มองไม่เห็นใครเห็นแต่....
วันที่ 6 สิงหาคม 2549 เวลา 8:15 น. ความยาว 25 นาที
สถานที่ : วัดป่าบ้านตาด
| |
ดาวน์โหลดเพื่อเก็บไว้ในเครื่อง
ให้คลิกขวาแล้วเลือก Save target as .. จาก link ต่อไปนี้ :
ข้อมูลเสียงแบบ(Win)   วิดีโอแบบ(Win Narrow Band)

ค้นหา :

เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๖ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๔๙

มองไม่เห็นใครเห็นแต่....

         ภูวัวนี้เป็นบริเวณกว้างขวางมากทีเดียว เราชอบใจ แต่ก่อนเราได้ยินว่าท่านอุทัยท่านอยู่เป็นประจำทีละสององค์หรือสามองค์เป็นอย่างมาก เนื่องจากประชาชนเขาไปปลูกบ้านปลูกเรือนสองสามหลังคาเรือน ไปอาศัยเขาอยู่ ทีนี้พระท่านก็คนท่านก็เป็นห่วงใยประชาชน ท่านไม่อยู่นานท่านก็จะไป เอ้า ประชาชนก็เลื่อมใสพระห่วงพระจึงขอนิมนต์ท่านอยู่สองสามองค์ เขามีสองสามหลังคาเรือนจนๆ นะ แต่น้ำใจเขาไม่จน ท่านจะลาหนีไปทีไรเขาไม่ยอมให้ไป ขอให้อยู่นี้เขาจะรับเลี้ยง เอ้า ให้ตายไปด้วยกัน เขาว่างั้น ตกลงท่านก็เลยได้อยู่นั้นมาสององค์สามองค์ ต่อสองสามครอบครัวซึ่งเป็นครอบครัวจนๆ ท่านก็อยู่นั้นเรื่อยมา

เราก็ทราบข่าวมาตลอดแต่ไม่มีโอกาสจะไปดู จึงหาโอกาสไปดู พอลงรถแล้วไปเลย ไปดูบนภูเขาหินลาดหินดาน ไปดูหมดแถวนั้น พอกลับมาก็บอกท่านอุทัยเลย ตั้งแต่นี้ต่อไปพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบอยากจะมาพักอยู่กับท่าน มีเท่าไรให้มาผมจะรับเลี้ยงตั้งแต่บัดนี้ต่อไป ก็มีเด็ดทั้งสองเด็ด คือถ้าพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบอยากมาพักสักเท่าไรให้มาผมจะรับเลี้ยง แต่พระที่โกโรโกโสให้ไล่ลงภูเขาให้หมด มันเสียศักดิ์ศรีภูเขา นั่นมันต้องเด็ดไปด้วยกันซิ ตั้งแต่นั้นมาก็ ๒๐ กว่าปีแล้วเรารับเลี้ยงทั้งวัดเลย

พอปลายเดือนเขาจะไปส่ง คือเราจัดไว้อย่างตายตัว เราอยู่ไม่อยู่อะไรก็แล้วแต่ถึงเวลาแล้วเขาไปส่ง ไปแต่ละเที่ยวนี้รถ ๔ คันรถ อาหารให้พอกับพระที่อยู่ในนั้น รถ ๔ คัน ๖ ล้อก็มี ๔ ล้อก็มีบองขึ้นเต็มเอี๊ยด กะให้พอและเผื่อเอาไว้เพราะมีพระอยู่แถวๆ นั้นแห่งละองค์สององค์ ท่านอยู่รอบๆ นั้นภาวนา หากท่านมีความจำเป็นก็ให้ท่านพาตาปะขาวหรือเณรหรือโยมก็ได้มาติดต่อกับวัดภูวัว ทางท่านอุทัยก็ให้ไป เพราะเราบอกไว้แล้วว่าให้ท่านไปเถอะ เราที่จะไปส่งซอกแซกอย่างนั้นมันไม่ไหวมันไปด้วยรถ ท่านก็มาเอาตามนั้น เราก็ส่งไปเผื่อๆ เอาไว้

วันนี้เราจึงคิดจะไป เพราะเป็นปีแล้วไม่ได้ไปนาน ไกลอยู่นะล่ะ มัน ๒ ชั่วโมง ๔๕ หรือ ๕๐ นาที จากนี้ไป แต่ก็ไม่แน่นักมันขึ้นอยู่กับฟ้าฝนอะไรบ้าง แต่ส่วนมากจะอยู่ในย่านนั้น วันนี้คิดจะไปเยี่ยมพระ ท่านอุทัยเราก็ขอตัวไปแล้วให้ไปอยู่เขาใหญ่ ให้ท่านเสถียรหรืออะไรที่เป็นรองกันอยู่ที่นั่น ให้ท่านอุทัยไปอยู่ที่เขาใหญ่ที่เขาถวายที่เรา ไม่มีใครผู้ที่จะมารับเป็นตัวตั้งตัวตีสำหรับวัดนั้นแล้วทำไง เลยติดต่อกับท่านอุทัย ท่านก็รับให้ นั่นละเรื่องราวนะ พอเขาถวายแล้วเราก็ติดต่อหาพระที่เราเป็นที่แน่ใจ ซึ่งควรจะไปอยู่ที่นั่นก็มองไม่เห็นใคร เห็นแต่ท่านอุทัย จึงติดต่อท่านอุทัย ท่านก็รับให้ จึงให้ท่านอุทัยไปอยู่ที่นั่นเวลานี้นะ

ท่านเสถียรอยู่ที่นี่ท่านก็ปฏิบัติดี วันนี้จึงจะไปเยี่ยมวัดนี้ ดูพระดูเณรดูผู้มาแทนท่าน ดูจะเป็นท่านเสถียรท่า ท่านก็ปฏิบัติดีอยู่เหมือนกัน ท่านอุทัยท่านไปโน้น พระอยู่โน้นตั้ง ๑๔-๑๕ องค์นะ ไม่ทราบไปจากภูวัวหรือมาจากที่อื่นก็ไม่ทราบ ทราบแต่ว่า ๑๔-๑๕ องค์อยู่ที่นั่น

ท่านอุทัยนี่ราบรื่นตลอดมา ท่านชอบสงัดแต่ไหนแต่ไรมา อยู่ที่ภูวัวสององค์สามองค์ ถ้าท่านจะไปญาติโยมเขาไม่ยอมให้ไป ทุกข์จนก็จน ผมไม่ตายท่านไม่ตายว่างั้น เขารักพระเลื่อมใสพระ พระก็ห่วงใยโยม ไปอยู่ก็อาศัยกินกับโยม ท่านจะไป เขาก็ไม่ยอมให้ไป พันกันอยู่อย่างนั้น ท่านอุทัยจึงได้อยู่ตลอดมา ท่านจะไปเขาไม่ยอมให้ไป คือท่านเป็นห่วงเขาเพราะเขาคนจน เขาบอกว่าเรื่องจนก็จนแต่น้ำใจไม่จน เขาว่างั้น สุดท้ายก็ถูไถกันมา จนกระทั่งเรายกทัพไปเลี้ยง เอ้า มาเท่าไรมาที่นี่บอกเลย เราจะรับเลี้ยงทั้งหมด ใครจะมาถวายไม่ถวายไม่สำคัญ ขอให้พระที่มานี้ตั้งใจปฏิบัติดีปฏิบัติชอบตามที่เรารักสงวนและเทิดทูนบำรุงรักษา ส่งเสริมก็แล้วกัน ขอให้เป็นอย่างนั้น ท่านก็อยู่นั้นเรื่อยมา เราก็รับเลี้ยงตลอดมา

เราพูดได้ทุกแบบ ในโลกสมมุตินี้เหนือหมดแล้วในหัวใจดวงนี้พูดตรงๆ เราพูดเรื่องเล่นเรื่องจริงเรื่องหยอกเรื่องล้อเรื่องอะไร เรื่องเด็ดเรื่องเดี่ยวเฉียบขาดอยู่นี้หมด แต่เป็นธรรมด้วยกันหมดไม่ว่าจะเป็นกิริยาใดออกมาเป็นธรรมล้วนๆ ทั้งนั้น จะพูดหยอกพูดเล่นพูดเด็ดพูดขาดดุด่าขนาดไหนเป็นเรื่องของธรรมล้วนๆ  กิเลสแม้เม็ดหินเม็ดทรายไม่เคยมีแฝงออกมา

นี่รถมาเราก็จะไป เพราะเป็นปีๆ แล้วไม่ได้ไปเป็นห่วง ส่วนสิ่งของไม่ให้บกพร่องส่งตลอด เราทำอะไรจริงจังทุกอย่างไม่มีคำว่าเหลาะแหละ ถ้าลงได้ลงจุดไหนแล้วจุดนั้นๆ ขาดสะบั้นไปเลย เราพูดจริงๆ ไม่เคยเหลาะแหละ แม้แต่เป็นฆราวาสก็เหมือนกันคนเหลาะๆ แหละๆ ไม่คบ ต้องจริงจัง เป็นตายด้วยกัน ซัดกันเลย ไปด้วยกันไปได้ ทีนี้เวลามาบวชเหมือนกัน เห็นองค์ใดปฏิบัติลักษณะไม่ดีก็ว่าเอาบ้างๆ แล้วไม่สนิท เป็นอย่างนั้น

ไปส่งเสียท่าน เราพอใจที่จะส่งเสริมอุดหนุนท่านผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เราพอใจตลอด อย่างที่ว่าวัดภูวัวนี้ก็ตั้ง ๒๐ กว่าปีแล้วเรารับเลี้ยงตลอดเลย ใครจะมาส่งไม่มาส่งไม่เห็นมีอะไร ไม่เป็นอารมณ์ เราจะจัดให้พร้อมหมด แล้วพร้อมจริงๆ ด้วยไม่เหลาะแหละ เผื่อไว้ๆ เวลาพระมาจากที่ต่างๆ มาติดต่อขอจากนั้นก็ให้ท่านไปเลย ให้ไปเรื่อยๆ ท่านอยู่ตามเขาแห่งละองค์สององค์รอบๆ นั้นท่านภาวนา เวลาท่านจำเป็นท่านจะพาญาติโยมมาเอาของไป ท่านอุทัยท่านก็จัดให้ๆ อย่างนั้นตลอดมา เพราะเราไปส่งซอกแซกไม่ได้ เราพอใจที่จะอุดหนุนพระที่ตั้งใจปฏิบัติดี

วัดเขาใหญ่ก็มองหาใครไม่เห็น เขาถวายที่ให้เรานี้มากต่อมากแต่เราไม่ได้รับง่ายๆ ถ้ารับตรงไหนก็ต้องหาตัวประกัน เช่นอย่างวัดเสือก็ติดต่อท่านจันทร์ได้แล้วก็รับเขา วัดภูริทัตก็ติดต่ออาจารย์เจี๊ยะได้ ให้อาจารย์เจี๊ยะมาอยู่เราก็รับที่นั้น รับที่ไหนต้องเป็นตัวประกัน ไม่ใช่รับสุ่มสี่สุ่มห้านะ อันนี้วัดเขาใหญ่ก็ให้ท่านอุทัยเป็นผู้พิจารณา ให้พระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบไปอยู่ อยู่แบบโกโรโกโสไม่ได้นะเรา ถ้าเราได้เกี่ยวข้องแล้วที่ไหนต้องแน่นอนๆ นี่ท่านอุทัยก็เป็นที่แน่ใจ เราจึงให้ท่านไปอยู่ที่นั่น ทางวัดภูวัวก็ดีอยู่แล้วพระประมาณ ๓๐ องค์ เราก็รับเลี้ยงตลอด

(นักเรียน รร.อุดรพิทย์ จำนวน ๔๙ คน ครูหนึ่งคน ถวายเงินสองพันบาทครับ) เออ พวกเด็กนักเรียนให้ตั้งใจมาศึกษาศึกษาจริงๆ นะ มาเรียนมาศึกษาแล้วมาวัดมาวาให้สนใจสังเกตดูให้ดีทุกอย่าง พุทธศาสนาเป็นศาสนาตัวอย่างของโลก วัดก็ควรจะเป็นตัวอย่างของชาวบ้านชาวเมือง สำหรับวัดนี้ก็ดูเอาปฏิบัติอย่างนี้ละ เราปฏิบัติตามหลักธรรมหลักวินัยไม่ให้เคลื่อนคลาดตั้งแต่เริ่มสร้างวัดมาจนกระทั่งป่านนี้ พระจะมีมากน้อยตีเข้าในหลักธรรมหลักวินัยให้ได้เป็นกฎเป็นระเบียบเดียวกันหมด ถ้าแฝงอย่างนั้นไม่เอา เราทำอย่างนั้นตลอดมา ทีนี้ผู้มาศึกษาก็น่าจะได้เป็นคติเตือนใจออกไป

พระที่มานี้ตีเข้าไปหาหลักธรรมหลักวินัยซึ่งเป็นหลักตายตัว ยอมรับกันเรียบร้อยแล้วในแดนพุทธศาสนา เวลาใครมาก็ตีเข้าไปหาหลักธรรมหลักวินัย จึงควรจะเป็นคติตัวอย่างแก่ผู้มาเกี่ยวข้องได้พอสมควร หรือได้เป็นอย่างดีตามแต่ผู้สนใจหนักเบามากน้อย

วันที่ ๘ ก็ออกละ ของเมื่อวานเขามาก็สั่งพระแล้วให้เอาใส่รถนี้เต็มคันรถของเขาไป รถคันนั้นให้เขา แล้วเราไปดูรถมันว่างแล้วก็ให้เอาของของเราที่เตรียมมาจะไปเวียงจันทน์นี้เข้าเต็มรถ เราหาใหม่มาใส่ไปอีก ต้องอย่างนั้นซิ เมื่อวานก็ไปแล้ว วันพรุ่งนี้เราเตรียมของเต็มรถอีกไปเวียงจันทน์อีก ส่วนผ้าเราก็เตรียมพร้อมแล้ว จะเอาไปหมดเลยผ้าขาว เพราะทางโน้นจนมาก เราต้องได้เตรียมพร้อมเลย ต้องอาศัยกันอย่างนี้ละมนุษย์เรา คนหนึ่งมีคนหนึ่งจนก็อาศัยกันถูไถพอเป็นไปได้นะ ถ้ามีแต่ใจคับแคบตีบตันเงินกองเท่าภูเขา แต่ความตระหนี่ถี่เหนียวเท่าจักรวาลนี้มันเกินไป ร้อนเป็นไฟ เศรษฐีประเภทนี้เป็นเศรษฐีฟืนไฟหาความดิบดีไม่ได้

 

รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th

และรับฟังจากสถานีวิทยุสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ และสถานีวิทยุอุดร

FM 103.25 MHz

 


** ท่านผู้เข้าชมทุกท่านโปรดทราบ
    เนื่องจากกัณฑ์เทศน์บางกัณฑ์มีความยาวค่อนข้างมาก ซึ่งจะส่งผลต่อความเร็วในการเปิดเว็บไซต์ ขอแนะนำให้ทุกท่านได้อ่านเนื้อหากัณฑ์เทศน์บางส่วนจากเว็บไซต์ และให้ทำการดาวน์โหลดไฟล์กัณฑ์เทศน์ที่มีนามสกุล .pdf ไปเก็บไว้ในเครื่องของท่านแทนการอ่านเนื้อหาทั้งหมดจากเว็บไซต์

<< BACK

หน้าแรก