เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๖ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๔๔

เช่นอย่างภูเรือนี้ให้เดือนละหมื่นก็พอดี เรากะให้เดือนละหมื่น ทางนู้นไม่ได้ขอนะเราให้เอง นายูงนี้อยู่ซอกแซกก็จริง เหมือนไม่มีคนมาก เวลาไปแล้ว โหย มาก อำเภอนายูง จึงต้องได้ให้เดือนละสองหมื่น หนองวัวซอนี้เป็นที่ชุมนุมชนก็ให้เดือนละสองหมื่นให้ประจำ ประจำมานานแล้วแหละ ก่อนจะให้จะทำอะไรเราต้องถามให้ละเอียดลออก่อนแล้วก็ให้ตามนั้น ๆ เมื่อวานนี้ไปส่งอาหารแล้วก็ไปมอบเงินประจำเดือนให้แล้วกลับมาเลย

จึงได้ดูทางมาตลอดสายต่าง ๆ ขาดทั่วไปหมดนะ ไปหนองวัวซอผ่านไปนั้น คอสะพานก็ขาด เลยต้องได้เอาสะพานเหล็กไปวางสำรองไว้ให้รถไปมา น้ำคราวนี้รู้สึกว่ามากเป็นพิเศษจริง ๆ ไปที่ไหนถนนขาดเป็นแถวไปเลย แต่ก่อนไม่เห็น ปีนี้ไปที่ไหนถนนขาด ๆ หนองหานก็ขาด ไปทางน้ำหนาว ดูเหมือนก่อนหน้าเราไปมันขาดอยู่แล้ว เขากำลังทำสะพานคอนกรีตอย่างแน่นหนามั่นคง แล้วเอาสะพานเหล็กไปสำรองไว้ก่อนเวลานี้ ทางกุมภวาไปเมื่อวานซืนนี้ เห็นแต่รถไฟตายอยู่สถานีกุมภวา นี่ติดอีกแล้ว ทางขาดเหรอ จากนั้นก็ไม่มี จนกระทั่งถึงขอนแก่น

เวลานี้พวกน้ำคงจะลดทั่ว ๆ ไปละมั้ง ภาคไหนก็เหมือนกันปีนี้ ภาคเหนือก็เหมือนกัน ภาคเหนือก็ท่วม ภาคตะวันออกท่วม เช่นอย่างจันทบุรีท่วม ภาคอีสานท่วมหมด ภาคกลางนี้ไม่ได้ยินว่ายังไงนะ แต่ก็มีท่วมอยู่เรื่อย ๆ เพราะภาคกลางเป็นที่รวมของน้ำ เฉพาะอย่างยิ่งน้ำภาคเหนือมาภาคกลางหมด เช่นอย่างพิจิตร พิษณุโลก สุโขทัย แถวนี้น่าจะเป็นสนามของน้ำ จะท่วม จะค่อยลดลงบ้างละน้ำ เพราะมันตกมาหลายวันหลายคืน

เวลานี้รถแอมบูแลนซ์ ๓-๔ คันตกคันหนึ่ง ๙๗๐,๐๐๐ เวลานี้กำลัง ส่งมาแล้ว ๒ คัน โรงพยาบาลศูนย์อุดรกำลังสั่งอยู่ แล้วอุลตราซาวนด์ก็ ๔-๕ เครื่อง เพิ่งจ่ายเงินไปสด ๆ ร้อน ๆ ๒ ล้าน ๒ แสน ๖ หมื่น เครื่องมือแพทย์กำลังจะมาเวลานี้ เครื่องมือแพทย์ ๓ โรงพยาบาลที่เรารับไว้ทุกโรง บ้านแท่น คอนสวรรค์ ท่าอุเทน นี่รับไว้หมดเท่าที่ขอ ให้เลย ๆ เพราะเราไปเองไปถามเอง ให้ถึงความจำเป็นจริง ๆ แล้วให้ตามนั้น ๆ ไปเลย นี่กำลังสั่ง ก็จะตกมาในระยะเดียวกัน เพราะฉะนั้นเราถึงบอกว่ายังให้ไม่ได้ ไม่ขอก็ตามบอกว่ายังให้ไม่ได้ เพราะมันหนักจริง ๆ นะเรา ไม่มี ขออยู่ทุกซอกทุกมุมนะ เราไม่มีอะไรจะให้ หมดตลอด ๆ เพราะเงินเราไม่เพื่ออะไร เพื่อโลกทั้งนั้น ที่เขาถวายมาเป็นส่วนตัวก็เหมือนทั่ว ๆ ไป คือไม่มีความหมายเหมือนกันหมด ออกช่วยโลกทั้งนั้น เราไม่เคยสนใจว่านี้ถวายเพื่อเราเพื่ออะไร มีแต่ประโยชน์ส่วนรวม ๆ ออกตลอดเวลา

น้ำก็จะค่อยลดละ ทางเขื่อนก็น้ำทางนี้ลงไม่มากมันค่อยหมดไป ๆ ทางเขื่อนเขาก็จะได้เริ่มเปิดออกเรื่อยเพื่อแบ่งเบาเขื่อน ถ้าเขื่อนพังเสียอย่างเดียวเมืองอุดรฉิบหายหมดเลย เราจึงได้เห็นใจทางเขื่อนเขา เขื่อนเขาเวลานี้รู้สึกจะหนักหัวอกมากทีเดียวตอนน้ำท่วม ไม่ทราบจะหมุนไปทางไหน ถ้าจะเปิดลงไปทางเมืองอุดรก็ท่วมอุดร ถ้ากักไว้ก็ไม่ได้เขื่อนจะพัง แล้วก็ท่วมเมืองอุดรพินาศ ทีนี้ไม่ทราบจะแบ่งทางไหน นี่ที่เขาหมุนติ้วนะ ทั้งจะแบ่งไปทางโน้น ทั้งจะรอ เอาไปมากก็ไม่ได้ ถ้ารอทางนี้ก็มาแล้วจะทำยังไง นี่หนักมากนะ พวกเขื่อนหนักมากเวลานี้ มันจะท่วมในที่ต่าง ๆ ละซี

อย่างเขื่อนบ้านจั่นสำคัญมากลงอุดรปึ๋งร้อยเปอร์เซ็นต์เลย ทางห้วยหลวงค่อยยังชั่ว มันมาทางด้านตะวันตก แฉลบลงไปทางโน้นได้เลย แต่สำหรับทางบ้านจั่นนี้พุ่งใส่อุดรปึ๋ง ๆ เลย เขื่อนนี้จึงหนักมากทีเดียว น้ำแถวนี้มานี้หมดลงนี้หมดเลย นี่จะค่อยเบาละ อย่างเมื่อวานเราไปเห็นน้ำท่วมอยู่ตามสี่แยกไฟแดงทางรอบเมืองบ้างเล็กน้อย ก็เห็นคราบของน้ำมันท่วมไปหมด มันลดลงไปหมดแล้วถนนก็เด่น ไม่มีน้ำแล้ว

ทางพวกเราก็ได้เตือนตลอด เรื่องจิตใจนี้เหลวไหลมากนะ ไม่ใช่เหลวไหลแบบสุ่มเดาว่านะ ว่าจริง ๆ พิจารณาจริง ๆ เหลวไหลมากชาวพุทธเราทางด้านจิตใจกับศาสนา เหลวไหลเอามากทีเดียวจนน่าวิตก มองดูแล้ว โอ้โห แล้วปากไหนก็มีแต่ปากชาวพุทธ ๆ อยู่ในท้องแม่ก็ปากชาวพุทธ มันแย่งปากแม่มาพูดอยู่ในท้องแม่ แต่เวลาปฏิบัติไม่ได้เรื่องทั้งแม่ทั้งลูก เหลวไหล นี่เสียนะ จิตใจเสียทางด้านธรรมะนี้เท่ากับเอาไฟเผาตัวเองตลอดเวลา เราอย่าเข้าใจว่ากิเลสจะพาโลกให้เจริญรุ่งเรืองสงบร่มเย็น ไม่มีทาง เจริญมากเท่าไรยิ่งท่วมลงไป ไหม้ลงไปเรื่อย ๆ

เพราะฉะนั้นจึงได้บอกเลยว่า ความรู้ถ้ามีแต่เรื่องความรู้ของโลกล้วน ๆ ก็คือเรื่องของความรู้ของกิเลสล้วน ๆ เป็นไฟล้วน ๆ ถ้าไม่มีธรรมเข้าแทรกแล้วไม่เกิดประโยชน์อะไร ใครจะเรียนมามากน้อยเท่าไรก็ตาม กิเลสเป็นเจ้าอำนาจควบคุม เอานั้นเป็นเครื่องมือ กิเลสนั่นละพาถลุงบ้านเมือง เราจะเห็นได้ชัด ๆ ผู้ไม่มีธรรมเป็นผู้ใหญ่ผู้โตเท่าไร เป็นเจ้าเป็นนายใหญ่โตเท่าไร ยิ่งมีแต่ฟืนแต่ไฟเผาไหม้ตัวเอง แล้วก็มาเผาไหม้ชาติบ้านเมืองให้จมไปด้วยกัน วิชาบอกเมื่อไรให้เอาไฟมาเผาบ้านเผาเมือง ผู้ไปเรียนวิชาเอากิเลสเข้าเป็นเจ้าอำนาจล่ะซีมันมาเผาบ้านเผาเมืองอยู่เวลานี้

ตาสีตาสาเขาไม่ได้ทำบ้านเมืองให้ล่มจม พวกใหญ่ ๆ โต ๆ นี่ที่เรียนวิชามามาก ๆ มีกิเลสท่วมหัวมา แล้วกิเลสก็เอาอันนี้เป็นเครื่องมือถลุงชาติบ้านเมือง ยังเย่อหยิ่งจองหองนะว่าใหญ่ว่าโต มันใหญ่พ่อใหญ่แม่มันอะไรก็ไม่รู้นะ เราเกิดมากับพ่อกับแม่เราก็ไม่เคยเห็นใหญ่แบบนี้ ไอ้ใหญ่แบบความรู้สูง ๆ มาเป็นไฟเผาโลก ๆ ดังมันเป็นอยู่เรื่อย ๆ มาจนถึงปัจจุบันนี้มาจากใคร ไม่ใช่มาจากพวกที่เรียนสูง ๆ กิเลสครอบหัวมัน เครื่องมือเหล่านี้กิเลสเอาเป็นเครื่องมือเสียทั้งหมด แหลกเหลวหมดเห็นไหม เสื่อมหรือไม่เสื่อมจิตใจคนเวลานี้

มันเจริญแต่ความจดความจำ เรียนมาจากที่นั่นที่นี่ก็มาโอ้มาอวดโอ่อ่าเท่านั้นเอง ความประพฤติเลวยิ่งกว่าหมาเป็นท่าอะไร เอาไปเทียบเจ้าของที่เรียนมา ใครเป็นคนเรียนมา แล้วความประพฤติมันเป็นยังไง ให้ไปเทียบเจ้าของมันก็รู้ตัวเอง ถ้าเทียบด้วยหลักธรรมะเข้าไปจับให้รู้ส่วนได้ส่วนเสีย จะรู้ตัวเองก่อนอื่น ไม่มีใครที่จะรู้ยิ่งกว่าเจ้าของที่ไปเรียนมารู้มา แล้วมาเย่อหยิ่งจองหองพองตัวทำลายชาติบ้านเมืองล่มจมอยู่เวลานี้คือใคร ไอ้หยองมันไม่ไปทำนะ หมูหมาเป็ดไก่ไม่ไปทำ ตาสีตาสาอยู่ตามท้องนาไม่ไปทำ

พวกเก่ง ๆ นี้ที่อวดตัวว่าเก่ง ๆ นี้ตัวมันเสนียดจัญไรต่อบ้านต่อเมืองที่สุด บ้านเมืองจะไม่มีตับมีปอด มันกินมันกลืนกัน เข้ามาก็มีแต่มาโกยมากิน ๆ หมดชุดหมดสมัยแล้วก็ถ่ายทอดกันออกไป ตั้งขึ้นมาใหม่กินกันใหม่อยู่นี้ตลอดมาจนกระทั่งทุกวันนี้ มีแต่นักความรู้สูง ๆ กินเก่ง ๆ ท้องโตยิ่งกว่าภูเขา ๆ ปากมันเท่ารูเข็มนี่ กินเท่าไรมันก็ไม่พอปากเท่ารูเข็ม ท้องเท่าภูเขา ท้องเท่าภูเขามันจะพออะไรกับอาหารที่สอดเข้าไปในปากเท่ารูเข็ม นี่ละพวกที่กินมากที่สุดคือพวกนี้ โลภมาก หยาบคายมากที่สุด ตกนรกจมยิ่งกว่าเพื่อนที่สุดคือพวกนี้เอง

อย่าท้าทายพระพุทธเจ้านะ นี่พูดมาด้วยความวิตกวิจารณ์ของโลกทั่ว ๆ ไปที่กิเลสเผาหัวใจ ยังพองตัวยังลืมเนื้อลืมตัวอยู่ ยังจะกวาดต้อนหากิเลสอันเป็นไฟเผาโลกมาเผาตัวต่อไปอีกนะ ถ้าไม่มีธรรมเข้าไปแทรก ไม่มีธรรมเข้าไปคัดค้านต้านทานแล้วจมได้ ใครอย่าอวดตัวนะ เวลานี้ชาวพุทธเรารู้สึกว่าเหลวไหลมากทีเดียว พุทโธไม่เคยติดในหัวใจ ธัมโม สังโฆ ระลึกถึงความตาย ระลึกถึงบาปถึงบุญไม่เคยมีในหัวใจ ถ้าระลึกถึงความร่ำความรวย ความสวยความงาม ความโอ่อ่าฟู่ฟ่า เป็นบ้าไม่มีวันเลิก นั้นเก่งด้วยกันทุกคน ใหญ่เท่าไรยิ่งเก่ง ไปที่ไหนเหมือนเทวดาอยู่บนฟ้าก็จะลงมากราบนั่นแหละ พวกนี้มันเก่งมากจนเทวดาเกรงขามแหละ ถ้าเป็นเทวดาอย่างหลวงตาบัวนี้ฟาดหน้าผากมันเลย ไม่ได้เป็นเหมือนเทวดาทั้งหลายนะหลวงตาบัว เพราะฉะนั้นจึงเอาธรรมมาสอนพี่น้องทั้งหลาย

เราไม่ได้พูดด้วยความดูถูกเหยียดหยามนะ เราพูดเรื่องความเลวร้ายของมนุษย์ที่จะเอาไฟเผาตัว การพูดเหล่านี้เป็นน้ำดับไฟให้พี่น้องทั้งหลายได้ระลึกรู้ตัวบ้าง ให้ดูตัวเองเสียก่อนอย่าไปหาดูคนอื่น ให้ดูตัวเอง ตัวไหนมันเก่ง ๆ ตัวเก่งนั้นมันจะรู้ตัวเองก่อน ถ้าเอาธรรมจับปั๊บจะรู้ทันที แก้ไขดัดแปลงตัวเอง แล้วจะทำตัวเองและบ้านเมืองให้ชุ่มเย็นเป็นสุขไปได้ด้วยอำนาจแห่งธรรม เรื่องของกิเลสอย่าหวัง บอกอย่างนี้ตรง ๆ เลย กิเลสทำลายโลกมานานสักเท่าไร ธรรมพยุงโลกมานานสักเท่าไร เท่าเทียมกันเสมอกัน ถ้าใครเอาทางไหนมาช่วย ถ้าด้านธรรมะมาช่วยก็สูงขึ้น ถ้าให้กิเลสมาช่วย ช่วยเหยียบย่ำทำลายลงไปแหลกด้วยกันหมด ให้พากันจำทุกคน ๆ

เวลานี้เหลวไหลเอามากจริง ๆ ชาวพุทธเรา ไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลย บ้านเมืองทั้งบ้านทั้งเมืองเลยเป็นสนามรบของกิเลสเผาคนทั้งเป็น อยู่ในสนามรบแห่งเมืองไทยของเราเวลานี้ เพราะไม่มีน้ำดับไฟคือธรรมเข้าเคลือบแฝงในหัวใจเลย ใครเกิดมามีแต่ความโหดร้ายทารุณ มีแต่ความอยากได้อยากมีอยากดีอยากเด่น ชิงดีชิงเด่นกันไป มันดีที่ไหนมาชิงกัน ถ้าชิงเด่นทางชั่วนั้นถูก ชิงดีชิงเด่นไม่มี มีแต่ชิงเลวทรามเพื่อความล่มจมด้วยกันทั้งนั้น ให้จำเอานะทุกคน

นี้เราก็พยายามสอนเต็มกำลังความสามารถ เรียกว่าทุกวันไม่เห็นผิดเพี้ยนไปไหน เทศน์ทุกวัน อย่างเดี๋ยวนี้ก็เทศน์อยู่เพื่อให้รู้เนื้อรู้ตัว เราพูดจริง ๆ เราไม่มีอะไรกับโลกที่เราเทศน์สอนอยู่เวลานี้นะ เราพอทุกอย่างแล้ว ผ่านมันมาหมดแล้วเรื่องกองทุกข์ทั้งหลายที่เอามาพูดเวลานี้ ได้รู้ได้เห็นมันเต็มหัวใจนี้เรียบร้อยหมดแล้ว และเปิดมันออกพังมันออกหมดไม่มีอะไรเหลือ เหลือแต่ธรรมล้วน ๆ แล้วพอ ไม่มีคำว่าความทุกข์แม้เม็ดหินเม็ดทรายที่จะเข้าผ่านในหัวใจดวงที่กิเลสเป็นตัวเสนียดจัญไรนี้ พังลงจากหัวใจแล้ว ไม่เคยเห็นทุกข์อันใดที่เข้ามาแทรกหัวใจเลย

ทุกข์ก็มีแต่เรื่องธาตุเรื่องขันธ์ เจ็บไข้ได้ป่วยเป็นธรรมดา โลกเขาก็เป็น อันนี้เป็นทุกข์ในขันธ์ในธาตุเป็นเรื่องสมมุติ เสมอกันไปหมดนั่นแหละ แปลกต่างกันแต่ว่าจิตของท่านผู้ที่รู้ ที่รอบคอบทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว ทุกข์เหล่านี้ไม่แทรกจิตใจได้ มันก็เป็นอยู่ตามธาตุตามขันธ์ ดีดดิ้นอยู่ตามเรื่องของมัน ไม่เข้าไปทำลายจิตใจได้เหมือนจิตสามัญชนทั่ว ๆ ไป ถ้าจิตสามัญมีนิดหนึ่งก็ไม่ได้ จามก็ไม่ได้เป็นทุกข์ถึงใจ ๆ ต่างกันนะ นี่ละที่ว่าธรรมมีคุณค่าขนาดไหน เมื่อเข้าถึงใจมากน้อยเพียงไรจะเป็นเครื่องบรรเทาจิตใจให้มีความเบาบางในเรื่องความทุกข์ทั้งหลาย มีความสุขเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงจิตใจ พออยู่หลับนอนได้สบายบ้างนะถ้ามีธรรมแทรกเข้าไป ถ้าไม่มีธรรมมีแต่ความรู้ของกิเลส จมไปทั้งนั้นแหละ

ใครจะไปนอนกอดกองสมบัติเท่าภูเขาอยู่ก็ตาม ก็ไปกอดเฉย ๆ นั่นแหละ ก็เหมือนอย่างมดมันไปไต่อยู่บนผลไม้นั่นละ เช่น น้อยหน่า เป็นต้น มดไปไต่อยู่ตามผลไม้ แต่ก็ไม่ได้กินอะไรกับผลไม้ มันก็ไต่ของมันตามประสา แต่มดมนุษย์เราน่ะซี ไต่ลงไปตรงไหนแล้วยังหึงยังหวงว่าเป็นของเรา เป็นสมบัติของเรา มากน้อยเท่านั้นเท่านี้ เป็นบ้ายิ่งกว่ามดที่ไต่ลูกน้อยหน่าเสียอีก อันนั้นเขาไต่ธรรมดาเขา เขาไม่ได้หึงได้หวง แต่มนุษย์เรานี้เป็นมดเลวกว่ามดนะ ไต่หึงไต่หวงไต่ห่วงไต่ใยไต่เป็นบ้ากันจริง ๆ มนุษย์เรานี่ อันนั้นก็มี อันนี้ก็มี ไม่ทราบว่ามีอะไร ตายแล้วเผาด้วยกันทั้งหมด อยู่ศาลาหลังนี้มีใครบ้างตายแล้วเลยโลกเขาไป ไม่ต้องเผาไม่ต้องฝัง พอตายแล้วเป็นทิพย์ไปเลยมีที่ไหน ไม่มี ดินน้ำลมไฟมีฉันใด มันก็เป็นดินน้ำลมไฟไปตามเดิมของมันนั่นแหละ เอาอะไรไป

เรื่องบาปเรื่องบุญไม่ต้องพูดกัน ติดอยู่ในหัวใจ ใครจะปฏิเสธเท่าไรก็ปฏิเสธ มีแต่ลมปากเท่านั้น ถ้าไม่เอาธรรมเข้าไปจับแล้วชำระไม่ออกนะ บาปก็ไม่ออก บุญก็ไม่มีถ้าไม่สั่งสม ต้องสั่งสม บาปก็ต้องสั่งสมเอง บุญต้องสั่งสมเอง เกิดเองธรรมดาไม่มีใครทำเกิดไปไม่ได้ เพราะคำว่าผลนี้ไปจากเหตุ เหตุเป็นผู้กระทำก่อน ผลก็ปรากฏขึ้นมาทั้งดีทั้งชั่ว พากันตั้งอกตั้งใจนะ มันเลวมากนะเวลานี้ไม่ใช่ธรรมดา ตาพระพุทธเจ้ากับตาของเรามันผิดกันนะ หูพระพุทธเจ้า ใจพระพุทธเจ้ากับใจของพวกเราผิดกันมาก ใจพระพุทธเจ้ามาสอนใจของโลกที่สกปรกมากที่สุด คือใจของท่านสะอาดสุดยอดแล้ว มาสอนใจที่สกปรกสุดยอด ก็ต้องสอนได้อย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วยล่ะซี ให้เราฟังนะ

ถ้ายังมีหวังสารคุณแก่ตัวเอง หวังพึ่งตัวเองอยู่แล้วให้พยายามละชั่วทำดี ละยากขนาดไหน เอ้า ละ ของที่เป็นภัยเอาไว้ทำไม ตั้งแต่เนื้อร้ายมันติดอยู่ตามร่างกายของเรา แม้อวัยวะ เช่น นิ้วมืออย่างนี้ นี้เนื้อร้าย สงวนรักษาขนาดไหนก็ตาม เสียดายขนาดไหนก็ตาม ก็ต้องตัดออก ไม่อย่างนั้นเนื้อร้ายนี่จะทำอันตรายต่ออวัยวะส่วนใหญ่ให้เสียไปหมด อันนี้ความชั่วช้าลามกมันจะแกะยากติดยาก ตัดมันออกซิ เราตัดเพื่อพ้นภัยต่อเราเองเป็นไรไป เอาละวันนี้พูดเพียงเท่านั้นพอ

เวลานี้กำลังสั่งสมสมบัติเงินทองเราเข้าสู่คลังหลวงนะ พี่น้องทั้งหลายกรุณาทราบทั่วกัน เราจะเร่งละที่นี่ เร่งเข้าเรื่อย ๆ เมื่อวานนี้ทองคำได้ ๑ กิโล ๑๑ บาท ๔๘ สตางค์ ดอลลาร์ได้ ๓๙๑ ดอลล์ ทองคำที่ต้องการมอบเข้าคลังหลวง ๔ พัน เวลานี้มอบเข้าคลังหลวงแล้ว ๒,๕๐๐ กิโล ยังขาดทองคำอยู่อีก ๑,๕๐๐ กิโลจะครบจำนวน ๔ พันกิโล ซึ่งได้กำหนดตายตัวไว้แล้ว ทองคำที่ได้หลังจากฝากและมอบแล้วนั้นเวลานี้แต่ยังไม่ได้หลอมได้ทองคำ ๓๔ กิโล ๑ บาท ๒๒ สตางค์ อันนี้ยังไม่ได้หลอม ไปคราวนี้จะหลอมจะมอบคราวนี้เลย

ทองคำต่อยอดจากเงินโครงการช่วยชาติ ๘๐๖ ล้านบาทนั้นได้ซื้อทองคำไปแล้ว ๖๐๐ ล้านบาท ได้ทองคำ ๑,๕๐๐ กิโล เท่ากับ ๑๒๐ แท่ง มอบคลังหลวงไปแล้ว ๒๕๐ กิโลเท่ากับ ๒๐ แท่ง ที่เหลือยังไม่ได้มอบเวลานี้ ๑,๒๕๐ กิโล เท่ากับ ๑๐๐ แท่ง รวมทองคำที่มอบเข้าคลังหลวงแล้วเวลานี้ได้ ๒,๗๕๐ กิโล รวมทองคำทั้งหมด ๔,๐๓๔ กิโล ซึ่งเท่ากับน้ำหนัก ๔ ตัน ๓๔ กิโล เป็นของเล่นเมื่อไร ค่อยเขยิบขึ้นไปเรื่อย ๆ อย่างนี้ นี่กะว่าจะได้ ๒ ตัน ในเงินจำนวน ๘๐๖ ล้านบาทนั้นนะ เวลานี้ ๔ พันกิโลนั้นพึ่งได้ ๒,๕๐๐ กิโล ยังขาดอีก ๑,๕๐๐ กิโล แต่ยังไงต้องได้ เมื่อไม่ได้ตัดคอหมดเลยเทียวในศาลาหลังนี้อย่าให้เหลือ คอหลวงตาบัวก็จะเป็นหลวงตาหัวกุดไปกุฏิละ คอขาดไปแล้ว เหลือแต่ตัวหัวกุดหัวด้วนไปละ ต่อไปนี้ให้พร…

เปิดดูข้อมูล วันต่อวัน ทันต่อเหตุการณ์ หลวงตาเทศน์ถึงเรื่องอะไร www.luangta.com