เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๒๒ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๕๑

เรื่องพ่อแม่ครูจารย์นี้สำคัญ

         (ลูกศิษย์ซื้อโทรทัศน์ถวายท่านพระอาจารย์เพ็ง เพื่อดูทีวีผ่านดาวเทียมของหลวงตา) นี่ถ้าไม่ใช่เรื่องธรรมนี้ไม่ได้เป็นอันขาด บอกเป็นอันขาดเลย พวกเหล่านี้จะเข้าไปในวัดกรรมฐานไม่ได้เด็ดขาด ถ้าเป็นเรื่องธรรมละก็ได้แยกออกมาเป็นธรรม ถ้าเป็นเรื่องโลกหรือครึ่งธรรมครึ่งโลก ไม่ให้เอาเข้ามา ถ้าเป็นธรรมล้วนๆ เข้ามาได้ โธ่ เป็นไฟนะ ออกวิทยุนี่ส่วนมากเป็นเทศน์ของเราไม่ใช่เหรอ ครูบาอาจารย์ทั้งหลายก็ช่วยเล็กๆ น้อยๆ ที่ออกหน้าจริงๆ คือเรา พิลึกนะ

         พูดถึงเรื่องท่านเพ็งคือข้างล่างเป็นเรา เนื้อบนเขียง เนื้อนั่นเป็นท่านเพ็ง มีดสำหรับยำเป็นพ่อแม่ครูจารย์มั่น พาหลบพาหลีกอยู่อย่างนั้นนะ คือทำอาหารถวายท่านตอนเช้า แกงเล็กๆ หม้อเท่านี้แหละ อู๊ย หลบหลีกจะเป็นจะตาย ถูกท่านสับเอา เราพาท่านเพ็งหลบหลีกที่อยู่หนองผือ ท่านรู้นิสัยเรานะพ่อแม่ครูจารย์มั่นท่านรู้นิสัยเรา หากจำเป็นที่จะได้อนุญาตให้เรามา เพราะเรามาแต่ละครั้งๆ นี้ฟาดของเข่งใหญ่ๆ เต็มเข่งๆๆ หาแต่ของที่ถูกกับธาตุกับขันธ์ของท่าน พอมานี้ก็สั่งเขาจดเป็นรายการเลย ให้เขาไปกว้านเอาที่ตลาดเมืองอุดร พอได้เต็มที่แล้วก็ไปเลย

         ไปก็ต้องได้ใช้ปัญญานะ คือจอมปราชญ์กับจอมโง่มัน โอ๊ มันลำบากมากนะ ท่านเป็นจอมปราชญ์เราเป็นจอมโง่ ทีนี้เวลามาแล้วของเต็มเข่งๆ เราให้เขาไปเอาอุดรใส่รถไปลงพรรณา ทีนี้เวลาจะเข้าจากพรรณาเข้าไปนั้นต้องเอาล้อเอาเกวียนไป คือแต่ก่อนทางรถไม่มี ใส่ล้อใส่เกวียนไปเต็มเข่ง เข่งใหญ่ๆ ใส่ล้อไปเต็มไปเลย ไปก็หาข้อแก้ตัวไว้เพื่อพ้นภัย ทางโน้นก็ราชสีห์ พอไปก็เอาของเต็มล้อ เราไปจากอุดรของไปเต็มล้อ พอไปถึงพรรณาแล้วขนลงนั่น เอาล้อใส่ ทางนี้อุดรไปพรรณาใส่รถไป พอลงจากพรรณาแล้วเอาล้อมาใส่

         ต้องมีข้อแก้ตัวเรียบร้อยทุกอย่างๆ ไม่อย่างนั้นไม่ทัน เวลาเข้าก็ต้องเข้าเวลาท่านไม่ออกมา ก็รู้เวลาท่านออกมาคือเวลาปัดกวาดท่านออกมา ค่ำกว่านั้นท่านไม่ออก นั่นละไปตอนนั้นละเรา พอเข้าไปเรียบร้อยแล้วของเป็นเข่งๆ ใส่ไว้กุฏินู้น ลึกลับว่าอย่างนั้นเถอะ ลึกลับสำหรับคนโง่ แต่มันเปิดเผยสำหรับจอมปราชญ์ ใส่เรียบร้อยแล้วคอยสังเกตตอนเช้า ตาท่าน โอ๊ย ตาแหลมคมมากนะ พอไปเอาของลงจากล้อจากเกวียนเขาเรียบร้อยแล้วก็ให้เขาไป แล้วเอาพระเอาเณรมานะ เกณฑ์มา คอยดูรอยล้อรอยเกวียนที่ข้างในไม่ให้ท่านเห็น พากันปัดกวาด พอมาก็ปัดกวาดเรียบร้อย ของก็เอาเข้าในนู้น

         ตอนเช้าเราก็คอยสังเกตดูท่าน ตาท่านนี้ แหม แหลมคมมากนะ แย็บๆๆ เราก็ว่าเราทำดีเรียบร้อยแล้ว พอไปมันมีรอยล้อไปอยู่ข้างๆ นู้นน่ะ ท่านไปเห็นจนได้นะ ตามนี้เรียกว่าปัดกวาด เอาพระเอาเณรมากวาดมาดูด้วย เราเป็นนายคุมเสียด้วย ดูไม่ให้ท่านเห็นรอยเกวียนรอยล้อ ว่าอย่างนั้นเถอะ พอออกไปนี้ รอยล้ออยู่ทางนู้นน่ะท่านไปเห็นจนได้ เราก็สังเกตท่านเพราะเราเป็นขโมยใหญ่ ท่านเป็นผู้ปราบโจร ตาท่านสอดส่ายๆ ปั๊บๆ แล้วรอยล้อเราอยู่นู้นน่ะ คือลบไม่หมด ยังเหลือนิดหน่อย นี่มันรอยล้อมาจากไหน ท่านว่าอย่างนั้น ทางนี้ก็มีข้อแก้ตัวไว้เป็นขั้นๆๆ

         โอ๋ รอยล้อเมื่อวานนี้มาพรรณานั้นเห็นแก่นขนุนดีๆ ก็เลยให้เขาเอาแก่นขนุนดีๆ มาบ้างเมื่อวานนี้ ว่าอย่างนั้นนะ นี่คือข้อแก้ตัว แก่นขนุนน่ะข้อแก้ตัว ความจริงเป็นเข่งๆ ข้อแก้ตัวของเราก็เหมาะสมดี บอกเอาแก่นขนุนนี้มา ท่านคงคิดว่าแก่นขนุนใหญ่นั่นแหละ ท่านฉลาด คนหนึ่งจอมปราชญ์คนหนึ่งจอมโง่ เราจอมโง่ ท่านจอมปราชญ์ กับพ่อแม่ครูจารย์นี่ลองดูซิน่ะใคร ตาแหลมคมมากทีเดียว เรื่องพ่อแม่ครูจารย์นี้สำคัญ คล่องแคล่วทุกอย่าง

ข้อเปรียบเทียบเรายกบูชาไว้นะ คือเอามาเปรียบเทียบเฉยๆ ว่าตาท่านเป็นตาไก่ป่า ตาดีตาไก่ป่าปั๊บๆ ไม่ได้เป็นข้อเปรียบเทียบที่ต่ำละ เรายกสูงไว้เสมอ แต่สิ่งที่เป็นคติได้คือตาไก่ป่ามันตาแหลมคมใช่ไหม ตาท่านแพล็บๆ อย่างนั้นละ เหมือนตาไก่ป่าหลวงปู่มั่น ไปอยู่กับท่านผู้เช่นนั้นละ ถึงจะโง่แสนโง่มันก็พอได้ข้อคิดบ้าง คือถูกกระตุกอยู่เรื่อยด้วยความฉลาดของจอมปราชญ์ท่าน คนโง่ถูกกระตุกหลายครั้งหลายหนมันก็พอกระดุกกระดิกบ้างเข้าใจไหม พระเณรมันเหมือนวัวเหมือนควาย ท่านเหมือนจอมราชสีห์ ความฉลาดแหลมคมทุกอย่าง โอ๊ย ผิดกันมากนะจอมปราชญ์กับจอมโง่ผิดกันมากทีเดียว

เราได้เห็นชัดเจนตอนที่อยู่หนองผือกับท่าน กับพระกับเณรทั้งหลายเราคอยควบคุมพระเณร ท่านจะเป็นผู้คอยดูอะไร เราเป็นคนควบคุมพระเณร ไม่อย่างนั้นจะขายตลอด ถึงอย่างนั้นก็ยังขายจนได้ เพราะความฉลาดของท่าน แต่มีแปลกๆ อยู่อันหนึ่ง ท่านคงจะดูเวลาเราอยู่ที่นั่น เวลาได้โอกาสจะลาท่านไปเที่ยว ไม่ใช่อยู่ๆ ลาเฉยๆ ไม่ได้นะ ต้องมีช่องมีทางหาโอกาสเป็นที่เรียบร้อยถึงจะกราบลาท่านได้ เวลาเราไปไหนท่านคงจะสังเกตดูพระดูเณร คงจะมีระเกะระกะขวางหูขวางตาท่าน ดูอาการท่านไม่อยากให้เราไป มันเกี่ยวกับพระกับเณร แต่ท่านก็เห็นประโยชน์ส่วนใหญ่ของเราที่ไปภาวนา ซึ่งเป็นเรื่องใหญ่โตมาก ท่านก็จำต้องอนุญาตให้ไป เวลาเราไปพระเณรคงจะมีอะไรๆ ให้ขวางหูขวางตาท่านอยู่นั้นละ เวลาเราลาท่านไปอาการของท่านไม่อยากให้ไป เราดูขนาดนั้นละดูพ่อแม่ครูจารย์มั่น

เมื่อวานนี้ไปภูเขียว เอาของไปส่งโรงพยาบาลภูเขียว ได้ไปเสมอไปส่งโรงพยาบาลนั้นโรงพยาบาลนี้ไปเรื่อยๆ เมื่อวานไปส่งโรงพยาบาลภูเขียว เฉพาะโรงพยาบาลอาหารไม่ค่อยเพียงพอ เราจึงต้องไปหนุนเรื่อย หนุนโรงพยาบาลนั้นโรงพยาบาลนี้เรื่อยๆ ที่จังหวัดตามธรรมดาเราจะไม่เข้าจังหวัด ไปช่วยอำเภอของจังหวัดนั้นๆ แต่จังหวัดเลยต้องได้ช่วย เอาเข้าไปจังหวัดเลย ไปทั้งสองแห่ง จังหวัดเลยมีอยู่สอง โรงพยาบาลจังหวัด-โรงพยาบาลจิตเวช เราตั้งใจไปช่วยทั้งสองโรงในจังหวัดเลย มันขาดแคลนมาก ต้องไปช่วย ให้พร

รับชมและรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน  FM 103.25 MHz

และเครือข่ายทั่วประเทศ