เทศน์อบรมฆราวาส
ณ ศาลาสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ
เมื่อเช้าวันที่ ๑๗ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๕๐
วัดป่าบ้านตาดไม่เคยลดหย่อนเรื่องภาวนาของพระ
แต่ก่อนยาไม่ค่อยมีมากเหมือนทุกวันนี้ เราเองก็ไม่เคยมียาติดย่ามแม้เม็ดเดียว เป็นอะไรหัวชนเลย พ่อแม่ครูจารย์มั่นให้พระเอายามาให้เราฉัน ไข้มาลาเรียฟาดตั้งแต่เช้ายันค่ำ หนาวก็หนาวพิลึก ออกร้อนก็ออกร้อนพิลึก ไม่มียา ซัดกันเลยเชียว ท่านให้พระเอายามาให้ฉันแก้ไข้ เราบอกเราไม่เอา ไม่ฉัน พระเอากลับคืนไปให้ท่าน ท่านนำมาเองเลย เราอยู่แคร่เล็กๆ เวลาเป็นไข้ไม่ฉันยา ท่านให้พระเอายามาให้เราฉัน เราบอกเราไม่ฉัน พระกลับไปหาท่าน ท่านเอามาให้เองเชียว เอายานี่ยาเทวดาสู้ไม่ได้ ท่านว่าอย่างนั้น กินเดี๋ยวนี้หายเดี๋ยวนี้เลย ยาเทวดาสู้ไม่ได้ยาเม็ดนี้ เอา ฉันเดี๋ยวนี้หายเดี๋ยวนี้ ท่านเอามาให้เรา เพราะความเคารพเราก็ต้องฉัน พอฉันแล้วทั้งท่านทั้งเราไม่ถามถึงเลยว่ายานั้นถูกหรือไม่ถูก มันก็เด็ดเท่าๆ กัน ท่านให้แล้วก็เฉย เราฉันแล้วก็หายเงียบ ไม่ถามเลย
ทุกแห่งไม่ว่าแต่เครื่องมือแพทย์ หมดเลยทั่วประเทศ สร้างตึกให้โรงพยาบาล เครื่องมือแพทย์ เวลานี้กำลังสร้างตึกโรงพยาบาลอยู่สองสามแห่ง อำเภอภูเขียว อำเภอแวงน้อย อำเภอเพ็ญ ๓ แห่งๆ ละ ๑๑ ล้าน หลังหนึ่งๆ ๑๑ ล้าน กำลังสร้าง มาไม่ทันเงินก็ดี ผู้มาขอความช่วยเหลือมากต่อมาก วันหนึ่งๆ ไม่ค่อยขาด บางทียกขบวนกันมาเลยก็มี เงินเราก็ไม่พอ เพราะมันขอมากจริงๆ ไหลเข้ามาวัดป่าบ้านตาด ตอนเช้าไหลเข้ามา บางทีเป็นคณะๆ ใหญ่ๆ เลย ทางวงราชการก็มี ราชการหน่วยต่างๆ มี ทางโรงพยาบาลละมากกว่าเพื่อน
เราได้ขนทองคำเข้าคลังหลวงแล้วเวลานี้ ๑๑,๕๒๕ กิโล มากนะ ทองคำ ๑๑,๕๒๕ กิโล เข้าคลังหลวงเรียบร้อยแล้ว ส่วนดอลลาร์เข้า ๑๐ ล้าน ๒ แสนกว่า ดอลลาร์ออกช่วยเงินไทย ส่วนทองคำร้อยทั้งร้อยเข้าหมดเลย ไม่ให้ออก ทองคำนี่ไม่ออกตลอดตั้งแต่ต้นจนอวสาน ไม่ให้ออกไปเลย พุ่งๆ สำหรับดอลลาร์ออกมาช่วยเงินไทย เงินไทยไม่พอช่วยโลก ต้องไปเอาดอลลาร์มา ดอลลาร์เลยไม่ได้เข้าคลังหลวง เข้าแค่ ๑๐ ล้าน ๒ แสนเท่านั้น ช่วยชาติคราวนี้ดอลลาร์ได้เข้าคลังหลวงเพียง ๑๐ ล้าน ๒ แสนกว่าบาท ส่วนทองคำเข้าเรื่อยๆ อย่างนี้ คือทองคำนี้ให้เข้าหมด ไม่ให้ไปไหนเลยพุ่งๆ ก็ได้ ๑๑,๕๒๕ กิโล เฉพาะทองคำนะ
เราจะไปหาที่ไหนล่ะ หาสมบัติเข้าคลังหลวงได้มากอย่างนี้หาที่ไหน เรายังไม่เคยเห็นแต่บวชมา ก็คือเรานี่ละเป็นหัวหน้าพี่น้องทั้งหลายนำสมบัติเข้าคลังหลวง ทองคำก็ได้ตั้ง ๑๑,๕๒๕ กิโล เข้าแล้วเวลานี้ ดอลลาร์เข้าเพียง ๑๐ ล้านกว่า สำหรับเงินไทยนั้นมีแต่ออกช่วยโลก ไม่ได้เข้าคลังหลวง ได้ซื้อทองคำเข้าคลังหลวงเพียง ๒ พันล้าน สำหรับเงินไทยนะ เอาไปซื้อทองคำเข้าคลังหลวงเพียง ๒ พันล้านบาท นอกนั้นออกหมดเลย
เราได้พยายามสุดขีดแล้วที่ช่วยชาติบ้านเมือง เต็มกำลังของเราละ เราทำอะไร เราทำจริง เอาจริงเอาจังทุกอย่าง ได้ขนาดนี้ก็นับว่าได้มาก ทองคำก็ได้ตั้งหมื่นกว่ากิโล ดอลลาร์ก็ ๑๐ ล้านกว่า ส่วนเงินไทยไม่นับ ออกตลอด หมดกำลังละเรา สำหรับเราเองไม่เอา แบตลอด ว่าอย่างไรเป็นอย่างนั้นเรา ไม่มีคำว่าสองนะ ว่าอย่างไรเป็นอย่างนั้นเลย ว่าไม่เอาไม่เอาจริงๆ ไม่เอา มีเท่าไรออกหมดเลย ออกช่วยโลก
เงินมีกี่บาทกี่สตางค์ไหลเข้ามาวัดป่าบ้านตาด อย่าว่าแต่ไหลเข้ามาที่นี่ ไหลเข้าวัดป่าบ้านตาดก็แบบเดียวกัน คือออกหมดช่วยโลกตลอดเวลาเลย ไม่เอาอะไร วัดเราไม่มี มีแต่ธรรมด้านภาวนา ในวัดป่าบ้านตาดไม่เคยลดหย่อนเรื่องการภาวนาของพระ การลดหย่อนไม่มี นี่กันไว้ประตูเข้าที่ภาวนาของท่าน นี่บริเวณศาลา ให้ไปแค่บริเวณศาลาออกๆ ไม่ให้ทะลุเข้าไปข้างใน คือเป็นทำเลภาวนาของท่านไม่ให้ใครเข้าไปกวน อย่างนั้นตลอดมา คนไปก็ไปแค่ศาลา แค่ศาลาออก ไม่ให้ทะลุ
การภาวนาของพระเราไม่เคยให้ลดหย่อนอ่อนกำลังนะ เข้มงวดกวดขันตลอดมาจนกระทั่งทุกวันนี้ นั่นละเวลาไปที่ไหนดูพระดูเณรมาเกี่ยวข้องกัน เวลามาขบมาฉันมองดู พระเณรไม่ทราบว่าเราดูนะ นี้ดูแพล็บๆๆ เลย เข้าใจๆ ทันที การขบการฉันการอะไรเวลาเข้าสมาคมกันมองดูก็รู้ว่าเคยปฏิบัติตัวมาอย่างไร มันก็บอกในวงปัจจุบันย้อนหลังไปหมด เคยเหลวไหลก็เหลวไหล เคยเข้มงวดกวดขันก็เป็นปัจจุบันให้เห็น ไปที่ไหนดู แต่พระเณรไม่รู้นะว่าเราดู เอาจริงเอาจัง ตาสอดพับๆๆๆ รู้ๆ เวลาพระเณรมาฉันรวมกันยิ่งได้สนุกดูความอ่อนแอของพระ
จึงได้ชี้เลยว่า เออ วัดเราก็เรียกว่าเป็นวัดที่อ่อนแอรับพระเณรมาก แต่เวลามาดูพระที่เข้ามาเกี่ยวข้องกัน เช่นเวลาการขบการฉันในงานต่างๆ มาดูนี้เละเทะนะ วัดเราเลยกลายเป็นวัดที่สูงเด่นตลอด ทั้งๆ ที่วัดเราก็ไม่เคยลดนะ ไม่มีวัดป่าบ้านตาด การลดข้อวัตรปฏิบัติ การเดินจงกรมนั่งสมาธิภาวนาอ่อนไม่ได้ เราเด็ดขาดตลอดเลย นั่นละเวลาออกมาเกี่ยวข้องกับหมู่เพื่อนได้เห็นชัดเจนๆ คือเวลามันเป็นมันเคยเป็นมาอย่างไรมันก็เป็นอย่างนั้น ดูปั๊บปัจจุบันนี้ย้อนหลังๆ รู้หมดเลย
การปฏิบัติที่จะให้คงเส้นคงวา มองดูแล้วชื่นตาชื่นใจในวงพระกรรมฐานเรามีน้อยมาก มันหากมีให้เห็นอยู่นั่นละความหย่อนยานของพระ อยู่ในวัดอ่อนเมื่อไร ไม่ได้อ่อนนะในวัดป่าบ้านตาด จะมีพระมากน้อยเพียงไรกฎระเบียบอยู่อันเดียวกัน การประกอบความพากเพียรเด็ดขาดอยู่ตลอดเวลา ไม่ให้อ่อนนะวัดป่าบ้านตาด อ่อนไม่ได้ ถูกไล่หนีเลย เราไม่ได้เหมือนใคร ขับเลย มาอยู่มันหนักวัด รับพระไว้เพื่อปฏิบัติธรรม มาเป็นหมูขึ้นเขียงอย่างนี้ไม่ได้ ไล่เลยละเรา พระเณรถึงกลัว กลัวอย่างนี้ละ เอาจริงเอาจังมาก
การฆ่ากิเลสเป็นของง่ายเมื่อไร จนจะสลบไสล จะเป็นจะตายมาไม่รู้กี่ครั้งกี่หน ก่อนที่จะได้มาเป็นครูสอนธรรมแก่บรรดาพี่น้องทั้งหลายนี้รอดตายมานะ ทีนี้พระเณรปฏิบัติอย่างไร มันควรจะได้อรรถได้ธรรมประการใดมันก็บอกอยู่กับความเพียร ความอ่อนแอท้อแท้ไม่ใช่ทางที่ไหลมาแห่งธรรม เป็นที่ไหลมาแห่งกิเลสต่างหาก ต้องเข้มงวดกวดขันตลอดเวลา เอาละที่นี่จะให้พร
รับชมและรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th
และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz
และเครือข่ายทั่วประเทศ
|