ธรรมมีทั้งเบรกทั้งคันเร่ง
วันที่ 7 มกราคม 2549 เวลา 9:00 น.
สถานที่ : วัดป่าบ้านตาด
| |
ดาวน์โหลดเพื่อเก็บไว้ในเครื่อง
ให้คลิกขวาแล้วเลือก Save target as .. จาก link ต่อไปนี้ :
  วิดีโอแบบ(Win Narrow Band)   วิดีโอแบบ(Win High Band)

ค้นหา :

เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๗ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๙

ธรรมมีทั้งเบรกทั้งคันเร่ง

ก่อนจังหัน

วันนี้เป็นวันเสาร์ เป็นวันว่างงานภายนอก งานภายในใจคือศีลธรรม ให้ต่างคนต่างสนใจ ดังพี่น้องทั้งหลายมานี้มาเพื่ออรรถเพื่อธรรม มาทำบุญให้ทานการกุศลแล้วก็ฟังอรรถฟังธรรม กลับไปบ้านด้วยความชุ่มเย็นใจ เพราะใจมีงานทำ ภายนอกมีงานทำ ร่างกายก็ชุ่มเย็น ภายในใจมีงานทำเพื่อบุญเพื่อกุศล จิตใจก็ชุ่มเย็น ยิ้มแย้มแจ่มใส ให้ได้เสมอกัน งานภายนอกคืองานเพื่อธาตุเพื่อขันธ์ เพื่อความเป็นอยู่ปูวาย งานภายในคืองานความดีงามเพื่อนำธรรมเข้าสู่ใจ นี่เรียกว่าผู้ไม่ขาดทุนสูญดอก เป็นผู้เสมอทั้งภพนี้และภพหน้า ถ้าขาดอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ดี ให้สม่ำเสมอกันไป

สำหรับพระแล้วมีงานภายในโดยเฉพาะ คืองานการบำเพ็ญ ศีลให้บริสุทธิ์ สมาธิ ปัญญา วิชชา วิมุตติ ให้เต็มหัวใจของเราด้วยการบำเพ็ญ เพราะไม่มีงานอื่นใดที่เข้ามาแทรกแซงพอจะให้เสียเวล่ำเวลาในการบำเพ็ญธรรมเข้าสู่ใจ เดินจงกรม นั่งสมาธิ เราเคยสอนพอแล้ว สติเป็นของสำคัญ จะอยู่ที่ไหนก็ตามเรื่องสติเป็นสำคัญมากทีเดียว นั่งอยู่ด้วยกันนี้ก็ตาม สติมีประจำตัวๆ จะสวยงามตลอด หน้าที่การงานอะไรไม่ค่อยผิดพลาดถ้ามีสติ แล้วก็มีปัญญาคอยสอดส่องดูความผิดถูกชั่วดีต่างๆ สติดูความเคลื่อนไหวของใจเป็นยังไง สติจะคอยรับทราบอยู่เสมอ นี่ท่านเรียกว่าสติธรรม ปัญญาธรรม รักษาเราให้แคล้วคลาดปลอดภัย

คนไม่มีสติ ไม่มีปัญญา มีแต่กิเลสฉุดลากไปๆ ตั้งแต่ตื่นนอนจนกระทั่งหลับๆ ตั้งแต่เกิดจนกระทั่งวันตายไม่ได้สร้างความดีงาม ไม่มีสติปัญญาเพื่ออรรถเพื่อธรรมเข้าสู่ใจเลย เป็นบุคคลที่ไร้ค่าไร้ราคา มีเงินกองเท่าภูเขาไม่ได้สำคัญยิ่งกว่าสติสมบัติ ปัญญาสมบัตินี้นะ อันนี้สำคัญมากทีเดียว คนเรามองตั้งแต่ภายนอกไม่ได้มองดูภายใน ซึ่งจะเป็นผู้ครองสมบัติทั้งหลาย แล้วจะเป็นผู้สังหารตนก็คือใจที่ไม่ดีนั้นแหละ ให้พากันตั้งอกตั้งใจปฏิบัติ

พุทธศาสนานี้มีไว้สำหรับรื้อถอนขนสัตว์ที่จมอยู่ในกองทุกข์ทั้งหลาย ให้พ้นจากกองทุกข์มาเป็นลำดับลำดา คำสอนของพระพุทธเจ้าไม่เคยมีบทใดบาทใด ที่จะฉุดลากสัตว์โลกให้ลงทางต่ำ ธรรมของพระพุทธเจ้าชักชวนคนให้ไปฆ่ากัน ฆ่าสัตว์ ปาณาติบาต ให้ไปเที่ยวฆ่าสัตว์ทั่วโลกทั่วสงสาร ให้ไปเที่ยวหาฉกหาลักหาปล้น พอได้อะไรเอาทั้งนั้น พอเป็นโจรเป็นโจร พอเป็นมารเป็นมาร กาเมสุ มิจฉาจาร ลูกใครเมียใครฟาดมันดะเลย แล้วโกหกกันมีแต่โลกโกหก หาความสัตย์ความจริงไม่ได้ สุรายาเมายาบ้า ฟาดกันลงไปนี้คำสอนพระพุทธเจ้าไม่เคยมี มีแต่สอนให้ละเว้นสิ่งเลวร้ายทั้งหลายนี้ทั้งนั้น แต่โลกกิเลสมันพาคนให้ดื้อด้านสันดานหยาบ จึงต้องมีคนชั่วคนเลวทำลายคนดีให้เสียไปมากมาย เพราะคนที่มีกิเลสตัวเสนียดจัญไรเป็นคู่แข่งธรรมของพระพุทธเจ้า ให้พากันจำเอา

ธรรมพระพุทธเจ้าไม่เคยมีบทใดบาทใดที่จะพาโลกให้เสียหายแม้น้อย ตลอดความล่มจม ไม่มี มีตั้งแต่เรื่องกิเลสทั้งนั้นที่ทำโลกให้เดือดร้อนวุ่นวาย ตลอดถึงพาฆ่าฟันรันแทงรบราฆ่ากัน มีแต่เรื่องกิเลสความได้ไม่พอ ความเย่อความหยิ่ง ตัวเท่าอึ่งนี้ก็ยกตนให้เท่าภูเขาๆ นี้ละมันเอามาฟัดกัน ครั้นสุดท้ายที่ว่าตัวเท่าภูเขานี้มันพังๆ ผู้ที่รู้ดีรู้ชั่วท่านทำลายอะไรที่ไหน แม้แต่สัตว์เขาก็รักชีวิตของเขา สมบัติของใครใครก็รัก นี่พระพุทธเจ้าสอนไว้ธรรม ๕ ข้อ คือ ศีล ๕ ข้อนี้ เป็นเรื่องเล็กน้อยเมื่อไร

ปาณา ไม่เบียดเบียน ไม่ทำลายกัน เย็นทั่วโลกทั้งสัตว์ทั้งบุคคล

อทินนา ฉกลักอะไรของเขา เขารักเขาสงวน เข็มเล่มหนึ่งมีราคาในหัวใจของเขา หัวใจของเราก็แบบเดียวกัน

กาเมสุ มิจฉาจาร ของใครใครก็รักใครก็สงวน อะไรจะมากยิ่งกว่าสิ่งเหล่านี้ นี้เป็นสิ่งกระเทือนใจมาก พระพุทธเจ้าห้ามๆ เห็นไหม เป็นสิ่งกระเทือนใจซึ่งกันและกัน

การมุสาเหมือนกัน เอะอะโกหกๆ โกหกตลอดเวลา ดูได้ไหม มองเห็นหน้ากันมีแต่ความโกหกทักทายกัน เอาความสัตย์ความจริง ความไว้วางใจกันมาจากที่ไหน ถ้ามีแต่คำโกหก

สุรายิ่งแล้ว เกลื่อนอยู่ในศาลาหลังนี้ เอาสุรามาไว้สักสองไห ตั้งไว้ตรงนั้นสามไห มาข้างหลังนี่สามไห มาหาหลวงตาบัวกับลูกศิษย์พระกรรมฐานเหล่านี้หนึ่งไห ต่างคนต่างกรอกๆ ศาลาหลังนี้จะเป็นยังไง พิจารณาวาดภาพดูซิน่ะ กินแล้วเยี่ยวราดขี้แตก แตกกระจัดกระจาย ประชาชนก็ขี้แตก พระก็ขี้แตก แล้วดูได้ไหม นี่ละถ้าฝืนธรรมพระพุทธเจ้าแล้วเป็นอย่างนี้ ถ้าต่างคนต่างรู้จักผิดจักถูก น้ำเมาก็คือน้ำบ้า ตั้งแต่อยู่ธรรมดามันก็มักเป็นบ้าอยู่แล้วคนเรา ยิ่งเอาน้ำบ้ามาเสริมด้วยแล้วขี้แตกเยี่ยวราด เวลานี้กำลังจะฉันจังหัน พระเลยไม่ได้ฉันจังหัน แตกกระจัดกระจายเพราะสุราทำ ข้างนอกทางโน้นสามไห ข้างหลังสามไห ตรงกลางของพระกรรมฐานหลวงตาบัวเป็นประธานหนึ่งไห เอา ฟาดลงไปให้หมดหกไห วัดนี้แตกเลยนะ เขาจะออกหนังสือพิมพ์ประกาศทั่วโลกอย่าว่าทั่วเมืองไทยเลย นี่ละการทำลายศีลของพระพุทธเจ้าเป็นของดีแล้วเหรอ

ท่านบอกว่าน้ำบ้าเราอาจหาญไปอะไร เราอาจหาญเข้าไปมันก็เป็นบ้าละซิ เลยเป็นบ้าหมดทั้งตัว ทุกสิ่งทุกอย่างออกผิดปรกติ ถึงเวลาปวดเยี่ยวก็เยี่ยว ขี้ถึงเวลาไปขี้ นี้สุราฟาดเข้าไปขี้แตกเยี่ยวราดไม่มีส้วมมีถาน เป็นยังไงโทษแห่งการฝ่าฝืนคำสอนพระพุทธเจ้า วาดภาพดูซิ คำสอนพระพุทธเจ้าเป็นของเล่นเมื่อไร มาเหยียบไปเหยียบมาดูได้ไหมล่ะเราเป็นชาวพุทธ ใครจะเลิศเลอยิ่งกว่าศาสดา ไปเหยียบหัวพระพุทธเจ้าคือฝ่าฝืนธรรมวินัยหรือศาสนาพระพุทธเจ้า เรียกว่าเหยียบหัวพระพุทธเจ้า พากันจำเอานะ

พระเราก็เหมือนกัน เหยียบหัวพระพุทธเจ้าด้วยความเผลอสติ ด้วยความไม่เอาไหน เดินจงกรมก็เซ่อๆ ซ่าๆ ทำอะไรเซ่อๆ ซ่าๆ  พวกนี้พวกเหยียบหัวพระพุทธเจ้า แล้วเย่อหยิ่งเสียด้วยนะ ครองผ้าแก่นขนุนเสียด้วย มาครองแล้ว โห ไปที่ไหนหยิ่ง อาตมาเป็นกรรมฐาน ฟังซิน่ะ กรรมฐานขี้หมาอะไร มันมีแต่ตีนสูงๆ เหยียบหัวพระพุทธเจ้าด้วยการฝ่าฝืนธรรมวินัย นั้นหรือกรรมฐาน ให้ถามตัวเองนะ เอาละพอ ให้พร

หลังจังหัน

(ชาวอำเภอเมืองพล จ.ขอนแก่น ถวายสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชนอำเภอเมืองพล จ.ขอนแก่น แด่องค์หลวงตา ขอมอบให้เป็นสมบัติของสงฆ์ โดยกำหนดให้เป็นสถานีลูกข่าย วัดป่าบ้านตาดร้อยเปอร์เซ็นต์ ทดลองออกอากาศแล้วเมื่อวันที่ ๒๔ ธันวาคม ๒๕๔๘ จนถึงปัจจุบัน และขอปวารณาว่าจะช่วยกันดูแลบำรุงรักษาอุปกรณ์เครื่องส่งให้อยู่ในสภาพใช้งานได้ดี รวมทั้งรับผิดชอบค่าใช้จ่ายต่างๆ จากการดำเนินการของสถานีวิทยุทุกประการ)

เมืองพลมีอีกแห่งหนึ่ง วิทยุกำลังกระจายออกทุกภาคเวลานี้ทั่วประเทศไทยได้ยินเสียงธรรม

(อีกแห่งนะครับ หนองบัวระเหว จ.ชัยภูมิ ขอถวายสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน จ.ชัยภูมิ ที่อำเภอหนองบัวระเหว กำหนดให้เป็นสถานีวิทยุลูกข่าย รับสัญญาณจากสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน วัดป่าบ้านตาด ร้อยเปอร์เซ็นต์ ทดลองออกอากาศเมื่อวันที่ ๒๐ ธันวาคม ๒๕๔๘ ขอกราบถวายองค์หลวงตา ยกให้เป็นสมบัติของสงฆ์ และขอปวารณาจะช่วยกันดูแลบำรุงรักษาอุปกรณ์ต่างๆ ให้อยู่ในสภาพใช้งานได้ดีและจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายต่างๆ อันเกิดจากการดำเนินการของสถานีวิทยุทุกประการ)

หนองบัวระเหวนี่เคยไปเทศน์ที่เขาตาเงาะ เทศน์ช่วยชาติเราเคยไปเทศน์ โรงพยาบาลก็เคยเอาของไปส่งเป็นประจำ เหมือนโรงพยาบาลอื่นในเขตจังหวัดชัยภูมิ ไปกรุงเทพคราวนี้ก็เพิ่มวิทยุอีกเครื่องหนึ่ง อันเก่ามันกินไฟมาก เลยสั่งใหม่เข้ามาอีกสำรองเอาไว้ มัน ๔ ล้านเครื่อง ๑๐ กิโลวัตต์ ทีแรกว่าจะเอา ๕ กิโลวัตต์ ทีนี้อีก ๕ กิโลวัตต์เพิ่มเงินเพียงล้านเดียว เลยเอา ๑๐ กิโลวัตต์ ตกลงก็เป็น ๔ ล้าน ไปคราวนี้เอาเครื่องวิทยุมาสำรองเอาไว้

วัดอโศฯ นี่ก็อยู่ในหัวอกของเรา ไหลเข้ามานี้หมด เราก็เทิดทูนครูบาอาจารย์อยู่แล้วก็เข้ากันได้สนิทเลย เราจะอาราธนาครูบาอาจารย์ทั้งหลายนับตั้งแต่หลวงปู่เสาร์ หลวงปู่มั่นลงมาถึงครูบาอาจารย์ทั้งหลายที่ส่วนมากเป็นเพชรน้ำหนึ่งๆ จะเอามาไว้ที่นั่น เราจะอาราธนาท่านมาประดิษฐานอยู่ที่เจดีย์นั้น จึงได้สร้างขึ้นมาใหม่มัน ๗๐ ล้านหรือไง เราช่วยไปแล้วเวลานี้ ๒๒ ล้านแล้ว ไปกรุงเทพคราวนี้ก็พาบรรดาศรัทธาญาติโยมทั้งหลายถวาย ๗ ล้านกว่า อย่างนั้นละเราช่วยทุกแห่ง

ไปสวนแสงธรรมคราวนี้ก็จะไปถมสระใหญ่ข้างศาลา ถมให้หมดเลย แล้วก็ตั้งศาลาใหญ่ขึ้นตรงกลาง พอเรามานี้เขาก็เริ่มสูบน้ำออกแล้ว เอาเลนออกไปถมที่อื่น แล้วเอาดินใหม่ใส่เต็ม เขาเริ่มแล้วเดี๋ยวนี้ เขารออยู่ตอนที่เราอยู่ที่นั่น เพราะมันยุ่งทำอะไรไม่ได้ เรากลับมาแล้วเขาก็เริ่มเลย แล้วก็จะปลูกศาลาครอบสระใหญ่ เพราะมันว่างเฉยๆ ไม่เกิดประโยชน์อะไร เราไปดูแล้วดูเล่า คนมามากขึ้นทุกวันๆ ไม่ได้น้อยนะ คนมากขึ้นทุกวันๆ ที่ว่างอยู่ไม่เห็นเกิดประโยชน์อะไร คนแออัดอยู่รอบๆ เลยถมเสีย ถมเสร็จเรียบร้อยปลูกศาลาใหญ่ขึ้นมาครอบเลย บริเวณนั้นก็เป็นบริเวณทำเลละที่นี่ ทำเลประชาชนได้สะดวกสบาย เฉพาะค่าถมนั้นก็ดูเหมือนประมาณสองล้านหรือสามล้าน เท่าไรช่างเถอะถ้าลงว่าเราเอาแล้ว เอาให้ดีถมให้ดี แล้วก็ศาลาขึ้นพร้อมกันเลย กะว่าจะให้เสร็จแล้งนี้แหละ ดินถมนี่สำคัญมาก พอถมเสร็จเรียบร้อยก็ศาลาขึ้นพร้อมกันเลย

วิทยุที่ออกนี้เป็นเสียงธรรมๆ ทั้งนั้น เวลานี้ออกทั่วประเทศแล้วแหละวิทยุ ก็ยังห่างๆ อยู่ กำลังต่อขึ้นเรื่อยออกเรื่อยๆ ตั้งเรื่อย โอ๊ ปวดเข่ามากนะ ต่อไปนี้จะเดินไม่ได้ เข่าอ่อน จะเดินไม่ได้แล้ว นวดเส้นทำอะไรๆ ไม่เห็นเกิดประโยชน์อะไร ดูอาการมันหนักขึ้นทุกที ดีไม่ดีจะเดินไม่ได้ เข่าขาเราเดินไม่ได้ อย่าพากันวิตกวิจารณ์อย่างอื่นนะว่า แต่ก่อนท่านมีเข่ามีขาท่านเดินขู่นั้นขู่นี้ นี่ท่านไม่มีเข่ามีขาท่านไม่ได้ขู่พวกเราละ ปากเราไม่ได้วิการนะระวังให้ดี มันจะใส่ตรงนี้มันออกจากปากนี่นะ ขาไปไม่ได้ปากไปได้เข้าใจไหมล่ะ ให้ระวังให้ดีก็แล้วกัน

มันปวดขึ้นทุกวันขา เอาอะไรๆ มาใส่ก็ไม่เห็นได้เรื่องได้ราวอะไร เส้นแก้อะไรก็ไม่ค่อยเห็นได้ผล คอยดูมันไป เราเดินมาตั้งแต่เกิดจนกระทั่งป่านนี้เดินได้ มันพักเครื่องไม่ได้หรือ คือเข่าไปไม่ได้เข่าอ่อนก็เรียกว่าพักเครื่องไม่เดิน แต่ปากไม่พักเข้าใจไหม เครื่องปากนี้ยังเก่งอยู่ ใครระวังให้ดีนะ ปากนี้ไม่ได้พักเครื่อง ใส่ปั๊วะๆ ได้สบายๆ เลย

ที่วิทยุเสียงธรรมออกทั่วประเทศไทยนี้ ก็จะเป็นประโยชน์แก่หัวใจของโลกไม่ใช่น้อยนะ หัวใจเป็นสำคัญในตัวของบุคคลแต่ละคนๆ ทุกสิ่งทุกอย่างสมบัติศฤงคารบริวารอะไรอยู่ที่หัวใจหมด ความประพฤติหน้าที่การงานความเคลื่อนไหวของคนแต่ละคนออกจากใจ ถ้าใจได้รับการอบรมศีลธรรมแล้วทุกสิ่งทุกอย่างจะมีเบรกห้ามล้อ จะมีคันเร่งเป็นไปตามสายทางที่ปลอดภัยได้ประโยชน์ ถ้าไม่มีธรรมแล้วเบรกก็ไม่มี ทะลุพุ่งไปเลยลงเหวลงคลองไปเลย คันเร่งก็เร่งในทางที่ลงเหวลงคลอง เบรกไม่มี

ธรรมนี้มีทั้งเบรกมีทั้งคันเร่ง เร่งเพื่อความพากเพียรเป็นผลเป็นประโยชน์ ธรรมท่านเร่งไปที่ไหนเป็นประโยชน์ทั้งนั้น พักก็เป็นประโยชน์ ก้าวเดินก็เป็นประโยชน์สำหรับธรรม ไม่ได้ขาดประโยชน์เลย ฉะนั้นเมื่อเวลามีธรรมไปแล้วไปที่ไหนมันก็สกัดลัดกั้นตัวเองได้คนเรา ตั้งแต่เป็นมหาโจรยังสกัดตัวเองได้ถึงขั้นเป็นพระอรหันต์ก็ได้ ท่านกลับตัวปุ๊บขึ้นด้วยเสียงธรรมพระพุทธเจ้า ทั้งๆ ที่เป็นโจรเป็นมหาโจรปล้นบ้านปล้นเรือนเขาแหลกเหลวไปหมด พอได้รับธรรมพระพุทธเจ้าเท่านั้นพลิกปุ๊บเลย เหยียบเบรกห้ามล้อ หยุดหมด เร่งใส่อรรถใส่ธรรมสำเร็จเป็นอรหันต์มีน้อยเมื่อไร ในตำราท่านบอกเอาไว้ นี่ละอำนาจแห่งธรรมสกัดได้ มันจะเร่งขนาดไหนความชั่วก็เหนือธรรมไปไม่ได้ ถ้าได้ธรรมเข้ามาสู่ใจจะห้ามได้หมด ถ้าปล่อยให้กิเลสเข้าสู่ใจจะแหลกเหลวไปหมด

เราอุตส่าห์พยายามอยู่ทุกวันนี้ก็เรียกว่าเต็มกำลังความสามารถ การช่วยชาติบ้านเมืองนี้ถือธรรมเป็นหลักใหญ่ ก็ออกตามนั้นไม่เห็นผิด วัตถุนี้โลกทั้งหลายจะทราบทั่วถึงกันอย่างรวดเร็ว ว่าช่วยชาติเขาก็ต้องถือด้านวัตถุเป็นสำคัญ สมบัติเงินทองข้าวของอะไรๆ เขาจะต้องมุ่งไปนั้นเข้าใจกัน แต่เรื่องธรรมจะเข้าสู่ใจไม่มีใครคิดนะ เราคิดคนเดียว คราวนี้เป็นคราวที่ธรรมจะได้ออกสู่โลก ออกสู่หัวใจโลกไปกับด้านวัตถุนี้แหละ ด้านวัตถุจะพอประมาณ แต่ธรรมนี้จะกระจายไปกว้างขวาง เห็นไหมล่ะกว้างขวางไหม นี่ละคิดด้วยธรรมไม่ผิด ถ้าลงได้คิดด้วยธรรม

อย่างพาพี่น้องทั้งหลายดำเนินนี้เราไม่เคยผิดพลาด จะมาตำหนิก็ตำหนิปากอมขี้เห่าว้อๆ ไปอย่างนั้นละ ปากอมธรรมไม่ผิด ถ้าปากอมขี้มีแต่ความสกปรก ไปที่ไหนเลอะเทอะ เขาทำดิบทำดีแทบเป็นแทบตาย ตัวไปคัดค้านต้านทานไปกีดไปขวางปากอมธรรม โฆษณาก็โฆษณากีดขวางทำลาย ส่วนปากอมธรรมนี้โฆษณาแนะนำสั่งสอนไปไหนเบิกทางๆ เพื่อความราบรื่นดีงามแห่งความประพฤติหน้าที่การงาน จิตใจดีแล้วดีไปทุกอย่างนั่นละ เพราะฉะนั้นธรรมจึงเป็นของจำเป็นมาก ถ้าธรรมได้ขาดจากโลกเมื่อไรโลกไม่มีความหมาย ที่พอเป็นผู้เป็นคนอยู่เวลานี้ คือธรรมเครื่องสกัดลัดกั้นในสิ่งที่ไม่ดีทั้งหลายอยู่นั้นแหละ ถ้าไม่มีธรรมไม่มีความหมาย ให้ท่านทั้งหลายจำเอาไว้

ธรรมสำคัญมากทีเดียว เป็นโจรมหาโจร เที่ยวปล้นบ้านปล้นเมืองเดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้า พอได้ฟังธรรมพระพุทธเจ้าปั๊บเท่านั้นกลับใจหมด ประพฤติตัวสำเร็จเป็นพระอรหันต์ไม่ใช่น้อยนะ อย่างนั้นแหละธรรม สกัดได้ เป็นคนดีขึ้นมาทันทีทันใด ธรรมจึงเป็นของจำเป็นมาตลอด ไม่มีคำว่าครึว่าล้าสมัย กิเลสมันล้ำยุคเวลานี้ มันเอาธรรมไว้สำหรับเหยียบย่ำทำลายไปหมด ให้ฟื้นธรรมขึ้นมาเหยียบหัวกิเลส ความโลภ ความโกรธ ราคะตัณหา ความประพฤติเลวร้ายทั้งหลาย ให้เอาธรรมเหยียบเข้าไป แล้วจะกลายเป็นคนดีขึ้นมาในเราคนนั้นแหละ ความดีจะเกิดจากเรา ความดีแท้จะเกิดจากธรรมเสียก่อน เกิดจากธรรมก็คือเกิดมาที่เรา เราตั้งใจประพฤติปฏิบัติให้ดี

คนเราต้องมีการฝึกฝนอบรม แม้แต่ไม้นี้จะเป็นไม้เนื้อแข็งขนาดไหนดีขนาดไหนก็ตาม ตัดลงมาเป็นต้นก็เป็นต้นอยู่เฉยๆ ไม่เกิดประโยชน์ ต้องเอามาเจียระไนมาเลื่อยมาตัด มาเจียระไนให้เรียบร้อยก็เป็นผลประโยชน์ตามคุณภาพของมัน อันนี้คนเราก็เหมือนกัน คนๆ หนึ่งเหมือนซุงทั้งท่อน เอามาให้เป็นขวากเป็นหนามก็ได้คนๆ นี้ เอามาให้เป็นคุณประโยชน์แก่โลกก็ได้จากความประพฤติของตัวเอง ที่ได้รับอรรถรับธรรมถูกต้องแล้วดำเนินไปด้วยความราบรื่นดีงาม เป็นอย่างนั้นนะ ธรรมเป็นของสำคัญมากทีเดียว ถ้าไม่มีธรรมเสียอย่างเดียวไม่มีความหมาย พี่น้องทั้งหลายให้พากันจำเอา

อย่างในวัดนี้ก็มีขอบเขตอย่างนี้ละเห็นไหมล่ะ วัดนี้เป็นขอบเขต หัวหน้าวัดคือเราเป็นผู้คอยรับผิดชอบในขอบเขตอันนี้ คอยดูแลความเคลื่อนไหวของประชาชนพระเณร ที่อยู่ในขอบเขตบริเวณที่เรารับผิดชอบ ใครมาผิดแปลกที่จะทำความเสียหายแก่ส่วนรวม เฉพาะอย่างยิ่งคือในวัดเป็นต้นนี้ จะดุด่าว่ากล่าวแนะนำสั่งสอน เป็นอยู่เรื่อยๆ อย่างเมื่อเย็นเมื่อวานหรือวันไหน ดูเย็นเมื่อวานนี้แหละ ยั้วเยี้ยๆ เข้ามานี้ เข้ามานี้ก็มาเจอกับอาจารย์ใหญ่ผู้อันนั้นเสียด้วย ก็นึกว่าคนไปหมดไปแล้ว เราจะออกมาตอนเย็นๆ คือออกมาจะไปดูหน้าที่การงาน ไม่ดีอะไรจะคอยแนะๆ สั่งให้เขาทำ แต่ไปกลางวันไปไม่ได้ ต้องไปตอนเย็นๆ

ด้อมๆ ออกมาตอนเย็นยังหลั่งไหลเข้ามา ยั้วเยี้ยๆ แต่งตัวนี้เหมือนจิ๊กโก๋ มีไหมในศาลาหลังนี้น่ะแต่งตัวเหมือนจิ๊กโก๋ ถ้าเป็นผู้ชายก็เห็นหำปูดๆ อยู่นี่ ผู้หญิงก็จะเห็นหีมันอยู่ตลอด ยั้วเยี้ยๆ เข้ามานี้ ก็พอดีมาเจอกับอันนี้เข้าไป อันนี้คืออะไร เข้าใจเอาก็แล้วกัน นี่จะพากันไปไหน ค่ำแล้วเวล่ำเวลา พระท่านมีขอบมีเขตมีเหตุมีผลมีหลักมีเกณฑ์นะ นี่หาหลักหาเกณฑ์ไม่ได้มาอะไร ดูลักษณะนี้มันไม่ใช่มาหาผลประโยชน์อะไร มันมาเร่ๆ ร่อนๆ ไปออกไป คือถามมาอะไรไม่ตอบสักคนเลยเงียบเลย ๖-๗ คน ตั้งแต่ตัวสำคัญๆ นะ นุ่งล่อนจ้อนแล่นแจ้น

ผู้หญิงนุ่งกางเกงมันดูไม่ได้นะ ไม่ทราบเป็นยังไง ขนบประเพณีอันดีงามของเมืองไทยเราคืออะไรมันก็รู้ แต่ไม่เคยมาสนใจ ด้วยความดีดดิ้นนั่นละพาให้เป็นไป นี่ก็ล่อนจ้อนๆ เข้ามา ก็พอดีมาเจอกับตัวใหญ่เข้าไป ไปถามเหตุถามผลไม่ได้เรื่องนิ่งไปหมด ไล่เดี๋ยวนั้นเลย ไปออกไป ขนาบเดี๋ยวนั้น หลั่งไหลออกไป ป่านนี้มันข้ามแม่น้ำโขงแล้วมัง มันไปตั้งแต่เย็นวานนี้ไม่หยุดคงข้ามแม่น้ำโขงแล้ว ลองไปติดตามดูถ้าเป็นพวกเดียวกัน ถ้าไม่เป็นพวกเดียวกันให้ไล่มันไปเสีย เราแต่งตัวเสียใหม่ให้มีขนบประเพณีในเมืองไทยให้ได้ดูบ้าง เดี๋ยวนี้ขนบลิงขนบค่างเข้ามาหมดแล้วนะ นี่ละศาสนาไม่มี

เมืองไทยเราเป็นเมืองพุทธแต่หาหลักเกณฑ์ไม่ได้ อะไรมาคว้ามับๆ ดังที่พูดตะกี้นี้ แต่งตัวจิ๊กโก๋จิ๊กเก๋เข้ามานี่ ก็มาเจอกับเราเข้าขนาบเดี๋ยวนั้นไล่เดี๋ยวนั้นเลย ออกไป แล้วบอก นี่อ่านไหม เขียนติดป้ายไว้นี้อ่านไหม เขาไม่อ่านละเขาเปิด ต้องเอาอย่างงั้น ไม่มีใครพูด คนนี้เกรงคนนั้น คนนั้นเกรงคนนี้เพราะมันพอๆ กัน มันก็เกรงกันพวกกิเลสเกรงกิเลส ธรรมไม่ได้เกรงกิเลส พูดตามหลักความจริง ใส่เปรี้ยงๆ ไล่ไปเลย ผิดตรงไหนที่ไล่ออกไป เอามาพิจารณาที่เราถามหาเหตุหาผล มาธุระอะไร ไม่ได้เหตุได้ผล นี่แสดงว่าเหลวไหลแล้ว สถานที่นี่เป็นสถานที่มีขอบเขต มีหลักมีเกณฑ์ ท่านรักษากันอยู่มาทำลายทำไม นี่ก็เป็นเหตุผลอันหนึ่งใช่ไหม เมื่อเป็นเช่นนั้นก็เอาเหตุผลไล่ออกผิดได้ไง

พูดตรงไหนก็ตาม ไม่มีการทำลายไม่มีการผิดต่อผู้หนึ่งผู้ใดกระทบกระเทือนใครในทางธรรม นอกจากคนนั้นเป็นความสกปรกอยู่แล้ว มันจะเพิ่มความสกปรกขึ้นจากได้ยินคำพูดไปตีความหมายเสียใหม่ ว่าท่านดุท่านด่าไปอย่างนั้นเสีย มันก็เป็นความเสียหายของเขาเป็นชั้นๆ ไปอีก เราไม่ได้เสียหาย เราเป็นผู้แนะนำสั่งสอน ดุด่าว่ากล่าวอะไรจะไม่มีความเสียหายอยู่ในปากของเราเลย เพราะจิตนี้เต็มไปด้วยเมตตาเป็นไปด้วยธรรมอยู่แล้ว ผิดถูกประการใดจะแนะนำเข้าสู่ธรรมๆ นี่ก็ได้ไล่ออก คือไล่ออกไปไม่ให้ทำอย่างนี้ นั่นความหมาย

ถ้าไม่ไล่ออกไปก็จะประกาศว่า ให้พากันมาทั้งหมด หมดครอบครัวเหย้าเรือน ให้ยกทัพขึ้นมาวัดป่าบ้านตาดไม่มีเวล่ำเวลา มากลางค่ำกลางคืนเวลาไหนมาเถอะ ปวดขี้ขี้ราดปวดเยี่ยวเยี่ยวราดไปเลย วัดป่าบ้านตาดนี้มันเป็นส้วมแล้วแหละ จะให้ประกาศอย่างนั้นเหรอพิจาณาซิ มันผิดไหมล่ะที่ว่าประกาศอย่างนี้ให้เขามาทำอย่างนั้น ไล่ออก เพราะที่นี่รักษาอยู่ ความสะอาดสะอ้านสวยงามมีอยู่อย่ามาทำลาย พากันเข้าใจเอานะ เอาละวันนี้พูดเพียงเท่านี้

 

รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th

และรับฟังจากสถานีวิทยุสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ และสถานีวิทยุอุดร

FM 103.25 MHz


** ท่านผู้เข้าชมทุกท่านโปรดทราบ
    เนื่องจากกัณฑ์เทศน์บางกัณฑ์มีความยาวค่อนข้างมาก ซึ่งจะส่งผลต่อความเร็วในการเปิดเว็บไซต์ ขอแนะนำให้ทุกท่านได้อ่านเนื้อหากัณฑ์เทศน์บางส่วนจากเว็บไซต์ และให้ทำการดาวน์โหลดไฟล์กัณฑ์เทศน์ที่มีนามสกุล .pdf ไปเก็บไว้ในเครื่องของท่านแทนการอ่านเนื้อหาทั้งหมดจากเว็บไซต์

<< BACK

หน้าแรก