เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๓ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๔๘

เรียนหนังสือ ๗ ปีจิตรวม ๓ หน

ทองคำเราหลังมอบเรียบร้อยแล้ว เวลานี้ได้ทองคำประเภทซึมซาบรวมทั้งหมด ๑๖๑ กิโล ๒๕ บาท ๓๔ สตางค์ ได้ทองคำประเภทน้ำไหลซึม ตั้ง ๑๖๑ กิโล ไม่ใช่เล่นนะนี่ ก็ได้มาเรื่อยๆ แหละ ที่ยังไม่ได้หลอม ๓๑ กิโล ๒๕ บาท ๓๔ สตางค์ ที่หลอมแล้ว ๑๒๕ กิโล เป็น ๑๐ แท่ง แท่งหนึ่ง ๑๒ กิโลครึ่ง รวมแล้วได้ทองคำทั้งหมด ๑๖๑ กิโล ๒๕ บาท ๓๔ สตางค์ เมื่อวานนี้ก็ได้ตั้ง ๘ กิโล ๑๑ บาท งานเรานี้งานเพื่ออุ้มชาตินะ สำหรับงานวัดป่าบ้านตาดเพื่ออุ้มชาติทั้งนั้นเลย ได้อะไรๆ เข้ามาอุ้มชาติ หนุนเข้าไปๆ อย่างเมื่อวานทองคำก็ได้ตั้ง ๘ กิโล ๑๑ บาท เข้าคลังหลวงล้วนๆ เลยละ

เราจะพยายามขวนขวายหาสมบัติสำคัญเข้าสู่คลังหลวงของเรา มีทองคำเป็นต้น ทองคำนี้สำคัญมากทีเดียว จึงไม่แล้วไม่เลิกสักที ได้เท่านั้นแล้วเอาเท่านี้ พยายามเอาอยู่อย่างนั้นแหละ นี่ก็ได้ตั้ง ๑๖๑ กิโลแล้ว นี่ประเภทซึมซาบ ถ้าธรรมดาที่มอบแล้วแล้วไปเลย อันนี้หายหน้าไม่มี แต่นี้พยายามจับตัวมันเข้าห้องขังแล้วก็พยายามเอาหางมันอีก ได้ตั้ง ๑๖๑ กิโล เป็นของเล่นเมื่อไร เราพยายามเพราะเราเป็นห่วงลูกหลานไทยของเราให้มีหลักมีเกณฑ์ไว้ต่อไป อย่างปู่ย่าตายายของเราท่านก็ฝากมรดกไว้ให้พวกเราเดินตามๆ พวกเราก็ต้องได้สืบทอดมรดกของท่านไว้ด้วยการหนุนชาติของตนขึ้น นั่น โดยวิธีการขวนขวายหาสมบัติเข้าสู่จุดสำคัญ เช่น คลังหลวงเป็นต้น

อย่างทองคำเมื่อวานนี้ก็ได้ตั้ง ๘ กิโล ๑๑ บาท เข้าจุดเดียวเลยไม่เป็นน้ำไหลบ่า ไม่แยกโน้นแยกนี้เหมือนดอลลาร์กับเงินสด อันนั้นแยกทั่วประเทศไทย ดอลลาร์ก็มาตีแผ่เป็นเงินไทยทั้งหมดแล้วเดี๋ยวนี้ไม่เข้าคลังหลวง ก็ดังที่เราได้เรียนให้ทราบแล้ว คือดอลลาร์ตั้งแต่นี้ต่อไปไม่แน่นะ แน่ะเราบอกไว้แล้ว คือได้เข้าคลังหลวง ๑๐ ล้าน ๘ แสนดอลล์ แล้วจากนี้จะไม่แน่นะเราบอก เพราะเงินไทยเราจะร่อยหรอลงไปโดยลำดับเนื่องจากการช่วยชาติได้หยุดลงไปแล้ว เงินช่วยชาติก็ไม่มี ทีนี้คนที่จำเป็นมาขออยู่ตลอดเวลานี้ไม่ขาดวรรคขาดตอน เราจะต้องเอาเงินดอลลาร์เข้ามาหมุนช่วยกับเงินไทย ก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ดอลลาร์ได้มาก็ช่วยเงินไทยๆ

เมื่อเช้ากำลังคุยกันกับผู้ว่าชัยพรเราถึงเรื่องตา จะลงจุดไหนเราคิดนะ คืออุดรโรงพยาบาลศูนย์นี้ตาสมบูรณ์แบบ เราให้ทั้งหมดเลย ทีนี้ไปย่านไหนๆ ที่ตาควรจะลงได้ในจุดไหนจังหวัดในแถวนี้ กำลังให้ผู้ว่าเราติดต่อกับทางแพทย์ทางหมอโรงพยาบาลต่างๆ เมื่อได้ความยังไงแล้วก็มาตกลงกัน แล้วจะเอาเครื่องมือตาไปลงในจุดนั้น เช่นเดียวกับลงที่โรงพยาบาลศูนย์เรา โรงพยาบาลศูนย์เราลงจุดเดียวนี้ทุ่มลงไปเลย ให้ครบสมบูรณ์บริบูรณ์เครื่องมือตาทั้งหมด อันนี้เราก็จะเอาแบบเดียวกันนี้ไปใช้ทางจังหวัดไหนที่สมควรจะลง กำลังให้ไปปรึกษากันเวลานี้นะ ปรึกษาเรื่องตา เมื่อปรึกษาลงตัวกันแล้วจะเอาจังหวัดไหน พร้อมทั้งหมอครบด้วย เครื่องมือก็จะมาพร้อมกัน แล้วลงในจุดนั้น

ทางภาคอีสานเป็นภาคที่ยากจนมาก น่าห่วงใยอยู่มาก ตอนนี้ก็มีแต่โรงพยาบาลศูนย์กับศรีนครินทร์ เกี่ยวกับเรื่องตา มีเท่านั้นแหละ เราจึงพยายามจะหาให้ได้อีก ตรงไหนที่พอเป็นไปได้ทางภาคอีสานจังหวัดไหน ควรจะได้ตาอีกจุดหนึ่งคำว่าจุดคือให้สมบูรณ์ เครื่องมือตานี่ให้สมบูรณ์เลย จุดนั้นจุดนี้ นี่กำลังให้ผู้ว่าชัยพรเรานี่ติดต่อกับหมอ ติดต่อจังหวัดต่างๆ มารวมกัน สมควรจะลงจุดไหนๆ เราจะเป็นผู้พยายามหาเครื่องมือตามาให้เราว่างั้นนะ เมื่อลงกันแล้วเราจะพยายามหาเครื่องมือตานี้มาให้จุดนั้น เวลานี้กำลังพิจารณาอยู่

เราพยายามที่สุดสำหรับพี่น้องชาวไทยเรา เป็นห่วงเป็นใย คิดซอกแซกซิกแซ็กไปหมด อันไหนที่ควรจะช่วยได้แค่ไหนก็พยายามช่วยๆ อย่างนี้ พี่น้องทั้งหลายลูกหลานทั้งหลายก็ควรให้รู้เนื้อรู้ตัว อย่าฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมเกินไปนะ เมืองไทยเรานี้รู้สึกจะฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมเป็นนิสัยมาดั้งเดิม ตั้งแต่ปู่ย่าตายายพาถ่อพาพายมาก็ไม่อดอยากขาดแคลน เป็นเมืองอู่ข้าวอู่น้ำ ไม่ยากไม่จน เลยลืมตัว อะไรมาก็สบายๆ คว้ามับๆ ทีนี้เวลาจนตรอกจนมุมเข้ามานี้ปรับตัวไม่ทัน จึงควรจะพิจารณาปรับตัวไว้ ความประหยัดมัธยัสถ์ ความรู้จักประมาณ เป็นของสำคัญมาก ถ้าธรรมเหล่านี้มีอยู่ในใจของใครๆ รวมแล้วชาตินั้นมั่นคง ถ้าธรรมเหล่านี้ไม่มีเหลวไหลทั้งนั้นละ จึงควรประหยัดมัธยัสถ์ อย่าฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมเกินเนื้อเกินตัว

อย่างที่เราพยายามหาทองคำเข้าคลังหลวงนี้ก็เพื่อลมหายใจของชาติไทยเรา อยู่ที่ทองคำ เราจึงรบกวนบรรดาพี่น้องทั้งหลายไม่เลิกไม่แล้วนะ กวนแบบนั้นกวนแบบนี้อยู่งั้นละ เพื่อเอาทองคำเข้ามาสู่จุดศูนย์กลาง กวนตลอด ได้ทองคำมาตั้ง ๑๑ ตัน ๓๗ กิโลครึ่งแล้วยังไม่แล้วนะ ยังหาเสาะนั้นเสาะนี้ได้มาตั้ง ๑๖๑ กิโลเห็นไหมล่ะ จะเอาเข้าจุดนี้ เป็นจุดสำคัญมาก เราพยายามคิดอยู่ในการช่วยชาติคราวนี้ ตั้งแต่ก่อนก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก สอนธรรมสอนโลกก็สอนไปธรรมดา แต่นี้มันกระทบกระเทือนถึงขั้นเมืองไทยจะล่มจมกันทั้งประเทศ นี่กระเทือนใจหนักนะ จึงได้ออกว้ากๆ เอา จะเป็นผู้นำ นั่นเห็นไหมล่ะ

เราไม่เคยคิด เหตุการณ์มันบอกชัดเจน ถ้าไม่ตื่นตัวตั้งแต่บัดนี้จะจมได้เมืองไทย เพราะฉะนั้นจึงได้ออกช่วยพี่น้องทั้งหลายเต็มกำลัง ทางด้านวัตถุเราก็รู้สึกว่ากระเตื้องขึ้นมาเยอะ เช่นทองคำก็ตั้ง ๑๑ ตัน ไปหาที่ไหนไม่มีนะ ก็มาได้ในเวลาช่วยชาติจากความจำเป็นนี้ละ ได้ขึ้นมา สิ่งนั้นสิ่งนี้ก็ค่อยหนุนขึ้นมาๆ เรื่อยละ แล้วเงินทั้งหลายไม่ว่าดอลลาร์ ไม่ว่าเงินไทยออกทั่วประเทศ คือเราช่วยทุกแห่งทุกภาค ไม่ว่าภาคไหน จำเป็นที่ไหนช่วยทั้งนั้นเลย เงินไทยเราเรียกว่าช่วยทุกภาค จากเงินของพี่น้องชาวไทยร่วมกันมา นี่สำหรับเงินไทย ดอลลาร์ หมุนเข้ามาช่วยกัน ส่วนทองคำเรียกว่าร้อยทั้งร้อยเข้าตลอด ไม่ให้แยกไปไหนเลย

พวกโรงพยาบาลนี่ละมาก ที่ได้รับการสงเคราะห์จากสมบัติของพี่น้องชาวไทยเรารวมกันมาแจกไปทางโรงพยาบาลมากที่สุด โรงไหนๆ ได้ช่วยทั้งนั้นละ แทบทั้งนั้น จากนั้นก็ออกทางวงราชการ เช่นอย่างเรือนจำลาดยาวก็ ๔๙ ล้าน ตึกสองหลังสามชั้น ก็เงินพี่น้องทั้งหลายละเข้าไปโปรดพวกนั้น จากนั้นก็ตามจังหวัดต่างๆ ที่จะช่วยได้ ถ้าได้ช่วยตรงไหนไม่น้อยนะ ช่วยทั่วไปหมด นี่หมายถึงเงินไทยออกช่วยอย่างนี้ละ โรงพยาบาลเป็นอันดับหนึ่ง โรงร่ำโรงเรียนเป็นอันดับต่อไป วงราชการมีทั่วไป

เราได้นำพี่น้องทั้งหลายทางด้านวัตถุก็พอประมาณ ด้านธรรมะนี้ละที่เราได้คิดไว้แล้วตั้งแต่เริ่มจะออกช่วยชาติ ประชาชนทั่วประเทศจะทราบแต่ด้านวัตถุ ว่าการช่วยชาติช่วยด้วยวัตถุ เขาไม่ได้คิดด้านอรรถด้านธรรม แต่เรามาคิดด้านธรรมเป็นน้ำหนักมากยิ่งกว่าด้านวัตถุ นั่น คราวนี้ละธรรมะจะได้ออกสู่ประชาชน พร้อมกันไปกับด้านวัตถุ ทีนี้ไปที่ไหนก็ต้องเทศน์ที่นั่นๆ เรื่อยไป ให้พอเข้าอกเข้าใจบ้าง จนกลายมาเป็นวิทยุแล้วเวลานี้เห็นไหมล่ะเทศน์นี่ ธรรมะที่ออกจากการช่วยชาติมากลายเป็นวิทยุออกทั่วประเทศไทย ก็มีแต่ธรรมะหลวงตาบัวเทศน์ทั้งนั้นละออก

นี่ละธรรมะเข้าสู่ใจ ทีนี้จิตใจก็รู้เนื้อรู้ตัว ทุกสิ่งทุกอย่างก็ค่อยดีขึ้นไปถ้าใจดี ใจเลวเสียอย่างเดียวล่มจมกันทั้งประเทศ นั่น ใจเลวนั่นละมันทำให้ต่ำลงไปจนกระทั่งถึงชาติไทยเราจะล่มจม เพราะจิตใจต่ำทรามลงมากทีเดียว ทีนี้พอฟื้นจิตใจขึ้นด้วยอรรถด้วยธรรมแล้วก็กระเตื้องขึ้นมาๆ ทุกสิ่งทุกอย่างก็ค่อยรู้เรื่องรู้ราวต่อไป นั่นเป็นอย่างนั้น เรื่องธรรมไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย ถ้าได้เข้าถึงใจแล้วสะดุดกึ๊กเท่านั้นละ ขาดสะบั้นไปเลย อำนาจของธรรมเป็นอย่างนั้นต่อความชั่วทั้งหลาย

คิดดูอย่างเขาตั้งหน้าจะไปฆ่ากัน ยกตัวอย่างปัจจุบันนี้นะ เขาเคียดแค้นสุดขีด เขาต้องได้ฆ่า ถือปืนไปเลยเทียว มันอยู่ที่ไหนจะตามเข้าไปฆ่าเลย มันจะอยู่ที่ไหนก็ตามต้องได้ฆ่าเท่านั้น พอไป นี่ละกรรมมันบันดลบันดาลยังไงไม่รู้นะ อำนาจแห่งธรรม อยู่ๆ กำลังเดินก้าวไปที่จะฆ่าเขานี่ อยู่ๆ หลวงปู่มั่นเรานี่ผุดขึ้นมาเลยตรงหน้านั่น ยืนจังก้าอยู่ตรงหน้า นี่จะไปตกนรกหลุมไหนนี่น่ะ เวลานี้มันก็พอแล้วในหัวอกนั่นน่ะ แล้วจะไปตกนรกหลุมไหนอีกล่ะ พอท่านว่าอย่างนั้น ก็ก้มลงกราบปุ๊บเลย จากนั้นคนนั้นที่ว่าเป็นข้าศึกกันอย่างใหญ่หลวงนั้นกลับมาเป็นมิตรกัน เลิกกันเลย กลับบ้านเลย

นั่นเห็นไหมล่ะอำนาจของธรรม ขาดสะบั้นลงเลย ที่จะไปฆ่าเขา มันจะอยู่ช่องไหนก็ตามจะตามเข้าไปฆ่าให้ได้ ให้สมใจ พอไปเห็นท่านอาจารย์มั่นยืนจังก้า ผุดขึ้นมาเลยนะ นี่จะไปตกนรกหลุมไหนอีก ตั้งแต่เวลานี้มันก็พอแล้วในหัวอก แล้วจะไปตกหลุมไหนอีกล่ะ พอว่าอย่างนั้นก็หมอบกราบทันทีเลย แล้วคนนั้นกับเขาเป็นมิตรเป็นสหายกันเลย นั่นเห็นไหมล่ะ และตลอดถึงสัตว์ทั้งหลายเขาไม่ยอมฆ่าเลยตั้งแต่นั้นละ นั่นละท่านอาจารย์มั่น นี่ธรรมนะแสดงออกมาเป็นภาพของท่านอาจารย์มั่นผู้เป็นเครื่องหมายแห่งธรรม เห็นได้ชัดๆ อย่างนี้ละ ตั้งหน้าจะไปฆ่าเขาแท้ๆ ยังกลับตัวได้ เป็นมิตรเป็นสหายกับเขาได้เลย นั่นเป็นอย่างนั้นอำนาจของธรรม

เวลานี้วิทยุเราก็กำลังออกทั่วไปแล้ว ออกให้บรรดาประชาชนทั้งหลายทราบทั่วหน้ากัน ออกทุกแห่งทุกหน ขยายออกไปเรื่อยวิทยุ มันจะทั่วประเทศไทยละมังเดี๋ยวนี้ เป็นแต่เพียงว่าถี่ห่างต่างกันเท่านั้น ออกทั่วไป ทางภาคกลาง ภาคอีสานมากอยู่ กำลังลงภาคใต้ก็ลงสามสี่แห่งไปแล้ว เราอยากให้ธรรมะนี้กระจายไปจะเป็นน้ำดับไฟเรื่อยไปเลย ธรรมะพระพุทธเจ้าเคยเป็นน้ำดับไฟแก่โลกมานานแสนนาน ทำไมมนุษย์เราในปัจจุบันนี้จะเลยเถิดเลยแดนไปเป็นปทปรมะ ไม่ยอมรับน้ำดับไฟบ้างเหรอนี่ซิ เวลานี้ธรรมะก็กำลังออก

เราทุกข์ขนาดไหนเราก็ทนเอานะ ทุกวันนี้ทุกข์มากทีเดียวเรา พูดถึงเรื่องที่มาเกี่ยวข้องกับเรานี่ทุกข์มากทีเดียว ไม่มีเวล่ำเวลาเป็นของตัวเลย มีแต่ลมหายใจฝอดๆ วันหนึ่ง จะตายแล้วก็นอนหลับ ตื่นขึ้นมาก็ช่วยโลก เราไม่เอาอะไรนะที่ว่านี่ ดิ้นอยู่ขนาดนี้เราไม่เอาอะไรทั้งนั้นเลยในโลกอันนี้ เราปล่อยหมดโดยสิ้นเชิง ไม่มีอะไรติดในหัวใจเราเลย ปล่อยโดยสิ้นเชิง ก็มีแต่ความเมตตาห่วงใยบรรดาพี่น้องลูกหลานทั้งหลาย แนะนำสั่งสอนด้วยอุบายวิธีการต่างๆ ไปเท่านั้นละ พอลมหายใจขาดแล้วจะไม่ได้ทำอย่างนี้ เราก็ทำเสียเวลามีชีวิตอยู่นี้ ตายแล้วก็จะไม่ได้ทำในกิริยาอย่างนี้

ฉะนั้นขอให้พี่น้องทั้งหลายตั้งอกตั้งใจนะ ธรรมเป็นสาระสำคัญมากกับจิตใจ ฝากเป็นฝากตายได้กับธรรม ธรรมกับใจฝากเป็นฝากตายกันได้ นอกนั้นเป็นภัยนะ ความชั่วช้าลามกอย่าพากันกระตือรือร้นจนลืมเนื้อลืมตัวจะจมทั้งเป็น เรื่องความชั่วไม่ได้ไว้หน้าใครทั้งนั้น เช่นไฟนี้จี้เข้าไปดูซิน่ะ มันเผาทันทีเลย อันนี้เรื่องบาปเรื่องกรรมนี้แบบเดียวกัน ไม่ได้ชินกับใครละ ให้พากันระมัดระวัง ความดีงามนี้ละเป็นสิ่งที่พึ่งเป็นพึ่งตายได้ ให้อุตส่าห์พยายาม วันหนึ่งๆ ไหว้พระนั่งภาวนาไม่ควรจะให้ขาดวันละ ๕ นาที ทำความสงบใจ

เพราะใจนี้ตั้งแต่ตื่นนอนมันดีดตลอดเวลา ไม่ทราบว่ามันติดเครื่องเมื่อไร ดับไม่ลงต้องดับเวลาหลับเท่านั้น นอกนั้นมันคิดมันหมุน ทีนี้เอาธรรมเข้าดับ ธรรมเข้าดับความคิดปรุงทั้งหลายที่วุ่นวายนั้นจะสงบลงด้วยการภาวนา จิตใจจะสง่างามขึ้นมาในเวลานั้น เมื่อปราศจากสิ่งรบกวนแล้วนะ ให้พากันตั้งอกตั้งใจบ้าง ธรรมนี้เลิศเลอสุดยอดแล้ว ไม่มีอะไรเสมอแล้วในโลกนี้ ได้สวมเข้าหัวใจดวงใดเลิศขึ้นทันที จะเป็นทุคตะเข็ญใจ เศรษฐี กุฎุมพี ชาติชั้นวรรณะใดก็ตาม มารวมอยู่ที่ใจกับธรรมเข้าสัมผัสกัน เลิศขึ้นที่ตรงนี้นะ ให้จำเอาตรงนี้ นอกนั้นไม่มีสิ่งอะไรเลิศแหละ อาศัยเขาไปอย่างนี้ อย่างในวัดนี้ก็อาศัยไป ตายไปแล้วเขาก็อยู่อย่างนี้แหละเขาจะไปไหน

ดีชั่วอยู่กับใจของเรา ให้ระวังอันนี้ให้ดี ชั่วนี่มันติดกับหัวใจ มันไม่ได้อยู่อย่างนี้นะ เจ้าของตายไปแล้วอันนี้อยู่อย่างนี้ บาปกรรมมันติดหัวใจ มันไปด้วยเราให้ระวังอันนี้ บุญอยู่กับหัวใจของเรา อันนี้ติดแนบกับเรา ส่งเลยๆ พากันจำเอา วันนี้ก็จะ ๓ โมงแล้ว วันไหนก็เทศน์ทุกวันๆ เมื่อวานนี้ก็ตอนบ่ายพระมาจำนวนมากมาย ก็ได้เทศน์เสียบ้างเมื่อวาน ตอนเช้าไม่ได้เทศน์ เพราะมันยุ่ง ไม่มีเวลาเทศน์เลยตอนเช้า ตอนบ่ายถึงได้เทศน์บ้างให้พระได้ยินได้ฟังพอประมาณ วันนี้แทนที่จะพักเครื่องมันจะพักหรือจะหมุนเครื่องก็ไม่รู้แหละ พักเครื่องหรือหมุนเครื่องก็ไม่รู้แหละวันนี้ มันหากหมุนของมันอยู่อย่างนั้นหมุนเพื่อโลก

เราไม่เอาอะไรนะ ไม่มีที่เราจะเอา พูดให้มันชัดเจนเสียเราจวนจะตายแล้ว เราพอทุกอย่างแล้วในหัวใจไม่มีอะไรที่เข้ามาเพิ่ม ว่าเลิศกว่านี้แล้วจะเอามาเพิ่มไม่มี พอแล้วในความเลิศของจิต นี่ละจิตดวงนี้ละดวงที่กิเลสครอบหัวมันอยู่เป็นมูตรเป็นคูถ พอเปิดมูตรคูถคือกิเลสออกแล้วมันจ้าขึ้นมาเลย เลิศเลอ อยู่ที่ไหนแสนสบายทั้งนั้น ถ้าจิตได้สบายเสียอย่างเดียวไม่มีอะไรทุกข์ละในโลก มันทุกข์อยู่ที่จิตนะ สมบัติเงินทองข้าวของมีมากมีน้อยตัวจิตนี้ไม่ละทุกข์นะ ไม่ว่าคนทุกข์คนจนคนมั่งมีศรีสุข ความทุกข์จะอยู่ในใจด้วยกัน ให้พยายามแก้ไขตรงนี้ให้ได้ พอทางนี้มีความสุขมีธรรมสัมผัสเข้าไปแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างจะปลดเปลื้องลงไป ขึ้นชื่อว่าทุกข์แล้วจะปลดเปลื้องลงเรื่อยๆ ให้เอาตรงนี้นะ

ถ้าลงดีดดิ้นอยู่ตลอดเวลาแล้ว นั่นละคือกองทุกข์เผาหัวใจ ให้พยายามปลดเปลื้องมันบ้าง เช่นอบรมภาวนาให้จิตใจได้รับความสงบเย็นใจ โถ จิตนี้เวลามันเป็นเราไม่ลืมนะ มาบวชทีแรกอยู่วัดโยธานิมิตรนี้ ไม่รู้ภาสีภาษาอะไรเลย เป็นนาคไปบวชนาค ตอนเช้าเห็นท่านพระครูท่านลงเดินจงกรม เราก็สังเกตดู ท่านลงเดินจงกรมตอนเช้าๆ พอสว่างท่านก็ขึ้นมาทำวัตร พอทำวัตรเสร็จก็ออกบิณฑบาต เราสังเกตดู พอบวชแล้วเราก็ไปเรียนภาวนากับท่าน ว่าอยากภาวนาจะให้ภาวนายังไงเราว่างั้นนะ อยากภาวนา เอ้า ให้ภาวนาพุทโธนะ เราก็ชอบพุทโธ ภาวนาพุทโธท่านว่างั้น เราก็จับเอาอันนั้นมาภาวนา ภาวนาสะเปะสะปะไปตามภาษาคนไม่รู้เรื่องรู้ราว พุทโธๆ ธรรมดา ทีแรกก็จ้อสติดี ต่อไปสติหายพุทโธก็นอน พอสติหายพุทโธก็นอน

เอ้า ทำไปๆ บทเวลามันจะเป็นมันเป็นขึ้นมาอย่างประจักษ์นะ พอพุทโธๆ วันที่มันจะเป็นเหมือนเราตากแหไว้นี่นะ พุทโธๆ เหมือนจอมแห เราจับจอมแหๆ ดึงจอมแหออกมา ตีนแหก็ค่อยหดเข้ามาๆ คือกระแสของจิตเหมือนตีนแหนะ มันกระจายออกไปมันหดเข้ามาๆ พุทโธคือจอมแหนี่จับจุดนี้ไว้ พุทโธถี่ยิบ สติดีขึ้นๆ ตีนแหหดเข้ามามาเป็นกองแห พอมาเป็นกองแหจิตรวมกึ๊กเลยเชียว พอจิตรวมกึ๊กนี้แหมอัศจรรย์ที่นี่ โลกธาตุนี้ว่างไปหมดเลย เหลือจุดเดียวที่เป็นจุดอัศจรรย์ นั่นละที่จิตรวม มันตื่นเต้นซิที่นี่นะ ไม่เคยเป็นตั้งแต่เกิดมา มาเป็นเอาขณะนั้นขณะเดียว มันตื่นเต้นอัศจรรย์เกิดคาดเกินหมาย ความตื่นเต้นเลยไปกระตุกความสงบนั้นให้ถอยออกมา เสียดาย วันหลังซัดอีกเลยไม่ได้เรื่องนะ

เรียนหนังสืออยู่ ๗ ปี จิตรวมอย่างนี้ ๓ หน นี่ละได้เหตุได้ผล เพราะฉะนั้นจึงว่าไม่เคยละภาวนา ไปเรียนหนังสืออยู่เท่าไรไม่เคยละภาวนา แต่ไม่เคยพูดให้ใครฟัง นึกอยู่ภายในใจเป็นอยู่ภายในใจนั้นตลอด จนกระทั่งได้ออกปฏิบัติ อันนี้เป็นต้นเหตุนะ ที่จิตได้เกิดความอัศจรรย์มันเวิ้งว้างหมดเลยนะ เหลือแต่จุดเดียวที่เป็นจุดอัศจรรย์อยู่ตรงนี้ โห พยายาม เรียนหนังสืออยู่ ๗ ปีนั้นได้ ๓ หน พอจากนั้นมาออกปฏิบัติแล้วเอาจุดนี้จับเลย คราวนี้จะเอาให้ตายกันเลย ต้องเอาให้ได้ ไม่ได้ต้องตายซัดกันเลย ฟัดกันอีกมันก็ได้ละซิ

พอออกปฏิบัติแล้วขึ้นเวทีไม่มีวันมีคืน มันก็ได้ละที่นี่ ได้เรื่อยๆ นี่ละจิตเริ่มต้นตั้งแต่ที่ว่าดึงจอมแหเข้ามานั่น จากนั้นมาจิตก็ขยันหมั่นเพียรเรื่อยไปละ ทางความเพียรทางด้านจิตตภาวนาเอาหนักเอาแน่นจริงๆ จนกระทั่งถึงขั้นที่ว่าพอตัวทุกอย่างแล้ว นี่ตั้งแต่เริ่มแรกมา จนถึงขั้นพอทุกอย่าง เรียกว่าพอหมด ไม่มีอะไรที่จะเอาจะมาเพิ่มเติมอีกแล้ว หมดโดยสิ้นเชิง หายห่วงทุกอย่าง มีแต่ดูธาตุดูขันธ์เท่านั้นละ ธาตุขันธ์ที่เป็นกับโลก กิริยาอันใดๆ ที่ใช้กับโลกก็ใช้กันไปเท่านั้นเอง ธรรมชาตินั้นเป็นคนละฝั่งแล้ว ไม่ได้มาเกี่ยวข้องกันเลย จะทำยังไงให้เป็นอะไรอีกก็ไม่เป็น เรียกว่าเป็นอฐานะ ไม่มีอย่างไรที่จะมาทำให้กระเทือนได้แล้ว ธรรมชาติขันธ์นี้ก็มีเป็นธรรมดา เป็นยังไงก็ปฏิบัติตามสังคมเขานิยมยอมรับกันไปอย่างนั้นแหละ เรื่องธาตุเรื่องขันธ์ แต่เรื่องจิตเรื่องใจเป็นคนละฝั่งเรียบร้อยแล้ว

นี่เราก็สอนด้วยจิตที่เป็นคนละฝั่ง ให้พี่น้องทั้งหลายยึดอันนี้ จะเข้าไปถึงจุดนั้นแหละ จุดคนละฝั่ง ความดีงามนี้ละจะเป็นทางเดินเข้าสู่จุดคนละฝั่ง คือฝั่งฟากนี้คือวัฏวน ตายเกิด ตายกองกัน วิวัฏฏจักรคือไม่หมุน พ้นแล้วนั่น ให้พากันสร้างความดีให้ดีเข้าสู่จิตใจ สมบัติเงินทองข้าวของอาศัยด้วยร่างกายของเราที่มีชีวิตยังเป็นอยู่เท่านั้น พอชีวิตหาไม่แล้วทุกสิ่งทุกอย่างพรากกันไปหมดทันทีนะ แต่บุญกุศลนี้ไม่พราก ติดกับใจของเรา ให้พยายามเอานี้ให้แม่นยำตลอดไปอย่าให้บกบาง ทางด้านวัตถุธาตุขันธ์มันก็จำเป็นจะต้องขวนขวายหาให้มัน เอาๆ ยอมรับหาให้ แต่ทางด้านจิตใจก็เรียกร้องหาความช่วยเหลือจากเจ้าของ เพราะจิตใจรุ่มร้อนมาก เราก็หาความดีให้ ให้ได้ความดีทางด้านจิตใจ เมื่อใจสง่างามวัตถุภายนอกก็พอเป็นไปแล้วไปได้สบาย เอาละนะพอ เท่านั้นละ

รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่

www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th

และรับฟังจากสถานีวิทยุสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ และสถานีวิทยุอุดร

FM 103.25 MHz