เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๔ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๕๐

อยู่ได้ด้วยธรรม

ก่อนจังหัน

ภูวัวไม่ได้ไปกี่เดือนแล้วนะลืม เราให้ท่านอุทัยไปอยู่ทางเขาใหญ่ แล้วให้ท่านเสถียรอยู่แทนกัน เราก็ไปดูแล้วละ ถามท่านอุทัยว่าผู้ที่อยู่ทางโน้นเป็นยังไง ท่านบอกว่าดีอยู่ จากนั้นมาเราก็ไปดูอีกก็ดี สำหรับวัดภูวัวนี้เราส่งเป็นประจำนะ จะ ๒๐ ปีกว่าแล้ว ส่งมาเป็นประจำเดือนๆ เรียกว่าเลี้ยงพระทั้งวัดเลย ก็อยู่ในเกณฑ์ ๓๐ มีสูงกว่านั้นบ้าง ต่ำกว่านั้นบ้าง อยู่ในเกณฑ์ ๓๐ เป็นทำเลที่เหมาะสมมากทีเดียววัดภูวัว กว้างขวาง ทำเลเป็นหินดาน กว้างขวางมาก ทราบว่าพระท่านอยู่แถวๆ นั้นก็มี คือสำนักวัดภูวัวนี้แล้ว ก็อยู่ตามที่ต่างๆ ในภูเขาลูกนั้น ท่านก็มาขอเอาของจากที่เราไปส่งนี้ไป เราเปิดทางให้เลย ท่านจะมาจากทางไหนให้มาเลย มาเอาไปเลย ถ้าเราบกพร่องให้บอกไป ของจัดมาทันทีเราบอกเลย แต่คงไม่บกพร่องละ เพราะเราส่งทีไร ส่งเผื่อทั้งนั้น เผื่อๆๆ เผื่อไว้หมดเลย เผื่อท่านจะได้แจกวัดนั้นวัดนี้แถวนั้น ท่านมาอยู่ภาวนาอยู่ที่นั่น

นั่นละผู้มุ่งอรรถมุ่งธรรมให้ดูเอา ท่านไม่ได้เหลือเฟืออะไร มีแต่ขาดๆ แคลนๆ อยู่ไปกินไป แต่บำเพ็ญไม่ถอย นี่หลักใหญ่ของพระผู้ทรงอรรถทรงธรรม ต้องอดอยากขาดแคลน ไม่ต้องสงสัย ทำไมถึงอด ก็ท่านไปหาเอง ที่ไหนสมบูรณ์พูนผลท่านไม่ไป คือเขามากวน ความหมายว่างั้น ถ้าไปอยู่บ้านใหญ่ เขามากวนแล้วๆ ไปอยู่ในบ้านเขาเล็กๆ เขาไม่ได้กวน เพียงเขาหาอยู่หากินในบ้านของเขา ก็ไม่พอปากพอท้องแล้ว เราไปอาศัยเขาเพียงธาตุขันธ์นิดหน่อยๆ ไปเจริญธรรมะขึ้นภายในใจ

นั่นละผู้ปฏิบัติธรรมต้องเป็นผู้อดอยากขาดแคลน ถ้าจะไปเพ่งในทางอาหารการกิน ที่อยู่ที่อาศัย ล้มเหลว พวกนี้ไม่ใช่พวกหาธรรม มันพวกหาส้วมหาถาน พวกหาอรรถหาธรรมจะหาแต่ที่กันดารขาดแคลน ซึ่งเป็นที่สงัดในการบำเพ็ญภาวนา ท่านหาอย่างนั้นทั้งนั้น เราเห็นอาหารมันเหลือเฟือมันอดคิดไม่ได้นะ อดคิดถึงที่เราอยู่ในป่าในเขาไม่ได้ มันหากเป็นเองนะ มาเห็นแล้วผลเป็นยังไง นั่นเอาอีกละ ผลที่อยู่ในป่าในเขา จิตสง่างาม แต่ผลอยู่ที่นี่ไม่ทราบ จิตของเรามันอดไม่ได้ พูดตรงๆ จิตของพระเณรแน่ใจว่าไม่เป็นท่า ต้องบึกต้องบึน กินมากๆ ความเพียรน้อย ขี้เกียจขี้คร้านมากไปอย่างนั้นละ ไปอยู่ในป่านี้มีแต่ความเพียร ไม่มีใครกวน สติกับจิตติดแนบกัน ปัญญาพิจารณา ใจเมื่อมีผู้รักษาอยู่ อันตรายก็ไม่มี ถ้าปราศจากสติเมื่อไร นั่นละกิเลสรุมเอาๆ  เป็นอย่างนั้นนะ

วัดภูวัวนี่จนจะ ๒๐ กว่าปีแล้ว เขาส่งของเป็นประจำ เราจะบอกไม่บอกก็ตาม เพราะเราสั่งตายตัวแล้ว พอจวนสิ้นเดือนเช่นวันที่ ๒๖-๒๗ หรือ ๒๘ แต่ละเดือนๆ ของเอาเต็มรถเลย ของมีอาหารสั้น อาหารยาว อาหารสด อาหารแห้ง เขาจัดของเขาเอง เพราะเราสั่งตายตัว เอาให้พอๆ ว่างั้น เวลาไปรถ ๔ คัน หกล้อ ๑ คัน สี่ล้อ ๓ คัน แต่บองขึ้นเต็มเลยเชียว เทลงเหมือนกองภูเขาอย่างนั้นละ ท่านจะได้บำเพ็ญเพียรภาวนา ท่านเหล่านี้แหละจะเป็นผู้ทรงมรรคทรงผล ผู้ที่ไม่ได้อยู่ด้วยความเหลือเฟือในอาหารการบริโภค นี้คือผู้จะสมบูรณ์พูนผลทางด้านธรรมภายในใจ

อย่างภาคอีสานเรา ก็รู้สึกว่าดีทางด้านธรรมะ คือสถานที่ก็อำนวย แล้วครูบาอาจารย์ก็มีรากมีฐานอยู่ทางภาคอีสาน ทีนี้ลูกศิษย์ลูกหาก็ศึกษาทางนี้ ได้ทางนี้ แล้วก็กระจายออกไปทุกๆ ภาค ส่วนมากไปจากทางภาคอีสาน คือผู้มีครูมีอาจารย์เป็นพื้นฐานอยู่แล้ว เช่น หลวงปู่มั่น หลวงปู่เสาร์ นี่สำคัญมากทีเดียว กระจายลูกศิษย์ลูกหา แล้วอย่างกระจายออกมานั้นก็เช่นอย่างหลวงปู่ฝั้น หลวงปู่ขาว หลวงปู่คำดี เหล่านี้เป็นต้นนะ ออกจากหลักใหญ่คือหลวงปู่มั่น หลวงปู่เสาร์

ทางภาคอีสานแร้นแค้นในสิ่งต่างๆ มากต่อมาก แต่มาชุ่มเย็นทางด้านธรรมะ เพราะหลักใหญ่นี้เข้าหาจิต ธรรมะนี้เข้าหาจิต ถ้าจิตมีความสงบร่มเย็น มีอรรถมีธรรม อยู่ที่ไหนอดอยากขาดแคลน ไม่ได้เป็นทุกข์นะ ถ้าจิตไม่มีธรรมแล้วเป็นทุกข์ อะไรนิดหน่อยก็มีแต่ทุกข์ทั้งนั้นๆ แต่ผู้ที่มีธรรมในใจไม่ค่อยเป็นทุกข์ พระท่านไปอยู่ทุกแห่งทุกหน วัดหนึ่งๆ ไม่ใช่น้อย เช่นภูสังโฆ ก็ดูเหมือนจะเป็น ๓๐ แล้วมัง ภูสังโฆ วัดถ้ำผาแดง วัดศรีชมภู วัดดอยธรรมเจดีย์ วัดไหนก็มีพระมากเหมือนกัน เราก็พอใจ ที่เราไปเยี่ยมเหล่านี้ไปทุกวัดนะ พอว่างวันนี้ไป วันนี้ว่างวันนี้ไป ไปวัดนั้นวัดนี้ คือไปดูไม่ใช่อะไร ผิดพลาดประการใดหรือบกพร่องตรงไหนเตือน ถ้าไปอย่างนั้นจะดูทุกแง่ทุกมุมเลยนะ หากว่าบกพร่องตรงไหนก็เตือนๆ

พระที่จะทรงมรรคทรงผลคือพระประเภทเหล่านี้ละ ครั้งพุทธกาลเป็นพื้นฐานมาดั้งเดิม คือครั้งพุทธกาล พุทธศาสนาเป็นสถาบันแห่งป่า หรือมหาวิทยาลัยป่า อยู่ในป่าๆ พระพุทธเจ้าและสาวกออกมาจากป่าทั้งนั้น เมื่อมีผู้สืบทอดบำเพ็ญตามสวากขาตธรรมที่ตรัสไว้ชอบแล้วอยู่ มรรคผลนิพพานไม่ขาดไม่สูญ เพราะอยู่กับภาคปฏิบัติ ถ้ามีแต่เรียนเฉยๆ ไม่สนใจ ดีไม่ดีเรียนเอาชั้นเอาภูมิ กลายเป็นเรียนสั่งสมกิเลส ถ้าเรียนเพื่อออกปฏิบัติกำจัดกิเลสนั้นเรียกว่าชอบธรรม เรียนด้วยความชอบธรรม

อะไรจะทุกข์จะสุขขนาดไหน ท่านทั้งหลายอย่าไปมองที่ไหนนะ มหาสมุทรกว้าง ดินฟ้าอากาศกว้าง ที่ไหนๆ กว้าง แต่มันมาคับแคบอยู่ที่หัวใจไม่มีธรรม ใจใดไม่มีธรรม ใจนั้นเป็นที่บรรจุของฟืนของไฟของมหันตทุกข์ ถ้าใจใดมีธรรมเป็นเครื่องเยียวยารักษา ใจนั้นจะมีเครื่องหล่อเลี้ยงจิตใจ จนกระทั่งถึงกลายเป็นบรมสุขขึ้นได้เพราะใจมีธรรม ธรรมจึงเป็นของจำเป็นมาก ท่านทั้งหลายอย่ามองข้ามธรรมนะ เขาก็ดิ้น เราก็ดิ้น เวลาถามหาเหตุหาผล ไม่ได้เรื่องๆ เพราะเหตุไรๆ ไม่ได้เรื่องนะ นี่ละดิ้นตามกิเลส ไม่มีหลักมีเกณฑ์ ล้มเหลวๆ ถ้าดีดดิ้นตามธรรมนี้มีหลักมีเกณฑ์ๆ สุดท้ายอยู่ที่ไหนสบายหมด ผู้มีธรรม ธรรมเต็มหัวใจนั้นแหละคือบรมสุขเต็มหัวใจ ถ้าไม่มีธรรม ในขณะเดียวกันก็คือมีแต่ทุกข์ มีแต่กิเลสเผาหัวอก หาความสุขไม่ได้

ท่านทั้งหลายอย่าเอาวัตถุ มาเป็นเครื่องประกันตัวเพื่อความสุขความเจริญทั้งหลายนะ สมบัติเงินทองข้าวของเป็นเครื่องใช้สำหรับผู้เป็นเจ้าของและมีธรรม หรือไม่มีธรรมเท่านั้น ถ้ามีธรรมสิ่งทั้งหลายก็เป็นประโยชน์ ใช้ให้เป็นประโยชน์ทุกทิศทุกทาง ถ้าไม่มีธรรมแล้วเหลวแหลก เงินทองกองเท่าภูเขาก็ไม่เกิดประโยชน์ จมนรกได้ไม่สงสัย

ให้พากันรักษาใจให้ดี เราอย่าเอาเงินทองข้าวของมาอวดกัน ให้เอาความประพฤติดี ประพฤติชอบ เอาความเป็นคนดีๆ มา ถ้ามาอวด ก็เอามาอวดกันตรงนี้ เพราะโลกไม่มี มีแต่เอาความชั่วช้าลามกมาอวดกัน ชิงดีชิงเด่น ไปที่ไหนใช้ไม่ได้ มีแต่เรื่องกิเลสออกหน้าออกตา ธรรมน่ะ เอ้าชิงเข้าไปซิ หาอรรถหาธรรม ใครจะดีจะเด่นขนาดไหน ผู้นี้ผู้จะทรงธรรม แล้วเย็นกันทั่วโลกถ้าหากโลกได้ปฏิบัติตามธรรมนี้นะ

ศาสนาเป็นของง่ายเมื่อไร พุทธศาสนาน่ะ เราพูดถึงพุทธศาสนาเพราะเป็นศาสนาของศาสดาองค์เอก พระพุทธเจ้าตรัสรู้ธรรม กิเลสหมดในพระทัยแล้วสอนโลกได้อย่างแจ่มแจ้งชัดเจน ที่เรียกว่าสวากขาตธรรม ตรัสไว้ชอบแล้วๆ เอาไปปฏิบัติๆ เราจะได้เห็นชอบๆ พากันคิดนะ ตื่นขึ้นมา มืดกับแจ้งมันเคลื่อนย้ายไปไหน เห็นไหมล่ะ ก็มืดที่เก่าแจ้งที่เก่านี้แหละ อย่าพากันไปตื่นมืดกับแจ้ง

ให้ตื่นความผิดความถูกของตัวเอง เตือนตัวเอง ตื่นขึ้นมาพิจารณาเจ้าของ จะทำความเสียหายอะไรวันนี้น่ะ นั่น จะทำความดีอะไรบ้าง เวลาจะมานอนประมวลความประพฤติของตัวเอง วันนี้ได้ไปทำอะไรอีลุ่ยฉุยแฉก เอาไฟเผาตัวเองและส่วนรวมอย่างไรบ้าง ถ้าเป็นผู้มีความดี ไม่ต้องพิจารณาที่ไหน มันเย็นอยู่นี้ เย็นอยู่ในหัวใจของการทำดี ให้พากันจำเอานะ

โอ๊ การประพฤติตัวเป็นคนดีหายากนะ เวลานี้มีแต่กิเลสจูง พวกเรานี่พวกไม่มีจมูก เข้าใจไหมล่ะ ถูกกิเลสมันจูงจมูกขาดๆ ธรรมะไม่ได้จูงแหละ ให้พากันสนใจในอรรถในธรรม เราอย่าเอาความมั่งความมีดีเด่น วัตถุสิ่งของ ตึกรามบ้านช่อง ถนนหนทาง เหล่านี้มาอวดกันนะ นี้ไม่ใช่ความสุข ถ้าคนไม่มีธรรมเสริมคนให้เป็นบ้า เสริมคนให้เป็นทุกข์ ทุกข์จนกระทั่งวันตาย ถ้าผู้มีธรรมอยู่ที่ไหนท่านสบายๆ เพราะธรรมเป็นเรือนใจ ใจอยู่ที่ไหนกับธรรมแล้วสบายๆ ส่วนใจไม่มีเรือนอยู่แล้วตายนะ จมๆ เอาละให้พร

หลังจังหัน

(เกี่ยวกับเรื่องการแก้ไขพระราชบัญญัติเงินตรา เพื่อให้อำนาจแบงก์ชาติล้วงบัญชีของคลังหลวงมาใช้อย่างสะดวกคล่องคอ ได้มีเสียงคัดค้านจากสื่อมวลชนมากมาย แต่ที่สำคัญก็คือสำหรับจดหมายซึ่งลงนามโดยหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน โดยหลวงตาได้ขอบิณฑบาต ให้ร่วมกันรักษาอำนาจ และวิธีการบริหารจัดการสินทรัพย์ในบัญชีทุนสำรองเงินตรา และบัญชีสำรองพิเศษ ให้คงไว้ตามกฎหมายเดิม เพื่อเก็บรักษาไว้ให้มั่นคงสืบไปนั้น ได้มอบหมายให้คณะศิษย์อันประกอบไปด้วยพระสงฆ์และฆราวาส ให้นำจดหมายซึ่งลงนามโดยองค์หลวงตา นำไปส่งยังนายกรัฐมนตรี รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง และผู้ว่าการธนาคารแห่งประเทศไทย ตั้งแต่วันที่ ๑ ตุลาคม และให้คณะสงฆ์ติดตามในเรื่องนี้นั้น

ในวันที่ ๓ ตุลาคม ทางคณะศิษย์ของหลวงตาได้ขออนุญาตเข้าฟังการอภิปราย ของสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ในวาระเรื่อง ร่างพระราชบัญญัติเงินตรา ซึ่งทางเจ้าหน้าที่ของสภานิติบัญญัติในส่วนงาน นับตั้งแต่เจ้าหน้าที่หน้าประตูไปจนถึงเจ้าหน้าที่ภายในสภา ได้อำนวยความสะดวกให้เป็นอย่างดี โดยในระหว่างที่ยังไม่ถึงวาระการประชุม เจ้าหน้าที่ก็ได้นิมนต์พระสงฆ์ให้ไปรอในห้องรับรอง อย่างไรก็ตามในเวลาหัวค่ำของเมื่อวานนี้ นายมีชัย ฤชุพันธุ์ ประธานสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ได้ประกาศให้เลื่อนการพิจารณาวาระเรื่อง ร่างพระราชบัญญัติเงินตราออกไปเป็นอาทิตย์หน้า เนื่องจากรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังไม่อยู่ไปต่างประเทศ

สำนักข่าวหลายแห่งวิเคราะห์ว่า ทางรัฐบาลเกรงว่า หากปล่อยให้มีการลงมติเมื่อวานนี้ ร่างพระราชบัญญัติเงินตราอาจจะถูกคว่ำกลางสภา ลูกศิษย์ของหลวงตาหลายคนได้ระลึกถึงคำเทศน์ของหลวงตา ในเช้าวันที่ ๓ คือเช้าเมื่อวานนี้ ที่ว่า ถ้าเป็นจดหมายเราแล้วจะมีฤทธิ์มีเดชอยู่ละ เพราะจดหมายเพื่อชาติ จดหมายของชาติไม่ใช่ธรรมดา สรุปแล้วเขาถอนออกไปก่อนเจ้าค่ะ คาดว่าเขาอาจจะไปปรับปรุงตามที่หลวงตาคัดค้าน คาดเอานะคะ แล้วก็จะมาเข้า วันพุธหน้าเจ้าค่ะ)

อ๋อ คือมันจะขโมยผ่านไปก่อน นี่เราจะเอากันอยู่นะว่างั้นนะ ก็อุ้มชาติทั้งชาตินี่ มันจะมาทำลายชาติ เราคอยอยู่ตลอดเวลาไม่ใช่เรื่องอะไรนะ เรื่องสกปรก เราพูดบ้างเล็กๆ น้อยๆ มันก็ว่าพระมาเล่นการบ้านการเมือง การบ้านการเมืองอะไร เรื่องน้ำมาชะมาล้างสกปรกพวกส้วมพวกถานมันกินกลืนกันจะตายนั่นน่ะ เอาธรรมะมาชะล้างมันจะว่ามาเล่นการบ้านการเมืองได้ยังไง การบ้านการเมืองคืออะไร คือพวกปล่อยหมาเข้าถานหรือ จูงลากออกมาหางขาดท้องมันยังไม่เต็มมันยังไม่ออกมา นั่นหรือการบ้านการเมือง เข้าใจไหม เอาว่าไป (ภรรยาผู้กำกับอาการยังทรงๆ เขาไม่มีกำลังใจ จะผ่าตัดก็ยังผ่าไม่ได้เพราะสุขภาพยังไม่ค่อยดี เขาขอเมตตาหลวงตาให้กำลังใจค่ะ) เราก็ให้ไปตลอด เมื่อ ๔-๕ วันนี้ก็ว่ามีกำลังใจ หรือมันตกไปไหน เราไม่เอาไปเอาคืนนี่นะ เราให้ไปแล้วนี่

เรื่องใจสำคัญนะ เรายกตัวอย่าง พวกหมอศิริราชเขาตั้งหน้าตั้งตามานิมนต์เราไปค้างที่ศิริราชสักคืนหนึ่ง ให้ไปค้างที่นั่นเลย แล้วเขาเอาเครื่องพะรุงพะรังมาให้เราแบก ทีนี้ตอนหลังมาเขาปลดอันนั้นออกมา เขาว่านี่ โอ้โห หมอคนไหนก็ โอ้โหๆ ทั้งนั้น แล้วเป็นยังไง ลงขนาดนี้แล้วมันตายไปห้าทวีปแล้วเขาว่า นี่ท่านอยู่ได้ยังไง เห็นท่านเฉยธรรมดา ท่านอยู่ได้ยังไง นี่ก็คงกำลังใจใช่ไหมล่ะ กำลังธรรมกำลังใจ เราไม่มีอะไรกับใคร พวกหมอ โอ๋ย ตกใจ ตกใจกันทั้งนั้น พอออกมาดูแล้ว ถึงแค่นี้ตายไปแล้ว นี้มันเลยไปอีกนู้นท่านยังเฉยอยู่ ก็อย่างนั้นละกำลังใจ

ก็เราไม่มีอะไร เราพูดจริงๆ เรื่องกำลังใจกำลังธรรมเป็นอันเดียวกันแล้ว มันจึงไม่มีสะทกสะท้านหวั่นไหวกับอะไรในสามโลกธาตุ เราพูดจริงๆ ให้สมชื่อสมนามว่าเราสอนลูกศิษย์นี้สอนจริงๆ หรือสอนหลอกลวงท่านทั้งหลาย เราเป็นอยู่นี้คิดดูซิหมอเขาเอามาตรวจกลางคืน ให้เราไปค้างคืนที่ศิริราช เขาเอาเครื่องอะไรมาวัดไว้เพื่อจะได้ดูชัดเจน พอปลดออกมาเขามาดู โถ เนี่ยๆ เขาว่างั้นนะพวกหมอเขานั่นแหละ เขาว่า เนี่ยมันตายตั้งแต่ขั้นนี้แล้ว นี่ท่านยังไปอยู่โน้น เดี๋ยวนี้น่ะไปอยู่โน้น ท่านอยู่ได้ยังไงว่างั้น พวกบ้า เราอยากว่างี้ ก็อยู่ได้ด้วยธรรมละซิ พวกไม่มีธรรมมันเป็นบ้ามันตื่นกัน อย่างนั้นละ จบแล้ว

(พุทธศาสนสถาน อุทธยานธรรมะเฉลิมพระเกียรติ ร.๙ ตั้งอยู่บ้านเลขที่ ๔๓ หมู่ ๑๑ บ้านโนนมีชัย ตำบลหนองหลวง อำเภอเฝ้าไร่ จังหวัดหนองคาย ขอนิมนต์หลวงตารับผ้าป่าสงเคราะห์โลกพร้อมแสดงพระธรรมเทศนา ในวันที่ ๒๐ มกราคม ๒๕๕๑ เวลา ๑๔.๐๐ น.เป็นต้นไป) เมื่อวานนี้ก็ไปที่อำเภอเฝ้าไร่ ผ่านไปนั้น เอาของไปให้โรงพยาบาลโซ่พิสัย โซ่พิสัยไปคราวก่อนนั้นรถชำรุด เขาขอให้เลย รถก็ตกมาแล้วเรียบร้อยแล้ว คราวนี้เราไปเราก็ไปอำเภอโซ่พิสัยละ รถอะไรเรียบร้อยหมดแล้วว่างั้น ผ่านไปเฝ้าไร่ละเมื่อวานนี้ อย่างนั้นละเราอยู่เมื่อไร เราทุกข์จะตาย ไปอำเภอโซ่พิสัยเมื่อวาน

เมื่อวานเราไปอำเภอเฝ้าไร่ ผ่านเข้าไปโซ่พิสัย โซ่พิสัยรู้สึกจะขาดแคลนมาก เราเคยไปเรื่อยๆ อยู่โซ่พิสัย ออกจากนั้นไปก็ไปปากคาด มันอยู่ในที่กันดารเราเลยไป ไปคราวที่แล้วให้รถคันหนึ่ง ไปคราวนี้ไปสืบดู เรียบร้อยแล้ว ดี เขายังจะเขียนรายการมาขอเราอีก ตัวผู้อำนวยการมาพบกันเมื่อวานนี้ จากนั้นก็เลยออกพรเจริญ ไม่ได้อยู่นะ ช่วยนั้นช่วยนี้ไป เราช่วยจริงๆ ช่วยโลก เพราะฉะนั้นเรื่องอะไรแม้แต่วงราชการยังต้องเกี่ยวข้องกับเรา เช่นอย่างที่เราให้พระไป ติดตามไปดู (เขาถอนออกค่ะ เมื่อวานเขาไม่เอาเข้าค่ะ แล้วคาดว่าเขาต้องไปปรับปรุง คาดเอานะคะ แล้วเขาจะเอาเข้าอาทิตย์หน้า วันพุธหน้าเจ้าค่ะ) พระเราไปได้ความว่าไงกลับมา นี่ละเราช่วยโลกเห็นไหมอยู่เฉยๆ เมื่อไร เข้าจนกระทั่งถึงกระทรวง เพราะช่วยโลก ไม่งั้นมันอีลุ่ยฉุยแฉกนะ ถ้าธรรมเข้าตรงไหนแน่นหนามั่นคงๆ ถูกต้องๆ เพราะฉะนั้นเราจึงต้องเข้าเสมอ ไม่เข้าไม่ได้ฉิบหายหมด

รับชมและรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน  FM 103.25 MHz

และเครือข่ายทั่วประเทศ