เทศน์อบรมคณะทหารปฏิบัติภารกิจ ๓ จังหวัดชายแดนภาคใต้

เมื่อวันที่ ๘ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๕๐ (บ่าย)

ไปตามหน้าที่

            ( ผม พันเอกอรรถสิทธิ์ ผู้บังคับการกรมทหารราบที่ ๑๓ ค่ายประจักษ์ครับ จะมาขอมุทิตาจิต ขอความเมตตาจากหลวงตา ช่วยอธิษฐานจิตผ้า และก็ให้พร คือผมและคณะ เคยมาขอพร และเมตตาจิตจากหลวงตาในปี ๔๘ ครับ ตอนนั้นผู้การสิทธิ พามาครั้งนึงแล้ว ปี ๔๘ เราเคยไปใต้ หลวงตาอธิษฐานจิตผ้าพันคอให้พวกเราไป ในปี ๔๘ เรากลับมาทุกคน ไม่มีใครเสียชีวิตครับ ปี ๔๙ ก็เช่นเดียวกัน ไม่มีใครเสียชีวิตจากการปฏิบัติภารกิจ มีบาดเจ็บบ้างเล็กน้อย มันเป็นกรรมของเขาเล็กน้อย ก็ได้เมตตาและกราบหลวงตาครับ ที่ได้ช่วยพวกเรา และครั้งนี้ในเดือนตุลาปีนี้ ถึงกันยา ปี ๕๑ ผู้พัน พันโท....ม. ๓๐๐๓ จะนำกำลังพลอีก ๘๐๐ กว่าคน ลงไปปฏิบัติภารกิจในพื้นที่ ๓ จังหวัดชายแดนภาคใต้ โดยมีกำลังพลมารวมอยู่ ณ ที่นี้แล้ว เพื่อขอพรจากหลวงตา และเพื่ออธิษฐานจิตผ้าพันคอ ที่ทุกคนจะนำติดตัวไปด้วยครับ)

            ทุกวันนี้แก่แล้ว หูก็หนวกเข้าๆ พูดอะไรๆ ไม่ค่อยได้ยินแหละ มันชำรุดลงทุกอย่าง สังขารร่างกายนี้ เวลายังหนุ่มยังน้อย มันก็แข็งแรง ทุกอย่างใช้ได้ดีหมด พอแก่แล้วมันก็แก่หมดทั้งตัว ชำรุดก็ต้องชำรุดไปหมดทั้งตัวอย่างนั้นแหละ หลวงตานี่ก็ชำรุดหมดทั้งตัวเลย ตาเห็นมันก็ฟาง ไม่ได้สมบูรณ์เหมือนแต่ก่อนนะ หูก็หนวก ได้ยินแต่มันก็มีหนวกอยู่นั้นละ ตาเห็น แต่มันก็ฝ้าก็ฟาง ขาก็ก้าวไปก้าวมาแล้วสะเปะสะปะ เตะโน้นเตะนี้ล้ม เป็นยังงั้นละ มันใช้ไม่ได้ละเดี๋ยวนี้ ความชำรุดทรุดโทรม

ท่านทั้งหลายไปเพื่อรักษาชาติบ้านเมือง ก็เป็นธรรม สำหรับคนทั้งชาติ อาศัยซึ่งกันและกัน ก็มีความรักษาและป้องกันเป็นธรรมดาแหละ ขอให้ไปเป็นสุข อยู่เป็นสุข มาเป็นสุข ทุกสิ่งทุกอย่างให้เป็นสุข เขาอย่าเป็นศัตรูกับเรา เราไม่เป็นศัตรูกับเขา ต่างคนต่างไปเท่านั้นแหละ

         รักษาชาติบ้านเมือง ถึงปืนจ้อกันอยู่ก็ตาม ต่างคนต่างไม่ทำลายกันแล้ว ปืนมันก็ไม่ดัง เข้าใจไหมล่ะ แบกเต็มบ่ามันก็ไม่ดังละปืน ต่างคนต่างไม่ทำกัน แต่ก็ไปตามหน้าที่ ต่างคนต่างเห็นใจกัน เขาก็คน เราก็คน ทางธรรมะไม่ทราบจะหนักไปทางไหน จะบอกว่าทางนี้ไป ไปอยู่ที่ไหนๆ ฆ่ามันหมดทั้งเป็ดทั้งไก่ ชื่อว่าพวกข้าศึกอยู่ที่ไหน ให้ตามฆ่าให้หมด มันใช้ไม่ได้ ขัดกับธรรมอย่างมาก เราก็ไปตามหน้าที่ของเรา เขาก็อยู่ตามหน้าที่ของเขา เรากับเขาก็เป็นคนเช่นเดียวกัน ต่างคนต่างไม่ทำลายกัน เขาก็ปลอดภัย เราก็ปลอดภัยมา เข้าใจเหรอ ให้ไปแบบนี้นะ ไป คือปืนนี่ยกขึ้น เราไม่เหนี่ยวไก มันก็ไม่ลั่นละไก มันอยู่เฉยๆ แบกบนบ่าจนหนัก มันก็ไม่เป็นไร เขาเหมือนกัน เราเหมือนกัน ต่างคนต่างไม่เป็นภัยต่อกัน ต่างคนต่างแบกปืนมาหากัน ปืนมันก็อยู่เฉยๆ มันไม่ดัง เข้าใจไหม อันนี้ให้เป็นแบบนั้นนะ ให้ต่างคนต่างอยู่เฉยๆ ปืนไม่ดัง ทางนู้นก็ไม่ดัง ข้าศึกก็ไม่เกิด เราก็ไปเป็นสุข มาเป็นสุข เขาก็อยู่เป็นสุข ไปเป็นสุขเหมือนกัน

นี่ละภาษาธรรม ให้พากันเข้าใจอย่างนี้ ที่จะให้ธรรมบอกว่า ไปนี่ให้ไปฆ่ามันหมดนะ หมู หมา เป็ด ไก่อย่าเอาไว้เลย ฆ่ามันหมด อย่างนี้ไม่ใช่ธรรม เข้าใจไหม เรื่องธรรมก็พูดอย่างที่ว่าละ ไปก็ให้เป็นสุข ตามจารีตประเพณีที่เราอยู่ร่วมกัน รักษาชาติบ้านเมือง ก็ไปเพื่อรักษาชาติบ้านเมือง ไม่มีเหตุจำเป็นอะไรที่จะให้กระทบกระเทือนกัน ก็ไม่ควรให้กระทบกระเทือน

ไปที่ไหนอย่าลืมพุทโธนะ พุทโธนี้เป็นความสว่างกระจ่างแจ้ง ชุ่มเย็นภายในใจ ไปที่ไหนก็ชุ่มเย็นๆ เราเป็นลูกชาวพุทธ ส่วนมากลูกชาวพุทธ ถือพุทธหรือไหนก็ตาม ขึ้นชื่อว่าธรรม โลกยอมรับกันทั้งนั้น ให้พากันไปปฏิบัติตามหน้าที่ของตน ที่รักษาชาติบ้านเมือง และรักษาตนไปด้วย ก็มีเท่านั้นละ ไม่มีอะไรพูดมากกว่านี้ไปละ ลูกหลานทั้งหลายไปอย่าลืมพุทโธนะ ไปที่ไหนนึกพุทโธอยู่ภายในใจ จะชุ่มเย็น และไม่มีอะไรเป็นข้าศึก เราทั้งๆ ที่ไปรักษาชาติบ้านเมือง แต่ก็ไม่ตั้งใจไปฆ่าเขา เราไปรักษาชาติบ้านเมืองต่างหาก เขาก็ไม่มาทำลายเรา พุทโธกางเอาไว้กั้นเอาไว้เลย ต่างคนต่างมีความแคล้วคลาดปลอดภัยมาด้วยกัน พากันเข้าใจเอานะ มีเท่านั้นละ พูดไม่มาก

(เราจะไปทำตามคำสอนของหลวงตาครับ จะพยายามพูดคุย และดึงเขามาเป็นพวกเราครับ ร่วมกันพัฒนาประเทศชาติไทยครับ กราบขอบพระคุณหลวงตามากครับ)

จะให้ศีลให้พรนะ จะให้ศีลให้พร ทั่วหน้ากัน

(กลับจากการปฏิบัติภารกิจแล้ว พวกเราจะมากราบหลวงตาอีกครั้งนึงครับ ผมขอนมัสการหลวงตาครับ)

รับชมและรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน  FM 103.25 MHz

และเครือข่ายทั่วประเทศ