| เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๒๔ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๔๙
อย่าอาศัยแต่ผู้อื่น
ก่อนจังหัน
(๒๕ ครับผม) อะไร ๒๕ เหอ ไม่ใช่เป็นบ้าแล้วเหรอ อยู่ๆ ก็ ๒๕ ขึ้นมา มันจะเข้าเรื่องวันถวายเพลิงหลวงปู่มั่น บวชพระมากนะ พระที่จะบวชเตรียมพร้อมแล้ว เราเคยเห็นแล้วนี่ พวกนาคเตรียมพร้อมที่จะบวชอยู่ข้างนี้ พระเราอยู่ข้างนี้ ทางนี้เตรียมพร้อมแล้ว ฟังแต่ว่าเตรียมพร้อมเถอะถ้าอะไรผ่านนี้ปั๊บเลย เราบอกว่าพวกนี้พวกเตรียมพร้อมแล้ว อย่าไปบอกไปกล่าวเรื่องอะไรๆ นะ มันจะขึ้นช่องมันเตรียมไว้แหละ พอพูดได้สักนาทีกว่าๆ ก็มีพระไปบอกให้ขยับไป ทางไปไม่ได้ให้ขยับไปหน่อย นตฺถิ ภนฺเต ขึ้นทันทีเลย บอกแล้ว เขาเตรียมพร้อมแล้วอย่าไปแตะ ไม่ อาม ภนฺเต ก็ นตฺถิ ภนฺเต ทางนั้นก็ นตฺถิ ภนฺเต
เราก็อย่างนี้ด้วยเลยว่า มันบ้าอะไรเตรียมอะไร เอะอะก็ นตฺถิ ภนฺเต เรื่องมันเกี่ยวกันยังไงก็ควรจะรู้เรื่อง เราขู่พวกนั้น ทีแรกก็บอกอย่าไปแตะนะ นี่เตรียมพร้อมไว้แล้วมันจะขึ้นช่องไหนไม่รู้ พอมีคนไปบอกให้ขยับไปหน่อย นตฺถิ ภนฺเต ขึ้นเลย จากนั้นก็ดุเอา อะไรก็ นตฺถิ ภนฺเต มันอะไรนี่น่ะ ขบขันดี เขาเตรียมพร้อมแล้วแตะไม่ได้ละ
พระเราก็ไม่เคยได้ต้องติในการทำข้อวัตรปฏิบัติ ด้วยความพร้อมเพรียงสามัคคีกัน พร้อมเพรียงกันดีตลอด เราจะมาทุกระยะมาสังเกตดูความพร้อมเพรียงของพระที่มาศึกษาอบรมอรรถธรรม ไม่ใช่จะมาลับหน้าลับหลัง นั้นไม่ใช่ธรรม มันกิเลสหลอก ถ้าธรรมแล้วไม่มีที่ลับที่แจ้ง นตฺถิ โลเก รโห นาม ขึ้นชื่อว่าที่ลับไม่มีในโลก ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว เราคอยสังเกตตลอดเวลาพระปัดกวาดตอนเย็นและตอนเช้าๆ ออกมาดู ทุกอย่างให้มีความพร้อมเพรียงกัน
เราจะไม่เชื่อใครยิ่งกว่าเชื่อธรรม หน้าที่การงานของเราที่ควรจะทำอะไรให้ทำเลยๆ อย่าให้กิเลสมาหลอก มีที่ลับที่แจ้งกิเลสเป็นอย่างนั้น ถ้ามีที่ลับที่แจ้งเป็นเรื่องของกิเลส การทำความดีงามทั้งหลายและการละบาปบำเพ็ญบุญนี้คือธรรม ไม่มีที่ลับที่แจ้ง ถ้ากิเลสมีจนได้ ต่างกันอย่างนี้ วันนี้พระมาเท่าไร (๒๕ ครับผม) โอ๋ อันนี้เองนะที่ว่าเอะอะก็ ๒๕ ขึ้นนี่ เออ เอาละจะให้พร
หลังจังหัน
น้ำท่วมทางภาคกลางก็ดูหมดปัญหาไปแล้วนะ (ครับ เขาจัดตามที่หลวงตาสั่ง) คือให้จัดตามนั้นเลย จำเป็นมากน้อยเพียงไรทุ่มเลย เราบอกอย่างนั้น เอาศรีไทยใหม่ซึ่งเป็นคนจริงจัง เฉลียวฉลาดด้วย เป็นเจ้าของโรงสีให้เป็นผู้ไปประสานงานทางนั้น มีความจำเป็นมากน้อยเพียงไรจัดตามนั้นเลย ควรทุ่มก็ทุ่มเลย เราจะเป็นคนจ่ายเองหมด จ่ายเรียบร้อยดูเหมือน ๔ ล้านกว่า
ความจำเป็นไม่โดนใครเข้าก็ดูดีหนา ลองมาโดนเราเข้าซิเป็นยังไง ไม่หวังความช่วยเหลือจากผู้อื่นจะหวังที่ไหนน่ะ นั่น เวลาจำเป็นก็ต้องช่วยกันคนเรา เราตายใจเพราะมอบให้ศรีไทยใหม่ เจ้าของโรงสี อ.บ้านผือ เป็นผู้ไปประสานงาน ให้จัดการตามนั้นเลย มีความจำเป็นมากน้อย เอาๆ ๆ เลย ช่วยเท่าไรๆ ช่วยตามความจำเป็น บอกมาที่นี่เท่าไรเราจ่ายให้ทันทีเลย นี่ก็ดูว่า ๔ ล้านกว่า ไม่มากนัก น้ำท่วม
แต่เครื่องมือตาคิดดูซิ เครื่องมือตานี้แหม แพงมาก อันนี้ที่ว่าเราเอามือเขียนตีนลบเราก็ยอมรับนะ คำว่ามือเขียนตีนลบ คือเราเป็นผู้ประกาศเสียเองเพื่อสร้างเนื้อหนังแห่งชาติไทยของเราขึ้น ให้เป็นตัวของตัวๆ อย่าอาศัยแต่ผู้อื่นๆ แล้ววิ่งตามหลังเขาๆ ไม่มีอะไรเป็นของตัวเลยใช้ไม่ได้เราว่างั้น ถ้าอันใดที่ยังช่วยตัวเองไม่ได้ก็อาศัยเขาไปก่อน อาศัยเพื่อจะเป็นการศึกษาฟิตตัวไปในนั้นๆ ไม่ใช่อาศัยเขาตลอดวันตาย อ่อนเปียก ใช้ไม่ได้ นี่เราสอน อะไรที่ควรอาศัยเขาเสียก่อนอาศัย แต่อาศัยเพื่อจะผลิตสิ่งเหล่านั้นขึ้นมาด้วยวิชาของตนที่ไปอาศัยเขาแล้วมาทำ จนกลายเป็นเนื้อเป็นหนังของคนไทยเราขึ้นมา หลักวิชาเป็นของคนไทยแล้วไปไหนไม่จน ถ้าวิชาอาศัยเขากินนี้จนตลอด เราก็ว่าอย่างนี้ละ
ทีนี้มันก็มาโดนเอาตา เลยกลายเป็นมือเขียนตีนลบจะทำยังไง ถ้าจะเอาเครื่องมือตาภายในประเทศของเรานี้มันก็ไม่ได้อย่างใจ ไม่สมบูรณ์แบบ ไม่ได้เหมือนเครื่องมือที่มาจากเมืองนอก สมบูรณ์แบบๆ ทันกาลทันสมัยทุกอย่าง สมใจ ตกลงที่ว่าให้สร้างเนื้อหนังของตัวเองก็เลยเป็นเอาตีนลบแล้วที่นี่ ต้องสั่งจากเมืองนอกแหละตา แน่ะเห็นไหมล่ะ เราเป็นคนสั่งเอง คือตาเป็นของสำคัญ เครื่องมือไม่ดีก็ไม่ได้ เราก็มุ่งเพื่อตานี้ แล้วเอาเครื่องมือจากเมืองนอกมาเลยกลายเป็นมือเขียนตีนลบไป นี่เราก็ยอมรับว่าเราผิดพลาด ผิดส่วนหนึ่งแต่ก็ถูกส่วนหนึ่ง แบ่งรับแบ่งสู้กันอยู่อย่างนี้
เรียกว่าทุกอย่างเราอยากให้ผลิตในชาติไทยของเรา อะไรที่เป็นไปได้อยู่ไม่อยากให้ไปยุ่งกับสิ่งภายนอก ไม่อย่างนั้นจะเป็นเนื้อเป็นหนังของตัวเองไม่ได้ อาศัยเขาจนกระทั่งวันตาย เดินด้อมๆ ตามหลังเขาไม่มีศักดิ์ศรีดีงามอะไรเลย เพื่อจะให้ฟิตตัวเองให้เป็นเนื้อเป็นหนังของตัวเองนี้ ก็เลยมาโดนเอาเครื่องมือๆ ตา เอาเครื่องมือของเขามาทันกับเหตุการณ์ๆ แล้วคนก็คนไทยของเราจะว่าไง ก็เสริมอยากให้มันดี จะเอาของชุ่ยๆ มาได้ยังไง แน่ะ เลยเอาตีนลบ เป็นอย่างนั้นแหละ
ธรรมที่เราสอนทุกเช้าๆ นี้ออกทางวิทยุนะ ขอให้พี่น้องทั้งหลายได้คิดอ่านไตร่ตรองเรื่องศาสนธรรม คือธรรมภายในใจจากพุทธศาสนา ซึ่งเป็นศาสดาองค์เอกประทานธรรมให้พวกเรา ขอให้นำไปพินิจพิจารณาตามอรรถตามธรรมเราจะมีหลักมีเกณฑ์ การประพฤติเนื้อประพฤติตัว การเสาะแสวงหา การอยู่การกินการใช้สอยจะรู้จักประหยัดมัธยัสถ์ มีหลักมีเกณฑ์ เรื่องของธรรมเป็นอย่างนั้น ธรรมไม่ได้สั่งสอนใครให้ลืมตัว ผู้มีธรรมย่อมไม่ลืมตัว เป็นเศรษฐีเงินกองเท่าภูเขาก็ไม่ลืมตัว คนผู้ไม่ลืมตัวนี้แลเป็นคนที่หาได้ยากมากที่สุด ธรรมท่านสอน
อย่างพระพุทธเจ้าเห็นไหม คนไม่ลืมตัว ประพฤติตัวเป็นธรรมทั้งแท่ง เป็นศาสดาทั้งองค์มาสอนโลกเห็นไหมล่ะ ไม่ใช่อยากได้อะไรหยิบได้ฉวยเอาๆ มาแบบชุ่ยๆ นี่แสดงว่าไม่มีหลักเกณฑ์ในความเป็นอยู่เคลื่อนไหวไปมา การเสาะแสวงหาการใช้การสอยไม่มีหลักมีเกณฑ์ใช้ไม่ได้นะ เดี๋ยวติดหนี้เขาๆ เลยเป็นนิสัยสันดานติดหนี้เขา ไม่ได้ติดปวดหัว เห็นไหมล่ะ ลงได้เป็นนิสัยแล้วไม่ได้ติดหนี้เขาปวดหัว อย่าให้เป็นอย่างนั้นนะคนไทยเรา เป็นเมืองมีอรรถมีธรรม ควรจะเอาธรรมเข้ามาพิจารณา
ท่านก็บอกไว้แล้วในธรรมะ แต่เราลืมภาษาบาลีเสีย อะไร อิณาทานํ ทุกฺขํ โลเก การติดหนี้ติดสินนี้เป็นทุกข์มากที่สุดในโลก นั่นท่านว่า การไม่ติดหนี้ติดสินเป็นความสุขในโลกในการครองชีพของฆราวาส นั่นฟังซิ นี่ธรรมพระพุทธเจ้าสอน แม้แต่เวลาที่จะบวชก็มีเหมือนกัน เวลาจะมาบวชท่านไม่ให้มีหนี้มีสิน ติดหนี้ติดสินพะรุงพะรังแล้วมาบวช ถาม อนโณสิ๊ ท่านไม่มีหนี้มีสินเหรอ บอก ไม่มี ไม่ติดหนี้ ถ้าติดหนี้บวชไม่ได้ เป็นอย่างนั้นนะ
พระพุทธเจ้าถือเป็นสำคัญมากการติดหนี้ติดสิน พี่น้องชาวไทยเราไม่จำเป็นไม่ควรที่จะไปติดอย่าไปติดสุ่มสี่สุ่มห้ามันเป็นนิสัยสันดาน การหาอยู่หากินไม่เป็นหลักเป็นเกณฑ์ หยิบได้ฉวยไป สุกเอาเผากินใช้ไม่ได้นะ ต้องมีหลักมีเกณฑ์ มันจำเป็นจริงๆ ที่ควรจะกู้ยืมเขา เอ้า กู้ยืม เจ้าของก็แน่ใจในเจ้าของว่าจำเป็นแล้วเวลานี้ เอ้า หาคนอื่นมาช่วยเสียก่อนแล้วค่อยพยายามหามาให้เขา ทุกข์อันนี้ เอ้า ยอมรับ แต่จะพยายามไม่ให้เป็นหนี้เขาอย่างนี้อีก นั่น ต้องใช้ความพยายามพินิจพิจารณา เข็ดหลาบอยู่ตลอด นี่จนเป็นนิสัยสันดานไม่ดี นี่ละธรรมะพระพุทธเจ้าท่านสอน เพื่อจะให้เป็นอิสระของตนเอง คนมีคนจนให้ต่างคนต่างเป็นอิสระ อย่าติดหนี้ติดสินพะรุงพะรัง ชีวิตจิตใจเกาะอยู่กับหนี้กับสิน ไม่เป็นตัวของตัวไม่เป็นเนื้อเป็นหนัง ทุกข์จนกระทั่งวันตายคนเช่นนั้น หาความสุขไม่ได้นะ
ต้องให้มีเนื้อมีหนังติดตัวมีหลักมีเกณฑ์ เราเป็นลูกชาวพุทธ ยิ่งเข้ามาในวัดป่าบ้านตาดนี้แล้วเราสอนจริงจังมาก ไม่ให้คลาดเคลื่อนจากหลักธรรมหลักวินัยเลย การประพฤติของพระของเณรเหมือนกัน เคลื่อนคลาดอย่างน้อยเตือน ถ้ายังพอเตือน เตือนเสียก่อน ถ้าผิดพลาดด้วยความไม่มีหิริโอตตัปปะเป็นความดื้อด้านไล่ออกทันที นี่มันจะสร้างกรรมใหญ่ทำลายทั้งวัดเลย เป็นเนื้อร้ายในวัดนั้นเอาออกไม่ให้อยู่ นั่น ควรแนะนำตักเตือนสั่งสอนกันได้ก็สอนกันไป ด้วยผู้ผิดนั้นไม่มีเจตนา ก็สอนกันไป ถ้าลงว่าไม่มีหิริโอตตัปปะแล้วทำได้ทุกอย่าง เป็น อลัชชิตา หาความละอายบาปไม่ได้ เอาละวันนี้เพียงเท่านั้นละ ก็เทศน์พอสมควรแล้ว นี่ก็ออกทางวิทยุเหมือนกัน เพื่อให้พี่น้องชาวไทยเรามีหลักมีเกณฑ์ในความเป็นอยู่ปูวาย อย่าให้เป็นชีวิตเลื่อนลอย ไม่ดี มีเท่าไรใช้มันอย่างนั้น
(หลวงตาเมตตาให้เครื่องมือตาและอื่นๆ แก่โรงพยาบาลจังหวัดเลยรวม ๙ รายการเป็นเงิน ๑๒,๗๐๐,๐๐๐ บาทค่ะ) ฟังซิ ๑๒ ล้าน ๗ แสน อย่างนี้ละหว่านทั่วประเทศ เงินที่พี่น้องทั้งหลายบริจาคมาไม่ได้เข้านี่นะ ไม่เข้าเลย บอกว่าไม่เข้าเลย ที่เราจะเอาไปซื้อนั้นซื้อนี้ไม่เห็นมี มีแต่ออกตลอดเวลาอย่างนี้ สมชื่อว่าเงินวัดนี้เป็นเงินเพื่อโลกอย่างที่เขาเขียน ก็เป็นอย่างนั้นตลอดมานี่ เราไม่เคยเก็บ ตั้งแต่เริ่มสร้างวัดทีแรกก็ช่วยอย่างนั้นมาตลอดไม่เคยเก็บนะเงินวัดนี้ คนทุกข์คนจน โรงร่ำโรงเรียน ก้าวเข้าสู่โรงพยาบาลเรื่อยมาจนกระทั่งทุกวันนี้ ตั้งแต่สร้างวัดมาทีแรกช่วยมาอย่างนั้นละ เอาละพอใจ
(โรงพยาบาลนาแห้ว จ.เลย มากราบขอความเมตตารถพยาบาล ๑ คัน) เมื่อเร็วๆ นี้ก็ส่งไปๆ เรื่อย รถพยาบาลให้เรื่อยเลย เมื่อเร็วๆ นี้ก็ให้เขามารับไป ทุกวันนี้มันสองล้านกว่ารถพยาบาลแต่ละคัน อย่างนี้ละฟังเอาซิพี่น้องทั้งหลาย เราจะมีเงินมาจากไหน ไหลออกตลอดเวลา นี่ก็ตั้งสองล้านกว่าให้ไปเร็วๆ นี้ ให้ติดให้ต่อเรื่อยนะรถพยาบาลจนพรรณนาไม่ได้ ให้มากขนาดนั้น เป็นร้อยๆ คัน ให้ตลอดเลย เครื่องไม้เครื่องมือแพทย์พิสดารมาก ทางโรงพยาบาลนี้พิสดารมากกว่าอย่างอื่น ทั้งเครื่องมือแพทย์ ทั้งรถทั้งรา ทั้งตึกทั้งสถานที่ได้ขยับขยายให้ก็มี พิสดารมากอยู่สำหรับโรงพยาบาลแต่ละแห่งๆ ช่วยปลีกช่วยย่อยหลายแห่งหลายหน
นี่ขอรถจะทำยังไง รถพยาบาล มันเป็นความจำเป็นจริงๆ หรือเห็นเขาขอได้เราก็ขอได้ เราก็คนๆ หนึ่งเหมือนกันไม่ใช่อย่างนั้นเหรอ (หลวงตาเรียกพระมาสอบถามดู ว่าเป็นรถใช้งานมานานจริงและชำรุดมาก) เอ้า ตกลงรถก็ให้ (สาธุ) บางทีรถไปเสีย เราไปลูกศิษย์แอบตามหลังไปซิ เราไปของเราเที่ยวธรรมดาเรา มันไม่บอกมันแอบขโมยตามหลังไป ที่วังสามหมอนั่นละ มันบันดลปากอะไรก็ไม่รู้ ดลใจไปเห็นหมาตัวนี้นอนหมอบอยู่ข้างทาง ตาจ้องมาทางรถ หมาตัวนี้มันมานอนอะไรอยู่ที่นี่ว่ะ ดูลักษณะแปลกเหลือเกินเราว่าอย่างนั้นแหละ
พอรถเราผ่านไปได้สักสี่ห้าเส้นหรือสามเส้นนี่แหละ แล้วเบารถมองดูรถคันหลังที่ว่า เห็นหมาตัวนั้นมันหมอบอยู่นั้น เดี๋ยวรถคันนั้นมามันจะโดดออกมานี้นะ รถจะตกคลองตกถนน พอมองไปก็จริงๆ เสียด้วย เป็นอย่างนั้น หมาตัวนี้ก็เลยตาย มันโดดออกมาตัดหน้ารถเขา รถเขาหลีกเลยตกคลอง เราก็เลยสั่งรถเดี๋ยวนั้นเลย โทรศัพท์มาทางบริษัทเอารถใหม่ให้เลย รถคันนั้นเอามาซ่อม ซ่อมเสร็จแล้วก็เลยมอบให้ทางหลวงบ้านข้าวสาร อุดรเรา เอาคันใหม่ให้เขาไป เวลาจำเป็นมันหากมี ลูกศิษย์เขาแอบตามหลังไป เราก็ไม่รู้ บทเวลาไปเกิดเหตุมันก็โดนเรานั่นซิ เอาละทีนี้ให้พร
รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th
และรับฟังจากสถานีวิทยุสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ และสถานีวิทยุอุดร
FM 103.25 MHz |
