เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๖ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๕๑

ฝึกใจให้เข้มแข็ง

          เดี๋ยวนี้แปลก ในวัดนี้ไม่เคยเห็นน้ำค้างตก หนาวก็รู้ว่าหนาว แต่ทำไมไม่มีน้ำค้างตกเหมือนอยู่ในป่าในภูเขา หน้านี้ละ น้ำค้างพอสามทุ่มสี่ทุ่มมันจะเป็นไอของมันเกาะใบไม้ จากนั้นตกลงมาปุบปับๆ สามสี่ทุ่มเริ่มแล้ว คือมันเป็นไอน้ำเกาะใบไม้ ทีนี้มันเกาะมากเข้าๆ มันก็ไหลลง สามสี่ทุ่มเสียงปุบปับๆ พอถึงตีห้า โหย เหมือนกับห่าฝน ซ่าๆๆ มันตกลงมาจากใบไม้นะ เสียงซ่าๆๆ ขนาดนั้นจะนอนได้อย่างไร กลางคืนนอนไม่หลับ ต้องนั่งภาวนา คือเวลาเรานั่งภาวนานี้จิตเข้าข้างใน พอจิตเข้าข้างในแล้วก็หายเงียบ ความหนาวหายหมดเลย

พอจิตถอยออกมาเริ่มหนาวแล้ว กลางคืนนอนไม่ได้ตลอดรุ่งเลย คือหลับไม่ได้เลยมันหนาวมาก ต้องนั่งภาวนาระงับความหนาว จิตเข้าข้างในบางทีหายเงียบหมดเลย จนกระทั่งจิตถอยออกมาแล้วจะนอน ความหนาวก็โหมเข้ามาเลย ไม่หลับได้ง่ายนะ ต้องได้ใช้เวลากลางวันเดินมากๆ เพราะกลางคืนมันหนาวมันลงไม่ได้ ปรากฏว่าตัวแข็งไปเลย มันหนาวมาก เพราะไม่มีผ้าห่ม ผ้าห่มเราไม่เคยเอา มีผ้าสามผืน สังฆาฏิ จีวร ให้เท่านั้นละ มันก็นอนไม่หลับละซิเวลาหนาวมากๆ

เรื่องฟืนเรื่องไฟนี้ไม่ต้องพูดกับมัน เราไม่เคยผิงไฟนะ ไม่ผิงเลย ดัดขนาดนั้น นั่งผิงไฟนี้ โหย ไม่เคยมีละ ดีดผึงๆ อยู่ตลอดเวลา นิสัยอันนี้มันก็เป็นนิสัยพูดตรงไปตรงมาไม่ใช่นิสัยขี้เกียจ นิสัยดีดผึงๆ ตลอดเลย ว่าอะไรเป็นอันนั้นๆ ใจมันเด็ด ใจเข้มแข็งเสียอย่างเดียวเท่านั้นอะไรนี้ขาดสะบั้นไปหมดเลย ถ้าใจอ่อนแอแล้วก็อย่างว่า นอนไม่รู้จักลุกจักตื่นเลย ใจมันเข้มแข็งทุกอย่างดีหมด ทุกวันนี้มันเหมือนคนตายไม่ได้เรื่องได้ราวอะไร นี่เราพูดแต่ก่อน พูดเดี๋ยวนี้ไม่ได้นะ เดี๋ยวนี้มันเหมือนขอนซุง ไม่เป็นท่า

การฝึกตนดี การฝึกใจสำคัญมาก ให้เข้มแข็ง อย่าให้อ่อนแอ ทุกสิ่งทุกอย่างจะเป็นการเป็นงานจะเป็นผลประโยชน์ไปเรื่อยๆ ถ้าฝึกใจให้เข้มแข็ง ถ้าใจอ่อนแล้วอะไรไม่ได้เรื่อง อ่อนปวกเปียกๆ พอพูดอย่างนี้เราระลึกได้พ่อแม่ครูจารย์ร้องโก้กเลย ลงมาจากภูเขาตัวมันเป็นอะไรไม่รู้นะ คงจะเป็นดีซ่านท่า ฝึกทรมานมาก  ลงมานี่ตัวเหลืองเหมือนทาขมิ้นหมดตัวเลย คงจะเป็นดีซ่านท่า ท่านร้องโก้กเลย เฮ้ย ทำไมเป็นอย่างนี้ มองเห็นตัวเหลืองหมดตัว ลงจากภูเขามาหาท่าน

นั่นละฝึกเต็มเหนี่ยว เอากันเต็มเหนี่ยวลงมา มันคงจะเป็นดีซ่านท่า เหลืองหมดตัวเลย ท่านร้องโก้กทันทีเลย สักเดี๋ยวเราก็คอยฟังท่าน ท่านกลัวเราจะอ่อน ท่านพลิกปั๊บเลย ต้องอย่างนี้จึงเรียกว่านักรบ ท่านไปอย่างนั้น นิสัยเรานี้รู้สึกจะผาดโผนทุกอย่างนั่นละ ถ้าได้ทำอะไรแล้วเอาจริงจังมากทีเดียว เป็นนิสัยผาดโผนอยู่ตลอด แล้วพ่อแม่ครูจารย์ท่านก็เสริมไสขึ้นไป เวลามันหนักเข้าๆ ท่านก็ดูเหมือนกันนะ ท่านรั้งเอาไว้ๆ เช่นนั่งตลอดรุ่งอย่างนี้ก็เหมือนกัน ฟาดตลอดรุ่งๆ จนก้นแตก นู่นน่ะฟังซิ

นั่งตลอดรุ่งเลย ไม่ให้มันลุกไปไหนเคลื่อนไหวไปไหน ยกเว้นข้อเดียว เว้นแต่เหตุฉุกเฉินเกิดขึ้นภายในวัดจะลุก ถ้าได้ตั้งสัจจะไว้แล้ว สำหรับเจ้าของไม่มีความหมาย ตายตายไปเลย ยกเว้นครูบาอาจารย์เกิดเหตุฉุกเฉินขึ้นภายในวัดจะลุก ตั้งสัจจะอธิษฐานไว้ว่าจะไม่ลุก ถ้าไม่สว่างไม่ลุก นั่งตลอดรุ่งเลย มียกเว้นข้อเดียว ถ้าเหตุเกิดขึ้นภายในวัดเราจะลุกไปช่วยเหตุการณ์ ถ้าไม่มีแล้วลำพังเจ้าของเอาเลย ฟาดเสียจน โถ จนก้นแตก นั่งภาวนา

อย่างนั้นละถึงได้นำมาพูดให้พี่น้องทั้งหลายฟัง เอาขนาดนั้น แล้วก็หายสงสัยด้วย ผลของการเอาจริงเอาจังเด็ดเดี่ยวเฉียบขาดเป็นผลขึ้นมาให้เป็นที่ภาคภูมิใจนะ เราภาคภูมิใจในการปฏิบัติของเรา พิจารณาย้อนหลังนี้ถึงจะล้มลุกคลุกคลานมันก็ซัดกันอยู่ในเวลาล้มลุกคลุกคลาน ไม่ได้หลักได้เกณฑ์มันก็ฟัดกันอยู่นั้นละ เอาตามไม่ได้หลักได้เกณฑ์ เวลาได้หลักได้เกณฑ์แล้วก็เร่งเครื่องๆ ซัดจนกระทั่งกลางคืนมันจะไม่หลับ เวลามันหมุนเต็มที่แล้วกลางคืนนอนไม่หลับ กลางวันยังจะไม่หลับเวลาจิตมันหมุนกับกิเลส มันจะฆ่ากิเลส

กิเลสอ่อนตัวเท่าไรความเพียรยิ่งแข็งแกร่งๆ เวลาถึงขั้นสติปัญญาอัตโนมัติฆ่ากิเลสเป็นอัตโนมัติ เวลากิเลสทำลายสัตว์โลกเป็นอัตโนมัติของมัน แต่ไม่มีใครทราบนะ เราไปทราบเอาตอนที่กำลังจิตใจมันเพียงพอแล้ว มันฆ่ากิเลสโดยอัตโนมัติ อยู่ที่ไหนไม่มีถอยเลย ฆ่าแต่กิเลสตลอดเวลาเลย เอามาเทียบ อ๋อ..แต่ก่อนกิเลสทำลายหัวใจสัตว์โลกเป็นอัตโนมัติของมันเป็นอย่างนี้ๆ ทีนี้เวลาธรรมมีกำลังแล้วฆ่ากิเลสเป็นอัตโนมัติ อยู่ที่ไหนเป็นอัตโนมัติ ฆ่าตลอดเลย กลางคืนนอนไม่หลับ คือมันฟัดกันอยู่ตลอดเวลา กลางวันยังจะไม่หลับอีก

มันจะตายแล้วนะ ต้องได้รั้งกันด้วยพุทโธ เอาพุทโธมายับยั้งไว้ ตั้งพุทโธแล้วให้จิตอยู่กับพุทโธๆ จิตสงบเข้าไปแน่ว นั่นละพักจิต พักงานของจิต เวลาเอาพุทโธเข้าไปให้อยู่กับพุทโธคำเดียว ไม่ให้ออกไปไหนแล้วจิตก็สงบแน่วเลย เวลามันออกทางด้านสติปัญญามันออกจริงๆ ห้ามเฉยๆ ห้ามไม่ได้ มันพุ่งๆ เลย ต้องได้ห้ามด้วยพุทโธ เอาพุทโธมาตั้งกึ๊กแล้วก็พุทโธๆๆ ให้จิตสงบลง ถ้าสงบลงได้แล้วเราจะหลับก็หลับได้ละที่นี่ เราจะปลงใจให้หลับหลับได้ ถ้าไม่ปลงใจให้หลับก็เรียกว่าได้กำลังทางด้านสมาธิแล้ว ทีนี้ออกพุ่งๆ เลย เป็นอย่างนั้นละ

เอาจนหายสงสัย ไม่มีแล้วโลกอันนี้ เราหายสงสัยทุกอย่างแล้ว นี่ละอำนาจแห่งการฝึกทรมานตนเอง เอาจนกระทั่งหายสงสัย โลกนี้หายสงสัยหมด เราบกพร่องตรงไหนๆ ในจิตใจไม่ปรากฏ มันพอ ใจกับธรรมเป็นอันเดียวกันแล้วเป็นธรรมธาตุ นี่ละใจกับธรรมลงเป็นอันเดียวกันบริสุทธิ์สุดส่วนแล้วเป็นธรรมธาตุนะ ครองอยู่ในร่างกาย มันเป็นธรรมธาตุแล้ว นี่ละฝึกให้มันเต็มที่เป็นอย่างนั้นละ อยู่ที่ไหนสว่างจ้าตลอดเวลา ไม่มีอับเฉา นี่ละการฝึกเจ้าของ

ให้มันหมอบมันคลานอยู่ ให้กิเลสขยี้ขยำหัวมันอยู่ นี่มันพิลึกกึกกือนะโลกอันนี้ โลกตายไม่มีป่าช้า ตายแล้วเกิดเล่าๆ ถ้าเอาอย่างนี้แล้วลดป่าช้านะ ย่นป่าช้าเข้ามา ตายหลายๆ ภพ หลายๆ ชาติหดเข้ามา ย่นเข้ามา ย่นเข้ามาถึงจนถึงปัจจุบัน ลงในปัจจุบันแล้วขาดสะบั้นหมด ไม่มีป่าช้าแล้วที่นี่ เป็นอันว่าไม่ต้องเกิดให้ได้รับความทุกข์ต่อไปอีกแล้วมันก็รู้ของมัน นั่นละจิตเวลาฝึกฝนแล้วเป็นอย่างนั้น แล้วไม่มีอะไร

พูดให้มันชัดๆ อย่างที่อยู่กับประชาชนญาติโยม-พระเณร-เพื่อนฝูงมันไม่มีอะไรจะไปติดกับอะไรนะ หมด เป็นธรรมชาติอันเดียวโล่งอยู่ตลอดเวลา ว่างเปล่าหมดโลกธาตุ นั่นเป็นหลักธรรมชาติของจิตที่ฝึกพอแล้วเป็นอย่างนั้นละ มันเป็นธรรมธาตุแล้ว กิริยาท่าทางอะไรๆ มันเป็นสนามแห่งโลกธรรม มีตำหนิได้ มีชมได้ แต่จิตนั้นผ่านไปหมดแล้วไม่มี หมดทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่มี เอาอย่างนั้นซิจิตฝึกให้มันได้อย่างนั้น

เวลาจะเป็นจะตายที่ไหน ไม่ได้หมายป่าช้าความเกิดความตายว่าจะมีความทุกข์อย่างนั้นอย่างนี้ หมด หมดไปเลย เพราะอันนั้นเป็นธรรมธาตุแล้ว พอร่างกายนี้สลายจากกันไปแล้วก็เป็นธรรมธาตุไปเลย ร่างกายก็เป็นธาตุสี่ดินน้ำลมไฟสลายตัวจากส่วนผสม ผสมแล้วก็เป็นผู้เป็นคนเป็นสัตว์เป็นอะไร ส่วนผสมของมัน ทีนี้พอจิตถอยตัวออกไปแล้วอันนั้นก็พังลงไป อันนั้นก็เป็นธรรมธาตุ นี่ละการฝึกจิตใจ ฝึกให้มันได้อย่างนั้นซิ ธรรมพระพุทธเจ้าสอนไว้นี้ไม่มีคำว่าผิดพลาดนะ สวากขาตธรรมตรัสไว้ชอบทุกอย่าง ดำเนินตามนั้นแล้วจะเป็นอย่างนั้นแน่นอน เป็นอย่างอื่นไปไม่ได้

รับชมและรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

สถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน  FM 103.25 MHz

และเครือข่ายทั่วประเทศ