่ท่านครองไว้ครองเหล่านี้ สด ๆ ร้อน ๆ

พวกเราได้แต่ชื่อแต่นามจดจำเอามา นรกอย่างนี้ สวรรค์อย่างนี้ ในตำรับตำรา อ่านแล้วมันก็ไม่เชื่อ กิเลสไม่ให้เชื่อ มันลากลงในนรกด้วยความกล้าหาญชาญชัยต่อบาปต่อกรรม นี่ได้เปิดให้พี่น้องทั้งหลายฟัง ใครจะฟังก็ฟังหนา ธรรมพระพุทธเจ้าเลิศเลอขนาดไหน นี่เราเป็นห่วงมากพี่น้องชาวไทยเราเป็นชาวพุทธนะ ขอให้มีหลักจิตหลักใจเถอะ ไม่อย่างนั้นมันจะลงจริง ๆ นะ อย่าท้าทายพระพุทธเจ้า อย่าให้กิเลสพาท้าทายพระพุทธเจ้าจะจมแน่ ๆ นะ ไม่ได้ดิบได้ดีอะไรมนุษย์เรา ถ้าปราศจากธรรมเสียอย่างเดียวหาดีไม่ได้เลย ถ้ามีความดีแล้วใครจะว่า นายบาป ก็ตามเถอะ หัวใจไม่เป็นบาปพอ นายบุญ ๆ ติดคุกติดตะรางอยู่เยอะ นางสวรรค์เต็มอยู่ในตะราง นายพรหมเต็มอยู่ในตะรางเยอะ มีแต่ชื่อเกิดประโยชน์อะไรเจ้าของเป็นนักโทษ เขาจะว่านายบาปก็ตาม มีแต่ชื่อเฉย ๆ เราไม่ได้เป็นบาป เราเป็นคนบุญ

ให้ตั้งใจปฏิบัตินะ อย่างน้อยขอให้อบรมภาวนาทุกคืน ๆ นะอบรมใจให้สงบ เอาพุทโธ หรือธัมโม หรือสังโฆ คำใดก็ตามมาบริกรรม ให้จิตยึดเกาะอยู่ตรงนั้น ให้มันเห็นเหตุเห็นผลกัน เรื่องใจนี้วิเศษวิโสขนาดไหนจะรู้ด้วยวิถีบริกรรม บริกรรมดึงเข้ามา ๆ ให้จิตคิดอยู่ในนั้นไม่ให้เผลอนะ นานไป ๆ แล้วธรรมก็จะรวมตัวเข้า ๆ คำว่าพุทโธจะมีอำนาจขึ้นไปโดยลำดับ จิตกับพุทโธเข้ากลมกลืนเป็นอันเดียวกันจะสว่างจ้าภายในนี้ก่อนนะ นี่เริ่มได้ที่พึ่งแล้ว จิตที่ไม่มีที่ยึดที่เกาะ มันไปหายึดหาเกาะ มันจะหมุนตัวมันเข้ามา หดตัวเข้ามาหาสรณะอันใหญ่หลวงอันเลิศเลอนี้

ต่อไปมันก็จะค่อยปรากฏเป็นหลักเป็นเกณฑ์ขึ้นมา ทีนี้สว่างจ้าขึ้น ๆ สิ่งเหล่านั้นจะคลายไปหมดนะ มันจืดมันจางมาหมด เข้ามาสู่หลักภายใน คือสรณะที่เลิศเลอจากธรรมของพระพุทธเจ้านี้ละ เลิศเลอตรงนี้ จากนั้นมันก็รู้คนเรา รู้บาปรู้บุญรู้กุศล รู้รายได้รายเสีย ถ้าว่าโลภก็ไม่เกินประมาณ อยู่ด้วยความพอดีของผู้มีธรรม ไม่ว่าจะโกรธก็ไม่เลยประมาณ ไม่ว่าจะรักจะชังใครก็ไม่เลยประมาณ ธรรมสกัดลัดกั้นไว้เสมอไปในความพอดี พากันเข้าใจแล้วนะ

นี่ละวันนี้ได้เปิดธรรม ธรรมประเภทนี้ท่านทั้งหลายได้ยินไหม หลวงตาบัวได้มาประกาศแล้วได้ ๒ ปีนี้นะ นี้ก็บอกชัด ๆ อีกด้วยนะ ว่าชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายของเราด้วย เราบอกตรง ๆ เลย เราจึงต้องสอนเต็มเม็ดเต็มหน่วยด้วยความเมตตาสงสาร เป็นห่วงเป็นใยพี่น้องชาวไทยเรา ส่วนใครจะมาว่าตำหนิติเตียนว่า หลวงตาบัวนี่โอ้นี่อวด นั้นถังขยะอย่าเอามายุ่ง มันเห่าวอก ๆ ขึ้นจากถังขยะเท่านั้น ถ้าเป็นคนก็ดีเป็นหมาก็ดีเห่าวอก ๆ ขึ้นในนั้น ธรรมไม่ใช่ถังขยะไปสนใจอะไรกับถังขยะ ไปกล้าไปกลัวอะไรกับถังขยะ ฟังแต่ว่าธรรมเป็นไร พากันจำเอานะ

ให้ตั้งสรณะไว้ดี ๆ นะ ภายนอกอาศัยไปชั่วกาลเวลา ใครเกิดมาก็ต้องได้อาศัยเหล่านี้แหละ แต่ภายในจิตใจไม่มีที่พึ่ง มีเท่าไรก็ไม่มีความหมายนะ ตายแล้วจมด้วยกันทั้งนั้น เอาละวันนี้เทศน์เพียงเท่านี้ ให้พร เหนื่อยแล้ว

เปิดดูข้อมูล วันต่อวัน ทันต่อเหตุการณ์ หลวงตาเทศน์ถึงเรื่องอะไร ทาง internet

www.luangta.com