| เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๒๖ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๐
ทางก้าวเดินเพื่อความเลิศเลอ
ก่อนจังหัน
พระเท่าไรวันนี้ (๒๙ ครับผม) พระที่ไม่มาฉันนี้มีเยอะนะ อยู่ในวัดนี้เป็นประจำ ไม่มาฉันวันละหลายๆ องค์ เท่าที่เห็นนี่มาฉัน พวกที่ไม่ฉันไม่ออกมาๆ เยอะ ส่วนมากการอดอาหารนี่ช่วยด้านจิตตภาวนาได้ดี เพราะฉะนั้นเราจึงท้องเสียได้เพราะอดไม่ถอยๆ สติดีๆ ติดแนบๆ อดเท่าไรยิ่งหมุนติ้ว นั่นละนานเข้าๆ ท้องเสีย จนกระทั่ง ๑๖ พรรษาลงเวทีแล้วหยุดละ อาหารก็ไม่อด มันก็ยังเสียเรื่อย จนกระทั่งจะช่วยชาติมันจะไปแล้วละ เริ่มเข้าพรรษามันจะไป ท้องมันเสียมามากต่อมาก
หมอเขาบอกว่าเป็นมะเร็งในลำไส้ ไม่มีหวัง แต่ยาหมอเติ้งเอาขึ้นได้นะ ตั้งฮั่วไถ่มายืนยันว่ายาขนานนี้ดี เขาไปรักษาที่ไหนๆ ก็ไม่ได้เรื่องๆ หมอให้ยาเพียงเป็นมารยาท เขาหมดหวังแล้ว พอดีได้ยาหมอคนนี้ใส่เข้าไปหายเลย อยากให้หลวงตาฉันเป็นครั้งสุดท้าย จะหยุดอะไรก็ขอให้ฉันขนานนี้ก่อนแล้วค่อยหยุดค่อยปล่อย แล้วเอามาฉันดีดผึงจริงๆ นะ นั่นละเราถึงได้ยังมีชีวิตอยู่จนกระทั่งป่านนี้ นี่ก็เพราะการอดอาหาร เพราะฉะนั้นจึงได้เตือนพระ
คืออดอาหารนี้มันดีทางด้านภาวนา สติดี อดไปหลายวันเท่าไรติดแนบไม่มีเผลอ ถ้าสติไม่เผลอกิเลสไม่เกิด กิเลสจะหมอบอยู่ข้างล่าง สติครอบๆ แต่นี้คนก็ตายเป็นจะว่าไง อดไปหลายวันๆ ธาตุขันธ์ก็เสีย เพราะเขาทำงานตามหน้าที่ของเขา เมื่อไม่มีอะไรเข้าไปย่อยมันก็เป็นไปทุกอย่างนั่นแหละ เลยท้องเสียๆ จึงได้เตือนพระเราอย่าให้เลยเถิดเราบอก คือเราผ่านมาแล้ว ก็เอาอันนั้นละมาสอนหมู่เพื่อน เราจะว่าเลยเถิดหรือไม่เลยเถิดมันก็เป็นกิจเป็นการงานอันสำคัญด้วยความตั้งใจของเรา เกี่ยวกับเรื่องการอดอาหาร
คืออดเท่าไรมันยิ่งดีๆ นั่นละลืม ธาตุขันธ์จะไปไม่ได้แต่จิตนี้เหมือนจะเหาะเหินเดินฟ้า ต่างกันอย่างนั้นนะ ก็เรามาหาธรรม อาหารฉันเมื่อไรมันก็มีกำลังขึ้นมาทันที ส่วนจิตต้องได้พยุงๆ ธาตุขันธ์ได้กำลังทันที เวลาลงมาจากภูเขาจะไปบิณฑบาตในหมู่บ้านเขาไม่ถึงนะ กำหนดวันกะว่าวันพรุ่งนี้จะไปฉันจะพอถึง แม้เช่นนั้นไปถึงกลางป่าไปไม่รอด พักเสียก่อนแล้วค่อยไป มันอ่อนมาก ทีนี้พอฉันเสร็จแล้วเหมือนม้าแข่ง ดีดผึงเลย กำลังทางร่างกายมาได้ง่าย แต่กำลังทางด้านจิตใจยาก จึงต้องได้พยุงทางด้านจิตใจมาก
ใครจะอยากอด ไม่มีใครอยากอดอยากเป็นทุกข์ แต่ก็จำเป็นต้องทำ เพราะทางก้าวเดินเพื่อความเลิศเลออยู่ที่นั่น ก้าวไปๆ เดินไปอย่างนั้น การอดอาหารดีทางสติ การหลับนอนไม่มีง่วง ถ้าอดอาหารผ่านสองวันไปแล้วจะไม่ง่วงเลย นอนหลับงีบเดียวตื่นแล้วไม่ง่วง ตามธรรมดาเราฉันจังหันอยู่นี้มันมีง่วงนะ ธาตุขันธ์คนธรรมดาคนหนุ่มคนอะไรนี้ยิ่งง่วงง่าย พออดอาหารไม่ง่วง นอนน้อยนิดเดียว ความเพียรดี จึงต้องได้อดได้ทนการภาวนา
ทุกอย่างที่นำมาสอนหมู่เพื่อนจึงแน่ใจว่าสอนไม่ผิด เพราะเราผ่านมาหมดแล้ว บวกลบคูณหารในตัวเองผลได้ผลเสียเรียบร้อยแล้วออกมาสอนหมู่เพื่อน ไม่ผิด เพราะเราผ่านมาหมดแล้ว ทุกข์มากผู้ที่ฝึกฝนอบรมที่จะทำให้จิตได้ผ่านพ้นจากกิเลสตัวสำคัญๆ นี้ตัวอุปสรรคมาก ดึงดูดลงทางต่ำไม่มีอะไรเกินกิเลส ดึงลงๆ ธรรมะฉุดขึ้นๆ ถ้าไม่มีกำลังใจจริงๆ สู้มันไม่ได้ มันก็ลากไปจนได้แหละ ไปที่ไหนไปไม่รอดๆ คือกิเลสลากเอาๆ ไปไม่ถอยนั่นละธรรม ลากไปไม่ถอย ผ่านได้ๆ
ทุกข์ยาก ท่านผู้ที่จะหลุดพ้นจากทุกข์ท่านก็บอกไว้ว่า อุคฆฏิตัญญู วิปจิตัญญู เนยยะ ปทปรมะ หรือขิปปาภิญญา ทันธาภิญญา ผู้ที่จะบรรลุธรรมได้เร็ว การปฏิบัติสะดวกทั้งรู้ได้เร็วก็มี การปฏิบัติลำบากแต่รู้ได้เร็วก็มี ทั้งปฏิบัติลำบากทั้งรู้ได้ช้าก็มี รู้ธรรมรู้ได้ต่างกัน ทีนี้นิสัยวาสนาของเราเป็นยังไงก็ต้องปฏิบัติอย่างนั้น เราแค่ไหนควรจะฝึกทรมานตนขนาดไหนก็ต้องทำตามนั้น จะให้ทำเหมือนท่านผู้ที่เป็นขิปปาภิญญาหรืออุคฆฏิตัญญูไม่ได้ พอได้ฟังปั๊บบรรลุปึ๋งเลย ไอ้เรายังนอนไม่ตื่นมันต่างกันนะ
การฝึกฝนอบรมธรรมฝึกฝนอบรมเถอะไม่มีคำว่าเสีย โลกที่เห็นแต่กิเลสเท่านั้นเป็นทองคำทั้งแท่งเป็นของเลิศเลอ มันจะดิ้นตายไปกับทองคำทั้งแท่งที่เต็มไปด้วยฟืนด้วยไฟ อยู่กับทองคำทั้งแท่งที่กิเลสเสกสรรขึ้นมานั้น โลกนี้ที่ไหนมีความสงบร่มเย็นสบายมีไหม เอามาอวดธรรมของพระพุทธเจ้าดูซิน่ะ ไม่มี ถ้าใครมีธรรมแล้วจะอยู่ที่ไหนก็ตาม ความทุกข์จนข้นแค้นความมั่งมีเป็นภายนอกต่างหาก ขอให้มีธรรมในใจ ถ้ามีธรรมในใจมากน้อยจะมีความอบอุ่นตลอด ไม่ได้คำนึงถึงว่าความมีความจนนะ พอใจกับธรรมเข้าสัมผัสกันแล้วจะอยู่นี้ประจำตลอดเวลา ส่วนสมบัติเงินทองข้าวของยศถาบรรดาศักดิ์อยู่ข้างนอก ระลึกถึงเขาถึงจะทราบว่าเรามีสิ่งนั้นสิ่งนี้ ระลึกถึงยศถึงลาภเราถึงจะพอเข้าใจได้ แต่ธรรมที่อยู่กับใจนี้ไม่ระลึกก็เป็นกันอยู่ตลอดเวลา จึงไม่มีคำว่าความมีความจน ถ้าธรรมได้เข้าสู่ใจแล้วสงบเย็นไปตามๆ กันหมด
ธรรมเป็นธรรมสดๆ ร้อนๆ นะ พระพุทธเจ้าสดๆ ร้อนๆ มาสั่งสอนโลก อย่าพากันนอนใจ เวลานี้โลกเรานี้ถูกกิเลสกล่อมเอาเสียจนธรรมไม่มีความหมายนะเวลานี้ จะเข้าวัดเข้าวาฟังธรรมจำศีลนี้หัวเราะเยาะเย้ยกัน เวลานี้ยังไม่เป็น ยังออกไปได้ตามสบายๆ หนักเข้าไปกว่านี้ ผู้ที่จะไปวัดไปวาต้องไปแบบหลบๆ ซ่อนๆ ไม่งั้นพวกส้วมพวกถานมันจะหัวเราะเยาะเย้ย นี่เขาจะไปวัดนะ เขาจะไปสวรรค์นิพพานกันหมด ดีละไม่มีใครมาแย่ง เราสนุกหาปูหาปลาตามบึงตามบ่อได้สบายๆ ไม่มีใครมาแย่ง มันไปอย่างนั้นแล้วนะ ครั้นเวลาตายไม่เห็นมันไปหาบึงไหน มีแต่บึงใหญ่นรกอเวจี อย่างนั้นละกิเลสมันหนา
พากันจำเอานะที่พูดเหล่านี้ เวลานี้กิเลสมันหนามาก ชาวพุทธเรานี้ละหนามากที่สุดเลย เราก็อยู่ในท่ามกลางแห่งชาวพุทธ สอนพี่น้องทั้งหลายเพื่อให้ได้สติสตัง เพื่อแก้ไขดัดแปลงตนให้เป็นคนดีมีความสุขประจำตน จึงต้องสอนอย่างนี้ ให้พากันจำเอา นี่ตะเกียกตะกายมาพอแล้วกว่าจะได้มาสอนโลก พระพุทธเจ้าสลบสามหนฟังซิน่ะ จึงได้ตรัสรู้ธรรม เราไม่เคยสลบแต่เฉียด เฉียดมาตลอด การปฏิบัติธรรมเอาจนกระทั่งฟ้าดินถล่ม ตั้งแต่นั้นมาไม่มีกิเลสตัวใดที่เป็นข้าศึกมาผ่านหัวใจ โล่งตลอด เรียกว่าว่าง สุญฺญโต โลกํ โลกสูญโลกว่าง ว่างจากกิเลสนั่นแหละ
กิเลสนั่นละมันเป็นก้างขวางคอ พอกิเลสขาดสะบั้นออกไปจากใจแล้ว ก้างขวางคอขาดไปตามๆ กันไม่มีอะไรเหลือ นั่นละบรมสุข เราจะไปหาโลกไหนๆ ดินเป็นดิน น้ำเป็นน้ำ ลมเป็นลม ไฟเป็นไฟ ท้องฟ้ามหาสมุทรแต่ละสิ่งละอย่างเป็นของเขาๆ ความสุขความทุกข์แท้อยู่กับเรา ให้พยายามแก้ไขดัดแปลงจิตใจของตนที่กำลังแบกทุกข์อยู่เวลานี้ ให้ได้อาศัยความสุขความเจริญจากการบำเพ็ญอรรถธรรมบ้าง
อย่าอยู่เฉยๆ นะ มันมืดเข้าทุกวันๆ นะชาวพุทธเรา เดี๋ยวนี้เห็นศาสนาเยาะเย้ยกันแล้ว มันหนาขนาดนั้นละกิเลส ส้วมถานหัวเราะเยาะเย้ยทองคำทั้งแท่งเคยมีหรือ แต่มันมีแล้วจากหัวใจของสัตว์ เห็นศาสนา เห็นวัดเห็นวาสถานที่อบรมศีลธรรมให้เป็นความดิบความดีตลอดถึงขั้นดีเลิศ มันเห็นเป็นของเล่น ของครึของล้าสมัยไปแล้ว ส่วนนรกอเวจีมีความโลภ ความโกรธ ราคะตัณหา มันถือเป็นทองคำทั้งแท่งๆ ต่างคนต่างบืนแล้วเดี๋ยวนี้ นี่ละกิเลสตัณหากำลังลากจมูกคน
มันจมูกมีไหมเดี๋ยวนี้ ไม่ใช่กิเลสลากไปหมด จมูกขาดไปหมดแล้วหรือ มันเป็นยังไงไม่ได้มองดูตัวบ้างเลย เราสงสารนะเราจวนจะตายแล้ว แต่ก่อนก็ไม่คิดมากเท่าไร เวลานี้จวนตัวเข้าไปเท่าไรยิ่งคิดเกี่ยวข้องกับโลก ส่วนจะมาคิดกับเราหมด ไม่มี เราหายสงสัย จะเป็นห่วงเป็นใยอะไรเป็นสมมุติทั้งมวล ขาดสะบั้นลงไปจากใจ วิมุตติธรรมท่านไม่ห่วงอะไร เป็นหลักธรรมชาติที่เลิศเลอตลอดเวลา ที่เรียกว่านิพพานเที่ยง ดูหัวใจของท่านผู้บริสุทธิ์ ไม่ต้องไปหานิพพานที่ไหนมาเที่ยงหรือไม่เที่ยง ดูหัวใจนี้รู้เอง
ให้ปฏิบัตินะ ธรรมพระพุทธเจ้าไม่เคยหลอกลวงโลก แต่กิเลสมันหลอกลวงมาแต่โคตรแต่แซ่ พ่อแม่ของมัน ลูกหลานเหลนของมัน หลอกลวงมาตลอด เราก็ถูกต้มถูกตุ๋นมาไม่เคยเข็ดหลาบอิ่มพอ เป็นยังไง โง่ขนาดนั้นนะลูกชาวพุทธ แล้วลูกศิษย์หลวงตาบัวยิ่งโง่ไปอีกมากกว่านั้นเหรอ พากันพิจารณาซิ ให้ตื่นเนื้อตื่นตัวนะ เวลานี้ยังไม่ตายสอนตัวเองได้ ฟิตตัวเองได้ ตายแล้ว กุสลา ธมฺมา ไม่มีความหมายนะ อย่ามานิมนต์เราไป กุสลา ธมฺมา นะ เดี๋ยวนี้กำลังกุสลา สอนคนให้ฉลาด จำเอานะ เอาละพอ ให้พร
หลังจังหัน
ทองคำที่เราได้แล้วเวลานี้เท่าไร (ทั้งหมด ๑๑ ตัน ๔๓๓ กิโล ๓๓ บาท ๗๗ สตางค์) นั่นเห็นไหม เราพอใจที่ได้ช่วยชาติคราวนี้ เราช่วยด้วยความเมตตาจริงๆ ไม่มีอะไรจะเก็บจะตกเรี่ยเสียหายไปไหนเลย เราควบคุมหมดเลย บริสุทธิ์ ทองคำ ดอลลาร์ เงินสด บริสุทธิ์เหมือนกันหมดเลย เห็นไหมล่ะธรรมพานำ ธรรมนำโลกเป็นอย่างนั้น ถ้าโลกแต่โลกจมๆ จมตลอด ธรรมนำโลกฟื้นๆ ท่านทั้งหลายฟังเอา เราตัวเท่าหนูนำพี่น้องชาวไทยเรา สตางค์หนึ่งเราไม่เคยแตะ ฟังซิน่ะ บริสุทธิ์ไหมล่ะ
คือธรรมนี้พอทุกอย่างในหัวใจเต็มไปหมด ไม่มีอะไรจะมาเพิ่มเข้าอีกได้เลย นั่นละพอ จากนั้นก็ความเมตตากระจายออกไปๆ แต่ก่อนมาเคยมีที่ไหนทองคำได้เข้าคลังหลวงถึง ๑๑ ตันกับ ๔๐๐ กว่ากิโล คราวนี้ก็คราวที่พี่น้องชาวไทยเราช่วยชาติก็แสดงผลให้ปรากฏขึ้นมา ประกาศความรักชาติของตนให้เห็นอย่างโจ่งแจ้งทีเดียว เอามาเพื่อส่วนรวมๆ สำหรับดอลลาร์ได้เข้าเพียง ๑๐ ล้าน ๒ แสนกว่า คือเงินไทยเรามันร่อยหรอ พอเราหยุดการเทศน์ช่วยชาติแล้วเงินก็ไม่มา มาก็มาตามธรรมดาของมัน แต่ผู้ที่ขอความช่วยเหลือหนาแน่นตลอด เราจึงต้องเอาดอลลาร์มาช่วยเงินไทย เพียงเงินไทยไม่พอ ดอลลาร์เข้าบรรเทาทุกข์กันไปบ้าง เอาดอลลาร์เข้ามาช่วย
เวลานี้ดอลลาร์กับเงินไทยช่วยไปด้วยกัน ไม่มีหวังที่จะเข้าคลังหลวง แต่ทองคำเราร้อยทั้งร้อยเข้าตลอดไม่รั่วไหลไปไหนเลย แต่ดอลลาร์ออกแล้วเดี๋ยวนี้ ออกมาทางเงินไทยออกช่วยโลกเรา ไปที่ไหนมีแต่คนขอ ไปที่ไหนขอยั้วเยี้ยๆ ตามสายทาง ไปส่งสิ่งของที่นั่นที่นี่ ไปเราก็ไปให้แล้วยังมาขอเราอีก ฟังซิน่ะ โฮ้ ยังไงกัน ตามด่านก็เหมือนกัน ด่านน้ำหนาวสองด่านนี่เราก็ช่วย ด่านแรกช่วยมากที่สุดหลายล้านนะ ไม่ใช่น้อยๆ หลายล้าน ปลูกบ้านให้เขาหลังหนึ่ง จากนั้นก็ขุดบาดาลให้ จ้างเขามาขุดบาดาลให้ เอาไฟฟ้าแรงสูงจากนู้นเข้ามานี้เลย จากสายใหญ่นู่นเข้ามานี่เป็นกิโลๆ ลงมาที่นี่ แล้วขุดบ่อบาดาลให้ ทำห้องส้วมให้ ๖ ห้อง ทำสถานที่ตรวจผ่านด่านให้อีก หลายล้านนี่ก็ดี
ไปคราวนี้ขออีก แน่ะ มันยังไงพวกนี้ขอไม่หยุดไม่ถอย นี่กำลังให้ท่านชิตพิจารณาอยู่ เงินเราเป็นคนจ่าย ให้ท่านดำเนินการสั่งอะไรต่ออะไร สมควรอะไรให้ทางนู้นบอกมาเราก็จ่ายไปตามนั้นแหละ นี่ก็ด่าน โฮ้ ช่วยมากจริงๆ คิดดูซิเงินพี่น้องทั้งหลายบริจาคมาไม่มีเหลือละ อย่างนี้แหละฟังเอา ออกอย่างนี้แหละออกช่วยโลก คือเราบอกแล้วว่าเราไม่เอา เราแบตลอด ไม่เอาเลย มีเท่าไรออกหมดเราไม่เอา ธรรมนี่เป็นคำสัตย์คำจริง ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมร้อยสันพันคม ตรงไปตรงมาแน่ว ว่าไม่เอาไม่เอา เป็นอย่างนั้นแหละ มีเท่าไรออกหมดเราไม่เอา
เราช่วยโลกในวาระสุดท้ายนี่ช่วยเสียให้เต็มเหนี่ยว พูดให้เต็มยันเราเคยพูดมาหลายหนแล้ว แล้วชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายของเราด้วย บอกชัดๆ เลย เราจะไม่กลับมาเกิดอีกตลอด เรียกว่านิพพานเที่ยงไปเลย เวลานี้ช่วยโลกช่วยให้เต็มเม็ดเต็มหน่วยเสีย มันจ้าอยู่ในหัวใจนี้แล้ว ไม่ว่ายืนว่าเดินว่านั่งว่านอน นิพพานเที่ยงจ้าตลอดเวลา นั่นละใจดวงนั้นเป็นธรรมธาตุ ครองขันธ์อยู่ก็สักแต่ว่าขันธ์ ส่วนธรรมธาตุเป็นธรรมธาตุ พอขันธ์หมดสภาพปุ๊บเท่านี้ก็เป็นธรรมธาตุตัวเองล้วนๆ ไปเลย
เราพูดได้เปิดหัวอกทุกอย่างกับพี่น้องชาวไทย ด้วยความสัตย์ความจริง ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมร้อยสันพันคม ภาษาธรรมไม่มี ตรงไปตรงมา ใครจะว่าโอ้ว่าอวดว่าอะไรก็เป็นปากของเขา ปากของเราเป็นปากอรรถปากธรรมไม่ใช่ปากโกหกโลเล อันนั้นปากอมขี้ ไม่พอใจก็ตำหนิติเตียน พอใจก็ชม เหมือนมูตรเหมือนคูถก็ชมถ้าพอใจ สำหรับธรรมไม่ชม พูดอย่างตรงไปตรงมา นี่ธรรมออกจากหัวใจเรารู้ของเราทุกอย่าง พูดออกไปจากความรู้ของตัวเองจะผิดไปไหน ไม่ผิด
ช่วยโลกคราวนี้ก็เรียกว่าช่วยด้วยความอบอุ่นใจเต็มที่ ไม่มีสงสัยว่าจะมัวหมองที่ตรงไหน บรรดาสมบัติทั้งหลายที่มาช่วยโลกคราวนี้เข้าหมดเลย ทองคำก็เหมือนกัน เงินสด ดอลลาร์ ออกด้วยความบริสุทธิ์เหมือนกันหมดเลย นั่นละธรรมนำโลก ท่านทั้งหลายฟังเอา ไม่มีด่างพร้อย สง่างามตลอด เราเองผู้ทำนี้ก็สง่าอยู่ในนี้แล้ว ออกจากความสง่านี้กระจายออกไปก็สง่าตามๆ กันไปหมด ถ้าอันนี้มัวหมองอันนี้มืดตื้อ ออกไปไหนก็มืดตื้อเป็นฟืนเป็นไฟเผาไปหมด ถ้าอันนี้ไม่มีแล้วไปไหนก็จ้าอยู่อย่างนั้น
นั่นละใจ เมื่อชำระซักฟอกได้แล้วเป็นอย่างนั้น ไม่มีอะไรจะเลิศเลอยิ่งกว่าใจ ครอบโลกธาตุ พอกิเลสตัวปิดบังตัวหุ้มห่อให้มืดมิดปิดตาว่า บาปบุญนรกสวรรค์ไม่มี แตกกระจายออกไปหมดแล้วจ้าไปหมด อะไรมีอยู่ยังไงยอมรับตามความเป็นจริงนั้นๆ ดังพระพุทธเจ้าว่า บาปบุญมี นรกมี สวรรค์มี พรหมโลกมี นิพพานมี ท่านเห็นด้วยความกระจ่างแจ้ง โลกวิทู กิเลสมันว่ามันว่าด้วยความตาบอดของมัน เชื่อมันได้ยังไง แล้วก็ไปจมด้วยความเชื่อของมันนั่นละพวกเรา
เพลียตั้งแต่เมื่อวานจนกระทั่งป่านนี้ วันนี้อ่อนมากนะธาตุขันธ์ไม่เอาไหน อ่อน มองดูอะไรๆ มันถอยหมดเลย จะว่าเป็นไข้ก็ไม่เห็นมี แต่หากเป็นอยู่ในธาตุขันธ์ มองดูอาหารนี่ขยะๆ ไม่อยากเอา วันนี้อ่อนหมดร่างกายอ่อน ยังจะไปอยู่นะ นอนในรถ นอนภาวนาไป หลับไปภาวนาไป รถไปทางไหนไม่สนใจ ปรกติเป็นอย่างนั้น พอรถออกแล้วเราก็นอน นอนภาวนาไปหลับไปสบาย เป็นอะไรไม่ทราบวันนี้อ่อน จะว่าเป็นไข้ก็ไม่เห็นมี มันหากเป็นของมัน มองดูอะไรนี้ถอยกรูดๆ เลย ไม่รับอะไรวันนี้
ลองดูน่ะเป็นไง เข้าท่าไหม บุหรี่หลวงปู่แหวนเท่านี้ ท่านสูบบุหรี่น่ารัก คนสิ้นกิเลสแสดงกิริยาอะไรออกมานี้น่ารักหมด หลวงปู่แหวนน่ารัก ได้ใส่กันแล้วนะนั่น เตรียมพร้อมหลายหนแล้ว ไปทีไรรถจอดอยู่ไม่ทราบกี่คัน ไอ้หนูบักห่านั่นมันหวง ถ้าเราไปมันเปิดหนีเลยมันกลัว พวกนั้นก็ไหลเข้ามาๆ ถ้าเราไปได้เฝ้าท่านหมดนั่นแหละ บักหนูบักห่ากินหัวมันมันไปใสไม่รู้ พอเห็นเราไปมันเปิดหนีเลย มันบ่มาใกล้มันกลัว ไม่กลัวไม่ได้หน้าผากแตกเลยกับเรา ใครจะมาทะลึ่งไม่ได้กับเรา เท่ากับเสือใหญ่ตัวหนึ่ง เข้าใจไหม เวลาขึ้นเป็นเสือเป็นจริงๆ นะผางเลยเทียว เสือธรรมไม่ใช่เสือแบบโลกๆ
ไปหาท่านคุยกันอย่างหนักทีเดียว ท่านก็ไม่เคยมีแหละ เหมือนน้ำที่สะอาดสุดยอดอยู่ในถัง ไม่มีใครแตะต้องได้เลย ใครมาคนนั้นก็เหรียญ คนนี้ก็เหรียญ กูสู้อะไรว่าไป เหรียญชื่อว่าอะไร (เราสู้ครับ) เออ เราสู้ มีแต่ไปเอาอย่างนั้นละ บักหนูบักห่ามันหาเงิน ผู้เฒ่าไม่สนใจแหละ นั่นละที่ได้เอากันอย่างเต็มเหนี่ยวกับหลวงปู่แหวน เพราะเตรียมใส่กันอยู่แล้ว ไปทีไรไม่ได้คุยธรรมะ ท่านก็คงเตรียมจะรับเราแหละ ท่านพอทราบได้บ้างเรื่องของเรา แต่เราทราบเรื่องของท่านเต็มหัวใจ
ไปทีไรคนรุมๆ เลยไม่ได้คุย ไปวันนั้น พอเห็นเราไปเขาหวังจะได้เข้าเฝ้าท่าน รถไม่ทราบว่ากี่คัน รถใหญ่รถบัส ลงมาเราก็บอก เอาละฟังนะ หลวงตาจะเข้าไปหาท่านเสียก่อน เข้าไปหาท่าน คุยกับท่านพอสมควรแล้วจะออกมา แล้วจะให้สัญญาณ วันนี้จะได้เข้าเฝ้าท่านหมดนั่นแหละเราว่างั้น ไม่สงสัยแหละวันนี้จะได้เข้าเฝ้า แต่ระยะนี้ให้รอสักพักหนึ่ง ให้เราเข้าไปหาท่านเสียก่อน เขาพอใจ เข้าใจแล้วนะ เข้าใจ แตกฮือกลับหมดเลย เราก็เข้า เขาก็รอจังหวะ พอเห็นเราออกมาเราให้สัญญาณ โอ๋ย พรึบเลย
เข้าไปใส่กับหลวงปู่แหวนนะนั่น น้ำที่อยู่ในถังของท่านเป็นน้ำที่สะอาดที่สุดไม่มีใครไปแตะเลย วันนั้นพระขี้ดื้อพังถังใหญ่เลย ซัดกันเลย อู๊ย ผู้เฒ่าตัวแดงหมด คือพลังของธรรม ขึ้นทีแรกก็เข้าปั๊บจุดนี้เลย คือการถามนี่ถ้าไม่รู้ถามไม่ได้ ผู้ตอบถ้าไม่รู้ตอบไม่ได้ เป็นภาคปฏิบัติล้วนๆ ไม่มีในคัมภีร์ เข้าจุดพับท่านก็ใส่ผางมาเลยเราไม่ลืม พอออกปั๊บท่านก็ผางมาเลยทันที ๑๐ นาทีเราตั้งนาฬิกาไว้ เราก็หายสงสัยแล้วที่ท่านตอบมา ครั้งที่สองนี้ปั๊บเข้าไปอันใหญ่เลย รวงรังใหญ่เลยครั้งที่สอง พอครั้งที่สองท่านก็เปรี้ยงเลย ซัดเอาเสีย ๔๕ นาที ไหลเลยนะไม่มีหยุด ตัวแดง รวมเป็น ๕๕ นาทีสองพัก โฮ้ ท่านพอใจมาก ก็ธรรมของท่านประเภทนี้ไม่เคยได้พูดกับใคร เปิดให้ใครฟังเลย ก็มีเราเป็นพระขี้ดื้อไปพังถังเลยเทียว แตกกระจายซัดกัน โอ๊ย ท่านดีใจมาก ตัวแดง เสียงลั่นเลยเทียว
นั่นละความจริงของธรรมรู้ที่ใจ ไปหาในคัมภีร์หาเท่าไรก็ไม่เจอ แต่หาภาคปฏิบัติเจอ ผู้ที่ถามถ้าไม่รู้ถามไม่ได้ ผู้ที่ตอบไม่รู้ตอบไม่ได้ นั่นเป็นภาคปฏิบัติ เราก็ถามสองจุดที่เป็นจุดสำคัญๆ ท่านก็ผางออกมาตรงเป๋งเลย โฮ้ วันนั้นรู้สึกว่าท่านกระปรี้กระเปร่ามาก ตัวแดง กำลังธรรมของท่าน พูดธรรมอย่างเปิดเผยวันนั้น เปรี้ยงๆ เลย พวกนั้นเขาไม่ได้เข้ามา มีแต่เรากับท่านกับพระองค์หนึ่งที่อุปัฏฐากท่าน มีสามองค์ เหมือนพระทะเลาะกันในกุฏิ เสียงท่านลั่นเลยนะในกุฏิ จากนั้นก็กราบเรียนท่านว่าญาติโยมเขารออยู่ ขอนิมนต์ครูอาจารย์ไปโปรดเมตตาเขา เขาเต็มอยู่นั้น เออ ท่านว่างั้น ก็ออกมาพร้อมกันเลย
พอเห็นท่านออกมาเราก็โบกมือ อู๋ย รุมเลย มาท่านก็เทศน์ให้ฟัง บักหนูบักเปรตนั่นมันคอยเอาแต่เงิน โอ๊ย บักห่ามันหยาบมาก เราดูไม่ได้นะ ดูพระที่หยาบโลนมากมันเลยพระ หยาบมากที่สุด เขามาถวายปัจจัยท่าน ไปสั่งกอบๆ ต่อหน้าต่อตาท่าน ท่านก็เฉย เราดูมันดูไม่ได้ว่างั้นเถอะพระประเภทนี้ เพราะฉะนั้นมันถึงกลัวเรา ไม่กลัวไม่ได้ฟาดหัวแตกเลยเรา นั่นละได้คุยธรรมะกับท่านเต็มเหนี่ยวก็คือวันนั้นละ เอาอย่างเต็มเหนี่ยวเลย ถามจุดสำคัญๆ ท่านก็ผางออกมาๆ เลย จากนั้นมาก็ไม่ได้ถามอีก หมดปัญหา
นั่นละธรรมะภาคปฏิบัติ ขอให้เป็นในใจเถอะมันจะเปิดใส่กันทีเดียว เปิดจ้าใส่กันเลย ทางโน้นก็เปิดทางนี้ก็เปิดใส่กันพุ่งไปเลย ธรรมะภาคปฏิบัติ เราจะไปหาในคัมภีร์ไม่มี มีในภาคปฏิบัติ ธรรมพระพุทธเจ้าที่ออกมาในคัมภีร์นี้เป็นผิวเผินๆ เป็นเปลือกเป็นกระพี้ หลักใหญ่อยู่ที่พระทัยท่าน อันนั้นออกไม่ได้ ทีนี้ผู้ปฏิบัติธรรมมีแต่อันนั้นออกรับกัน ตามคัมภีร์เป็นเผินๆ ไปแล้ว นั่นละธรรมะภาคปฏิบัติก็รู้ก็เห็นอย่างนั้น ถ้าไม่ปฏิบัติก็ไม่ได้เรื่องได้ราว เหยียบย่ำไปมาเหมือนเราเหยียบแร่ธาตุต่างๆ ที่มีค่ามีราคาอยู่ในแผ่นดิน เหยียบไปเหยียบมา แร่ธาตุที่มีราค่ำราคาไม่เห็นไม่สนใจ ธรรมทั้งแท่งก็เหมือนกับแร่ธาตุต่างๆ ฝ่าเท้าของสัตว์ก็คือกิเลสมันเหยียบย่ำไปมา
วันที่ ๓๑ ก็จะได้ไปเวียงจันทน์ กำหนดกฎเกณฑ์รถไว้แล้วยัง ไม่งั้นจะไปไม่ได้ มันจะแน่นหมดเลย เราต้องคัดไว้ๆ เรียบร้อย รถไหนที่ควรจะเข้า หรือจะเอารถใหญ่รับเข้าไป รถเล็กจอดอยู่ข้างนอกด่านเรา เอารถใหญ่เข้า (เขาเอาเบอร์ติดรถทุกคัน คนไม่มีเบอร์เข้าไม่ได้ครับ) ทั้งฝั่งโน้นฝั่งนี้เข้าใจกันเรียบร้อยแล้ว รถเราเข้าด้วยความมีกฎมีเกณฑ์ เพราะวันนั้นรถจะไปมากอยู่ สิ่งของที่เราจะเอาไปวันนั้นก็ไม่น้อย อย่างน้อยสิบคันรถ รถสิบล้ออย่างน้อยสิบคัน ไปสงเคราะห์ประเทศลาวที่ยากจนมาก โรงพยาบาลค่อยกระเตื้องขึ้นบ้าง เราได้ช่วยเต็มกำลัง เฉพาะอย่างยิ่งตานี่ให้ ๓๐ ล้านทันทีเลย ให้พอให้ครบ อะไรที่ยังขาดต่อเติมอีกตานะ แต่หลักใหญ่ให้ไปแล้ว ๓๐ ล้านว่าพอ ให้พิจารณาปลีกย่อยเสียก่อนเขาว่างั้น เราก็รอฟังปลีกย่อย ขาดอะไรๆ เราให้อีก ส่วนใหญ่ให้ไปแล้ว ๓๐ ล้านสำหรับตา ทีนี้เครื่องไม้เครื่องมือในโรงพยาบาลจะต้องให้อีก
ฟังว่าเตียง ๒๐ เตียงนี่เราก็จะให้พร้อมเลย (แล้วเครื่องมือทั้งหมด ๘ รายการที่เขาขอมาหลวงตาอนุมัติแล้ว ๕,๕๕๐,๐๐๐ บาท) เอาละเป็นไรไป เราเคยจ่ายมากกว่านั้นมาพอแล้วแหละ จะมาว่าอะไรเพียง ๕ ล้าน ถ้าว่าจะเอามันเอาจริงๆ หมัดหนึ่งไม่พอ เอาสองหมัดใส่เลย ให้มันถึงใจ ดังที่เคยเล่านิทานให้ฟัง มันเอาไม้ไผ่ไปแหย่หำเด็ก หางไม้ไผ่มันแหลมซีเด็กเลยตาย ทีนี้เขาก็จะเอาโทษต่อผู้ใหญ่ ทำเด็กตายแบบไหนก็ให้ทำกับไอ้นี่แบบนั้น มันก็ยอมรับหมด เอ้า ถ้างั้นกอไผ่อยู่ที่ไหนเอามาให้หมด ไม้ไผ่มัดๆ เป็นกำ เอา มานอนแล้วเปิดหำออก เขาก็เอาไม้ไผ่ที่มัดเป็นกำนี้จับยัดใส่เลย มันก็ไม่เป็นอะไร อันนั้นมันอันเดียวผันเข้าไปจนหำแตก อันนี้มันจะแตกอะไรจับยัดใส่เลย ตกลงมันก็ไปได้ พ้นโทษเลย เอาละพอ ให้พร
รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th
และรับฟังจากสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz |
