เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๒๗ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๙

พระอรหันต์ท่านไม่ห่วงกัน

ก่อนจังหัน

ที่มันเป็นพวกเส้นพวกเอ็นมันรัดมันรึงมันแข็งมากอยู่นะ เป็นคราวที่แล้วสี่ห้าวันผ่านมาเป็นลักษณะอย่างนั้น อันนี้ก็เป็นลักษณะนั้น เวลามันจะเป็นมันเป็นอยู่ลึกๆ นะ ปวดระบมภายใน เมื่อคืนนี้ ๖ ทุ่มพอดีมันแสดงขึ้นมา กำลังฟ้ากระหึ่มๆ เป็นตั้งแต่เมื่อคืนนี้กระทั่งเช้านี้ เดี๋ยวนี้ก็ยังไม่สร่าง มันเป็นของมันอยู่อย่างนั้นละ

ของเราที่ส่งไปเวียงจันทน์ก็เตรียมพร้อมหมดแล้ว ที่ศาลาใหญ่เมื่อวานนี้ตอนเย็นเราออกไปดูความเรียบร้อย จัดเสร็จเรียบร้อยหมดแหละ พอฉันเสร็จแล้วก็ออกเลย นี่ละช่วยโลก เข้าใจไหมล่ะ ธรรมพระพุทธเจ้าธรรมช่วยโลก ธรรมพระพุทธเจ้าช่วยโลกเป็นอย่างนั้นละ ไม่มีอะไรขัดข้อง การช่วยเหลือกันทั่วโลกดินแดนประสงค์กันทั้งนั้น ไม่มีใครขัดในหัวใจแม้รายเดียว การช่วยเหลือเกื้อกูลกันสำหรับโลกที่อยู่ร่วมกันเป็นความชอบธรรม ศาสดาองค์เอกพาดำเนินมาอย่างนี้

ที่ว่า มหาการุณิโก นาโถ หิตาย สพฺพปาณินํ พระพุทธเจ้าทรงพระเมตตามหากรุณาธิคุณอันยิ่งใหญ่ ทำประโยชน์แก่โลกหาประมาณไม่ได้เลย นี่ละองค์ศาสดา เพราะฉะนั้นการเสียสละนี้ โลกทั้งโลกจะอยู่ร่วมกันเป็นผาสุกได้ด้วยความเสียสละ ท่านทั้งหลายให้จำเอาไว้ อย่ามีแต่กวาดต้อนเข้ามาๆ อะไรก็กวาดต้อนเข้ามา เป็นประเทศใหญ่เท่าไร ยิ่งกวาดต้อนเอาตับเอาปอดคนทั้งประเทศทั้งโลก เข้ามาใส่ตับปอดของตัวเอง นี่เรียกว่าเป็นยักษ์เป็นผี ประเทศใหญ่เท่าไรยิ่งเป็นยักษ์เป็นผีอันใหญ่โต ขัดกันกับธรรมอย่างยิ่ง

ธรรมนั้นใหญ่เท่าไรยิ่งเป็นความชุ่มเย็น ประเทศใหญ่เท่าไรยิ่งมีธรรมภายในจิตใจ เฉลี่ยเผื่อแผ่ให้ถึงกันหมด ทีนี้โลกอยู่ร่วมกันเป็นสุขทั้งนั้น การเสียสละไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย เป็นความเชิดชูจิตใจของโลกให้อยู่ร่มเย็นเป็นสุขทั่วหน้ากัน และประสานความไว้วางใจซึ่งกันและกันจากความเสียสละจากเมตตาธรรม พากันจำเอาไว้

ในโลกของเรานี้ประเทศใหญ่ๆ มี นั่นละประมวลสมบัติทั้งหลายที่อยู่ในประเทศนั้นๆ ออกเฉลี่ยเผื่อแผ่กันทั่วโลก โลกจะได้มีความสงบร่มเย็น จะร่ำลือไปด้วยความเสียสละ และความร่มเย็นจากการเสียสละทั่วหน้ากัน นี่ใครก็มีแต่จะกอบจะโกยๆ หาความสุขไม่มี โลกทั้งโลกหาความสุขแก่หัวใจสัตว์โลกไม่มี เพราะความเห็นแก่ตัวๆ

นั่นละความเห็นแก่ตัว ก็คือกิเลสตัวเป้งๆ ตัวใหญ่ๆ ตัวยักษ์ตัวมารกินหมดกินไม่เลือกๆ นี่คือกิเลส ถ้านำมาแบ่งสันปันส่วนให้ทั่วถึงกันหมด เมตตาเรากับเมตตาเขาหัวใจดวงเดียวกัน ความสุขความทุกข์สัมผัสสัมพันธ์อยู่ด้วยกัน รู้ด้วยกัน สิ่งใดบกพร่องก็รู้อยู่ด้วยกัน เพราะฉะนั้นรวมลงแล้วจึงว่าโลกนี้พึ่งกัน ต่างคนต่างพึ่งกัน ไม่ใช่อยู่ อตฺตโน นาโถ คนเดียวได้ อยู่ไม่ได้นะ โลกมีมากมีน้อยก็อยู่เป็นเพื่อนเป็นฝูงเป็นกลุ่มเป็นคณะไป อาศัยซึ่งกันและกัน เรียกว่าพึ่งกัน ขอให้มีสิ่งที่เสียสละพึ่งกัน ความหวังจะอยู่ที่การได้รับจากการเสียสละนั่นละ เป็นความร่มเย็นเป็นสุข

เช่นอย่างวันนี้ฉันเสร็จแล้ว เราก็จะไปสงเคราะห์พี่น้องชาวเวียงจันทน์ ประเทศลาว นี้คือใคร นี่ สพฺเพ สตฺตา อันว่าสัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันหมดทั้งสิ้น ฟังซิ หวังอาศัยผู้อื่นๆ เหมือนกันหมด ไม่ว่าจะโลกใดอยู่ที่ใดหวังพึ่งกันทั้งนั้น เมื่อได้รับความพึ่งพิง ความสงบร่มเย็น ความชื่นใจมีมาด้วยกัน ที่เราทำอย่างนี้ทำโดยธรรม เฉลี่ยให้ถึงกันหมดทีเดียวเลย เป็นสุขๆ

อยู่ที่ไหนเราไม่ต้องไปถามละ ไอ้ชาติชั้นวรรณะมันเอามาเหยียบกันไม่เกิดประโยชน์อะไร พวกนี้เป็นพวกหอกพวกหลาวทิ่มแทงหัวใจซึ่งกันและกัน ยกตนเหยียบท่าน ยกตนเหยียบเขาว่าตนนี่ยิ่งใหญ่แล้วเหยียบผู้น้อย นี่ละตัวกิเลสตัวเป้งๆ สพฺเพ สตฺตา อันว่าสัตว์ทั้งหลายคำเดียวเท่านั้น สัตว์โลกทุกตัวสัตว์มีกรรมเป็นของตนด้วยกัน แล้วจะไปตำหนิใครได้ลงคอ เมื่อต่างคนต่างมีกรรมเป็นของตนด้วยกันแล้ว ต่างคนก็ต่างช่วยเหลือกันซิ จะช่วยเหลืออย่างไรในฐานะใด อย่างนั้นถึงถูกต้อง

อย่าไปดูถูกเหยียดหยามกัน ผิดมาก เลวมาก ใครเป็นคนไปดูถูกเหยียดหยามเขา เห็นว่าตัวนี้สูงและยิ่งใหญ่ มันใหญ่ตั้งแต่ลมปาก ใหญ่ตั้งแต่ทิฐิมานะ ความเดือดร้อนมันใหญ่เผาโลกไปเลยไม่รู้ตัว ความใหญ่อันนี้เป็นฟืนเป็นไฟ ให้มองกันด้วยความเมตตาสงสาร เฉลี่ยเผื่อแผ่ช่วยกันๆ สนิทกันหมดคนเรา อย่าไปถามหาชาติชั้นวรรณะ ถามหากิริยาอาการแสดงออกต่อกันดีหรือเลว ถ้าแสดงออกเป็นความดีแล้วสนิทกันทันที ถ้าเลวแล้วเป็นภัย แม้ที่สุดผัวกับเมียก็ทะเลาะกันถ้าเป็นภัยต่อกัน ลูกเต้าหลานเหลนในครอบครัวเป็นภัยต่อกันถ้าแสดงผิดอรรถผิดธรรม ถ้าแสดงถูกอรรถถูกธรรมไม่ว่าใกล้ว่าไกลประสานกันเข้าได้หมด คือธรรม

ธรรมไปที่ไหนประสานให้เหนียวแน่นมั่นคง ไม่ใช่ไปทำลาย ธรรมเป็นเครื่องประสาน แต่กิเลสไปทำลาย เที่ยวหายุแหย่ก่อกวน เขาทำดีเราทำไม่ได้ก็ไปกีดไปขวางเขา ไปโจมตีเขาท่านั้นท่านี้ พวกนี้พวกบัดซบ หาตั้งแต่ความเลวร้ายใส่คนที่เขาทำดีๆ ตัวเลวร้ายขนาดไหนไม่มองดูตัวของเรา คนเช่นนี้เลวที่สุด เลวกว่าหมา จำเอานะ อย่าเอาวิชาหรือกิริยานี้มาใช้จะเลวยิ่งกว่าหมา ให้เอาวิชามนุษย์ เห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน อย่าดูถูกเหยียดหยามกัน ทุกคนมีกรรมด้วยกันพอตัวแล้วๆ ไปดูถูกเขาหาอะไร มีกรรมเต็มตัวทุกคนๆ มีแต่จะช่วยแบ่งเบากันเท่านั้น ให้เขาเบาลง จะช่วยในฐานะใดก็ช่วยให้แบ่งเบาลงเท่านั้นถูกต้อง จำให้ดี จะให้พร

หลังจังหัน

ทีแรกเราจะเอาน้ำตาลไป(เวียงจันทน์) ประมาณสัก ๕๐๐ กระสอบ แต่พอดีขัดข้องทางกฎหมาย คือเวลานี้น้ำตาลในเมืองไทยเรามีน้อยมาก ไม่พออยู่พอกินในเมืองไทย กฎหมายจึงห้ามไม่ให้ส่งออกไปเมืองนอกเมืองนาเมืองไหนก็ตาม ให้กินแต่เมืองไทย ถ้าไม่พอกินฟาดมันหมดทั้งกระสอบป่านก็ได้ เข้าใจไหม กินน้ำตาลแล้วกินกระสอบด้วยถ้ามันไม่พอ หากยังไม่พออีกให้บอกมาหาหลวงตาบัว เราช่วยเล่นๆ น้ำตาลสองกระสอบติดแนบไปเท่านั้น ไม่เกี่ยวกับกฎหมายบ้านเมือง เพราะเป็นไทยทานติดรถไปเหมือนไทยทานอื่นๆ ส่วนใหญ่เราไม่เอาละ คือปฏิบัติตามกฎหมาย กฎหมายชอบธรรมแล้ว

กฎหมายไปจากธรรม ไปเป็นกฎหมาย เพราะฉะนั้นจึงต้องเคารพ ตกลงเราก็จะได้น้ำตาลไปเพียงสองกระสอบ พอไม่ให้เสียลวดลาย เราไปแต่ละทีน้อยเมื่อไร แต่นี้ได้ไปเพียงสองกระสอบๆ ละ ๕๐ กิโลด้วยนะไม่ได้เต็มบาท กะประมาณกว่าจะเรียบร้อยก็ ๓ โมงพอดีออก ของเตรียมไปเรียบร้อย รถนั้นใครจะไปก่อนไปหลัง พวกรถบรรทุกได้ตกลงแล้วตั้งแต่วานนี้ ไปรออยู่ที่ด่านเลย ใครไปก่อนไปหลังไปรออยู่ที่ด่าน ได้เวลาเราก็ไปของเราเอง สั่งเสียแล้วเมื่อวานนี้ตอนไปจัดของขึ้นรถ เขาคงจัดอย่างนั้นแหละ

ไปให้ทางประเทศลาวซึ่งเป็นเพื่อนทุกข์เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งสิ้นนั้น ให้ได้ยิ้มแย้มแจ่มใสทั่วประเทศกันวันนี้ ยิ้มแย้มแจ่มใสกับบรรดาพี่น้องทั้งหลายทางประเทศไทยเรา แขนซ้ายแขนขวาคือประเทศลาวกับประเทศไทย นี่เรียกแขนซ้ายแขนขวา ทำอะไรกันไม่ได้ เป็นแขนซ้ายแขนขวามาดั้งเดิม ทางโน้นยากจนมาก แขนขวาจะช่วยได้ยังไงก็ช่วยกันไปๆ อย่างนั้นละ

สำหรับตาเราจะเอาจุดเวียงจันทน์ก่อน คือเวียงจันทน์นี่จะให้ครบ ที่ช่วยไปแล้ว ๑๖ ล้าน นี่หมายถึงตา ไปวันนี้ก็จะไปตามอันนี้อีก ขาดอะไรๆ เราจะนำมาหมดบัญชี สั่งทางนี้ไปให้พอ ที่เราตั้งจุดไว้นี้แล้วคือ บุรีรัมย์ เพชรบูรณ์ พิษณุโลก อุตรดิตถ์ เวียงจันทน์ ๕ แห่งนี้เราจะพยายามให้พอเหมือนกันหมด เพราะตาเป็นสำคัญมากทีเดียว จะค่อยไล่เบี้ยไปตามกำลังทรัพย์สมบัติของเราที่มีมากมีน้อย เราจะพยายามทำไป เริ่มตั้งแล้ว สั่งแล้ว บุรีรัมย์เริ่มสั่ง ๖ ล้านแล้ว เพชรบูรณ์ ๔ ล้าน พิษณุโลก ๙ ล้าน ๕ หมื่น อุตรดิตถ์ ๕ ล้าน ๘ แสน ส่วนเวียงจันทน์ให้ชุดก่อนมาแล้วเป็น ๑๖ ล้าน คราวนี้ก็จะไปดูบัญชี ขาดเหลืออะไรเราจะนำบัญชีออกมาพิจารณา แล้วจะให้ครบเครื่องมือตา ให้ครบเหมือนกันหมด ๕ หน่วย ๕ จุด เมืองไทยเราเป็นเมืองใหญ่กว่าต้องได้มากมาย ทางนั้นเอาเพียงเท่านั้นก่อน แต่ก่อนไม่มี นี่มีได้เข้ามาแล้วก็รู้สึกว่าดีขึ้น ดีกว่าไม่มี เอาแค่นี้ก่อน

เราจะพยายามช่วยพี่น้องทั้งหลายจนกระทั่งชีวิตหาไม่เลย ช่วยด้วยความเต็มอกเต็มใจเต็มธรรมล้วนๆ ภายในจิตใจ เรื่องมลทินนี้ไม่มีในเมตตาธรรม ไม่ว่ามากว่าน้อยของที่ท่านทั้งหลายบริจาคผ่านเรานี้ ออกด้วยความบริสุทธิ์ล้วนๆ เพราะเมตตาธรรมพาให้บริสุทธิ์ ทุกอย่างออกด้วยความบริสุทธิ์ใจหมดเลยเชียว ไม่ว่าจะแง่ใดๆ ตั้งแต่ทองคำลงมา ทองคำก็ร้อยทั้งร้อยเข้าหมดๆ ส่วนดอลลาร์เราได้แบ่งเข้าเพียง ๑๐ ล้าน ๒ แสนกว่า นี่เราก็ประกาศแล้ว ต่อนี้ไปดอลลาร์จะไม่เข้านะ เพราะเงินไทยเราหลังจากการช่วยเหลือพี่น้องชาวไทยยุติลงแล้ว เงินไทยจะไม่พอเพราะความยากจนของคนไทยเราทั่วประเทศไม่ได้บกบางเลย เราจะต้องหมุนเอาเงินดอลลาร์นี้เข้ามาช่วยเงินไทย ก็ทำอย่างนั้น

เราทำอะไรเราพิจารณาเรียบร้อยแล้วเราค่อยสั่งออกมา ไม่ได้สั่งสุ่มสี่สุ่มห้า ให้เป็นไปตามนั้นๆ ที่เราพิจารณาเรียบร้อยแล้วว่าเป็นธรรม พูดง่ายๆ แล้วก็ออกตามนั้นๆ ดอลลาร์จึงไม่ได้เข้าคลังหลวง มาหนุนช่วยเงินไทย มีเท่าไรออกทางนี้ละ เพราะเงินไทยบกบางมาก ไม่พอ ต้องเอาดอลลาร์เข้ามาช่วยๆ แต่สำหรับทองคำร้อยทั้งร้อยตลอดไปเลย ไม่มีอะไรแตะต้องได้เลย อันนี้เราสั่งขาดเลยตั้งแต่ต้นมา เม็ดหินเม็ดทรายนี้ไม่ให้มีที่จะเข้าไปแทรกให้เป็นความมัวหมองอะไร บกพร่องอะไรในทองคำไม่ให้มีตลอดมา

เวลานี้ก็ดูว่าได้ ๑๑ ตันเกือบจะ ๓๐๐ กิโลแล้วมัง รวมทั้งหมด (เข้าคลังหลวง ๑๑ ตัน ๓๗ กิโลครึ่งครับ) อันนี้เข้าแล้ว (๒๗๑ เจ้าค่ะที่ไหลซึม ก็รวมกับอีก ๓๗ กิโลครึ่งก็ได้ ๓๐๐ กับ ๘ กิโล) เออๆ เป็น ๓๐๐ กิโลแล้ว นั่น ๑๑ ตันกับ ๓๐๐ กิโลแล้วเวลานี้ทองคำเรา เวลาเราไปกรุงเทพก็ขนไปกรุงเทพ ทองคำเก็บไว้ที่ตู้นิรภัย อุดร กรุงเทพ เราเช่าตู้นิรภัยที่ธนาคารเอาไว้เรียบร้อย ทางนี้เราเอาเข้าตู้นิรภัยไว้ถึงเวลาไปก็เอาไปเลยๆ

เราจะช่วยพี่น้องทั้งหลายในเวลามีชีวิตอยู่นี้ ช่วยเต็มเม็ดเต็มหน่วยไม่มีอะไรเหลือติดตัวหลวงตาบัวเลยบอกตรงๆ ไม่มี ไม่ให้มี เราจะช่วยโลกทั้งหมดเลย คิดดูซิเวลาเราตาย เขาบริจาคทานมาเพื่อเผาศพเผาเมรุเรา เงินทั้งหมดนี้ตั้งกรรมการกึ๊กขึ้นเลย รับผิดชอบทั้งหมด เงินจำนวนนี้ไม่ให้ใครมาแตะต้อง จะไปสร้างอันนั้นหรูๆ หราๆ ฟู่ๆ ฟ่าๆ เพื่อศพเน่าเฟะของหลวงตาบัวไม่ให้ทำเราบอกตรงๆ มีหีบเท่านั้นใส่ลงไปเท่านั้นพอ อย่ามาทำหรูๆ หราๆ ฟู่ๆ ฟ่าๆ ซึ่งสมบัติเหล่านี้จะเป็นประโยชน์แก่ชาติขนาดไหน เอามาสุรุ่ยสุร่ายทำไมใช่ไหม นี่เราก็สั่งไม่ให้ทำ ขนเข้ามาหมดได้เท่าไรแล้วก็ซื้อทองคำเข้าสู่คลังหลวงเป็นวาระสุดท้ายเลิกไปเลย พูดจริงๆ เลิกโดยเด็ดขาดเสียด้วย พูดถึงเรื่องการช่วยด้วยกิริยาอย่างนี้ไม่มีละ เราจะช่วยแต่เวลามีชีวิตอยู่นี้ มีเท่าไรเอาช่วยเต็มเม็ดเต็มหน่วยมีเท่าเอาเลยๆ ไม่ถอย เพราะเราพอทุกอย่างแล้ว เราช่วยโลกด้วยความเมตตาและความพอในหัวใจทุกอย่าง

นี่ละธรรมท่านทั้งหลายฟัง ธรรมปฏิบัติลงไปแล้วพอ ถึงขั้นพอแล้วเอาน้ำที่ไหนมาเทเหมือนน้ำเต็มแก้ว เอาน้ำอันนั้นมาเทล้นออกๆ เอาน้ำมหาสมุทรมาเทก็ล้นออก นั่นน้ำที่เต็มแก้ว ใจกับธรรมเป็นอันเดียวกันแล้วเต็มแล้ว เต็มอรรถเต็มธรรมเต็มใจแล้วล้นหมด คำว่าพอก็พออย่างเลิศเลอเสียด้วย ไม่ใช่พอธรรมดา พออย่างเลิศเลอ นี่เราก็พอแล้วพูดให้มันชัดเจนก่อนที่เราจะตาย บอกว่าเราไม่มีอะไรบกพร่องแล้วที่ปฏิบัติต่อโลกนี้ เราพิจารณาทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับผู้ใด ทั้งพระทั้งฆราวาสประชาชนหญิงชาย เข้าไปเกี่ยวข้องอะไร เราจะไม่ให้มีพิษเข้าไปเกี่ยวข้องกับคนนั้นเลย เกี่ยวกับเรื่องของเรานะ จะให้มีแต่คุณมากน้อยเป็นลำดับลำดาไปเท่านั้น

เพราะจิตนี้ไม่มีโทษแล้ว มีแต่คุณล้วนๆ ออกมากออกน้อยเป็นคุณทั้งหมดเลย เราพูดให้อย่างชัดเจน เมื่อจิตเป็นคุณล้วนๆ แล้วจะเอาโทษมาจากไหน โทษทั้งหมดไปจากจิต มัวหมองไปจากจิตอะไรไปจากจิต ถ้ากิเลสคือตัวมัวหมองตัวมืดตื้อตัวเป็นภัยออกหมดแล้วจ้าเลย ทีนี้ไม่มีอะไรเข้าไปแฝง มีแต่คุณล้วนๆ เลย เราจะทำอะไรกับผู้ใดก็ตามในโลก เราพิจารณาเต็มหัวใจเราแล้วเราค่อยออกๆ เราไม่ได้ทำสุ่มสี่สุ่มห้า แล้วมีข้อแม้ๆ มาแก้อย่างนั้นไม่ได้ เราพิจารณาเรียบร้อยแล้วสมบูรณ์แบบทุกอย่างแล้วออกปุ๊บๆ ออกปุ๊บเลย

เราปฏิบัติตัวของเราก็ปฏิบัติมาอย่างนั้น แล้วปฏิบัติต่อโลกก็เป็นแบบเดียวกัน ซึ่งเป็นแบบธรรมล้วนๆ เหมือนกันหมดเลย เราจะทำให้สมบูรณ์แบบให้โลกได้เป็นประโยชน์จากเราแล้ว ก็ขอให้ได้เป็นคติเครื่องเตือนใจแก่พี่น้องทั้งหลายทั่วไปด้วย เราได้พยายามสละเต็มกำลังความสามารถ เวลาเราออกปฏิบัติก็เคยเล่าให้ฟังแล้ว ไปคนเดียวไม่ได้ยุ่งกับใครเลย ฟัดกันเลย ป่าช้าอยู่กับเราคนเดียว ความเป็นความตายอยู่กับเราคนเดียว เอาขนาดนั้นละ ถึงเวลาตาย เอา ตายไม่มีถอย คำว่าถอยไม่มี เอาเต็มเหนี่ยว จนกระทั่งได้ผลเป็นที่พอใจทุกอย่างแล้ว ก็ค่อยขยายออกละช่วยโลก ค่อยขยายออกๆ เบื้องต้นก็ช่วยพระเสียก่อน

พระวงกรรมฐานนี้จะได้ฟังธรรมะเด็ดๆ เผ็ดๆ ร้อนๆ จากเราที่ศาลา จากนั้นก็ค่อยกระจายๆ กระจายไปเรื่อยจนกระทั่งทุกวันนี้ ธรรมที่เกิดมาจากการปฏิบัติดีปฏิบัติชอบไม่ผิดพลาดแล้ว ผลเกิดขึ้นมาเป็นที่พอใจอย่างนี้ เวลาออกแสดงต่อโลกก็เป็นที่พอใจต่อโลกทั่วไป เราทำให้เต็มเม็ดเต็มหน่วยในเวลานี้ ไม่นานละมันจะตายเหมือนโลกทั่วๆ ไป ก่อนตายนี้ควรจะทำประโยชน์อะไรให้โลก เอา ทำ ทำลงไปเสียเวลานี้ สำหรับตัวเราเองเราพอทุกอย่าง ไม่เอาอะไรทั้งนั้นละ พอ พอทุกอย่าง มีแต่ความเมตตาสงสารโลกเท่านั้น ไปที่ไหนห่วงหน้าห่วงหลังห่วงแต่โลกที่บกพร่องนั้นแหละ ถ้าสมบูรณ์แล้วไม่ห่วงกัน พระอรหันต์ท่านไม่ห่วงกัน ไม่มีห่วงกันเลย หมดเรื่องที่จะมาห่วงกันไม่มีในพระอรหันต์ สมบูรณ์แบบเต็มหัวใจด้วยกัน

ที่เกี่ยวกับเรื่องความห่วงก็เกี่ยวกับธาตุกับขันธ์ โลกอันนี้เป็นโลกอนิจจัง หาความสมบูรณ์พูนผลไม่ได้ ต้องบกพร่องตลอดเวลา ต้องได้ช่วยกันไปอย่างนี้ละ หลังจากนี้แล้วกะว่าจะออกเวลาประมาณสักสามโมงนะ ใครจะไปก่อนไปหลังให้ไปเลย ใครอยากไปก่อนไปหลังให้ไปเลย ถึงเวลาเราแล้วเราก็ออกของเราไป ส่วนรถที่บรรทุกไว้แล้วเขาจะไปของเขาก็ไป สั่งไว้แล้วตั้งแต่เมื่อวานนี้ เราออกไปตอนบ่ายเมื่อวานนี้ ไปดูของจัดเรียบร้อยแล้วสั่งไว้เลย ถ้าสมควรจะออกเมื่อไรให้ออก ไปรอกันที่ด่านเราว่างั้นเลย ไม่ว่ารถประเภทใดที่บรรทุกของนี้ไปให้ไปรอที่ด่าน เราสั่งเรียบร้อยแล้ว เมื่อถึงเวลาเราก็ไปของเราเอง เท่านั้นละ ต่อไปนี้จะให้พร

รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th

และรับฟังจากสถานีวิทยุสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ และสถานีวิทยุอุดร

FM 103.25 MHz