เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๔ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๔๙

กิเลสกับธรรม

ก่อนจังหัน

ท่านทั้งหลายสังเกตดูนะ สถานที่ใดมีธรรมมาก คือมีผู้ปฏิบัติธรรมมาก สถานที่นั่นจะมีความสงบร่มเย็น ถ้าสถานที่ใดไม่ค่อยมีธรรม ไม่มีผู้ปฏิบัติธรรม ร้อนมากนะ สังเกตดูวัด วัดก็วัดต่างวัด นี่เราพูดตามความสัตย์ความจริงตามอรรถตามธรรม วัดต่างวัด ถ้าวัดใดสถานที่ใดเป็นวัดที่พระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ มองดูประชาชนญาติโยมน่าดูน่าชม ถ้าที่ไหนเป็นธรรมดาเหลวแหลกอย่างนั้นแหลกไปหมด พระก็แหลก ประชาชนก็แหลก ไฟก็เอา เราเอาเพียงเท่านี้เทียบส่วนใหญ่ อันนี้โลกทั้งโลกมีธรรมที่ไหน เพราะฉะนั้นมันถึงกัดกันแหลกๆ ไม่ต้องพูดไปที่อื่นที่ไหน ดูเมืองไทยเรานี้เป็นไร เมืองไทยมีแต่ลูกชาวพุทธๆ

อย่างรัฐบาลอย่างนี้ก็เป็นลูกชาวพุทธ เดี๋ยวนี้มันกลายเป็นลูกชาวผีชาวยักษ์ชาวมาร ชาวมหาภัยแก่ชาติของตนโดยไม่ฟังเสียงใคร หน้าด้านที่สุดคือรัฐบาลชุดนี้ เปิดให้ชัดเจน นี่เอาธรรมเปิด มันไม่ได้ฟังเสียงครูเสียงอาจารย์ ไม่ฟังเสียงอรรถเสียงธรรม มันจะกอบจะโกยจะเป็นบ้าอำนาจแต่คนเดียวๆ ไอ้บ้าอำนาจนี้ละจะทำโลกให้ล่มจมได้ ถ้าเป็นธรรมรู้ดีรู้ชั่วไม่มีใครเกินพวกนี้ ว่าศึกษาก็ศึกษามามากมายก่ายกอง ดอกเตอร์ดอกแต้อะไร ตั้งแต่เกิดมาโคตรหลวงตาบัวไม่เคยมีดอกเตอร์แหละ แต่มันก็มีเต็มอยู่ในวงนั้นน่ะ อันนี้พวกดอกเตอร์ดอกแต้ที่ไม่มีธรรมเลยมันเป็นยักษ์เป็นมารทุกเล่ห์ทุกเหลี่ยมร้อยสันพันคมที่จะทำลายคนอื่นอยู่กับพวกนี้ทั้งหมด

นี่เราพูดถึงเรื่องธรรม ธรรมเป็นของเล็กน้อยเมื่อไร เอา ดูหัวใจเรา วันไหนที่จิตใจมีอารมณ์มาก ยุ่งเหยิงวุ่นวายเพราะเหตุการณ์ต่างๆ กระทบกระเทือนมาก วันนั้นหัวอกคนนั้นจะแตกนะ ดูหัวอกตัวเองนั่นซิ ใครก็ตามถ้ามีเรื่องมากๆ นั่นละหัวใจจะแตกได้ถ้าธรรมไม่เข้าไประงับ ธรรมระงับเข้าไปสงบๆ ได้ ธรรมดาจิตตภาวนานี้ที่ว่าไม่ค่อยรวมๆ คือมันเป็นบ้ากับกิเลส กิเลสไสมันออกไปมันก็ดีดก็ดิ้นละซิ หาความสงบไม่ได้ บังคับเข้าไป เอาธรรมบังคับเข้าไปดังที่เราเคยพูดเสมอ เอาคำบริกรรมตีเข้าไป คำบริกรรมพุทโธๆ เป็นภาษาธรรม เป็นธรรมออกทำงาน ความคิดแปลกๆ ทั้งหลายเป็นเรื่องของกิเลส ความคิดของธรรมเป็นน้ำดับไฟ บังคับไว้ๆ มันไปไหนไม่ได้ละ ไม่เหนือธรรมไปได้ สงบเย็นเลยๆ

ดูเอาซิดูหัวใจเรา วันไหนหัวใจมีธรรมมากธรรมน้อย ดูตัวเอง ถ้ามีธรรมมากใจสงบร่มเย็น สง่าผ่าเผย ถ้ามีแต่กิเลสทำงานบนหัวใจแล้วเป็นฟืนเป็นไฟไปตลอด ดูเอาตัวเราคนเดียวแล้วขยายออกไปมันก็เข้าใจกันได้หมด หัวใจทุกคนๆ มีกิเลสทุกคน ถ้ามีธรรมเข้าไปทุกคนจะรู้ทั้งสองอย่างเลยนะ นี้มันไม่ค่อยมีธรรมนั่นซิ เราจึงสงสาร สอนเท่าไรก็สอน ยิ่งจวนจะตายเท่าไร ท่านทั้งหลายดูหลวงตาบัวซิจะอยู่ไปสักกี่ปี ดูเอาก็แล้วกัน เราจะอยู่สักกี่ปี ที่จะมาห่วงเจ้าของนี้บอกไม่มีเลย ดูซิน่ะ แทนที่จะมาห่วงเจ้าของ

เฒ่าแก่ชรามาแล้วยิ่งน่าจะห่วงเจ้าของมาก เปิดเผยเลยบอกว่าไม่มี รอแต่จังหวะของธาตุขันธ์เท่านั้น มันทำงานไปได้แค่ไหนๆ บกพร่องตรงไหนก็เยียวยากันไปธรรมดาๆ แต่ความห่วงใยมาก ห่วงโลกห่วงสงสาร ห่วงพี่น้องชาวโลกเรานั่นละ สพฺเพ สตฺตา อันว่าสัตว์ทั้งหลาย ห่วงมากนะ เพราะมันไม่มีที่ยึดไม่มีที่เกาะ คว้าโน้นคว้านี้มีแต่คว้าน้ำเหลวทั้งนั้น เรื่องวัตถุภายนอกถ้าไม่มีธรรมเข้าไปเกี่ยวข้องแล้วคว้าน้ำเหลวๆ ทั้งนั้น ถ้ามีธรรมแล้วสิ่งเหล่านั้นเป็นคุณเป็นประโยชน์ สำคัญที่จิตไม่มีที่พึ่งที่เกาะเลยนี่มันน่าสงสารเอามากจริงๆ

นี่เปิดเผยเลยหัวใจเราหมดเรื่องที่พึ่งไม่ที่พึ่งที่ไหน หมดปัญหาโดยประการทั้งปวง มีแต่ความเมตตาเต็มหัวใจดวงนี้กระจายออกทั่วโลก เพราะฉะนั้นไปที่ไหนๆ เราพูดอย่างตรงไปตรงมา มองเห็นเขาไปขายของตามข้างถนน ใส่รถอะไรขายไปตามทาง ถ้าไม่กลัวเสียเวลาที่เราจะไปข้างหน้าแล้วจอดปั๊บๆ ซื้อของเขา ซื้อของเขาแล้วเอาชิ้นหนึ่งนิดหน่อย แล้วก็มอบปัจจัยๆ ให้เขา นี่คือความเมตตาไม่ใช่อะไรนะ ไปที่ไหนมันถึงกันหมด ความเมตตาไม่มีสูงมีต่ำ ไม่มีชาติชั้นวรรณะ ขอให้ความเมตตาเข้าถึงเถอะจะสนิทสนมกันทันที ฝากเป็นฝากตายกันได้ทันที นี่ความเมตตา

ถ้าเรื่องกิเลสเข้าแทรกแล้ว โอ๋ย เย่อหยิ่งจองหองพองตัวทุกอย่างอยู่กับกิเลสทั้งหมด นี่ละธรรมกับกิเลสต่างกันอย่างนี้ ท่านทั้งหลายดูเอา วันนี้พูดเรื่องกิเลสกับธรรมมันแทรกอยู่ในหัวใจของคนเรา ถ้าวันไหนกิเลสมีอำนาจมาก วันนั้นเจ้าของทุกข์มาก วันไหนมีธรรมเป็นเครื่องระงับวันนั้นสงบเย็นใจๆ นี่พูดเปิดเผยให้ชัดเจน พุทธศาสนาเป็นศาสนาที่เลิศเลอแล้ว เราได้ขึ้นเวทีมาแล้วเกี่ยวกับเรื่องพุทธศาสนา ฟาดกับกิเลสพังทลายตามคำสอนของพระพุทธเจ้า ไม่มีกิเลสตัวใดเหลือเลย นั่นละที่นี่มีแต่ธรรมล้วนๆ เต็มหัวใจ ธรรมความเมตตาจึงอ่อนนิ่มเป็นอันเดียวกันไปหมดเลย

เสียงวากๆ วีกๆ พูดให้ชัดเจนมีแต่เสียงอรรถเสียงธรรม ไม่ได้เป็นเสียงโมโหโทโส เห็นใครก็จะกัด อะไรก็จะต้มยำ ไอ้ปุ๊กกี้ไอ้หยองมาผ่านหน้าก็จะต้มยำๆ จะมีอะไรก็มีแต่ความเมตตาเขาเท่านั้น ไม่อยากกินเนื้อหมา ใครจะอยากกิน มันเป็นในหัวใจสนิทกันหมด ขอให้มีธรรมในใจเถอะ มีมากมีน้อยจะเชื่อมโยงถึงกันไปหมดเลย ต่างกันกับกิเลส พากันจำเอา ให้พากันอบรมจิต

เวลากลางคืนไม่มีงานการอะไร อย่าเอาความยุ่งยากวุ่นวายต่างๆ เข้ามาตีหัวใจ ให้เอาธรรมเข้าในหัวใจตีความยุ่งยากออก ใจสงบด้วยการภาวนา ใครจะภาวนาธรรมบทใดก็ตาม ให้ภาวนา นี่ละสิ่งที่เลิศเลอที่สุดที่เกาะติดๆ ยึดได้ ฝากเป็นฝากตายได้คือธรรม นอกนั้นฝากไม่ได้ แต่ความจำเป็นที่จะต้องอาศัยกันก็มี ร่างกายของเราก็อาศัยสิ่งเหล่านั้นทั้งๆ ที่มันจะพัง สิ่งเหล่านั้นก็จะพัง ถึงจะพังก็ตาม ก่อนพังก็ต้องได้เยียวยากันไป นี่ละสิ่งภายนอกมีความจำเป็นกับเราเป็นอย่างนี้ แต่ใจนี้จำเป็นตลอดเวลา จำเป็นมากทีเดียว

โลกไม่มีที่พึ่งที่ยึดที่เกาะคือธรรม โลกถึงไขว่คว้ายุ่งไปหมด มันเคยเป็นอย่างนี้ตลอดมาและจะเป็นอย่างนี้ตลอดไปที่เรียกว่าวัฏวน มันวนไปวนมาอยู่อย่างนี้ พากันจำเอานะ เอาละทีนี้จะให้พร

หลังจังหัน

วันนี้เราไปจะไปดูเครื่องมือแพทย์ตาที่เวียงจันทน์ ที่ให้ไปแล้วนั้นดูเหมือน ๑๓ ล้าน ทีนี้มันจะขาดตกบกพร่องอะไรๆ สำหรับตานะ เอาตาอันดับหนึ่งก่อน วันนี้ตั้งหน้าจะไปดูตา จะพยายาม อันนี้ขึ้นอยู่กับหมอเหมือนกัน หมอไม่ครบเครื่องมือก็ครบไม่ได้ มีเครื่องมือหลายชนิดที่เกี่ยวกับเรื่องหมอหลายคน วันนี้จะไปดูให้ชัดเจน ถ้าแน่ใจแล้วก็จะสั่งตูมเลย ที่เริ่มเวลานี้ก็บุรีรัมย์ บุรีรัมย์นี่เราตกลงเอง ย่านนั้นจังหวัดไหนที่จำเป็นๆ เกี่ยวโยงกันมาถึงไหนๆ ก็ไปลงกันที่บุรีรัมย์ เพราะบุรีรัมย์นี้จะวิ่งถึงโคราช ศรีสะเกษ สุรินทร์ อุบล บุรีรัมย์เรื่องตานะ

แล้วก็มาคิดถึงเรื่องทางนี้อีก เพชรบูรณ์ ย่านนี้ลำบากมาก ก็จะเอาเพชรบูรณ์ ทางพิษณุโลกเราพิจารณาตามหลัง พอดีพิษณุโลกทราบโดดมาเลย ตกลงเลยให้ทั้งเพชรบูรณ์ทั้งพิษณุโลกด้วย อย่างนั้นนะเดี๋ยวนี้ ตั้งใหม่ ๓ จุดแล้ว ส่วนเวียงจันทน์เริ่มมาก่อนแล้ว เรื่อยๆ อย่างนี้ สิ่งของเราก็เอาไปเพียงติดรถเราเท่านั้น หากว่ามีความจำเป็นก็สั่งทางโน้นให้มารับเอาตามที่เราเคยให้ เราสั่งให้มารับ ทางนี้ก็เตรียมให้ อันนี้ไม่ได้เตรียมอย่างนั้น เราตั้งใจจะไปดูเครื่องมือตาต่างหาก ติดตามเครื่องมือตา ถ้าควรจะครบเราจะให้ครบ ส่วนมากขึ้นอยู่กับหมอ ถ้าหมอไม่ครบเครื่องมือตาก็ครบไม่ได้

โรงพยาบาลไหนก็ตามที่เกี่ยวกับตา ก็ต้องเอาหมอเป็นเครื่องยืนยัน ทางบุรีรัมย์เขายืนยันมาแล้วว่าหมอกำลังเรียนกำลังจบหรืออะไร จะให้ครบเขาว่างั้น เขาว่าจะมาหาเรา ไม่จำเป็นต้องมา เอาตามกำหนดที่ตกลงก็แล้วกัน ไม่ให้หมอเข้ามา เช่นหมอครบให้ครบเราว่างั้น ทางนี้จะสั่งให้ครบเหมือนกัน ทางเพชรบูรณ์กับทางพิษณุโลกก็แบบเดียวกัน คือให้หมอครบ โห แผนกตานี่หมอหลายหมอเหมือนกันนะ ดูว่าที่อุดรมันสี่หรือห้าหมอ เฉพาะตานะ เป็นอย่างนั้นนะ ถ้าหากว่าหมอไม่ครบเครื่องมือเอามาก็ไม่เกิดประโยชน์ หมอต้องประจำเครื่องมือเครื่องนั้นๆ ชำนาญไปคนละทิศละทาง ว่าหมอครบแล้วทางนี้ก็ให้ครบ สะดวกเลย

คือจะหาจุดสำคัญๆ นะ ที่เราทำนี้เราพิจารณาเรียบร้อยแล้วเราค่อยทำ เช่นอย่างตานี่ อวัยวะของเรานี้ตาเป็นอันดับหนึ่ง ไปที่ไหนต้องอยากรู้อยากเห็นนี่สำคัญ ขอบเมืองไทยทางนู้น ขอบเมืองไทยทางนี้วิ่งถึงกันเพ่นพ่านๆ ถึงกันหมดเพราะอะไร เพราะตาดี อยากไปดูนั้นดูนี้ใช่ไหมล่ะ เที่ยวกันทั่วประเทศไทย ตา ตาบอดเสียอย่างเดียวไปไม่ได้ ไม่มีความหมาย เราเอาจุดนี้ละ คนตาบอดหมดความหมายเลย ถ้าพูดแล้วยังไม่มีใครยอมเชื่อ เอาปัจจุบันเลย ยกภาพพจน์ขึ้นที่นี่เลย ยกภาพพจน์เป็นยังไง ยกภาพพจน์ขึ้นปัจจุบันนี้ เอาเดี๋ยวนี้

เอ้า พวกนี้ตาบอดทั้งหมด ไปเอาไม้มาให้เรา เอาไม้มานี้ ไปกลับบ้าน พอว่ากลับบ้าน ไล่ พวกตาบอดก็วิ่งชนนั้นชนนี้ ตีเปี๊ยะๆ พวกตาดีมันรอดไปได้เข้าใจไหม พวกตาบอดนี้ชนนั้นชนนี้ ตีเปี๊ยะนี้ทั้งกลัวเจ็บทั้งกลัวถูกตี ออกไม่ได้ อันไหนที่ออกได้ ขี้กับเยี่ยวแตกราดเลยนั่นเห็นไหม เป็นงั้นนะ ขี้เยี่ยวแตกราดเลย ไล่ออกตีออกคนตาบอด ถ้าตาดีบอกว่าไปมันวิ่งเลย ต่างกันอย่างนี้นะ เราจึงเอาจุดนี้ คนตาบอดไปนั่งอยู่บนกองเงินกองทองมีความหมายอะไร ไม่มี ตาสำคัญนะ จึงต้องได้พยายาม

ที่ตั้งนี้คือเราจะตั้งขยายไปเป็นจุดๆ ตามกำลังทรัพย์สมบัติทั้งหลายที่มีมากน้อย เราจะตั้งทั่วประเทศไทยว่างั้นเถอะ ถ้าเราไม่ตายจะตั้งทั่วไปหมดเลย ขึ้นตรงไหนที่จำเป็นๆ จนตรอกจนมุมก่อน อย่างที่ว่านี้ที่จนตรอกจนมุมเราก็ให้ เช่นอย่างเวียงจันทน์นี้ ประเทศลาวทั้งประเทศหาเครื่องมือตาไม่มี เราจึงต้องรีบเอาตรงนี้ก่อน ย้อนไปคราวนี้ก็จะไปถามเรื่องตาตกลงกันอย่างแน่นอน ถึงหมอถึงอะไรครบหรือไม่ครบ ถ้าครบให้เลยเชียว จะสั่งมาตูมเลย เอ้า หมดเป็นหมด จนเป็นจน ลูกศิษย์เราเยอะ คว้าเอากระเป๋าไหนลากออกมาฉีกดูเลย จนตรอกก็ต้องวิ่งหาลูกศิษย์ ไปหาที่อื่นเขาเอาไม้ไล่ตีเอาเข้าใจไหม ไม่ไป ไปหาที่ไม้ไม่ตีละ ฉีกกระเป๋าเลย ไหนเงินเอามา

โห ตาสำคัญมากนะไม่ใช่ของเล่น ตาบอดเสียอย่างเดียวหมดความหมาย ไปนั่งอยู่บนกองเงินกองทองก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรตาไม่เห็น ถ้าตาเห็นนี้ง่อยเปลี้ยเสียแข้งเสียขาตามันสอดส่องเห็นหมด ไปได้ทั่วโลกดินแดนคนตาดี คนตาบอดไม่เห็นไปไหน เขาเที่ยวเมืองนั้นเมืองนี้ อย่างเมืองไทยเราเป็นบ้าเที่ยวนี้ มีแต่คนตาดีนะไป ถามซิคนตาบอดไม่มีใครไปละ มีแต่คนตาดี เอาตรงนั้นซิ ความหมายอยู่กับตานี่สำคัญมาก อวัยวะของเราตาเป็นสำคัญ ตื่นขึ้นมาปั๊บมองเห็นแล้ว

มีจนก็ตามตาไม่จนทางการรู้การเห็นพอใจ นั่น ไปนั่งอยู่บนกองเงินกองทองตาบอดไม่มีความหมาย แน่ะต่างกันอย่างนั้นนะ คนทุกข์คนจนมีความหมายเต็มตามัน ไปได้หมดเลย ดู ชม นี่ก็เก้าโมงแล้ว นี่ก็จะเตรียมของเท่าที่เอาไป คราวนี้ตั้งใจจะไม่ได้ไปให้อะไรมากนัก แต่ให้เต็มรถของเราไปทุกคัน นี้ไปสองคันแล้วซื้อเครื่องกระป๋องไป รถปิกอัพเลยให้เขาไปก่อนล่วงหน้าสองคันแล้ว คันของเราก็จะตามไป คันไหนตามไปเราก็จะจับยัดของใส่ในโกดังของเรานี่ จะจับยัดใส่หมด เข้าใจไหมพวกนี้ใครแอบไป เอ้าไป เราจะจับยัดใส่จนเต็มรถ จนเจ้าของมันขึ้นนั่งบนหลังคา มันเป็นยังไงอยากไปนักพวกนี้ เอากันอย่างนั้นซิ

เราไปแจกแต่ละครั้งนี้เขาแจกทั่วโรงพยาบาลนะ ทั่วประเทศลาว เขาไปแจกหมดทุกโรงเลย ที่เอาไปอย่างคราวที่แล้วนี้ รถสิบล้อรวม ๗ คันเลย เต็มเอี๊ยดเลย เราเตรียมของไว้เต็มศาลาเอาให้ไปเลย เขาแจก โหย จนเป็นเดือนกว่าจะเสร็จของเล่นเมื่อไร เขาแจกทุกโรงพยาบาลไปเลยๆ คราวนี้ข้าวไม่เอา เอาที่ราคาสูงกว่าข้าว ที่เอาไปวันนี้จะเอาที่มีราคาสูงกว่าเอาไปๆ แต่ข้าวเวลาสั่งเขาเราก็ค่อยตูมให้เลยทีเดียว สงสารจะทำไง สพฺเพ สตฺตา อันว่าสัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันหมดทั้งสิ้น มีใกล้มีไกลที่ไหน ใครที่จำเป็นควรจะได้รับสงเคราะห์มากน้อยเพียงไรก็หวังพึ่งผู้อื่นอยู่แล้ว เจ้าของพึ่งเจ้าของไม่ได้ พึ่งผู้อื่นก็ต้องช่วยกัน

มนุษย์เราอยู่ร่วมกันด้วยน้ำใจเป็นสำคัญ พี่น้องทั้งหลายอย่าเห็นสิ่งอื่นใดยิ่งกว่าน้ำใจนะ น้ำใจเป็นสำคัญมาก สมบัติเงินทองข้าวของมีมากน้อยอยู่ที่น้ำใจของผู้เป็นเจ้าของ ผู้เป็นเจ้าของเป็นคนกว้างขวางมากน้อยแค่ไหนจะทำประโยชน์ได้มากมาย แล้วโลกทั้งหลายเขารักเขาเคารพนับถือ ชุ่มเย็นไปหมด การเสียสละไปที่ไหนชุ่มเย็นไปหมด ความตระหนี่ถี่เหนียวไปไหนตีบตันอั้นตู้นะ ไม่มีใครอยากคบค้าสมาคม แม้ตั้งแต่ในงานศพไปดูในงานศพก็รู้ ใครเป็นนิสัยกว้างขวางแล้วไปดูในงานศพคนเต็มหมดเลยนะ ถ้าคนไหนคับแคบตีบตันแล้วไปไม่ค่อยมีคน มีก็มีอย่างนั้นละ ไปแบบขัดไม่ได้ไป แต่ไปด้วยน้ำใจของผู้ตายนี้มีน้ำใจขนาดไหน นั่นละมาด้วยน้ำใจ มาด้วยน้ำใจทั้งนั้นแหละ ให้พากันจำเอา

น้ำใจเป็นสำคัญนะ อยู่ด้วยกันอย่าคับแคบตีบตันต่อกัน ให้มีความเสียสละ มีมากมีน้อยช่วยเหลือกัน เห็นมีความจำเป็นที่ตรงไหน แม้ที่สุดไปกลางทางรถเสียรถอะไรก็ควรจะไต่ถามกัน เรื่องราวจำเป็นอะไร ควรช่วยเหลืออะไรก็ให้ช่วยเหลือ ตามถนนหนทางมี ก็ให้ดูกันช่วยกัน อย่าเห็นแก่ผ่านได้ผ่านไป เวลาเราเป็นเขาผ่านไปแบบเดียวกันว่าไง เราอาศัยใคร เป็นอย่างนั้นนะ น้ำใจสำคัญมากทีเดียว

อย่างที่เราไปช่วยโลกนี้เราก็ไปด้วยน้ำใจของเรา ลูกศิษย์ลูกหาเป็นห่วงเป็นใย กลัวเป็นกลัวตายเพราะเฒ่าแก่ชรา แก่ๆ ไปมันอยากแก่ เวลาใช้ได้จะใช้มันไปอย่างนี้ แน่ะเป็นอย่างนั้นนะ เราไม่ได้คิดถึงเรื่องความเป็นความตายของเรา มีแต่ความเมตตาครอบไปหมด ไปไหนจึงไปตลอดเวลา เพราะน้ำใจ วันนี้ไม่พูดอะไรมากละ พูดแล้วพอสมควรแล้ววันนี้ พูดเท่านั้นละ ต่อไปนี้จะให้พร

รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th

และรับฟังจากสถานีวิทยุสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ และสถานีวิทยุอุดร

FM 103.25 MHz