เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๕ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๕๐

นายอำเภอมาขอ

ก่อนจังหัน

พี่น้องทั้งหลายมาวัดนี้ให้ดู อย่ามาเพ่นๆ พ่านๆ เร่อๆ ร่าๆ นะ วัดนี้เป็นวัดของพระพุทธเจ้า พระปฏิบัติแบบเป็นตัวอย่างได้จริงๆ พระในวัดนี้องค์ไหนปฏิบัติขัดข้องต่อธรรมวินัยตรงไหนไม่มี บอกตรงๆ เลย เราเป็นผู้ควบคุมอยู่ตลอดเวลา เรียกว่าเดินตามแถวแนวของธรรมวินัยแห่งพระเลย อย่ามาซุ่มๆ ซ่ามๆ นะ ท่านปฏิบัติท่านมีแบบมีฉบับของท่านน่าดูน่าชม แต่พวกญาติโยมที่เข้ามามันไม่เคยอบรมศีลธรรม เข้ามาแล้วเหมือนลิง หาบกล้องมาถ่ายพาบๆ เหมือนพระเหมือนควาย คนที่มาถ่ายภาพเหมือนลิง ถ่ายปุบปับๆ ไม่ได้คำนึงว่าควรไม่ควรประการใดเลย นี่คือการไม่ได้ศึกษา มันเหมือนลิงนะมนุษย์เรา ดูแล้วดูไม่ได้นะ สลดสังเวช

ความดีงามท่านรักษาตลอดเวลา เรามีแต่การทำลายตลอดเวลามันเข้ากันไม่ได้ มาวัดมาวาก็เถ่อก็มองดูนั้นดูนี้ ดูด้วยความเพลิดเพลิน ดูเพื่อเป็นคติเครื่องเตือนใจตนไม่ค่อยมี ดีไม่ดีเข้ามาก็จะมาให้คะแนนพระตัดคะแนนพระ วัดนั้นเป็นอย่างนั้น พระเณรองค์นั้นเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ เจ้าของเป็นยังไงไม่ดู นั่น พระท่านรักษาของท่านอยู่ตลอดเวลาบกพร่องที่ตรงไหน สำหรับวัดนี้พูดได้ตรงเป๋งเลยว่า พระเหล่านี้ปฏิบัติธรรมวินัยข้อไหนผิดชี้มา ขนาดนั้นนะท่านปฏิบัติ ท่านเอาจริงเอาจังมาก เราจะมาตัดคะแนนให้คะแนนท่าน...เลว

มาไม่ดูแบบดูฉบับ ดูเป็นคติตัวอย่างอะไรเลย มาแบบเร่อๆ ร่าๆ พระท่านไม่พูดแหละ ไม่ทราบว่าเกรงใจเขาหรือเกรงใจเรา เรานี่เกรงธรรมอย่างเดียว นอกนั้นไม่เกรงอะไรทั้งนั้น ธรรมนี่เราเคารพมาก เกรงธรรมมาก จึงต้องได้ตีเข้าสู่ธรรม ความสวยงามเลิศเลออยู่กับธรรม เวลามาก็ให้ได้คติเครื่องเตือนใจบ้างซิมาวัดมาวา กี่วันถึงจะได้เข้ามาวัด ครั้นมาแล้วก็ไม่ได้เรื่องได้ราวอะไรกลับไปบ้าน คนเก่ามาคนเก่ากลับไป เรื่องก็ของเก่านั่นแหละไม่เกิดประโยชน์

มาศึกษาก็ดูซิ ท่านทำยังไงๆ ดูเอา นี่พูดอย่างตรงไปตรงมา เอาภาษาธรรมมาพูด ไม่ได้เอาภาษาโลกประจบประแจงเลียแข้งเลียขา เจริญพรๆ ไม่เอาไม่ใช่ภาษาธรรม ภาษาธรรมผิดเป็นผิด ถูกเป็นถูก บอกตามตรงเลย ธรรมพระพุทธเจ้าท่านสอนโลกสอนอย่างตรงไปตรงมา เอาละให้พร

หลังจังหัน

(คณะผู้อำนวยการและรองผู้อำนวยการฝ่ายการแพทย์ นำคณะทั้งหมดสองร้อยคนมาประชุมเพื่อปฐมนิเทศผู้อำนวยการใหม่ มีระดับผู้ใหญ่ ๑๑ ท่านมากราบหลวงตาครับ) โรงพยาบาลไหนบ้าง (ทั่วประเทศครับ) มาธุระอะไรล่ะ ( มาประชุมที่อุดรครับแล้วแวะมากราบหลวงตา ท่านผู้อำนวยการเพชรบูรณ์กับคณะนำผ้าป่ามาถวายหลวงตาด้วยครับ) วันนี้ทางโรงพยาบาลต่างๆ มีศรัทธามาให้วัดป่าบ้านตาด แต่ก่อนมีตั้งแต่วัดป่าบ้านตาดให้ทั่วไปหมด โรงพยาบาลเป็นร้อยๆ โรง ช่วยตลอดเลย

(ปีที่แล้วหลวงตาเมตตาให้เครื่องมือตาโรงพยาบาลเพชรบูรณ์ไป เราก็ได้ให้บริการคนไข้ไปประมาณพันคนแล้วครับ คนเพชรบูรณ์ได้รับประโยชน์มากครับ) เฉพาะตานี่มันเท่าไร (๑๒๔,๙๕๐,๐๐๐ ครับ) นี่ละเฉพาะตา คือเราแยกออกตาจังหวัดนั้นๆ รวมแล้วเป็น ๑๒๔,๙๕๐,๐๐๐ (รออยู่อีก ๖ ล้าน ถ้าหลวงตาให้ก็พอดีเป็น ๑๓๐ ล้าน เขาขอไว้แล้วโรงพยาบาลศูนย์อุดรครับ) ยังไม่ให้เพราะพอขอแล้วให้ปุ๊บ มันเป็นการเอารัดเอาเปรียบโรงพยาบาลทั้งหลาย เวลานี้โรงพยาบาลอุดรก็ได้เปรียบอยู่แล้ว ปุ๊บปั๊บเข้ามาที่นี่ๆ ก็ได้มากกว่าเพื่อนละซิ พูดจริงๆ โรงพยาบาลอุดรได้มากกว่าเพื่อน

(โรงพยาบาลเพชรบูรณ์ได้น้อยกว่าเพื่อนครับ ได้แค่ ๔ ล้านเอง ยังขาดแคลนอีกเยอะ) ยังมากกว่าเขาที่ได้น้อยกว่าเรา เราช่วยจริงๆ นะ ตานี่ช่วยมาก เฉพาะเวียงจันทน์เวลานี้ก็ช่วย ๓๐ ล้านแล้วเฉพาะตา จะไปวันที่ ๒๓ ก็จะเข้าโรงพยาบาลว่ามีความขัดข้องตรงไหนๆ ก็จะพูดกันตรงนั้น คราวนี้เอาของไปให้เยอะนะ รถบรรทุกสิบล้อ ๑๑ คัน ปิกอัพ ๕ คัน ที่จะส่งข้ามไปเวียงจันทน์ ไปให้โรงพยาบาลแล้วให้ทางโรงพยาบาลเป็นจุดศูนย์กลางแจกประชาชนทั่วๆ ไป

ยกนิ้วให้เลยว่าไม่มีใครจะมาแข่งวัดนี้ หมายถึงการเสียสละ เราพูดตามหลักความจริงเราไม่โอ้ไม่อวด ธรรมเป็นความจริง พูดตามความจริง สำหรับวัดนี้ช่วยโลกช่วยจริงๆ ที่ไหนๆ ช่วยหมดเลย วันนี้พอฉันเสร็จแล้วก็จะไปอำเภอคำม่วง (เขามีหนังสือมากราบเรียน) ลองอ่านดูซิ

(เรื่องสถานที่ก่อสร้างที่ว่าการอำเภอคำม่วงหลังใหม่ นายกเทศมนตรีเทศบาลตำบลคำม่วง เป็นตัวแทนของชาวบ้านอำเภอคำม่วง เห็นว่าทางนายอำเภอหาสถานที่ก่อสร้างใหม่ไม่เหมาะสมและไม่สง่างาม โดยนายอำเภอคำม่วงไม่ยอมรับฟังเสียงและความคิดความเห็นของชาวบ้าน หัวหน้าส่วนราชการ รวมถึงกำนัน ผู้ใหญ่บ้านในอำเภอคำม่วง ใช้ความคิดของตนแต่เพียงคนเดียว ซึ่งนายอำเภอมาดำรงตำแหน่งที่อำเภอคำม่วงอย่างมากไม่เกิน ๔ ปี แต่พวกชาวบ้านและพวกกระผม ต้องอยู่อาศัยในอำเภอคำม่วงตลอดไป จึงขอความเมตตาจากองค์หลวงตาส่งตัวแทน หรือมาด้วยตัวเอง เพื่อดูสถานที่ก่อสร้างอำเภอคำม่วงให้เหมาะสมและสง่างามแก่ชาวอำเภอคำม่วงด้วยครับ)

วันนี้ก็จะไปที่ว่าการอำเภอกับชาวบ้านไม่ลงกัน จะปลูกสร้างที่ว่าการอำเภอ ทางนายอำเภอว่าจะปลูกที่ตรงนั้น ทางประชาชนให้ปลูกตรงนี้ ก็เลยมานิมนต์เราไปพิจารณาหรือให้ส่งตัวแทนไป วันนี้เราตกลงก็จะไปที่นี่ละ เราไปเอง ไปดูเหตุการณ์เอง ไม่ลงรอยกันเพราะเหตุผลกลไกอะไร ถามดูให้ละเอียดลออเรียบร้อยแล้วควรจะสร้างตรงไหนก็จะแน่นอนตรงนั้นตรงที่เราไป

ไปนี้ก็จะเข้าโรงพยาบาล เอาของใส่รถเต็มรถไปให้โรงพยาบาล เสร็จแล้วถึงจะไปอำเภอ อย่างนั้นละเรา ผลประโยชน์ติดไปเรื่อยๆ ไม่ให้เสียการ เพราะทางอำเภอคำม่วง โรงพยาบาลนี้มาขออยู่บ่อยๆ เหมือนกับโรงพยาบาลทั้งหลายที่มาติดต่อขออาหารปัจจัยทั้งหลายที่เราสั่งเอาไว้โกดังเต็มเอี๊ยด โรงพยาบาลไหนมาก็ให้ไปเลยๆ สม่ำเสมอกัน เราแยกไว้เป็นสองประเภท ประเภทธรรมดาไม่ไกลนัก ตั้งแต่เขตนั้นเข้ามาที่นี่ให้เสมอกันหมด แล้วจากเขตนั้นออกไปนอกนั้นรอบด้านก็ให้พิเศษ แล้วก็เสมอกันหมดอีกส่วนพิเศษก็ดี วันนี้ไปก็จะเอานี้ไปพร้อมเพื่อไม่ให้เสียเที่ยว เอารถไปโรงพยาบาล

จะต้องพิจารณาเสียก่อน สมควรยังไงๆ ที่จะสร้าง จะไปดูเหตุผลกลไกระหว่างชาวบ้านกับนายอำเภอ ขัดข้องกันเพราะเหตุผลกลไกอะไร เราจะไปดูจุดขัดข้อง ลงก็จะลงกันที่นั่น เราจะพิจารณาสมควรยังไงก็จะแนะตามนั้น แล้วก็เริ่มลงมือสร้าง นี่ให้ ๘ ล้านนะ ก็อย่างนั้นแล้ว ไม่ได้หยุดได้ถอย ให้ตลอดเลยวัดนี้ เรียกว่าวัดแบ ไม่มีคำว่ากำวัดนี้ ท่านทั้งหลายทราบเสีย ไม่มีคำว่ากำ แบตลอด

สิ่งของเงินทอง จตุปัจจัยไทยทานต่างๆ ที่ได้มานี้ เราเพื่อโลกทั้งนั้น เราไม่เก็บไม่เอา เช่นอย่างข้าวเมื่อวันทำบุญกองเท่าภูเขาเลย นี่ก็ออกช่วยโลกนะ ที่ทำนี่ทำเพื่อช่วยโลก เราไม่เอาอะไร เราพอแล้วก็บอกว่าพอ นี่ละการปฏิบัติธรรม...พอ เรื่องของกิเลสตัณหาไม่พอ กินจนตายก็ไม่พอ ตายไปยังหิวตลอด ถ้าธรรมแล้วพอ บอกให้ชัดเจนการปฏิบัติธรรมตั้งแต่ต้นล้มลุกคลุกคลานมา ฟาดเสียจนอิ่มเต็มหัวใจแล้วพอ ทีนี้เมื่อเวลาพอแล้วเปิดออกๆๆ เพื่อโลกเพื่อสงสาร เราจึงไม่มีอะไรติดตัว ด้วยความเมตตาช่วย

วันนี้ก็จะไปอำเภอคำม่วง เอาของไปมอบให้โรงพยาบาลแล้วก็จะมาพิจารณากันเรื่องการก่อสร้างที่ว่าการอำเภอ ตกลงให้แล้ว ๘ ล้าน นายอำเภอมาขอ ทีนี้มันมาเกิดเรื่องเวลาจะสร้างซิ ระหว่างชาวบ้านกับทางอำเภอ ตกลงก็ต้องเกี่ยวมาหาเรา ให้เราไปพิจารณาดู เป็นผู้วินิจฉัยใคร่ครวญแล้ว ตกลงกันจุดไหนก็ลงกันจุดนั้น เราก็ให้สร้างเลย เป็นอย่างนั้นละ การสร้างนี้ไม่หยุดวัดนี้ นี่ทางโรงพยาบาลภูเขียวก็กำลังขึ้นชั้นสองแล้ว เมื่อวานหัวหน้าช่างเขาที่ก่อสร้างวิ่งมาหา เพราะเขาเคยก่อสร้างกับเราอยู่เสมอโรงพยาบาลไหนๆ เราก็ไว้ใจเขา เขาทำดี ว่าเขาปลูกสร้างได้ถึงนั้นๆ

เรียกว่าเราแบเลย เราไม่เอาอะไรทั้งนั้น สมบัติเงินทองข้าวของที่ได้มามากน้อยนี้เพื่อโลกทั้งหมด เราไม่เอาอะไรเลย แม้ที่สุดเราได้พูดแล้วอย่างขาดตัว มีพินัยกรรมด้วยว่า เวลาเราตายแล้ว ศรัทธาญาติโยมทั้งหลายเขามาทำบุญให้ทาน เกี่ยวกับเรื่องครูบาอาจารย์ทั้งหลายตายเขาก็เป็นอย่างนั้น ยิ่งหลวงตาบัวตายมันจะดังอยู่นะ ทีนี้จตุปัจจัยจะมาแหละ นี่เราก็เขียนพินัยกรรมไว้เรียบร้อยแล้ว สมบัติเงินทองข้าวของที่เขามาบริจาคทานเพื่อเผาศพเรานั้น ให้ตั้งกรรมการเก็บหอมรอมริบไว้ให้หมด พอเสร็จแล้วให้เอาไปซื้อทองคำเข้าสู่คลังหลวง เราจะเผาด้วยไฟเท่านั้นพอ นี่ประกาศไปแล้วเป็นอื่นไปไม่ได้ ลงได้ลั่นคำไหนแล้ว เรามีพินัยกรรมด้วยเขียนไว้แล้ว บอกพระว่าอยู่ในตู้นั้น เวลาเราตายให้งัดจากตู้มาอ่านเลย นี่เป็นคำพูดหลวงตาบัวครั้งสุดท้าย อย่างนั้นละเราไม่เอา

เราช่วยชาตินี่ก็ทองคำน้ำไหลซึมได้ ๓๘๗ กิโลครึ่ง เท่ากับ ๓๑ แท่งๆ ละ ๑๒ กิโลครึ่ง ทองคำที่ยังไม่ได้หลอมอีก ๕ กิโล ๓๖ บาท ๙ สตางค์ รวมทองคำที่หลอมแล้วและยังไม่ได้หลอม ๓๙๓ กิโล ๓ บาท ๙ สตางค์ ถ้ารวมกับทองคำ ๑๑ ตันกับ ๓๗ กิโลครึ่งที่เข้าคลังหลวงแล้วเป็นทองคำ ๔๓๐ กิโล ๓๖ บาท ๙ สตางค์ นี่เป็นเศษจาก ๑๑ ตันมา เราเรียกประเภทน้ำไหลซึม ถ้าเรายังไม่ตายเราจะพยายามขวนขวายสมบัติเหล่านี้เข้าสู่หัวใจของประเทศไทยเรา

ก่อนที่เราจะดำเนินเราคิดเรียบร้อยแล้วไม่ต้องไปถามใคร ออกตามนั้นๆ ตั้งแต่เริ่มว่า เอ้า จะนำพี่น้องทั้งหลาย ปี ๒๕๔๐ มันจะจมเมืองไทยของเรา เราจนร้องโก้ก จากนั้นก็บอก เอ้า จะนำ ก็นำจริงๆ ด้วย ได้ทองคำถึง ๑๑ ตันกับ ๔๓๐ กิโล ส่วนดอลลาร์ได้เข้าคลังหลวง ๑๐,๒๑๔,๖๐๐ ดอลล์ ทีนี้เราก็ประกาศ ทองคำนี้ตลอดเลยจะไม่รั่วไหลไปไหนเป็นอันขาด เข้าหมด

ส่วนดอลลาร์เข้าคราวนี้แล้วเราก็ประกาศให้ทราบว่า ต่อนี้ไปเราจะไม่ได้เทศนาว่าการนำสมบัติเงินทองเข้ามาช่วยชาติเป็นส่วนรวมอีก แต่ความจนของคนนั้นไม่มีบกบาง เข้ามาหาเรา เราจึงได้หักเงินดอลลาร์ออก คือที่เข้าแล้วก็เป็นอันเข้าไป ที่ยังไม่เข้าทีนี้จะไม่เข้าเราบอก เงินดอลลาร์นี้จะมารวมกับเงินไทย แล้วเฉลี่ยออกช่วยชาติบ้านเมืองอย่างทุกวันนี้ ก็เงินดอลลาร์กับเงินไทยละออกอยู่เดี๋ยวนี้ ไม่ไปไหน

บาทหนึ่งเราไม่เคยแตะ ฟังซิท่านทั้งหลาย หาผู้นำพี่น้องทั้งหลายหาซิหาอย่างเรา เราอบอุ่นจริงๆ เราไม่มีความด่างพร้อยภายในจิตใจว่า ได้นำพี่น้องทั้งหลายด้วยความบกพร่องตรงไหนบ้างเราไม่ปรากฏ มีแต่ความอบอุ่นด้วยความบริสุทธิ์ใจเต็มไปด้วยเมตตา เพราะฉะนั้นจึงบริสุทธิ์สุดส่วน ที่ได้นำพี่น้องทั้งหลายนี้ เอ้า หาใครมาเป็นคู่แข่งก็มาได้เราบอก ถ้าหากว่าเก่งกว่านี้ไปอีก บริสุทธิ์ยิ่งกว่านี้แล้วเอาเหตุผลว่ามา อย่างไรก็ต้องแพ้เรา เพราะนี่เหตุผลด้วยความเมตตา เมตตาเป็นธรรมล้วนๆ ไม่เป็นอย่างอื่น จะมีลี้ลับลับลมคมในไม่มีสำหรับธรรม ตรงเป๋งๆ เลย นี่เราก็จะช่วยตลอดไป

เช่น ทองคำเดี๋ยวนี้ให้เป็นประเภทน้ำไหลซึม ค่อยไหลเข้ามาๆ ได้ ๔๓๐ กิโลกับ ๓๖ บาท ๙ สตางค์แล้ว ออกจาก ๑๑ ตัน จะค่อยไปเรื่อยๆ ละ เราพยายามเพื่อพี่น้องทั้งหลายเวลายังมีชีวิตอยู่ เวลาจะจมก็เห็นกันทั่วหน้าทั่วตา ปี ๒๕๔๐ แหม จนเราร้องโก้กเลย ถึงขนาดที่ว่าออก เอ้า เราจะเป็นผู้นำว่างั้นเลย พ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย ของเรานำชาติไทยของเรามาด้วยความสงบร่มเย็นสมบูรณ์พูนผลตลอดมา มาถึงลูกหลานตั้ง ๖๒ ล้านคน แล้วจะพาเมืองไทยทั้งประเทศจมนี้มันเป็นไปไม่ได้ เราก็เกิดอยู่ในท่ามกลางเมืองไทยนี้ เอ้า จะช่วย ตั้งแต่นั้นมาผลก็ได้ขึ้นมา ฟื้นขึ้นมา จากนั้นก็ช่วยทางด้านจิตใจ เทศนาว่าการตลอด

เวลานี้วิทยุออกตั้งร้อยกว่าแห่ง เทศนาว่าการสอนโลก ส่วนสมบัติเงินทองเราถือเป็นเรื่องเล็กน้อย เรื่องธรรมที่จะกระจายออกสู่ประเทศไทยของเราจะมากในคราวนี้ ก็มากจริงๆ ตั้งเท่าไรร่วมร้อยเหรอ (ถ้านับที่เขาแจ้งความประสงค์ว่าจะสร้างๆ ด้วยประมาณ ๑๐๘ สถานี ได้แล้วตอนนี้ ๙๙ สถานี) ที่เป็นสถานีแล้ว ๙๙ สถานี ออกทั่วประเทศ แล้วต่อไปนี้เขากำลังจะ นั่น คือเศษจากนี้ไปก็ร้อยกว่า นี่เราพยายามที่สุดแล้ว แล้ววิทยุนี้เราก็ไม่ได้เกี่ยวข้อง เป็นความเสาะแสวงของประชาชนเอง สถานีตั้งร่วมร้อยแล้ว นี่ละเราตายแล้วจะได้หายห่วง หายห่วงเราพูดจริงๆ เราหายห่วง

เวลานี้เป็นห่วงแต่พี่น้องชาวไทยเราเท่านั้น สำหรับเราเองไม่มีห่วงอะไร ในตัวเองไม่มี บอกโดยสิ้นเชิงไม่มีอะไรห่วง หมดโดยสิ้นเชิง พอแล้วเต็มสัดเต็มส่วนด้วยความเลิศเลอภายในหัวใจ เรียกว่าพอแล้วจากการปฏิบัติธรรมมาตั้งแต่ล้มลุกคลุกคลาน น้ำตาร่วงบนภูเขาฟัดกับกิเลสเราไม่ลืมนะ เอาจนกิเลสคว่ำหลังวัดดอยธรรมเจดีย์ วันที่ ๑๕ พฤษภาคม ๒๔๙๓ ตั้งแต่บัดนั้นมา เผาศพกิเลสเรียบร้อยแล้วก็ช่วยเผาศพในกิเลสของคน ก็ช่วยบ้านช่วยเมืองไปเรื่อยๆ อย่างนี้ละ เราไม่เอา เราว่าไม่เอาไม่เอาจริงๆ เราไม่เหมือนใคร

คิดดูตั้งแต่ตายแล้วก็ยังจะเอาเงินที่เขามาบริจาคเผาศพเรานี้ ซื้อทองคำเข้าสู่คลังหลวง อย่างนั้นละเราช่วยพี่น้องทั้งหลาย เราช่วยด้วยความบริสุทธิ์ใจจริงๆ เราดีดดิ้นอยู่อย่างนี้เราเพื่ออะไร เพื่อเราไม่มี มีแต่เพื่อโลกเพื่อสงสาร วันนี้ก็จะต้องไปอำเภอคำม่วง ที่เขามาขอที่ว่าการอำเภอ จำนวน ๘ ล้านเขาขอ ๘ ล้านให้แล้ว ทีนี้เวลาจะสร้างที่ว่าการอำเภอ ระหว่างนายอำเภอกับประชาชนไม่ลงรอยกัน นี่ละนิมนต์เราไปเราจะได้ไปวันนี้ สมควรยังไงๆ ควรจะสร้างยังไงเราจะเป็นผู้พิจารณา จะตัดสินให้ลงมือสร้างกัน แล้วเงิน ๘ ล้านนี้ก็จะออกไปที่ว่าการอำเภอ อย่างนี้ละ

ก่อนที่จะไปนี้ก็เอาพวกอาหารการกินใส่รถเต็มรถไปมอบให้โรงพยาบาล ไม่ให้ไปเฉยๆ เสียเที่ยว เข้าใจไหม ตามธรรมดาทางโรงพยาบาลคำม่วงเขาก็มาขอจากนี้อยู่เสมอ เหมือนกับโรงพยาบาลทั้งหลาย ทีนี้เวลาเราไปโรงพยาบาลนั้นไปแต่มือเปล่าๆ ไม่เหมาะ ต้องเอาอันนี้เต็มรถไปเทให้โรงพยาบาลแล้วจึงเข้าหาที่ว่าการอำเภอ มีอะไรก็ว่ากันตรงนั้น แล้วกลับ วันนี้ก็ไม่ได้อยู่ละ ก็มีเท่านั้นละ

คณะนายแพทย์ที่มาเยี่ยมหลวงตาวันนี้ ได้ฟังชัดเจนทุกอย่างแล้วไม่ใช่เหรอ เรื่องโรงพยาบาลนี้เราช่วยมากกว่าเพื่อนเป็นอันดับหนึ่ง โรงพยาบาลทั่วประเทศไทยเราช่วยอันดับหนึ่ง ที่ช่วยมากกว่าเพื่อน นอกนั้นก็เป็นจุดเป็นดอน ส่วนโรงพยาบาลเป็นแถวไปเลย ช่วยหลายแบบ นับตั้งแต่เครื่องมือแพทย์ รถรา ตึก บางทีสถานที่ไม่พอขยายให้ บางทีซื้อให้หมดทั้งสถานที่เลย ให้ติดต่อทางราชการ ถ้าเขายอมรับว่าเขาจะหาเครื่องปลูกสร้างให้แล้วก็เอาได้ เราจะซื้อให้ ตกลงทางรัฐบาลเขาก็ให้ ให้มาเราซื้อให้เลย หลายล้านซื้อที่ แล้วยกที่เก่าไปใส่ที่ใหม่

เพราะที่เก่ามันเหมือนอยู่ในครัวเรือน ๙ ไร่ อยู่ในตลาด ไปดูแล้วมันดูไม่ได้เรา นั่นละจึงได้เอาที่ใหม่ให้เลย อันเก่านี้ให้เป็นสาธารณสุขไปเสียหรือเป็นอะไรก็แล้วแต่เถอะ ยกใหม่เรียบร้อยแล้วนะนี่ เรียบร้อยไปหมดแล้ว เราไปดูหนหนึ่งสวยงาม เนื้อที่ ๒๕ ไร่ อันนี้ ๙ ไร่ เราไปซื้ออันใหม่ให้ดูว่า ๒๕ ไร่ อันนี้ก็ให้เป็นสาธารณสุขหรืออะไรก็แล้วแต่เขา เดี๋ยวนี้ยกไปหมดแล้ว อย่างนั้นละช่วยโรงพยาบาล ที่ก็ได้ซื้อให้ขยายให้ ซื้อให้หมดก็มี ซื้อขยายให้ก็มี เครื่องมือแพทย์ รถรา ตึกอะไรๆ จึงว่าโรงพยาบาลเป็นอันดับหนึ่งที่เราช่วยนะ มากๆ กว่าเพื่อน นอกนั้นก็เป็นที่เป็นฐานเป็นแห่งๆ ไม่มากนัก ส่วนโรงพยาบาลนี้เรียกว่าเป็นแถวไปเลย

(โรงพยาบาลเพชรบูรณ์ยังขาดเครื่องตรวจวัดเลนส์ตาครับ ประมาณล้านแปด) ที่ได้ไปแล้วเท่าไร (๓ ล้านแปดแสนค่ะ มาคราวนั้นเกรงใจหลวงตาเลยไม่กล้าขอมาก) อยากถามว่าคราวนี้กล้าหาญแล้วเหรอ เป็นอันว่าให้ อย่างนั้นละวันหนึ่งๆ ออกหลายๆ ล้านนะเรา มีแต่ออกๆ ตลอดเลย

รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th

และรับฟังจากสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz