เทศน์อบรมฆราวาส ณ สวนแสงธรรม กรุงเทพฯ

เมื่อเช้าวันที่ ๑๔ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๕๐

คนชั่วทำลายคน

          (ลูกศิษย์กราบเรียนหลวงตาว่า มีผู้กล่าวถึงหลวงตาว่าหลวงตาประกาศตัวเป็นพระอรหันต์ เชื่อถือไม่ได้ หลอกลวง และเอาคำเทศน์หลวงตาไปลง มันลงนรกเยอะหน่อย) โอ๋ย มันคงเจริญนิพพาน ช่างหัวมันเถอะ ไม่มีใครแย่งมันละที่มันไปอยู่น่ะ (มันบวชพระไม่รู้ภาวนาเป็นหรือเปล่า) ก็นั่นแหละมันไม่เคยทำ มันสนุก หน้าด้าน มันเอาได้ทุกอย่าง (โคตรผมทั้งโคตรไม่เลือกมันอยู่แล้ว) โคตรหลวงตาก็ไม่เลือก  โคตรไหนสมัครไปเลือกไป สนุกสักทีหนึ่ง สนุกเล่นกับโลกสนุกสักทีหนึ่ง เขาว่าอะไรว่าไป เราสบายตลอด

ปลิ้นปล้อนหลอกลวงเห็นไหม เอาทองคำเข้าสู่คลังหลวงตั้งหมื่นเท่าไรกิโล นี่ละปลิ้นปล้อนหลอกลวงเหรอ ตัวปลิ้นปล้อนหลอกลวงที่ว่าหลวงตาบัวนี่พาพี่น้องทั้งหลายนำสมบัติเข้าสู่คลังหลวงทองคำตั้ง ๑๑,๖๒๘ กิโล ทองคำนี่ใครหามาได้ที่ไหนถ้าไม่ใช่เป็นหัวหน้าพี่น้องทั้งหลายที่หลอกลวงแล้วเอาสมบัติเข้าคลังหลวง หามาอวดเดี๋ยวนี้น่ะ อย่ามาโม้เฉยๆ ตีปากเอานะจะว่าไม่บอก มันอยู่ไหนปากมันน่ะ มือเรารออยู่แล้ว ดอลลาร์อีก ๑๐,๒๑๔,๖๐๐ ดอลลาร์ เข้าคลังหลวงแล้ว อีตาบัวหลอกลวงละ แล้วก็ทองคำเข้าคลังหลวงก็ ๑๑,๖๐๐ เท่าไร (๖๒๘ กิโลครับ)

หาใครหลอกลวงเอาสมบัติอันมีค่าเข้าสู่คลังหลวงอย่างหลวงตาบัวนี่ มันไม่มีงานทำ มันเอามูตรเอาคูถมาทำ ระวังนะเดี๋ยวมันจะมาเฉียดจมูก จมูกขาดนะ  คนหนึ่งหาสมบัติเข้าสู่ส่วนรวมได้มากน้อยเพียงไร เอาหามาอวดหลวงตาดูซิน่ะ ที่นำสมบัติเข้าสู่ส่วนรวมๆ เราหาหมดทุกด้านทุกทางเข้าสู่ส่วนรวมทั้งนั้น หลวงตาบัวไม่เอา แม้บาทหนึ่งไม่เคยแตะ เราทำอย่างนี้ทำประโยชน์ให้โลก เหล่านี้ออกทั่วประเทศนะนี่ ไม่มา หาเราไม่มา บอกว่าเราไม่เอาอะไรแล้ว มีแต่ทำประโยชน์เพื่อโลกอย่างเดียว ได้มามากน้อยๆจะกระจายออกทั่วประเทศ  

นิทานคำชะอี ไอ้นั่นมันเป็นปลัดอำเภอ จมูกบี้ เป็นเพื่อนกับผู้ใหญ่จูม เวลามันพูดนี่จมูกมันบี้ๆ “ผู้ใหญ่จูม เวลามันแต่งตัวข้าหลวงสู้ไม่ได้ แต่เวลามันเขียนหนังสือเหมือนไก่เขี่ย” พอดีเรื่องมันก็มาละทีนี้ ผู้ใหญ่จูมเขียนจดหมายมาหาเรา แต่เขียนหนังสือเหมือนไก่เขี่ย จมูกบี้ ไม่นานก็เขียนจดหมายมาหาเราที่วัดห้วยทราย เขาอยู่ห้วยทรายเขาเป็นผู้ใหญ่บ้าน เขาเป็นเพื่อนกับจมูกบี้ที่คำชะอี “ผู้ใหญ่จูม” จมูกบี้ “เวลามันแต่งตัวข้าหลวงสู้ไม่ได้ โก้หรูที่สุด ข้าหลวงสู้ไม่ได้ แต่เวลามันเขียนหนังสือเหมือนไก่เขี่ย”

เราฟังธรรมดาเฉยๆ แต่ครั้นแล้วมันก็เขียนจดหมายมาหาเรา เขียนมานี้อ่านไม่ออกเลยนะ ไม่ทราบตัวไหนเป็นตัวไหนอ่านไม่ออก พอส่งจดหมายมาแล้วสักสองสามวันมันก็ออกมาวัด ท่านอาจารย์ได้รับจดหมายผมแล้วยัง รับแล้ว เราว่าอย่างนั้น เป็นอย่างไรจดหมายผมอ่านว่าอย่างไรอ่านออกไป ทำไมอ่านไม่ออกวะ เราว่าอย่างนั้น จดหมายมันวางอยู่ข้างหลัง เราไปลากเอาจดหมายออกมา นี่ เอาลองอ่านให้ผมฟังดูซิน่ะจะอ่านออกไหม คือเจ้าของเองก็ไม่เชื่อว่าเจ้าของจะอ่านออก แล้วเอามาให้เรา เอาอ่านให้ผมฟังดูซิจะอ่านออกไหม ทำไมอ่านไม่ออก เราว่าอย่างนั้น เอาอ่านดูซิน่ะ มันเขียนแหลกหมดเลย เหมือนไก่เขี่ย มันก็มีสุดท้ายอยู่ ขำ เราก็เลยอ่านว่า อืออาๆๆ ขำ เราว่าอย่างนั้นนะ เอาทำไมอ่านอย่างนั้น ก็เขียนอย่างนี้นี่น่า ท่านอาจารย์นี่ทำไมไปอ่านเอาอย่างนั้นมา เขียนอย่างไรมาเราอ่านได้ทั้งนั้นแหละ คือมันอ่านไม่ออกเลย ได้แต่ขำๆ นามสกุลมันชื่อผิวขำ ตัวผิวอ่านไม่ออก ได้แต่ขำตัวเดียว เราก็เลยอ่านว่าอืออาๆๆ ขำ นี่ผู้ใหญ่จูม

สมัยนี้คนเลวมากมีจำนวนมากขึ้นทุกวันนะ คือคนเลวมากมีจำนวนมากขึ้นทุกวันๆ ใครไปทำดีที่ไหนเป็นเที่ยวทำลายๆ หมด ตัวแสบของเมืองไทยเรา คนเลว ใครทำดีที่ไหนไม่ได้ไปเที่ยวทำลายหมด ตัวมันเองไม่ทำ นอกจากเที่ยวทำลาย นี่คนชั่วทำลายคน

รับชมและรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน  FM 103.25 MHz

และเครือข่ายทั่วประเทศ