เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๒๐ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๘
กินเท่าไรไม่หายอยาก
ก่อนจังหัน
พากันหันหน้าเข้าศีลเข้าธรรมเข้าทานเข้าบุญเข้ากุศลนะ อันนี้จะไหลเข้าสู่จิตใจโดยเฉพาะๆ ที่เรามาทำบุญให้ทานมากน้อยนี้ จะไหลเข้าสู่จิตใจของเรา แล้วจะหนุนใจของเราให้หลุดพ้นจากทุกข์ไปโดยลำดับๆ และเสวยความสุขตามลำดับลำดาไปนะ อันนี้เป็นเรื่องลึกลับ ศาสดามาสอน กิเลสเปิดเผย กิเลสออกหน้าร้านก่อน อะไรกิเลสจะดีกว่าๆ คือมันออกหน้าร้านๆ มันหลอกมนุษย์หลอกสัตว์โลก ส่วนธรรมมองไม่ค่อยเห็น จอมปราชญ์ๆ ได้เห็น จึงได้ค้นออกมาสอนพวกเราทั้งหลายให้ได้รู้ ไม่อย่างนั้นจมไปกับมันจริงๆ แหละ
เห็นไหมเวลานี้โลกสกปรก ต่างคนต่างออกหน้าออกตาแย่งชิงกันอะไร ชิงแต่พวกสกปรกเป็นฟืนเป็นไฟจะเผาไหม้ตัวเองนั้นแหละ ยกตัวอย่างเช่นในวงราชการ เวลานี้เป็นวงส้วมวงถานวงมูตรวงคูถไปหมดแล้วนะ ใครโดดเข้าไปตรงนั้นแล้วเหมือนปล่อยหมาเข้าถานนั่นละ ถ้าลงได้เข้าถานแล้วจับหางดึงออกก็ไม่ออกถ้าท้องไม่ป่อง แต่ท้องไม่เคยป่อง ท้องกิเลสไม่ป่อง กินเท่าไรไม่หายอยาก กินเท่าไรยิ่งดิ้นยิ่งดีดเข้าไปคือกิเลส ปล่อยเข้าไปซิ
เวลานี้วงราชการเราสกปรกเอามากมายจริงๆ เป็นวงส้วมวงถานไปหมด จนประชาชนเขาอิดหนาระอาใจ แต่พวกนี้ยังสนุกสนานตะกละตะกลามยุ่งไปหมด เข้าไปทำงานมีตั้งแต่จะเข้าไปกอบไปโกย พลิกท่าไหนๆ มีแต่ท่าที่จะกินจะกลืนกันทั้งนั้น เราสลดสังเวชนะ ที่พูดนี้เรายันได้เลยว่า เราช่วยพี่น้องทั้งหลายมาเป็นเวลาหกเจ็ดปีนี้แล้ว ที่ออกหน้าออกตานำพี่น้องทั้งหลายเรา เงินเป็นจำนวนเท่าไร ทองคำเป็นจำนวนเท่าไร ตลอดดอลลาร์เหล่านี้มีจำนวนเท่าไร นี่เปิดเผยหมด เราไม่เคยหยิบเอามาเป็นเรื่องสกปรกแม้บาทเดียวเราไม่มี ฟังซิน่ะ
เราได้ทำต่อพี่น้องทั้งหลายด้วยความเมตตา แล้วก็สะอาดสะอ้านมาโดยลำดับลำดา เราเองเราไม่เคยตำหนิติเตียนเราได้เลยว่า เราได้มัวหมองตรงไหนในการช่วยพี่น้องทั้งหลายนี้ นับแต่ทองคำลงมา ดอลลาร์ เงินสด ออกไปด้วยความสะอาด ด้วยความเมตตา เมตตาออกหน้าๆ ไปตลอดเลย เราไม่เคยแตะแม้สตางค์หนึ่งที่จะให้เป็นไปในจิตใจว่ามัวหมองตรงไหนเราไม่มี ส่วนที่ไม่รู้ไม่เห็นมันก็สุดวิสัยเรานะ มันหลุดไม้หลุดมือแทรกเข้ามา เราไม่รู้อย่างนั้น ก็ต้องบริสุทธิ์ตามเดิม เราช่วยโลกช่วยอย่างนั้น เจตนาที่มัวหมองต่อสมบัติที่พี่น้องทั้งหลายถวายเข้ามานี้ไม่มี เราบอกเราไม่มี
ทีนี้เมื่อมันสะอาดเต็มที่แล้ว นี่เรียกว่าธรรม ธรรมสะอาดอย่างนี้ละ ธรรมแท้สะอาด ไว้ใจได้ ตายใจได้ คิดดูอย่างพี่น้องทั้งหลายบริจาคมาทั่วประเทศไทย มอบความไว้วางใจให้กับเรา เราก็ทำเต็มความสามารถด้วยความไว้วางใจตัวเอง กระจายออกไปทั่วประเทศไทยเรา เราไม่เคยหยิบออกมาหรือยึดออกมาแม้หนึ่งบาท เราไม่เคยมีในหัวใจเราเลย เราสะอาดขนาดนั้น แล้วทีนี้ดูโลก นี่ธรรมเป็นอย่างนี้ ธรรมจะมีน้อยมากนะธรรมแบบนี้ ธรรมแบบที่ว่านี่มีน้อยมาก มันขึ้นอยู่กับจิตใจนะ
คำว่าธรรมก็เป็นธรรม เข้าไปสู่จิตใจมากน้อยเพียงไร ความสะอาดสะอ้านจะมีเข้าไป เข้าถึงใจเต็มเหนี่ยว ใจสะอาดสุดยอดเลย ทุจริตอย่างนี้เม็ดหินเม็ดทรายไม่มี นั่นละใจสะอาดเป็นอย่างนั้น ธรรมสะอาด ใจสะอาด ถ้ายังไม่สะอาดมากน้อยเพียงไร ความมัวหมองยังมีๆ ที่ไม่มีธรรมเลย มีตั้งแต่บาปแต่กรรมแต่นรกอเวจีเผาทั้งเป็นทั้งตายนี้เต็มบ้านเต็มเมืองเวลานี้
ดูเอาอย่างวงราชการเวลานี้ เขามาพูดให้เราฟัง เราจนอกจะแตก มันกอบมันโกยมันกลืนมันกินทุกแง่ทุกมุม แบบไหนๆ มีแต่แบบกิเลสกลืนกินคนทั้งนั้น ผู้ใหญ่เท่าไรกลืนมากๆ เหมือนอย่างปล่อยหมาเข้าถานนั่นแหละ ใครได้ก้าวเข้าสู่วงราชการ นั่นละก้าวเข้าถานแล้ว ทีนี้เหมือนหมาเข้าถาน จับหางดึงออกนี้หางขาดมันไม่ยอมออกนะ มันบืนเข้าหาส้วมหาถานนั่นละ เป็นอย่างนั้นลักษณะของหมา ข้าราชการเหมือนหมาก็อย่างนั้นละดูเอาซิ มันเลยหมาไปแล้วข้าราชการเวลานี้ มันสกปรกยิ่งกว่าหมา หมาเขาหากินตามธรรมดาของเขา อันนี้ทำความเดือดร้อนแก่ประชาชนทั้งแผ่นดิน พิจารณาซิ มันเลวร้ายขนาดไหนวงราชการและพวกเจ้าหน้าที่ หน้าที่กินหน้าที่กลืนเสียมากยิ่งกว่าหน้าที่ที่จะทำเป็นประโยชน์ให้แก่ชาติบ้านเมือง เราสลดสังเวช
นี้เราพูดอย่างเปิดหัวใจเรา ดูโลกก็ดูมาตลอด เอาธรรมดู ไม่ได้ดูด้วยความลำเอียงนะ ดูตรงไปตรงมา เป็นยังไงบอกตามความจริงๆ ไม่ตำหนิผู้ใด แต่ใครทำเข้าไปเป็นอย่างที่ว่านั่นละ ผู้ดีเรายอมรับว่าดี ตำหนิผู้ไม่ดีต่างหาก ผู้ดีย่อมส่งเสริมให้ดีขึ้นๆ ถ้าไม่มีศาสนาเลยจมเลยนะเมืองไทยเรา เวลานี้มีศาสนาแทรกอยู่บ้างๆ ถึงขนาดนั้นกิเลสยังเหยียบหัวศาสนาไป เหยียบหัวพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ไป มันไม่ได้คำนึงถึงบุญถึงบาป มีตั้งแต่เรื่องจะกินจะกลืนตะกละตะกลามลุกลี้ลุกลนทุกแบบทุกฉบับ เต็มอยู่ในวงราชการเราเวลานี้ น่าสลดสังเวชนะ
ให้พิจารณานะวงราชการต่างๆ อย่าตะกละตะกลามจนเกินเนื้อเกินตัวจนน่าเกลียด เวลานี้คนทั่วประเทศไทยเขาเกลียดเอามากจริงๆ เกลียดวงราชการ มีแต่เรื่องตะกละตะกลามจะกลืนจะกินแบบไหนกินหมดไม่มีให้เหลือเลย มันน่าทุเรศนะ เมืองไทยเราเป็นเมืองพุทธ เป็นเมืองพุทธหรือเมืองเปรตเมืองผีกินไม่อิ่มไม่พอ มันก็เข้าไปเมืองเปรตเมืองผีแหละ พุทธจะไม่มีแล้วเวลานี้ ให้พากันสร้างความดีนะ ความชั่วใครจะกอบโกยขนาดไหน เก่งขนาดไหนก็ตามเถอะ นั้นละคือความชั่วจะเผาหัวอกตนเอง ได้เวลานี้เป็นสดๆ ร้อนๆ กอบโกยมาแบบนั้นวิธีนี้จากตับจากปอดประชาชน เข้ามาสู่ตับสู่ปอดของเรา เราก็ภูมิใจว่าเราได้เท่านี้ ยังจะคืบคลานกลืนอีกๆ ตะกละตะกลามไปอีก อันนี้คือไฟของใครของเรา
กมฺมสฺสโกมฺหิ กรรมดีกรรมชั่วเป็นของเราด้วยกันทุกคน แยกให้ใครไม่ได้ ใครจะเก่งจะกล้าสามารถขนาดไหน ฉลาดเรื่องกิเลสฉลาดพาเจ้าของให้จม และทำความกระทบกระเทือนให้แก่ผู้อื่น ถ้าฉลาดโดยธรรมแล้วชุ่มเย็น ทั้งตัวเองก็ชุ่มเย็น คนอื่นสัตว์อื่นชุ่มเย็นไปตามๆ กันหมด ต่างกันนะธรรมกับกิเลส ต่างกันมากทีเดียว ให้เอามาพินิจพิจารณานะทุกคนๆ เห็นเขาตะกละตะกลามร่ำรวยได้เงินเท่านั้นเท่านี้ ติดอันดับโลกเท่าไรๆ มีแต่กินมากลืนมาๆ ตะกละตะกลาม นี้คือเอาไฟมาเผาตัวเอง ข้างนอกประดับ ยิ้มเชียวเจ้าของนะ ว่ามีเงินเท่านั้นเท่านี้ ไปกอบโกยเอาของเขามามากน้อยเพียงไร นั่นละตัวสำคัญ
เขาไม่รู้ก็ยิ้มๆ โห เรานี้ฉลาดไม่มีใครรู้เรา กลโกงอุบายวิธีการต่างๆ ที่กินตับกินปอดผู้อื่นนั้นเราเก่ง ดังที่เขาเขียนไว้ในการ์ตูน การฆ่าการแกงการแทงข้างหลังข้าเก่ง พวกนี้พวกฆ่าพวกแกงพวกแทงข้างหลัง ไว้ใจกันไม่ได้ เรียกว่าแทงข้างหลังๆ นี่ละน่าสลดสังเวช
เราช่วยพี่น้องทั้งหลายมาตั้งแต่วันประกาศตนเป็นผู้นำ สตางค์หนึ่งเราไม่เคยมีในหัวใจของเรา เปิดเผยออกหมด มีเท่าไรๆ เอาออกช่วยโลกทั้งนั้น จนกระทั่งวัดนี้เขียนติดประกาศเลยก็ได้ว่า สมบัติเงินทองข้าวของวัดป่าบ้านตาดนี้เพื่อโลกเท่านั้น ไม่ผิด ไม่ได้เพื่ออะไรเรา เพื่อโลก ได้มามากน้อยนี้ไหลออกๆ เพราะความเมตตากวาดออกๆ ที่ว่าจะกวาดเข้ามาไม่มี สำหรับเราเองไม่มีเลย เม็ดหินเม็ดทรายไม่มี มีแต่กวาดออกๆ ได้มาอะไรปั๊บคิดแล้วที่จะสงเคราะห์สงหา มีความจำเป็นอยู่ทั่วโลกคนเรา เราจะมาภูมิใจแต่ท้องของเราป่องๆ คนเดียวนี้มีอย่างเหรอ นี่ละธรรมะกระจายไปหมด
ให้พากันสร้างความดีนะ ความดีนี้เราทำอยู่ที่ไหน ที่ลับที่แจ้ง ดีทั้งนั้น พระพุทธเจ้าตรัสรู้อยู่ในป่า ใครไปดูพระพุทธเจ้า สาวกทั้งหลายตรัสรู้ธรรมอยู่ในป่า ใครไปดูท่าน อยู่ในที่ลับนั่น เป็นพระพุทธเจ้า เป็นพระสงฆ์สาวก ส่วนมากอยู่ในที่ลับๆ ที่จะมาตรัสรู้อยู่ต่อหน้าคนนี้แทบจะไม่มีนะ สาวกของพวกเรา พระพุทธเจ้าก็ตรัสรู้ในป่า สาวกทั้งหลายตรัสรู้ในป่า บำเพ็ญในป่า ใครไปเห็นท่าน จะเรียกว่าแจ้งที่ตรงไหน แต่ความดีลับไหมล่ะ ประกาศป้างๆ ขึ้นมาว่า พุทฺธํ ธมฺมํ สงฺฆํ สรณํ คจฺฉามิ ในวงชาวพุทธเรา ท่านทำแต่ที่ลับๆ
ลับก็ตาม แจ้งก็ตาม ความดีเป็นความดี ความชั่วเป็นความชั่ว ที่เขาตะกละตะกลามกอบโกยนี้เขาว่าที่ลับเป็นของดี ที่ลับนั่นละจะเผาหัวอกมันไม่ใช่อะไรนะ ที่แจ้งไม่เผา ที่ลับที่มันว่าทำได้สะดวกสบาย ฟืนไฟจะเผาหัวอกมันตรงนั้น อย่าเอามาเป็นตัวอย่างนะคนประเภทนี้ มันเลอะเทอะเอามากที่สุดเมืองไทยเรา จนไม่มีอะไรเหลือแล้วนะเวลานี้ วงราชการนี้เลอะเทอะที่สุดเวลานี้ มาปัจจุบันนี้พิลึกพิลั่นจริงๆ เอาธรรมจับซิ แบบกิเลสจับ โหย เรียกว่าอัศจรรย์เขา เขามีเงินมีทองมากเท่านั้นเท่านี้ ฉากหลังมันเอามาจากไหน ไปติดตรงนั้นนะ ฉากหลังมันมีแต่ไปกอบไปโกยเอามา มาเป็นมูตรเป็นคูถเป็นส้วมเป็นถานเผาหัวอกตนเองอยู่นี้
เขายกยอว่ามีเงินมีทองเท่านั้นกระหยิ่มยิ้มย่อง พวกบ้า ว่างั้นเลย มันเลยบ้าไปแล้วพวกนี้ บ้าโลภ บ้าอำนาจ บ้ากอบบ้าโกย บ้าอันนี้กระเทือนโลกมากนะบ้าแบบนี้ บ้าธรรมดาเขาเซอะๆ ซะๆ อยู่ตามถนนหนทาง สี่แยกไฟแดงเหล่านี้ก็มี พวกบ้าเหล่านี้เขาไม่ทำความเดือดร้อนแก่ผู้ใด นอกจากรถที่ขับไปจะชนคนบ้าเขาก็หลีกเท่านั้นเอง ให้มันทำความเดือดร้อนแก่ผู้ใดไม่ได้นะ ไอ้บ้าอำนาจ บ้าโลภนี่สำคัญ มันไม่หยุดไม่ถอย กินเท่าไรกินตลอด กินแบบโอ่อ่าเสียด้วย เราเป็นเจ้าเป็นนาย เป็นผู้ใหญ่ผู้โต อำนาจบาตรหลวงของเรามากที่สุด มีแต่คนเกรงขามๆ บาปไม่ได้เกรงขามนะ บาปเหยียบหัวมันอยู่ตลอดเวลา มันมีอำนาจมาจากไหนมาเหนือบาปได้ล่ะ พวกนี้พวกโอ่อ่ากับบาปนะ เข้าใจ เอาละให้พร
หลังจังหัน
เราพยายามสุดขีดแหละกับพี่น้องทั้งหลายเพื่อหัวใจของชาติเราอยู่ในคลังหลวง เวลาเราตายไปแล้วจะได้หายห่วง นี่เราเป็นห่วงพี่น้องทั้งหลายถึงอุตส่าห์พยายามตลอดมาอย่างนี้ จึงพูดตะกี้นี้ที่ก่อนจังหัน บาทเดียวเราไม่เคยแตะเลยคิดดูซิน่ะด้วยอำนาจความเมตตา มีเท่าไรๆ ปัดเข้าๆ คลังหลวง หรือออกทำประโยชน์ให้โลก เราเองไม่แตะเลย เพราะฉะนั้นจึงกล้าพูดได้ว่า ใครน่ะที่ได้รับสมบัติที่พี่น้องทั้งหลายบริจาคทั่วประเทศไทยมา ทั้งทองคำ ดอลลาร์ เงินสด มานี้ จะไม่รั่วไหลแตกซึมไปด้วยงุบๆ งิบๆ กันมีหรือ เราไม่มีเลยนะ นั่นเห็นไหมล่ะ นี่ละเรื่องธรรมเป็นอย่างนั้น
มันก็ออกจากจิตไม่ใช่อะไรนะ ถ้าจิตยังมีอะไรอยู่มันอาจจะมีแทรกอยู่นิดหนึ่งกิเลสจะแทรกนะ นี่กิเลสไม่มีในจิต จึงว่าเงินบาทเดียวก็ไม่มีที่จะแทรกเข้ามา จอมปลอมไม่มีเลย จะเอาอันนี้เป็นเข็มทิศเป็นเรดาร์จับตลอดเวลา อะไรผิดอะไรถูก พอขัดปั๊บปัดออกทันที คือขัดธรรมขัดไม่ได้นะ ให้บริสุทธิ์ล้วนๆ เป็นธรรมล้วนๆ ตลอด เราช่วยโลกก็ช่วยแบบนี้เอง คือเราดูเราเองตลอดเวลา ดูภายนอกก็ดู ดูภายในก็ดู ถ้าไม่ขัดกันแล้ว เอา เปิดไปเรื่อยๆ ถ้ามีขัดตรงไหน ตรงที่ขัดแสดงว่าผิด ปัดออกทันที เป็นอย่างนั้นที่เราช่วย
คือเราช่วยด้วยความบริสุทธิ์ใจทุกอย่าง จึงกล้าพูดได้ที่ว่าบาทเดียวเราไม่เคยแตะ นั่นฟังซิน่ะ สมบัติพี่น้องทั้งหลายบริจาคมาทั่วประเทศไทยมาหาเราเป็นผู้รับผิดชอบแต่ผู้เดียว ธรรมดาจะต้องไหลซึมไม่มากก็น้อย ออกเรื่อยๆ นี่ไม่มี ฟังซิน่ะ นี่ละอำนาจ.. พูดให้มันเต็มเม็ดเต็มหน่วย อำนาจแห่งจิตที่บริสุทธิ์ ธรรมก็บริสุทธิ์ อะไรแฝงเข้ามานิดหนึ่งปัดทันที มันเป็นมลทิน เข้าใจไหม เอาอันนี้เป็นที่ตั้ง เหมือนว่าจับเรดาร์ตลอด ที่จะเคลื่อนไหวอะไรเรื่องการจับการจ่ายอะไร จะเอาอันนี้เป็นประมาณ ดูตลอด ขัดตรงไหนปัดทันที ไม่ให้ขัด เมื่อไม่ขัดแล้วก็โล่งไปเลย ถูกต้องๆ เป็นอย่างนั้นตลอดมา
เราพูดได้ด้วยเราเป็นผู้ทำเองทุกสิ่งทุกอย่างกับพี่น้องทั้งหลาย อย่างทองคำนี้ก็เหมือนกันตั้ง ๑๑ ตัน ฟังซิ นิดหนึ่งเท่านี้ไม่มี เข้าหมด อะไรก็แบบเดียวกัน นี่ละธรรมที่บริสุทธิ์ ใจที่บริสุทธิ์ พูดให้มันชัดเจน เราทำกับโลกทั้งหลายด้วยใจที่บริสุทธิ์ของเรา เพราะฉะนั้นอะไรที่จะแฝงเข้ามากับที่บริสุทธิ์นี้ มันจะปัดของมันทันทีไม่มีอะไรเสียดายเลย เป็นอย่างนั้นละ นี่ละธรรมจึงว่าไว้ใจได้ โลกตายใจได้ถ้าว่าธรรมเสียอย่างเดียวเท่านั้น ตายใจได้ เจ้าของเองก็ตายใจได้เลย ไม่มีอะไรระแคะระคาย ขัดตรงไหนปัดทันทีเป็นอัตโนมัติ ปัดทันทีเลย
นี่อีกวันสองวันกฐินก็จะมา ฟ้าหญิงเสด็จคงไม่ค้างละ อย่างมากก็จะมาพักอยู่ที่พระตำหนักชั่วระยะเวลาแล้วจะไปที่ไหนก็ไม่รู้นะ ไปชลบุรีหรือไปไหนในวันนั้น ออกจากนี้ไปก็ไปชลบุรีดูว่า ทราบแว่วๆ มาอย่างนั้น หือ ว่าไงผู้กำกับ (ท่านมี ๓ งานครับ งานวัดป่าบ้านตาด งานแรก แล้วไปจังหวัดชลบุรี แล้วก็เข้ากรุงเทพ) นั่นละท่านจะเอาเวลาไหนมาค้างล่ะ งานนี้ก็ไม่มีอะไร ฟ้าหญิงท่านเสด็จเท่านั้นเอง สำหรับเราเองไม่มีอะไร ไม่มีเลย ทำอนุโลมตามโลกสมมุติเขาเท่านั้นๆ เราไม่มีอะไร ทำเหล่านี้ตามโลกสมมุติไปอย่างนั้นแหละ
เมื่อเช้านี้ก่อนจังหันก็เทศน์แล้ว หลังจังหันแล้วจะให้เทศน์อะไรอีก มันก็หมดกำลังแล้ว เมื่อเช้านี้ก็เทศน์แล้วเรื่องความสกปรกในวงการต่างๆ สกปรกเอามากทีเดียวจนสลดสังเวช เข้ากันไม่ได้นะ พวกเหล่านี้กับธรรมเข้ากันไม่ได้ จะเป็นเศรษฐีหอบเงินมากองเท่าภูเขามาให้เราด้วยความสุจริต ปัดทันทีตกฟากทะเลนู่น ฟังซิน่ะธรรมที่เลิศเลอเป็นยังไง กับความสกปรกนี้เข้ากันได้ยังไง ก็เหมือนมูตรเหมือนคูถมาถูกกายเราปัดทันทีเลย อย่างนั้นเอง นั่นละธรรมเลิศขนาดนั้น ของสกปรกนี้มันก็เป็นของมันอย่างนั้น วันนี้คงไม่พูดอะไรมากนักละ เหนื่อย ไม่มีเรื่องอะไรที่จะให้พูดไม่ใช่เหรอ
ผู้กำกับ วิษณุระบุ พร้อมพิจารณาตำแหน่งอื่นให้หมอจักรธรรม จากหนังสือพิมพ์ผู้จัดการ ออนไลน์ ๑๙ ตุลาคม ๒๕๔๘ ความว่า นายวิษณุ เครืองาม รองนายกรัฐมนตรีให้สัมภาษณ์ถึงกรณีที่มีการโยกย้ายนายแพทย์จักรธรรม ธรรมศักดิ์ ผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ กลับไปเป็นผู้ตรวจราชการประจำกระทรวงสาธารณสุขว่า นายแพทย์จักรธรรมเคยดำรงตำแหน่งผู้ตรวจราชการประจำกระทรวงสาธารณสุข ก่อนที่จะมารับตำแหน่งผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ ซึ่งมีการพูดกันตั้งแต่ปี ๒๕๔๗ แล้วว่า ขอให้นายแพทย์จักรธรรมมาเป็นผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติประมาณ ๑ ปี แต่เมื่อนายแพทย์จักรธรรมไม่สบายใจ จึงย้ายกลับไปนั่งในตำแหน่งเดิม โดยจะมีการพิจารณาตำแหน่งอื่นให้ภายหลัง
หลวงตา ผู้ฟังทั้งหลายเขาสบายใจไหมล่ะ เราขี้เกียจยุ่ง โลกสกปรกไม่อยากเล่นด้วย มันมีเล่ห์เหลี่ยมหลายสันพันคมอยู่ในนั้น เรื่องโลกต้องสกปรกไปด้วย ลิ้นนี้หวานเคลิ้มหลับไปนู่นละ แต่ธรรมฟังต่างกันนะ ธรรมจะฟังละเอียดทุกแง่ทุกมุมเลย เท่านั้นละ เป็นอะไรก็ให้เขาพิจารณากันเองเราไม่ไปยุ่ง เข้าใจเหรอ เขาพิจารณากันเอง ทั่วประเทศไทยเป็นคนทุกคนไม่ใช่เป็นหมา พิจารณาผิดถูกชั่วดีจะทราบกันในนั้น เราก็ไม่ใช่หมา เราเป็นพระ เราจึงไม่อยากไปยุ่ง นอกจากจำเป็นที่เขามายุ่งกับเราจริงๆ ก็ใส่บ้างละมันโมโห พอต้มยำเราก็จะต้มยำ เราโมโหมากต้มยำเอาเลย ก็มีเท่านั้น เอาละพอ
เรื่องโลกมันสกปรก ออกมาแง่ไหนๆ มีเล่ห์มีเหลี่ยมของมันอยู่ในนั้นละ ที่จะให้เป็นความสุจริตสะอาดสะอ้านไม่ค่อยมีแหละโลก แต่ธรรมมีว่างั้นเลย อย่างที่เราพูดอยู่นี้ที่เขาว่าพูดดุพูดด่า พูดกระแทกแดกดัน เหล่านี้เป็นคำพูดของกิเลส ผู้ฟังของกิเลสต่างหาก ธรรมมีหนักก็หนัก มีเบาก็เบา เรื่อยไปเลย ทางต่ำก็เดินไปตามทางต่ำ สูงก็สูง ขึ้นภูเขาก็ขึ้น ทางอยู่ที่นั่นก็เดินไปตามนั้น ธรรมก็เป็นแบบเดียวกัน สูงต่ำดำขาวก็ว่าไปตามเรื่องตามราว ไม่หาเรื่องหาราวกับใคร เหมือนเขาเดินทางไม่หาเรื่องหาราวใส่ทาง ทางต่ำก็เดิน ทางเรียบก็เดิน ทางสูงก็เดิน ทางขึ้นภูเขาก็เดิน ไม่หาเรื่องหาราวกับเส้นทางที่ตนเดินผ่านไป อันนี้ธรรมก็ก้าวเดินไปตามนั้น ไม่ได้หาเรื่องหาราวใส่ใคร ใครผิดใครถูกมันก็มาผ่านตรงนั้น เจ้าของก็ไปปฏิบัติแก้ไขตัวเองเองเท่านั้นแหละ เอาละทีนี้ให้พร
แล้วคุณหญิงจารุวรรณทำงานมาได้กี่ปี กำหนดวันเวลาที่จะต้องย้ายต้องหนีไปไหนล่ะ (เขาจะให้อยู่ถึงปีหน้าประมาณเดือนพฤษภาคม ๒๕๔๙ หมดวาระ แล้วเขาก็เลือกสรรคนใหม่มาครับ) เท่านั้นละ ไปละที่นี่
รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th
และรับฟังจากสถานีวิทยุสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ และสถานีวิทยุอุดร
FM 103.25 MHz
