เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๑๐ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๐
พอหมด ปล่อยหมด วางหมด
ก่อนจังหัน
ท่านทั้งหลายผ่านเข้ามาในประตูวัดให้อ่านหนังสือที่เขียนไว้ หนังสืออยู่ประตูวัดที่เขียนไว้นั่น ที่นี่เป็นวัด เป็นสถานที่ภาวนาเพื่อความสงบใจ ไม่มีกิจจำเป็นไม่ควรมาเที่ยวเพ่นพ่าน เขียนไว้นั่น เห็นแต่พวกเพ่นพ่านๆ เข้ามาทำลายวัดนะเวลานี้ มาอะไรเราก็ไม่ทราบ เพ่นพ่านๆ อกพระจะแตกละ ท่านผู้ตั้งใจประพฤติปฏิบัติศีลธรรมกับความเพ่นพ่านเข้ามาทำลาย มันดูกันไม่ได้นะ เลอะเทอะมาก ประชาชนก็แบบหนึ่ง พระก็แบบหนึ่ง เลอะเทอะที่สุด ไม่มีหลักมีเกณฑ์ เที่ยวเพ่นพ่านๆ พระก็แบบพระอีกแหละ ฆราวาสก็แบบฆราวาส เขาแบบเขา เราแบบเรา มีแต่แบบเลอะเทอะทั้งนั้น จะให้พร
หลังจังหัน
(ลูกศิษย์นำผ้าขาว ๑๐๓ พับมากราบถวายร่วมไปเวียงจันทน์ ตอนนี้มาก่อน ๓ ผืนเป็นตัวอย่าง แล้วอีกร้อยผืนจะตามมาทีหลังเจ้าค่ะ) ไปเวียงจันทน์ก็จะไม่น้อย เหมือนว่ายกประเทศไทยไปช่วย เวียงจันทน์แขนซ้าย ประเทศไทยแขนขวา ทางเวียงจันทน์ประเทศลาวแขนซ้าย แยกกันไม่ออกในอวัยวะเดียวกัน กอเดียวกัน เราดูพงศาวดารเรียบร้อยแล้ว ไม่ใช่เรามาพูดงูๆ ปลาๆ นะ แต่นี้กอเดียวกัน มาด้วยกัน แตกออกไปเฉยๆ จะช่วย นอกจากนั้นก็ สพฺเพ สตฺตา อันว่าสัตว์ทั้งหลายครอบโลกธาตุอีกด้วย
ไหนหนังสืออะไรชาติสุดท้ายเหรอ ชาติสุดท้ายเป็นเรื่องของเราเหรอ (เรื่องของหลวงตาทั้งหมดครับและครูบาอาจารย์สายกรรมฐาน) ดูจะประมวลครูบาอาจารย์ รู้สึกจะเป็นชาติสุดท้ายของครูบาอาจารย์องค์สำคัญๆ มาลงนี้ใช่ไหมล่ะ (หลวงตาหยิบหนังสือธรรมะชื่อชาติสุดท้ายขึ้นมาดู) นี่อาจารย์มีสูงเนินนะ คุ้นกันมากกับเรา ท่านอยู่ในภูเขา เราบุกเข้าไปหาท่าน โอ๊ ท่านมหามาแล้วเหรอ ท่านตื่นเต้นนะ ครูอาจารย์อยู่ที่ไหนไปได้ทั้งนั้นแหละ เราบอก คุ้นกัน เป็นลูกศิษย์พ่อแม่ครูจารย์มั่น
(ท่านอาจารย์มี สูงเนิน มีลูกศิษย์ชื่อหลวงปู่ทา ปากช่องไหมครับ) คงจะมีนั่นละ ก็ท่านอยู่สูงเนิน อาจารย์มีท่านอยู่สูงเนิน โคราช ไปศึกษาอบรมกับหลวงปู่มั่นเรา ไปขอญัตติ ท่านไม่ให้ญัตติ ท่านว่าญัตติไปหาอะไร มรรคผลนิพพานรอรับผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบอยู่ทั่วหน้ากัน ตั้งแต่ไก่มันก็มีชื่อ ธรรมยุต-มหานิกาย หมูหมาเป็ดไก่ แน่ะมันก็มีชื่อเหมือนกัน ขอให้ปฏิบัติดีเถอะ ท่านไม่ให้ญัตตินะ ครูบาอาจารย์ทั้งหลายสายมหานิกายจึงมีมากอยู่ คือท่านหวังประโยชน์กว้างขวาง นี่ชาติสุดท้ายใช่แล้ว มองดูองค์ไหนเป็นอย่างนั้น
(ผู้บังคับการตำรวจท่องเที่ยวมากราบหลวงตาทำบุญ ๔,๐๐๐ บาทครับ) ไปไหนออกทั่วโลกหมดละเรา เราไม่เก็บ เราแบตลอด พูดง่ายๆ เราทำประโยชน์ทั่วโลก เราไม่เอาอะไร ไม่เอาเลยบอกจริงๆ ไม่เอา จตุปัจจัยเงินทองข้าวของมีมากน้อยออกทั่วโลกเลย เราไม่เอา เราพอ พอในหัวใจ เข้าใจไหมล่ะ พอหมด ปล่อยหมด วางหมด มีแต่เมตตาครอบโลกธาตุ เพราะฉะนั้นของอะไรได้มาในวัดนี้จึงไม่มีเหลือ ออกหมดเลย ไม่ให้มีเหลือ
วันนี้ก็จะไปอำเภอนาแก บ้านแก้ง แถวนี้เราเที่ยวเสียจนแหลก มีภูเขาแถวนั้น วันนี้จะไปบ้านแก้ง บ้านแก้งเราเที่ยวมาก อยู่ในภูเขาถ้ำพระเวส บ้านแก้งเป็นทางขึ้นเขา ไม่ได้ไปสัก ๒๐ กว่าปีแล้วมั้งไม่ได้ไป ตั้งแต่เราเที่ยวออกทางนู้น ตั้งแต่ไม่ได้เที่ยวเลยไม่ได้ไป
(ท่านทูตไทยประจำประเทศลาวกราบเรียนว่า วันจันทร์จะเดินทางกลับประเทศไทยครับ แล้วปลายเมษาฯ จะไปประจำที่ปักกิ่ง ประเทศจีนครับ) ไปไหนก็ไปเถอะ เราไปเพื่อชาติของเราทั้งนั้นละ เพื่อชาติเพื่อโลกไม่มีอะไรเสีย เราไปเพื่อชาติบ้านเมืองของเรา เราทำหน้าที่เพื่อชาติบ้านเมืองของเรา ไปไหนเป็นเรื่องของชาติทั้งนั้น ไม่เสียหาย (หลวงตาเมตตาคุ้มครองด้วยนะครับ) เราคุ้มครองตลอดเวลา แต่สองคนนี้จะคุ้มครองกันหรือไม่ก็ไม่รู้แหละ หรือจะเรียนวิชาหมากัดกันก็ไม่รู้ เราระวังตรงนั้น เออไป ผาสุกเย็นใจนะ ไปที่ไหนเราก็ไปเพื่อชาติของเรา ไปที่ไหนก็ทำงานเพื่อชาติ เหล่านี้ๆ เพื่อชาติทั้งนั้น ดีทั้งนั้น ไปเพื่อชาติบ้านเมืองของเราไปไหนไปเถอะ ไปเพื่อชาติไม่ขัดไม่ข้อง ชาติส่งไปไหนไปเลย เราเป็นลูกของชาติ คนของชาติ ส่งไปไหนไปเลยไปเพื่อชาติของเราไม่เสียหาย เข้าใจไม่ใช่เหรอ
(ถ้าหลวงตาสะดวก มีเวลานิมนต์ไปโปรดญาติโยมที่จีนบ้างครับ) รับทราบแล้ว (รถผ่าตัดดวงตาที่หลวงตาอนุเคราะห์ให้ประเทศลาว วิ่งไปรักษาทั่วประเทศลาว ผ่าตัดได้ ๗๐๐ รายแล้ว) เออก็ดีแล้ว เราช่วยโรงพยาบาลนี่มากกว่าเพื่อนนะ ถ้าพูดถึงเรื่องการช่วยชาติของเราโรงพยาบาลเป็นอันดับหนึ่ง โรงพยาบาลเป็นแถวเลยเชียว โรงพยาบาลพิสดารมาก ทั้งเครื่องมือแพทย์ ทั้งรถทั้งรา ทั้งตึกทั้งที่ดินถ้าคับแคบเราก็ซื้อขยายออกไป ถ้าหากว่ามันแคบนักซื้อใหม่ให้เลย
เช่นอย่างอำเภอบ้านฝาง จังหวัดขอนแก่น ซื้อให้ใหม่หมดเลย มี ๙ ไร่อยู่ในกลางตลาดเขา ไปดูทีแรกเห็นผ้าคลุมไว้ เอกซเรย์ผ้าคลุมไว้ พอเข้าไปเห็น นี่คลุมไว้อะไรนั่นน่ะ ถ้าคนตายเขาเผานานแล้ว นี่ยังไม่ได้เผา เขาบอกว่าเอกซเรย์มันเสียนานแล้วละ เสียได้ ๓ ปีแล้ว ให้เลย เอกซเรย์ให้เลย จากนั้นก็เข้าไปพูดเรื่องนั้นเรื่องนี้ ที่ดินนี้แคบมี ๙ ไร่ ที่อำเภอบ้านฝาง ขอนแก่น ให้ไปติดต่อที่เขา ที่ไหนเขาจะขายเราจะซื้อให้เลย แต่อุปกรณ์เครื่องก่อสร้างสำหรับโรงพยาบาลเราไม่มีเงิน ให้ติดต่อทางรัฐบาลนะ แต่ที่เราจะให้ เราบอก เราจะหาซื้อให้ ไปหาติดต่อที่ เขาก็ติดต่อทันทีเลยได้ดูเหมือน ๒๕ ไร่หรืออะไร กว้างอยู่นะ อันนี้ ๙ ไร่ อันนั้น ๒๕ ไร่ พอดีหมด เนินแถวนั้นหมดเลย เราเอาหมด ก็อย่างนั้นละช่วยโรงพยาบาล ที่ขยายออกให้ก็มีโรงพยาบาล ที่มันแคบเราซื้อขยายให้ๆ ที่ไหนจะควรซื้อใหม่ให้เลยก็ซื้อ อย่างที่อำเภอบ้านฝางให้หมดเลย ที่เดิม ๙ ไร่อยู่กลางตลาดเขา...
เรื่องโรงพยาบาลนี่มาก มากจริงๆ ช่วยโรงพยาบาล ในประเทศไทยของเรานี่โรงพยาบาลเป็นอันดับหนึ่งที่ช่วยมากที่สุด ไปช่วยๆ เราช่วยจริงๆ เกิดมาในชาตินี้เราได้ช่วยเต็มเม็ดเต็มหน่วยของเรา เราไม่เอาอะไร เราบอกเราพอทุกอย่างแล้ว การปฏิบัติธรรมเมื่อพอแล้วพอ ไม่เหมือนโลก โลกได้เท่าไรยิ่งกอบยิ่งโกยยิ่งรีดยิ่งไถ ดังที่มันเป็นอยู่เวลานี้ นี่ละกิเลสได้เท่าไรไม่มีคำว่าพอ ได้เท่าไรยิ่งอยาก กินเท่าไรยิ่งหิวคือกิเลส ธรรมนี่กินเข้าไปอิ่มเข้าๆๆ อิ่มเต็มที่แล้วปล่อยหมดเลย ไม่เอา
นี่พูดชัดๆ อย่างยันเวลานี้ เราพอ พอทุกอย่าง เราไม่เอาอะไรเลย ที่ทำประโยชน์ทุกวันนี้ทำประโยชน์เพื่อโลกทั้งนั้น เราไม่เอาสักชิ้นเดียว อย่างนี้เรียกว่าพอ พอของธรรม พอ ไม่เอา ของที่บริจาคเหล่านี้ไม่ไปไหน ออกช่วยโลกทั้งหมด เราไม่เอา พระหรือธรรมช่วยโลกไม่ได้ใครจะช่วยได้ในโลกนี้ ก็มีธรรมเท่านั้นช่วยโลก โลกช่วยโลกจมๆๆ ทั้งนั้นละโลกช่วยโลก ถ้าธรรมช่วยโลกแล้วไม่จม ฟื้นๆ ตลอดเวลา
คิดดูซิอย่างนำพี่น้องทั้งหลายกี่ปีมานี้ ที่บ้านเมืองเราจะจม ๒๕๔๐ เราได้ออกปากโก้กเลย เอาๆ เราจะช่วย ตั้งแต่บัดนั้นมาเราก็ออกช่วยเทศนาว่าการทุกแห่งทุกหน ได้มาที่ไหนทุ่มลงๆ ๆ ได้ทองคำเข้าสู่คลังหลวง ๑๑ ตันกับ (๔๓๒ กิโล ๒๗ บาท ๔๓ สตางค์) นี่ละที่เราช่วยชาติคราวนี้ ไม่ไปไหน ทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านทั้งหลายบริจาคมาหาเรานี้บริสุทธิ์ล้วนๆ เลย ที่จะรั่วไหลแตกซึมไปไหนไม่มีเลย เพราะธรรมช่วยโลกช่วยด้วยความบริสุทธิ์ใจ ด้วยความเมตตา มีเท่าไรทุ่มให้หมดๆ เลย เป็นอย่างนั้น
ทองคำก็ได้ตั้ง ๑๑ ตัน กับ ๔๓๒ กิโล ดอลลาร์ได้เข้าเพียง ๑๐ ล้าน (สิบล้านสองแสนหนึ่งหมื่นสี่พันหกร้อยดอลล์ครับ) เงินดอลลาร์นี่พอเข้าแล้วเราก็ประกาศเลย ต่อไปนี้ดอลลาร์จะไม่ได้เข้าคลังหลวงแล้ว เพราะเวลานี้เราหยุดการเทศนาว่าการช่วยประชาชนแล้ว จตุปัจจัยไทยทานจะร่อยหรอลงไปๆ แต่คนที่มาขอความช่วยเหลือหนาแน่นขึ้นทุกวัน เราจะนำเงินอันนี้ออกช่วยเงินไทยเงินสดเรา ก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ เงินดอลลาร์จึงไม่ได้เข้าคลังหลวงเดี๋ยวนี้ ออกช่วยเงินไทย ช่วยโลกตลอดมาอย่างนี้ละ เวลานี้สร้างกี่แห่งพวกโรงพยาบาล ที่ไหนๆ สร้างดาดาษไปหมด เพราะเราไม่เอา ฟังซิเราไม่เอา มีเท่าไรออกหมด ออกหมดเลย จึงว่าพอ นั่นละธรรมพอ ไม่เอาอะไรอีกแล้วพอ
รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th
และรับฟังจากสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz
|