เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๒๗ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๕๐

ทำให้สมใจในชาตินี้

         (กำหนดการไปเวียงจันทน์ เพื่อมอบสิ่งอุปโภคบริโภคและเครื่องมือแพทย์ของหลวงตา วันที่ ๒๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๐) เอ้า จัดเสียให้พอ อย่าทำเหยาะๆ แหยะๆ นะทำอะไร อ้าว จริงๆ นะใส่หมัดหนึ่งไม่พอ เอาสองหมัดใส่ไปเลย หมัดหนึ่งไม่หนัก สองหมัดซัดเข้าไป จะเล่านิทานย่อๆ ให้ฟัง เด็กมันนอนหลับอยู่ ผู้ใหญ่คิดคึกคิดคะนอง เอาปลายไม้ไผ่คมๆ ไปแทงหำเด็ก จนเด็กตาย ทีนี้ก็เกิดฟ้องร้องกันขึ้น ผู้ใหญ่คนนี้ทำให้เด็กตาย ก็ต้องทำผู้ใหญ่คนนี้ให้ตายอย่างเดียวกัน ทางนั้นเอาไม้ไผ่อันเดียวแหย่หำจนเด็กตาย ทางนี้คิดเอาให้สมใจก็เลยฟาดไม้ไผ่ทั้งมัดเลยใส่ผู้ใหญ่ คนนั้นเลยรอดไม่ตาย ก็ไม้ไผ่ทั้งมัด จะเอาให้สมใจเลยไม่ได้เรื่อง

เตรียมของไปให้เต็มเหนี่ยวนะ พวกข้าว พวกเครื่องกระป๋งกระป๋องอะไร เหมือนอย่างที่พวกทางเวียงจันทน์เราอพยพมาหนองคายตั้งหลายๆ หมื่นคน อันนี้ก็แบบเดียวกันเลย ไปเอาร้านไหนล้มตูมๆ เข้าตลาดตลาดล้ม เราเป็นคนสั่งเองนี่ คือเวลาไปดูคนที่อพยพมาจากเวียงจันทน์ มีทั้งคนเฒ่าคนแก่คนหนุ่ม มีทั้งเด็กทั้งคนเจ็บไข้ได้ป่วย ไปดูหมด กลับมาก็สั่งเดี๋ยวนั้นฟาดเข้าไปหนองคายล้มตูมเลย เอาที่ไหนล้มตูม ตลาดไหนล้มหมดเลย จะเอาไปอะไรนักหนามากมาย เขาบอกว่าอาจารย์มหาบัว โอ๊ย ถ้าเป็นอาจารย์มหาบัวละยอมเลย นี่ก็ต้องแบบเดียวกัน ทำเหยาะๆ แหยะๆ ไม่เป็นนะเรา ถ้าเอาแล้วซัดสองหมัดเลย หมัดหนึ่งไม่พอ เอาสองหมัด เหมือนกับไม้ไผ่ลำหนึ่งไม่พอ เอามัดเข้าเป็นมัดให้มันหำแหลกเลย

ที่เราพูดตะกี้นี้เข้าใจหมดแล้วนะ ให้ปฏิบัติตามนั้น เราไม่ได้เรื่อง พูดอะไรไปปั๊บหายเงียบๆ เดี๋ยวนี้ไม่เหมือนเก่า พอพูดไปหายเลยๆ จำไม่ได้ เดี๋ยวนี้เป็นอย่างนั้นความจำ ไปในวัดก็หลง เดี๋ยวนี้เป็นแล้วไปในวัดหลงวัด มากุฏิไม่ถูก เป็นอย่างนั้น อู๊ย ทุกขัง อนิจจัง ที่พูดนี้เข้าใจหมดแล้วนะ ให้ไปจัดการ เราตามเรื่องราวทีหลัง จะจัดอะไรจัดเลย เรียบร้อยแล้วเราพิจารณาตามหลังๆ อย่างที่พูดเรื่องหนองคาย หนองคายนี่ล้มหมดเลยแถวนั้น คือพวกทางเวียงจันทน์เราข้ามมาหนองคาย อพยพมาเป็นหมื่นๆ

ไปสำรวจหมดแล้ว ไปเห็นพวกคนเจ็บไข้ได้ป่วย พวกเด็กพวกอะไรนี้ นั่นละที่จะเกิดเหตุใหญ่ ยกทัพฟาดเข้าไปหนองคายล้มตูมตามๆ เอาหมดเลย เอาไปใสกะด้อกะเดี้ยแท้ ใผสั่งมานี่ อาจารย์มหาบัว โอ๋ย ถ้าเป็นอาจารย์มหาบัวเอาเลย มันเอาจริงๆ นะไม่เหมือนใคร ทำอะไรเอาจริงเอาจังมาก หมัดหนึ่งไม่พอต้องสองหมัดเข้าไปเลย ไม้ไผ่ลำหนึ่งไม่พอเอาเต็มกำมือตำเข้าไปเลย เข้าใจไหม มันต้องมีนิทานแทรกซิ ข้อตลกมันมีนี่

วานซืนเราไปโรงพยาบาลท่านอาจารย์ฝั้น พรรณานิคม เขาขอรถ เราก็พึ่งจ่ายรถไปให้เขาติดๆ กันมาไม่ทราบว่ากี่คัน พอไปพรรณาฯเขาก็มัดคออีกจะขอรถคันหนึ่ง ไม่ได้ ซัดกันแข็งๆ เลยไม่ให้ พอดีกลับมาเช้าวานนี้เขาจะมาถวายรถเลยให้ไปทางจิตเวช จังหวัดเลย ทางพรรณาฯ เลยไม่ได้ ทางจังหวัดเลยได้ จิตเวชมาขอพอดีกับศรัทธาเขาก็มาพร้อม เลยเอากันเดี๋ยวนั้น มอบให้ทางจิตเวชเลย ทางพรรณาฯเลยไม่ได้ เขาเอาปัจจุบันแล้วเงินก็มีมาปัจจุบัน ก็เอาเดี๋ยวนั้นเลย สุดท้ายทางพรรณาฯ ท้องแห้ง จิตเวชท้องเต็มกลับไป

เราไปทุกวันตอนเช้า พอฉันเสร็จแล้วไป ของเต็มรถๆ ออกแจกทาน เราอยากจะถามปัญหากันว่า มีวัดไหนบ้างทั่วประเทศไทยที่ได้บริจาครอบด้านเหมือนหลวงตาบัว วัดป่าบ้านตาด เราพูดได้ยันๆ เลยว่าไม่มี บอกชัดๆ เลยว่าไม่มีทั่วประเทศไทย อันนี้กระจายออกรอบวัดเลย ทั้งใกล้ทั้งไกลรอบไปหมด เราได้ทำให้สมใจในชาตินี้เสีย ชาติต่อไปไม่มีเงื่อนต่อ เราทำให้สมใจเสียในชาตินี้ เอาละให้พร

รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th

และรับฟังจากสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน FM 103.25 MHz