เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๔ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๐

เลือกเฟ้นเสียก่อนก่อนที่จะทำ

         (ถวายสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชนอำเภอสนม จังหวัดสุรินทร์ เป็นเครือข่ายของสถานีวิทยุเสียงธรรมฯ บ้านตาด อุดรธานี เริ่มทดลองออกอากาศปี ๒๕๔๘ ด้วยกำลังส่ง ๓๐ วัตต์ ปี ๒๕๕๐ได้เพิ่มกำลังส่งเป็น ๓๐๐ วัตต์ ออกอากาศตลอด ๒๔ ชั่วโมง ขอกราบถวายแด่องค์หลวงตาครับ)

เมื่อวานไปส่งของด่านสองด่าน จวนถึงหล่มสัก ยังอีก ๒๐ กิโลถึงหล่มสักด่านสุดท้าย ไปสองด่านเมื่อวานนี้ ไปส่งเป็นประจำเดือนมาได้หลายปี ตั้งแต่ไปสร้างตึกให้โรงพยาบาลหล่มสักเป็นเงิน ๑๕ ล้าน เราไม่ลืม ผ่านไปผ่านมาดูสภาพความเป็นอยู่ของผู้รักษาด่าน เพราะเราไปดูตึกเรื่อย ผ่านไปผ่านมาดู สุดท้ายก็เลยส่งของตั้งแต่นั้นจนกระทั่งบัดนี้ สร้างตึกโรงพยาบาลหล่มสักไม่น่าจะต่ำกว่า ๘ ปีเป็นอย่างน้อย เขาคงเขียนไว้แล้วที่ตึกว่าสร้างพ.ศ.เท่าไร นั่นละตั้งแต่นั้นมาเราส่งของให้สองด่านนี้เป็นประจำ เมื่อวานนี้ก็ไป

เอารถไปคันเดียว สองด่านพอดีรถคันเดียวเต็มเอี๊ยดๆ แจกปัจจัยให้ครอบครัวละหนึ่งพันๆ ๒๗ ครอบครัวหรือไง ก็ ๒๗,๐๐๐  อาหารไม่ได้มากมันหนักข้าว ให้ครอบครัวละหนึ่งถุงๆ ละ ๑๒ กิโล แล้วน้ำตาลกิโลนึง เท่านั้นแหละเอามากกว่านั้นไม่ได้ ไม่ลงรถนะ ทั้งสองด่านนั่งอยู่บนรถ ขนของลงตูมตามๆ เสร็จแล้วออก ไปด่านสุดท้ายก็เหมือนกัน ขนลงตูมตามๆ แล้วกลับ มาถึงนี่บ่าย ๓ โมง ๑๐ นาที รถเราแข็งแรงดีอยู่ เป็นแต่เพียงรถมันมากตามสายทาง ต้องรอกันตามระยะทาง ไปตามความต้องการไม่ได้รถเต็มถนน ไปสายใดเหมือนกันหมด นี่ละความสงสาร ตั้งแต่เราไปสร้างตึกนั่นมาจนกระทั่งป่านนี้ได้กี่ปีแล้ว ส่งเดือนละครั้งๆ เป็นประจำ

วันที่ ๓๑ นี่ก็จะไปเวียงจันทน์ ของต้องมากแหละ เขาอยากให้ค้างเราไม่ค้าง เราไม่สะดวกเรื่องธาตุเรื่องขันธ์ ไปแล้วกลับวันนั้น เขาขอให้ค้างเราไม่ค้าง เขาเตรียมไว้หมด คนจะไปมากน้อยเพียงไรเขาเตรียมพร้อมหมดแล้ว เออ พร้อมก็พร้อมแต่เราไม่พร้อม เราค้างไม่ได้แหละ ตกลงก็จะไม่ค้าง เวียงจันทน์นี่ก็เหมือนยกประเทศใส่ประเทศนั่นแหละ ช่วยในนามของชาติเราก็ไม่ผิด เพราะเราไปที่ไหนไม่ได้ทำย่อๆ หย่อนๆ ทำที่ไหนเอาเต็มเหนี่ยวๆ เลย ยกให้เวียงจันทน์ก็กระเทือนทั้งเวียงจันทน์ทั้งประเทศไทย ออกวิทยุ เอาของไปให้เวียงจันทน์ ทางนู้นออกวิทยุ ทางนี้ก็ออกวิทยุ

นี่ละความเสียสละ ท่านทั้งหลายให้จำเอา ความเสียสละเป็นญาติเป็นมิตรเป็นสหายพึ่งเป็นพึ่งตายกันได้หมด ไม่มีคำว่าใกล้ว่าไกล เรื่องความเสียสละคือธรรมของพระพุทธเจ้า บรรดาพระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ที่จะได้มาเป็นศาสดาเอกสอนโลก เป็นนักเสียสละ ทานบารมีเป็นอันดับหนึ่งขึ้นเลย พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ไม่มีองค์ใดที่ว่าด้อยในการให้ทานนะ ไม่มี เรียกว่ายิ่งด้วยกันทั้งนั้น ทานบารมีขึ้นเลยๆ การให้ทานการเสียสละนี้เป็นการสมานหัวใจซึ่งกันและกัน ไม่มีคำว่าชาติชั้นวรรณะฐานะสูงต่ำประการใด ทานความเสียสละเข้าถึงหมดเลย สนิทตายใจกันได้เลย

โลกเราอยู่ด้วยกันด้วยความเสียสละ ไม่มีใครที่จะอยู่เป็น เอโก นาโถ ได้ ไม่บกพร่องอะไรๆ ไม่มีในโลกนี้ มีความบกพร่องตลอดมา ผู้ใหญ่บกพร่องส่วนใหญ่ ผู้น้อยบกพร่องส่วนน้อย บกพร่องกันทั่วโลกดินแดน เมื่อได้อาศัยกันก็ประสานกันหนุนกันช่วยกันก็ดีๆ

ไปเวียงจันทน์เอาของไปคงไม่น้อย แจกเขาวันที่ ๓๑ ไปไม่ค้าง เขาขอให้ค้างเราไม่ค้าง สุขภาพเราไม่ดี แล้วระยะนั้นเป็นระยะหน้าร้อนด้วย คือหน้าร้อนธาตุขันธ์ไม่ดีนะ ถ้าหน้าร้อนบีบ ถ้าหน้าหนาวพยุง วันที่ ๓๑ ถึงจะไป ของที่จะเตรียมไปประเทศลาวอะไรๆ เอาให้เป็นที่พอใจ อย่าทำเหยาะๆ แหยะๆ เมื่อของมีอยู่ที่ควรจะทำเต็มเม็ดเต็มหน่วย เอาให้เต็มเหนี่ยว เราบอกอย่างนั้น ทำเหยาะแหยะไม่ได้ เวลาได้มาก็เหยาะๆ แหยะๆ เข้าใจไหมล่ะ เหมือนเราเปิดประตูแคบ เวลามันไหลเข้าก็ไหลได้น้อย ไหลออกก็ไหลได้น้อย เปิดกว้างไหลเข้าได้มาก ออกได้มาก ที่นี่จะเหมาใหญ่เลย ปิดไม่ให้มันออก มันเลยไม่เข้า

เป็นอย่างนั้นละคนตระหนี่มีแต่จะกอบจะโกย สุดท้ายไม่ได้นะ คนเบิกกว้างเปิดไว้แล้ว เข้าเวลาไหนได้หมดๆ ต่างกัน เพราะฉะนั้นคนเรานิสัยวาสนาจึงต่างกัน เกิดในสถานที่ใดไม่เหนืออำนาจแห่งกรรมไปได้ กรรมของผู้นั้นประจำตนๆ เกิดในสถานที่ใดกรรมเป็นใหญ่ในตัวเองทุกคนทุกสัตว์นั่นละ เพราะฉะนั้นท่านจึงไม่ให้ประมาทกรรมคือการกระทำ ให้เลือกเฟ้นเสียก่อนก่อนที่จะทำ จะทำประการใดให้พินิจพิจารณา เพราะทำลงไปแล้วเป็นสมบัติของตัวเองทั้งดีทั้งชั่ว ถ้าชั่วเป็นภัยต่อตัวเอง ถ้าดีก็เป็นคุณแก่ตัวเอง ให้เลือกเฟ้นเสียก่อนก่อนที่จะทำ อย่าทำสุ่มสี่สุ่มห้า วันนี้เอาเท่านั้นละ จะให้พรละ เหนื่อย

...ไปที่ไหนขอตะพึดตะพือ เมื่อวานนี้ก็ดุพวกด่าน ด่านที่เราไปส่งของ โถ เป็นล้านๆ บริเวณนั้นเราให้หมดเลย สร้างบ้านพักตำรวจหลังใหญ่โต เจาะบาดาล สร้างห้องน้ำห้องส้วม เอาไฟมาจากโน้นไกลนะเข้ามา และอะไรต่ออะไร แล้วเมื่อวานนี้มาขอบ้านพักอีก เราไล่เข้าโพรงไม้นั่นละ มันพิลึกกึกกือพวกนี้น่ะ มาเราก็มาให้แล้วเต็มรถเต็มรา ยังมาขออะไรอีก จะให้เราไม่เห็นมี ขู่เอาเลยเพราะมันหนักมาก เพียงรับทราบเฉยๆ ยังไม่ตกลงให้ เพราะที่นี่ให้มากแล้ว มากจริงๆ ที่ด่านแรกมากที่สุด บ้านพักพวกด่านหลังใหญ่ให้หมด แล้วเจาะบาดาลให้เรียบร้อย เอาไฟฟ้ามาจากนู้น ไกลมานี้ลงอีก แล้วทำห้องน้ำห้องส้วมให้ ไม่ใช่น้อยๆ นะ ให้เรียบร้อยแล้ว แล้วที่นี่ก็ขออะไรอีก เราก็มอบให้ท่านชิตไปพิจารณาอีกในงบประมาณสี่แสนกว่าบาท นี่กำลังทำอยู่

แล้วจะมาขออะไรอีกเมื่อวาน ดุเอาซิเมื่อวานนี้ ก็มาขอกับคนๆ เก่ามันจะได้เงินมาจากไหน ไม่ให้เราว่างี้เลย เมื่อวานนี้นะว่าให้พวกด่าน ที่ทำอยู่เวลานี้ที่ท่านชิตรับผิดชอบ ก็โอนเงินจากทางนี้ไปให้ไปจ่าย ดูว่า สี่แสนกว่า ยังไม่เสร็จมาขออีก ขออะไรพวกนี้น่ะ เรามาเราก็เอามาให้เต็มรถ แล้วมาขออะไรอีก ดุเอา แล้วไม่ให้ด้วยนะ ดุแล้วก็ผ่านเลย

เขาไม่เคยได้ฟังให้เขาได้ฟังเสียบ้างเสียงธรรม เหมือนแผดเหมือนเผาหมด แต่เป็นไปด้วยเหตุผลล้วนๆ ช่วยมากด่านนี้ไม่ใช่น้อยๆ เขียนประกาศติดไว้ชื่อของเราที่ช่วยนั้นช่วยนี้เต็มไปหมด ผ่านไปแล้ว นี้กำลังสร้างอีกก็เป็นเราอีกแหละ คราวนี้จึงไม่ให้เพราะสี่แสนกว่าบาทยังตกค้างอยู่

ท่านชิตเป็นคนเพชรบุรี แต่เป็นพระวัดป่าบ้านตาด ออกจากนี้ก็ไปอยู่ที่นั่น รับใช้เราตลอดระหว่างลูกศิษย์กับอาจารย์ ด่านน้ำหนาวก็ท่านชิตเป็นคนรับภาระ การเงินการทองถ้าทางโน้นไม่พอให้มาทางนี้ ทางนี้โอนไปให้ๆ เวลานี้ก็กำลังสี่แสนบาท แล้วเขาขออีกเมื่อวาน บอกว่าไม่ให้คราวนี้ ตัดไว้เลย มันขอไม่หยุดไม่ถอย เห็นหน้าก็จ้อมาขอแล้ว ไม่ให้จริงๆ นะเมื่อวาน เพราะมันเลยความพอดีก็รู้ ผู้ให้ก็ให้ด้วยเหตุด้วยผล พิจารณาทุกอย่าง ผู้ขอไม่มีเหตุมีผล ขอได้ขอเอา เข้ากันไม่ได้เราว่างี้

เป็นอย่างนั้นจริงๆ ให้มากให้น้อยเรามีเหตุมีผลจับปุ๊บๆ ไม่ใช่ให้แบบชุ่ยๆ ตัดไปแบบชุ่ยๆ ไม่เอาอย่างนั้น มีความจำเป็นอะไรที่ควรจะช่วยเหลือกันบ้างมากน้อยเพียงไรจะพิจารณาเรียบร้อย ควรทุ่มทุ่มเลย ถ้าไม่ควรให้ก็ไม่ให้ ควรตัดขาดลงไปแล้วดุด้วยก็เอา มีหลายแบบนะเรา จะแบบเดียวมาหาเราไม่ได้นะ โธ่ ไปไหนยั้วเยี้ยๆ ตามขอนะไม่ใช่ธรรมดา

ที่เขาไม่ขอแต่เราให้ก็มี เช่นอย่างพวกไฟเขียวไฟแดงเขาขายดอกไม้ รถเรามีรถนำเปิดหวอก็ตาม ไปถึงนั้นให้หยุดตรงนั้นเราสั่งไว้ก่อนแล้ว รถหวอก็ต้องหยุด หยุดแล้วเรียกพวกขายดอกไม้มา ให้คนละสามร้อยๆ แล้วผ่าน เป็นอย่างนั้นหลวงพ่อเอาแน่นอนไม่ได้นะ คิดดูซิรถหวอเปิดทางหวอๆ ไป เราสั่งไปข้างหน้าแล้วไปถึงนั้นให้หยุด ไปถึงนั้นรถหวอหยุดกึ๊กเลย เรียกพวกขายดอกไม้มาเท่าไรให้คนละสามร้อยๆ ไป ก็อย่างนั้นละเมตตาไม่ใช่อะไร เมตตาธรรม เป็นได้ เอาละที่นี่ พอละ

รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th

และรับฟังจากสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz