เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๓๐ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๕๐

นิสัยคงเคยเป็นมาอย่างนี้

ตึกสองชั้นโรงพยาบาลภูเขียวเขามาเล่าให้ฟัง เรียบร้อยแล้ว เขาชื่อทองคำ สร้างตึกไม่ทราบว่ากี่หลังนะ เขาทำงานดี เราใช้แต่เขาละ หลายแห่งนะ สร้างส่วนมากก็เป็นตึกโรงพยาบาลๆ ให้เขาไปสร้างที่โรงพยาบาลอำเภอภูเขียวตึกสองชั้นดูว่า ๑๑ ล้านกว่าหรือไง เขามาเมื่อวานนี้ว่าเรียบร้อยแล้ว จะให้เขาสร้างอะไรอีก เราก็ว่า ก็เคยใช้กันอยู่แล้ว มีอะไรค่อยพูดกันทีหลัง เวลานี้ยังไม่มีงานอะไรให้ทำ คนนี้ดูเหมือนจะให้สร้างเป็นประจำๆ หลายแห่ง ส่วนมากจะเป็นทางโรงพยาบาลต่างๆ ตั้งแต่ท่าอุเทนมา ที่ไหนๆ นี่ก็ไปภูเขียวสร้างตึกให้โรงพยาบาล

         เมื่อวานนี้ไปโขงหลง เอาของไปส่งโรงพยาบาล วันนี้วันที่ ๓๐ พฤหัส ๓๑ วันศุกร์ สองวันนี้ต้องไปโรงพยาบาลต่างๆ ก็หยุดวันเสาร์ วันอาทิตย์เท่านั้นเอง วันเสาร์ วันอาทิตย์ส่วนมากเอาของไปถวายพระวัดต่างๆ ถ้าจันทร์ อังคาร พุธ พฤหัส ศุกร์ นี้ไปโรงพยาบาล ทุกวันนะ อาทิตย์หนึ่งห้าโรงๆ ของเอาไปให้เสมอกันหมด แต่รวมแล้วก็เรียกว่าเต็มรถๆ  แล้วมอบปัจจัยให้โรงละสองหมื่นๆ พอดีออกมาเมื่อวานนี้จากโขงหลงมาถึงห้วยเม็ก เห็นเขาขายไก่ย่างอยู่ตามฟากถนน เหมาเอาหมดเลย เรียกตำรวจมา ตำรวจเขาเดินตรวจถนนหนทาง เรียกเข้ามา กว้านเอาไก่ที่เขาขายฟากถนนเอาหมดเลย จากนั้นตำรวจมีกี่คนให้คนละพันๆ

หลวงตาไปไหนนี้เขาจำได้นะ มันจะมีแปลกๆ อะไรอย่างนี้ละ เขาจำได้ รถหลวงตาไปไหน ส่วนมากพวกตำรวจมองพับรู้แล้วจำได้แล้ว ที่ไหนๆ เขาจะจำได้รถเรา ที่ไฟเขียวไฟแดงก็พวกดอกไม้ ที่ไหนๆ มี เช่นอย่างไปเจอพวกตำรวจพวกอะไรที่ใกล้เคียงกับที่เขาขายสิ่งของอย่างเมื่อวานนี้มาหนองเม็ก เขากำลังขายไก่สองฟากถนน มองไปบอกให้จอดรถ ตำรวจกำลังวิ่งมาทางหลัง ให้รถจอด เหมาเอาหมดเอาของใส่รถๆ เต็มแล้วให้ปัจจัยคนละพันๆ ไปเลย เมื่อวานนี้นะ

วันนี้ก็ยังจะไปอีก วันนี้วันที่ ๓๐ พฤหัส ๓๑ วันศุกร์ สองวันนี้ต้องไปโรงพยาบาล กำหนดไว้โรงนั้นๆ มีแคตตาล็อกไว้โรงไหนไปพอประมาณ กะว่าประมาณหนึ่งเดือน โรงนี้โรงนั้น ดูแคตตาล็อกก่อนโรงไหนไปวันที่เท่าไรๆ บางทีไปจุดนั้นๆ ใกล้ไกลไม่ว่า ไกลไม่ว่าใกล้ไม่ว่า สำคัญที่ระยะเวลาที่ควรจะเอาไปให้เขาแล้วไป ทางชัยภูมิก็ภูเขียว เกษตรสมบูรณ์ แล้วเลยชัยภูมิไปอีกก็หนองบัวระเหว บ้านเขว้า เนินสง่า คอนสวรรค์ ไปอย่างนั้นละเรา

อำนาจความเมตตามันเป็นนะ เพราะฉะนั้นหลวงตาจึงมีไม่ได้มีเงินมีทอง มีไม่ได้เลย เมตตากวาดทีเดียวเรียบวุธ เมตตากวาดเรียบๆ เป็นอย่างนั้นละ ไปที่ไหนก็เป็นอย่างนั้น เราก็มาพิจารณาย้อนดูอานิสงส์ นิสัยคงเคยเป็นมาอย่างนี้ เรียกว่านิสัยไม่คับแคบ อยู่ในวัดในวากับเพื่อนกับฝูง เพื่อนฝูงต้องได้อาศัยตลอด เฉพาะคณะ เรียนหนังสืออยู่เป็นคณะๆ คณะเรานี้พระเณรจะมากที่สุด เราเป็นหัวหน้าคณะ พระเณรมาจากที่ไหนรุมมาคณะเรานี่ละมาก คือได้มาเป็นอันเดียวกันหมดเลย ไปที่ไหนไม่ได้เหมือนเขา มันหากเป็นอยู่ในจิต เป็นคณะนั้นคณะนี้ ของท่านของเราอะไร เราไม่มี พอมานี้รุมกันเลย พระเณรนี้เหมือนแม่กับลูกนี่ละ พอเห็นมานี้รุมใส่เลย หมดเลย เรียบ

พอพูดอย่างนี้แล้วเราก็คิดถึงสมเด็จที่เป็นอาจารย์ของเรา นักเสียสละนะนั่น ที่เราเคารพ เรียกว่าอาจารย์ของเรามีอยู่สององค์ คือหลวงปู่มั่นนี้องค์หนึ่ง กับนี้องค์หนึ่ง ทางฝ่ายปกครองฝ่ายปริยัติก็สมเด็จมหาวีรวงศ์ วัดพระศรีมหาธาตุ องค์นี้มีเป็นหมด เราเป็นคนรักษาสิ่งของของท่านทุกอย่าง อยู่กุฏิเดียวกันคนละห้อง เราเป็นคนรักษาสิ่งของของท่านทั้งนั้นแหละ เพราะฉะนั้นท่านถึงรู้นิสัยเราได้ดี ท่านเป็นนักเสียสละ เราก็ถึงใจเราก็เป็นนักเสียสละ ตัวเล็กก็ตามแต่ใจมันไม่ได้เล็กนะ มันใหญ่ด้วยความเสียสละต่อหมู่ต่อเพื่อนเข้ากันได้กับท่านสนิทเลยองค์นี้

อันนี้มีมาเถอะ สมเด็จมหาวีรวงศ์นี่ มีไม่ได้เลยเป็นหมด บางทีท่านจะจับฉลากทั่วทั้งวัด พอของมาเต็มตู้แล้วคอยฟังนะ เดี๋ยวเอาเบอร์มาติดๆๆ แจกทั้งวัดเลย เรียบวุธ เราเป็นคนรักษาของ เราต้องเอาไปซ่อนไว้ คือซ่อนไว้ด้วยความจำเป็น บางทีมีจีวรขาดขององค์ใดก็ตาม ของท่านก็ตามหรือใครที่จำเป็น เช่นอย่างไฟไหม้จีวรอย่างนี้หาไม่ทันคว้าเอานั้นมา นอกจากนั้นก็เอาออกมาแจกหมดเลย เราเก็บซ่อนเอาไว้ๆ พอเสร็จเรียบร้อยแล้วก็เอามาใส่ตู้ อ้าว ให้ทานไปแล้วมันมายังไงอีก เราก็กราบเรียนท่านตามความจริง โอ๋ เวลามีความจำเป็น เช่นไฟไหม้จีวรพระองค์ใดองค์หนึ่งแล้วหยิบฉวยไม่ทันก็ได้เอาอันนี้ ท่านก็นิ่งนะ พอเรากราบเรียนมีเหตุมีผลท่านก็นิ่ง ไม่งั้นจะดุเรานะนั่น

นี่เก่งมากนักเสียสละ ท่านไม่มีอะไรละยกให้เลย ถึงว่าองค์นี้เป็นอาจารย์ของเราฝ่ายปริยัติ ท่านสอนเราทางบาลีเป็นฝ่ายมหาละ เอาบาลีสอนเรา ท่านมีนิสัยตลกคล้ายกันกับเราจึงเข้ากันได้สนิท ท่านพูดไปมีนิสัยตลกนะ ท่านไปอุบล เขาเรียกเค็มหมากนัด เขาเอาใส่ขวดๆ หรือใส่เข่งๆ ขึ้นรถไฟมา พอมานี้พระเณรรุม หมดเลย ทีนี้พอระลึกได้ เอ้อ เค็มหมากนัดเราเอามาจากอุบลไหนเอามากินเว้ย ท่านระลึกได้นะ ทำท่าไปปุ๊บปั๊บ พวกนี้มันกินหมดแล้วละหากทำท่าไปดูเขาเรานึก โอ๊ย หมดแล้ว หือ พวกเธอก็อยากเป็นเจ้าคุณเหมือนข้าวะ ท้องแห้ง พูดเฉยๆ ท้องแห้ง พวกเธอก็อยากเป็นเจ้าฟ้าเจ้าคุณเหมือนข้าวะ หมดแล้ว เป็นอย่างนั้นท่านไม่มีอะไรเหลือ เพราะฉะนั้นจึงเข้ากับเราได้สนิท ครูบาอาจารย์องค์ใดที่คับแคบตีบตัน โอ๋ย ไม่ได้นะเราไม่เข้า ไปอยู่ที่ไหนแล้วเป็นอย่างนั้นไม่ได้

สมภารวัดที่มีความคับแคบเข้าไม่ติดนะเรา เล็กก็ตามร่างกายแต่จิตใจมันกว้างขวางนี่ ในนี้น่ะ นี่ก็สมเด็จนี้ทางฝ่ายปกครองฝ่ายปริยัติ ทางนี้ก็มีพ่อแม่ครูจารย์มั่น มีอยู่สององค์อยู่ในหัวใจเรา เราเคารพเทิดทูนที่สุด เพราะได้อยู่กับท่านมา ตอนเผาศพท่านติดตามเราท่านจะเอาเรากลับคืนไปวัดพระศรีมหาธาตุอีก ตอนนั้นท่านไม่อยู่เราลาไปกรรมฐานละซิ ถ้าท่านอยู่ไปยากนะ ออกโดยมารยาทอันสวยงามออกยากอยู่ เพราะท่านเมตตามากกับเรา ตอนท่านไม่อยู่ก็ลาสมเด็จอ้วน วัดบรมนิวาส ท่านอนุญาตแล้วเปิดเลย ท่านมาก็ติดตาม ติดตามก็ไม่ได้เราหลบนั้นหลบนี้ จนพรรษา ๑๖ เผาศพพ่อแม่ครูจารย์มั่นยังจะลากเรากลับคืนไปอีกนู่นน่ะดูซิ

อันนี้ก็ไม่มีละ เรียกว่าไม่มีเลยองค์นี้ อะไรมาเป็นไม่มีแหละ หมดๆ เพราะเราเป็นคนดูแลรักษาสิ่งของของท่าน รู้นิสัยใจคอของท่านได้ดี พระเณรเจ็บไข้ได้ป่วย เฉพาะอย่างยิ่งคณะของท่านท่านจ่ายหมดเลย เกี่ยวกับหยูกกับยากับหมอกับอะไร พระเณรเจ็บไข้ได้ป่วยเราเป็นคนดูแล ท่านมอบให้เราเป็นคนดูแลพระเณร พาพระเณรไปหาหมอ จนกระทั่งพระเณรในวัดเห็นเราเลยเรียกติดปาก ทีนี้คนก็เลยเรียกแพทย์ๆ ไปหมดเลย เรียกเราว่าแพทย์ คือเราพาพระเณรไปรักษาตามคลินิกที่โรงพยาบาลต่างๆ  เราเป็นคนนำไป

เงินของท่านละเราเป็นคนจ่ายหมด คณะของท่านท่านรักษาหมดเลย จนหมู่เพื่อนเรียกเราติดปาก ติดปากจริงๆ ใครเห็นหน้าที่ไหนก็มีแต่แพทย์ๆ เราเลยเป็นแพทย์ เพราะพาพระไปรักษาโรค เรียกแพทย์เลยไม่ได้เรียกชื่อนะ ไปไหนแพทย์ ขบขันดีนะ ภาคอีสานมันพูดหยอกกันเล่นเก่งนี่วะ เอาละให้พร

รับชมและรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน  FM 103.25 MHz

และเครือข่ายทั่วประเทศ