เทศน์อบรมฆราวาส
ณ กุฏิหลวงตา สวนแสงธรรม กรุงเทพฯ
เมื่อค่ำวันที่ ๑๗ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๔๙
ธรรมะจะแทรกได้อย่างไร
(ท้ายเทศน์)
เรานี้เป็นห่วงพี่น้องชาวพุทธเราทั่วประเทศไทยนี้มากขึ้นทุกวันๆ เราพูดจริงๆ เพราะกิเลสมันยิ่งหนาขึ้นทุกวันๆ การพูดเรื่องอรรถเรื่องธรรมนี้เหมือนกับว่าเป็นของแสลงแทงใจอย่างมากทีเดียวต่อชาวพุทธเราเวลานี้ ต่อผู้ที่มีกิเลสหนาๆ ความโลภมากๆ อยากได้อยากร่ำอยากรวย เป็นบ้ายศมากๆ บ้าอำนาจ บ้าวาสนาป่าๆเถื่อนๆ อันนี้เสนียดจัญไรแก่พวกนี้มาก เสียงอรรถเสียงธรรมมันไม่อยากฟัง นี่ละที่ว่าเราเป็นห่วงเป็นใยมาก แล้วผู้ที่มีกิเลสหนาๆ มากๆนี้ด้วยเป็นผู้ใหญ่ ยิ่งสนุกรีดสนุกไถ ได้มาเท่าไรไม่พอ ได้มาเท่าไรไม่พอ จะเอาให้โลกนี้พินาศไปด้วยอำนาจแห่งความโลภของตนจนได้นั้นแหละ เป็นอย่างนั้นนะ แล้วธรรมะจะแทรกเข้าไปได้อย่างไร
ความโลภมากกับความให้รู้จักประมาณ และความไม่โลภมันต่างกันอย่างไรบ้าง อันนั้นมันมุ่งมั่นต่อความโลภมากจนจะเป็นจะตาย ขอให้ได้ นี่ถึงขนาดนั้นกิเลสมันรุนแรง แล้วธรรมจะเข้าไปแทรกได้อย่างไร นี้แหละที่เรามีความห่วงใยประเทศชาติบ้านเมืองของเรา เราไม่ได้ใหญ่โตมาจากไหน ใหญ่ก็ใหญ่กับธรรม จะว่าน้อยหรือว่าใหญ่อะไรอยู่กับธรรม ใจของเราเป็นธรรมล้วนๆ แล้ว เราพูดด้วยความเป็นธรรมทุกอย่าง บ้าสรรเสริญเยินยอนี้แล้วยิ่งสลดสังเวชเลยนะ โอ้โหพวกนี้
เรียนก็ว่ากิเลสเสกสรรให้เรียนนั่นแหละ เรียนมาแล้วกิเลสเสกสรรให้ทะนงตัว เย่อหยิ่งจองหอง แล้วก็มาทำลายตนและส่วนรวมมากต่อมาก นี้คือกิเลสทั้งนั้น ธรรมมองดูแล้วรู้แล้วจะไม่สลดสังเวชอย่างไร ปิดไม่อยู่ปิดธรรม นี้ละที่ว่าเกิดความสลดสังเวช เป็นความห่วงความใยในชาวพุทธของเรา เฉพาะอย่างยิ่งผู้มีอำนาจบาตรหลวงตางๆ เป็นป่าเป็นเถื่อนกันเสียแทบทั้งนั้นเลย เราอยากจะว่าให้เต็มยศสักหน่อยก็ทั้งนั้นเหมาะ ผู้ใหญ่ขึ้นมามันใหญ่ด้วยกิเลสตัณหา มันไม่ได้ใหญ่ด้วยอรรถด้วยธรรม ใหญ่ด้วยกิเลสตัณหา ใหญ่ด้วยฟืนด้วยไฟที่จะเผาชาติบ้านเมือง-ศาสนาของตนให้แหลกเหลวไปโดยถ่ายเดียวด้วยความอยากความทะเยอทะยานอันหาประมาณไม่ได้
นี่สำคัญมาก เราจึงเป็นห่วงเป็นใย การเทศน์แนะนำสั่งสอนเราเทศน์ได้ทุกแบบทุกฉบับ เพราะธรรมนี้เหนือโลกแล้ว นำมาสอนโลกทำไมจะสอนไม่ได้ พระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์สอนโลกมานานเท่าไร โลกก็ยอมรับ ผู้ไม่ยอมรับก็เป็นกรรมของมัน อย่างนี้มาตลอด และเหตุใดเล่าธรรมะอย่างนี้มาสอนโลกจะขัดต่ออรรถต่อธรรมที่ตรงไหน ไม่มีขัด นอกจากกิเลสตัณหาที่มันเต็มอยู่ในหัวใจแล้วมันก็อมขี้โลภ ขี้โกรธั ขี้หลงนั้นออกมาเป็นปากอมขี้ มาเห่าว้อๆ เห่าอรรถเห่าธรรมไปเท่านั้นเอง ตัวของมันเองไม่มีอะไรละ มีตั้งแต่ฟืนแต่ไฟ
ที่รีดไถคดโกงเขาด้วยอำนาจของกิเลสนี้มันสร้างกิเลสขึ้นมา เอาฟืนเอาไฟมาเผาตัวมันรู้เมื่อไร มันไม่ได้รู้น้า ถ้ารู้ไม่ทำคนเรา ท่านผู้รู้แล้วท่านไม่ทำ ท่านละหมดโดยสิ้นเชิงแล้ว มีความสุขอันเลิศเลอ ถึงไม่ได้เป็นอย่างนั้นก็ตาม ขอให้อยู่ในความพอเหมาะพอดี ให้ย้ำยั้งชั่งตัวพอประมาณ อย่าเตลิดเปิดเปิงจนท้องแตก ตายไปทิ้งเปล่าๆ ด้วยความโลภมากมันทับเอาๆ ไม่อยากได้ยินอย่างนั้น จึงต้องสอนให้รู้จักประมาณ ให้ดูใจเขาใจเรา คนทั่วโลกสัตว์ทั่วโลกมีหัวใจด้วยกันทุกคน ไม่ใช่มีแต่เรา จะเอาให้ได้อย่างใจๆ ใจเขาเป็นอย่างไรดูใจเขาบ้างซี
อย่าดูแต่ใจของตัวเองจะทำให้โลกพินาศได้ ไปที่ไหนเขาชี้หน้าชี้ตา ไปที่ไหนเขาไม่ยินดี เพราะมันเลยเหตุเลยผล เลยประมาณ เขาถือว่าเป็นยักษ์เป็นผีครองบ้านครองเมือง กินบ้านกินเมืองไปเสีย มากกว่าที่จะเป็นผู้นำของชาติบ้านเมือง ถ้าลงได้เป็นอย่างนั้นแล้วไม่มีใครเรียกว่าเป็นผู้นำ เรียกว่าเป็นเสนียดจัญไร เป็นมหาภัยต่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ พูดอย่างตรงไปตรงมาก็ไม่ผิด ถ้าเป็นอย่างนั้นแล้ว ที่จะให้เป็นผู้นำชาติบ้านเมืองต้องมีกฎมีระเบียบ มีจริยธรรมประจำใจตน อะไรพอเหมาะพอดีไม่มีใครจะรู้เกิดพวกนี้ละ พวกนี้เรียนมาก แต่อำนาจแห่งความอยาก ความทะเยอทะยาน ความหลงตัวนี้มันทับเอาหมด ความรู้ที่เรียนมามากน้อยจึงให้ตัวนี้เอาไปใช้เสียทั้งหมด มันจึงกลายเป็นไฟกันทั่วโลกดินแดน หาความสุขความสงบได้ที่ไหน
เงินทองข้าวของมีมากมีน้อยแต่ก่อนก็พอหยูกพอยา พอฟัดพอเหวี่ยงกันไป เวลานี้เงินจะไม่มีค้างตลาด ใครมาที่ไหนก็บ่นๆ ว่าไม่มีเงินมีทอง เงินเหล่านี้มันไปไหน นี่มันน่าถาม ใครก็ชี้เข้าไปหากระเป๋าหลวงนั่นแหละ คลังหลวงกระเป๋าหลวง คลังหลวงคือคลังอะไร คลังโลก มันอยู่จุดไหนๆ เขาก็รู้หมด แต่เขาไม่อยากพูดเฉยๆ นี่ กว้านเอาไปกินหมด คนข้างนอกทั่วทั้งแผ่นดินไทยมันก็เดือดร้อนละซี คนมีปากมีท้องไม่ได้กินไม่ได้อยู่ ได้หลับนอนอย่างไร มันก็ต้องเป็นทุกข์ เมื่อเป็นทุกข์ปากยังมีอยู่ยังไม่ตายมันก็พูดได้ บ่นได้ละซี เจ้าของผู้ที่กินจนท้องป่องมันจะตาย แล้วไม่ได้ดูท้องตัวเองบ้าง ไอ้ความโลภมันใหญ่โตมากนะ ควรจะดู
ผู้ปกครองบ้านเมืองสำคัญมาก ถ้าอยากให้ประชาชนเขามองหน้าแล้วให้ดูหน้าประชาชน ดูหัวใจประชาชนบ้าง อย่าดูตั้งแต่ตัวเอง พรรคพวกของตัว โคตรแซ่ของตัว ให้เอามาใหญ่มาท้องป่องไปด้วยกันหมด ประชาชนท้องแห้งผาก มันดูไม่ได้นะ ให้ดูทุกคนๆ เป็นผู้ใหญ่ควรจะได้ใช้ความคิดความพิจารณา โดยมีธรรมเข้าแทรก อันนี้มันไม่มีธรรมเข้าแทรก ใหญ่เท่าไรกิเลสยิ่งใหญ่ กิเลสพาให้เป็น มันก็เป็นไปได้ มันน่าทุเรศ
เราจวนจะตายแล้วพูดโดยอรรถโดยธรรม สั่งสอนโลกสั่งสอนอย่างนี้แหละ มันกระทบกระเทือนมากนะ คือคนไทยในประเทศเดียวกัน มันอยู่เกี่ยวโยงกันไปหมดแล้ว เวลาทุกข์มันกระเทือนกันไปหมด การจับการจ่ายด้วยเงินทอง เงินทองอยู่ที่ไหนจะหามาจับมาจ่ายก็ไม่มี แล้วมันไปกองอยู่ที่ไหน มันก็ทนไม่ได้ที่จะไม่ให้รู้ มันก็รู้จนได้ นี่ละเรื่องมันเดือดร้อน อยู่กับผู้กินผู้โกงผู้รีดผู้ไถทุกแง่ทุกมุม กินไม่หยุดไม่ถอย กินไม่มีอัดมีอั้น กินไม่มีเหตุมีผล อันนี้ละพวกก่อฟืนก่อไฟเผาชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ คือพวกนี้เองเป็นผู้เผา ผู้ที่มีธรรมแล้วไม่เผา รู้จักประมาณ เอาละวันนี้พูดเพียงเท่านี้ รู้สึกเหนื่อยแล้วละ พอ
วันพรุ่งนี้ก็ดูเหมือนเป็นบ่ายสี่โมงที่ไปเทศน์งานหนังสือพิมพ์ผู้จัดการ ฟังว่าเขาจะนิมนต์พระมามากนะ ส่วนมากเป็นพระกรรมฐาน จะมาดูเหมือนจะเป็นร้อยละมัง เท่าที่ทราบว่าอย่างไร (๑๐๙ องค์ครับ) นั่นฟังซิ ๑๐๙ องค์ ไปกว้านเอากรรมฐาน พระอยู่ในป่ากรรมฐานจะหมด จะมาเด่นอยู่ที่กรุงเทพฯ วันพรุ่งนี้นะ ฟังว่าเลี้ยงพระเลี้ยงอะไรใช่ไหม (เขาว่ามีการบิณฑบาตใส่บาตร) ก็ดี น่าอนุโมทนา คุณสนธิเป็นคนสำคัญ ที่ตัดคอรองคนทั้งชาติด้วยความเสียสละ โดยความเป็นธรรมทุกอย่าง เท่าที่เราทราบมานี้ เราเอาธรรมออกกาง เอาธรรมออกพิจารณา เอาธรรมออกมาพูด เป็นความยินดีที่จะรับใช้ชาติบ้านเมืองจริงๆ เขาไม่เล่ห์เหลี่ยมแบบทำลายชาติไปในตัว หรือแทรกไปในตัว ไม่มี เรียกว่าช่วยชาติจริงๆ นี่เขาบำเพ็ญบุญกุศลก็เพื่อประโยชน์ส่วนรวมนั่นแหละ เราก็อนุโมทนาด้วย
รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th
และรับฟังจากสถานีวิทยุสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ และสถานีวิทยุอุดร
FM 103.25 MHz
|