เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๗ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๔๙

อานิสงส์ทำบุญเกี่ยวกับตา

         (ตำรวจสถานีตำรวจภูธรอำเภอเพ็ญ จ.อุดรฯ นำแปลนศาลาและห้องน้ำที่ได้ขอไว้มาส่ง ยอดรวม ๒๗๒,๙๐๐ บาทถ้วน) ว่างเมื่อไรคนงานเขาจะไปเอง เราจะจัดคนงานไปทำเอง ไม่กำหนดวันเวลาอะไรละ พอทางนี้ว่างเมื่อไร จัดการอะไรเรียบร้อยแล้วเราจะจัดไปเอง นี่สถานีตำรวจอำเภอเพ็ญ มันเป็นยังไงพอพูดถึงเรื่องอำเภอเพ็ญ มันทำไมจึงกระเทือนกับหมอวิชัยอยู่ตลอดนะเรา เราทำความดิบความดีให้หมอวิชัยให้อำเภอเพ็ญทั้งอำเภอ หมอวิชัยกลับมาโจมตีเราตลอดเวลา ไม่ทราบเป็นกรรมอะไรก็ไม่รู้ แต่ก่อนเป็นผู้อำนวยการอยู่ที่โรงพยาบาลเพ็ญ โรงพยาบาลนั้นก็เราช่วยเป็นล้านๆ ไม่ใช่น้อยๆ นะ

ที่ไม่ลืมก็คือว่าเราเข้าไปในห้อง แล้วเขาเอารถโปเกมาจอดทิ้งไว้ขวางหน้าเรา เวลาเราออกมาให้ได้เจอรถโปเกว่าใช้ไม่ได้แล้ว คือเป็นอุบายขอเรา เราก็รู้ทำไมจะไม่รู้ แต่เราก็ให้ เขาก็ว่าเขามีอุบายแยบยล เอารถโปเกมาจอดขวางหน้าเรา นี่รถไม่มี ขอหลวงตา เราก็ให้เลย แล้วในห้องผ่าตัดห้องอะไรๆ โหย เป็นล้านๆ เครื่องไม้เครื่องมืออะไรให้หมด ครั้นเวลาเกิดเรื่องอะไรที่เขาพาลูกน้องโจมตีเรา(เขาหาคะแนนเสียงเพื่อให้คนหน้าเหลี่ยมเห็นใจจะได้เป็นรัฐมนตรีครับ) เราอดคิดไม่ได้คือเราไม่มีอะไรเลยกับหมอวิชัย แล้วอำเภอนี้ไม่ว่าอำเภอไหนเราช่วยตลอด ที่มีเงื่อนจะให้โจมตีเรามันไม่มีจริงๆ นี่ละที่แปลกมันกระเทือนใจอยู่เรื่อยหมอวิชัย

โรงพยาบาลนี้เมื่อเร็วๆ นี้ก็มาเหมือนโรงพยาบาลทั้งหลาย คือมารับเอาของโรงพยาบาล เราสั่งโกดังเต็มเป็นประจำ ไม่ว่าโรงไหนๆ มาให้ๆ เต็มรถๆ โรงพยาบาลเพ็ญก็แบบเดียวกัน เราก็ให้แบบเดียวกัน แต่ทำไมหมอวิชัยจึงไปเป็นแบบนั้น อดคิดไม่ได้นะเรา คือเราไม่มีอะไรเลย ทำไมจึงคิดอย่างนั้น มันก็จับได้ว่านิสัยนี้เป็นนิสัยอันธพาลฃ คิดไปนั้นนะ ไปที่ไหนมักจะอาละวาดคนประเภทนี้ แต่เขาจะเป็นไม่เป็นมันจะไม่ผิดนะ เพราะจับได้ๆ หลายเงื่อนๆ เอ๊ คนนี้เป็นนิสัยอันธพาล ไปไหนมักจะเป็นอันธพาล สุดท้ายก็ว่าเป็นอันธพาล มาเป็นอันธพาลกับหลวงตาบัว มีเท่านั้นละ มันไปสัมผัสเราก็เลยพูดเฉยๆ มันกระเทือนใจอยู่เรื่อย เพราะเราสร้างแต่ความดีๆ ให้ บทเวลามาแสดงกับเรามาแสดงแบบนั้น

(เสร็จแล้วขอนิมนต์หลวงตาไปเปิดด้วยครับ) เปิดอะไร (เปิดศาลาประชาชนครับ และอยากใช้ชื่อหลวงตาเป็นผู้เมตตาด้วยครับ) ขึ้นไม่ขึ้นก็ช่างเถอะเราไม่สนใจแหละ อะไรจะเป็นมงคลแก่บ้านแก่เมืองให้ทำไปเลย อย่ามามุ่งแต่หลวงตาบัวๆ เราไม่ต้องการ ความชมเชยก็ดี ความสรรเสริญก็ดี เป็นส่วนเกินทั้งนั้นสำหรับหัวใจหลวงตาบัว ตกเอง ไม่เอา ทั้งความชมเชยทั้งความสรรเสริญทั้งความตำหนิติเตียนเป็นส่วนเกินเหมือนกัน ตกออกหมด ไม่เอา ธรรมชาตินี้พอทุกอย่าง เพราะฉะนั้นมีใครที่ว่ามาโจมตีไม่เป็นอรรถเป็นธรรม ไม่เป็นเหตุเป็นผล เราจึงสลดสังเวชสงสารคนนั้นต่างหากนะ เราไม่ได้ผูกโกรธผูกแค้นต่อเขา เพื่อจะให้เขาได้ลดนั้นลง ความไม่เป็นมงคลจะได้จางลงไป ความหมายว่างั้น ที่ใครมาว่าให้เราเราจะโกรธ โอ๋ย ไม่มี เรื่องโกรธไม่มี ชมเชยเท่าเดิม สรรเสริญเท่าเดิม ตำหนิติเตียนเท่าเดิม เป็นส่วนเกิน ตกออกหมดเลย ความพอดีมี นิพพานคือเมืองพอ ฟาดให้มันชัดๆ เสีย ลงจิตให้ถึงนิพพานจะพอหมดเลย

คือใครจะว่าอะไรก็ตาม ที่จะให้จิตไปเกาะไปแวะเขาไม่มี ถ้าผิดก็มีแต่ความสงสารเท่านั้นเอง ถูกก็ชมเชยสรรเสริญยินดีไปตามเขา ถ้าผิดเราไม่อยากให้ทำ เขาทำก็เพื่อรักตนเขาเอง ไปทำชั่วด้วยความรักตนใช้ได้หรือ ปั๊บมันจับทันทีเลย จึงไม่อยากให้ทำ ไม่เกิดประโยชน์อะไร เสียหายแก่ตน เพื่อเป็นมงคลแก่ตนให้สร้างแต่ความดีงามออกสังคมก็ให้เป็นความดีงาม มันจะไม่แทงหูแทงตาแทงใจคนอื่น

นี่กำลังให้เขาทำกุฏิอยู่ พอเสร็จนี้แล้วก็จะให้เขาไปทำ เราสั่งเมื่อไรก็ได้ยากอะไร อยู่กับเราคนเดียว โรงเรียนกกสะทอนเขาก็มาขอ โรงเรียนใหญ่เบ้อเร่อ ให้หลังหนึ่งเลย เสร็จไปเรียบร้อยแล้ว อย่างนั้นแหละทำทุกแห่ง เราไม่มีอะไรที่มาติดประกาศเขียนชื่อเขียนเสียง ชื่อเรามีมาตั้งแต่วันเกิดจนกระทั่งป่านนี้แหละ เดี๋ยวนี้ขึ้นขั้นสูงแล้วนะ ชื่อ หลวงปู่บัว มันขึ้นของมันเอง ขึ้นเรื่อยๆ บวชมาเรื่อยๆ มันก็แปลกเหมือนกัน ถึงขั้นปู่ก็ต้องเป็นปู่ละซิจะว่าเป็นหลานได้ยังไง

(การ์ตูนครับ แม่เขาว่า ถ้าลูกคิดแต่จะเอารัดเอาเปรียบคนอื่นโดยไม่รู้จักให้ ต่อไปก็จะไม่มีใครคบกับลูก ลูกก็เลยว่า ถ้าแม่เคยสอนไว้ตอนนี้คงนึกถึงคำสอนของแม่ละครับ) มันจะนึกหรือ ดูหน้ามันไม่น่าจะระลึก (อาจจะนึกแต่นึกไม่ออก) คนทั้งแผ่นดินไม่เห็นมันระลึกว่าไง เขามีพ่อมีแม่เหมือนกัน เขาระลึกเหมือนกันหมด มันเหยียบคนทั้งแผ่นดินก็เท่ากับมันไม่ระลึกถึงแม่มันนั่นแหละจะว่าอะไร

(อีกอัน ภาพแรกประชาชนมาชุมนุมกันมากนี่เป็นความเท็จ เพราะพี่น้องทำให้ผมมีกำลังใจสู้พวกมัน ผมไม่ยอมลาออกเด็ดขาด นี่พวกเชียร์เขาครับ) มึงจะตายอยู่ในนั้นหรือ ไม่เขียนไว้บ้างหรือ เขาเอาที่อื่นเป็นป่าช้า มึงเอานั้นเป็นป่าช้าหรือ เขาไม่ได้ว่าบ้างหรือ (ที่พูดนี่ไม่ได้ออกจากใจ จริงๆ ที่ออกจากใจคือเมียเป็นคนสั่ง ภาพต่อมาครับ ลาออกไม่ได้นะ ดีลที่ทำไว้กับเทมาเส็กล้มหมด ออกไปสู้กับพวกมันเดี๋ยวนี้) นู่นเห็นไหม ออกไปสู้กับพวกมัน ชี้นิ้วเลย นี่เข้ากันได้แล้วกับที่เราสอนลูกศิษย์ลูกหา เป็นผู้ใหญ่ผู้โตที่ไหนมาก็ตาม เราบอกได้ดูข้างหลังไหมล่ะ ที่ชี้อยู่นี่ข้างหลัง เข้าใจไหม ไปสู้กับมัน

เช่นอย่างเป็นผู้พิพากษา แล้วได้ดูข้างหลังผู้พิพากษาไหมล่ะ ผู้พิพากษาใหญ่อยู่ข้างหลังนะ อันนี้ก็แบบเดียวกัน ไปสู้กับมัน ตลกดี (เขาบอกเขาเชื่อใจอยู่คนเดียวคือเมียเขาละครับ) เขาเชื่ออยู่คนเดียวถ้างั้นก็ไปด้วยกันเสีย เขาพูดตลก เขาว่าอะไรก็ว่าตามเขาไปเฉยๆ เราไม่มีอะไรกับใคร

(อันนี้เกี่ยวกับไสยศาสตร์นิดหน่อย ที่ไปบุรีรัมย์คราวนี้คนไทยชื่อเขมรเป็นฝ่ายแนะนำให้ทำ พอดีลูกพรรคไทยรักไทย นพ.เปรมศักดิ์ บวชพระแล้วเดินมา เขาก็เลยบอกว่า พระเปรมมาแล้วเร่งมือหน่อย หมายความถึงเดี๋ยวพิธีจะเสียเพราะพระเปรมมาทำลายไสยศาสตร์) ไม่งั้นไม่เรียกการ์ตูนนะ มันมีข้อตลกอยู่ในนั้น เรายังไม่ลืมการ์ตูนที่เขาตลก มันเป็นคตินี่นะจึงนำมา อย่างนั้นละอะไรที่จะติดใจมันจะไม่ลืม อย่างการ์ตูนที่ว่านี้

คือมีศาลพระภูมิอยู่ข้างบน ปู่ใหญ่อยู่ข้างบน แล้วไอ้หลานตัวดื้อ มันจุดธูปอะไรว่าอยู่นั้น อะไรล่ะหลาน เป็นทุกข์อะไรเหรอ เป็นทุกข์มากปู่ เป็นเพราะอะไรล่ะ เป็นเพราะปฏิบัติตามปู่นั้นแหละ แล้วปู่สอนว่าไงล่ะ ปู่สอนว่าให้มีความปรารถนาน้อย แล้วเราไปทำไงล่ะ ไปมีเมียน้อย นี่มันขบขันเราก็เลยไม่ลืม บอกว่าให้ปรารถนาน้อย เลยทางนั้นไปมีเมียน้อย ปู่ก็มีแต่ว่า เอ้อ เท่านั้นละพอ อันนี้ไม่ลืมมันตลกดี ให้ทำความปรารถนาน้อย ฟาดไปมีเมียน้อย เอ้อ เข้าท่า ถ้ามันจะติดมันก็ติดของมันเอง อะไรไม่ติดมันก็ผ่านไป ที่อะไรมันติดมันก็ติดอย่างที่ว่านี่มันติดของมัน พอไปสัมผัสปั๊บมันก็ออกมาอย่างนี้

เทศน์อะไรบ้างไหมวันนี้มีไหม หรือไม่มี (มีการ์ตูนแล้วครับ มีการ์ตูนเป็นธรรมะแล้วครับ) เอ้อ มีการ์ตูนขึ้นธรรมมาสน์วันนี้ เต็มธรรมาสน์เลยเชียวการ์ตูน เอาละเท่านั้นละ ให้พร

นึกว่ากลับไปบ้านแล้วยังไม่ได้กลับหรือ (ยังครับ คอยวันอังคารก่อน หมอนัดวันอังคารครับผม) ให้หมอเขาตวรจเรียบร้อยแล้วค่อยกลับนะ เอ้อ ฟังเสียงหมอเขานะ หมอเขาว่าไง ฟังเสียงหมอเขาก็แล้วกัน ถ้าหมอเห็นสมควรว่าให้กลับแล้วก็กลับได้เลย ตา เราฝากหมอให้ทำให้ ใส่หมัดเด็ดเข้าไป เอาซองจดหมายมาเขียนปุบปับๆ แบบอึอะๆ ละเขียน ส่งหมอวิเชียรให้รักษาคนนี้ แต่มีหมัดเด็ดอยู่ข้างใน คือคนไข้นี้เป็นเราเป็นคนสั่งเองกับหมอ หมอจะมาคิดเอาค่าจ้างรางวัลอะไรแม้แต่สตางค์หนึ่งไม่ได้เลย มันจะเป็นยังไง

อันนี้ละเป็นตัวภัย สมมุติว่าเขาจะเอาค่าจ้างของเขาแม้แต่หนึ่งบาทก็ตาม ค่าจ้างนี้ละจะลบเงินเป็นล้านๆ ที่จะช่วยเขาในกาลต่อไปออกหมดโดยสิ้นเชิง ต่อจากนั้นไปไม่ให้เลยเข้าใจไหม เพียงเท่านี้ก็แสดงคุณต่อกันไม่ได้เลย อย่างนี้สมควรแล้วหรือจะสงเคราะห์คนประเภทนี้ นั่นความหมาย เพราะฉะนั้นเราจึงใส่หมัดเด็ดเข้าไปนั้นเขาไม่เอาสักสตางค์ เขากลัวเงินล้านจะหลุดมือเขา ทีนี้เราก็ช่วยเขาไปตลอด นี่ละมันมีหมัดเด็ดอยู่ในนั้น

นี่กำลังตั้งศูนย์ดวงตา เริ่มตั้งแล้วนะ คือเราเห็นความสำคัญของตามากที่สุดเลย คนจะไปมาหาสู่กัน ขอบเขตเมืองไทยกว้างแคบขนาดไหนไปมาหาสู่ถึงกันหมด เพราะตาดี คนตาบอดเขาไม่ไปละ เอาตรงนี้ ตาดีมันอยากรู้อยากเห็น เห็นกันหมดเลยเพราะตา เราจึงเอาจุดนี้ ช่วยแล้ว นี้ตั้งสามจุดแล้วนะ บุรีรัมย์จุดหนึ่ง เพชรบูรณ์จุดหนึ่ง แล้วพิษณุโลกจุดหนึ่งเอาสามจุด สำหรับเวียงจันทน์นั้นพ่วงท้ายๆ เราต้องไปดูเสมอ สี่แห่ง ทำเป็นระยะๆ เพราะตานี้สำคัญมากด้วย เครื่องมือตาไม่ค่อยมีด้วยเพราะมันแพง พอเราตั้งทางไหนรุมมาเลย นี่เราตั้งบุรีรัมย์ เพชรบูรณ์ พิษณุโลกรุมมาแล้วมาขอแล้วจะทำไง ตกลงเราเลยให้ทั้งสามเลย

มันกว้างอยู่นะ แห่งนี้กว้างออกไปโน้น แห่งโน้นกว้างออกไปโน้น เขาจะวิ่งมาหากันหมดที่อยู่ที่อุดร พวกสกลนคร นครพนม จังหวัดเลยที่ไหนแถวนี้วิ่งมานี้หมด เวลาเราไปห้องคนไข้อันนี้แน่นตลอดเวลาไม่ว่าจะไปตอนไหนๆ แน่นตลอดเวลา คนไข้ห้องอื่นเขาไม่ค่อยมี แต่ห้องนี้แน่น เราจึงถามหมอ เป็นเพราะอะไรห้องนี้ถึงผิดปรกติตลอดมา คนไข้ทั้งหลายเขาก็จางไปๆ ถึงเวลาที่ควรจาง นี้ไม่มีเวลาเพราะอะไรมันถึงได้มากนัก โอ๋ย มันไม่มีแต่เพียงเท่านี้ บอกไปหมดเลยมานี้หมด โอ๋ เอาละเข้าใจ ก็เป็นอย่างนั้นละ สุดท้ายก็ว่าเครื่องตรวจล่ะพอไหม พอ คือไม่พอไม่ได้จะใส่กันเปรี้ยงเลย ก็สั่งเสร็จเรียบร้อยแล้วนี่ อย่างนั้นละตาสำคัญอย่างนั้น เราจึงได้พยายาม

ทีนี้คุณค่าของตาอานิสงส์ของตาเอาอีกนะ ผู้ที่ทำบุญเกี่ยวกับเรื่องตานี้อีก ผลบุญอันใหญ่หลวงเป็นต้นไว้แล้ว ทีนี้แตกแขนงออกไปเป็นหูทิพย์ตาทิพย์เข้าใจไหม เพราะอานิสงส์แห่งการช่วยเรื่องตา เป็นหูทิพย์ตาทิพย์ เสียงบนสวรรค์ชั้นไหนๆ หูทิพย์ตาทิพย์เห็นหมดได้ยินหมด ลงไปถึงขั้นนรกก็เหมือนกัน เห็นหมดรู้หมด อย่างนั้นละจึงเรียกว่าหูทิพย์ตาทิพย์ มีอานิสงส์จากอันนี้ละได้ ส่วนใหญ่ได้แล้วส่วนแตกแขนงออกไปเป็นอย่างนี้ละ เอาละไปละ

รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th

และรับฟังจากสถานีวิทยุสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ และสถานีวิทยุอุดร

FM 103.25 MHz