เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๙ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๔๘
ความรู้ของกิเลสเฟ้อทั้งนั้น
ผู้กำกับ จากนสพ.ไทยรัฐ วันนี้ คอลัมน์ชักธงรบ
เทวดาดูพระ
หลายปีแล้วผมเห็นคนโกนหัวห่มเหลือง ตั้งวงในดงหญ้าหลังสถานีขนส่ง เทของกินของใช้ที่ได้จากการบิณฑบาต ออกจากบาตรและย่ามใบใหญ่ ก็เข้าใจได้ทันที เป็นแก๊งพระปลอมจากอีสาน
เรื่องอย่างนี้ ชาววัด...มองปราดเดียวก็รู้
แต่นั่นเป็นพระปลอม เหมือนพระเครื่องปลอม แบบ...ดูง่าย นักเลงพระใช้คำว่า ไม่ต้องเข้าแว่น
แต่ถ้าเป็นพระปลอมฝีมือ...ต้องใช้ความเชี่ยวชาญมากกว่า ทั้งพิมพ์ทั้งเนื้อ เข้าตา เข้าแว่นแล้วก็เข้าอีก ก็ยังติดสินไม่ได้ น่าจะแท้ ส่องอีกทีน่าจะเก๊!
พระแบบท่านเจ้าคุณ ท่านพระครู หลวงปู่ หลวงตา...แท้หรือปลอม สมัยนี้...เขาใช้แผนนารีพิฆาตครับ ใช้สีกาเข้าไปทาบปั๊บเดียว ก็พิสูจน์ได้
แต่ถ้าเป็นพระอรหันต์...ปลอม กว่าจะตัดสินกันได้ ก็ต้องใช้เวลาสักหน่อย
สมมุติ...เห็นพระตั้งม็อบ หรือตั้งวงเรี่ยไร...ชื่อเสียงท่านก็ดัง มีคนนับถือครึ่งค่อนเมือง จะชี้ว่าเป็นพระปลอมทันที คงไม่ได้ ต้องใช้หลักตัดสินพระธรรมวินัย 8 ข้อ
ธรรม...เหล่าใด...เป็นไปเพื่อความกำหนัดย้อมใจ เพื่อความประกอบทุกข์ เพื่อความสะสมกองกิเลส เพื่อความอยากใหญ่ เพื่อความไม่สันโดษยินดีด้วยของมีอยู่ เพื่อความคลุกคลีด้วยหมู่คณะ เพื่อความเกียจคร้าน เพื่อความเลี้ยงยาก
ธรรมเหล่านี้...ไม่ใช่ธรรม ไม่ใช่วินัย ไม่ใช่คำสั่งสอนของพระศาสดา
พระที่มีกิจกรรมนอกธรรมนอกวินัย
ไม่น่าจะใช่พระในพระพุทธศาสนา
ใช้หลักตัดสินด้วยธรรมวินัยแล้ว ยังชี้ชัดไม่ได้ แท้หรือปลอม ลองหันไปใช้หลักโลกธรรม
มีลาภ เสื่อมลาภ มียศ เสื่อมยศ นินทา สรรเสริญ สุข ทุกข์ มี 8 ข้อเหมือนกัน
นี่คือธรรมที่ครอบงำสัตวโลก และสัตวโลกย่อมเป็นไปตามธรรมนั้น ก็ถ้าพระที่อวดตัวว่าเป็นอริยะ ยังติดข้องดิ้นขลุกขลัก อยู่ในลาภยศสุขสรรเสริญ
คงตัดสินได้ ไม่ใช่พระอริยะ
เป็นได้แค่สัตวโลกเท่านั้น
เหล่านี้คือเกณฑ์ ที่ผมได้จากนวโกวาท หลักสูตรนักธรรมชั้นตรี พระนิพนธ์สมเด็จ พระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ครับ
พลิกไปหาหลักจากธรรมนูญชีวิต ของท่านอาจารย์พระมหาประยุทธ์ หัวข้อคนสืบศาสนา
ธรรมที่บรรพชิตควรพิจารณาเนืองๆ ข้อแรก...เรามีเพศต่างจากคฤหัสถ์ สลัดแล้วซึ่งฐานะ ควรเป็นอยู่ง่าย จะจู้จี้ถือตัวเอาแต่ใจตนไม่ได้
หัวข้อคนถึงธรรม มีธรรม ที่อธิบายความหมายของพระผู้หมดกิเลส หลายข้อ ข้อหนึ่งความว่า
ความงุ่นง่านหงุดหงิด ย่อมไม่มีในใจของพระอริยะผู้ผ่านพ้นไปแล้วจากการ (คิดกังวล) ที่จะได้เป็น จะไม่ได้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ ท่านปราศจากภัย มีแต่สุข ไม่มีโศก
แม้แต่เทวดาก็มองใจท่านไม่ถึง
พระประเภทที่แสดงอารมณ์พลุ่งพล่าน ล่วงล้ำเรียกร้องวุ่นวายไปทั้งในวัดในบ้าน จนคนเขาสนเท่ห์กันทั้งบ้านทั้งเมือง คงไม่ต้องสงสัย ท่านจะเป็นพระแบบเทวดามองใจไม่เห็น หรือเปล่า?
ท่าทีท่านไม่ใช่พระปลอม อย่างดีก็เป็นแค่หลวงตาขี้โมโหธรรมดา.
"กิเลน ประลองเชิง"
หลวงตา วันนี้ไม่มีอะไร ก็มีเท่านั้น ก็อ่านพอหอมปากหอมคอ นวโกวาทเราก็อ่านแล้วตั้งแต่นักธรรมตรี ก็อ่านมาแล้วจำมาแล้ว เขาว่าขึ้นรู้ทันที ไม่ทราบว่าพระปลอมหรือพระจริงเท่านั้นเอง หากรู้ทันที ธรรมะพระพุทธเจ้านั้นข้อใดแง่ใดที่ไม่เป็นสารคุณไม่มี มีแต่สารคุณมหาคุณทั้งนั้นๆ แต่ผู้ไปอ่านส่วนมากมักจะเป็นหนอนแทะกระดาษ ไปอ่านออกมาโม้น้ำลายเฉยๆ ไม่ได้เอาความสัตย์ความจริงจากอรรถจากธรรมออกมาปฏิบัติ เพื่อความเป็นคนดีพระดีทั้งเราทั้งท่านนะ อ่านพอได้มาโม้เท่านั้นแหละไม่ได้เรื่องได้ราวอะไร โฮ้ คนนี้เขามีความรู้นั้นความรู้นี้ ว่าไปเท่านั้นเอง ถ้าเอาธรรมะพระพุทธเจ้ามาปฏิบัติฝังเข้าในหัวใจๆ เรียบร้อยแล้ว ไม่ได้ตื่นกับอะไรนะ
จะว่าพระจริงหรือพระปลอมก็ตาม ถ้าลงเอาธรรมะพระพุทธเจ้าเข้ามาปฏิบัติตามนั้นแล้วจะรู้จะเห็นตามนั้น ละตามนั้น ถอนตามนั้น บำเพ็ญตามนั้น จนกระทั่งหมดการละการบำเพ็ญเพื่อความดีงามยิ่งกว่านั้นไปอีก และละความชั่วช้าลามกทั้งหลายอย่างนี้ท่านไม่มี ทั้งการละการบำเพ็ญ คือท่านอยู่ในขั้นพอตัวแล้วจากธรรมที่ท่านนำมาปฏิบัติ จะว่าเป็นพระจริงหรือพระปลอมพิจารณาเอาก็แล้วกัน ธรรมท่านก็ประกาศป้างๆ อยู่ แต่พวกเรามันมีแต่ของปลอมนั่นแหละ ถ้าไปอ่านหนังสือก็เป็นหนอนแทะกระดาษไปเสีย ไม่ได้อ่านมาเพื่อเอาความดีนั้นมาประดับตัวเองให้ดีงามขึ้นมา มันไม่ค่อยมี มีแต่อวดน้ำลายกันบ๊งเบ๊งๆ ฟังแล้ว อู๊ย สกปรก ได้ล้างหูทั้งวันก็ไม่สะอาดแหละ พระวาจาของพระพุทธเจ้าคำไหนก็บอกว่าตรัสไว้ชอบแล้วๆ ทุกอย่างไม่มีผิด ให้ไปพิสูจน์กันทางภาคปฏิบัติ อย่ามาพิสูจน์เพียงเป็นหนอนแทะกระดาษเฉยๆ ไม่เกิดประโยชน์
เรียนมากเท่าไร จำมากได้สักเท่าไร ยิ่งทิฐิมานะสูง สั่งสมกิเลสมากขึ้นๆ ถ้าปฏิบัติแล้วปัดออกๆ อันไหนไม่ดีปัดออก เหลือแต่ธรรมชาติล้วนๆ ให้ชื่อให้นามว่าธรรมธาตุ เต็มหัวใจท่านแล้วพอ จริงหรือปลอมก็แล้วแต่ ใครจะตำหนิก็แล้ว ใครจะชมก็แล้ว อย่างนั้นแหละ ความดีไม่เสาะแสวงหาแต่อยากจะให้เขาชมว่าเป็นคนดีๆ ใครจะไปชมได้ลงคอ ความชั่วก็เห็นตำหน้าตำตากันอยู่ทุกวันทุกเวลา แล้วจะไปว่าดีได้ยังไงก็มันทำชั่วเห็นต่อหน้าต่อตา ถ้าทำดีไม่ต้องบอกใคร ทำดีดีในใจพอเท่านั้นแหละ
ธรรมะพระพุทธเจ้าถ้าเอามาชำระสะสางจะเป็นคนดีขึ้นทุกวัน พระดีขึ้นทุกวัน แต่เอามาสั่งสม มาเป็นปุ๋ยให้กิเลสเหยียบย่ำทำลายนั้น เรียนมามากเท่าไร จำได้มากเท่าไรยิ่งเฟ้อ ความรู้นั่นละพาเจ้าของให้เฟ้อเป็นบ้าน้ำลายไป ถ้าความรู้เป็นจริงแล้วไม่เฟ้อ อย่างความรู้พระพุทธเจ้าครอบโลกธาตุไม่เฟ้อ เป็นประโยชน์แก่โลกทั่วๆ ไป พระอรหันต์เหมือนกันไม่เฟ้อ ท่านเหล่านี้มีมากเท่าไรไม่เฟ้อ แต่ความรู้ของกิเลสเฟ้อทั้งนั้นแหละ พอออกมาปั๊บตำแล้ว ตำตาตำใจเข้าไปแล้ว ตำหูเข้าไปแล้ว
เราอยากให้พี่น้องทั้งหลายได้ปฏิบัติตามธรรมที่ท่านสอนไว้จริงๆ จะเป็นยังไงในหัวใจเราดวงนี้ จะเปลี่ยนไปยังไงบ้าง จะรู้นะ ถ้าตั้งใจปฏิบัติดูตัวเอง คือจิตดวงนี้ตัวมหาเหตุ ส่วนมากมันเสาะแสวงหาตั้งแต่ความสกปรก เอาธรรมเจาะเข้าไปชะล้างเข้าไป สติปัญญาพินิจพิจารณาตัวเอง คัดเลือกตัวเองอยู่ตลอด วันนี้ก็คัดเลือก วันหน้าคัดเลือก ดีตลอด นี้มีแต่สั่งสมความชั่วไม่มีเมืองพอ ตื่นนอนขึ้นมาจนกระทั่งหลับสั่งสมตั้งแต่ความชั่วช้าลามก อันเป็นเรื่องของกิเลสความสกปรก มันจะหาความสะอาดมาจากไหนไม่มี หาวันยังค่ำก็ตายทิ้งเปล่าๆ เกิดมาตายทิ้งเปล่าๆ เท่ากับขอนซุงนี้มากขนาดไหน พวกเรานี่แหละพวกขอนซุง ไม่เห็นเกิดประโยชน์อะไรถ้าไม่หาประโยชน์ ถ้าหา..ได้ ท่านผ่านพ้นไปด้วยหาความดีนั้นแหละ ผู้ผ่านพ้นไปแล้วก็มากมายก่ายกอง ผู้จมอยู่ในนรกทั้งเป็นทั้งตายนี้มากต่อมาก มากที่สุดเลย
เราอยากให้ปฏิบัติธรรมะ มันมีตั้งแต่ผู้จดผู้จำมาโม้น้ำลายเฉยๆ ความประพฤติเหลวแหลกแหวกแนวไม่เกิดประโยชน์ทั้งนั้นแหละไม่ว่าเพศใด ธรรมะขึ้นอยู่กับผู้ปฏิบัติตาม ความชั่วความดีขึ้นอยู่กับผู้ทำ ความชั่วทำเท่าไรก็ชั่วตลอด เลวตลอด ความดีทำเท่าไรดีตลอด ดีจนสุดยอด ไม่นอกเหนือจากธรรม ใครอย่าเก่งกว่าธรรม อย่าอวดตัวว่าดีกว่าธรรม กองขี้มาอวดทองคำได้ยังไง กองใหญ่เท่าภูเขาก็กองขี้เท่าภูเขา ทองคำเม็ดเท่านี้ก็เท่าไร ราคามันเท่าไร นั่น ต่างกันอย่างนั้นแหละ วันนี้พูดเท่านั้นละไม่พูดมาก เหนื่อย เอาละพอ จำเอานะ เทศน์ธรรมะล้วนๆ ไม่มีอะไรเข้ามายุ่งนัก อู๊ย ของสกปรกต้องล้างหูทั้งวัน เอาละให้พร
เรื่องวิทยุนี้ โอ๋ย เราจะตายนะ คนนั้นก็จะตั้งวิทยุ คนนี้จะตั้งวิทยุ ที่ไหนจะตั้งแต่วิทยุ แล้วคนนั้นขาดเท่านั้นคนนี้ขาดเท่านี้ คนที่ว่าขอมาเลยไม่ให้ คนที่ขาดเท่านั้นเท่านี้ให้ นี่ทางโคราชก็โอนไปตั้งหกแสน อย่างนั้นละให้ ขาดเงินเท่าไร หกแสน ได้มาเท่าไรแสน เราก็เลยให้โคราช เห็นเป็นย่านกลางย่านใหญ่ ระยะนี้วิทยุมากเหมือนกันแต่ก็หมุนเข้ามานี้มาขอเรา อู๊ย ไม่มีเงินจะให้ จะเอาอะไรมาให้ วันหนึ่งๆ ขนออกตลอด ทางโน้นขอมาทางนี้ขอมา เมื่อวานนี้ก็เป็นทางเรือนจำอุดร ดุเอาเสียบ้างเมื่อวานนี้ พูดไม่มีเหตุมีผล พูดลืมตัว ว่าเลย ดุเอาเลย ขอสนามกีฬานักโทษ ฟังแล้วฟังไม่ได้เลยดุเอาเลยเทียว โหย ลืมตัวขนาดนั้นเชียวเหรอ ดุแล้วไม่ให้ด้วยเมื่อวานนี้ ให้รู้ตัวเสียหน่อย ขอแบบฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม ขอแบบลืมเนื้อลืมตัว
ขอด้วยความจำเป็น บางทีพอเล่าขึ้นเท่านั้นไม่ขอก็ให้แล้ว ถ้าควรจะให้ให้ทันที ถ้าไม่ควรให้ อย่างที่ขอสนามกีฬานักโทษนั่น เราดุเอาเสียแหลก ไม่ให้ด้วย ดุด้วยเมื่อวาน อย่างนั้นแหละขอแบบลืมตัวก็มีคนเรา นักโทษเรือนจำไหนเราช่วยน้อยเมื่อไร เท่าที่จำได้มี สว่างแดนดิน อุดร หนองบัวลำภู เมืองพล ที่ใหญ่ที่สุดคือลาดยาวให้มาก เวลานี้ก็ ๔๗ ล้าน หลังใหญ่สองหลัง มานี้นะ เราก็ไม่ทราบจะเอาเงินมาจากไหนเพราะไม่ใช่น้ำมหาสมุทร ไหลเข้ามาเท่าไรก็ออกหมดไม่มีเหลือ อยู่กับเราไม่เหลือ คำว่าจะเหลือกับเราไม่มี มาเท่าไรเป็นออกๆ เพราะความจำเป็นที่จะให้ออกมากกว่าที่จะเข้ามา
คิดดูซิบางทีติดหนี้เขาก็มี เราก็เคยพูดให้ฟังแล้วติดหนี้ ส่วนมากเป็นโรงพยาบาล เครื่องมือแพทย์ ปุบปับเข้ามาเลยเป็นความจำเป็นมาก เอ๊ จะทำยังไงเงินเราก็ไม่พอ มาคิดดูความจำเป็นที่เขามาขอนี้จำเป็นมาก เอา ถ้างั้นให้เลย ติดหนี้ อย่างนั้นแหละ ติดเรื่อยนะ เครื่องมือแพทย์มักจะติดเรื่อยๆ อย่างอื่นไม่ติด สร้างตรงไหนเราคำนวณไว้ๆ ถูไถๆ ไปให้พอๆ เรื่อยๆ ไปอย่างนั้น สร้างตึกอะไรมากต่อมากก็ไม่เคยติดหนี้ แต่เครื่องมือแพทย์ติดอยู่เรื่อยๆ เพราะมันแบบจ๊ะเอ๋ เป็นความจำเป็น
วันนี้ทองคำได้เท่าไรลองนับดูซิ (ได้ ๒๔ บาทครับผม) นู่นแน่ะเห็นไหมวันนี้ได้ตั้ง ๒๔ บาท ไม่ใช่ของเล่น ทองคำซึมซาบเข้ามาเรื่อยๆ ไม่ใช่อะไรนะ เราเป็นห่วงลูกหลานคนไทยเราที่เราอุตส่าห์พยายามบึกบึน ได้ส่วนใหญ่แล้วส่วนย่อย ที่ขออีกๆ อยู่เรื่อยๆ เพราะทองคำเราบกพร่องมาก ไม่สมชื่อกับว่าประชาชน ๖๒-๖๓ ล้านคนกับทองคำที่มีอยู่นั้น รู้สึกว่าบกบางมาก เราจึงได้อุตส่าห์พยายามบึกบึนหามาไว้เพื่อลูกหลานเรา เราไม่เอาอะไรแหละ ไม่เอาทั้งนั้น เราหามาไว้ทุกทางอะไรจะเป็นประโยชน์แก่ชาติของเรา เราพยายามหามาเวลามีชีวิตอยู่ พอถูไถได้ก็พยายามถูไถ พาลูกพาหลานถูไถไปอย่างนี้แหละ ได้มาไว้สำหรับลูกหลานนั้นแหละไม่ใช่เพื่อใคร เอาละไปละ
รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th
และรับฟังจากสถานีวิทยุสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ และสถานีวิทยุอุดร
FM 103.25 MHz |