ขอให้พี่น้องทั้งหลายทราบว่าหลักใหญ่ของเมืองไทยเราคือทองคำ เพราะฉะนั้นหลวงตาจึงดิ้นตลอด ถึงกำลังโมโหพอเห็นทองคำนี้เป็นน้ำดับไฟยุบวูบเลยทันที ไปเอามาอีกเข้าใจไหม จิตมันอยู่กับทองคำ ให้เด่นซิ คราวนี้เป็นคราวที่เราช่วยชาติ
ที่เราประกาศออกแล้วว่า ๘๐๐ ล้านจะเข้าทองคำ นี้ไปแล้ว ๗๐๐ ล้าน ร้อยล้านสุดท้ายนี้กำลังจะผ่านวันที่ ๒๐ กันยายนเป็น ๘๐๐ ล้านพอดี ทีนี้ปัจจัยทั้งหลายที่พี่น้องทั้งหลายบริจาคมานี้ เราก็จะเก็บเข้า ๆ คอยเจียด ทางนี้เจียดออกช่วยคนทั้งประเทศ ทางนี้แยกเข้าไปเพื่อหัวใจของคนทั้งประเทศ ทองคำเพื่อหัวใจคนทั้งประเทศ ที่แยกไปช่วยประชาชนทั้งหลายก็เรียกว่าช่วยคนทั้งประเทศ มีสอง ระยะนี้เงินสดแยกเป็นสอง ๆ แต่ยังไงก็ตามทองคำจะต้องหนักกว่าทุกระยะ ๆ ไป เน้นหนักทองคำมากทีเดียวคราวนี้ สมมุติว่าได้ร้อยบาทนี้ ทองคำน่าจะไปถึงอย่างน้อย ๖๐ บาท เรียกว่าอย่างน้อยนะ จากนั้นก็ขยับขึ้นเรื่อย ให้ลดกว่านั้นไม่ลด น้ำหนักของทองคำเพื่อคลังหลวงนี้หนักมากอยู่
ทางโลกถ้าไม่ช่วยก็ไม่ได้นะ กิ่งก้านสาขาดอกใบออกไปจากลำต้นใหญ่คือทองคำ กิ่งก้านเหล่านี้เรียกว่าประชาชนทั่วประเทศกระจายออกไปนี้ ก็ไม่ใช่เล่นเหมือนกัน ต้องได้ถูไถตลอด อย่างเมื่อวานนี้ก็ไปโรงพยาบาลสังคม เพราะโรงนี้เราไม่เคยเข้าไป แต่เขาเคยมาติดต่อเราเอาสิ่งของพวกอาหารอยู่เสมอ แต่เราไม่เคยได้เข้าเลย เมื่อวานนี้เลยตั้งหน้าไป ทางก็ไม่ห่างไกลมากนัก รถวิ่งจากนี้ไปดูเหมือนชั่วโมง ๓๕ นาที ก็ไม่ไกลนัก แต่เราไม่ได้ถามดูมันกี่กิโล พอเข้าไปแล้วมันก็เป็นอย่างนั้น พอเข้าไปแล้วรุมมา มีแต่สิ่งขาด ๆ เขิน ๆ ทั้งนั้น ตกลงก็เลยให้เกือบจะทั้งหมดที่ขอ
ที่ให้รอต่อไปไม่มีเวลานี้ก็คือรถ อันนี้ไม่ให้ ให้รอ ถามถึงเรื่องความจำเป็น รถที่ส่งคนไข้ทั้งธรรมดาทั้งเหตุด่วนก็มีคันเดียว ถ้าหากว่ามีความจำเป็นมากกว่านั้น คันที่สองไม่มีก็ต้องเสียเวลา หรือคนไข้อาจตายได้ก็ถูกต้อง แต่นี้นาน ๆ ถึงจะมีอย่างนั้น มีรถคันเดียวถ้าคนไข้มีความจำเป็นถึงสองรายเข้าไปอย่างนี้ มันจะต้องรีบด่วนทั้งสอง แต่นี้มีคันเดียว ก็บอกว่าให้รอไว้ก่อน เรื่องเหตุการณ์อย่างนี้นาน ๆ จะมีที ไม่คอยจำเป็นมากนัก ให้รอไว้ก่อน เราเลยให้รอเมื่อวาน รถพยาบาลรถแอมบูแลนซ์ จึงยังไม่ให้ ให้รอไว้ก่อน นอกนั้นก็ดูเหมือน ๔ รายการ อัลตราซาวนด์ต้องตั้งฐานขึ้นเลย ยูนิตทำฟัน เครื่องกระตุ้นหัวใจ เครื่องล้างฟิล์มเอกซเรย์ เรารับมาเพียงเท่านี้ก่อน รับหมดไม่ได้ อันไหนที่จำเป็นอันดับหนึ่ง อันดับสอง ก็รับอันนั้นก่อน จากนั้นก็รอ ๆ พอได้จังหวะแล้วก็ถอยหลัง ช่วยอีกเรื่อยอย่างนั้น
เช่นอย่างสร้างตึก ๓๐ เตียงนี้ เครื่องอุปกรณ์จะอยู่ในนั้นหมดเลย แต่เราก็บอกไว้เลยว่าเราจะให้ตึกก่อน เครื่องอุปกรณ์จะค่อยตามมาทีหลัง จะให้ตูมเดียวหลวงตาต้องหงายเลย ต้องให้นี้เสียก่อนแล้วกลับมาให้อีกที นี่ก็ให้ตึกเรียบร้อยแล้ว ทีนี้ก็เครื่องมือ ค่อยสั่งมาเรื่อย ไม่ว่าตึกไหนให้ทีละ ๕ ช้อน ๖ ช้อน แล้วค่อยกลับมาแบ่งให้ ๒ ช้อน ๓ ช้อนเรื่อย ให้หมดทั้งหม้อไม่ได้ ต้องตักเป็นช้อนออกจากหม้อไป ให้หม้อใหญ่ก็เช่นให้ตึกแล้ว ต่อไปก็ให้เครื่องอุปกรณ์ ย้อนกลับมาช่วยอีก ๆ เป็นอย่างนั้นนะ คือเราไม่อาจที่จะให้เต็มตามหัวใจของเราและผู้ที่มาขอได้อย่างนั้น เราจึงต้องให้เป็นแบบนี้ตลอดมา
ทีนี้ความหนักหน่วงทางทองคำเราด้วยแล้ว ยิ่งหมุนมาทางนี้มาก เพราะฉะนั้นทางด้านประชาชนทั่วประเทศจึงกลายเป็นเรื่องถูไถไป คือให้ไปถูไถไปอย่างนั้น แต่ส่วนทองคำนี้ไสเลย ทองคำนี้หนักแน่นตลอดเวลา ได้เท่าไรไสเลย ๆ มีสองภาคเวลานี้ ขอให้พี่น้องทั้งหลายทราบโดยทั่วกัน การพูดเหล่านี้กระเทือนถึงหัวใจความมีความจนของเราทุกคน ไม่ใช่มีแต่ปากหลวงตาบัว ปากหลวงตาบัวนี้ถอดออกมาจากความมีความจนของพี่น้องชาวไทยเราทุกหัวใจ มาประกาศให้ตัวเองได้ยินได้ฟังได้รู้ได้เห็นเรื่องราวของตัวเอง ใครจะไปเกรงตัวเอง ความจำเป็นเสมอกัน เอาตรงนี้ให้ดีนะ
หลวงตาบัวนี้ในนามว่าเป็นผู้นำพี่น้องทั้งหลาย ก็นำเรื่องราวออกมาอย่างนี้ เรื่องราวอยู่ที่ไหน ๆ มันก็ไปอยู่กับเราก็ต้องไปโดนเรา โดนเราเราก็ต้องแก้ไข ต่างคนต่างแก้ไข ต่างคนต่างหนุน ต่างคนต่างบริจาค เรื่องราวก็ค่อยหนุนขึ้นไป ๆ อย่างนั้น ให้พี่น้องทั้งหลายจำไว้ทุกคน ฟังทุกสิ่งทุกอย่างให้ถึงใจนะ หลวงตานี้มาช่วยพี่น้องทั้งหลายบอกว่าสละมาแล้วทุกอย่าง บอกแล้วนะ เพราะฉะนั้นจึงจะย่อหย่อนอ่อนข้อไม่ได้เลย คอขาด-ขาดเลย ฟังซิน่ะ หัวใจเพื่อจะอุ้มชาติบ้านเมืองของเราพร้อมทั้งศาสนาในหัวใจของชาติให้ได้ไปด้วยกัน ชาติก็ได้ ศาสนาก็ได้
ชาติคือความอยู่เย็นเป็นสุขของเรา ด้วยวัตถุสิ่งของที่อยู่ที่กินที่อาศัยไปมาหาสู่กัน ทางด้านจิตใจก็ให้ชุ่มเย็นด้วยอรรถด้วยธรรม มีข้อเข้มงวดกวดขันระมัดระวังรักษาตัว อย่าปล่อยเลยตามเลยใช้ไม่ได้นะ ที่ช่วยเวลานี้ช่วยสองด้านนะ ช่วยวัตถุ ก็กำลังหนุน เช่น ทองคำ ดอลลาร์ นี้วัตถุ วัตถุออกมาจากไหน ออกมาจากใจ ใจเมื่อได้รับการอบรมแล้วถึงไหนถึงกัน มีแต่ความเจริญรุ่งเรืองแน่นหนามั่นคง ไม่ใช่ถึงไหนถึงกันแล้วจมไปด้วยกัน นี่ช่วยเพื่อขึ้นไม่ใช่ช่วยเพื่อลง
ทางจิตใจก็รู้สึกว่าห่างเหินเอามากพี่น้องชาวไทยเรา นี่กระเทือนหัวใจทุกคนไหมให้ฟังนะ ห่างเหินศีลธรรมเอามาก คำว่าห่างเหินศีลธรรมก็คือ ความใกล้ชิดติดพันของฟืนของไฟจะเผาไหม้เรานั้นแหละ กิเลสมันแทรกตลอดเวลา เผลอปั๊บเข้าทันที ๆ กิเลสไม่มีหลับมีตื่นขอแต่เผลอเท่านั้นเป็นเอาเลย ๆ เราจึงต้องได้ใช้ธรรมะ สติปัญญาของเราใช้รอบคอบในตัวของเราเสมอ หน้าที่การงานทุกอย่างให้เป็นไปด้วยสติด้วยปัญญาที่เป็นธรรม ๆ แล้วจะมีความแคล้วคลาดปลอดภัย ต่อไปก็อบอุ่นตัวของเรา
ยังไงเอาให้ได้ในคราวนี้นะ หลวงตารู้สึกจะค่อยเปิดเผยขึ้นเรื่อย ๆ เพราะมันจวนวาระ ทั้งชีวิตจิตใจของหลวงตาด้วยนะ ทั้งเป็นห่วงใยพี่น้องชาวไทยเราด้วย สิ่งที่เรามุ่งหมายที่จะให้เป็นหลักเป็นเกณฑ์สำหรับชาติบ้านเมืองเราต่อไปนี้ เรายังไม่ได้แน่ใจ เพราะฉะนั้นเราจึงประกาศความไม่แน่ใจและความบกพร่องในวัตถุทั้งหลายที่จะหนุนชาติของเราออกมา ให้พี่น้องทั้งหลายได้ทราบโดยลำดับลำดามา เช่น เวลานี้ทองคำหลวงตาก็ได้ตั้งเอาไว้ว่า ๔ พันกิโลนี้ขาดสตางค์หนึ่งไม่ได้ ตั้งขาดไปเลยนะ อันที่สองได้เพิ่มเติมขึ้นไป เช่น ทอง ๔ พันกิโลนี้หมายถึงจากพี่น้องชาวไทยทั่วประเทศ รวมเนื้อรวมหนังเข้าเป็นก้อนใหญ่ อย่างน้อยไม่ต่ำกว่า ๔ พันกิโล
จากนั้นก็เนื้อหนังของพี่น้องทั้งหลายนั่นแหละ แต่ไปฉวยเอาตามแข้งตามขาไม่เอาตับ ตับนั้นต้องอยู่ใน ๔ พันกิโลขาดไปไม่ได้ อันนี้จะเอาให้ได้ว่างั้นเถอะ จากนั้นก็แยกเอาตามผิวหนังอะไร ๆ มีหมัดมีเหาขนออกมาหมด ทำไมเจ้าของมันตระหนี่ถี่เหนียวนัก หมัดอยู่กับเจ้าของมันจะตระหนี่เหมือนกัน ลากมันมาทั้งหมัดทั้งเหานั่น เอาออกมาเลย อันนี้ก็เพื่อเข้าสู่ทองคำ อันดับแรกเพิ่มเข้าไปเรื่อย แล้วอันดับที่สองเงิน ๘๐๐ ล้านนี้คิดว่าจะได้ทอง ๒ ตัน รวมเป็น ๖ พันกิโล อันดับที่สามอีก ๔ พันกิโลเป็นความด้นเดาเกาหมัด ไม่ทราบว่าหนังถลอกปอกเปิกก็ไม่รู้ เกาหาทองคำให้ได้ ฟังให้ดีคำนี้
ถ้าหากว่าได้ตามที่ว่านี้แล้ว เราหลับเมื่อไรเราไปเลย หมดความห่วงใยแล้วในการช่วยชาติคราวนี้ เต็มเหนี่ยวอยู่ที่ทองคำ ๑๐ ตัน นี้เป็นความมุ่งหมายของหลวงตา ส่วนจะได้มามากน้อยนั้นเราต้องเสี่ยงวาสนาว่า ดวงชะตาของหลวงตาเป็นอันดับหนึ่ง ของพี่น้องชาวไทยเป็นอันดับต่อไป คำว่าอันดับหนึ่งคืออะไร หลวงตาเป็นผู้นำพี่น้องทั้งหลายอยู่ทุกอย่าง อย่างที่พูดออกมานี้ออกมาจากหัวใจหลวงตาเป็นผู้คิดเอง เอามาพูดให้พี่น้องทั้งหลายฟังนี้ ขอให้พากันตั้งอกตั้งใจให้ถึงใจทุกคนนะ
หลวงตานำพี่น้องทั้งหลายนี้นำด้วยความถึงใจทุกอย่าง จึงว่าคอขาด-ขาดไปเลย ฟังว่าเสียดายมีไหม ไม่มี ขอให้ได้ตามเหตุตามผลที่ต้องการโดยอรรถโดยธรรมนี้แล้ว จะขาดไปเลยก็ตามหัวใจเรา เรามีความมุ่งหมายอย่างนั้น จึงขอให้พากันตั้งอกตั้งใจทุกคน เราเก็บเล็กผสมน้อยอย่างนี้ วันนี้ก็มาแล้วตั้งกิโลกว่าแล้วนี่เห็นไหม มันมาเรื่อย ๆ อย่างนี้ หนุนกันไป ๆ ชาติไทยของเราจะเจริญรุ่งเรืองด้วยศีลด้วยธรรม ด้วยวัตถุสิ่งของเงินทอง แล้วจะพออยู่พอเป็นพอไป ขอให้หัวใจมีธรรมนะ
เรื่องหัวใจมีธรรมสำคัญมาก ขาดธรรมเสียอย่างเดียวเหลวไหลหมด เราอย่าเข้าใจว่าสิ่งเหล่านี้จะมาให้ความสุขแก่เรา ถ้าใจปราศจากธรรมคือความอบอุ่นอันล้นพ้นเหลือโลกเหลือประมาณขาดจากหัวใจเท่านั้น สิ่งทั้งหลายไม่มีความหมายนะ ให้ตั้งลงที่ใจนี้จะเป็นหลักเป็นเกณฑ์ อย่าสุรุ่ยสุร่าย การอยู่การกินการใช้การสอยประพฤติเนื้อประพฤติตัวให้ระมัดระวัง สิ่งใดที่จะล่อแหลมต่ออันตรายและเป็นอันตราย ให้พยายามกำจัดปัดเป่ามันเรื่อยไป พร้อมกับการหนุนชาติไทยของเราด้วยความเข้มงวดกวดขัน โดยความมีอรรถมีธรรมแฝงเข้าไปในใจทุกคน ๆ แล้วบ้านเมืองของเราจะเป็นไปได้
ความปรารถนาหรือความมุ่งมั่นของหลวงตานี้ ก็ค่อนข้างแน่ใจไปเรื่อยว่าจะสำเร็จ ขึ้นตั้งแต่นี้ถึงทอง ๑๐ ตัน ส่วนดอลลาร์ เงินสด จะได้เท่าไรก็เป็นไปตามนั้น แต่เรื่องทองนี้รู้สึกว่าฝังในหัวใจลึกมาก วันนี้ได้ประกาศให้พี่น้องทั้งหลายได้ทราบทั่วถึงกัน ในคราวที่มาช่วยพี่น้องทั้งหลายคราวนี้ ตั้งใจว่าคนทั้งประเทศไทยเรานี้ พยายามเอาทองคำเข้าสู่คลังหลวงของเรา เพื่อเป็นประวัติศาสตร์แห่งชาติไทยของเรา ๑๐ ตัน หลวงตาหลับไปเลยก็ไม่เป็นไร พูดอย่างอาจหาญด้วยไม่มีอะไรห่วงใยแหละ ถ้าลงได้ทอง ๑๐ ตันปึ๋งเท่านั้นพอใจ จะได้มามากน้อยเท่าไรก็เป็นส่วนเพิ่มขึ้นไปเรื่อย ๆ อันนี้เป็นรากฐานสำคัญซึ่งไม่ควรจะพูดอย่างอื่น ควรจะพูดได้อย่างเดียวว่า ขาดไปไม่ได้ ว่างั้นเลย นี่เป็นครั้งสุดท้าย ให้พี่น้องทั้งหลายได้ทราบนะ
การเปิดรับบริจาคจากพี่น้องทั้งหลายเราก็ยังไม่ได้ปิด มาเรื่อยค่อยเป็นค่อยไปอย่างนี้เรื่อย เพราะชาติไทยเราเป็นชาติใหญ่โต ๖๒ ล้านคน จะยกมือเดียวแขนเดียวไม่ได้ ต้องเอาทั้งสองแขนสองมือ ถ้ามีสี่มือยืมมาเรื่อย มีลิงตัวหนึ่งอยู่นี้มันมีสองมือ เราไม่อยากไปยืมมันเดี๋ยวมันจะมือด้วน เราเอาแต่มือเราเสียก่อน ทุกคนมีคนละสองมือ ๆ ก็ช่วยกันได้ ไม่ต้องไปยืมมือลิงอยู่ในนี้ มันด้อม ๆ มาเรื่อย มาเจอเราเข้ามันวิ่งเลย ไม่วิ่งได้ยังไงหนังสะติ๊กไล่ยิง
ไม่ใช่อะไรนะ คือสัตว์ประเภทนี้หลุกหลิก ถ้าเราปล่อยให้มาเพ่นพ่านไม่ได้ ต้องขู่ตลอด อาหารไม่อด คืออาหารสำหรับพวกสัตว์เต็มวัด อยู่ตรงนั้น ๆ ไว้ทุกแห่งทุกหน พวกกล้วยพวกข้าวพวกอะไรเต็มอยู่ตามร้าน ๆ ทั่ววัดไปเลย เพราะฉะนั้นจึงไม่ให้ไอ้หลุกหลิกนี้มาเพ่นพ่าน พอมาก็ทำท่าใส่เลย หนังสะติ๊กยิงเปี๊ยะนี้ อู๋ย วิ่งใหญ่เลยเขาก็ดี โถ ตายจริง ๆ ไอ้หัวโล้นไม่ใช่เล่น ๆ นะเขาคงว่าอย่างนั้นนะ หัวโล้นเอาจริงเอาจังนะ ไม่ใช่หัวโล้นเล่น ๆ เราบอกงั้น แต่เขาไม่พูดมาแหละ ถ้าพูดมาก็จะใส่เปรี้ยงหมดทั้งโคตรมันเลย มันมีลิงอยู่ตัวหนึ่งอยู่นี้ ไม่ยืมมือมันละมันมีสองมือ เผื่อมันได้จับต้นไม้วิ่งเวลามันกลัวเรา นาน ๆ มาทีหนึ่งนะ มันคงคิดว่าเรานี้เอาจริงเอาจังกับมันท่านะ คือลิงเรานี้มันมีพวกของมันทีแรก มีตั้งเก้าตัวสิบตัว ถูกเขาไล่ยิงนอกวัด มันรอดตายมาได้ยังไงทั้ง ๆ ที่กำแพงวัดเราก็มี แล้วมันเข้ามาได้ยังไงมันน่าคิดนะ รอดมาสองตัว แต่เราเห็นทีไรเห็นตัวเดียว ตัวใหญ่ตัวเล็ก มันมาแอบอยู่นี้ เพราะฉะนั้นมันถึงกลัวคนมาก เพราะมันหนีตายมา
เพื่อนฝูงมันตายหมดแล้ว เศษเหลือมาสองตัวเข้ามาที่นี่ โอ๋ย กลัวมากจริง ๆ ทีแรก เพราะมันหนีตายมา ครั้นต่อมา ๆ อยู่นานไปก็ค่อยเชื่องเข้า ๆ กลายจากเชื่องแล้วก็จะทะลึ่งละที่นี่ พอทะลึ่งมาทางนี้หนังสะติ๊กก็ออก โธ่ นี่ก็ไม่ใช่เล่น ๆ หัวโล้น ๆ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมา เขาคงจะว่า อู๊ย เอาจริงเอาจัง อยู่นอกวัดก็เป็นอย่างหนึ่ง เข้ามาในวัดก็เป็นอีกอย่างหนึ่งยังไงกัน คงว่างั้นนะ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็น นาน ๆ มาทีหนึ่งลิงตัวนี้ มันแก่แล้วนะ มันจะ ๒๐ ปีกว่าละมั้ง แต่ก่อนอายุมันเท่าไรก็ไม่รู้นะ มาอยู่นี้ประมาณ ๒๐ ปีกว่าแล้ว
แสดงว่าลิงนี้อายุยืนเหมือนกัน ประมาณ ๒๐ ปีกว่า เดี๋ยวนี้เชื่อง เราก็ไม่ทำท่ารุนแรงนัก เพราะมันต่างคนต่างแก่ ไอ้ลิงก็แก่เราก็แก่ คนแก่กับสัตว์แก่หยอกกันก็ทำท่าแบบแก่ ๆ นั่นละ ยิงก็ไม่ได้ยิงไปตรงตัวมันนะ ฉากไปทางนี้เปรี้ยงให้มันตื่นให้มันกลัว มันก็วิ่งงุ่มง่าม ๆ มันก็แก่ เราก็ยิงฉากทางโน้น ฉากทางนี้เปิดช่องให้เขาไป เขาก็ไปของเขา เราไม่ได้ไปยิงใส่ตัวมันนะ เรายิงขู่เข้าใจไหม เขาก็วิ่ง นี่แสดงว่าแกแก่แล้วนะ วิ่งไม่เร็ว ขึ้นต้นไม้กระโดดก็งุ่มง่าม ๆ มึงช้าแล้วนะ ทางนั้นงุ่มง่าม ทางนี้ก็งุ่มง่าม ขบขันดี นาน ๆ มาทีหนึ่ง
นี่ละที่ว่าพี่น้องทั้งหลายให้ตั้งอกตั้งใจทุกคนนะ เราจริงเอาจัง ไม่จริงจังไม่ได้ ชาติไทยของเราเวลาจะล่มจมจนกระทั่งจะมองไม่ทัน เห็นอยู่ทั่วหน้ากันทั่วประเทศไทยของเราในปัจจุบันนี้ ผ่าน ๆ มานี้ ให้ดูเอา รู้ทั่วกันทุกคนนั่นละ จนกระทั่งเมืองไทยจะจับขาดึงไว้ไม่ทันมันจะจม นี่ก็พอฟื้นเนื้อฟื้นตัวขึ้นมาโดยลำดับลำดา เพราะฉะนั้นจึงพอตั้งเนื้อตั้งตัวได้แล้ว ให้ต่างคนต่างช่วยเหลือกันเต็มกำลังความสามารถของเรา
สำหรับนายกผู้นำทุกวันนี้เรียกว่าเราวิตกวิจารณ์ด้วยความอ่อนเพลีย ความเหนื่อยยากลำบากแทบจะไม่มีลมหายใจเฉพาะตัวเองเลยนะ หมุนติ้วทั้งภายนอกทั้งภายใน นอกประเทศก็เพื่อประสาน การทำมาหากินการซื้อการขายให้ประสานกัน ก็เพื่อจะมีทางออกทางเข้าประสานกันไป นี่ก็นายกได้อยู่เมื่อไร มาอยู่วันหนึ่งสองวันก็หายหน้าไป ๆ ไปประเทศนั้นประเทศนี้ ฟังเอาซิพี่น้องทั้งหลาย นี่หัวใจของชาติ ทำงานเพื่อชาตินะนี่ ยังอุตส่าห์พยายามอย่างนั้น ทีนี้พวกเราได้ผู้นำที่ดีทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว ก็เป็นที่แน่ใจ เอ้า ให้ต่างคนต่างหนุนมากน้อยเป็นที่แน่ใจเรื่อย ๆ ไป บ้านเมืองของเราก็จะมีความเจริญรุ่งเรืองขึ้นไปเป็นลำดับ วันนี้ก็คงจะพูดเพียงเท่านี้ไม่พูดอะไรมากนัก
กฐินก็มาเรื่อย ๆ กฐินวันที่ ๖ ตุลาคม แล้วออกพรรษาวันที่เท่าไร (วันที่ ๒ ตุลา ครับ) แน่ะมันใกล้ชิดเหลือเกินกับที่เราไปกรุงเทพฯ ถ้าไปตามกำหนดเวล่ำเวลา ซึ่งตกลงกันมาเรียบร้อยแล้วไม่เปลี่ยนแปลง เราอาจจะได้ลงกรุงเทพฯ วันที่ ๒๔ วันที่ ๒๕ พักปรึกษาหารือกันวันหนึ่ง พอวันที่ ๒๖ ก็มอบทอง วันที่ ๒๗ พัก วันที่ ๒๘ ฟ้าหญิงฯ จะลงเสาเอกเป็นสิริมงคล วันที่ ๒๙ เราก็พักวันหนึ่ง วันที่ ๓๐ กันยา เรากลับ สิ้นเดือนพอดี มาถึงนี้ วันที่ ๑ พัก วันที่ ๒ ก็ออกพรรษา ระยะนี้ยุ่งมากอยู่นะ
วันที่ ๒๔ เมื่อวานนี้ทองคำและดอลลาร์ได้ดังนี้ ทองคำได้ ๒ บาท ๘๘ สตางค์ ดอลลาร์ได้ ๒๑๙ ดอลล์ ก็ได้มาทุกวันอย่างนี้ ได้ไปเรื่อย ๆ จะขึ้นเรื่อยละ วันนี้ก็เป็นกิโลแล้วเห็นไหมล่ะ แล้วก็ได้ประกาศให้พี่น้องทั้งหลายได้ทราบอีกทีเป็นระยะ ๆ ไป ทองคำที่ต้องการมอบเข้าคลังหลวงคราวนี้ ๔ พันกิโล ที่มอบเข้าคลังหลวงแล้ว ๒,๕๐๐ กิโล ยังขาดทองคำอยู่อีกประมาณ ๑,๕๐๐ กิโล จะครบจำนวน ๔ พันกิโล ทองคำที่ได้หลังจากการมอบไปเรียบร้อยแล้วเวลานี้ได้ถึง ๓๗ กิโล ๒๓ บาท ๒๒ สตางค์ นี่คือทองคำที่ยังไม่ได้หลอมนะ ที่เราจะไปหลอมคราวนี้ และมอบพร้อมกันเลยนั้น นี่ที่ว่าที่มันอยู่ในหัวเลี้ยวหัวต่อที่จะบุกหรือไม่บุกนั้น ๓๗ กิโลนี้ จะบุกตรงนี้
แล้วทองคำต่อยอดจากเงินโครงการช่วยชาติ ๘๐๖ ล้านบาทนั้น ซื้อทองคำไปแล้ว ๗๐๐ ล้านบาท ได้ทองคำ ๑,๗๖๒ กิโลครึ่ง คือ ๑๔๑ แท่ง มอบเข้าคลังหลวงไปแล้ว ๒๕๐ กิโลเท่ากับ ๒๐ แท่ง ที่เหลือยังไม่ได้มอบ ๑,๕๑๒ กิโลครึ่ง เท่ากับ ๑๒๑ แท่ง ทีนี้รวมทองคำที่มอบเข้าคลังหลวงแล้ว ๒,๗๕๐ กิโล ทีนี้รวมยอดทองคำทั้งหมดได้ ๔,๒๙๙ กิโลครึ่ง เวลานี้ที่เราได้ไว้แล้วทั้งที่มอบและยังไม่มอบ เราได้ทองคำถึง ๔ ตันกว่าแล้วนะ กรุณาทราบตามนี้ แล้วต่างคนต่างก้าวเดินด้วยกันต่อไป
พวกกระผมมาจากจังหวัดแพร่มาประชุมที่อุดรครับและวันนี้ได้มีโอกาสมากราบหลวงตาแล้วสดชื่นปลื้มปีติในหัวใจครับ
เออ ก็ดีใจละ ทางนี้ก็มีหัวใจ ก็ชื่นปีติ บรรดาลูกศิษย์ลูกหามาเยี่ยม ไปแล้วอย่าไปทะเลาะกับแม่บ้านนะ แม่บ้านยังสงสัยไปนี้มันไปหาได้อีหนูมาจากไหนบ้าง ส่องนั้นส่องนี้ ให้ระวังตรงนี้ให้ดี แม่บ้านจะส่องหาแต่อีหนู มันจะแทรกไปกับไอ้หนูใหญ่นี่ เข้าใจไหม เอาละพอ เท่านั้นแหละ (มีผู้สนับสนุนว่า เรื่องจริงเสียด้วยครับหลวงตา) ก็ธรรมจะเอาของเล่นมาพูดได้หรือ ต้องเอาของจริงทั้งนั้น ของจริงมาตีหัวพวกเหลาะแหละเข้าใจหรือเปล่า เอาละไป นี่ความจริงทั้งนั้น
กระต่ายเราเยอะนะ กระต่ายจะแพร่หลายมากกว่าทุกสัตว์ เท่าที่ผ่านมานี้ กระต่ายมันแพร่หลายรวดเร็ว เราไปเมื่อวานตอนจะร่วม ๕ โมงเราเข้าไปดูพวกจอกพวกแหน ที่เต่ามันกัดแล้วมันลอยขึ้นมาแล้วก็เน่า ถ้าผ่าน ๓ คืนไปแล้วจะมีกลิ่น เพราะฉะนั้นเราคอยไปกำชับเรื่อย อย่างนั้นไม่ให้เลย ๓ คืน ๓ วัน ให้รื้อขึ้น ๆ ไปเมื่อวานก็เรียบร้อยเขารื้อขึ้น ไม่อย่างนั้นมันเน่าเสียน้ำ แล้วเต่าในนั้นเยอะนะ ออกจากนั้นก็ไปถามเขาเรื่องกระต่าย มันเป็นยังไง โอ๋ย เยอะ เราก็เลยเข้าไปดู มันเป็นรั้วใหญ่ ๆ รั้วตาข่าย กระต่ายอยู่ข้างในเต็มยั้วเยี้ย ๆ ตัวเล็ก ตัวโตขึ้นแล้วก็มี มองดูนับได้ ๑๕-๑๖ ตัว แคบ ๆ เท่านี้ลูกกระต่ายเต็ม
ผู้ที่บอกก็บอกไม่แล้วนะ เขาก็บอกตามภาษาของเขานั่นแหละ แล้วภาษาของเรามันก็ออกเอง เพราะมันมาโดนกันนี่วะ คอกนี้ก็ไม่ใช่น้อย ยังอีกทางนู้นมีเยอะว่างั้นนะ พวกนี้เราก็ไปดูนับได้ ๑๕-๑๖ ตัว ตัวเล็ก ๆ กำลังน่ารัก ๆ วิ่งป้วนเปี้ยน ๆ ตัวนั้นวิ่ง ตัวนี้วิ่งออกมาจากรังมันก็มี วิ่งออกมาก็มีวิ่งเข้าก็มี โอ๊ย อันนี้ยังไม่มากยังอีก อยู่ข้างในนู้นเยอะกว่านี้ จากนั้นก็ย้อนกลับมาอีกซิ อยู่ข้างในก็เยอะกำลังตั้งท้องก็มี ขึ้นอีกแล้ว มันก็โมโหซิทางนี้เข้าใจไหม เราก็พูดแบบเฉย เราโมโหว่างั้นซิ มันก็ปึ๋งขึ้นมา มันซีกันดุจนเกินไปมันก็ตั้งท้องซิทั้งสัตว์ทั้งคน ย่างไปแล้วเขาก็หัว เราก็หนีเลย เข้าใจไหมล่ะ มันพิลึกพิลั่น ถ้าอย่างนี้ลือโลก
เปิดดูข้อมูล วันต่อวัน ทันต่อเหตุการณ์ หลวงตาเทศน์ถึงเรื่องอะไร www.luangta.com