ไม่ลดละความดี
วันที่ 15 สิงหาคม 2550 เวลา 13:30 น. ความยาว 30 นาที
สถานที่ : วัดป่าบ้านตาด
| |
ดาวน์โหลดเพื่อเก็บไว้ในเครื่อง
ให้คลิกขวาแล้วเลือก Save target as .. จาก link ต่อไปนี้ :
ข้อมูลเสียงแบบ(Win)   ข้อมูลเสียงแบบ(MP3)   วิดีโอแบบ(Win Narrow Band)

ค้นหา :

เทศน์อบรมคณะรองผบ. ทบ.

ณ วัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี

เมื่อบ่ายวันที่ ๑๕ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๕๐

ไม่ลดละความดี

         วันนี้ไปพรเจริญ พอไปถึงปั๊บวางของแล้วกลับมา มาถึงนี้ก็ไม่นานทางนี้ก็เข้ามาพอดี เพราะเรากะระยะเวลาพอดีกัน เราช่วยโลกก็ช่วยอย่างนี้ตลอดนะ สำหรับวัดนี้เปิดโล่งรอบวัด การบริจาคทานรอบวัดเลย มาทางทิศไหนๆ ออกๆ ตลอด เพราะในวัดนี้เราไม่เก็บ จตุปัจจัยอะไรทั้งหมดไม่เก็บ เราทำประโยชน์เพื่อโลกทั้งนั้น เช่นปัจจัยเงินทองนี้ ใครให้มาเท่าไร รวมทำประโยชน์ให้โลกๆ สร้างนั้นสร้างนี้ ที่หนักมากกว่าเพื่อนก็คือโรงพยาบาล โรงพยาบาลเป็นอันดับหนึ่งที่เราช่วยทั่วประเทศ ช่วยทุกภาคเลย แล้วแต่ความจำเป็นที่จะช่วยกันมากน้อยเพียงไร

         (กระผมได้ที่ว่าการอำเภอ ที่คำม่วง กาฬสินธุ์ครับ เมื่อวันที่ ๑๐ ที่ผ่านมา ได้รับจากพระเดชพระคุณละครับ ) รับอะไร (ที่ว่าการอำเภอครับ ) เออ วันไหนก็ได้ไปที่ว่าการอำเภอแล้ว อันนั้น ๘ ล้าน ก็อย่างนั้นแล้ว ทางเวียงจันทน์เวลานี้กำลังสร้างอยู่นะ ทางภูเขียวก็โรงพยาบาล ๒ ชั้น ๑๑ ล้านกว่า ที่แวงน้อย ก็ ๑๑ ล้านกว่าเหมือนกัน กำลังขึ้นอยู่ขณะนี้ ปัจจัยทั้งหลายเหล่านี้ละ เอาออกช่วยโลก เราแบ ไม่เอา ทุกบาทเราพูดตรงๆ เลย เราไม่เคยยุ่งเลย ออกเพื่อโลกทั้งหมด

ไทยทานต่างๆ ที่เขามาบริจาคก็เหมือนกัน ไม่ว่าแต่ปัจจัยคือเงินนะ ไทยทานต่างๆ นี่แยกไป สถานที่จำเป็นๆ ทั้งทางประชาชน ทั้งทางวัด ถ้าอะไรที่ควรแก่ทางวัด ก็แยกไปทางวัด ที่ควรแก่ประชาชน ก็แยกไปทางประชาชนตลอดมาอย่างนี้

จึงเรียกว่าวัดนี้เป็นวัดที่บริจาค เอาจริงเอาจังมาก ไม่เก็บเลย มีเท่าไรออกหมดเลย ไม่ให้เก็บ ผู้ยากจนเข็ญใจมีอยู่ทุกหย่อมหญ้า เรานี้เหลือเฟือทุกอย่างๆ เราต้องมองดูเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน โลกหวังพึ่งผู้อื่นอยู่ตลอดเวลา ท่านจึงสอนว่า อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ ให้พึ่งตนเองบ้าง อย่าหวังพึ่งแต่คนอื่นอย่างเดียว คือมีแต่หวังพึ่งกันๆ ให้พึ่งตัวเองบ้าง คือการประพฤติปฏิบัติตัวให้ดี วิ่งเต้นขวนขวาย หน้าที่กิจการงาน ด้วยความขยันหมั่นเพียร ไม่ให้อยู่ขี้เกียจขี้คร้าน เรียกว่าพึ่งตัวเอง อย่าไปหวังพึ่งแต่ผู้อื่นอย่างเดียว

ธรรมท่านเตือน เพราะโลกนี้เกิดมาปั๊บมันหวังพึ่งผู้อื่นแล้ว ตั้งแต่เล็กแต่น้อยตกคลอดออกมาปั๊บก็พึ่งแล้วๆ พึ่งตลอดจนถึงที่สุด พึ่งกันตลอดเวลา ท่านจึงกระตุกเอาบ้าง ให้พึ่งตัวเองบ้างซิ มีแต่หวังพึ่งคนอื่น ไม่เป็นตัวของตัว ไม่เป็นเนื้อเป็นหนังของตัว ใช้ไม่ได้ มนุษย์ทั้งคน พูดง่ายๆ ท่านว่าอย่างนี้ท่านกระตุกเอาบ้าง ให้พึ่งตัวเองบ้างซิ ผู้อื่นก็จะได้ค่อยเบาลง ที่เขาช่วยเหลือก็ดี

ก็ดีแล้วละทางฝ่ายทหารเรา เป็นลูกชาวพุทธ ไปที่ไหนอย่าห่างเหิน เฉพาะอย่างยิ่งพุทโธ ให้ติดใจไป ไปที่ไหนพุทโธนี้สว่างจ้า ให้ความเสมอภาคตลอดไปอย่างนั้น ถึงจะทำงานตามหน้าที่ จิตใจเป็นธรรมตลอดไป คือตามหน้าที่เราก็ทราบแล้ว หน้าที่ที่จะปกครองบ้านเมือง ปฏิบัติกันยังไงๆ นั่นก็เป็นอีกอย่างหนึ่ง ธรรมภายในจิตใจของเราก็ให้เป็นอีกอย่างหนึ่ง ให้เป็นไปอย่างนั้น ราบรื่นดีงามดี

ถ้าไม่มีธรรม ไม่ได้นะ จิตใจเหี่ยวแห้ง ไม่ดี ใจให้ชุ่มเย็นเสมอดี จิตใจชุ่มเย็นอยู่ที่ไหนก็ชุ่มเย็นหมด อะไรๆ ขึ้นอยู่กับใจกับธรรม ทุกสิ่งทุกอย่างรวมลงมาแล้ว มาสู่หัวใจ ทุกข์มหันตทุกข์ก็มาลงที่หัวใจ สุขจนเป็นบรมสุขก็มารวมที่หัวใจ เพราะฉะนั้นท่านจึงให้สนใจดูแลตัวเองในด้านจิตใจให้มากเสมอกันกับงานอื่นๆ ภายนอก งานภายในคือดูใจของตน ไม่ให้ลืมเนื้อลืมตัว ก็ให้ดู ความลืมเนื้อลืมตัวเป็นทางเสียหาย ไม่ใช่ทางดี ความไม่ลืมเนื้อลืมตัว ได้มาก็เป็นมงคล สมมุติว่าท่านตั้งลาภตั้งยศให้เรานี้เป็นมงคล เพราะเราไม่ตื่นเต้น ไม่กระโดดโลดเต้น เราเสมอเป็นธรรม สิ่งทั้งหลายที่ได้มา ก็กลายเป็นธรรมไปด้วยกัน ชุ่มเย็น

         นั่นละธรรมอยู่ที่ไหนเย็น ถ้ามีโลกเข้าไปแทรกแล้ว โอ๊ย ได้ไม่พอ อิจฉาตาร้อน ชิงดีชิงเด่นกัน สุดท้ายก็ลงในวิชาต่ำๆ นั่นละ วิชาต่ำๆ คืออะไร วิชาหมากัดกัน เข้าใจไหม นั่นละวิชาต่ำๆ แล้วปีนขึ้นสูงๆ ความจริงมันไม่สูงละ ถ้าขัดกับธรรมแล้ว มันลงทางต่ำ กัดกัน ชิงดีชิงเด่นกัน ทั้งๆ ที่ตนหาความดีไม่ได้ แต่อยากดี หาความเด่นไม่ได้ แต่อยากเด่นอย่างนี้มันขัดกับธรรม มันก็จมลงไปๆ คนเรา

ดีเด่นก็ให้ดูตัวเรา ตัวเราเป็นตัวประกันสำคัญมากทีเดียว ดีหรือไม่ดีใครจะชมเชยสรรเสริญ ตัวเราเป็นยังไงให้ดูตัวของเรา ไม่ดีตรงไหนให้แก้ไขดัดแปลงตรงนั้นๆ นี่เรียกว่าปรับปรุงตัวเอง กับความดีภายนอกที่ท่านผู้อื่นมามอบให้เราเข้ากันได้สนิท สิ่งเหล่านั้นเข้ามาก็ประดับความร่มเย็นของเราให้สง่างาม

ดีแล้วมาเยี่ยมวันนี้เยี่ยมหลวงตาก็ดี อย่าพากันลืมธรรม ธรรมนี่เป็นของสำคัญมาก เวลานี้ชาวพุทธเรารู้สึกจะห่างเหินจากอรรถจากธรรมมาก ดีดดิ้นไปตามกิเลสตัณหา จึงหาความสงบร่มเย็นไม่ได้ กลายเป็นฟืนเป็นไฟ ใหญ่โตเท่าไรๆ ก็ใหญ่โตมาด้วยความดีดความดิ้นนั้นไม่เป็นธรรม มันก็มากลายเป็นความร้อนแก่ตนเอง สุดท้ายก็ชิงดีชิงเด่นกัน แล้วก็กัดกัน อิจฉาตาร้อนซึ่งกันและกัน นั่นไม่ดี

บุญกรรมมี พระพุทธเจ้าสอนไว้แล้ว เอา เราทำหน้าที่ของเราทำให้เต็มเม็ดเต็มหน่วย ส่วนคนอื่นที่จะมาส่งเสริมพอกพูนให้เราในความดีอะไรๆ นั้น ให้เป็นเรื่องของท่านผู้นั้นมามอบให้เรา ส่วนความดีที่เราจะปฏิบัติตัวให้เป็นคนดี ให้ดีอยู่เสมอ ไม่ลดละความดีของเรา อยู่ที่ไหนเราก็ดี สมมุติได้ยศได้ลาภมา เอ้า ได้มาก็ดี เราดีอยู่แล้ว ไม่ได้มาเราก็ไม่เสียหาย ถ้าเราหวังตั้งแต่ภายนอก ถ้าผิดหวังเสียนิดหนึ่ง กระเทือนไปหมดโลกธาตุ มันเดือดร้อนมาก ถ้าเราดีอยู่แล้ว ไม่ดีดไม่ดิ้น มันก็เสมอสบาย

ให้พากันจำเอานะ ส่วนธรรมคือความไม่ลืมตัว ธรรมคือความเสมอภาค ไม่ลืมเนื้อลืมตัว ใครจะชมเชยสรรเสริญมากน้อยเพียงไร ก็ไม่ลืมตัว ดูตัวเองตลอดเวลา เพราะความดีความชั่วจะแสดงขึ้นที่ใจกายวาจา ความประพฤติของเรา เราดูตรงนี้ ผิดเพี้ยนตรงไหน บกพร่องตรงไหน แก้ไขตรงนี้ๆ มันก็ค่อยดีไป

เอาละวันนี้มาเยี่ยมก็ดีแล้วละ เอาละ พูดพอหอมปากหอมคอให้ชุ่มเย็น ผู้ใหญ่มักจะลืมตัวนะ เวลามียศใหญ่มากขึ้นมา อำนาจมากขึ้นมานี้ สุดท้ายมันไปเป็นบ๋อยของสุรา เข้าใจไหม ของน้ำบ้า กินแล้วกลายเป็นบ้าทั้งหมด แล้วบ้าของคนมียศอย่างนี้ ไม่ได้นะ อวดเบ่งว่าเรามียศนั้นยศนี้ นี่ละน้ำบ้าพาเบ่ง แล้วสุดท้ายเลวที่สุดก็คือตัวนี้ละ ตัวที่ว่าเบ่งๆ เข้าใจไหม ให้ระวังตัวนี้นะ

เราเคยเป็น เราเป็นหนุ่มนะ นี่ละพูดย้อนหลังให้เป็นคติแก่ท่านทั้งหลาย ไปเที่ยวทางอำเภอภูเวียง ไม่เคยแตะเลยแหละสุรา ไปนั้นเพื่อนฝูงเขาเอาสุรามาเต็มหมด ขวดสุราๆ มาเต็ม นี่อะไร เขาบอกน้ำอ้อยนา น้ำอ้อยนาทำไมมันเหมือนเหล้า อู๊ย นี่ละน้ำอ้อยนาที่หนึ่ง เขาไปนั้นอีก คนนั้นกรอกคนนี้กรอกๆ ร้องเพลงขึ้นที่นั่นเลยทีเดียว มันเป็นบ้าสดๆ เข้าใจไหม ไปก็เป็นคนดีคนงาม เวลาสะแตก เข้าใจไหม ฟังให้มันถึงกัน เวลาสะแตกเหล้าเข้าไป แล้วลำเพลงให้เขาฟังละซิ พอวันหลังไม่กล้าไปแถวนั้นเลย อายเขา พอหายเหล้ามันก็อายซิ ตอนเมาเหล้า มันเป็นบ้าไม่รู้จักอาย

ให้ระวังนะ บ้าเหล้าบ้ายานี่อันหนึ่ง บ้ายศบ้าลาภเป็นอันหนึ่ง บ้ายศบ้าลาภ บ้าไม่เลิกนะ ให้มีธรรมเข้าไปแทรก บ้ายศบ้าลาภ อย่าให้มันเป็นเกินไป จะเป็นความดีเป็นสิริมงคลแก่เรา ผู้มียศมากยศน้อยเท่าไร เป็นมงคลทั้งนั้น ถ้ากิเลสเข้าไปแทรก ชิงดีชิงเด่นกันเข้าไปแล้ว เลยเป็นหมากัดกันไป ให้พากันจำเอานะ เอาละ พูดเท่านี้ละพอ

 

รับชมและรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน  FM 103.25 MHz

และเครือข่ายทั่วประเทศ

 


** ท่านผู้เข้าชมทุกท่านโปรดทราบ
    เนื่องจากกัณฑ์เทศน์บางกัณฑ์มีความยาวค่อนข้างมาก ซึ่งจะส่งผลต่อความเร็วในการเปิดเว็บไซต์ ขอแนะนำให้ทุกท่านได้อ่านเนื้อหากัณฑ์เทศน์บางส่วนจากเว็บไซต์ และให้ทำการดาวน์โหลดไฟล์กัณฑ์เทศน์ที่มีนามสกุล .pdf ไปเก็บไว้ในเครื่องของท่านแทนการอ่านเนื้อหาทั้งหมดจากเว็บไซต์

<< BACK

หน้าแรก