| เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๑ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๔๙
จะให้ประชาชนเขาอาศัยใครพึ่งใคร
ก่อนจังหัน
ทางในวัดเราก็เข้มงวดกวดขันพระให้ดูงามตางามใจ แล้วออกมานี้ตอนเย็นนึกว่าจะคนเลิกไปหมดแล้ว ไอ้พวกหมาเดือน ๙ มันก็จุ้นจ้านๆ เข้ามา ถูกขนาบทุกที ถ้าเรามาเจอแล้วเอาละ ค่ำๆ แล้วนะมาเที่ยวไม่ได้เรื่องได้ราวอะไรเลย ไอ้พวกจุ้นจ้านพวกเดือน ๙ เดือน ๑๒ มันเข้ามาจุ้นจ้านในวัด เขียนให้มันอ่านมันไม่ยอมอ่าน จุ้นจ้านๆ เราเคยตำหนิแต่พระ ฆราวาสก็เป็นอย่างนั้นจะไม่ให้ตำหนิได้ยังไง ธรรมท่านไม่เป็น มันเป็นแต่พวกเรานี่ละ พระเดือน ๙ ประชาชนก็เดือน ๙ เข้าไปเหยียบย่ำทำลายวัดวาอาวาสศาสนา เจออยู่ตลอดค่ำๆ ทั้งๆ ที่คนหมด เราจะออกมาตอนคนหมดแล้ว ด้อมๆ ออกมาดูนั้นดูนี้ มันยังหลั่งไหลเข้ามาจุ้นจ้านๆ ดูแล้วเซ่อๆ ซ่าๆ ดูไม่ได้ว่างั้นเถอะน่ะ
เราก็เอาละที่นี่ มาอะไร ถามละ ถามหาเหตุหาผล ไม่ได้เหตุได้ผล ไปเดี๋ยวนี้มายุ่งทำไม สถานที่นี่ท่านรักษาศีลรักษาธรรมมาจุ้นจ้านทำไม ไปเดี๋ยวนี้ ไล่ออกเลย ถ้าเรามาเจอแล้วพอดีละ แต่เราไม่เจอนี้มันจุ้นจ้านๆ ตลอดเวลา เขียนไว้มันไม่อ่านนะพวกนี้น่ะไม่ทราบเป็นยังไง นี่ละฆราวาสก็เป็นแบบนั้น ไอ้พระก็เป็นแบบนี้ เป็นคนละแบบๆ มีแต่แบบส้วมแบบถานแบบฟืนแบบไฟทั้งนั้น มันน่าดูเมื่อไร มันไม่มีศาสนานะชาวพุทธๆ ทั้งชาวบ้านชาววัดมันแหลกไปหมด ถ้ามีศาสนาต้องมีกฎข้อบังคับเพื่อความสวยงาม น่าดูน่าชม อันนี้ดูที่ไหนมันดูไม่ได้นะ ดูเขาก็ดูไม่ได้ ดูเราก็ดูไม่ได้
โลกอันนี้เป็นโลกที่ดูไม่ได้ไปหมด ไม่มีศาสนาเสียอย่างเดียวใครอย่าอวดเก่งนะ โลกเมืองไทยเรามันกำลังเป็นบ้าเดี๋ยวนี้ บ้าเงินบ้าทองบ้าไอ้หลังลายเจ็ดหมื่นแปดหมื่นล้าน เก้าหมื่นล้าน มันจะเอาไปเผาหัวมันก็ไม่ทราบแหละ เราอยากถามว่าอย่างนี้นะ หรือถามแล้วก็ไม่รู้ ทำไมมันโลภเอานักหนา ตายแล้วไม่ได้เอาไอ้หลังลายมาเผานะ เอาฟืนเอาไฟนั้นละมากันน่ะ แล้วมันโลภอะไรนักหนา ให้ตื่นตัวบ้างนะ
เป็นผู้ใหญ่เท่าไรยิ่งหนายิ่งแน่นยิ่งหยาบยิ่งโลน จะให้ประชาชนเขาอาศัยใครพึ่งใคร ใครเป็นผู้ใหญ่มันใหญ่ยักษ์ใหญ่ผี ใหญ่กินบ้านกินเมือง ดูไม่ได้นะ ยิ่งเลอะเทอะ นี่ละให้กิเลสออกหน้าเป็นอย่างนั้น ดูซิน่ะ ผึ่งผายลายตา โถ ตัวเองดูตัวเองจนโดนต้นไม้ คือมันดูตัวเองไม่ได้ดูต้นไม้ที่จะชนหัวมัน เป็นบ้าขนาดนั้นนะ ตื่นอะไรนักหนาเงิน ประสาไอ้หลังลาย ก็เป็นกระดาษนั่นละ สมมุติขึ้นมาเพื่อใช้สอยในวงโลกมนุษย์ที่อยู่ร่วมกัน เพื่อความสะดวกสบาย ไม่ใช่ความเป็นบ้าอย่างที่ว่านี่ ได้เท่าไรไม่พอๆ กินไปกลืนไปๆ ครั้นเวลาตายแล้วก็อ้าปากหวออยู่ที่กองฟอนนั่นละ มีคนเอาไปเผา เอาสมบัติเงินทองที่ไหน เฉพาะอย่างยิ่งไอ้หลังลายที่เป็นบ้ากันมากๆ นั่นมันไปเผาไหม มีตั้งแต่ฟืนแต่ไฟไปเผากันทั้งนั้นละ ทำไมจึงเป็นบ้าเอานักหนามนุษย์เราทุกวันนี้
เรียนมาถึงดอกเตอร์ดอกแต้อะไรก็ไม่รู้ นี่ละอำนาจของกิเลสครอบหัว เรียนมาชั้นไหนก็เรียนมาเถอะน่ะ มีแต่เลวๆ ทั้งนั้น เป็นวิชาของกิเลส กิเลสเหยียบหัวคนเหยียบหัวสัตว์ เอาไฟเผาสัตว์โลกเวลานี้ เอาธรรมแทรกเข้าไปซิเป็นน้ำดับไฟมันจะรู้กันเองๆ เดี๋ยวนี้มันมีแต่อย่างนั้น มองไปที่ไหนจะดูไม่ได้แล้วนะเวลานี้ มีแต่ว่าเจริญๆ ไม่ทราบว่าอะไรเจริญ บางทีนอนจะนอนไม่หลับนะบางคืน บางรายจนนอนไม่หลับ ใหญ่เท่าไรยิ่งหนักมากนะความทุกข์ แล้วก็เห่อเป็นบ้ากัน ตื่นยศเขา ตื่นไอ้หลังลายเขา มีเงินเท่านั้นเท่านี้ ตื่นจนอ้าปาก ดูไม่ได้สติสตัง ดูจนอ้าปาก นี่มันจะเป็นบ้าไปตามๆ กัน อ้าปากไปตามๆ กันพวกนี้
อู๊ย มันน่าทุเรศนะ เราขอพูดให้ชัดเจนเสียก่อนเถอะก่อนที่เราจะตาย ได้ธรรมพระพุทธเจ้ามาครองหัวใจ ครองเสียจนเต็มเหนี่ยวหาสงสัยไม่ได้แล้วดูโลกที่นี่นะ แนะนำสั่งสอนก็สอนมาพอแล้ว ๕๖ ปีนี้แล้วสอนโลกมา ตั้งแต่ลงเวทีมาได้ ๕๖ ปีแล้วสอนโลก สอนเต็มเม็ดเต็มหน่วย มิหนำซ้ำยังออกช่วยชาติบ้านเมือง เงินทุกบาททุกสตางค์ ดอลล่งดอลลาร์ไหลเข้าคลังหลวงๆ เราไม่เคยแตะแม้บาทเดียวฟังซิน่ะ นี่ละธรรมนำโลกเป็นอย่างนี้ ไม่ได้รั่วไหลแตกซึมไปไหน อีลุ่ยฉุยแฉก เอาไปต้มไปตุ๋นไปกินไปกลืนกันไม่มี ธรรม ธรรมเป็นผู้นำ
เราเป็นผู้นำเอง ทองคำได้เท่าไรเข้าหมดๆ ดอลลาร์ก็เหมือนกันเข้า เงินไทยก็เข้าบ้าง จากนั้นก็ช่วยชาติบ้านเมือง ไปที่ไหนเห็นแต่สิ่งก่อสร้างเต็มบ้านเต็มเมือง เราเองเป็นผู้ให้ก่อสร้างๆ ผ่านไปที่ไหนเห็นรอยมือไปเรื่อยๆ นี่ละเงินนี่ไม่ไปไหนที่พี่น้องทั้งหลายบริจาคเพื่อช่วยชาติบ้านเมืองจริงๆ ไม่ได้อีลุ่ยฉุยแฉกดังที่โลกเป็น โลกนำโลกมันนำเพื่อความล่มจม นำเพื่อพุงเจ้าของ เพื่อญาติเจ้าของ เพื่อวงศ์เจ้าของเพื่อสกุลเจ้าของ เพื่อบริษัทบริวารของเจ้าของ คนอื่นท้องแห้งตายช่างหัวมัน ให้เราได้อยู่เป็นพอ มันเป็นอย่างนี้นะ
มันตาบอดตาคับตาแคบคือตากิเลสตัณหา ตาไม่มองกว้าง ตาธรรมท่านมองกว้าง ดูให้ชัดเจน อะไรๆ ก็แจกก็แบ่งสันปันส่วนกันตามสัดตามส่วน มนุษย์อยู่ด้วยกันมีหัวใจด้วยกัน มีปากมีท้องด้วยกัน ต้องเห็นใจกันซิ เห็นแต่ปากเจ้าของท้องเจ้าของ ท้องเจ้าของมันใหญ่ขนาดไหนมันก็เหมือนท้องมนุษย์ แต่ความโลภทำไมมันนักหนาจนจะเอาไฟเผาโลกอยู่เวลานี้ ฟังแง่ไหนๆ มีตั้งแต่เรื่องกินเรื่องกลืนกันน่าสลดสังเวชนะ ยิ่งกว่าหมา หมามันไม่ได้ทำความเดือดร้อนแก่มนุษย์มาก เหมือนมนุษย์ทำความเดือดร้อนแก่กันด้วยความโลภไม่มีเมืองพอนี่น่ะ มันน่าทุเรศจริงๆ
ขอพูดเสียเถอะวันนี้น่ะ มันคันฟันมานานแล้ว หัวอกมันจะแตก ดูไปไหนๆ มีตั้งแต่เรื่องขวางหูขวางตาที่จะเผากันนั่นละ ไม่มีที่จะพยุงกันให้มีความเจริญรุ่งเรือง ตั้งใครมาเป็นผู้ใหญ่ๆ ก็เท่ากับตั้งเป็นยักษ์เป็นผีมา อย่างรัฐบาลตั้งมากี่ชุดกี่ยุคกี่สมัย ก็เป็นยักษ์เป็นผีกินมาโดยลำดับ ครั้งนี้ยิ่งมหายักษ์มหาเปรตมหาผี กินบ้านกินเมืองกินไม่หยุดไม่ถอย อู๊ย น่าทุเรศ เป็นยังไงมันจะไม่ตายหรือไอ้พวกนี้น่ะ พวกที่กำลังกินบ้านกินเมืองอยู่นี้น่ะ ท้องป่องๆ อยู่นี้ มันจะไม่ตายหรือ มันตายเหมือนเขานั่นแหละ
อย่าเป็นบ้าเกินไป ถึงวันตายไม่มีอะไรเหลือล่ะน่ะ สมบัติเงินทองข้าวของทิ้งไว้อย่างนั้นละ เจ้าของตายไปแล้วเขาก็เอาไฟเผาเท่านั้น ไม่เผาจะฝังอะไรก็แล้วแต่เถอะ มอบให้หนอนให้อะไรไปก็ได้ ไม่เกิดประโยชน์อะไร แต่เวลานี้ทำไมมันถึงพองตัวลืมเนื้อลืมตัว เหมือนความตายไม่มีในตัว จะอยู่ค้ำฟ้าละชีวิตมัน โลกเขาตายกันทั้งนั้น เราจะอยู่ค้ำฟ้าด้วยความโลภพาดึงไปๆ ให้อยู่ค้ำฟ้า พูดแล้วสลดสังเวชนะ
พระของเราก็ตั้งใจปฏิบัติให้ดีนะ อย่าเหลวไหล อย่ามองดูอะไรยิ่งกว่าธรรม ถ้ามองธรรมเราจะเห็นความผิดความพลาด ความถูกความดีงามขึ้นภายในใจของเจ้าของ มองดูธรรม ธรรมอยู่กับใจ จ่อเข้าไปหัวใจมันคิดเรื่องอะไรๆ คิดไม่ดีๆ ปัดออกๆ ขนเรื่องดีเข้ามาๆ นี่เรียกว่าผู้ปฏิบัติธรรม อย่าดูอะไร สิ่งใดไม่มีคุณค่าเท่าไรนักในโลกอันนี้ กินพออิ่มท้องวันหนึ่งๆ แล้วก็ตายไปๆ ธรรมนี้ไม่ได้ตายนะ พยุงหนุนขึ้นๆ จนกระทั่งถึงนิพพาน นิพพานเป็นยังไง นิพพานเที่ยง นิพฺพานํ ปรมํ สุขํ นิพพานเป็นความสุขอย่างล้นพ้นเหนือโลกเหนือสงสารแล้วยังเที่ยงด้วย
โลกอันนี้โลกไม่เที่ยง นิพพานธรรมเที่ยง ต่างกันอย่างนั้น ถ้าเอาธรรมเข้าไปสอดแทรกอยู่แล้วจะมีค่าขึ้นมามนุษย์เรา เวลานี้มีคุณค่าอะไรมนุษย์เรา เต็มโลกเต็มสงสารมีแต่กัดแต่ฉีกแต่แย่งอำนาจบาตรหลวง แย่งความมั่งความมีดีเด่น มันแย่งหาอะไรก็ไม่รู้ ไปหาซิบ้านใดเมืองใดทั่วโลกอันนี้ใครมีความสุข ไม่มีใครมีความสุข มีแต่แย่งกันเหมือนหมา ดูไม่ได้นะเวลานี้
โลกมนุษย์เรานี้เลี้ยงหมาไว้ทุกบ้านๆ ครั้นเลี้ยงไว้แล้วมันเลวยิ่งกว่าหมานั่นซิ เอาไปพิจารณา การพูดเหล่านี้ไม่ได้พูดเพื่อความเสียหาย พูดให้ตื่นเนื้อตื่นตัวก็ดุบ้างหนักบ้างเบาบ้าง เพราะความเลวมันไม่มีวันมีคืนกระเทือนโลกอยู่เวลานี้ เอาละให้พร
หลังจังหัน
...เดี๋ยวนี้กำลังจะตั้งบุรีรัมย์ ตั้ง ๖ ล้านแล้วนะคือเราจะให้เป็นโรงพยาบาลศูนย์ตา ตานี่สำคัญมาก คนทั้งคนมีใจเป็นใหญ่ เหล่านี้เป็นเครื่องมือของใจทั้งนั้น ตา หู จมูก ลิ้น กายเหล่านี้ อะไรมันจำเป็นมันวิกลวิการไปบ้างก็ไม่เท่าไร แต่สำคัญถ้าตานี้บอดเสียอย่างเดียวไม่มีความหมายนะ ไปนั่งอยู่บนกองเงินกองทองก็หมดความหมาย ตื่นเช้ายันค่ำๆ ไม่มีความหมาย เอาไปไหนก็ไม่มีความหมาย เราเห็นจุดนี้สำคัญเราจึงได้ช่วยทางตา ความหมายว่างั้น นี่ก็จะไปตั้งที่บุรีรัมย์ ก็จะพยายามขวนขวายให้เป็นศูนย์ศูนย์หนึ่ง ที่อุดรศูนย์หนึ่ง ศรีนครินทร์ศูนย์หนึ่ง ตั้งบุรีรัมย์ศูนย์หนึ่ง จากนี้ก็จะไปภาคต่างๆ ภาคนั้นภาคนี้แยกไป หากเรามีชีวิตอยู่และมีกำลังวังชาจะแยกไปอย่างนี้โดยลำดับ ตานี่สำคัญมากนะ เราเอาจุดนี้จุดสำคัญจึงได้พยายามขวนขวายมาเพื่อตาๆ
เรายังสะเทือนใจอยู่ไม่หยุดนะ ผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ลำปาง เราไปเทศน์ที่เชียงใหม่ แม่กับลูกตามเราไป เราไปที่ไหนตามไปจนกระทั่งถึงที่ที่เราอยู่ ไปอะไร แม่ตาบอด ลูกตาดีพาแม่ไป ตามนั้นไม่ทันตามนี้ไม่ทันจนกระทั่งถึงปางสักจึงทัน หมอเขาพูดว่า การผ่าตัดนั้นตานี้เห็นถ้าผ่า แต่เราไม่มีเงินจะทำไงมันจำเป็น เขากำหนดว่า ๗๕,๐๐๐ เราซักโดยละเอียดลออ เมื่อผ่าแล้วหมอเขารับรองไหมว่าจะเห็น หมอเขารับรองว่าเห็นว่างั้น เอา ถ้างั้นตกลง ให้เดี๋ยวนั้นเลย ๗๕,๐๐๐ ให้เป็นพิเศษอีก ๑๐,๐๐๐ เป็น ๘๕,๐๐๐ พอเราตกลงเอาเงินยื่นให้ร้องไห้น้ำตาร่วง สักเดี๋ยวปั๊บหัวเราะขึ้นมา น้ำตาร่วงเราก็ทราบแล้วว่าดีใจ น้ำตานี้มีคุณค่ามีราคา สักเดี๋ยวก็หัวเราะขึ้นมา เออ ทีนี้จะได้เห็นหน้าลูกแหละ คือได้เงินไปแล้วไปผ่าตาตามกำหนด หมอเขาว่างั้น เราให้เต็มส่วนเลย
ทีนี้หัวเราะออกแล้ว จะได้เห็นหน้าลูก พอกลับไปแล้วทราบมาทีหลังว่า หมอเขานัดให้ไปไม่ยอมไป ฟังซิน่ะ เป็นอย่างนี้ทำให้เราเสียเส้นใจนะ หมอเขานัดแล้วตามกำหนดกฎเกณฑ์ที่ได้ตกลงกันเรียบร้อยแล้วนั้นมีปัญหาแต่เงิน เราก็แก้ปัญหาทางการเงินแล้ว ให้ไปหาหมอตามนัด หมอนัดให้ไปไม่ยอมไป มันเป็นอย่างนี้นะ คงจะลูกนั่นละต้มแม่ไม่ให้แม่ไป ทราบมาว่างั้นว่าลูกต้มแม่ ทีนี้แม่ก็คงจะไม่ได้ผ่าตัด ลูกเอาเงิน ๘๕,๐๐๐ ไปให้แม่ตาบอดตามเดิม โอ๊ย เราสลดสังเวชนะ อย่างนี้ละเราให้ มันไม่เป็นตามความจริงที่เราปลงใจลงให้ๆ หลายแห่งนะตามเราไปจนกระทั่งมาถึงเขาค้อ ทางโคราชก็ตามมา อันนี้มันคาราคาซังไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย ว่าไปรักษาไปอะไร( เขาผ่าแล้วใส่เลนส์แล้ว แต่ขาดคนอุปการะ แล้วยังต้องไปเอกซเรย์สมอง หลวงตาเลยเมตตาไป สองหมื่นครับ) ว่างั้นแหละ อันนี้มันไม่แน่เราก็เลยให้สองหมื่น ทางโน้นแน่นอน ๗ หมื่น ๕ เราให้เป็น๘ หมื่น ๕ เลย
นี่ละลูกมากับแม่ ลูกคงจะต้ม ทีนี้แม่ยอมตาบอดไปตามเดิม โฮ้ สลดสังเวช มีอยู่หลายๆ แห่งทำให้เราหดมือ เอาให้อย่างนี้แล้วกลับพลิกไปอย่างนี้ๆ ไม่เป็นไปตามเจตนาของเราที่ให้ ตามที่เขามาบอกเล่าอะไรๆ เราให้ตามนั้นๆ ๘๕,๐๐๐ หมอเรียกไปไม่ไป ก็แสดงว่าลูกนั้นละต้มแม่ไม่ใช่ใคร จะทำไงเรา ยิ้มต่อหน้าคนมากๆ ทีนี้จะได้เห็นหน้าลูก เพราะหมอเขายืนยันแล้วว่าถ้าผ่าแล้วเห็นชัดเจน ตกลงเท่าไรเราก็ให้เท่านั้นให้เลย แล้วไปก็เป็นอย่างนี้จะทำไง
นี่ก็กำลังตั้งศูนย์บุรีรัมย์ เริ่มละ คือตกลงกัน ทางหมอเขาก็จะหาหมอมาครบ หมอตาไม่ใช่น้อยๆ นะ ดูเหมือนห้าคนหรือหกคนหมอตา เขากำลังหาเตรียมหมอ เขารับรองมาเลย เพราะเขาทราบมาว่าถ้าทางโน้นพร้อมเราจะตั้งให้ เราว่าอย่างนี้ เขาก็เสนอมาเลยรับรองมาเลย ถึงหมอไม่พอจะให้พอ เขาว่างั้นเลย แล้วเขายังจะมาเยี่ยมเรา เราบอกยังไม่ให้มาเยี่ยม ให้เรื่องราวลงกันเสียก่อนมาเมื่อไรก็ได้เราบอกงั้น
เราพยายามที่สุดกับโลก ช่วยโลกเราช่วยเต็มกำลังความสามารถ แต่เราเป็นธรรมตรงไปตรงมา เขาว่ายังไงก็เชื่อตามเขาๆ ไปอย่างนั้น แล้วมันพลิกไปอย่างนี้ที่ทำให้เราเสียเส้นใจมากนะ อันนี้เสียเส้นใจ เช่นอย่างปากเกร็ดนี่ หมาปากเกร็ด สร้างตึกให้หลังหนึ่ง แล้วซื้อที่ให้ ๔ ล้านสองแสน เราซื้อให้เลยเพราะที่มันแคบ อันนี้ที่หนึ่งไร่ เราเลยซื้อให้อีกหนึ่งไร่ขยายออกไป แล้วสร้างตึกที่นั่น ขออะไรให้หมด เพราะเราให้ด้วยความเป็นธรรมจริงๆ เชื่อเขาว่าเขาจะเป็นธรรมเหมือนเรา เขาขออะไรให้เลยๆ ทีนี้เอาไปมันเอาไปต้มอีกแหละ จนกระทั่งตามกันถึงธนาคาร เอาธนาคารไปเป็นพยาน มันเองเงินเราไปต้มทางธนาคาร ไม่ใช่น้อยๆ นะ หลายล้าน มันเป็นอย่างนี้ละ
ทีนี้เงินที่เราให้เป็นประจำเดือนละแสนห้าๆ สำหรับหมา เราตัดก็สงสารหมา ไม่งั้นตัดหมดเลยไม่ให้สักสตางค์ แต่นี้เราสงสารหมา ก็หมาไม่รู้เรื่องว่าไง คนรู้เรื่อง เอา เห็นใจหมาสงสารหมา เลยตัดออกห้าหมื่น เอาไว้แสนหนึ่งกระทั่งทุกวันนี้ นี่ละเล่ห์เหลี่ยมหลายสันพันคม ต้มเราไม่ใช่น้อยๆ ล้านนะ หลายล้าน มันเป็นแบบนี้ละ พอที่จะได้ขอเอาๆ หาอุบายมาขอๆ อุบายจะต้ม เราก็ให้ๆ มีมากนะ เลยทำให้เราสะดุดใจ บางทีหดมือเข้ามาเหมือนกัน โธ้ ทุเรศ
ให้แสนห้าๆ ประจำมาตั้งแต่ไปพบกันทีแรก เขาออกทางหนังสือพิมพ์ เราก็ไปดูแล้วซักไซ้ไล่เลียงกันทุกอย่าง ได้เหตุได้ผลเรียบร้อยแล้วจนกระทั่งสร้างตึกให้สามชั้น ซื้อที่ให้พร้อม ทุกอย่างขออะไรให้เลยๆ ทีนี้มันก็มีเล่ห์เหลี่ยมของมันละซิ พอจะได้ขอเรื่อย หาอุบายมาขอๆ มันก็ทราบถึงเราจนได้ ให้ตามไปดู เขาไปดูถึงธนาคาร เอาธนาคารยืนยัน มันต้มจริงๆ เงินมันเอาเข้าไปธนาคาร เลยซัดกันในนี้ ยอมจำนน ไม่ยอมยังไง ถ้าธรรมดาเราเลิกเลยนะ แต่นี้ก็ยังสงสารหมา หมาไม่รู้ภาษีภาษาอะไร เราจึงให้เดือนละหนึ่งแสนๆ เรื่อยมา ห้าหมื่นตัดออก
เรานี้ใครจะต้มก็ต้มได้ เพราะพูดถึงเรื่องความเป็นธรรมเราเป็นธรรมล้วนๆ ร้อยเปอร์เซ็นต์ ไม่ว่าจะเข้าเกี่ยวข้องกับผู้ใดๆ ก็ตาม เราจะไม่ให้มีความเสียหายแก่ผู้นั้น เราไปด้วยคุณ ตัวของเราหัวใจของเราเป็นคุณเต็มสัดเต็มส่วน ไปเกี่ยวข้องกับใครเราจะไม่มีเรื่องเจตนาแม้เม็ดหินเม็ดทรายที่จะทำให้คนนั้นมีเสียหายอะไร ไปเป็นคุณๆ ทั้งนั้นละเราทำต่อโลก เราจึงบอกมานานแล้วว่า กิริยาอาการที่แสดงออกทั้งหมดไม่มีโทษ มีแต่คุณเพราะหัวใจเป็นคุณล้วนๆ แล้วจะเอาโทษมาจากไหน เราพูดตรงๆ อย่างนี้ละ ทีนี้โลกสกปรกมันก็คอยต้ม ต้มเรื่อยเลยต้มธรรม โลกมันต้มธรรมต้มอย่างนี้
(เจดีย์ครับเขาบอก) เจดีย์ก็แยกไปเจดีย์ซิ ถ้าเป็นอะไรเป็นอันนั้นนะเรา ไม่มีสองเลย แยกปุ๊บๆ เลย อย่างนี้ตลอดมา เงินพี่น้องทั้งหลายบริจาคทั่วประเทศไทยเป็นแบบเดียวกันนี้ เราจริงจังมากทุกอย่าง เพราะหัวใจมันบริสุทธิ์เป็นธรรมล้วนๆ อะไรที่คิดแป๊บขึ้นมาที่ไม่เป็นธรรมมันปัดทันทีเลยนะ ปัดโดยอัตโนมัติ จะไม่นำออกใช้เลย พอมันคิดแป๊บมันมีแทรกเข้ามา แทรกเข้ามาปั๊บปัดปุ๊บเลยไม่เอา เอาแต่ที่ดีงามทุกอย่างๆ แล้วสั่ง สั่งอะไรก็ตาม สั่งการสั่งงานสั่งจ่ายอะไรก็ตามมากน้อย จ่ายตามที่พิจารณาเป็นธรรมๆ แล้วทั้งนั้นละ เพราะฉะนั้นจึงไม่มีคำว่าเล่ห์เหลี่ยม ธรรมไม่มีตรงไปตรงมาเลย
รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th
และรับฟังจากสถานีวิทยุสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ และสถานีวิทยุอุดร
FM 103.25 MHz |
