เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๒ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๕๐

ระลึกถึงบุญถึงคุณไม่ลืม

ก่อนจังหัน

พระเท่าไร (๓๐ ครับผม) อยู่หนองผือก็ประมาณ ๒๕-๒๖ ถึง ๓๐ พระออกบิณฑบาต บ้านหนองผือ นาในนี้ไปประมาณสัก ๒ องค์ นาในมีสัก ๘-๙ หลังคาเรือน ดูว่าไปวันละ ๒ องค์ หรือ ๓ องค์เป็นอย่างมาก เข้าหนองผือ หนองผือ ๗๐ หลังคาเรือน เลี้ยงพระได้หมดบ้านหนองผือนาในเรา เราชมตลอดมานะบ้านหนองผือนาในเรา เลี้ยงพระเลี้ยงเจ้านี้ พระมาเท่าไร จากอำเภอ จังหวัด ทั่วประเทศไทย มาบ้านหนองผือนาในนี้เลี้ยงคุ้มหมดทีเดียว

เราเห็นบุญเห็นคุณมาตลอดไม่เคยจืดจางนะพี่น้องทางบ้านหนองผือ บ้านนาใน เลี้ยงพระทั่วประเทศ ไปหาพ่อแม่ครูจารย์มั่นนี้ ท่านเหล่านี้เลี้ยงได้หมด ทั้งๆ ที่ไม่มีตลาดลาดเล ถ้ามีตลาดหาจับโน้นซื้อนี้ขายนี้มาแล้วทันใจ อันนี้ไม่มี คุ้ยเขี่ยขุดค้นหาด้วยฝีมือของเจ้าของเอง พี่น้องทางบ้านหนองผือและบ้านนาใน เราลืมเมื่อไร เราไม่ได้ลืมง่ายๆ นะ เรื่องบุญเรื่องคุณของใครนี้ฝังลึกมาก ถึงเวลาเปิดก็เปิด ไม่ถึงเวลาก็เก็บไว้อย่างนั้นละ สำหรับบ้านหนองผือนาในเรานี้เก่ง ยกให้ว่าเก่ง ไม่จนที่น้ำใจละซิ สิ่งของอะไรๆ หามาๆ จนได้เพราะน้ำใจไม่จนทางศีลทางธรรม

บ้านนาใน บ้านหนองผือ ๗๐ หลังคาเรือน พระนี้มาจากทั่วประเทศไทยที่ไปอยู่หนองผือ บิณฑบาตวันละประมาณสัก ๒๕-๒๖ บิณฑบาต แล้วก็ไปทางบ้านนาในบ้าง ทีนี้ก็มีพระที่อยู่ตามบริเวณนอกๆ อีกนะ ไม่ใช่อยู่หนองผือนาใน ทางโคกบ้านนา ทางอุนโคกอุนดง พระอยู่แถวนั้นก็บิณฑบาตฉันทางโน้นตลอด ท่านเหล่านี้เป็นผู้ใจบุญ ไม่จนน้ำใจ น้ำใจนี้เต็มเปี่ยมไปด้วยบุญด้วยกุศล น้ำใจไม่จนเสียอย่างเดียวนี้สำคัญมากนะ อะไรๆ จะมีแต่จนน้ำใจแล้วไม่เป็นท่านะคนเรา

นี่เราก็ได้ชมเชยบรรดาพี่น้องทางหนองผือนาในเรา เราไม่ลืมนะ ไม่มีคำว่าจืดจางกับพี่น้องหนองผือและบ้านนาในสองบ้านนี้ เลี้ยงพระทั่วประเทศไทย มาที่ไหนๆ ก็ไหลเข้าไปหนองผือๆ ท่านเหล่านี้เลี้ยงตลอด ตอนนั้นดูมี ๗๐ หลังคาเรือน เลี้ยงได้หมด พระจะมาจากทางไหนมา นี่คือไม่จนน้ำใจเสียอย่างเดียว ระลึกถึงบุญถึงคุณไม่ลืมเราก็ดี นี่คือบ้านหนองผือ เพราะฉะนั้นเวลาพ่อแม่ครูจารย์มั่นมรณภาพไปแล้ว เราต้องย้อนกลับมาหนองผืออีก มาจำพรรษาที่นั่น ให้เป็นที่อบอุ่นกับบรรดาพี่น้องทั้งหลายชาวบ้านหนองผือเรา

ทีแรกว่าจะจำพรรษาทางถ้ำอะไรนา อำเภอวาริชภูมิ เตรียมใจไปแล้วกับท่านเพ็ง จะไปจำพรรษาด้วยกันสององค์ ชื่อถ้ำอะไร เตรียมพร้อมแล้วจะไปจำพรรษาที่นั่น แล้วก็มีโยมบ้านหนองกุงเขาไปเล่าสภาพหนองผือให้ฟัง เราสลดสังเวชไม่พูดสักคำเดียว โยมคนนั้นแกเคยเข้าออกบ้านหนองผือนาในเสมอ ตั้งแต่พ่อแม่ครูจารย์ยังมีชีวิตอยู่ ทีนี้แกก็ไปนั้น ไปนั้นแล้วบ้านแกอยู่ในท่ามกลางหนองผือ หนองกุง วาริชภูมิ แกอยู่ท่ามกลาง แกไปเล่าให้ฟัง โอ๊ น่าสงสารทางบ้านหนองผือเราว่างั้น แกก็เล่าให้ฟัง เล่าให้ฟังว่าสภาพของพระของเณรเหมือนวัดร้าง เวลานี้มีพระหลวงตาซึ่งแก่ๆ เสียด้วยอยู่นั้น ๒-๓ องค์ นอกนั้นไม่มี เหมือนวัดร้างว่างั้น ประชาชนญาติโยมก็เหมือนบ้านร้างซบเซากัน

เราก็ฟัง นิ่งไม่พูดอะไรเลย นี่ละปลงใจนะ จะไปจำพรรษาถ้ำอะไรที่วาริชภูมิ กับท่านเพ็งนี่ละ พอเขาเล่าให้ฟังเราไม่พูดอะไรสักคำเลย เข้านี้หมดๆ แกมาเล่าแกเล่าตามประสาของแกนั่นแหละ แกไม่ทราบว่าเราจะคิดอย่างไรซิ พอแกเล่าให้ฟังแล้วแกก็กลับไปบ้าน เราก็ไม่พูดอะไรเลย ตอนเช้าพอฉันเสร็จแล้ว เอา เตรียมของเพ็ง เตรียมไปไหน จะไปหนองผือ จะไปจำพรรษาหนองผืออีกว่างั้น ไปเดี๋ยวนี้ เตรียมนี้มาเลย มาถึงขึ้น ๘ ค่ำ เดือน ๘ พอ ๑๕ ค่ำก็รวมเข้าพรรษา นั่นละเราเห็นสภาพของวัดหนองผือมีคุณมากขนาดไหน พี่น้องทางหนองผือเรา

คุณอันนี้ละฝังใจ ย้อนกลับมาเลยนะ กลับมาจำพรรษาบ้านหนองผือ พอเข้าไปนั้น ขึ้น ๘ ค่ำ เดือน ๘ ถึง ๑๕ ค่ำนี้พระร่วม ๓๐ นะ อยู่ที่บ้านหนองผือ พระดูเท่าไรนะ ๒๙ หรือ ๓๐ ปีเราย้อนกลับไปจำพรรษานั้น เพราะเราเห็นบุญเห็นคุณท่านเหล่านี้ นี่พูดถึงเรื่องความเห็นบุญเห็นคุณกัน มันฝังลึกนะถ้าลงได้ถึงใจแล้วฝังลึกมาก ไม่ว่าอะไรก็ตาม ฆ่าก็ได้ถ้าลงถึงใจแล้ว ฆ่าได้เลยคนเรา ไม่มีบาปมีบุญละ ถ้าลงถึงใจทางความชั่ว ถ้าถึงใจในทางดีก็เหมือนกัน ตายก็ตายไปเลย นั่น

พวกพระเราก็ให้ตั้งใจภาวนา ผมไม่แตะต้องนะพระ งานการของผมมีอะไรผมก็ทำตามเรื่องของผมไป สำหรับการภาวนาของพระผมไม่ไปแตะ ไม่ให้เสียเรื่องความพากความเพียร อย่ามายุ่งเหยิงวุ่นวายกับงานนั้นงานนี้ ส่วนมากเป็นงานด้านวัตถุมันเป็นข้าศึกต่อการภาวนา ไปที่ไหนเราสกัดลัดกั้นเสมอ เราไม่ให้มีตั้งแต่ไหนแต่ไรมา ให้มีแต่ทางจิตตภาวนาเท่านั้น ในวัดป่าบ้านตาดก็เหมือนกัน ไม่ไปแตะไม่ไปรบกวนพระ ให้ท่านภาวนา คนก็ไม่ให้เข้าไป นี่เขียนไว้ ห้ามเข้าๆ ให้เป็นทำเลภาวนาโดยสะดวก ของเราโกโลโกโสไปไหนก็แล้วแต่เราไป แต่เราไม่ไปยุ่งสำหรับพระ เพราะฉะนั้นจึงพากันตั้งใจภาวนาให้ดี อย่าเหลาะแหละ

สติเป็นสำคัญการภาวนา จำให้ดีคำนี้ เอา ใครตั้งสติดีเท่าไรๆ คนนี้จะตั้งรากฐานได้ ชี้นิ้วเลยถ้าลงมีสติ สติสืบเนื่องกันตลอดแล้วตั้งรากฐานได้เลย สติขาดๆ วิ่นๆ ไม่แน่นะ เอนโน้นเอนนี้ ถ้าลงสติตั้งให้ดีแล้วแน่วๆ เป็นอย่างนั้น สติสำคัญมาก ให้พากันตั้งอกตั้งใจภาวนา เดี๋ยวนี้จะมีแต่พระผ้าเหลืองเต็มบ้านเต็มเมืองทั้งเขาทั้งเรา มันจะไม่มีพระที่ทรงมรรคทรงผลทรงศีลทรงธรรมแล้วนะ จะมีแต่พระทรงผ้าเหลืองละ เอาผ้าเหลืองออกอวด อาตมาอย่างนั้น อาตมาอย่างนี้ไปอย่างนั้นนะ ส่วนธรรมในหัวใจไม่มี การภาวนามีหรือไม่มีก็ไม่ทราบ ไปถามดูพระหัวโล้นๆ เรานี่น่ะมันเป็นยังไง มันเคยภาวนาไหม

พระพุทธเจ้าตรัสรู้ด้วยภาวนา สอนภาวนา บรรดาพระสาวกทั้งหลายบรรลุธรรมด้วยภาวนา สอนโลกด้วยภาวนา เป็นรากฐานสำคัญ เรื่องศาสนาอยู่ที่จิตตภาวนา ขอให้ตั้งรากฐานด้วยจิตตภาวนาจิตใจจะแน่นหนามั่นคงไปเลย ถ้าไม่มีภาวนาก็อย่างนั้นละ เหมือนกับว่าต้นไม้ไม่มีรากแก้ว เอนโน้นเอนนี้ ล้มได้ง่าย ถ้ามีการภาวนาแล้วจิตใจหนักแน่นมั่นคง พากันจำเอาทั้งประชาชนทั้งพระทั้งเณรเรา เอาละให้พร

หลังจังหัน

         ตานี่เยอะนะจังหวัดไหนบ้าง (เชียงใหม่ พิษณุโลก หาดใหญ่ โพธาราม อุตรดิตถ์ เพชรบูรณ์) นี้มีแต่แพงๆ มากๆ ทั้งนั้นนะที่ว่านี่ ไม่ใช่น้อยๆ นะ หาดใหญ่เท่าไร (๙ ล้าน) บุรีรัมย์เท่าไร (๖ ล้าน ๕ แสน) เพชรบูรณ์ จากนั้นพิษณุโลกแพงนะ แล้วเชียงใหม่ มีแต่แพงๆ ถีบขึ้นเรื่อย เพราะเชียงใหม่อยู่ใกล้ภูเขามันถีบขึ้นเรื่อย (เชียงใหม่ ๘ ล้าน ๑ แสนบาทตา) อย่างนี้ละที่ว่าตาให้ๆๆ เรื่อย

เงินพี่น้องทั้งหลายไปอย่างนี้ละ เราบอกเราไม่เอา ตรงแน่วเลยหลวงตาบัวพูดอะไรไม่มีสอง ถ้าลงได้ลั่นคำไหนขาดสะบั้นไปเลย บอกว่าเราไม่เอาเงินพี่น้องทั้งหลายบริจาคนี้เราจะช่วยพี่น้องทั้งหลายนั่นแหละ เรียกว่าช่วยโลกทั้งใกล้ทั้งไกลออกหมด เราไม่เอา ที่ว่าเหล่านี้มีแต่เงินทองของพี่น้องทั้งหลายทั้งนั้น เราเป็นคนทำหน้าที่แทนเท่านั้น ทางนู้นทางนี้เรื่อย สงสารจะทำไง ไปที่ไหน อู๊ย

วันนี้อาจจะไปดูโรงพยาบาลหมาที่ขอนแก่น จะไปตามเก็บอีก คือหมาเรานี้ไปเข้าโรงพยาบาลขอนแก่นเหมือนกัน เราต้องสืบดูแง่หนักเบาก่อน ต้องสืบเสียก่อน ทราบว่าเขาไม่เก็บเงินว่าอย่างนั้นใช่ไหมล่ะ หมาในวัดเรานี้ส่งไปโรงพยาบาลขอนแก่นโรงพยาบาลหมาทราบว่าเขาไม่เก็บ พอเราเข้าไปปุ๊บอันนี้เท่าไรๆ ๕ ล้านให้เลย อันนี้ให้เลยๆ ไปครั้งที่สองรวมกันแล้ว ๕ ล้านเป็น ๑๐ ล้าน ถ้ามีโอกาสวันนี้ยังจะตามไปเก็บอยู่ ไปดูเครื่องมือ

สัตว์กับคนมีความจำเป็นเท่ากัน ตายไปไม่มีค่า คนตายก็ไม่มีค่า สัตว์ก็ไม่อยากตาย คนก็ไม่อยากตาย เมื่อควรเยียวยาได้ให้ช่วยกันเยียวยา เราจึงตามติดไปเรื่อยๆ โรงพยาบาลหมาไม่ใช่มีแต่หมานะ เต็มหมดสัตว์ เราไปวันนั้นถึงได้รู้ชัด สัตว์ประเภทต่างๆ หมอก็ประจำเต็มไปหมด หมอเกี่ยวกับเรื่องสัตว์ ที่เราให้แล้วครั้งแรก ๕ ล้าน ครั้งที่ ๒ รวบรวมมาอีก ๕ ล้าน เป็น ๑๐ ล้าน ยังไม่ได้จุใจเรานะ เพราะเราไปประเดี๋ยวประด๋าว เราไม่ได้สอดแทรกเข้าไปทุกแห่งทุกหน ให้ได้เห็นชัดเจนว่าความจำเป็นของโรงพยาบาลนี้เกี่ยวกับสัตว์ยังขาดเหลือมากน้อยเพียงไร เรายังจะตามไปเก็บอยู่

(หนังสือนิมนต์แสดงพระธรรมเทศนา) นิมนต์หลวงตาไปฆ่าเหรอ มันแทรกๆ เข้านะเดี๋ยวนี้มี หลวงตาไปไหนมีอันตรายแทรกเข้าๆ จะคอยทำลายเรา ไปคราวนี้รู้สึกว่าน่าเสียวมาก แต่เราไม่มีอะไร สำหรับโลกลูกศิษย์ลูกหาทั้งหลายเสียวกันมากๆ เกี่ยวกับเรา พูดให้มันชัดๆ หลวงตานี่พูดอย่างตรงไปตรงมา เป็นเจตนาโดยร้อยเปอร์เซ็นต์ที่หวังใจจะฆ่าเรา ไปตรงไหนๆ มีจุดสำคัญๆ จะฆ่าแต่เราก็ผ่านสบาย เฉยๆ อะไรผึงผังเข้ามานี้เราก็เฉยไปเลย เรื่องนั้นก็เป็นเรื่องนั้นผ่านไปๆ มันก็แปลกอยู่นะ อย่างไปปากช่องคราวนี้เสียมากหลายแห่งนะ นี่จะนิมนต์ไปฆ่าที่ไหนล่ะ

(เมื่อคืนนี้เขาออกทีวีไทยคม ๒ แล้วครับที่หลวงตาไปจุดศพหลวงปู่ทา เขาบอกเหมือนหลวงตาหายตัวได้เลย แวบเดียว) หายไม่หายเราเคยหายมาตลอดแล้ว อย่ามาพูด อันนี้เรียกว่ามันครึไปหมดแล้ว เราเคยหายตัวมานานแล้ว ออกจากนี้ปั๊บเราไปกุฏิ ออกจากกุฏิปั๊บเราไปนู่น เราหายมาเป็นประจำ ไอ้พวกนี้มันเซ่อๆ เอาๆ ว่าไป

(กรรมการบริษัท ทีโอที จำกัด มหาชน ทำหนังสือกราบนิมนต์องค์หลวงตาไปรับผ้าป่าสงเคราะห์โลก และแสดงพระธรรมเทศนา ในวันพฤหัสบดีที่ ๑๒ กรกฎาคม ๒๕๕๐ เวลา ๑๓.๓๐ น. ถึง ๑๖.๐๐ น. ณ ห้องประชุมใหญ่ชั้น ๒ อาคาร ๙ สำนักงานใหญ่ บริษัท ทีโอที จำกัด มหาชน ถนนแจ้งวัฒนะ เขตหลักสี่ กรุงเทพฯ) ก็รับได้นะ พอนิมนต์มาแล้วต้องพิจารณาดูเหตุผลกลไกเกี่ยวกับการนิมนต์มีอะไร แขนงใดบ้าง  ต้องพิจารณาเรียบร้อยนะ ไม่ใช่รับแล้วไปอย่างนั้นไม่เอา ทีนี้ไม่เอา

มันมีเรื่องเกี่ยวกับเราอยู่หลายอย่างที่เป็นอัปมงคล หรือความเสียหายแก่เรา และแก่ประชาชนทั่วประเทศได้ เขานิมนต์ที่ไหนต้องพิจารณาเสียก่อนต่อไปนี้นะ ไม่ใช่จะรับไปๆ อย่างที่เราเคยเชื่อเราว่าเป็นพระ เชื่อธรรมว่าเป็นธรรม เขาไม่ได้เชื่อธรรม ไม่ได้เชื่อพระ เขาเป็นไปได้ทุกแง่ แน่ะ ทีนี้เราเชื่อธรรมเราเชื่อพระเราก็เป็นไปตามแง่ของเราต้องพิจารณาเรียบร้อยก่อน ก่อนที่จะรับไปไหน ไม่อย่างนั้นเสีย

โอ้ โลกสกปรก มีแง่งอนหลายสันพันคมมากนะ ตอนที่เราไปปากช่องคราวนี้จึงได้เห็นเหตุการณ์ต่างๆ มาเกี่ยวกับเรา มันเป็นไปด้วยเจตนาของผู้เลวที่สุดที่จะทำลาย พูดตรงๆ ก็ว่าทำลายเรา อย่างที่จุดเมรุ (เมรุที่งานศพหลวงพ่อทา) มันสมควรหรือจะมาทำอย่างนั้นใช่ไหม นี้มาทำก็ตั้งหน้าจะทำลายเรา พอแตกพรึบก็พรึบออกไป เราหลีกปั๊บ ทางนี้ก็พุ่งไฟ เราหลีกปั๊บไป นั่นธรรม ธรรมหลีกไฟ ก็อย่างนั้นละ

ไปคราวนี้มีสิ่งที่ล่อแหลมต่ออันตรายของธรรมเพื่อประชาชนมากอยู่ เราเป็นจุดศูนย์กลางผู้ปฏิบัติธรรม ไปคราวนี้รู้สึกว่ามีเรื่องราวเกี่ยวกับเราที่เขาจะพยายามทำลายหลายแบบหลายฉบับ แต่ก็ธรรมอย่างว่าละ เชื่อบุญเชื่อกรรม อะไรมาพับมันก็ผ่านปุ๊บ ไฟปุ๊บมานี่เราหลีกปั๊บไฟพุ่งทางนี้เสีย ไฟมานี้เราหลีกปั๊บพุ่งใส่นี้เสีย ก็รู้สึกว่าปลอดภัยทุกครั้ง แล้วเราก็ไม่เคยหวั่นอะไรด้วยนะ เฉย เหมือนหมาปล่อยหำ เราไม่มีอะไรกับใคร

ใครจะทำอะไรเราก็เฉยแบบเรา ไม่เห็นว่าตื่นเต้นตกใจอะไรกับใคร แต่เรื่องมันมากับเราที่จะทำลายมีมาตลอด ไปปากช่องคราวนี้เห็นชัดเจนมาก คนเลวมีมาก เราพยายามทำความดีต่อโลกนี้ แหม สุดหัวใจนะ คิดดูซิจตุปัจจัยไทยทานเรากำที่ไหน ไม่เอา เปิดหมดเลย ฟังซิน่ะ ไอ้ผู้ที่เลวมันก็เลวที่สุดของมัน เราจะว่าดีที่สุดหรือไม่ที่สุดก็เต็มกำลังเรา เราทำอย่างนี้เรื่อยมา ไม่เอาอะไรมีแต่ทำประโยชน์ให้โลก

คิดดูเขานิมนต์ไปรับผ้าป่าที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น มหาวิทยาลัยสัตว์ด้วยนะ ก็เราจะไปเอาเงินกองผ้าป่าเขา พอไปนี้ไปเห็นเอกซเรย์หมาใช้ไม่ได้ ราคา ๕ ล้าน ให้เลย เรายังไม่ได้ให้ก่อนแล้ว ก็อย่างนั้นละ เราจะว่าไปเอาไม่ไปเอามันไม่มีในใจ มีแต่ความเมตตาครอบไปหมดเลย นี่ก็เราจะไปเอาผ้าป่าเขาใช่ไหม ทางนี้เอกซเรย์หมามันใช้ไม่ได้แล้ว เท่าไรราคา ๕ ล้านเอาเลย แน่ะก็อย่างนั้น ยังไม่ได้ให้แล้ว ๕ ล้าน นี้ก็เก็บที่สองอีก ๕ ล้าน โรงพยาบาลหมา เป็น ๑๐ ล้าน เราจึงถามว่าวัดเรานี้เอาหมาไปกี่ตัวไปให้เขารักษา หมาเราเยอะนะเอาไปรักษา ตั้งแต่ไอ้ปุ๊กกี้มาเรื่อย ไอ้เหาะ ไอ้เหิน ไอ้เดินฟ้าดำดิน ครบหมด ไปนั้นหมด

วันนี้เราคิดไว้แล้วเราอาจจะไปเก็บตกโรงพยาบาลหมา ถ้าหมาของเราตัวไหนไม่ดีจะเอาไปด้วยก็ได้เราเปิดให้วันนี้ เข้าใจไหม เราจะไปดูโรงพยาบาลหมา เก็บอะไรมันตก ไม่มีไม่เหมาะบกพร่องตรงไหนเราจะให้วันนี้ ทีนี้เราให้ไม่มีจะให้เราก็เอาบ้าง หมาเราตัวไหนชำรุดไม่ดีให้เอาไป ถ้าหมาตัวไหนไม่ดีเอาไปตรวจเสียเรียบร้อย เราจะไปวันนี้ ไปดูอะไรๆ สภาพของเครื่องไม้เครื่องมือเกี่ยวกับหมาวันนี้ จะไปเก็บตก อะไรขาดตกบกพร่องเราจะให้ๆ

เรามีโอกาสที่ควรจะได้บ้างเราก็เอาหมาไปด้วย ไอ้เหาะไอ้เหินก็เอาไป มีกี่ตัว ถ้ามันชำรุดแล้วมันเป็นโอกาสอันดีใช่ไหม ให้มันไปด้วย ให้เขาตรวจให้เสีย เวลาเราไปมันเรื่องใหญ่นะ อะไรเขาจะทำด้วยความพอใจทุกอย่าง เราออกหน้าแล้วอะไรใหญ่หมดนั่นละ หมาก็ใหญ่ถ้าไปกับเรา เอาละเท่านั้น

ทองคำวันนี้ได้ ๑๘ บาท ๘๖ สตางค์ ได้ทุกวันๆ เราขนสมบัติเข้าคลังหลวงหัวใจของชาติมากขนาดไหน หลวงตาขนสมบัติตลอดมา ตั้งแต่ช่วยชาติมาขนเข้าคลังหลวงๆ ทั้งนั้น ไม่เอาออกไปไหน เช่นอย่างทองคำนี้ร้อยทั้งร้อยพุ่งถึงเลย ส่วนดอลลาร์มาแยก แยกช่วยโลกหลายด้าน เอาดอลลาร์มาช่วยเงินไทยออกช่วยโลก แต่สำหรับทองคำพุ่งเข้าเลย ทุกบาททุกสตางค์ทองคำ ไม่ให้รั่วไหลไปไหนตั้งแต่ต้นมาจนบัดนี้ แล้วจะต่อไปอย่างนี้ ไม่เป็นอย่างอื่น สำหรับดอลลาร์มันเกี่ยวกับเงินไทยที่จะช่วยโลกเอามาช่วยกันๆ

วันนี้เราจะไปโรงพยาบาลหมาดูก่อน ไปเที่ยวเก็บตกตรงไหนขัดข้องอะไร ไปถามหมอเขาวันนี้ เรียกว่าไปเก็บตก เขาช่วยเรามามากขนาดไหน แล้วเขาช่วยโลกมานานเท่าไร ให้พร

รับชมและรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน  FM 103.25 MHz

และเครือข่ายทั่วประเทศ