ณ วิหารหลวงปู่มั่น วัดเจดีย์หลวง จ.เชียงใหม่

เมื่อเช้าวันที่ ๒๖ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๔๗

    เชียงใหม่จังหวัดมหามงคลมีจอมปราชญ์อุบัติขึ้น

          วันนั้นก็ไม่ว่าง วันนี้ก็ไม่ว่าง เวลาไหนก็ไม่ว่าง ที่จะสร้างความดีไม่ว่างทั้งนั้น บทเวลาตายทำไมมันว่างทุกคน แน่ะใส่ปั๊วะเดียวหงายเลยเชียว ก็เมื่อมันตายได้ทุกเวล่ำเวลานั้นเรารอทำไมจะสร้างความดี นั่นมันก็ทันกัน ท่านฆ่ากิเลสท่านไม่ได้หาเวล่ำเวลามาฆ่าละ ซัดกันลงไปเลย แหลกไปเลยละกิเลส แหลกเลยๆ เวลาไหนกิเลสจะม้วนเสื่อ ฟาดลงเลย ฟาดลงเลย เจ็บท้องถ่ายท้อง คืนวันจะเอากันนะ นั่นเป็นเหตุอย่างนั้นละ เจ็บท้องถ่ายท้อง เอายามาอะไรมาฉัน ยาต้มยาอะไรในภูเขาลูกนั้นรู้สึกจะหมดละยา เอามาต้มฉัน ฉันอะไรมันก็ไม่หาย มันก็ไม่หาย

          พอไม่หาย ท่าน (หลวงปู่มั่น) ละพูดเอง ไอ้ยานี้ว่าจะมาให้หาย ฉันอะไรมันก็ไม่หายปาเข้าป่าเลย เอาเป็นอย่างไรก็เป็น เท่านั้นละท่านบอก เอาเป็นอย่างไรก็เป็น เข้าในถ้ำ ท่านบอกว่าถ้ำอยู่อย่างนั้นๆ เวลาเราไปดูแล้วแม่นยำมาก จำได้แม่นยำเลย ตรงเป๋งท่านพูด นั่งนี่ละ ที่เป็นที่ตาย ยาก็อยู่ที่นี่ ท่านว่าอย่างนั้นนะ ที่ตายก็อยู่ที่นี่ เอากันวันนี้ เป็นอย่างไรถึงไหนถึงกัน ฟัดกันเลยเชียว ท่านว่า โฮ มันจะเป็นจะตายจริงๆ นี่มันวิ่งถึงกันแล้วมันรับกันทันทีนะ คนเราเวลาจะตายจริงๆ มันไม่ได้โง่นะ ท่านว่า สติปัญญามันมาของมัน พลิกแพลงเปลี่ยนแปลงแก้ไขตัวเองขึ้นมาทันท่วงทีๆ ๆ แล้วจิตก็ลงผึงเลย

นี่ละเวลาจะตายจริงๆ ท่านว่า คนเรามันไม่ได้โง่ทุกคนนะ ท่านว่า เวลามันจะตายจริงๆ มันช่วยตัวเองจนสุดเหวี่ยง ฟาดเสียจนลงผึงเลยนะ ไม่ได้ลงธรรมดานะ มันสว่างครอบไปหมด จ้าไปหมดเลย นั่นละท่านว่า ท่านก็บอกว่าโรคอันนี้ทีนี้หาย โรคคราวนี้มันตัดกันขาดอยู่ภายในนี้แล้ว หาย หายจริงๆ เป็นอย่างนั้นนะ นั่นละจิตของท่านสว่างจ้าถึงแดนอัศจรรย์ในคืนวันนั้น ที่ถ้ำสาริกา ที่ว่าไอ้ผีใหญ่มานั่นละ ในประวัติเห็นมิใช่เหรอ พอมันจ้าออกมานี้ก็พวกผีใหญ่ ไอ้นี้มันเป็นเจ้าอำนาจครองอยู่หมดในเขตนครนายก นครราชสีมา ปราจีนบุรี เอาไม้มาจะมาตีท่าน ท่านก็ซัดกันกับมัน มันก็ยอมหมอบ แน่ะก็อย่างนั้น เห็นไหมละอะไรจะเหนือธรรม นี่พูดถึงเรื่องท่านอาจารย์มั่น เวลาจะเป็นจะตายจริงๆ โอ๋ย มันไม่ได้โง่นะคน ท่านว่าอย่างนั้น ซัดกันเสียจนลงผึง เป็นอย่างนั้นละ  

นิสัยท่านเด็ดเดี่ยวมากหลวงปู่มั่น เด็ดเดี่ยว ว่าอย่างไรเวลาจะเอานี่ผึงเลยทันที จิตใจเด็ดเดี่ยว นี่ท่านได้ความอัศจรรย์ที่ถ้ำสาริกาก็เด็ดเดี่ยวกันกับโรคอันนี้โรคท้อง เอาอะไรมาต้มๆ กินอย่างไรมันก็ไม่หาย ถ่ายเรื่อยๆ มันเป็นอย่างไร เหอ ยานี่ ท่านบอกว่า เหอ ยานี่เหรอปาเข้าป่าเลย ท่านว่าอย่างนั้นนะ เอาเป็นอย่างไรเป็นกันทีนี้ หันหน้าเข้าหน้าถ้ำ เอาตรงนี้ ที่ตายอยู่ที่นี่ ไม่ตายที่รู้ที่เห็นธรรมทั้งหลายจะอยู่ที่นี่ ท่านว่า เอาเลย หายห่วง ท่านว่าอย่างนั้นนะ พอปล่อยนี้ไอ้โรคภัยไข้เจ็บเหมือนว่ามันล้มระนาวไปเลย พอเห็นเราเด็ดกับมัน พอเข้าไปก็ซัดกันเลย ท่านว่าอย่างนั้น ทีนี้จิตก็ลงผึง โอ๋ยมันจ้าครอบไปหมด เห็นหมด ท่านว่า

นี่ละที่ท่านเล่าให้ฟังถึงเรื่องท่านพอจิตลงเต็มเหนี่ยวแล้ว ท่านส่งจิตไปดูท่านเจ้าคุณอุบาลี เพราะมันเห็นไปหมด ท่านว่าอย่างนั้น ท่านเจ้าคุณอุบาลีอยู่วัดบรมนิวาส  ท่านส่งจิตไปดูตอนตีสามตีสี่นี่ ก็พอดีเป็นจังหวะท่านกำลังนั่งพิจารณาอวิชชา ถอยหน้าถอยหลังดู กำหนดเข้าไปดู อ๋อนี่ท่านกำลังพิจารณานั่น พอออกจากนั้นแล้วท่านจะลงมากรุงเทพฯ ท่านจำวันเวลาได้เป็นอย่างดี จะมากราบเรียนถามท่าน ไอ้เราสงสัยไม่สงสัยก็มันดูเห็นอยู่นี่ ท่านจะว่าอย่างไร พอมานั่น โอ๋ย ท่านตบขาเลยนะ ตบขาด้วยความรื่นเริงในธรรม เอ้อท่านใส่เปรี้ยง “ท่านมั่นไม่ใช่เล่นๆ โอ๋ย โธ่ๆ ท่านมั่น”

ท่านตบขานี่เลยนะ คือตบขาด้วยความรื่นเริง ไม่ใช่ตบแบบคึกคะนองนะ ท่านตบขานี่ อู๊ยเก่งมากท่านมั่น นั่นเห็นไหมล่ะอย่างนั้นละ บอกนี้ถูกเป๋งๆ เลย ก็ไม่ถูกอย่างไรเราแน่ของเรา เราดูอยู่อย่างนี้มันจะผิดไปไหน แล้วก็เอาเรื่องที่ดูอย่างนี้เห็นอย่างนี้มาพูดกับท่าน ท่านจะค้านไปไหนได้ ท่านก็ยอมรับเลย โอ๋ย ท่านมั่นนี้เก่งๆ อย่างนั้นแหละ ในคืนวันนั้นที่มันสว่างเอาเหลือประมาณ มองไปที่ไหนเห็นหมดเลย ถึงว่าเลยคิดไปถึงท่านเจ้าคุณอุบาลี เป็นอาจารย์ของท่านนะ ดูท่านเจ้าคุณอุบาลีท่านพิจารณาอะไรอยู่เวลานี้ กำหนดไป ท่านกำลังพิจารณาเรื่องอวิชชา ท่านก็จับดูเรื่องพิจารณา พอถึงวันเวลาแล้วท่านลงไปก็กราบเรียนถามท่าน โอ๋ยท่านตีขาท่านเลย โอ้ยเก่งๆ อย่างนั้นละยอมรับ ด้วยความรื่นเริง แหม ท่านมั่นไม่ใช่เล่นๆ

จังหวัดเชียงใหม่ของเราเป็นจังหวัดที่เด่นมากในประเทศไทย เราพูดตรงๆ นะ เฉพาะอย่างยิ่งเข้ามาย่นในจังหวัดเชียงใหม่ก็เข้ามาวัดเจดีย์หลวงของเรา นี้ครูบาอาจารย์องค์สำคัญๆ ได้เข้ามาอยู่ที่นี่ทั้งนั้นละนะ ตั้งแต่ท่านเจ้าคุณอุบาลี ท่านอาจารย์มั่นมาเรื่อย องค์สำคัญๆ เพชรน้ำหนึ่งที่มาเกิดอุบัติขึ้นในจังหวัดเชียงใหม่ของเรามีน้อยเมื่อไร ฟัง ท่านอาจารย์มั่น แล้วก็ท่านอาจารย์ขาว ท่านอาจารย์แหวน ท่านอาจารย์ตื้อ ท่านอาจารย์พรหม นี่เรียกว่าเพชรน้ำหนึ่งทั้งนั้นนะ ที่ท่านมรณภาพแล้วอัฐิของท่านกลายเป็นพระธาตุทั้งหมดที่ว่านี้นะ ห้าองค์

ไม่มีจังหวัดใดสู้ได้เลย สู้จังหวัดเชียงใหม่เรานะ จังหวัดเชียงใหม่เราเป็นจังหวัด ที่เป็นมหามงคลในประเทศไทย มีจอมปราชญ์ได้มาอุบัติขึ้นที่นี่ เท่าที่เราจำได้ถึงห้าองค์ ท่านอาจารย์มั่น ท่านอาจารย์ขาว ท่านอาจารย์พรหม ท่านอาจารย์แหวน ท่านอาจารย์ตื้อ ที่เราจำได้นะ นอกนั้นเราจำไม่ได้นะ ที่แน่นอนห้าองค์ นี้อัฐิของท่านกลายเป็นพระธาตุทั้งหมดเลยห้าองค์

(ท่านเจ้าคุณจำได้อีกองค์หนึ่ง) องค์ไหน (ท่านบอกว่าหลวงตาบัว) อย่ามาหาเรื่อง (สาธุ) ไปหาไม้มาตีปากท่านเจ้าคุณหน่อยโว้ย

เราพูดจริงๆ นี่ละภาษาธรรมนะ คือพูดอย่างตรงไปตรงมา ในประเทศไทยเรานี้จังหวัดเชียงใหม่เป็นอันดับหนึ่งในเรื่องมหามงคลได้เกิดขึ้นในจังหวัดเชียงใหม่ เท่าที่เราจำได้นี้เพียงเท่านี้ก็ห้าพระองค์แล้ว แล้ววัดเจดีย์หลวงนี้เป็นที่ไปที่มาที่พักที่อยู่ของเพชรน้ำหนึ่งนี้ทั้งนั้นนะ วัดเจดีย์หลวงก็เป็นวัดมหามงคลอีกวัดหนึ่ง แม้หลวงปู่มั่นเราท่านก็เคยมาจำพรรษาที่นี่ เข้าๆ ออกๆ อยู่วัดนี้ตลอดมา องค์เหล่านี้เคยมา เคยมาพักมาอยู่ที่นี่เรื่อยทั้งนั้นละ

เราได้พิจารณาหาแล้วครูบาอาจารย์องค์ที่สำคัญๆ มีที่จังหวัดไหนบ้าง จังหวัดไหนบ้าง มาเด่นอยู่ที่จังหวัดเชียงใหม่เราแห่งเดียว หาที่ไหนเทียบไม่มีเลย มีเท่าที่เราจำได้ถึงห้าองค์เลย นอกจากนั้นที่มีอยู่แฝงๆ นี้ก็มีแต่เราจำไม่ได้ เรานำมาพูดเฉพาะที่จำได้เท่านั้นละ ห้าองค์ จึงว่าเป็นจังหวัดที่เป็นมหามงคลในประเทศไทยของเราทางด้านแดนความอัศจรรย์ อันนี้ที่โลกยอมรับทั้งสามโลกคือธรรม ธรรมได้มาโผล่ขึ้นที่นี่ถึงห้าพระองค์บรรดาเพชรน้ำหนึ่งพระอรหันต์ ได้ปรากฏขึ้นที่นี่ถึงห้าพระองค์ แล้วจะไม่ให้ชมว่าอย่างไร ก็น่าชมต้องชม ที่น่าตำหนิก็ต้องตำหนิ เข้าใจเหรอ ภาษาธรรมเป็นอย่างนั้นนะ 

หลวงปู่ขาวไปเป็นอยู่ที่โรงขอด หลวงปู่พรหมนี้เป็นอยู่ข้างๆ ทางดอยแม่ปั๋ง มันมีแต่ป่าแต่เขาทั้งนั้นนี่นะ หลวงปู่มั่นนี้ก็อยู่ในพวกในเขาอีกเหมือนกัน เท่าที่จำได้ แต่หลวงปู่แหวนไม่ทราบว่าท่านเป็นอยู่ที่ไหน สถานที่ท่านเกิดท่านเป็นขึ้นมาในธรรมประเภทนี้ สำหรับหลวงปู่ขาวนี้ไม่ทราบ แต่ก็รวมแล้วในจังหวัดเชียงใหม่เรานี้เท่าที่จำได้นี้มีเพชรน้ำหนึ่งที่ผุดขึ้นมาในจังหวัดเชียงใหม่ของเรา เท่าที่เราจำได้ถึงห้าพระองค์ทีเดียว ของน้อยเมื่อไร เราคิดไปหมดจังหวัดไหนๆ ไม่มีเหมือนเลยนะ จังหวัดนั้นมีหรือไม่มี คิดไปๆ มาลงจังหวัดเชียงใหม่แห่งเดียว

ย่นเข้ามาถึงวัดเจดีย์หลวงของเรานี้ บรรดาครูบาอาจารย์ทั้งหลายเหล่านี้เคยเข้าเคยออก แม้หลวงปู่มั่นก็เคยมาจำพรรษาที่นี่ แล้วนอกจากนั้นกรรมฐานเคยเข้าเคยออกเสมอมาพักอยู่ที่นี่ตลอดนะ วัดนี้ก็เป็นวัดมหามงคลวัดหนึ่งเหมือนกัน แล้วนอกจากนั้นเวลาท่านมรณภาพแล้ว หลวงปู่มั่นก็มาเป็นมหาเจดีย์อันใหญ่หลวงเข้ามาอีกแล้ว เป็นวิหารของหลวงปู่มั่น เพราะหลวงปู่มั่นนี้เป็นที่สะเทือนเรียกว่าทั่วโลกแล้วเวลานี้ แต่ก่อนทั่วประเทศไทย เวลานี้กระเทือนทั่วโลก หลวงปู่มั่นคืออาจารย์ของบรรดาพระกรรมฐานทั้งหลาย ที่ปรากฏมาเป็นเพชรน้ำหนึ่งๆ นี้เป็นลูกศิษย์ท่านอาจารย์มั่นทั้งนั้นนะ

เพราะฉะนั้นท่านถึงผลิตพระให้เป็นเพชรน้ำหนึ่งๆ และนำออกสอนประชาชนได้มากมายก่ายกองนี้ได้มากกว่าทุกๆ องค์นะหลวงปู่มั่น  ท่านผลิตพระ แล้วพระทั้งหลายเมื่อได้มรรคได้ผลเต็มกำลังของตัวเองแล้วก็ออกสอนประชาชน แต่ละองค์ๆ ลูกศิษย์ลูกหาน้อยเมื่อไร นี่ละแดนใหญ่ที่ผลิตธรรมอันเลิศเลอขึ้นก็คือหลวงปู่มั่น ท่านมักจะสอนพระมาก เพราะท่านอยู่ในป่าในเขาเป็นประจำ ท่านไม่ค่อยออก แดนบ้านแดนเมืองทุ่งๆนาๆท่านไม่ค่อยไป ท่านอยู่ในป่าในเขาเป็นประจำ

เวลาพระเข้าไปก็ไปหาท่านในป่าในเขา ในป่าในเขา ท่านสอนได้ดิบได้ดีแล้วออกมา มาเป็นครูเป็นอาจารย์สอน อย่างหลวงปู่ขาว หลวงปู่ฝั้น เหล่านี้ หลวงปู่แหวนลูกศิษย์ลูกหาของท่านเท่าไร คนทั่วประเทศไทยรู้จักท่านหมด นี่ก็คือลูกศิษย์ท่านอาจารย์มั่นเรา เป็นอย่างนั้น ถึงหาได้ยากมากนะ เมืองเชียงใหม่เรา เราคิดไปหมดแล้วนะจังหวัดไหนๆ ทั่วประเทศไทย จังหวัดเชียงใหม่เป็นอันดับหนึ่ง นี่เด่นกว่าเพื่อน บรรดาได้ธรรมอันเลิศเลอมาครองจังหวัดทั่วประเทศไทยขึ้นจังหวัดนี้ก่อน

จากนั้นมาทีนี้วัดไหนที่บรรดาพระกรรมฐานที่เป็นเพชรน้ำหนึ่ง เข้าไปพักไปอาศัย ที่มีวัดไหนมากกว่ากัน ก็สู้วัดเจดีย์หลวงไม่ได้อีกละ ท่านเหล่านี้เคยเข้าเคยออกอยู่นี้เป็นประจำมา แม้ที่สุดหลวงปู่มั่นก็เคยมาจำพรรษาที่นี่ เป็นอย่างนั้นนะ อันที่สองก็คือวัดกรรมฐานที่ชอบอยู่ ที่พักดีที่สุด มากที่สุดก็คือวัดเจดีย์หลวง เราเทียบเราพิจารณาซอกแซกซิกแซ็กหมด จึงว่าเป็นมหามงคลจังหวัดเชียงใหม่เรา

หลวงปู่มั่นก็มาประดิษฐานอยู่ที่นี่แล้ว ให้เป็นที่กราบไหว้บูชา เป็นขวัญตาขวัญใจของพี่น้องลูกหลานต่อไปเป็นเวลานาน ทรัพย์สมบัติเงินทองเป็นของสึกหรอ ร่วงโรยไปได้ บุญกุศลที่พี่น้องทั้งหลายได้มากราบไหว้ท่านแต่ละรายๆนี้เป็นกุศลที่จะซึมซาบเข้าสู่จิตใจ พาท่านทั้งหลายนำไปสู่สวรรค์นิพพานได้เพราะนี้เป็นต้นเหตุ เข้าใจเหรอ (สาธุ) ต้นเหตุก็คือหลวงปู่มั่น สำคัญอย่างไรถึงต้องมาสร้างเจดีย์นี้ กระเทือนไปหมดทั่วจังหวัดเชียงใหม่

แล้วพระกรรมฐานชอบมาอยู่เชียงใหม่มากนะ เพราะมันเป็นป่าเป็นเขา แล้วตอนนั้นหลวงปู่มั่นก็อยู่ที่นี่ พระกรรมฐานทยอยเข้ามาๆ เข้ามาหาจุดอันใหญ่ แม่เหล็กเครื่องดึงดูดคือหลวงปู่มั่น บรรดาครูบาอาจารย์ทั้งหลายมาอยู่กับท่านทั้งนั้นนะที่ว่าเหล่านี้ หลวงปู่แหวน หลวงปู่ขาว หลวงปู่พรหม  เหล่านี้มาอยู่กับท่านทั้งนั้นนะ เวลาท่านล่วงไปแล้วอัฐิของท่านกลายเป็นพระธาตุหมดทุกองค์นะที่ว่า กลายเป็นพระธาตุหมดทุกองค์เป็นสักขีพยานได้อย่างชัดเจน

หลวงตาบัวมีแต่ว้อๆ ท่านเจ้าคุณท่านจะมาเสกขึ้นอีก เพราะฉะนั้นเราจึงอยากตีปากท่านเจ้าคุณ เห็นแต่เด็กตีปากกันใช่ไหมละ ไม่เห็นผู้ใหญ่ตีปากกัน ฟังเอาเสียซิวันนี้น่ะ นี่ตั้งแต่เป็นพระหนุ่มน้อยเป็นมหาเปรียญอยู่นู้นนะ จากนั้นจากกันไปก็เลยไม่ค่อยพบกับท่านเจ้าคุณ เป็นมหาเปรียญในระยะเดียวกัน พอจากนั้นแล้วเราก็เข้าป่าเลย ออกจากวัดเจดีย์หลวงนี่เข้าเลยนะ ออกวัดเจดีย์หลวงเข้าไปกรุงเทพฯ เข้ากรุงเทพฯแล้วออกเลย ไม่อยู่ ตั้งแต่บัดนั้นออกตลอดจนกระทั่งทุกวันนี้ วัดเจดีย์หลวงนี้ดูเหมือนหลายปีถึงได้กลับมาทีหนึ่ง จากนั้นก็ไปมาเรื่อยๆ

ท่านเจ้าคุณนี้แต่ก่อนเป็นพระหนุ่มน้อย ต่างคนต่างเป็นผู้ใหญ่ด้วยกันแล้วเดี๋ยวนี้ ท่านก็เป็นเจ้าคุณ เดี๋ยวนี้ท่านรองสมเด็จ แต่ก่อนเราสูงกว่าท่านนะ เป็นพระธรรมวิสุทธิมงคล เห็นไหมละ ทีนี้ท่านฟาดขึ้นไปเสียรองสมเด็จ เราหมอบสู้ไม่ได้ แต่อย่างอื่นจะไม่หมอบนะ พอแทรกตรงไหนจะแทรก คอยต่อยก็ต่อยอยู่นะ พอตีปากจะตีอยู่  เราสนิทกับท่านมาตั้งแต่นู้นแหละกับท่านเจ้าคุณนี้นะ ตั้งแต่เป็นพระหนุ่มน้อยอยู่ด้วยกัน ท่านนิมนต์เราไปฉันที่บ้านท่านเองที่จังหวัดลำพูน เราลืมเมื่อไร เราไม่ลืมนะ ท่านนิมนต์ไปฉันที่บ้านท่านที่ลำพูน ตั้งแต่เป็นพระหนุ่มน้อยอยู่ด้วยกัน เราก็ไม่ลืม

ทีนี้จะได้เวลาละ จากนี้ก็จะไปแม่แตง

ท่านสามารถรับชมรับฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตา

ได้ทางอินเตอร์เน็ต

 www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th

และทางสถานีวิทยุเสียงธรรม FM103.25 MHz