เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๒ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๕๐

ความดีงามทำไมไม่หา

         หลวงปู่แหวนเวลาท่านสูบบุหรี่น่ารักนะ บุหรี่ตัวใหญ่ๆ เป็นนิสัยมาตั้งแต่ก่อนเป็นฆราวาสแล้ว บวชมาแล้วก็เป็นอย่างนั้นเรื่อยมา เพราะเป็นธรรมดาไม่เห็นมีอะไร ต้องอาบัติอาจีเป็นโทษเป็นกรรมไม่มี เป็นธรรมดานี่ท่านก็ทำได้ อย่างพวกเก่งกว่าครูเก่งกว่าพระพุทธเจ้าเขียนจดหมายมาหาเรา ว่าท่านอาจารย์มั่นเป็นพระอรหันต์ทำไมเห็นท่านยังสูบบุหรี่อยู่ มันเก่งกว่าพระพุทธเจ้า เก่งกว่าพระอรหันต์ พวกนี้พวกเก่งกว่าพระอรหันต์ เห็นสูบบุหรี่อยู่ เราก็เลยไม่ตอบ เขียนมาหาเรา ไม่ตอบ ขี้เกียจตอบเพราะจดหมายนี้ไม่เกิดประโยชน์อะไร มีแต่ความเสีย เราเฉยเลย

พ่อแม่ครูจารย์ท่านสูบก็ตัวลักษณะอย่างนี้ พวกไม่เคยปฏิบัติศีลปฏิบัติธรรมไปให้คะแนนไปตัดคะแนนแก่ผู้ปฏิบัติศีลปฏิบัติธรรมมันน่าหัวเราะ ไอ้คนโง่อวดฉลาดนี้แหม มันสะดุดใจนะ อย่างที่เขาว่าเราไม่ได้ลืม ว่าท่านอาจารย์มั่นเป็นพระอรหันต์แล้วทำไมยังสูบบุหรี่อยู่ โคตรพ่อโคตรแม่มึงเคยเป็นพระอรหันต์หรือ อยากว่าอย่างนั้นนะถ้าเราถาม มึงมาอวดดียิ่งกว่าพระพุทธเจ้าเหรอ มีแต่พวกเก่งกว่าครู พวกนี้พวกเก่งกว่าครู ไปคอยให้คะแนนตัดคะแนนท่าน เจ้าของไม่ได้เรื่อง

หลวงพ่อกองพูดเป็นนิสัยตลก พูดไม่หัวเราะ เหมือนจริงเหมือนจังจริงๆ เป็นเพื่อนเดียวกันอายุเท่ากัน แต่บวชก่อนเราพรรษาหนึ่ง เราบวชทีหลัง พอสองสามองค์ขึ้นไป เวลาคุยกันสูบบุหรี่ พระบวชใหม่เหล่านี้สูบบุหรี่มันได้พินทุอธิษฐานหรือเปล่าล่ะ อ้าว สูบบุหรี่ก็ต้องพินทุอธิษฐานด้วยเหรอ โฮ้ มันต้องอาบัติมาเท่าไรแล้ว อย่างนั้นนะเฉย พูดเฉยเหมือนจริงเหมือนจัง เราจนเดือดร้อนเพราะคิดว่าเราผิด โห จะทำไง ไหนคำพินทุอธิษฐานว่ายังไง

นี่บวชมากี่ปีแล้วยังไม่รู้คำพินทุอธิษฐาน ปรับอาบัติมาตลอด พูดเฉยนะเราก็เชื่อละซี บทเวลาจะพูด บอกหน่อยซิจะให้ต้องอาบัติไปอะไรนักหนา จะยากอะไรมันหากประมาทเฉยๆ พวกนี้น่ะ หาบแต่อาบัติมา สูบบุหรี่ไม่พินทุอธิษฐาน หาบมาตั้งแต่วันบวช แล้วว่าไงล่ะคำพินทุอธิษฐาน เราเชื่อจริงๆ ว่าเราผิด บอกคำพินทุอธิษฐานซิ เวลาบอกก็ว่า มันจะยากอะไร อิมัง ควันถมดัง อธิฏฐามิ อิมัง แปลว่า นี่ ควันถมดังก็ควันถมจมูก อธิฏฐามิ โอ๊ย เราอยากตีปากมัน มันช่างปากบอนให้กูหลงทิศไปตาม อย่างนั้นละเวลาจะพูด เฉยนะไม่ได้หัวเราะ เอาจริงเอาจังมาก เดี๋ยวนี้ดูจะตายแล้วมั้ง อยู่บ้านโนนทัน หนองตูม หนองใหญ่นี่

สงครามโลกครั้งที่สอง ญี่ปุ่นมาตั้งกองทัพใส่บ้านโนนทัน บ้านโนนทันเลยแตกออกมาเป็นบ้านหนองใหญ่ หนองตูมนะ แต่ก่อนเป็นบ้านโนนทัน บทเวลาจะพูด อิมัง ควันถมดัง อธิฏฐามิ มันโมโหนะเรา จนเราร้อนไปเลยคิดว่าเราผิด ยังสนุกขู่ด้วย คำพินทุอธิฏฐานเท่านี้ก็บ่ได้ ขู่เรื่อย ทีแรกบวชแล้วสึกไปมีครอบครัวเหย้าเรือน แล้วก็ลาครอบครัวมาบวชใหม่ มาหาเราก็พูดเป็นนิสัยเก่า มาอะไร โห ก็มาขอผ้าละซิ เวลานี้กำลังทุกข์จน มาขอผ้า ว่างั้น เอ้าได้ บทเวลาเราให้ให้มากซิ โฮ้ ทำไมให้มากนัก ก็ไม่ทราบว่าอยากได้มากได้น้อย มาขอก็ให้ ให้คนจนจะเป็นอะไรไป อย่างนั้นละนิสัยเก่ายังมีอยู่ โฮ้ ทำไมให้มากนักล่ะ เราเอาผ้าสบง จีวร ผ้าขาวผ้าอะไรมาให้กองพะเนินเลย มาเยี่ยมตอนบวชใหม่ ตอนท้ายตายกับผ้าเหลืองละ

องค์ที่ว่า อิมัง ควันถมดัง อธิฏฐามิ พูดเหมือนจริงเหมือนจังจริงๆ เราก็นึกว่าเราผิด บทเวลาบอกมา อิมัง ควันถมดัง อธิฏฐามิ โห มันโมโห คนหนึ่งจริง เราเชื่อแล้วนะ บทเวลาออกมาเป็นคำเล่น เที่ยวกรรมฐานไกลอยู่นะ เที่ยวไปทางเชียงใหม่ ไปพบกันที่เชียงใหม่กับเรา พูดนิสัยตลกแต่ไม่หัวเราะนะ เวลาพูดตลกไม่หัวเราะ ผู้ฟังมันจะตายหัวเราะน่ะ พูดเฉยนะ นิสัยอย่างนั้นก็มี พูดเหมือนจริงเหมือนจัง แต่แล้วเป็นพูดเล่น ไอ้เรามันจริงจังของมันอยู่ อดร้อนไม่ได้ซิ จนเชื่อว่า ไม่ได้คำพินทุอธิฏฐาน มันหาบอาบัติมาตั้งแต่วันบวชพวกนี้น่ะ ได้พินทุอธิฏฐานหรือเปล่าสูบบุหรี่นี่น่ะพระใหม่ ขู่เรา จะพินทุอธิฏฐานอะไร ไม่ได้พินทุอธิฏฐานแล้ว โห ตายแล้วพวกนี้ หาบอาบัติตั้งแต่วันบวชมา พูดเล่น นิสัยเล่น พูดไม่หัวเราะเสียด้วย มันปั้นขึ้นมาหลอกให้เป็นของจริงขึ้นมา

พวกแม่ชีแม่ขาวนี่เห็นเยอะเข้ามาในนี้นะ เราไม่รับนะแม่ชีแม่ขาว เราบอกแล้ว เห็นหลั่งไหลเข้ามาๆ เรื่อยๆ อะไรลุกเข้ามาลามเข้ามา มาเลอะเทอะกันในวัดนี้ เราผู้อยู่จุดศูนย์กลางเราจะตายละนะ มีแต่เรื่องแต่ราวพวกนี้ บวชเข้ามาหาเรื่องหาราวอะไร พระท่านเต็มวัดท่านไม่มีอะไรนี่ ไม่อายพระท่านบ้างเหรอ นี่บวชมาพักอยู่นี้ไม่กี่คน มีแต่เรื่องอยู่ข้างใน เราจะตายนะอกจะแตก เป็นยังไงมันปากเปราะปากบอนอะไรนักหนาพวกนี้ หาแต่เรื่องแต่ราวใส่กัน บวชที่จะหาอรรถหาธรรมมันไม่ยอมหา มันหาตั้งแต่เรื่องแต่ราว ยุแย่ก่อกวนนินทากาเลคนนั้นคนนี้ โจมตีคนนั้นๆ หวังเอามรรคผลนิพพานจากปากบอนนี่เหรอ

มันน่าโมโหนะ มันเป็นยังไง มีแต่ข้างในนะ ข้างนอกนี่ไม่มีละ พระไม่เคยมีองค์ไหนที่จะมาพูดเรื่ององค์นั้นเป็นอย่างนั้นองค์นี้เป็นอย่างนี้ เพราะต่างองค์ต่างปฏิบัติตรงเป๋งๆ ตามหลักธรรมวินัยแล้วจะได้ตำหนิกันที่ไหน หลักธรรมวินัยเป็นสวากขาตธรรมตรัสไว้ชอบแล้วปฏิบัติชอบแล้ว แล้วจะมาว่ากันหาอะไร เดี๋ยวนี้อยู่ในครัวนี้มีแต่เรื่องนะ เดี๋ยวจะไล่หนีหมดทั้งครัวเลยไม่ให้อยู่ มันเลอะเทอะรำคาญเรา มีตั้งแต่เรื่องแต่ราวพวกนี้น่ะ บวชมาหาเรื่องหาราวอะไร นึกจะว่าจะมาหาศีลหาธรรม มองดูตั้งแต่คนอื่นไม่ดูเจ้าของ เจ้าของเป็นยังไงมันปากเปราะปากบอน ปากอมขี้นั่นน่ะไม่ดูบ้างเหรอ ปากเจ้าของอมขี้มันไม่เหม็นเหรอ ทำไมพุ่งไปหาคนอื่น ฟุ้งไปหาคนอื่นให้เขาเหม็นด้วยนี่ มันรำคาญนะ

ทำไมจึงปากเปราะปากบอนเอานักหนา เสาะหาเรื่องแต่คนอื่น เรื่องเจ้าของไม่หา เรื่องเจ้าของนี่ตัวเรื่องใหญ่มันอยู่ที่หัวใจ มันดันออกมาให้พูดให้จา ตาก็แหลมคมไปในทางที่ดูถูกดูหมิ่นดูเพื่อความเพ่งโทษคนอื่น หูก็เหมือนกัน ไม่ได้ฟังเพื่อมรรถเพื่อผลนะ ฟังเพื่อนรกอเวจีทั้งนั้นพวกนี้น่ะ ดูก็ดูเพื่อนรกอเวจี ไม่ได้ดูเพื่อมรรคเพื่อผล โอ้ ทุเรศนะเรา ทำไมจึงมีตั้งแต่เรื่องอย่างนี้ เข้ามาบวชในศีลในธรรมนึกว่าจะเสาะแสวงหาศีลหาธรรม มันหาตั้งแต่ความสกปรกโสมมเป็นฟืนเป็นไฟมาเผากันนี่ซิ เป็นยังไงพวกนี้น่ะ

ถ้าได้โจมตีเขาได้ว่าให้เขาอย่างนั้นอย่างนี้แล้ว มันเป็นมรรคเป็นผลแล้วเหรอ ความดีงามทำไมไม่หา เสาะแสวงนักไอ้เรื่องการนินทาสรรเสริญโจมตีคนนั้นคนนี้ มันเสียหาย ให้หยุดนะอย่ามาทำในวัดนี้ วัดนี้ไม่มีสิ่งอย่างนี้ มีแต่อรรถแต่ธรรม มองดูกันถ้าใครผิดใครพลาดก็มองดูเขาด้วยความให้อภัยซึ่งกันและกัน หากมีโอกาสที่จะเตือนกันก็เตือนด้วยความเป็นธรรม แล้วผู้รับคำเตือนก็จะโมโหโทโสไปไหนถ้าเป็นธรรมด้วยกันแล้ว ท่านยังบอก ผู้เตือนเหมือนผู้ให้สมบัติ ผู้รับเหมือนผู้รับสมบัติ ธรรมท่านว่างั้น เป็นของมีค่ามากทั้งคำเตือนทั้งผู้รับ แล้วนี่ทำไมมันจึงไม่ยอมฟังคำเตือนคำพูดกัน

เรื่องตำหนิติเตียนกันนี้เร็วยิ่งกว่าลิง มันเป็นยังไงพวกนี้มาอบรมศีลธรรม มันไม่ฟังบ้างหรือ เดี๋ยวนี้ฟังหรือยัง โฮ้ มันผิดกันมากนะ เราเอาปัจจุบันนี้ ในวัดเรานี้เราไม่เคยชำระอธิกรณ์คดีเรื่องพระทะเลาะเบาะแว้งกัน ไม่ลงรอยกันยังไงๆ ไม่เคยมีตั้งแต่สร้างวัดมา เราปกครองด้วยศีลด้วยธรรมด้วยความเข้มงวดกวดขัน พระมาปฏิบัติตามก็แบบเดียวกัน ถ้าใครไม่ดีเราเป็นคนชี้แจงเอง เตือนก็เราเตือนเอง เห็นว่าไม่เป็นท่าเราไล่เอง นี้ยุ่งกันไปหมดทั้งวัดทั้งวา มาหานินทากาเลกันอะไร เข้าหากันมีแต่เรื่องนินทากาเลโจมตีกัน เป็นประโยชน์อะไรสิ่งเหล่านี้น่ะ มาหาธรรมหรือมาหาสิ่งเหล่านี้ เอาไปพิจารณาทุกคนนะ

อย่ามาปากเปราะปากบอนอยู่ในวัดนี้ไม่ดี ใช้ไม่ได้ ถ้าเราจับได้ไล่หนีเลย เราไม่เหมือนใคร เทวบุตรเทวดาอินทร์พรหมไม่เหนือธรรม ธรรมเหนือเทวบุตรเทวดาอินทร์พรหม อย่าเอาสิ่งเหล่านี้อวดธรรม โฮ้ เลอะเทอะ สิ่งเหล่านี้เร็วมากทีเดียวออกง่าย เร็วมาก เพราะมันเสาะหาแต่สิ่งเหล่านี้ ถ้าเสาะหาธรรมแล้วจะเห็นธรรม เห็นธรรมเห็นเป็นไปเพื่อความสงบ เก็บความรู้สึกไว้ได้ดี เป็นความสงบ ไม่ปากเปราะปากบอน ถ้าพูดกันก็พูดด้วยเจตนาดี ผู้ฟังก็ฟังด้วยเจตนาที่จะรับเอาไปเพื่อความเป็นธรรมแก่ตัวเอง ท่านสอนกันท่านสอนอย่างนั้น ในหลักธรรมวินัยว่างั้น คือเตือนกันให้เตือนกันได้ด้วยความเป็นธรรม ผู้รับก็ให้รับด้วยความเป็นธรรม ท่านว่างั้น ธรรมท่านแสดงไว้อย่างนี้

นี่นำธรรมมาแสดง มันฟังหรือเปล่าพวกนี้ หรือจะเอาทิฐิมานะมาเหยียบย่ำทำลายวัดวาอาวาสศาสนาเหรอ ใช้ไม่ได้นะ เลอะเทอะๆ เรายิ่งแก่มาค่อยปล่อยไปๆ มันก็อย่างนี้ ว่าปล่อยหรือไม่ปล่อยก็ได้ว่ากันอยู่อย่างนี้จะว่าไง มันไม่ค่อยสนใจอะไรละ สำหรับพระเราเราชม ตั้งแต่มาอยู่วัดป่าบ้านตาด ว่าขนาดนั้นนะ เรียบมาตลอด ไม่เคยมีองค์ไหนว่าเป็นยังไงต่อยังไง ที่จะได้ชำระกันว่าใครผิดใครถูกนั้นไม่เคยมีตั้งแต่สร้างวัดป่าบ้านตาด เรียบมาตลอดอย่างนี้ละ นั่นชื่อว่าท่านเสาะแสวงหาธรรมนะพระ พระหาธรรมต้องเป็นความสงบสุขร่มเย็น ให้อภัยกันได้ ใครไม่ดียังไงก็เตือนกันด้วยความเป็นธรรม ผู้รับก็รับด้วยความเป็นธรรม ก็เป็นธรรมทั้งสองฝ่าย นี้ก็เป็นคติตัวอย่างแก่กันได้ดี นั่น ไม่ได้คอยแต่จะเห่าจะกัดกันตลอดเวลา

มันเป็นยังไง ผู้หญิงน่ะมันปากเปราะ เราไม่ได้ติหนิผู้หญิงทั่วๆ ไปนะ ส่วนมากมันมักปากเปราะ เสาะแสวงหาแต่โทษคนอื่น โทษเจ้าของเต็มหัวอกหัวใจมันไม่ว่ามันสนใจ มันดูแต่คนอื่น แล้วก็เลยเอาเรื่องอันนั้นละมาเป็นมรรคเป็นผล ถ้าได้พูดเรื่องตำหนิติฉินนินทาโจมตีคนนั้นคนนี้แล้ววันนี้ได้มรรคได้ผลมาก ค่อนข้างจะขึ้นโสดา สกิทาคา อนาคา อรหันต์นะ อรหันต์เก่งอรหันต์นินทาอรหันต์โจมตีคนอื่น อรหันต์เสาะแสวงหาคนอื่น อรหันต์อย่างนี้มันหันไปอย่างนั้น ใครเป็นยังไง หันไปนี้คนนั้นไม่ดีอย่างนี้ หันไปนี้คนนี้ไม่ดีอย่างนี้ มีแต่คนไม่ดีเต็มวัดเต็มวา ตัวนรกมันไม่ว่าตัวมัน นั่นละตัวนรก

ฟังหรือยังพวกนี้น่ะ เราอกจะแตกแล้วนะผู้ปกครอง พระเต็มวัดท่านไม่เคยมี ฟังซิน่ะไม่อายท่านบ้างเหรอ พระวัดเรานี้ตั้งแต่สร้างวัดมาไม่มี เราเป็นผู้ปกครองเข้มงวดกวดขันด้วยกันทุกคน เราผู้ปกครองก็เข้มงวดกวดขันคอยดูแลสอดส่องพระเณร องค์ไหนปฏิบัติผิดพลาดประการใด ส่วนมากที่จะเจตนาไม่มีละ ท่านผิดพลาดด้วยความไม่มีเจตนาความรู้เท่าไม่ถึงการณ์มีได้เตือนได้อย่างนั้น ทางนั้นก็ยอมรับปุ๊บๆ ไปเลย เรื่องก็เรียบไปเลยเพราะเป็นธรรม ผู้สอนสอนด้วยความเป็นธรรม ผู้ฟังก็ฟังด้วยความเป็นธรรม แล้วปฏิบัติเป็นธรรมจะมีเรื่องอะไร อันนี้มันไม่เป็นธรรม เตือนกันก็ไม่ได้ด้วยคอยแต่จะกัดกัน ไปที่ไหนยิงเขี้ยวยิงฟันใส่กัน โอ้ มันน่าทุเรศนะพวกนี้ มันอยากใหญ่อยากโตไปในสิ่งเหล่านั้นเหรอ มามีอำนาจบาตรหลวงไปอย่างนั้นเหรอ อำนาจหมากัดกัน ดูไม่ได้นะ เอาละนี่สายแล้ว มีธุระจะไปของเรา ไม่ว่ามันก็ได้ว่า มันขวางหน้าขวางตาขวางหูขวางใจอยู่ตลอดเวลา ให้พร

ทองคำจะเอาไปกรุงเทพ ได้ทางนี้เก็บไว้ๆ ทางโน้นมาก็ขนไปๆ ได้เยอะอยู่นะ ประเภทน้ำไหลซึมได้เยอะแล้ว ได้เรื่อยๆ ก็เราเสาะเราแสวงหาเพื่อชาติของเราหัวใจของชาติบ้านเมือง เราคิดหมดแล้วนะเราทำนี่ ไม่ใช่เราไม่คิด พูดออกคำไหนคิดแล้วค่อยพูดออกมา อย่างนำพี่น้องทั้งหลายนี้คิดเต็มหัวใจ ก็ไม่เคยผิดพลาดนี่นะ ได้มาบริสุทธิ์พุทโธ เม็ดหินเม็ดทรายไม่มีที่จะไหลออก เราพาพี่น้องทั้งหลายทำทำอย่างนั้น ทำด้วยความเป็นธรรม เวลานำพี่น้องทั้งหลายก็นำด้วยความเมตตา เมตตากับความเป็นธรรมเป็นอันเดียวกัน จึงไม่มีที่ว่ารั่วไหลแตกซึมไปไหนเลย ตั้งแต่ทองคำเงินสดอะไรๆ มาไม่มีไม่เคยปรากฏเลย ใครได้มาที่ไหนเขาก็เอาเข้ามา เราไม่รู้ไม่เห็นเขารับจากกันมาเขาก็เอามาบอกคนนั้นให้คนนี้ให้ เขาเอามาเสนอเรา แน่ะ เรียบมาตลอด บริสุทธิ์เต็มที่นี่นะ

เราทำอะไรทำด้วยความบริสุทธิ์ จึงไม่มีสงสัย บริสุทธิ์มาตลอด เรายังไม่เคยระแคะระคายในจิตใจของเราว่าได้มัวหมองตรงไหน บรรดาสมบัติทั้งหลายที่พาพี่น้องทั้งหลายดำเนินแล้วเอามาบริจาคเรานี้ผ่านหมดเข้าหมดเลย จะรั่วไหลไปไหนไม่ได้ คนของเราก็เป็นเหมือนหัวใจเราเอง ปฏิบัติแบบเดียวกัน เขาได้ที่ไหนๆ เขามอบให้ที่ไหนๆ เขาก็เอามาเสนอเราแล้วเขาก็บอกคนนั้นให้คนนี้ให้มาตลอดอย่างนี้ละ ไม่มีคำว่ารั่วไหลแตกซึม คนที่เราจะใช้เป็นหัวใจเดียวกับเรา คือบริสุทธิ์ด้วยกัน ให้พร

รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th

และรับฟังจากสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz